"huur" vragen aan partner

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Er zijn de incels,waar deze heren niet toe behoren (zeker niet).

Er zijn de monogamen (waaronder een paar anderen zoals ik);

Anna behoort tot de seriemonogamen volgens mij

vanwaar die daarachter?

en ja, heb geen probleem met seriemonogamie. (al duurt de ene serie langer dan de andere, en is de tussentijdse zoektocht meestal ook niet onaangenaam )

[Skobelev]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

ja, zo te zien is het echt grote liefde.

vette 2

Hoe gierig kan men zijn.

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

denken dat je een vrouw kan kopen door de financiën in je relatie te trekken, lijkt me nogal vrouwonvriendelijk en naief.

doe mij maar een vrouw die financieel onafhankelijk is en die het zonder meer gewoon kan afbollen als de relatie haar niet meer zint.

Zeker juist.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Zeg dat Marie het heeft gezegd, want ze zit er boenk op.

en dat was mogelijks al een tijdje geleden.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

ja, zo te zien is het echt grote liefde.

alsof een relatie mogelijk is zonder dat er praktische zaken aan bod komen? of leef jij van de liefde en Schweppes mss? een gezonde relatie kan dat wel aan hoor, dat je over praktische zaken spreekt ook.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

vanwaar die daarachter?

en ja, heb geen probleem met seriemonogamie. (al duurt de ene serie langer dan de andere, en is de tussentijdse zoektocht meestal ook niet onaangenaam )

Dit is geen negatief commentaar he Anna List.

Ieder zijn leven. Maar ik kan me inbeelden dat als je regelmatig een relatie met iemand anders hebt, dat je daar op een andere manier kwa centen mee omgaat.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Dit is geen negatief commentaar he Anna List.

Ieder zijn leven. Maar ik kan me inbeelden dat als je regelmatig een relatie met iemand anders hebt, dat je daar op een andere manier kwa centen mee omgaat.

euhm nee, ik ben ook wel gehuwd geweest. Nooit anders mee omgegaan.

Financiën altijd zoveel mogelijk uit de relatie gehouden en fair naar inkomsten. (zonder op details te moeten gaan letten) zo moeilijk is dat toch niet? ook nog nooit een relatie gehad waar dit een heikel punt was of werd eigenlijk.

dus heb ik problemen met drie keer na elkaar een etentje te betalen? nee, niet echt, al bedenk ik nu dat ik t nog nooit echt meemaakte of toch niet bewust registreerde. maar samenwonen zonder de woonkost fair te delen? dat zal je mij niet zien doen.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

alsof een relatie mogelijk is zonder dat er praktische zaken aan bod komen? of leef jij van de liefde en Schweppes mss? een gezonde relatie kan dat wel aan hoor, dat je over praktische zaken spreekt ook.

Ik vind wel dat als iemand een woning koopt alvorens een relatie te beginnen, hij/zij de "toekomstige" tegenpartij opzadelt met een soort "dwang" dat hij/zij zich in die woning goed en gelukkig gaat moeten voelen.

Ik bedoel maar, een woning koop je best "samen". (tenzij je van plan bent om vrijgezel te blijven). Dat geldt natuurlijk niet als iemand gescheiden is en daar een woning aan heeft overgehouden.

[Travis66]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

euhm nee, ik ben ook wel gehuwd geweest. Nooit anders mee omgegaan.

Financiën altijd zoveel mogelijk uit de relatie gehouden en fair naar inkomsten. (zonder op details te moeten gaan letten) zo moeilijk is dat toch niet? ook nog nooit een relatie gehad waar dit een heikel punt was of werd eigenlijk.

dus heb ik problemen met drie keer na elkaar een etentje te betalen? nee, niet echt, al bedenk ik nu dat ik t nog nooit echt meemaakte of toch niet bewust registreerde. maar samenwonen zonder de woonkost fair te delen? dat zal je mij niet zien doen.

Financiën zoveel mogelijk uit een relatie houden. Dat klopt.
Maar dat doe je niet door te rekenen en door percentages te bepalen. En al zeker niet door elke maand een bijdrage te vragen.
Dat doe je door financiën buiten een relatie te houden.

Als je aan een inwonende partner huur vraagt, dan zeg je eigenlijk dat het feit dat die partner daar nu woont uw comfort beperkt. Het is niet zo dat hij nu 300 euro per maand misloopt hé, die had hij ook niet toen hij alleen woonde. Waarom zou zij dan dat geld moeten betalen ? Welke ongemakken die hij nu moet verduren verantwoorden dat ?

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Ik vind wel dat als iemand een woning koopt alvorens een relatie te beginnen, hij/zij de "toekomstige" tegenpartij opzadelt met een soort "dwang" dat hij/zij zich in die woning goed en gelukkig gaat moeten voelen.

Ik bedoel maar, een woning koop je best "samen". (tenzij je van plan bent om vrijgezel te blijven). Dat geldt natuurlijk niet als iemand gescheiden is en daar een woning aan heeft overgehouden.

dat is een heel ander verhaal

maar topicstarter vertrekt met een situatie waarin hij al een woning heeft.

ofwel zegt de nieuwe partner dan, ik wil daar niet wonen, en dan kan je samen iets anders zoeken (huur of koop) ... ofwel is het toch maar normaal dat er een faire bijdrage in de woonkost afgesproken wordt, lijkt me zo.

en de houding van TS dat de woonst op zijn naam blijft en hij dus de kosten ervan alleen draagt lijkt me ook wel realistisch. als dat echt een groot probleem is, dan kan zij eventueel voorstellen om zich voor de helft in te kopen in zijn woning ook natuurlijk.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Travis66

Financiën zoveel mogelijk uit een relatie houden. Dat klopt.
Maar dat doe je niet door te rekenen en door percentages te bepalen. En al zeker niet door elke maand een bijdrage te vragen.
Dat doe je door financiën buiten een relatie te houden.

Als je aan een inwonende partner huur vraagt, dan zeg je eigenlijk dat het feit dat die partner daar nu woont uw comfort beperkt. Het is niet zo dat hij nu 300 euro per maand misloopt hé, die had hij ook niet toen hij alleen woonde. Waarom zou zij dan dat geld moeten betalen ? Welke ongemakken die hij nu moet verduren verantwoorden dat ?

als die partner zijn/haar huur opzegt is dat toch niet meer een neutrale financiële situatie?

of zou je het ook maar normaal vinden dat Zeus mee intrekt in de huurwoning van zijn nieuwe partner, daar niks bijdraagt en zijn eigen woning verhuurt? want dat is ook een optie hé ...

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

euhm nee, ik ben ook wel gehuwd geweest. Nooit anders mee omgegaan.

Financiën altijd zoveel mogelijk uit de relatie gehouden en fair naar inkomsten. (zonder op details te moeten gaan letten) zo moeilijk is dat toch niet? ook nog nooit een relatie gehad waar dit een heikel punt was of werd eigenlijk.

dus heb ik problemen met drie keer na elkaar een etentje te betalen? nee, niet echt, al bedenk ik nu dat ik t nog nooit echt meemaakte of toch niet bewust registreerde. maar samenwonen zonder de woonkost fair te delen? dat zal je mij niet zien doen.

Wij geven uit a rato dat we binnenkomen, en we trekken niks aan van wie hoeveel of wat binnenkrijgt.

We spreken gewoon af welke grote uitgave er nu op de planning staat. Vaak is dat aan ons huis.

Dus ik ken dat probleem van "ieder zijn geld" echt niet. Als er 20k euro nodig is voor de auto waarmee mijn vrouw voornamelijk rijdt, wordt die uitgave gedaan. Omgekeerd ook.

In feite is dit simpelweg een gevolg van huwen onder het wettelijk stelsel.

Want ik heb een bevriend koppel die ook gehuwd is onder het wettelijk stelsel al uitgelegd dat in princiepe de ene ook aan de rekening van de andere kan en mag, of het moet een spaarrekening zijn van pre-huwelijk verworven gelden.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

dat is een heel ander verhaal

maar topicstarter vertrekt met een situatie waarin hij al een woning heeft.

ofwel zegt de nieuwe partner dan, ik wil daar niet wonen, en dan kan je samen iets anders zoeken (huur of koop) ... ofwel is het toch maar normaal dat er een faire bijdrage in de woonkost afgesproken wordt, lijkt me zo.

en de houding van TS dat de woonst op zijn naam blijft en hij dus de kosten ervan alleen draagt lijkt me ook wel realistisch. als dat echt een groot probleem is, dan kan zij eventueel voorstellen om zich voor de helft in te kopen in zijn woning ook natuurlijk.

Zoals ik zei, hij heeft die woning gekocht alvorens een relatie aan te gaan.
Als je niet van plan bent om single te blijven, vind ik dat niet zo'n goed idee (voor de reden die ik opgaf). Maar hey, dat is dus enkel mijn persoonlijke mening, eh
Ik heb zelfs koppels gekend waarvan één van beide een eetkamer op voorhand had gekocht, en daar ambras over maakten, omdat de andere die niet mooi vond.

[Tavek]

Ik heb een kameraad gehad die op zijn 18de een stuk grond heeft gekocht, dat heeft afbetaald op 7 a 8 jaar, en dan op die grond met zijn pa (aannemer) een eigen huis heeft gebouwd. Om zijn madam content te stellen heeft hij het ingebracht in het huwelijk. Na 1.5 jaar is zij gaan lopen met een collega van haar. Met de helft van dat huis.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Wij geven uit a rato dat we binnenkomen, en we trekken niks aan van wie hoeveel of wat binnenkrijgt.

We spreken gewoon af welke grote uitgave er nu op de planning staat. Vaak is dat aan ons huis.

Dus ik ken dat probleem van "ieder zijn geld" echt niet. Als er 20k euro nodig is voor de auto waarmee mijn vrouw voornamelijk rijdt, wordt die uitgave gedaan. Omgekeerd ook.

In feite is dit simpelweg een gevolg van huwen onder het wettelijk stelsel.

Want ik heb een bevriend koppel die ook gehuwd is onder het wettelijk stelsel al uitgelegd dat in princiepe de ene ook aan de rekening van de andere kan en mag, of het moet een spaarrekening zijn van pre-huwelijk verworven gelden.

20 jaar gehuwd geweest, en zowel ikzelf als mijn partner had eigen kapitaal en inkomsten voor het huwelijk die we gescheiden hebben gehouden (en daar zijn we nu allebei blij om)
verder hebben we natuurlijk ook eigendom samen verworven en kosten gedeeld en naast aparte rekeningen ook gezamenlijke rekeningen gehad.
denk dat we pragmatisch rationeel wel op dezelfde lijn zitten ze, maar omstandigheden voor de relatie kunnen wel evident tot apart houden van eigendom en sommige rekeningen leiden.

[Travis66]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

als die partner zijn/haar huur opzegt is dat toch niet meer een neutrale financiële situatie?

of zou je het ook maar normaal vinden dat Zeus mee intrekt in de huurwoning van zijn nieuwe partner, daar niks bijdraagt en zijn eigen woning verhuurt? want dat is ook een optie hé ...

Compleet andere situatie. In jouw voorbeeld zouden ze beiden betalen voor een plaats in een woonst die niet van hen is. Ze betalen dan beiden aan de verhuurder. Ze delen de last.

In de beschreven situatie is er geen last. Het feit dat het huis afbetaald is, is naast de kwestie zolang alleen zijn naam op de eigendomspapieren staat.
Het huis heeft een marktverhuurwaarde van 1000 euro. Die krijg je alleen als je zelf niet meer in dat huis in mag. De helft, 500 euro, is dankzij vergelijking een prijs als je het betredingsrecht op de helft van de woning zou opgeven. Blijkbaar voelt de TS dat aan, want hij zakt al naar 300 euro.

Maar opnieuw: welk comfort geeft hij in dit geval op ? Wil je haar alleen laten betalen "omdat ze nu opeens vrij van huur is" ? Met dezelfde redenatie kan zij hem geld vragen voor elke afwas, strijkmand, wasmand, uurtje stofzuigen, koken,... want dat moet hij nu ook allemaal niet meer doen.

Paulus heeft gelijk. Het is assholegedrag.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Zoals ik zei, hij heeft die woning gekocht alvorens een relatie aan te gaan.
Als je niet van plan bent om single te blijven, vind ik dat niet zo'n goed idee (voor de reden die ik opgaf). Maar hey, dat is dus enkel mijn persoonlijke mening, eh
Ik heb zelfs koppels gekend waarvan één van beide een eetkamer op voorhand had gekocht, en daar ambras over maakten, omdat de andere die niet mooi vond.

allez jong?
belastingtechnisch, koop een huis van zodra je inkomsten hebt. zelfs als je thuis blijft wonen.
je gaat jezelf toch niet financieel beperken en wachten tot je een relatie hebt zeker??

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Ik heb een kameraad gehad die op zijn 18de een stuk grond heeft gekocht, dat heeft afbetaald op 7 a 8 jaar, en dan op die grond met zijn pa (aannemer) een eigen huis heeft gebouwd. Om zijn madam content te stellen heeft hij het ingebracht in het huwelijk. Na 1.5 jaar is zij gaan lopen met een collega van haar. Met de helft van dat huis.

hoe naief kan je zijn? ... dat is toch gewoon een risico waar je niet aan begint? als je dat inbrengt zet je dat toch op papier zodat de ongelijke inbreng gedocumenteerd is???

[The Paulus Experience]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

hoe naief kan je zijn? ... dat is toch gewoon een risico waar je niet aan begint? als je dat inbrengt zet je dat toch op papier zodat de ongelijke inbreng gedocumenteerd is???

Dát is inderdaad naïef.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Travis66

Compleet andere situatie. In jouw voorbeeld zouden ze beiden betalen voor een plaats in een woonst die niet van hen is. Ze betalen dan beiden aan de verhuurder. Ze delen de last.

In de beschreven situatie is er geen last. Het feit dat het huis afbetaald is, is naast de kwestie zolang alleen zijn naam op de eigendomspapieren staat.
Het huis heeft een marktverhuurwaarde van 1000 euro. Die krijg je alleen als je zelf niet meer in dat huis in mag. De helft, 500 euro, is dankzij vergelijking een prijs als je het betredingsrecht op de helft van de woning zou opgeven. Blijkbaar voelt de TS dat aan, want hij zakt al naar 300 euro.

Maar opnieuw: welk comfort geeft hij in dit geval op ? Wil je haar alleen laten betalen "omdat ze nu opeens vrij van huur is" ? Met dezelfde redenatie kan zij hem geld vragen voor elke afwas, strijkmand, wasmand, uurtje stofzuigen, koken,... want dat moet hij nu ook allemaal niet meer doen.

Paulus heeft gelijk. Het is assholegedrag.

dus eens je huis is afbetaald, dan mag je daar geen billijke kost meer voor rekenen??
Alsof de eigenaar nooit heeft betaald??

maar je hebt wel een punt over het aanvoelen van de TS denk ik, ik vermoed dat hij intiutief op die 300 komt omdat dit de helft van het voordeel is dat de partner doet door zelf niet meer te huren, meer dan dat het te maken heeft met zijn woning.