Kinderopvang in woonwijken.

[BigF]

Kort: sinds enige tijd is er naast mijn deur een kinderopvang en wij worden stilaan gek van het (soprano)gekrijs en gehuil van die kinderen. Waar kan je met dit probleem terecht?

De langere, gedetailleerdere uitleg:
Mijn buren zijn een jaar of twee begonnen met kinderopvang in een grote, omgebouwde garage in hun tuin. Ze vangen kinderen op vanaf 's morgens 7u tot 's avonds 19u. Werkende mensen moeten immers ergens met hun kinderen kunnen blijven.

Tijdens de winter en in periodes met slecht weer hebben wij daar geen last van. Je hoort de kinderen wel huilen of krijsen als ze binnen zitten maar niet in die mate dat het stoort. Ik woon niet in de woestijn dus complete stilte heerst hier nooit en dat verwacht ik ook niet.

Dat verandert echter in de zomer en tijdens de mooi-weer-periodes in het voor- en najaar. De kindjes 'spelen' dan buiten en vullen onze dagen met gekrijs en gehuil. Het speelterrein van de kinderen (de gazon bij de buren) ligt nog geen 10 meter van ons terras achter mijn huis en ik hoor ze dus alsof ze in mijn eigen tuin zaten.

Het grote probleem is dat je met dat probleem nergens terecht kan. Je wordt immers onmiddellijk afgeschilderd als kinderhater en onverdraagzame. En dat ben ik niet. Ik wordt alleen horendul als ik heel de dag (en ik overdrijf niet, ik ben tegenwoordig al blij als het een half uurtje stil is) gekrijs en gehuil hoor.

Spreek je er iemand over aan dan gaat het direct van "ik woon naast een drukke weg en zou dat lawaai onmiddellijk willen ruilen voor dat van spelende kinderen" of geitewollenhippiepraat als "ik zou er geld voor willen geven om elke morgen wakker te worden met het geluid van spelende kinderen."

En dat is het nou net. Van spelende kinderen heb ik geen last. Die ukken zijn jonger dan 3 en als die spelen maken ze geen lawaai. Dat begint pas als ze huilen (de ene pakt de andere zijn bal af) of krijsen (de ene rijdt met de speelgoedtraktor over de andere zijn vingers). En dat gebeurt (met een 10-tal kinderen samen spelend) nagenoeg heel de dag door.

Buiten op terras eten in de zomer doen wij al twee jaar niet meer. Gezellig buiten met vrienden een pintje drinken ook niet, mijn vrienden geven dan zelf aan dat ze er gek van zouden worden.

De buren erover aanspreken helpt ook niet. "Ik probeer ze zoveel mogelijk stil te houden maar het blijven kinderen eh? Ik kan toch niet heel de dag opsluiten ook niet, met dit weer." krijg je dan, samen met een vuile blik, als antwoord.

Onlangs opende er een eind verder in het dorp een nieuwe opvang en de buren daar waren daar niet blij mee. De reacties die die mensen op een lokale nieuwssite kregen lieten niks aan de verbeelding over. Onverdraagzaam. Kinderhaters. Egoisten. Zuurpruimen... Zelfs het gemeentebestuur suste dat de buurt zich niet zo druk moest maken.

Zelf ben ik er stevig over aan't verzinnen om te verhuizen, al zal mijn huis niet meer opbrengen wat het voordien waard was want hoewel iedereen blijkbaar graag kindergekrijs hoort, wil niemand er naast wonen.

Zijn er hier nog mensen met dit probleem? Hoe pakken jullie zoiets aan?

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Kort: sinds enige tijd is er naast mijn deur een kinderopvang en wij worden stilaan gek van het (soprano)gekrijs en gehuil van die kinderen. Waar kan je met dit probleem terecht?

De langere, gedetailleerdere uitleg:
Mijn buren zijn een jaar of twee begonnen met kinderopvang in een grote, omgebouwde garage in hun tuin. Ze vangen kinderen op vanaf 's morgens 7u tot 's avonds 19u. Werkende mensen moeten immers ergens met hun kinderen kunnen blijven.

Tijdens de winter en in periodes met slecht weer hebben wij daar geen last van. Je hoort de kinderen wel huilen of krijsen als ze binnen zitten maar niet in die mate dat het stoort. Ik woon niet in de woestijn dus complete stilte heerst hier nooit en dat verwacht ik ook niet.

Dat verandert echter in de zomer en tijdens de mooi-weer-periodes in het voor- en najaar. De kindjes 'spelen' dan buiten en vullen onze dagen met gekrijs en gehuil. Het speelterrein van de kinderen (de gazon bij de buren) ligt nog geen 10 meter van ons terras achter mijn huis en ik hoor ze dus alsof ze in mijn eigen tuin zaten.

Het grote probleem is dat je met dat probleem nergens terecht kan. Je wordt immers onmiddellijk afgeschilderd als kinderhater en onverdraagzame. En dat ben ik niet. Ik wordt alleen horendul als ik heel de dag (en ik overdrijf niet, ik ben tegenwoordig al blij als het een half uurtje stil is) gekrijs en gehuil hoor.

Spreek je er iemand over aan dan gaat het direct van "ik woon naast een drukke weg en zou dat lawaai onmiddellijk willen ruilen voor dat van spelende kinderen" of geitewollenhippiepraat als "ik zou er geld voor willen geven om elke morgen wakker te worden met het geluid van spelende kinderen."

En dat is het nou net. Van spelende kinderen heb ik geen last. Die ukken zijn jonger dan 3 en als die spelen maken ze geen lawaai. Dat begint pas als ze huilen (de ene pakt de andere zijn bal af) of krijsen (de ene rijdt met de speelgoedtraktor over de andere zijn vingers). En dat gebeurt (met een 10-tal kinderen samen spelend) nagenoeg heel de dag door.

Buiten op terras eten in de zomer doen wij al twee jaar niet meer. Gezellig buiten met vrienden een pintje drinken ook niet, mijn vrienden geven dan zelf aan dat ze er gek van zouden worden.

De buren erover aanspreken helpt ook niet. "Ik probeer ze zoveel mogelijk stil te houden maar het blijven kinderen eh? Ik kan toch niet heel de dag opsluiten ook niet, met dit weer." krijg je dan, samen met een vuile blik, als antwoord.

Onlangs opende er een eind verder in het dorp een nieuwe opvang en de buren daar waren daar niet blij mee. De reacties die die mensen op een lokale nieuwssite kregen lieten niks aan de verbeelding over. Onverdraagzaam. Kinderhaters. Egoisten. Zuurpruimen... Zelfs het gemeentebestuur suste dat de buurt zich niet zo druk moest maken.

Zelf ben ik er stevig over aan't verzinnen om te verhuizen, al zal mijn huis niet meer opbrengen wat het voordien waard was want hoewel iedereen blijkbaar graag kindergekrijs hoort, wil niemand er naast wonen.

Zijn er hier nog mensen met dit probleem? Hoe pakken jullie zoiets aan?

Geluidswerende schotten ? Bestaat dat ? Anders verhuizen...en of je huis proberen te verkopen ....in de winter

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

Geluidswerende schotten ? Bestaat dat ? Anders verhuizen...en of je huis proberen te verkopen ....in de winter

Onze tuinen zijn al gescheiden met een schutting waar aan weerzijden planten tegen of voor staan. Veel helpt dat niet. De afstand tussen ons en die bengels is gewoon te klein. Het gaat echt over minder dan 10 meter he.

Misschien zo'n geluidswal die je naast de snelweg wel eens ziet maar ik zit ook niet direct te wachten op een 5 meter hoge muur in mijn tuin...

[Scherven A. Mok]

Zet er een laurierhaag tussen. Ik woon op 15 meter van een speeltuin en mij stoort het niet dus ik vermoed dat die voldoende isoleert want ik ben allergisch aan lawaai. Ik wens ook te verhuizen maar bij mij is het omdat er mensenlevens in het spel zijn. Ik word dikwijls wakker geblaft door honden en dan kan ik de slaap niet meer vatten en moet daarna reizigerstreinen rijden. En ook wel omdat ik graag lees, de pastoor kan daar niet tegen en mijn buren ook niet. Vijf jaar geleden woonde ik nog in een rustige residentie, vandaag is dat een hondenkennel. Er moet ondertussen op de werklozen- en gepensioneerdenTV een hondenprogramma zijn geweest ofzo.

[Zeus]

- composthoop zo dicht mogelijk bij die speeltuin
- een rottweiler (met een goede afsluiting) die die pagadders in hun broek doet schijten van de schrik
- dump processierupsen in hun struiken
- word imker
- verspreid het gerucht dat je een pedofiel bent
- gooi zandvlooien in de zandbak
- kweek aan uw afsluiting planten met van die mooie rode maar giftige besjes

't zal rap gedaan zijn met buiten spelen

[coro]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Kort: sinds enige tijd is er naast mijn deur een kinderopvang en wij worden stilaan gek van het (soprano)gekrijs en gehuil van die kinderen. Waar kan je met dit probleem terecht?

De langere, gedetailleerdere uitleg:
Mijn buren zijn een jaar of twee begonnen met kinderopvang in een grote, omgebouwde garage in hun tuin. Ze vangen kinderen op vanaf 's morgens 7u tot 's avonds 19u. Werkende mensen moeten immers ergens met hun kinderen kunnen blijven.

Tijdens de winter en in periodes met slecht weer hebben wij daar geen last van. Je hoort de kinderen wel huilen of krijsen als ze binnen zitten maar niet in die mate dat het stoort. Ik woon niet in de woestijn dus complete stilte heerst hier nooit en dat verwacht ik ook niet.

Dat verandert echter in de zomer en tijdens de mooi-weer-periodes in het voor- en najaar. De kindjes 'spelen' dan buiten en vullen onze dagen met gekrijs en gehuil. Het speelterrein van de kinderen (de gazon bij de buren) ligt nog geen 10 meter van ons terras achter mijn huis en ik hoor ze dus alsof ze in mijn eigen tuin zaten.

Het grote probleem is dat je met dat probleem nergens terecht kan. Je wordt immers onmiddellijk afgeschilderd als kinderhater en onverdraagzame. En dat ben ik niet. Ik wordt alleen horendul als ik heel de dag (en ik overdrijf niet, ik ben tegenwoordig al blij als het een half uurtje stil is) gekrijs en gehuil hoor.

Spreek je er iemand over aan dan gaat het direct van "ik woon naast een drukke weg en zou dat lawaai onmiddellijk willen ruilen voor dat van spelende kinderen" of geitewollenhippiepraat als "ik zou er geld voor willen geven om elke morgen wakker te worden met het geluid van spelende kinderen."

En dat is het nou net. Van spelende kinderen heb ik geen last. Die ukken zijn jonger dan 3 en als die spelen maken ze geen lawaai. Dat begint pas als ze huilen (de ene pakt de andere zijn bal af) of krijsen (de ene rijdt met de speelgoedtraktor over de andere zijn vingers). En dat gebeurt (met een 10-tal kinderen samen spelend) nagenoeg heel de dag door.

Buiten op terras eten in de zomer doen wij al twee jaar niet meer. Gezellig buiten met vrienden een pintje drinken ook niet, mijn vrienden geven dan zelf aan dat ze er gek van zouden worden.

De buren erover aanspreken helpt ook niet. "Ik probeer ze zoveel mogelijk stil te houden maar het blijven kinderen eh? Ik kan toch niet heel de dag opsluiten ook niet, met dit weer." krijg je dan, samen met een vuile blik, als antwoord.

Onlangs opende er een eind verder in het dorp een nieuwe opvang en de buren daar waren daar niet blij mee. De reacties die die mensen op een lokale nieuwssite kregen lieten niks aan de verbeelding over. Onverdraagzaam. Kinderhaters. Egoisten. Zuurpruimen... Zelfs het gemeentebestuur suste dat de buurt zich niet zo druk moest maken.

Zelf ben ik er stevig over aan't verzinnen om te verhuizen, al zal mijn huis niet meer opbrengen wat het voordien waard was want hoewel iedereen blijkbaar graag kindergekrijs hoort, wil niemand er naast wonen.

Zijn er hier nog mensen met dit probleem? Hoe pakken jullie zoiets aan?

Ik kan er mij iets bij voorstellen hoor.

Ook ik ben op zoek naar 'rust' maar dat is in Vlaanderen utopisch.
Zo heb ik een achterbuur die zowat een zoo aan het inrichten is. Kiekens, hanen, honden, ganzen en sinds recent pauwen! Even verderop is dan nog eentje die enorm geniet van een ezel (in de ware betekenis van het woord) en kickt op het gebalk op de meest onmogelijke uren. Verder hebben zich hier ook jonge gezinnen gevestigd dat allemaal dapper aan gezinsuitbreiding doen.......met de gekende gevolgen.

Gevolg: van zodra ik voldoende centen krijg voor mijn (nieuw) huis ben ik weg.
Huidige oplossing is (behalve de zomer) naar de kust; midden in de duinen (Oostduinkerke). Kan/mag ik gebruiken van een steenrijke weduwe, al is het maar dat er permanentie is. Een win/win situatie dus.

[Paddenstoel]

Je hoort toch meer mensen met dit probleem?
Wijkagent? Geluidsoverlast laten vaststellen? Genotsderving inroepen.
Is wat ze doet conform?
Eventueel afspraken maken met de buren ivm wanneer jij je tuin wil gebruiken (bv enkele uren per dag geen kinderen buiten.
Hoe zit het met andere buren? Ervaren ze ook hinder? Zoiets is wel tot ver te horen.

We hebben zelf ook gewoond naast een kinderopvang en daar werden ook de nodige decibels geproduceerd. We zijn verhuisd maar het is overal wel iets. Al is kindergeschreeuw wel heel irritant.
Maar dan begint er weer eentje te renoveren of te bouwen en zit je jaren in het geboor, gedril, gezaag, ge betonmolen, dan eentje zijn gras te maaien, dan richt er eentje een schrijnwerkerij in, zet zijn muziek loeihard (of het weergalmt), haalt zijn electrische zaag boven, dieren (kwekgrage vogels, honden, ...).
Dan hebben we het nog niet over rechtstreekse bedreigers: alles wat los en vastzit opstoken en de buren vergassen, rook die naar je toe waait, gif spuiten waarvan je bijna plat gaat, ...

Welkom in Vlaanderen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Kort: sinds enige tijd is er naast mijn deur een kinderopvang en wij worden stilaan gek van het (soprano)gekrijs en gehuil van die kinderen. Waar kan je met dit probleem terecht?

Zijn er hier nog mensen met dit probleem? Hoe pakken jullie zoiets aan?

Leer toch eens leven met de werkelijkheid: in de wereld worden er kinderen geboren die opgroeien, die spelen, die ravotten, die lawaai maken.

[cookie monster]

Luidsprekers met zeer lage tonen , dan dreunt het , en kees is klaar

Nu serieus: Praten met de opvang helpt niet ??

[SMI94]

Oorspronkelijk geplaatst door coro

Ik kan er mij iets bij voorstellen hoor.

Ook ik ben op zoek naar 'rust' maar dat is in Vlaanderen utopisch.
Zo heb ik een achterbuur die zowat een zoo aan het inrichten is. Kiekens, hanen, honden, ganzen en sinds recent pauwen! Even verderop is dan nog eentje die enorm geniet van een ezel (in de ware betekenis van het woord) en kickt op het gebalk op de meest onmogelijke uren. Verder hebben zich hier ook jonge gezinnen gevestigd dat allemaal dapper aan gezinsuitbreiding doen.......met de gekende gevolgen.

Gevolg: van zodra ik voldoende centen krijg voor mijn (nieuw) huis ben ik weg.
Huidige oplossing is (behalve de zomer) naar de kust; midden in de duinen (Oostduinkerke). Kan/mag ik gebruiken van een steenrijke weduwe, al is het maar dat er permanentie is. Een win/win situatie dus.

Waarom moet jij rust gaan zoeken aan de kust, als je naar eigen zeggen al aan de kust woont?

Zie bvb post 197 in de thread 'Franstalige arrogantie aan de kust' in de subcategorie 'Binnenland'.

Zit je hier wat te liegen, corootje?

[SMI94]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Leer toch eens leven met de werkelijkheid: in de wereld worden er kinderen geboren die opgroeien, die spelen, die ravotten, die lawaai maken.

Ja, en dan? Moet je ze daarom gaan samenzetten in een gewoon huis in een gewone woonbuurt? Geluidsoverlast is geluidsoverlast, onafhankelijk van de bron. Als die bron nu verkeer is, muziek van een fuif of festival, fabrieken of kinderen maakt geen reet uit. Waarom is een constant lawaai van een fabriek van 90 db(A) onaanvaardbaar en zou kinderlawaai van 90 db(A) dat plotseling wel moeten zijn? Het slaat nergens op!

Ikzelf woon vlakbij een scoutslokaal. Daar wordt iedere zaterdag van 14u00 tot 17u00 buiten gespeeld en zijn er gedurende het jaar 2-3 fuiven/nachtactiviteiten waar de buren telkens vooraf van verwittigd worden. Op die manier is dat leefbaar. Maar als daar morgen echter een kinderopvang komt en er élke (zomer)dag lawaai is van 8u00 's morgens tot 19u00 's avonds, verandert dat de zaak toch wel enigszinds. Of niet dan?

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Leer toch eens leven met de werkelijkheid: in de wereld worden er kinderen geboren die opgroeien, die spelen, die ravotten, die lawaai maken.

Ja, dat ook één van de dooddoeners die ik regelmatig te horen krijg.

En ja, ik weet ook best dat er kinderen geboren worden die opgroeien en zo van die dingen. Hier lopen er zo twee rond, bij mijn buren hebben ze er zelf ook twee, aan de andere kant zelfs drie. En die maakten op hun tijd allemaal wel eens lawaai. Nooit last van gehad, nooit over geklaagd.
Vooral omdat er dat altijd 1 of 2 waren die lawaai maakten. Eventjes.
Nu beginnen er 1 of 2 lawaai te maken en de andere 10 doen vrolijk mee. En tegen de tijd dat ze de 4de stil hebben gekregen, begint de eerste terug opnieuw. En dan heb ik het niet over gekir, gelach of ge-blablibloebab. Maar over gekrijs, gehuil en gegil op een toonhoogte waar elke operazangeres van droomt.

Maar kom, eigenlijk is uw voorstel zo slecht nog niet. En vooral; het is heel breed toepasbaar.

Antwerpenaren; leer eens leven met de werkelijkheid, in de wereld worden auto's gebruikt die lawaai maken en vervuilen.

Zaventem-onwonenden; leer eens leven met de werkelijkheid, in de wereld worden vluigtuigen gebruikt die lawaai maken.

Uplace-onwonenden; leer eens leven met de werkelijkheid, in de wereld wordt gewinkeld in shopping-centra.

Openbare onderzoeken als bedrijven willen opstarten of uitbreiden hoeven dan ook niet meer want de onwonenden moeten maar eens leren leven met de werkelijkheid, in de wereld worden nu eenmaal schrijnwerkerijen, afvalverwerkers, varkensstallen, chemische bedrijven, concertzalen, crossmotoren, snelwegen enz gebruikt.

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door SMI94

Ja, en dan? Moet je ze daarom gaan samenzetten in een gewoon huis in een gewone woonbuurt? Geluidsoverlast is geluidsoverlast, onafhankelijk van de bron. Als die bron nu verkeer is, muziek van een fuif of festival, fabrieken of kinderen maakt geen reet uit. Waarom is een constant lawaai van een fabriek van 90 db(A) onaanvaardbaar en zou kinderlawaai van 90 db(A) dat plotseling wel moeten zijn? Het slaat nergens op!

Ikzelf woon vlakbij een scoutslokaal. Daar wordt iedere zaterdag van 14u00 tot 17u00 buiten gespeeld en zijn er gedurende het jaar 2-3 fuiven/nachtactiviteiten waar de buren telkens vooraf van verwittigd worden. Op die manier is dat leefbaar. Maar als daar morgen echter een kinderopvang komt en er élke (zomer)dag lawaai is van 8u00 's morgens tot 19u00 's avonds, verandert dat de zaak toch wel enigszinds. Of niet dan?

Exactly mijn punt.
Maar mijn ervaring leert me dat je met die uitleg niet ver komt. Klaag over lawaaioverlast en je hebt onmiddellijk massa's medestanders. Klaag over lawaaioverlast door kinderen en je bent een monster.

En dat terwijl lawaai door kinderen echt serieus belastend is. Vroeger kwamen hier door de straat al eens wat vrachtwagens. Die hoor je na een tijdje zelfs niet meer, net zoals ik het lawaai van een bedrijf hier verderop niet meer hoor, je wordt dat gewend.
Maar kinderen die beginnen te huilen of krijsen kan je niet gewoon worden, dat hoor je elke keer weer. Misschien zit het in de menselijke natuur ingebakken dat je dat steevast opvalt. Kind krijst -> gevaar! Zoiets? Ik weet het niet maar ik weet wel dat je er niet gewoon aan kan worden.

[Maori]

Het feit dat "we maar moeten leren leven met de realiteit" maakt dat er in Vlaanderen zoveel klinisch depressieven zijn. We wonen te dicht op elkaar, teveel vlamingen moeten de wagen nemen om dan op een rustige plaats te arriveren gek van de stress owv de onmogelijke files kortom het is voor velen moeilijk om rust te vinden, echte rust.
En of we dat nu willen aanvaarden of niet, een mens heeft rust nodig, zeker in de huidige maatschappij.

[BigF]

Om maar even aan te geven: het is nu kwart voor elf en het is vandaag nog geen 20 minuten (ik heb er eens op gelet) stil geweest.
Het begon vanmorgen al om 7u10 toen een zekere Koen (roepnaam Koentje) zijn klep openzette omdat hij de mama zag vertrekken. Voor 8 uur waren er zo nog 2 die blijkbaar niet happy waren dat mama ze achterliet.

Tijdens de laatste dagen van mijn verlof eens proberen uit te slapen komt er dus ook niet van. En ja, ondanks de huidige temperaturen slapen wij met de ramen en de rolluiken dicht. Ik hou mijn hart al vast (en de oordopjes al klaar) tegen dat ik volgende week in de nachtploeg sta...

Rond half negen was het even alle hens aan dek want toen er eentje begon te huilen en een andere daar om één of andere reden voor naar zijn voeten kreeg begon die te krijsen waarna er twee of drie anderen wel wat zagen in meerstemmig gekrijs. Wat later was een zekere Mats aan zijn gekrijs te horen niet blij dat hij de bal van een zekere Marie niet mocht afpakken. En aan Marie te horen was ze evenmin blij dat haar bal werd afgepakt. En aan de 'potverdories' van de buurvrouw was zij er zelf ook niet blij mee. Net als ik. En mijn vrouw. Een win-win-situatie is hier blijkbaar echt wel ver te zoeken.

En dan klaag ik nog niet over de zomerhit: "Ben je boos? Zoek een roos. Zet ze op je hoed! Dan komt alles weer... goed!" Jammer genoeg heb ik geen rozen in mijn tuin.

Soit, zo gaat dat hier vandaag dus waarschijnlijk weer tot 18 a 19u vanavond.

Ik probeer er nu al twee jaar mee te leren leven. En ik studeer er nog steeds voor. Voorlopig zonder resultaat helaas...

[Peche]

Gelieve een dagelijkse beschrijving te blijven delen.
Ik leef met u mee. Al meer aan het smoren? Hahahaha

[DewareJakob]

bad gateway

[DewareJakob]

Bad Gateway, tot 3 maal toe geprobeerd...

[DewareJakob]

Ik vind hondengeblaf meer storend. Sommigen zetten hun dier 's morgens in de tuin en gaan dan werken tot 18 uur. Gedurende de hele dag blaffen die beesten dan. Of 's avonds zelfde scenario, beest in de tuin en dan naar de disco tot 3-4 uur 's morgens, en dat beest/die beesten maar katoen geven; blaffen huilen, janken...

[JBM]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Kort: sinds enige tijd is er naast mijn deur een kinderopvang en wij worden stilaan gek van het (soprano)gekrijs en gehuil van die kinderen. Waar kan je met dit probleem terecht?

De langere, gedetailleerdere uitleg:
Mijn buren zijn een jaar of twee begonnen met kinderopvang in een grote, omgebouwde garage in hun tuin. Ze vangen kinderen op vanaf 's morgens 7u tot 's avonds 19u. Werkende mensen moeten immers ergens met hun kinderen kunnen blijven.

Tijdens de winter en in periodes met slecht weer hebben wij daar geen last van. Je hoort de kinderen wel huilen of krijsen als ze binnen zitten maar niet in die mate dat het stoort. Ik woon niet in de woestijn dus complete stilte heerst hier nooit en dat verwacht ik ook niet.

Dat verandert echter in de zomer en tijdens de mooi-weer-periodes in het voor- en najaar. De kindjes 'spelen' dan buiten en vullen onze dagen met gekrijs en gehuil. Het speelterrein van de kinderen (de gazon bij de buren) ligt nog geen 10 meter van ons terras achter mijn huis en ik hoor ze dus alsof ze in mijn eigen tuin zaten.

Het grote probleem is dat je met dat probleem nergens terecht kan. Je wordt immers onmiddellijk afgeschilderd als kinderhater en onverdraagzame. En dat ben ik niet. Ik wordt alleen horendul als ik heel de dag (en ik overdrijf niet, ik ben tegenwoordig al blij als het een half uurtje stil is) gekrijs en gehuil hoor.

Spreek je er iemand over aan dan gaat het direct van "ik woon naast een drukke weg en zou dat lawaai onmiddellijk willen ruilen voor dat van spelende kinderen" of geitewollenhippiepraat als "ik zou er geld voor willen geven om elke morgen wakker te worden met het geluid van spelende kinderen."

En dat is het nou net. Van spelende kinderen heb ik geen last. Die ukken zijn jonger dan 3 en als die spelen maken ze geen lawaai. Dat begint pas als ze huilen (de ene pakt de andere zijn bal af) of krijsen (de ene rijdt met de speelgoedtraktor over de andere zijn vingers). En dat gebeurt (met een 10-tal kinderen samen spelend) nagenoeg heel de dag door.

Buiten op terras eten in de zomer doen wij al twee jaar niet meer. Gezellig buiten met vrienden een pintje drinken ook niet, mijn vrienden geven dan zelf aan dat ze er gek van zouden worden.

De buren erover aanspreken helpt ook niet. "Ik probeer ze zoveel mogelijk stil te houden maar het blijven kinderen eh? Ik kan toch niet heel de dag opsluiten ook niet, met dit weer." krijg je dan, samen met een vuile blik, als antwoord.

Onlangs opende er een eind verder in het dorp een nieuwe opvang en de buren daar waren daar niet blij mee. De reacties die die mensen op een lokale nieuwssite kregen lieten niks aan de verbeelding over. Onverdraagzaam. Kinderhaters. Egoisten. Zuurpruimen... Zelfs het gemeentebestuur suste dat de buurt zich niet zo druk moest maken.

Zelf ben ik er stevig over aan't verzinnen om te verhuizen, al zal mijn huis niet meer opbrengen wat het voordien waard was want hoewel iedereen blijkbaar graag kindergekrijs hoort, wil niemand er naast wonen.

Zijn er hier nog mensen met dit probleem? Hoe pakken jullie zoiets aan?

Ik kan begrijpen dat dit heel erg storend is. Zeker als je dan blijkbaar ook nog in de nachtpost werkt. Maar ik weet niet of er in de huidge wetgeving veel aan te doen is.

Maar één en ander is natuurlijk het gevolg van het feit dat Vlaanderen barstensvol zit. En kinderen hebben nu eenmaal het recht op spelen. Dat die 2 twee zaken geregeld zullen conflicteren is een zekerheid. En een oplossing is er niet zo heel snel vrees ik.