Vlaanderen en Nederland een. - Pagina 8

Judokus · 15 juni 2006, 15:54

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

In de Henegouwse vlag staat zowaar de Vlaemsche leeuw !

Logisch: in 1302 vochten de Henegouwenaars aan de kant van de Vlamingen (uit West- en Oost-Vlaanderen uiteraard).

What's your point?
Eén leeuw maakt het volk niet hé. Bijna alle schilden over de hele wereld heeft een leeuwtje staan, want de leeuw is de koning van de dieren en staat symbool voor de macht.
Maar je weet toch dat de 'Vlaamse leeuw' (saebelen leeuw op gouden schild) ingevoerd is door de kruisvaarders, want het schild was oorspronkelijk van de Saracenen.
Laat ons dus niet dwepen met symbolen, en Waalse met Vlaamse symbolen vergelijken, want dat heeft weinig te maken met nationaliteitsverschillen.

Jaani_Dushman · 15 juni 2006, 16:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

In de Henegouwse vlag staat zowaar de Vlaemsche leeuw!

Wie kan ze ongelijk geven?

Jaani_Dushman · 15 juni 2006, 16:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Sorry, ik ben belgicist..

België, Verenigde Nederlanden,... what's the difference?

phoebe · 15 juni 2006, 16:13

[quote=Tantist;1758385]

Maar niet de Vlamingen en de Nederlanders. De Vlamingen en de Walen zijn echter wel gescheiden doot eenzelfde staat, dat klopt wél.

Citaat:

19 jaar later? Uit welk obscuur boekje haal jij dat? Integendeel, 19-20 jaar voor de hereniging van 1814-1815 vond de Brabantse Omwenteling plaats. Hierbij ontstonden de Verenigde Nederlandse Staten, die het stadhouderschap aanboden aan stadhouder Willem V om zo een hereniging te bekomen. Willem weigerde wegens interne twisten en het knetterende internationale klimaat, maar zijn zoon zou de delegatie statisten steeds blijven onthouden... Die zoon was... de latere koning Willem I.

Dat moet je mij niet allemaal vertellen, dat weet ik ook wel.
om preciezer te zijn op 11 januari 1789. De Amerikaanse onafhanklijkheidsoorlog vormt duidelijk een inspiratiebron. Maar de opstandelingen zijn zelf verdeeld in de vooruitstrevende Vonckisten genoemd naar advocaat J.F Vonck en de zogenaamde Statisten die de oude instellingen en de oude privilleges willen herstellen. Het was hendrik van der Noot één van de leiders van de Statisten, die naar Den Haag reist om daar aan Frederik, de tweede zoon van stadshouder Willem V, de functie van stathouder over het Zuiden aan te bieden. En inderdaad zijn voorstel wordt maar koeltjes ontvangen. De Oranjes hebben al problemen genoeg. De Hollandse kooplieden zijn tegen de herropening van de Antwerpse haven. Erg stabiel lijkt de 'Republiek der Verenigde Nederlandse Staten' overgens niet, de opstand klapt na minde dan een jaar inelkaar. en vanaf September 1790 hebben de Oostenrijkers opnieuw de macht in handen. Maar dan is er nog een grotere storm op komst, daar er in frankrijk in 1789 de revolutie is uitgebroken. de oostenrijkers zijn nog volop bezig met het herstellen van hun gezag in het Zuiden, waneer de Franse in 198 de deur platlopen, en ze na verschillende veldslagen de overhand krijgen. En de Zuidelijke Nederlanden worden in 1795 aangehecht bij Frankrijk. De ambities van Willem passen perfect bij de plannen die de grote mogendheden hebben. Ze willen Frankrijk straffen, voor 20 jaar oorlogsvoering en plunderingen van grote delen van Europa. Frankrijk moet worden terug gebracht tot de grenzen van 1792. De Oostenrijkers hebben overgens geen belangstelling meer voor deze veraf gelegen Zuidelijke Nederlanden die ze bij het verdrag van Campoformio formeel hebben afgestaan. De precieze grenzen van Willems rijk zullen later vast gelegd worden, nu is zijn aanwezigheid op het terein vereist. Hij gaat met het britse fregat The warrior naar Scheveningen, waar hij op 30 november 1813 met een sloep terug aan land is, en hij door een aantal volgelingen opgewacht wordt, hij is dan 41 jaar en vast besloten om zijn grote droom te realiseren. De komst van de prins zorgt voor vreugde tafereelen en voor brandewijn en 'Oranjebier'. De notabelen haasten zich om Willem te begroeten. In een proclomatie die in Londen gedrukt is roept Willem zijn landgenoten op om zich achter hem te scharen.
"Waarde landgenooten! Na eene scheiding van negentien jaaren, en na zoo veele rampen, heb ik het onuitspreeklyk genoegen dat ik door uzelve eenstemmig in uw midden worde teruggeroepen. Ziet my hier aangekomen en gereed om, onder den goddelyken bystand, U in het genot van Uwe voorige Onafhanklijkheid en Welvaart te helpen herstellen. dat is myn eenig Doelwit en het oprecht en vuurig verlangen van myn hart. Ik kan u de stellige verzeekering geeven dat het insgelyks het oogmerk is van de Bondgenooten. Ik ben bereid en heb vastelyk beslooten al het voorledene te vergeeven en te vergeeten. Ons gemeen en eenig doeleinde moet zyn de wonden van ons dierbaar vaderland te heelen en hetzelve in zyn voorig luister en aanzien onder de volkeren te herstellen. De herleefde Koophandel zal, zoo ik vertrouwe, een der eerste en onmiddelykste gevolgen zyn. vereenigd U dan. Waarde landgenooten met hart en ziel met My, en Ons gemeene Vaderland is gered: de oude tyden zullen herleeven;en Wy zullen aan onze Kinderen de dierbaare Panden kunnen overmaaken die Wy van Onze Voorouders ontfangen hebben"

Willem roept dus op tot eenheid. Hij wil geen enkele Nederlander voor het hoofd stoten. Hij zal iedereen nodig hebben. In de tekst van de proclamatie staat nergens te lezen dat Willem koning wil worden. Maar een goed verstaander heeft natuurlijk maar een half woord nodig. Hij noemt zich 'Willem de Eerste' en niet 'Willem de Zesde' wat logisch zou zijn geweest indien hij zich bij het stadhoudersschap van zijn vader had willen aansluiten. Op 4 december wordt Willem in Amsterdam, dat ondertussen door het Russische leger is bevrijd, uitgeroepen tot 'Prins-Soeverein van de Verenigde Provincies'. Deze wat vage benaming laat nog alle mogelijkheden open. Willem is Prins-Soeverein van een land zonder schatkist en zonder leger. maar hij wil de de bevrijding van het land niet geheel aan de Russen, pruisen en Britten overlaten. Er moet een nationaal Nederlands leger worden gevormd. Reeds op 6 december 1813 worden alle weerbare mannen onder de wapens geroepen. veel meer dan een met pieken en jachtgeweren bewapende 'landstorm' en een heroprichting van de 'schutterijen' in de steden levert dat niet op. Uniformen zijn er voorlopig niet. een oranje kokade dient als herkenningsteken. de 16 jarige Prins Frederik, de jongste zoon van Willem, is niet onder de indruk van de kwaliteit van de troepen. er is geld nodig de bestaande franse belastingen worden gehandhaaft en er komen nog heffingen op zeep en op turf bij. Bij de burgerij worden nog zilver, goud en juwelen ingezameld. In april 1814 heeft Willem dan een strijdmacht van 30.000 man in het veld. Dit leger wordt ingezet om het eigen grondgebied te bevrijden. Willem stuurt zoveel mogelijk troepen naar het Zuiden, om zijn terratoriale ambities kracht bij te zetten. Ondanks oproepen van de geallieerden aan de Zuid-nederlanden om zichzelf te bevrijden, komt er in het zuiden van een opstand niet veel terrecht. na de bloedige onderdrukking van de Boerenkrijg en het concordaat met de paus heeft men zich min of meer in het franse bestuur gesschikt. Het zuiden heeft minder te lijden gehad onder de franse bezetting dan het Noorden, waardoor het continentale stelcel en de voordurende oorlogen de handel en de zeevaart weggekwijnd zijn. Er is dus minder armode dan in het Noorden. Toch is het franse regime anno 1814 allesbehalve populair. de gegoede en meer ontwikkelde burgers ondervinden de geestelijke onvrijheid als een zware druk. De lagere klassen zien hoe de conscriptie elk jaar opnieuw hun zonen naar de Europese slagvelden voert. Maar het verzet blijft beperkt tot het ontduiken van belastingen en van de dienstplicht.
In de Vlaamse provincies wordt het Franse regime minder goed verdragen dan in de Waalse. maar tot een gewapende opstand komt het dus niet. Het zijn de Engelse, Pruisische en Russische legers die op weg naar Frankrijk inpasant het zuiden bevrijden.
De kranten in het zuiden staan vol verhalen over de voordelen van een mogelijke oranje dynastie. Er worden ook pamfletten versprijd die verwijzen naar de strijd van Willem de zwijger tegen de Spaanse bezetting en pleitten voor de herreneging van de Nederlanden. Tot de belangrijkste aanhangers behoren ondermeer de gentse industrieel Lieve Bauwens en de Prins van Arenberg. Er zijn ook minder positieve reacties oa bij de katolieke kerk die vreest dat de hereniging een opkomst van het protenstantisme voor het zuiden zou betekenen. Het is moeilijk om in te schatten hoe de inwoners van de Zuidelijke nederlanden zelf over hun politieke toekomst denken. Vele misschien wel een meerderheid pleiten voor een Oostenrijks rigime Oostenrijk ligt immers ver weg, en behalve de bemoeizuchtige Jozef II hebben de habsburgers altijd een grote binnenlandse zelfstandigheid toegelaten voor hun zuid-Nederlandse bezittingen. En in februari 1814 komt een delegatie notabelen van het Zuiden hierover pleiten in het hoofdkwartier van de gealieeerde in Chaumont. Het probleem was echter dat de oostenrijkers zelf niet meer in onze gebieden geintresseerd waren
Er is ook spraken van een Aparte Zuid-Nederlandse staat onder de oosten,rijkse aartshertog Karel. Een eigen onafhankelijke staat zou evenwel te zwak zijn tegenover Frankrijk. Of zou men de Zuidelijke Nederlanden niet aan Pruisen kunnen geven? Maar dat willen de Britten niet, want dan controleerd niet Frankrijk maar een andere grootmacht de haven van Antwerpen. de Britse minister van buitelandse zaken Castlereagh laat tegenover een aantal Zuid-Nederlandse vooraanstanden geen ruimte voor onduidelijkheid: "pour etre libres, vous devez etre forts. pour etre forts, vous deves incorporer dans un grand systeme. Ce systeme, ce la reunion avec la Hollande.

Na twintig jaar aanhechting bij frankrijk is er natuurlijk ook een sterke pro- franse stroming. Die valt dan weer uiteen in Napoleonisten en aanhangers van de Bourbons. Maar alleen de meest fanatieke fransgezinde beseffen niet dat de gedachte om bij frankrijk te blijven op dit ogenblik internationaal onverkoopbaar is. kunnen de Zuidelijke Nederlanden dan niet opgedeeld worden tussen nederland en frankrijk dan blijven de waalse gewesten bij Frankrijk en dat is jammer genoeg in strijd met het beginsel dat frankrijk beperkt moet blijven tot zijn grenzen van 1792.
Inzoverre de plaatselijke bevolking al een mening zou hebben, kan deze toch niet doorwegen toen kende ze het woordje referendum niet. het zijn de europese mogendheden die boven het hoofd van de bevolking van het Zuiden beslist wat er dient te gebeuren.
de bevolking wil in de eerste plaats vrede en wil al die vreemde legers van zijn grondgebied. Daar deze een pak aan geld en grondstoffen kosten. En de Pruisische gouverneur Horst die sinds februari 1814 belast is met het bestuur wil daarenbovenop nog een oorlogbelasting heffen. Dat doet de druppel overlopen onder de zware last en er komt zo een groot protest dat Horst vervangen moet worden door de Oostenrijker en baron Von Vincent, die een milder bestuur instaleerd. Maar iedereen besseft dat dit Oostenrijks Gouverneurschap slechts een voorlopige oplossing is.
Op 21 juni 1814 wordt door het zogenaamde protocol van londen nogmaals formeel bevestigd dat de Noorderlijke en de Zuiderlijke Nederlanden één staat zullen vormen onder het erfelijk koningsschap van Willem I. Op 1 augustus 1814 draagt de Oostenrijkse gouverneur-generaal von Vincent het voorlopige bestuur over het Zuiden over aan Willem. Willem komt daar speciaal voor naar Brussel. Hij voert meteen enkele maatregelen door die zijn populariteit moeten verhogen. De priesters krijgen een salarisverhoging, de zondagsrust wordt opnieuw ingevoerd en de censuur wordt verzacht. Bij zijn rondreis door het Zuiden wordt Willem dan ook overal goed ontvangen. De samenvoeging van Noord en Zuid komt opnieuw ter spraken op het Congres van Wenen dat op 1 oktober 1814 van start gaat. het staat echter beschreven dat dit congres 200.000 florijnen per dag koste en dat dit bedrag ten koste kwam van de oostenrijkers. In de geschiedenisboeken staat de bijeenkomst bekend als "het congres dat danste, maar niet vooruit ging". In Wenen volgt immers wel het ene feest op het andere, er wordt gedanst en geflirt en zelfs de toen redelijk onbekende prins leoplod Van Saksen-Coburg laat zich opmerken in een Middeleeuws steekspel, maar de onderhandelingen willen nauwelijks vlotten. Iedereen is het er wel eens over dat de oude vorstenhuizen in hun rechten moeten worden hersteld. maar wat dit in de praktijk betekende is niet altijd onmiddelijk duidelijk.
Op 15 februari 1815 wordt in Wenen nogmaals bevestigd dat het 'koningkrijk der Nederlanden' wordt opgericht met Willem als staatshoofd. maar welke territoria er nu precies deel zullen uitmaken van deze nieuwe staat is nog een punt van discussie. In tegenstelling tot zoveel andere vorsten enprinsen is Willem niet persoonlijk aanwezig. Hij heeft het te druk en het feesten is niet aan hem besteed. Willem rekend vooral op de Engelse lord Clancarty om zijn belangen te behartigen. De Engelsman krijgt een kaart mee waarop Willem zijn territoriale ambitie zijn aangeduid. behalve de Oostenrijkse Nederlanden wil Willem ook Limburg en het prinsdom Luik. Hij wil ook Luxemburg, dat op dat ogenblik zowel het huidige groothertogdom als de huidige Belgische provincie omvat. Om Pruisen van de Maas weg te houden, moet een flinke strook op de rechter oever van deze rivier bij Nederland gevoegd worden. Ook eist hij zijn Nasseause erflanden in Duitsland terug, en als het even kan ook nog Fulda. deze gebieden moeten verbonden worden door een gebied langs de Moezel.
Noodeloos te zeggen dat de gebiedshonger van Willem botsen met de pruisische belangen die voor hun inspanningen tegen Napoleon graag beloond willen worden met een grotere gebiedsuitbreiding en daar hoort Nasseau, en ook een zo groot mogelijk gebied tussen maas en Rijn bij, verder wil Pruisen dat de verenigde nederlanden deel uitmaken van de Duitse Bond en dus onder pruisische invloedssfeer valt, bijde partijen hebben dus een zeer sterke territoriumhonger.En dat is dan weer onaanvaardbaar voor de Britten die de groote havens van de Noordzee niet alleen uit Franse maar ook uit pruisische handen willen houden. Anderzijds mag het nieuwe koningkrijk der Nederlanden ook weer niet te sterk zijn. Willem verliest Nasseau, maar krijgt als vergoeding het Groothertogdom Luxemburg. Luxemburg zal formeel geen deel uitmaken van het nieuwe Koningkrijk der Nederlanden en luxemburg zal lid zijn van de Duitse Bond, luxemburg wordt een onafhanklijk groothertogdom met Willem als vorst. Het gebied wordt bijgevolg slechts met een personele Unie met de rest van de nederlanden verbonden. Het prinsdom Luik en Groothertogdom Limburg worden bij het koningkrijk ingelijft. Willem kan zijn geluk niet op. Maar de regeling zal evenwel van kracht worden na het tekenen van de weense slotprotocollen. op 16 maart 1815 neemt Willem de koningskroon aan. Hij is nu Koning Willem I van de Nederlanden en groothertog van Luxemburg. Zijn oudste zoon Willem krijgt de titel Prins van Oranje. Het Congres van Wenen bevestigd de zaken op 31 maart 1815.
koning Willem I vertrekt daarna naar Brussel deze stad heeft immers meer vorstelijke grandeur dan welke Hollandse stad dan ook. de Koning, zijn gemaalin, zijn dochter Marianne en een groot gevolg nemen hun intrek in het paleis van Laken.
Op 31 maart 1815 bevestigd het congres van Wenen niet alleen het koningsschap van Willem I maar ook de grenzen van het Koningkrijk der Nederlanden. Het congres doet daarbij geen uitspraak over Moresnet, een strook land waar zowel Nederland als Pruisen aanspraak op maken. Het gebied bevat drie dorpen Moresnet, Neu-Moresnet en kelmis (La Calamine). Bij dat laatste dorp hoort een belangrijke Zinkmijn. in 1816 komt het tot een overeenkomst, waarbij Nederland Moresnet aanhecht en Neu-Moresnet bij Pruisen wordt gevoegd. Kelmis en de zinkmijn blijven evenwel neutraal gebied dat door bijde mogendheden samen wordt bestuurd. Er wonen nooit meer dan drieduizend mensen. Er is een gemeenteraad van tien leden en de Burgemeester is meteen ook staatshoofd. Na de Belgische onafhanklijkheid neemt België de rol van Frankrijk over, al zal Den Haag nooit formeel afstand doen van de rechten op Kelmis. Waneer de zinkmijn in 1885 gesloten wordt, geeft dit aanleiding tot allerlei wilde plannen. Dr. Wilhelm Molly wil van het gebied een Esperanto-staat maken, die 'Amikejo' of 'plaats van de vriendschap' zou heten. In 1915 wordt de strook grond evenwel bij Duitsland aangehecht. In 1919 krijgt het gebied weer zijn neutrale statuut, maar in 1920 komt het bij België. Na de Duitse invan in 1940 komt het weer bij Duitsland, om dan weer in 1944 onder Belgisch bestuur te komen. Vandaag maakt Kelmis deel uit van de Oostkantons.

Citaat:

Men zag 16 jaar later nochtans geen graten in de ketterse koning Leopold I, die naar katholieke normen bigamist was en zelfs op zijn sterfbed weigerde te bekeren tot het katholicisme... Zoals altijd werd in België met twee maten en twee normen gemeten....

Franstalig weet je wel....

Citaat:

Pas maar op dat Black Cat u nu niet aanvalt... Want dit is in zijn ogen geschiedvervalsing.

Overigens gold dit enkel voor de elite hoor...

Die een belangrijkere rol speelde dan de simpele man.

Citaat:

Zo subtiel dat het gene zak uitmaakt...

Voor jouw misschien niet, maar na 175 jaar kan men moeilijk gaan verwachten dat alles terug bij het oude moet komen.
Juist omdat dit op een welbepaald punt in de geschiedenis zo is geweest.
Dat is zoals een vaas, als de vaas valt en ze is kapot, kun je met alle macht weer proberen om ze te herstellen, maar de vaas die eens gemaakt is zoals ze gemaakt was, is na de breuk niet meer de vaas die ze moet zijn.
Ze ziet er anders uit, hoewel ze misschien nog wel kan doorgaan als een vaas, ziet men de verschillen met een ongebroken vaas.
De kapote vaas lijkt in niets meer op de vaas dat ze was, en je kan proberen zoveel als je wil ze zal nooit meer de vaas zijn die ze voor de breuk was.

Citaat:

Zou jij 20 jaar geleden ook gezegd hebben dat de West-Duitsers een eigen identiteit hebben?

Een klein verschilletje, de splitsing van Duitsland gebeurde door een muur, het land was nog altijd Duitsland, en de inwoners aan beiderkanten van die muur Waren nog altijd Duitsers er is door die muur geen ander land gevormd.Er is geen muur opgetrokken met de grens van Nederland.
een deel van Nederland is afgescheurd om België te vormen een ander land.
Voornamelijk Fransen en in de loop van die 175 jaar zijn franstaligen en Nederlandstaligen door het sameleven in een staatsverband elkaar gaan beinvloeden wat een gevolg is van 175 jaar samenleven en Nederland die zich van de Vlaamse strijd niets aantrok omdat ze de 'belgen' beu waren, hebben ze ons eigenlijk aan ons lot overgelaten. En door de dominanie en de vernietegingsdrang van de walen voor alles wat niet Frans genoeg was is er in die periode van het Belgische bestaan door de jaren heen een groter besef gekomen dat we verschillen van de Franstaligen, maar nietemin zijn we ook door dat samenlevingsverband beinvloed en moet men tot de constatatie komen dat men ook geen Nederlander meer is in de zuiverste betekenis van het woord.

Citaat:

Natuurlijk wel. Ik voel me Vlaming en Nederlander, maar voor Jacobijnen die de belgicisten zijn is er enkel het Belg zijn. Al de rest is zever in hun ogen.

Voor mij gaat dat niet op, ik voel me geen Belg maar ook geen Nederlander. Ik ben Vlaming.
Ik heb niet zo direct het gevoel een Nederlander te zijn omdat ik een vorm van de Nederlandse taal bezig. En omdat we dat op een bepaald punt in de geschiedenis ooit wel zijn geweest, is voor mij geen rede om daar naar terug te gaan, na de splitsing is Nederland ook zijn eigen weg is gegaan, net zoals het zuiden. Tot op heden steld die vraag zich trouwens niet dat Vlaanderen terug moet keren bij Nederland, je kan dat misschien als een fout in de geschiedenis ervaren, maar niet te min zijn we nu een apart volk geworden, elk in een eigen land.
Als Vlaanderen ooit onafhanklijk wordt (waar ik zeer zeker van ben dat dit ooit gebeurt omdat de onafhanklijkheids gedachte bij steeds meer Vlamingen ingang vindt, en ze in Laken de schrik beginnen voelen met Bert bibber zijn toespraken over het ....hoe noemde hij het ook weer....omfloeste seperatisme...dat was een nieuw gegeven in de 21 juli toespraak, en dan nog de stoere Flup die stoer uit de hoek kwam met de uitspraak als ze iets aan België willen doen krijgen ze met mij te maaken ik ben een taaie....) komt de vraag in de Vlaamse politiek niet op om terug bij Nederland aan te sluiten, de Vraag komt niet aan vlaamse kant en ze wordt ook niet gesteld aan Nederlandse kant. Waarom wordt ze niet gesteld omdat er geen nood aan is. Die behoefte bestaat niet langs beider kanten. De behoefte die zich in België steld is een onafhanklijke Vlaamse staat, er is voorals nog geen vraag vanuit het Binnenhof in Nederland gekomen of Vlaanderen zich na zijn onafhanklijkheid, (dat de Vlamingen kennelijk zelf moeten realiseren zonder hulp van Nederland, daar die zich niet wenst te moeien met de binneandse politiek en de Vlaamse strijd in België) terug wil opgaan in een verenigd Koningkrijk der Nederlanden als voorheen.

Cunning linguist · 15 juni 2006, 16:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Judokus

Ja daar stel je nu eenzelfde vraag zoals: "Waarom zouden Belgen niet samen kunnen leven met Frankrijk", "of Finland", "of Italië"...

Om die eenvoudige reden dat de inwoners van het Vlaamse Gewest onnoemelijk minder gemeen hebben met de inwoners van die landen dan met Nederland, waarbij de taaleenheid toch niet de laatste rol speelt.

Citaat:

Dat kunnen we toch! Via de Europese eenmaking hebben we toch ervoor gezorgd dat alle volkeren samen leven. Vlaanderen wil wel met Nederland verder, maar op Europees niveau en zeker niet op een eigen federaal of confederaal niveau. We mogen toch op onze eigen poten staan zeker?

Het heeft niets met verschillen te maken. Gewoon met het idee van "het Europa van de volkeren"!

Uiteraard. Maar de Vlamingen en de Nederlanders zijn ook hetzelfde volk.

Cunning linguist · 15 juni 2006, 16:54

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Judokus

Anno 2006 hebben godsdienstige kwesties weinig belang meer. We kennen een breed respect voor mekaar. Taal evenmin gezien de eenheidstaal en de aanvaarding van variaties in de uitspraak en het respect van dialectiek. Noch economisch zie ik niet veel obstakels. Er zijn wel ups en downs, maar zowel Vlaanderen als Nederland kunnen van elkaar leren.

Maar we zijn gewoon een ander volk hé.

Wat mij betreft, zijn de Vlaamse Brabanders, Belgisch-Limburgers, West- en Oost-Vlamingen net zo goed Nederlanders als de Noord-Brabanders, Nederlands-Limburgers en Zeeuws-Vlamingen hoor. Als dat niet zo is, zou ik er graag een logische verklaring voor willen hebben.

Citaat:

Zoals Oostenrijkers geen Duitsers zijn of zoals Ieren geen Engelsen zijn. We moeten wel intensief samenwerken, maar niet samenvloeien. Want dat betekent het einde van de identiteit van een land, en diens inwoners.

Gisteren had ik het over de reden waarom de Oostenrijkers geen Duitser zijn, dus ga ik mezelf niet herhalen. Wat er niet is, kan nog komen.

Cunning linguist · 15 juni 2006, 16:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

België, Verenigde Nederlanden,... what's the difference?

Daar is op dit forum herhaaldelijk antwoord op gegeven. Als je doof wilt blijven, wat heeft het dan voor nut om het er voor de miljoenste keer over te beginnen?

Judokus · 15 juni 2006, 16:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Cunning linguist

Om die eenvoudige reden dat de inwoners van het Vlaamse Gewest onnoemelijk minder gemeen hebben met de inwoners van die landen dan met Nederland, waarbij de taaleenheid toch niet de laatste rol speelt.

Uiteraard. Maar de Vlamingen en de Nederlanders zijn ook hetzelfde volk.

Vlamingen en Nederlanders hebben héél veel gemeen, maar we zullen nooit één volk kunnen worden. Er zal altijd een onderscheid worden gemaakt tussen 'Vlaams' en 'Hollands'. We zijn uitstekende buren, maar niét hetzelfde volk, wel een 'broeder'-volk.

Cunning linguist · 15 juni 2006, 17:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Judokus

Vlamingen en Nederlanders hebben héél veel gemeen, maar we zullen nooit één volk kunnen worden. Er zal altijd een onderscheid worden gemaakt tussen 'Vlaams' en 'Hollands'. We zijn uitstekende buren, maar niét hetzelfde volk, wel een 'broeder'-volk.

Dit is weer zo'n ongegronde vaststelling die de Vlaamse particularisten erg op de Belgicisten laat lijken.

Judokus · 15 juni 2006, 17:16

Het is misschien ongegrond, maar het is een emotionele reactie die bij veel Vlamingen leeft. Je kan met de beste argumenten dat gevoel niet eradiceren, mijn beste.

Judokus · 15 juni 2006, 17:31

Maar toch, ik wens even proberen uit te leggen.

We willen gewoon eens onze eigen boontjes kunnen doppen. We zijn het moe om steeds een substaat te zijn. Vandaar de vrees die leeft bij particularisten om nietweer opgezogen te worden in een nieuw geheel (politiek gesproken en niet cultureel), zelfs al is het met een volk dat zeer dicht aanleunt bij onszelf. We willen het gewoon zélf doen!

Hertog van Gelre · 15 juni 2006, 17:44

[quote=phoebe;1759329]

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

Maar niet de Vlamingen en de Nederlanders. De Vlamingen en de Walen zijn echter wel gescheiden doot eenzelfde staat, dat klopt wél.
Dat moet je mij niet allemaal vertellen, dat weet ik ook wel.
om preciezer te zijn op 11 januari 1789..... ...maakt Kelmis deel uit van de Oostkantons.

Het klopt allemaal grotendeels wat u schrijft. Maar er zijn vaker toenaderingspogingen geweest tussen zuid en noord, en vice versa.
1847 Nederland zoekt vergeefs toenadering tot België.(Thorbecke);
1860 België zoekt vergeefs toenadering tot Nederland.

Citaat: