Hoets greep op Latem

jan hyoens · 31 mei 2006, 08:42

Hoets greep op Latem

30.05.2006 14.41u - Het Vlaams Belang heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat wij menen dat er in heel wat Vlaamse steden en gemeenten te weinig aandacht gaat naar Vlaamse cultuur. In een aantal grote toeristische centra, zoals Brugge en Antwerpen, is dat natuurlijk wel het geval, maar daar is cultuur in de eerste plaats bestemd voor de toeristen en dus om geld in het laatje te brengen. Maar een intrinsieke, spontane belangstelling voor de eigen cultuur is, enkele uitzonderingen niet te na gesproken, ver te zoeken. Helaas behandelen Vlaamse steden en gemeenten hun lokale volkscultuur en folklore vaak stiefmoederlijk, en dat is doodjammer.

Even erg is de lankmoedigheid van een overheid, wanneer zij niet de moed heeft zich te verzetten tegen de artistieke zuiveringsdrift van zelfbenoemde progressieve kunstenaars die ten strijde trekken tegen grote en vermaarde kunst, tegen de cultuur met de grote ‘C’. En daar kunnen we de Vlaamse expressionisten toch gerust toe rekenen. Immers, wat overkomt het schilderachtige Sint-Martens-Latem, de voormalige kunstenaarskolonie aan de Leie? Het leeuwendeel van de collectie van het museum is verbannen naar de kelder, waardoor het bezoekersaantal drastisch is teruggelopen. In de plaats zijn de creaties gekomen van hedendaagse artiesten, zoals Jan Hoet. Deze werken kunnen nochtans duidelijk niet op het kunstminnend draagvlak rekenen dat George Minne en Gustaaf Van de Woestyne wél hebben.

Wie naar Sint-Martens-Latem gaat om in het museum Dhondt-Dhaenens de werken van onder meer Vlaamse expressionisten te bewonderen, komt van een kale reis thuis. Wie iets wil zien, wordt botweg doorverwezen naar het Museum van Deinze en De Leiestreek wat verderop, waar Vlaamse expressionisten eveneens aan bod komen. De kleinere musea, zoals dat van Gustaaf de Smet, zien ook geen volk meer. Met de putsch op Dhondt-Dhaenens blijft het publiek immers weg. Het museum gewijd aan George Minne is zelfs voor onbepaalde tijd gesloten…
Het oordeel van het publiek is onverbiddelijk. Het is hier niet de plaats ons uit te durven spreken of er objectieve criteria zijn voor wat échte kunst is en voor wat uitingen zijn van creativiteit of ambacht. En of er voorwaarden zijn verbonden die provocatie van de goede smaak toch tot kunst kunnen doen behoren. Het is wel bedroevend te moeten vaststellen dat artiesten die op handen worden gedragen door een deel van de Vlaamse en Belgische culturele elite, de Vlamingen blijkbaar mogen afsnijden van toegang tot een essentieel deel van onze kunstgeschiedenis uit de vorige eeuw. Vooral dan omdat de werken van de Vlaamse expressionisten thuishoren in Sint-Martens-Latem. Terwijl de werken van Hoet en de zijnen nog veel, zo niet alles, te bewijzen hebben. bron vb

31 mei 2006, 08:42	#1
jan hyoens Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 17 februari 2003 Berichten: 11.300	Hoets greep op Latem Hoets greep op Latem 30.05.2006 14.41u - Het Vlaams Belang heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat wij menen dat er in heel wat Vlaamse steden en gemeenten te weinig aandacht gaat naar Vlaamse cultuur. In een aantal grote toeristische centra, zoals Brugge en Antwerpen, is dat natuurlijk wel het geval, maar daar is cultuur in de eerste plaats bestemd voor de toeristen en dus om geld in het laatje te brengen. Maar een intrinsieke, spontane belangstelling voor de eigen cultuur is, enkele uitzonderingen niet te na gesproken, ver te zoeken. Helaas behandelen Vlaamse steden en gemeenten hun lokale volkscultuur en folklore vaak stiefmoederlijk, en dat is doodjammer. Even erg is de lankmoedigheid van een overheid, wanneer zij niet de moed heeft zich te verzetten tegen de artistieke zuiveringsdrift van zelfbenoemde progressieve kunstenaars die ten strijde trekken tegen grote en vermaarde kunst, tegen de cultuur met de grote ‘C’. En daar kunnen we de Vlaamse expressionisten toch gerust toe rekenen. Immers, wat overkomt het schilderachtige Sint-Martens-Latem, de voormalige kunstenaarskolonie aan de Leie? Het leeuwendeel van de collectie van het museum is verbannen naar de kelder, waardoor het bezoekersaantal drastisch is teruggelopen. In de plaats zijn de creaties gekomen van hedendaagse artiesten, zoals Jan Hoet. Deze werken kunnen nochtans duidelijk niet op het kunstminnend draagvlak rekenen dat George Minne en Gustaaf Van de Woestyne wél hebben. Wie naar Sint-Martens-Latem gaat om in het museum Dhondt-Dhaenens de werken van onder meer Vlaamse expressionisten te bewonderen, komt van een kale reis thuis. Wie iets wil zien, wordt botweg doorverwezen naar het Museum van Deinze en De Leiestreek wat verderop, waar Vlaamse expressionisten eveneens aan bod komen. De kleinere musea, zoals dat van Gustaaf de Smet, zien ook geen volk meer. Met de putsch op Dhondt-Dhaenens blijft het publiek immers weg. Het museum gewijd aan George Minne is zelfs voor onbepaalde tijd gesloten… Het oordeel van het publiek is onverbiddelijk. Het is hier niet de plaats ons uit te durven spreken of er objectieve criteria zijn voor wat échte kunst is en voor wat uitingen zijn van creativiteit of ambacht. En of er voorwaarden zijn verbonden die provocatie van de goede smaak toch tot kunst kunnen doen behoren. Het is wel bedroevend te moeten vaststellen dat artiesten die op handen worden gedragen door een deel van de Vlaamse en Belgische culturele elite, de Vlamingen blijkbaar mogen afsnijden van toegang tot een essentieel deel van onze kunstgeschiedenis uit de vorige eeuw. Vooral dan omdat de werken van de Vlaamse expressionisten thuishoren in Sint-Martens-Latem. Terwijl de werken van Hoet en de zijnen nog veel, zo niet alles, te bewijzen hebben. bron vb