Nieuwe peiling: holderbolder de berg af zeg ik u!

[Eduard Khil]

Oorspronkelijk geplaatst door Svennies

Proficiat,de mop van het jaar ....

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Vraag is of de bejaarde VU adepten die hier het goed weer uitmaken representatief zijn voor het potentieel electoraat dat N-VA nog altijd richting 30% stuurt ?
Dat zijn meestal mensen die de politieke vertaling van hun ideaal jaar na jaar, decennialang, zagen afkalven. Om dan via het kartel en onder leiding van een nieuw talent een ongelooflijke doorstart te nemen die hen ondertussen marktleider heeft gemaakt. Maar wel met heel andere zaken dan de klassieke vendelzwaaierij en het zingen van de blauwvoet.

Wat ik zie is een partij die in de feiten 100% traditioneel en inwisselbaar is voor bijvoorbeeld een CVP maar die net als die laatste nog steeds haar christelijke roots wil aanhouden voor zichzelf haar vlaams-nationale roots wil in ere houden. Niks mis mee. Maar het is, en blijft, pure folklore.

Ik vrees dat jouw beeld van N-VA erg karikaturaal is. Voor die "christelijke roots" moet je bij N-VA in ieder geval toch ver gaan zoeken, ergens tussen de cijfers na de komma. "Perfect inwisselbaar" zeg je? Met een CD&V die nagenoeg 100 % is doorwoekerd en door geworteld met de tengels van de middenveld-octopus? Daarvoor gaan de N-VAers u feestelijk bedanken! Van de ACW/beweging.net-boer willen ze bij N-VA zeker geen eieren.

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Laat ons enige mildheid tonen in onze benadering van minder begaafde forumvrienden.

Ga je soms Herman Puistje Decroo nadoen ?

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

De minimis non curat praetor, misschien.

Maar waarom wou hij dan in 2010 niet heersen?

Ik zie een zeer duidelijke evolutie bij de politicus De Wever.
Maar om op jou vraag te antwoorden moet je er eerst nog het laatste hoofdstuk van de saga BHV bijnemen. Zonder dat verhaal, dat toen een finale nodig had is geen enkele politieke keuze te begrijpen. Alexander is toen de geschiedenis ingegaan als de stekkerman, we kregen een eindeloze stoet van formatiepogingen die allemaal blokkeerden op het BHV verhaal en pas toen men die kiezel uit de schoen heeft kunnen halen is er terug vooruitgang gekomen.
De politicus De Wever durfde het toen nog niet aan, om BHV mee te splitsen in een onderhandelde en dus typisch belgische manier. Dat lag moeilijk bij de kaakslag-flaminganten in zijn partijbestuur en partijraad. Vandaar zijn (dwaze en overmoedige) gok om "neen" te zeggen tegen EDR en zo zichzelf en zijn partij aan de kant te zetten terwijl de anderen voortgingen. De anderen hervormden de staat, splitsten BHV na 40 jaar, en de (toen nog) vlaams-nationalistische politicus Bart De Wever bleef alleen achter op het perron, de broek op de enkels, mistroostig kijken naar de trein die vertrok...
Zoveel stemmen, zoveel zetels, om finaal door eigen inschattingsfout of een gebrek aan beslissingskracht in het zog van de finale op zijn bek te gaan. Volgens mij moet dat de mens De Wevert fundamenteel geraakt hebben. Er zijn interviews van hem waarin hij letterlijk zegt dat hij nooit meer wil verkiezingen winnen, en coalitiegesprekken verliezen.
Toen evolueerde de politicus De Wever van een idealist naar een realist. Naar een real-politiker.
En het staat buiten kijf dat de onderhandelaar De Wever in 2014 de zaken stukken intelligenter heeft aangepakt. Hij had zijn strategische bocht reeds relatief lang daarvoor ingezet. Denk aan het fameuze interview van Bracke. Dat was ongezien, bij de vendelzwaaiers defenestreren ze iemand die zoiets zegt. Het feit dat niemand de scalp eiste van Bracke was de bevestiging dat hij dat op vraag van de grote patron had gedaan.
Er is dan een extreem gepolariseerde campagne gekomen anti-PS maar opvallend : met zeer weinig communautair gekletter. Abnormaal weinig, voor een partij die dat toch in de genen heeft. Hij was wel zo slim en vooral zo handig om zijn voetvolk content te stellen met een groot congres rond confederalisme waar de vendeliers onderling zichzelf wat konden oppeppen en iedereen was happy en blij. Achteraf is er van al die onzin nauwelijks nog iets vernomen, maar soit.

De evolutie die de politicus De Wever gemaakt heeft, is dat hij na zijn stommiteit met Di Rupo begrepen heeft dat om de laatste en finale stap te zetten naar machtsdeelname dat hij dan moest binnen stappen op het speelveld en stoppen met te roepen van langs de kant. Eindelijk besefte hij dat hij vanuit de tribune nooit iets zou bekomen. De machtspoliticus De Wever is dan ontstaan, en is volgens mij minstens even sterk als bijvoorbeeld een Jean-Luc Dehaene dat was.
Pragmatisme is wat de echte toppoliticus zal onderscheiden van de would-be.
Ik denk dat de politicus die hij in 2010 nog was, niet meer bestaat.
Anderzijds is nu het speelveld totaal verschillend.
De kiezel is uit de schoen. Communautair gestook, communautaire blokkages omwille van gezeik over BHV is niet meer mogelijk, dat maakt dat politici van alle partijen en dus ook zo van N-VA het voluit kunnen hebben over werkelijk belangrijke zaken zonder hun tijd te verspillen in een stammenoorlog die niks oplevert.
Dat verklaart dan ook de paradox dat een partij die in principe leeft op communautaire materie, marktleider is kunnen blijven in een omgeving met 99% communautaire vrede.
De Wever heeft zijn partij in pakweg één jaar in stilte laten transformeren van een vendelzwaaiende hoop roepers, naar een partij die via het woord "verandering" de leiding heeft genomen op alle politieke niveau's. Zonder zijn geschiedenis af te zweren en grote interne transformaties die toch alleen maar weerstand oproepen is het hem gelukt om zijn achterban te laten meestappen in iets dat in principe onmogelijk is : regeren zonder enig communautaire trofee.
Men mag voor of tegen De Wever zijn, maar het valt niet te ontkennen dat hij na een Verhofstadt die paars aan de macht bracht, een Dehaene die aantoonde dat niets 'onmogelijk' is, een Di Rupo die vuur en water kon laten samenwerken dat hij momenteel de top is van de Belgische politiek.

Het verschil met de vorige namen : hij is nu al de grootste, en is nog niet eens premier geweest.

[Boduo]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Ik zie een zeer duidelijke evolutie bij de politicus De Wever.
Maar om op jou vraag te antwoorden moet je er eerst nog het laatste hoofdstuk van de saga BHV bijnemen. Zonder dat verhaal, dat toen een finale nodig had is geen enkele politieke keuze te begrijpen. Alexander is toen de geschiedenis ingegaan als de stekkerman, we kregen een eindeloze stoet van formatiepogingen die allemaal blokkeerden op het BHV verhaal en pas toen men die kiezel uit de schoen heeft kunnen halen is er terug vooruitgang gekomen.
De politicus De Wever durfde het toen nog niet aan, om BHV mee te splitsen in een onderhandelde en dus typisch belgische manier. Dat lag moeilijk bij de kaakslag-flaminganten in zijn partijbestuur en partijraad. Vandaar zijn (dwaze en overmoedige) gok om "neen" te zeggen tegen EDR en zo zichzelf en zijn partij aan de kant te zetten terwijl de anderen voortgingen. De anderen hervormden de staat, splitsten BHV na 40 jaar, en de (toen nog) vlaams-nationalistische politicus Bart De Wever bleef alleen achter op het perron, de broek op de enkels, mistroostig kijken naar de trein die vertrok...
Zoveel stemmen, zoveel zetels, om finaal door eigen inschattingsfout of een gebrek aan beslissingskracht in het zog van de finale op zijn bek te gaan. Volgens mij moet dat de mens De Wevert fundamenteel geraakt hebben. Er zijn interviews van hem waarin hij letterlijk zegt dat hij nooit meer wil verkiezingen winnen, en coalitiegesprekken verliezen.
Toen evolueerde de politicus De Wever van een idealist naar een realist. Naar een real-politiker.
En het staat buiten kijf dat de onderhandelaar De Wever in 2014 de zaken stukken intelligenter heeft aangepakt. Hij had zijn strategische bocht reeds relatief lang daarvoor ingezet. Denk aan het fameuze interview van Bracke. Dat was ongezien, bij de vendelzwaaiers defenestreren ze iemand die zoiets zegt. Het feit dat niemand de scalp eiste van Bracke was de bevestiging dat hij dat op vraag van de grote patron had gedaan.
Er is dan een extreem gepolariseerde campagne gekomen anti-PS maar opvallend : met zeer weinig communautair gekletter. Abnormaal weinig, voor een partij die dat toch in de genen heeft. Hij was wel zo slim en vooral zo handig om zijn voetvolk content te stellen met een groot congres rond confederalisme waar de vendeliers onderling zichzelf wat konden oppeppen en iedereen was happy en blij. Achteraf is er van al die onzin nauwelijks nog iets vernomen, maar soit.

De evolutie die de politicus De Wever gemaakt heeft, is dat hij na zijn stommiteit met Di Rupo begrepen heeft dat om de laatste en finale stap te zetten naar machtsdeelname dat hij dan moest binnen stappen op het speelveld en stoppen met te roepen van langs de kant. Eindelijk besefte hij dat hij vanuit de tribune nooit iets zou bekomen. De machtspoliticus De Wever is dan ontstaan, en is volgens mij minstens even sterk als bijvoorbeeld een Jean-Luc Dehaene dat was.
Pragmatisme is wat de echte toppoliticus zal onderscheiden van de would-be.
Ik denk dat de politicus die hij in 2010 nog was, niet meer bestaat.
Anderzijds is nu het speelveld totaal verschillend.
De kiezel is uit de schoen. Communautair gestook, communautaire blokkages omwille van gezeik over BHV is niet meer mogelijk, dat maakt dat politici van alle partijen en dus ook zo van N-VA het voluit kunnen hebben over werkelijk belangrijke zaken zonder hun tijd te verspillen in een stammenoorlog die niks oplevert.
Dat verklaart dan ook de paradox dat een partij die in principe leeft op communautaire materie, marktleider is kunnen blijven in een omgeving met 99% communautaire vrede.
De Wever heeft zijn partij in pakweg één jaar in stilte laten transformeren van een vendelzwaaiende hoop roepers, naar een partij die via het woord "verandering" de leiding heeft genomen op alle politieke niveau's. Zonder zijn geschiedenis af te zweren en grote interne transformaties die toch alleen maar weerstand oproepen is het hem gelukt om zijn achterban te laten meestappen in iets dat in principe onmogelijk is : regeren zonder enig communautaire trofee.
Men mag voor of tegen De Wever zijn, maar het valt niet te ontkennen dat hij na een Verhofstadt die paars aan de macht bracht, een Dehaene die aantoonde dat niets 'onmogelijk' is, een Di Rupo die vuur en water kon laten samenwerken dat hij momenteel de top is van de Belgische politiek.

Het verschil met de vorige namen : hij is nu al de grootste, en is nog niet eens premier geweest.

Hoeveel forummers zouden dit epistel lezen tot aan het einde ?

[DucDEnghien]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

Hoeveel forummers zouden dit epistel lezen tot aan het einde ?

Ik heb het alvast gelezen.

[Eduard Khil]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

Hoeveel forummers zouden dit epistel lezen tot aan het einde ?

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Ik zie een zeer duidelijke evolutie bij de politicus De Wever.
Maar om op jou vraag te antwoorden moet je er eerst nog het laatste hoofdstuk van de saga BHV bijnemen. Zonder dat verhaal, dat toen een finale nodig had is geen enkele politieke keuze te begrijpen. Alexander is toen de geschiedenis ingegaan als de stekkerman, we kregen een eindeloze stoet van formatiepogingen die allemaal blokkeerden op het BHV verhaal en pas toen men die kiezel uit de schoen heeft kunnen halen is er terug vooruitgang gekomen.
De politicus De Wever durfde het toen nog niet aan, om BHV mee te splitsen in een onderhandelde en dus typisch belgische manier. Dat lag moeilijk bij de kaakslag-flaminganten in zijn partijbestuur en partijraad. Vandaar zijn (dwaze en overmoedige) gok om "neen" te zeggen tegen EDR en zo zichzelf en zijn partij aan de kant te zetten terwijl de anderen voortgingen. De anderen hervormden de staat, splitsten BHV na 40 jaar, en de (toen nog) vlaams-nationalistische politicus Bart De Wever bleef alleen achter op het perron, de broek op de enkels, mistroostig kijken naar de trein die vertrok...
Zoveel stemmen, zoveel zetels, om finaal door eigen inschattingsfout of een gebrek aan beslissingskracht in het zog van de finale op zijn bek te gaan. Volgens mij moet dat de mens De Wevert fundamenteel geraakt hebben. Er zijn interviews van hem waarin hij letterlijk zegt dat hij nooit meer wil verkiezingen winnen, en coalitiegesprekken verliezen.
Toen evolueerde de politicus De Wever van een idealist naar een realist. Naar een real-politiker.
En het staat buiten kijf dat de onderhandelaar De Wever in 2014 de zaken stukken intelligenter heeft aangepakt. Hij had zijn strategische bocht reeds relatief lang daarvoor ingezet. Denk aan het fameuze interview van Bracke. Dat was ongezien, bij de vendelzwaaiers defenestreren ze iemand die zoiets zegt. Het feit dat niemand de scalp eiste van Bracke was de bevestiging dat hij dat op vraag van de grote patron had gedaan.
Er is dan een extreem gepolariseerde campagne gekomen anti-PS maar opvallend : met zeer weinig communautair gekletter. Abnormaal weinig, voor een partij die dat toch in de genen heeft. Hij was wel zo slim en vooral zo handig om zijn voetvolk content te stellen met een groot congres rond confederalisme waar de vendeliers onderling zichzelf wat konden oppeppen en iedereen was happy en blij. Achteraf is er van al die onzin nauwelijks nog iets vernomen, maar soit.

De evolutie die de politicus De Wever gemaakt heeft, is dat hij na zijn stommiteit met Di Rupo begrepen heeft dat om de laatste en finale stap te zetten naar machtsdeelname dat hij dan moest binnen stappen op het speelveld en stoppen met te roepen van langs de kant. Eindelijk besefte hij dat hij vanuit de tribune nooit iets zou bekomen. De machtspoliticus De Wever is dan ontstaan, en is volgens mij minstens even sterk als bijvoorbeeld een Jean-Luc Dehaene dat was.
Pragmatisme is wat de echte toppoliticus zal onderscheiden van de would-be.
Ik denk dat de politicus die hij in 2010 nog was, niet meer bestaat.
Anderzijds is nu het speelveld totaal verschillend.
De kiezel is uit de schoen. Communautair gestook, communautaire blokkages omwille van gezeik over BHV is niet meer mogelijk, dat maakt dat politici van alle partijen en dus ook zo van N-VA het voluit kunnen hebben over werkelijk belangrijke zaken zonder hun tijd te verspillen in een stammenoorlog die niks oplevert.
Dat verklaart dan ook de paradox dat een partij die in principe leeft op communautaire materie, marktleider is kunnen blijven in een omgeving met 99% communautaire vrede.
De Wever heeft zijn partij in pakweg één jaar in stilte laten transformeren van een vendelzwaaiende hoop roepers, naar een partij die via het woord "verandering" de leiding heeft genomen op alle politieke niveau's. Zonder zijn geschiedenis af te zweren en grote interne transformaties die toch alleen maar weerstand oproepen is het hem gelukt om zijn achterban te laten meestappen in iets dat in principe onmogelijk is : regeren zonder enig communautaire trofee.
Men mag voor of tegen De Wever zijn, maar het valt niet te ontkennen dat hij na een Verhofstadt die paars aan de macht bracht, een Dehaene die aantoonde dat niets 'onmogelijk' is, een Di Rupo die vuur en water kon laten samenwerken dat hij momenteel de top is van de Belgische politiek.

Het verschil met de vorige namen : hij is nu al de grootste, en is nog niet eens premier geweest.

1) Een aanzienlijk deel van de nota-De Wever (oktober 2010) werd nochtans wel gerealiseerd bij de staatshervorming. Zoveel zal hij dus ook weer niet gefaald hebben.

2)

Er zijn interviews van hem waarin hij letterlijk zegt dat hij nooit meer wil verkiezingen winnen, en coalitiegesprekken verliezen.

Die heb ik dan toch nog nooit gelezen.

3)

Communautair gestook, communautaire blokkages omwille van gezeik over BHV is niet meer mogelijk

Je reduceert de hele communautaire problematiek tot één symbooldossier. Nochtans zijn er tussen 1970 en 2011 vijf staatshervormingen, communautair gestook zo je wil, geweest, waar BHV niet eens aan te pas kwam. En nu, uitgerekend wanneer Vlaams-nationalisten op hun electoraal hoogtepunt staan, zou dat niet meer kunnen?

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Ik vrees dat jouw beeld van N-VA erg karikaturaal is. Voor die "christelijke roots" moet je bij N-VA in ieder geval toch ver gaan zoeken, ergens tussen de cijfers na de komma. "Perfect inwisselbaar" zeg je? Met een CD&V die nagenoeg 100 % is doorwoekerd en door geworteld met de tengels van de middenveld-octopus? Daarvoor gaan de N-VAers u feestelijk bedanken! Van de ACW/beweging.net-boer willen ze bij N-VA zeker geen eieren.

Komaan quercus...

cd&v ==> christelijke roots
n-va ==> vlaams nationalistische roots

was dat nu echt ZO moeilijk ? Begreep je de vergelijking echt niet ?

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Ga je soms Herman Puistje Decroo nadoen ?

Het antwoord mag je zelf afleiden uit het aantal lappen dat ik er in dat draadje op gegeven heb.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

1) Een aanzienlijk deel van de nota-De Wever (oktober 2010) werd nochtans wel gerealiseerd bij de staatshervorming. Zoveel zal hij dus ook weer niet gefaald hebben.

Winnen of falen meet je af aan het resultaat : machtsdeelname. Niet aan de pogingen. De nota De Wever is interessant voor historici en politicologen.

2)

Die heb ik dan toch nog nooit gelezen.

Daar kan ik echt niets aan doen hoor...

3)

Je reduceert de hele communautaire problematiek tot één symbooldossier. Nochtans zijn er tussen 1970 en 2011 vijf staatshervormingen, communautair gestook zo je wil, geweest, waar BHV niet eens aan te pas kwam. En nu, uitgerekend wanneer Vlaams-nationalisten op hun electoraal hoogtepunt staan, zou dat niet meer kunnen?

Neen, het is geen symbooldossier. BHV was een historische vergissing, men heeft een plan in werking gezet waarbij dat het moeilijkste luik onopgelost bleef en dat dan 40 jaar voor zich uitgeschoven.
BHV is daardoor de absolute splijtzwam kunnen worden, totdat er om legale redenen niet langer KON gewacht worden. Het dossier maakte dat een partij zoals N-VA daarop kon groot worden, en het is hen verdomme gelukt ook.
Jij wil dat bekijken vanuit je blik al unitarist in een zekere evolutie. Ik niet. De federalisering was een feit, wat daarvoor heeft bestaan is geschiedenis. Maar de niet splitsing van brussel halle vilvoorde was de laatste kans voor de vendelzwaaiers om een communautair thema tot oorlogszaak te maken. En in de laatste rechte lijn heeft BDW het toen verkloot. Zijn enige maar tevens extreem zware carrièrefout. (ten minste, dat is mijn persoonlijke opinie daarover)
Al wat jij vanuit je unitaire ideaalbeeld nu nog denkt te kunnen bepleiten laat staan realiseren is totaal onrealistisch. De federalisering van het land is een feit, en dat is niet meer ongedaan te maken. Laat staan dat iemand het zou willen... Geen enkele politieke partij in het parlement wil dat. Het thema leeft zelfs niet.
Maar veel belangrijker dan dat : sinds de kiezel BHV uit de politieke schoen is, zijn de klassieke guerilla technieken om de boel te saboteren niet meer mogelijk.
En met die realiteit leerde een partijvoorzitter als BDW niet alleen te leven, hij zorgde ervoor dat zijn partij marktleider is geworden en het zeer waarschijnlijk zal blijven.

Het is niet omdat ik politiek een tegenstander ben van n-va, dat ik het licht van de zon ga ontkennen. In die partij lopen er een heel grote hoop oelewappers en opportunisten rond, maar hun voorzitter is een politiek talent zoals er maar om de 10 jaar eentje verschijnt.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Maar veel belangrijker dan dat : sinds de kiezel BHV uit de politieke schoen is, zijn de klassieke guerilla technieken om de boel te saboteren niet meer mogelijk.

Maar, nogmaals, de staatshervormingen, waarbij steeds meer middelen en bevoegdheden van de centrale staat naar de deelstaten werden overgeheveld kwamen in 1970, 1980, 1988, 1993 en 2001 zonder BHV als drukkingsmiddel. Waarom zou dat in de toekomst niet meer kunnen?

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Maar, nogmaals, de staatshervormingen, waarbij steeds meer middelen en bevoegdheden van de centrale staat naar de deelstaten werden overgeheveld kwamen in 1970, 1980, 1988, 1993 en 2001 zonder BHV als drukkingsmiddel. Waarom zou dat in de toekomst niet meer kunnen?

Omdat niemand geen hefboom meer heeft om het af te dwingen. De splitsing van BHV was bijvoorbeeld voor Maingain een ramp, omdat men federaal zijn handelsfonds heeft afgepakt. Gewoon neen zeggen tegen alles en op de sporen van de trein gaan liggen lukt niet meer.
Voor politici van alle strekkingen is het nu veel interessanter en productiever om binnen het systeem te werken, dan het aan te vallen.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

... totdat er om legale redenen niet langer KON gewacht worden.

Dit vind ik interessant. Welk waren die legale redenen dan wel? Het Arbitragehof oordeelde in 1994 dat de kieskring BHV niet ongrondwettelijk was. In 2003 oordeelde datzelfde Hof dat de situatie in BHV voor de Kamer ongrondwettelijk was, omdat er in alle andere kieskringen als Vlaams-Brabant met provinciale kiesomschrijvingen gewerkt werd.

Het Arbitragehof sprak zich enkel uit over de Kamer. Niet over de Senaat, noch over het Europees Parlement, nog minder over het gerechtelijk arrondissement. Nog volgens dit Arrest was een afwijking wel gewettigd "voor de verkiezingen voor de Kamer van volksvertegenwoordigers" waar "de wet" kon voorzien "in bijzondere modaliteiten om de gewettigde belangen van de Nederlandstaligen en de Franstaligen in de vroegere provincie Brabant te vrijwaren". Op basis hiervan had men BHV voor de Kamer perfect kunnen bewaren.

De splitsing was een politieke keuze, maar geenszins opgelegd door een legale vereiste.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Dit vind ik interessant. Welk waren die legale redenen dan wel? Het Arbitragehof oordeelde in 1994 dat de kieskring BHV niet ongrondwettelijk was. In 2003 oordeelde datzelfde Hof dat de situatie in BHV voor de Kamer ongrondwettelijk was, omdat er in alle andere kieskringen als Vlaams-Brabant met provinciale kiesomschrijvingen gewerkt werd.

Het Arbitragehof sprak zich enkel uit over de Kamer. Niet over de Senaat, noch over het Europees Parlement, nog minder over het gerechtelijk arrondissement. Nog volgens dit Arrest was een afwijking wel gewettigd "voor de verkiezingen voor de Kamer van volksvertegenwoordigers" waar "de wet" kon voorzien "in bijzondere modaliteiten om de gewettigde belangen van de Nederlandstaligen en de Franstaligen in de vroegere provincie Brabant te vrijwaren". Op basis hiervan had men BHV voor de Kamer perfect kunnen bewaren.

De splitsing was een politieke keuze, maar geenszins opgelegd door een legale vereiste.

Een politieke keuze vanuit een politieke noodzaak. Als iedereen die rond de tafel zit voelt dat het niet meer lukt om het probleem op te schuiven, los van alle juridische spitsvondigheden dan stopt het raderwerk met te draaien. In die fase zaten we. En in België beslist men pas institutioneel als we in die fase zijn.
Dat is dan ook de reden dat ik persoonlijk tevreden ben met de splitsing : men kan het niet meer ge (mis) bruiken als hefboom om andere politieke doelen mee te bereiken.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Omdat niemand geen hefboom meer heeft om het af te dwingen. De splitsing van BHV was bijvoorbeeld voor Maingain een ramp, omdat men federaal zijn handelsfonds heeft afgepakt. Gewoon neen zeggen tegen alles en op de sporen van de trein gaan liggen lukt niet meer.
Voor politici van alle strekkingen is het nu veel interessanter en productiever om binnen het systeem te werken, dan het aan te vallen.

En als morgen de financieringswet in het nadeel van de Franstalige partijen uitvalt? Of er weeral een onderfinanciering is van het Franstalig onderwijs? Of de regering valt over het dossier van de nachtvluchten? Er zit bovendien ook een Eigendynamik in het systeem: de gewesten en de gemeenschappen gedragen zich nu reeds als staten en eisen meer bevoegdheden op in de naam van homogeniteit, volksaard, goed bestuur, rationalisering, besparingen, ... noem maar op.

Dit gezegd zijnde, zei je dat unitarisme onhaalbaar was. En uiteraard is dat vandaag zo. Maar één ding is in politiek weten we wel zeker: niets is onmogelijk. Er zijn inderdaad geen partijen die pleiten voor een unitaire staat in het parlement (de PVDA komt er nog het dichtst bij). Maar wat als sommige partijen gaan pleiten voor herfederaliseringen (wat trouwens nu al zo is)? Welke dynamiek brengt dat op gang? Acht jij het onmogelijk dat - ik zeg maar wat - buitenlandse handel, sport of leefmilieu geherfederaliseerd worden?

Idem voor alles wat met veiligheid te maken heeft. Want m.i. is dat het fundamentele punt waar de separatisten geen grip op hebben: dat in een ge-europeaniseerde context en binnen een geglobaliseerd verhaal van export-terrorisme het nationalistisch verhaal meer en meer naar de achtergrond kan (zal?) verdrongen worden door de "strijd tegen terreur" en de "migratiedreiging". Ironisch genoeg roert net de N-VA daar de grote trom. En ga dan maar eens in het buitenland uitleggen dat je negen regeringen en evenveel parlementen nodig hebt (in Brussel alleen al: vier) om België te besturen......

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Een politieke keuze vanuit een politieke noodzaak. Als iedereen die rond de tafel zit voelt dat het niet meer lukt om het probleem op te schuiven, los van alle juridische spitsvondigheden dan stopt het raderwerk met te draaien. In die fase zaten we. En in België beslist men pas institutioneel als we in die fase zijn.
Dat is dan ook de reden dat ik persoonlijk tevreden ben met de splitsing : men kan het niet meer ge (mis) bruiken als hefboom om andere politieke doelen mee te bereiken.

Daarmee heb je niet geantwoord op mijn vraag. Het was immers geen politieke noodzaak. En als het een politieke noodzaak was, dan is de splitsing van België een nog veel grotere politieke noodzaak, want die zal de nationalisten nog veel méér tevreden stellen ( ! ).

[werkman]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Daarmee heb je niet geantwoord op mijn vraag. Het was immers geen politieke noodzaak. En als het een politieke noodzaak was, dan is de splitsing van België een nog veel grotere politieke noodzaak, want die zal de nationalisten nog veel méér tevreden stellen ( ! ).

Het heeft niet het minste belang of er een politieke noodzaak al of niet was en zeker niet het feit of men in politiek iemand tevreden wil stellen.
Men gunt elkaar het licht in de ogen niet.
Er zijn wel twee feiten die rudimentair de overheid behouden.
Het eerste feit is dat alle partijen zich houden aan de omerta-afspraken.
Niemand snijdt graag in eigen vlees. De vrees om buiten de kring te vliegen is alles overheersend.
En het tweede feit is de vaststelling dat alle partijen zowel uit de Waalse als Vlaamse schuif eten. En het enige wat hun die zekerheid verleent is dat ze één blok zullen blijven. Er zijn partijen die niet kunnen rekenen op een zusterpartij in het andere landsgedeelte. Dat is een handicap natuurlijk in het bewerkstelligen van mogelijke opties. En zelfs enige samenwerking tussen deze partijen is afgebroken.
De sleutel om de doos van Pandora open te breken is dus totaal zoek.
Daarbij komt nog dat er momenteel niks meer in die doos zit; uitgezonderd veel schulden.
Ik zie het dus evolueren naar verder aanmodderen en eigen zakken vullen.
De doos van Pandora heeft zelfs geen bodem meer.
Tenzij Europa zou kunnen of willen ingrijpen.
Maar ook dit is niet de bekommernis van die heren.
Europa bestaat zelfs niet echt. Het is een schijndemocratie met als enige doelstelling om de politieke kaste zo ver mogelijk te verwijderen van het toezicht door de kiezer. Wat volkeren echt verlangen of beogen heeft geen enkele waarde. Trouwens waarom beogen ze sommige opties?
Is de voornaamste reden hier ook niet dat ze meer geld in de zakken van eigen volk willen? Volk? In eigen zakken ja!
Wat blijft er dan nog over wat wel echte waarde heeft?
De Zwitserse frank is nu reeds een euro waard.
Gaan we dus bergop of bergaf?
Of wachten we op een visioen van God of Allah?

[Wapper]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

Hoeveel forummers zouden dit epistel lezen tot aan het einde ?

Count me in.
Briljante analyse van Panda!

[Wapper]

Oorspronkelijk geplaatst door werkman

Het heeft niet het minste belang of er een politieke noodzaak al of niet was en zeker niet het feit of men in politiek iemand tevreden wil stellen.
Men gunt elkaar het licht in de ogen niet.
Er zijn wel twee feiten die rudimentair de overheid behouden.
Het eerste feit is dat alle partijen zich houden aan de omerta-afspraken.
Niemand snijdt graag in eigen vlees. De vrees om buiten de kring te vliegen is alles overheersend.
En het tweede feit is de vaststelling dat alle partijen zowel uit de Waalse als Vlaamse schuif eten. En het enige wat hun die zekerheid verleent is dat ze één blok zullen blijven. Er zijn partijen die niet kunnen rekenen op een zusterpartij in het andere landsgedeelte. Dat is een handicap natuurlijk in het bewerkstelligen van mogelijke opties. En zelfs enige samenwerking tussen deze partijen is afgebroken.
De sleutel om de doos van Pandora open te breken is dus totaal zoek.
Daarbij komt nog dat er momenteel niks meer in die doos zit; uitgezonderd veel schulden.
Ik zie het dus evolueren naar verder aanmodderen en eigen zakken vullen.
De doos van Pandora heeft zelfs geen bodem meer.
Tenzij Europa zou kunnen of willen ingrijpen.
Maar ook dit is niet de bekommernis van die heren.
Europa bestaat zelfs niet echt. Het is een schijndemocratie met als enige doelstelling om de politieke kaste zo ver mogelijk te verwijderen van het toezicht door de kiezer. Wat volkeren echt verlangen of beogen heeft geen enkele waarde. Trouwens waarom beogen ze sommige opties?
Is de voornaamste reden hier ook niet dat ze meer geld in de zakken van eigen volk willen? Volk? In eigen zakken ja!
Wat blijft er dan nog over wat wel echte waarde heeft?
De Zwitserse frank is nu reeds een euro waard.
Gaan we dus bergop of bergaf?
Of wachten we op een visioen van God of Allah?

Werkman, Inch Allah!
Het zou dit forum ten goede komen mocht u, vooraleer op de knop "antwoord versturen" te drukken, een pause van minstens een uur in te lassen en eens aandachtig uw schrijfsel te herlezen.
Jezus Christus, wat een onsamenhangend geneuzel...

Na rijp beraad, en met gevoelens passend bij een situatie als deze,
Teken ik,

Wapper