Anciaux krijgt geen goede plaats op de lijst

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

inderdaad.

Wat lag er nu juist op Carolientje haar lever?

http://www.humo.be/humo-archief/2655...tyser-reageert

[Knuppel]

Want Vandenbroucke kreeg steeds duidelijker tegenwind. Na de verkiezingen van 2003 verteerde de PS hem niet meer, eerst niet op Sociale Zaken, nadien ook niet op Arbeid. Zijn hervormingen werden afgedaan als 'anti-Waalse besparingen', en men had zeker geen oor voor zijn steeds luider pleidooi voor 'een sociale staatshervorming'. Vandenbroucke waarschuwde ervoor dat, als we de sociale verzorgingsstaat betaalbaar moeten houden, substantiële delen ervan naar de deelstaten zullen moeten, dit om het failliet van de federale staat te vermijden, en het dan onvermijdelijke over kop gaan van de sociale zekerheid.



In 2004 koos hij voor de Vlaamse regering. Als er al commentaar op het optreden van Vandenbroucke kwam vanuit het socialistische hoofdkwartier, was dat negatief. Men vond hem een egoïst: pleiten voor beduidend meer middelen voor sociale zaken toen hijzelf minister van sociale zaken was (vandaar dat fameuze groeipad in de gezondheidszorg), en op het ogenblik dat hij naar Vlaanderen verhuist, vrije tribunes schrijven waarin hij bepleit dat dit groeipad naar beneden moet. Men vond hem dit en dat. Maar goed was het nooit.

Anderzijds ging Vandenbroucke ook zonder veel omkijken door. Toen de SP.A-fractie in de Vlaamse regering op een bepaald ogenblik de forcing wilde voeren tegen een christen-democratisch minister, liet Vandenbroucke die collega weten: 'Maak u maar geen zorgen'. De fractie terug haar mand in. Met Steve Stevaert werden de relaties zelfs zuur. Het stak Stevaert dat Vandenbroucke zo veel complimenten kreeg, dat de politieke commentaar bijwijlen hagiografische trekjes kreeg, terwijl zijn optreden soms haaks stond op de partijlijn. Dat gevoel van onbehagen werd groter.

En Frank Vandenbroucke werd zeker niet tegen zichzelf beschermd. Dat komt door een andere ontwikkeling binnen de SP.A. Ooit waren de Vlaamse socialisten berucht om hun partijtucht. Die brokkelde volledig af. Het werd een belangenclub: in Antwerpen deed Patrick Janssens zijn ding, Johan Vande Lanotte deed in de federale regering precies wat hij wilde (en in Oostende, en nadien als voorziter, ook al stond zijn lijn soms haaks op die van zijn voorganger), Limburg dopte vanzelfsprekend zijn boontjes liefst zelfs, en liefst zonder pottekijkers van buiten.

En dus kon ook Frank Vandenbroucke zijn gang gaan. Hard werkend, geïnspireerd door wat hij zag en vond dat juist en goed was. En hij zou zeker geen rekening houden met een partij waarvan een aantal ontwikkelingen hem steeds minder zinden. En de partij lustte hem ook minder.

Dat kwam ook door brutaal en eigengereid optreden intern: Vandenbroucke was er de man niet naar om zich de kaas van het brood te laten eten. Met partijvoorzitter Caroline Gennez daalden de verhoudingen tot onder het vriespunt. Toen Gennez hem na de Vlaamse verkiezingen niet meer in de Vlaamse regering loodste, was dat evenwel een beslissing die op ruime consensus kon rekening bij 'the powers that be' in de SP.A. De manier waarop ze dat deed, was zonder stijl.


Er zat zelfs een schofterige kant aan, zo bleek toen de beruchte mail van Bartheld Schutyzer uitlekte. De denigrerende toon waarop een buitenstaander een monument als Vandenbroucke bejegende (maar ook andere partijgenoten), zei alles waarom deze SP.A zo moeilijk aansloeg bij het grote publiek. Men was niet integer en sprak met dubbele tong. Mensen - kiezers, maar ook leden - hoeven niet alle finesses te weten om dat spontaan aan te voelen.

Bert Anciaux werd bijvoorbeeld binnengehaald in een operatie waarbij het halve partijbureau werd voorgelogen, of minstens in de doeken gedaan. Dat leidde dan tot overdreven zelfbeklag en openlijke ruzie, en niemand die dat in de hand kon houden. De operatie waarmee Frank Vandenbroucke werd kaltgestellt, werd mee geregisseerd door een brutaal vriendje van de voorzitter. Met als pikant detail dat de man een topadvocaat, ondermeer gespecialiseerd in Publiek-Private Samenwerkingsakkoorden.

Dus een advocaat die negotieert met de overheid, is in staat een welbepaalde topminister (die dus ook weegt op de akkoorden die hij onderhandeld) te helpen wegmaneuvreren. Hoe dat allemaal deontologisch te rijmen viel, was een vraag die de SP.A-top zich even niet stelde. Schutyzer zelf trouwens evenmin.

http://www.knack.be/nieuws/belgie/le...mal-27756.html

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door graaf de bethune

Bert Bleiter kan misschien eens aankloppen bij PVDA of Groen....... t'amusement ermee!!!!!!!!!!! jong jong jong, overal gooien ze hem buiten, ge zou voor minder beginnen bleiten...............

zou hij zich niet beter aansluiten bij een of andere moslimpartij? Gewoon een baard laten groeien, nog een paar voorstellen �* la strafbaarheid voor kritiek op islam indienen en dan maar hopen dat Mohammed op hem wil stemmen. (misschien kan hij ineens een paar dochters in de islamitische uitverkoop zetten?).

[Joachim Chiller]

de kwiet liet met een glimlach zn dienstwagen stelen door jackkers , meerdere keren

[Zeus]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Dit is de zwaarste fout die sp.a ooit gemaakt heeft.

Ik dacht nochtans dat dat de oprichting was

[Remspoortobback]

Patje Janssens is de nieuwe bleiter in chief van de spa
Werk genoeg

[Vrijheideerst]

Gelukkig is er nog Daniel Gentse Schuldenput die niet in een enge N-VA maatschappij wil leven en zegt dat SP.A wel 'ns de ver-assing zou kunnen worden op 25 mei.