Heeft het feminisme zichzelf overleefd ?

[roger verhiest]

Op aanvraag open ik deze draad met als overweging :


Angela Merkel, Hillary Clinton, Benazir Bhutto, Margaret Thatcher en vele andere
bekende politica.. zijn zij het bewijs dat de strijd voor gelijke rechten voor de vrouw in de wereld in feite gestreden is - of bestaat er nog altijd een "glazen plafond" waar we dringend moeten doorbreken ?

[jamás será vencido]

Is het omdat Bill Gates rijk is, dat er geen armoede meer op aarde is?

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door roger verhiest

Op aanvraag open ik deze draad met als overweging :


Angela Merkel, Hillary Clinton, Benazir Bhutto, Margaret Thatcher en vele andere
bekende politica.. zijn zij het bewijs dat de strijd om gelijke rechten voor de vrouw in de wereld in feite gestreden is - of bestaat er nog altijd een "glazen plafond" waar we dringend moeten doorbreken ?

Zij zijn in de eerste plaats het bewijs van de strijd om gelijke kansen tussen mannen en vrouwen. Het huidig feministisch discours gaat ondertussen niet meer over kansen. Eerder over gelijkwaardigheid en het erkennen van ongelijkheid, en (in) compatibiliteit, eeuwige trouw of niet, huwelijk, monogamie, hetero of homo, de noodzaak van een partner etc ...

In de strijd om het glazen plafond mag al eens de vraag gesteld worden of de behoefte bij beide seksen evengroot is om aan de top te geraken. Is streven naar een 50/50-resultaat wel steeds de meest efficiënte ? Lokale politieke partijen hebben nu al problemen om de kieslijsten aan de regels van de quota te laten voldoen, met alle gevolgen van dien op het niveau van de kwaliteit.

[L. J. Brutus]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Zij zijn in de eerste plaats het bewijs van de strijd om gelijke kansen tussen mannen en vrouwen. Het huidig feministisch discours gaat ondertussen niet meer over kansen. Eerder over gelijkwaardigheid en het erkennen van ongelijkheid, en (in) compatibiliteit, eeuwige trouw of niet, huwelijk, monogamie, hetero of homo, de noodzaak van een partner etc ...

In de strijd om het glazen plafond mag al eens de vraag gesteld worden of de behoefte bij beide seksen evengroot is om aan de top te geraken. Is streven naar een 50/50-resultaat wel steeds de meest efficiënte ? Lokale politieke partijen hebben nu al problemen om de kieslijsten aan de regels van de quota te laten voldoen, met alle gevolgen van dien op het niveau van de kwaliteit.

Ik vind die quota's sowieso een foute manier om het aan te pakken. Daarmee verander je de mentaliteit niet, wel integendeel.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door L. J. Brutus

Ik vind die quota's sowieso een foute manier om het aan te pakken. Daarmee verander je de mentaliteit niet, wel integendeel.

Je hebt gelijk. Streefcijfers zijn actueel beter dan wettelijk onderbouwde quota. De quota voor vrouwen op kieslijsten hebben destijds wel geholpen binnen het politiek mannenbastion. Maar het wordt lachwekkend als we moeten vaststellen dat er ondertussen tijdens lokale verkiezingen koortsachtig wordt gezocht naar vrouwelijke kandidaten. Dan wordt het hilarisch, en naar mijn bescheiden menig zijn de vrouwen ook niet gediend met dergelijke toestanden.

[circe]

Tot voor een paar jaar meende ik dat de feministische strijd gestreden was en we op een rustpunt waren aangekomen.

Echter recent (en niet in het minst door de islamitische invasie) ontdekte ik dat het feminisme slechts een ontzettend dun laagje vernis blijkt. Vandaar ook mijn radicaal anti-islamisme. Teveel zie ik dat het islamitische gelijkwaardigheidsstandpunt zeer snel wordt geaccepteerd, zonder ermee rekening te houden dat de vrouwen daarmee minstens 50 jaar terug in de tijd worden gecatapulteerd.

Teveel zie ik dat "onze" geëmancipeerde mannen maar al te snel verleid worden om het islamitische standpunt terug aan te nemen, uiteraard ZONDER de voor hen negatieve onderhoudsplicht in overweging te nemen. Neenee, vrouwtje liefst aan de haard, onderdanig afwachtend tot mannetje spreekt, deemoedig het hoofd buigend voor al zijn wijsheid.... het beeld van de Stepford Wives loert nog steeds achter de hoek.

Anderzijds is het ook wel zo dat het feminisme deels is doorgeschoten in een eerder kopieren van de mannelijke rol in plaats van een specifieke vrouwelijke rol uit te stippelen.
Het hoéft inderdaad niet zo te zijn dat vrouwen persé een politieke loopbaan moeten willen omdat/opdat ze "gelijk" zouden zijn.
Het glazen plafond vind ik wel iets anders. Decennialang w�*ren er vrouwelijk leidsters: directrices van de meisjesschool, directrices van het ziekenhuis, directrices van het bejaardentehuis.... zolang het maar directrice van een specifieke vrouwelijke onderneming was bleken vrouwen wèl geschikt te zijn. Dus waarom zouden ze dan niet geschikt zijn om in andere functies leidinggevend te zijn?

Het feit dat niet elke vrouw ervoor kiest om in een leidinggevende functie te stappen is toch normaal? Ook niet elke man droomt ervan om ooit de verantwoordelijkheden van het "baas zijn" op zich te nemen. Er zijn hopen mensen, zowel M/V die zich voldaan voelen om in hun job op hun werkgebied een specialist te worden en hun werk 's avonds niet mee naar huis te moeten nemen.
Maar zowel aan M/V moet die keuze gelaten worden, niet opgelegd of verhinderd.

Ik zag net het programma Zomergasten met de Nederlands/Pakistaanse juriste Naema Tahir. Niets dan superlatieven voor deze mevrouw.
Ook zij sprak over het mannelijke ideaalbeeld dat vrouwen in het huidige feministische discours zouden moeten navolgen. Zij zag dus ook eerder een andere invulling van haar eigen feminisme. Het is niet dat ik haar ongelijk geef, maar ik vrees dat we ons snel op glad ijs begeven éénmaal de huidige vrouwen hun zwaar bevochten (en zwaar betaalde!) onafhankelijkheidsstatus terug zouden verliezen.
De enige manier waarop dit mijns inziens is in te perken, is door de thuisblijvende (of half thuisblijvende) vrouw officieel een inkomen (betaald door de "klant", zijnde haar partner of echtgenoot) toe te kennen. Het is natuurlijk een vestzak broekzak operatie binnen het gezin, doch het verhindert dat de thuiswerkende vrouw in een vernieuwde afhankelijkheidspositie terechtkomt, zonder wettelijke sociale rechten.

Indien ze een "inkomen" heeft worden er sociale bijdragen op betaald en heeft ze in geval van echtscheiding ook recht op werkloosheidsvergoeding etc. Tot hiertoe hebben gescheiden vrouwen die halftijds of enkel thuis werkten géén inkomen meer na de scheiding. En neen, het is niet evident voor mensen van +40 om nog in een nieuwe job in te stappen. En d�*n gaan ze kuisen... en d�*n blijkt dat ineens wèl betaald te worden. Raar toch?

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

De enige manier waarop dit mijns inziens is in te perken, is door de thuisblijvende (of half thuisblijvende) vrouw officieel een inkomen (betaald door de "klant", zijnde haar partner of echtgenoot) toe te kennen. Het is natuurlijk een vestzak broekzak operatie binnen het gezin, doch het verhindert dat de thuiswerkende vrouw in een vernieuwde afhankelijkheidspositie terechtkomt, zonder wettelijke sociale rechten.

Dit klinkt mij bekend in de oren. Temeer omdat in vraag wordt gesteld waarom het kindergeld op mijn rekening terecht komt. Mijn antwoord: wat is het probleem als je beschikt over een betaalkaart gelinkt aan mijn bankrekening.
Blijkbaar zit het probleem enkel tussen de oren.
Wat jij suggereert Circe, met het betalen aan de partner, doet mij denken aan een vals gevoel van onafhankelijkheid. Wat is uiteindelijk het verschil ?

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Dit klinkt mij bekend in de oren. Temeer omdat in vraag wordt gesteld waarom het kindergeld op mijn rekening terecht komt. Mijn antwoord: wat is het probleem als je beschikt over een betaalkaart gelinkt aan mijn bankrekening.
Blijkbaar zit het probleem enkel tussen de oren.
Wat jij suggereert Circe, met het betalen aan de partner, doet mij denken aan een vals gevoel van onafhankelijkheid. Wat is uiteindelijk het verschil ?

Het verschil is dat de thuiswerkende persoon op die manier evengoed sociale rechten opbouwt als een buitenhuiswerkende persoon.

Het verschil is ook dat iedere huwelijkspartner zèlf kan beschikken over het eigen inkomen. In praktijk zal het niet veel verschil uitmaken (wel de extra kosten voor de RIZIV bijdragen,wel met speciaal systeem dat er wel geen dubbele belasting op betaald wordt, het zou te gek worden anders).

het is geen "vals" gevoel van onafhankelijkheid te weten dat men evengoed "werkloos" kan worden als ieder ander en dan werkloosheidsvergoeding ontvangt in plaats van te moeten gaan aankloppen bij het OCMW als iemand die "nooit gewerkt heeft".

Bovendien kunnen dan ongehuwde partners ook van dit systeem gebruik maken. Nu is het nog steeds zo dat iemand die niet gehuwd is, maar wel thuiswerkende partner is ongelooflijk in de shit kan geraken en vb. zelfs geen pensioenrechten opbouwt.

Als buitenshuiswerkende én afdragende persoon vind ik het trouwens ook niet echt kunnen dat mensen zoals U extra rechten ontvangen (gezinspensioen, ziekteverzekering voor echtgenote, hogere werkloosheidsvergoeding (persoon ten laste)) dan ik, terwijl we evenveel afdragen bij gelijk loon, maar ik als ik thuis kom nog zelf moet kuisen of moet betalen om het te laten kuisen en jij niet! snappie? klopt toch niet?

[jamás será vencido]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Als buitenshuiswerkende én afdragende persoon vind ik het trouwens ook niet echt kunnen dat mensen zoals U extra rechten ontvangen (gezinspensioen, ziekteverzekering voor echtgenote, hogere werkloosheidsvergoeding (persoon ten laste)) dan ik, terwijl we evenveel afdragen bij gelijk loon, maar ik als ik thuis kom nog zelf moet kuisen of moet betalen om het te laten kuisen en jij niet! snappie? klopt toch niet?

mee eens

[roger verhiest]

Het ideaal is vanzelfsprekend dat binnen een gezin elkaan zijn "steentje" bijdraagt.
We waren met de "klan" 7 volwassenen en 6 kindjes een weekje (zoals alle jaren) in een gite : elkeen deed een dag "de kook", "de afwas" enz.. & ook binnen een gezin is het perfect mogelijk de taken gelijkelijk te verdelen.

Maaar indien het zo is dat iemand een dermate opeisende job heeft zodat er een "full time" job overblijft voor huishouden en kinderen te zorgen - zou er een RSZ regeling moeten komen om de pensieoenrechten e.d. te verzekeren ook na een eventuele scheiding.

Misschien moet het nsysteem van een "wettelijke gemeenschap van goederen" in het kader van de emancipatie eens herzien worden.

[roger verhiest]

Over het programma van Naema Tahir zou misschien eens een draad kunnen ingeleid worden mbt tot het verschil tussen Islamieten en de Islam. Er zijn 1,7 miljard moslims
en dikwijls krijg ik de indruk dat er ook 1,è miljard verschillende vormen van "de islam" bestaan. Met name de mening van moslima's over vrouwenemancipatie zijn dikwijls bizar
en ook "to the point" men kan nl. zowel het verschijnsel van badpakkenspecials en blootbladen als de boerka beide als een systeem van vrouwenonderdrukking zien...

(Bovendien zowel in de islamietische als in de andere wereld komt vrouwenhandel en gedwongen prostitutie voor)

[Txiki]

Feminisme... Vrouwenrechten... Dag van de Vrouw... Vandaag is er toch maar weer een meisje het ziekenhuis ingeslagen. Hoe lang nog vooraleer dat terrorisme stopt?

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door roger verhiest

Over het programma van Naema Tahir zou misschien eens een draad kunnen ingeleid worden mbt tot het verschil tussen Islamieten en de Islam. Er zijn 1,7 miljard moslims
en dikwijls krijg ik de indruk dat er ook 1,è miljard verschillende vormen van "de islam" bestaan. Met name de mening van moslima's over vrouwenemancipatie zijn dikwijls bizar
en ook "to the point" men kan nl. zowel het verschijnsel van badpakkenspecials en blootbladen als de boerka beide als een systeem van vrouwenonderdrukking zien...

(Bovendien zowel in de islamietische als in de andere wereld komt vrouwenhandel en gedwongen prostitutie voor)

ik denk niet dat Naema Tahir nog als moslima kan beschouwd worden. Niet dat ze zich openlijk "out" als afvallige, maar ze laat het toch regelmatig verstaan.

[Mahalingam]

Om terug te komen op de machtsverhoudingen binnen het gezin.
Vroeger gingen alle vrouwen van de lagere klassen naar de huishoudschool. Dan leerden ze koken, schoonmaken, kinderverzorging en financieel beheer.
In beide takken van mijn familie was het gebruikelijk dat de mannen het loonzakje bij moeder de vrouw inleverden die dan haar man zakgeld gaf. Men ging ervan uit dat de vrouw het beste de noden van het gezin kent.
Het mocht dan wel zo zijn dat de vrouw geen tekenbevoegdheid had, dus geen stofzuiger kon kopen, maar zij beslistte wel wanneer er een nieuwe stofzuiger nodig was en van welk merk.
Ik las laatst dat de positie van vrouwen in Japan nogal slecht is, maar er is wel tegenwicht in de machtsverhouding: ook in Japan worden mannen nog steeds geacht hun loonzakje ongeopend aan hun vrouw te geven. (Er zijn criminelen die vervalste loonzakjes verkopen.)

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Het verschil is dat de thuiswerkende persoon op die manier evengoed sociale rechten opbouwt als een buitenhuiswerkende persoon.

Het verschil is ook dat iedere huwelijkspartner zèlf kan beschikken over het eigen inkomen. In praktijk zal het niet veel verschil uitmaken (wel de extra kosten voor de RIZIV bijdragen,wel met speciaal systeem dat er wel geen dubbele belasting op betaald wordt, het zou te gek worden anders).

het is geen "vals" gevoel van onafhankelijkheid te weten dat men evengoed "werkloos" kan worden als ieder ander en dan werkloosheidsvergoeding ontvangt in plaats van te moeten gaan aankloppen bij het OCMW als iemand die "nooit gewerkt heeft".

Bovendien kunnen dan ongehuwde partners ook van dit systeem gebruik maken. Nu is het nog steeds zo dat iemand die niet gehuwd is, maar wel thuiswerkende partner is ongelooflijk in de shit kan geraken en vb. zelfs geen pensioenrechten opbouwt.

Als buitenshuiswerkende én afdragende persoon vind ik het trouwens ook niet echt kunnen dat mensen zoals U extra rechten ontvangen (gezinspensioen, ziekteverzekering voor echtgenote, hogere werkloosheidsvergoeding (persoon ten laste)) dan ik, terwijl we evenveel afdragen bij gelijk loon, maar ik als ik thuis kom nog zelf moet kuisen of moet betalen om het te laten kuisen en jij niet! snappie? klopt toch niet?

Daar is iets van.

Over wie thuis nog moet kuisen na het buitenshuis werk, daar spreek ik mij niet over uit, is een kwestie van afspraak.

Wat die pensioenrechten betreft heb je wel een punt. De partner die gans haar (of zijn) leven de was en plas doet kan enkel meegenieten van het pensioen van de gepensioneerde partner of van een overlevingspensioen.

Circe. We kunnen ons ook de vraag stellen of tijdens een huwelijk niet moet worden gedacht aan wie nooit pensioenrechten heeft opgebouwd. Dan denk ik in de eerste plaats aan de huisvrouwen. Anders gezegd: Is dit een probleem van de partners of een probleem van de overheid ?

Een bijkomende vraag die ik mij stel is of de motivatie om bezoldigd buitenshuis te werken niet zal dalen indien we door onbezoldigd thuis te blijven pensioenrechten opbouwen.

Tegenwoordig bestaan er allerhande formules zoals pensioensparen. De kleine zelfstandige kan op pensioenleeftijd ook niet overleven van z'n pensioen alleen, tenzij hij of zij geld opzij heeft gezet, op welke manier ook.

Conclusie. Je kan maar beter een bezoldigde job uitoefenen en de huishoudtaken verdelen of uitbesteden. Maar wie destijds "bewust gekozen" heeft om levenslang onbezoldigd thuis te blijven moet nu ook niet beginnen janken over pensioenrechten. Maar ik kan begrijpen dat in een tijdsgeest waar we steeds individualistischer zijn steeds meer rechten gaan opeisen. Je vraagt je op d'n duur af wat voor zin het nog heeft om te huwen.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Daar is iets van.

Over wie thuis nog moet kuisen na het buitenshuis werk, daar spreek ik mij niet over uit, is een kwestie van afspraak.

In mijn voorbeeld ging het over een alleenstaand persoon vs. een gehuwd persoon met thuisblijvende partner. Beiden dragen bij gelijk loon evenveel af, maar de eerste moet er dus wel een dubbele taak voor bijnemen of er extra voor betalen.
Het dienstencheques systeem is hierbij uiteindelijk al een kleine tegemoetkoming van de staat.

Wat die pensioenrechten betreft heb je wel een punt. De partner die gans haar (of zijn) leven de was en plas doet kan enkel meegenieten van het pensioen van de gepensioneerde partner of van een overlevingspensioen. Circe. We kunnen ons ook de vraag stellen of tijdens een huwelijk niet moet worden gedacht aan wie nooit pensioenrechten heeft opgebouwd. Dan denk ik in de eerste plaats aan de huisvrouwen. Anders gezegd: Is dit een probleem van de partners of een probleem van de overheid ?

het sociale systeem werd opgebouwd op basis van een gezinssituatie met werkende vader en thuisblijvende moeder. Ondertussen zijn er meer werkende vrouwen dan thuisblijvenden, maar het systeem werd natuurlijk niet aangepast (het zou het te duur uitvallen om alleenstaanden minder te laten betalen, of gehuwde werkende partners meer).
Feit blijft dat uw sociale rechten als thuisblijvende persoon weldegelijk afhangen van uw huwelijksestatus!

Een bijkomende vraag die ik mij stel is of de motivatie om bezoldigd buitenshuis te werken niet zal dalen indien we door onbezoldigd thuis te blijven pensioenrechten opbouwen.

goed lezen. niemand blijft onbezoldigd thuis. het is degene die "geniet" van het thuiswerk die een loon moet uitbetalen, en daarvan zal dan de RSZ worden afgetrokken.

Tegenwoordig bestaan er allerhande formules zoals pensioensparen. De kleine zelfstandige kan op pensioenleeftijd ook niet overleven van z'n pensioen alleen, tenzij hij of zij geld opzij heeft gezet, op welke manier ook.

jamaar die wéét dat en die heeft een eigen inkomen. Feit blijft dat de thuiswerkende partner door de "klant" (gewoonlijk de buitenshuiswerkende man) betaald wordt voor het huishoudelijke werk, en niet enkel kleding en onderdak.

Conclusie. Je kan maar beter een bezoldigde job uitoefenen en de huishoudtaken verdelen of uitbesteden. Maar wie destijds "bewust gekozen" heeft om levenslang onbezoldigd thuis te blijven moet nu ook niet beginnen janken over pensioenrechten. Maar ik kan begrijpen dat in een tijdsgeest waar we steeds individualistischer zijn steeds meer rechten gaan opeisen. Je vraagt je op d'n duur af wat voor zin het nog heeft om te huwen.

het probleem zit hem eerder in de veranderde echtscheidingswetten vb. In plaats van meer hebben de vrouwen nu minder rechten, waarbij ervan uitgegaan wordt dat ze zelfbedruipend kunnen zijn. Iemand van veertig die nooit buitenshuis gewerkt heeft, kan enkel nog de dienstencheques wereld instappen, terwijl die voorheen gebeiteld zat met een deftig onderhoudsgeld voor bewezen diensten.

[circe]

ik zie dat ik zelfs geen rekening hield met het feit dat een werknemer met thuiswerkende partner zelfs MINDER moet afdragen omdat die naar het schijnt een persoon "ten laste" heeft.

Nooit geweten dat de door mij betaalde poetsvrouw als "ten laste" werd beschouwd. Nochtans kost het me wèl geld.

Bottom line = als Rudy voor zijn thuiswerkende partner zorgt voor woonst, kleding en eten, dan noemt men dat "ten laste"

Als Circe voor haar buitenhuiswerkende poetsvrouw een LOON betaalt waardoor die persoon ook kan voorzien in haar woonst, kleding en eten, dan is dat niét "ten laste" of aftrekbaar.

[alice]

Circe, het verschil zit erin dat Rudy meer belasting zal moeten betalen omdat hij gehuwd is.
Jij betaalt inderdaad een loon voor je poetsvrouw; maar de kosten kun je inbrengen bij de belasting waardoor je terugtrekt waar Rudy zal moeten betalen!

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door alice

Circe, het verschil zit erin dat Rudy meer belasting zal moeten betalen omdat hij gehuwd is.
Jij betaalt inderdaad een loon voor je poetsvrouw; maar de kosten kun je inbrengen bij de belasting waardoor je terugtrekt waar Rudy zal moeten betalen!

maar allez Alice!

als zijn vrouw NIET buitenshuis werkt en dus geen inkomen heeft, dan betaalt rudy een pak minder dan ik want hij heeft een persoon "ten laste" en ik niet.

wordt rudy invalide of werkloos, dan krijgt hij een hogere uitkering voor zijn "persoon ten laste", terwijl ik voor de hulp extra moet betalen van een lagere uitkering;

enkel als ik de poetsvrouw betaal met dienstencheques kan ik ze aftrekken (deels), voordat die speciale toestand in leven werd geroepen, kon ik helemaal niets aftrekken. (nochtans had ik poetsvrouw via OCMW dienst).

Waarom denk jij dat rudy MEER belastingen moet betalen?

een "niet-werkende" vrouw is een aftrekpost hoor, die aan een forfaitair bedrag wordt afgetrokken, net zoals kinderen "ten laste" als aftrekpost dienen.

ik weet niet of het nog zo is, maar vroeger was zelfs een werkende vrouw "ten laste" met een bepaalde forfaitaire kostenfactor, terwijl haar inkomen opgeteld wordt bij dat van het mannetje!
Ik ergerde me daar altijd blauw aan: ik verdiende méér dan het mannetje moet je weten!

[Nelle]

Oorspronkelijk geplaatst door roger verhiest

Op aanvraag open ik deze draad met als overweging :


Angela Merkel, Hillary Clinton, Benazir Bhutto, Margaret Thatcher en vele andere
bekende politica.. zijn zij het bewijs dat de strijd voor gelijke rechten voor de vrouw in de wereld in feite gestreden is - of bestaat er nog altijd een "glazen plafond" waar we dringend moeten doorbreken ?

Al deze vrouwen die je opnoemt hebben waarschijnlijk wel dubbel zo hard zichzelf moeten bewijzen dan een man. Op zich denk ik wel dat vrouwen die een leidinggevende functie willen uitoefenen de kansen krijgen om die op zich te nemen, maar ze moeten zich wel dubbel zo hard bewijzen...