De val van Katmandu.

John Stufflebeam · 13 september 2002, 20:14

De burgeroorlog in Nepal eiste deze week opnieuw 300 slachtoffers, sinds 1996 kwamen reeds 5000 Nepalezen om. Over enkele maanden zullen beide strijdende partijen mekaar dus met FN mitrailleurs doden (de rebellen maken bij elk gevecht tientallen wapens buit).

Een burgeroorlog? Volgens Louis Michel kampt het regime hooguit met een klein groepje terroristen. Paarsgroen helpt gewoon de Nepalese monarchie, wat is daar nu verkeerd aan?

Wel, het conflict heeft alle kenmerken van een burgeroorlog:
<ul> <li>de rebellen controleren een aanzienlijk deel van het grondgebied (32 van de 75 districten); de gevechten woeden in 36 andere, betwiste districten</li> <li>de rebellen beschilkken over 12.000 strijders, vergelijkbaar met de 15.000 paramilitairen van het regime</li> <li>de Maoisten hebben hun eigen regering uitgeroepen, geleid door Pushpa Kamal Dahal ofte Kameraad Prachanda, (= Furie)</li>
</ul>

De hoofdstad Katmandu zal in 2003 vallen. Kameraad Prachanda en de zijnen hebben immers de steun van de arme plattelandsbevolking. De beperkte economische groei kwam enkel de steden (en de koninklijke familie) ten goede. 85% van de Nepalezen woont op het platteland, en moet het stellen zonder investeringen in onderwijs, gezondheidszorg en infrastructuur. Het regime koopt nu helicopters, machinegeweren, infraroodkijkers. Kritische journalisten worden opgepakt, kranten en tijdschriften worden verboden. Het baat niet, de opstandelingen opereren nu in groepen van 300 - 1000 man en vallen steeds grotere doelen aan.

Paarsgroen wil dus persé wapens leveren aan dit regime, alhoewel de wapenwet leveringen verbiedt aan landen in burgeroorlog. Dit heeft een moreel aspect, maar ook een veiligheidsaspect. Als Katmandu valt, zullen immers groepen gewapende Maoisten ook de Belgische ambassade bereiken. Velen zullen zich op dat ogenblijk wel één of andere collega-Maoist herinneren, gedood door een FN mitrailleur.

Kameraad Michel ligt ook hier niet wakker van. Voor het belangrijkste is gezorgd: FN krijgt hoedanook zijn geld. Als Nepal in gebreke blijft, dan betaalt de Belgische staat.

"Kameraad Prachanda"

John Stufflebeam · 13 september 2002, 20:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door John Stufflebeam

De burgeroorlog in Nepal eiste deze week opnieuw 300 slachtoffers, sinds 1996 kwamen reeds 5000 Nepalezen om. Over enkele maanden zullen beide strijdende partijen mekaar dus met FN mitrailleurs doden (de rebellen maken bij elk gevecht tientallen wapens buit).

Een burgeroorlog? Volgens Louis Michel kampt het regime hooguit met een klein groepje terroristen. Paarsgroen helpt gewoon de Nepalese monarchie, wat is daar nu verkeerd aan?

Wel, het conflict heeft alle kenmerken van een burgeroorlog:

de rebellen controleren een aanzienlijk deel van het grondgebied (32 van de 75 districten); de gevechten woeden in 36 andere, betwiste districten

de rebellen beschilkken over 12.000 strijders, vergelijkbaar met de 15.000 paramilitairen van het regime

de Maoisten hebben hun eigen regering uitgeroepen, geleid door Pushpa Kamal Dahal ofte Kameraad Prachanda, (= Furie)

De hoofdstad Katmandu zal in 2003 vallen. Kameraad Prachanda en de zijnen hebben immers de steun van de arme plattelandsbevolking. De beperkte economische groei kwam enkel de steden (en de koninklijke familie) ten goede. 85% van de Nepalezen woont op het platteland, en moet het stellen zonder investeringen in onderwijs, gezondheidszorg en infrastructuur. Het regime koopt nu helicopters, machinegeweren, infraroodkijkers. Kritische journalisten worden opgepakt, kranten en tijdschriften worden verboden. Het baat niet, de opstandelingen opereren nu in groepen van 300 - 1000 man en vallen steeds grotere doelen aan.

Paarsgroen wil dus persé wapens leveren aan dit regime, alhoewel de wapenwet leveringen verbiedt aan landen in burgeroorlog. Dit heeft een moreel aspect, maar ook een veiligheidsaspect. Als Katmandu valt, zullen immers groepen gewapende Maoisten ook de Belgische ambassade bereiken. Velen zullen zich op dat ogenblijk wel één of andere collega-Maoist herinneren, gedood door een FN mitrailleur.

Kameraad Michel ligt ook hier niet wakker van. Voor het belangrijkste is gezorgd: FN krijgt hoedanook zijn geld. Als Nepal in gebreke blijft, dan betaalt de Belgische staat.

"Kameraad Prachanda"

13 september 2002, 20:14	#1
John Stufflebeam Parlementslid Geregistreerd: 4 april 2002 Locatie: Reetveerdegem Berichten: 1.643	De burgeroorlog in Nepal eiste deze week opnieuw 300 slachtoffers, sinds 1996 kwamen reeds 5000 Nepalezen om. Over enkele maanden zullen beide strijdende partijen mekaar dus met FN mitrailleurs doden (de rebellen maken bij elk gevecht tientallen wapens buit). Een burgeroorlog? Volgens Louis Michel kampt het regime hooguit met een klein groepje terroristen. Paarsgroen helpt gewoon de Nepalese monarchie, wat is daar nu verkeerd aan? Wel, het conflict heeft alle kenmerken van een burgeroorlog: <ul> <li>de rebellen controleren een aanzienlijk deel van het grondgebied (32 van de 75 districten); de gevechten woeden in 36 andere, betwiste districten</li> <li>de rebellen beschilkken over 12.000 strijders, vergelijkbaar met de 15.000 paramilitairen van het regime</li> <li>de Maoisten hebben hun eigen regering uitgeroepen, geleid door Pushpa Kamal Dahal ofte Kameraad Prachanda, (= Furie)</li> </ul> De hoofdstad Katmandu zal in 2003 vallen. Kameraad Prachanda en de zijnen hebben immers de steun van de arme plattelandsbevolking. De beperkte economische groei kwam enkel de steden (en de koninklijke familie) ten goede. 85% van de Nepalezen woont op het platteland, en moet het stellen zonder investeringen in onderwijs, gezondheidszorg en infrastructuur. Het regime koopt nu helicopters, machinegeweren, infraroodkijkers. Kritische journalisten worden opgepakt, kranten en tijdschriften worden verboden. Het baat niet, de opstandelingen opereren nu in groepen van 300 - 1000 man en vallen steeds grotere doelen aan. Paarsgroen wil dus persé wapens leveren aan dit regime, alhoewel de wapenwet leveringen verbiedt aan landen in burgeroorlog. Dit heeft een moreel aspect, maar ook een veiligheidsaspect. Als Katmandu valt, zullen immers groepen gewapende Maoisten ook de Belgische ambassade bereiken. Velen zullen zich op dat ogenblijk wel één of andere collega-Maoist herinneren, gedood door een FN mitrailleur. Kameraad Michel ligt ook hier niet wakker van. Voor het belangrijkste is gezorgd: FN krijgt hoedanook zijn geld. Als Nepal in gebreke blijft, dan betaalt de Belgische staat. "Kameraad Prachanda"