Dunning-Kruger effect in de praktijk

[Wapper]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Met zwaktes en sterktes denk ik aan een SWOT analyse, ik vrees dat weinig mensen weten wat er gaande is waardoor dan ook hun interesse niet gewekt kan worden. Had eerder al eens een SWOT opgemaakt, weet niet of het leesbaar is (komt van een powerpoint presentatie).



Sowieso zullen we rekening dienen te houden met allerhande psychische afweermechanismen, mensen rationaliseren nogal snel wanneer de boodschap iets minder positief blijkt. Tegelijkertijd is dat nu net een groot gevaar, net zoals een gebrek aan correcte en/of volledige informatieverstrekking.

[tandem]

Interessant bij transformatieprocessen van deze aard

Kuhn beschreef de 'structuur van de wetenschappelijke revoluties' in een aantal termen die sindsdien wetenschapsfilosofische standaardtaal geworden zijn: In periodes van normale wetenschap lossen wetenschappers puzzels op. Dat doen ze binnen een paradigma. Maar na verloop van tijd komen ze anomalieën tegen, fenomenen die onverklaarbaar zijn. Als de stapel anomalieën te groot wordt, ontstaat een crisis. Die leidt tot een revolutie: een nieuw paradigma wordt de standaard. Je gaat dus door een paradigmaverschuiving waarbij tussen het oude en het nieuwe paradigma geen communicatie mogelijk is. Het is alsof twee verschillende werelden door een onoverbrugbare kloof gescheiden worden. Door deze onvergelijkbaarheid wordt het onmogelijk om op zuiver rationele gronden tussen de verschillende paradigma's te kiezen. Kuhn benadrukte die paradigmabreuk om het idee van een cumulatieve wetenschapsgroei te ondermijnen.

http://cobra.be/cm/cobra/boek/boek-r...nsie/1.1298656

[Piero]

@tandem
Het is slechts een mening en deze mening verklaart niet de vooruitgang.
Wetenschap ontstaat niet door hypothesen die leiden tot waarnemingen maar door waarnemingen die leiden tot hypothesen.

De financiële economie is geen exacte wetenschap. Haar modellen zijn een gesloten systemen terwijl de werkelijkheid een open systeem is.
Baseert u uw experiment met de reset op waarnemingen en sluitende berekeningen? Het kan namelijk slecht aflopen met wilde experimenten.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Franz_Reichelt

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

@tandem Het is slechts een mening en deze mening verklaart niet de vooruitgang. Wetenschap ontstaat niet door hypothesen die leiden tot waarnemingen maar door waarnemingen die leiden tot hypothesen. De financiële economie is geen exacte wetenschap. Haar modellen zijn een gesloten systemen terwijl de werkelijkheid een open systeem is. Baseert u uw experiment met de reset op waarnemingen en sluitende berekeningen? Het kan namelijk slecht aflopen met wilde experimenten. http://nl.wikipedia.org/wiki/Franz_Reichelt

Dat is zeker correct en speelt paradoxaal genoeg in beide richtingen, ook bij het bespreekbaar stellen van sluitende alternatieven kan het slecht aflopen. Volgens Schumpeter is innovatie te zien als creatieve destructie, naar m'n onderzoek klopt dit in die zin dat evolutionair achterhaalde denkpatronen dienen vervangen te worden door een nieuwe set afspraken en bijhorende interpretatieregels (cfr Kuhn). Opmerkelijk hierbij is dat alles veel eenvoudiger en transparanter wordt, in functie van een Delphi-studie heb ik net het onderstaande opgemaakt. In lijn met de besluitvormingstheorie (cfr Herbert Simon) kunnen we met vereenvoudigde modellen een en ander zichtbaar maken, vooral in dynamisch opzicht (cfr systeemconfiguratie). Hieronder zie je hoe het 'schuldencomplex' op een louter technische manier (wiskundig precies) kan herleid worden tot nihil zonder kapitaals- en/of koopkrachtverlies.

[Piero]

@tandem
Het moet nu toch wel duidelijk zijn dat ik geen belang stel in je theorie en je powerpoint sheets en diagrammen en tabellen. Die negeer ik, net als iedereen trouwens. Bovendien is dit niet de goede rubriek daarvoor.

Ik reageer alleen in algemene zin op je doelstelling. Daarom het volgende. Als je meent dat er voor je theorie van monetaire reset een paradigma verschuiving nodig is dan veronderstel ik dat je daarvoor niet alleen naar de toekomst moet kijken. Je kan dan ook naar het verleden kijken. Verschillende volken en vooral geïsoleerd levende volken hebben vaak bijzondere vormen van economie ontwikkeld en voor schulden eigen regels gemaakt. Daar kan iets bij zitten dat overeenkomt met jouw ideaal. Neem bijvoorbeeld de kwijtschelding van schulden in het joodse Jubeljaar. Dat is echter afgeschaft, of het is nooit werkelijkheid geweest.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

@tandem
Het moet nu toch wel duidelijk zijn dat ik geen belang stel in je theorie en je powerpoint sheets en diagrammen en tabellen. Die negeer ik, net als iedereen trouwens. Bovendien is dit niet de goede rubriek daarvoor.

Ik reageer alleen in algemene zin op je doelstelling. Daarom het volgende. Als je meent dat er voor je theorie van monetaire reset een paradigma verschuiving nodig is dan veronderstel ik dat je daarvoor niet alleen naar de toekomst moet kijken. Je kan dan ook naar het verleden kijken. Verschillende volken en vooral geïsoleerd levende volken hebben vaak bijzondere vormen van economie ontwikkeld en voor schulden eigen regels gemaakt. Daar kan iets bij zitten dat overeenkomt met jouw ideaal. Neem bijvoorbeeld de kwijtschelding van schulden in het joodse Jubeljaar. Dat is echter afgeschaft, of het is nooit werkelijkheid geweest.

Dat is wat Kuhn stelde inderdaad, het negeren inclusief aangezien er (nog) geen begrip bestaat over wat het nieuwe paradigma nu werkelijk betekent. De schijnbare onverenigbaarheid van verschillende cognities en/of denkkaders laat niet toe om hierin een consensus te bereiken, het impliceert immers de integratie van een nieuwe set interpretatieregels die indruisen tegen het oude paradigma dat zich 'bedreigt' voelt. Veel vaker zie je dat het averechtse effect ontstaat en ziet men in elke poging tot progressie de voorbode van een nieuwe Auschwitz, vaak tengevolge van een traumatisch verleden maar tegelijkertijd vormt het ook een psychische blokkade om het alternatief te laten doorstromen tot het collectieve bewustzijn. Mensen die deze switch wel maken worden allen geconfronteerd met deze fenomenen, een dogma kan bijzonder hardnekkig zijn.

Kuhn beschreef de 'structuur van de wetenschappelijke revoluties' in een aantal termen die sindsdien wetenschapsfilosofische standaardtaal geworden zijn: In periodes van normale wetenschap lossen wetenschappers puzzels op. Dat doen ze binnen een paradigma. Maar na verloop van tijd komen ze anomalieën tegen, fenomenen die onverklaarbaar zijn. Als de stapel anomalieën te groot wordt, ontstaat een crisis. Die leidt tot een revolutie: een nieuw paradigma wordt de standaard. Je gaat dus door een paradigmaverschuiving waarbij tussen het oude en het nieuwe paradigma geen communicatie mogelijk is. Het is alsof twee verschillende werelden door een onoverbrugbare kloof gescheiden worden. Door deze onvergelijkbaarheid wordt het onmogelijk om op zuiver rationele gronden tussen de verschillende paradigma's te kiezen. Kuhn benadrukte die paradigmabreuk om het idee van een cumulatieve wetenschapsgroei te ondermijnen.

http://cobra.be/cm/cobra/boek/boek-r...nsie/1.1298656

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Neem bijvoorbeeld de kwijtschelding van schulden in het joodse Jubeljaar. Dat is echter afgeschaft, of het is nooit werkelijkheid geweest.

Waarom zou men iets afschaffen dat al zolang bestaat? Welke sociale impact heeft het wanneer het wel gedaan zou worden? Het is enkel een kwestie van menselijke keuzes en ethiek.

Hoge schuldenniveaus en kwijtscheldingsprogramma’s zijn van alle tijden. Zo’n 2000 jaar voor aanvang van onze jaartelling – ten tijde van de Egyptische farao’s en het koninkrijk van Mesopotamië – speelde dit ook al. Bekend is bijvoorbeeld de code van Hammurabi, koning van Babel, daterend uit 1762 voor Christus. In deze code is vastgelegd dat onder bepaalde omstandigheden schulden worden kwijtgescholden. Destijds waren de kwijtscheldingen functioneel om de stabiliteit van de leefgemeen*schap te continueren. Heersers wilden de sociale cohesie behouden door te voor*komen dat mensen te veel schulden of eigendommen hadden. Vandaag de dag kan schuldannulering een pragmatisch onderdeel zijn van een monetaire reset.

http://www.economie-macht-maatschapp...t-jubilee.html

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Waarom zou men iets afschaffen dat al zolang bestaat? Welke sociale impact heeft het wanneer het wel gedaan zou worden? Het is enkel een kwestie van menselijke keuzes en ethiek.

Inderdaad de sociale cohesie of iets wat er voor door moet gaan stond op het spel. Het probleem was ook dat na verloop van tijd een kleine elite zich meester maakt van alles terwijl de rest leeft van de hand in de tand. Burgers met schulden konden slaaf worden (zoiets als lijfeigene of ook loonarbeider) maar niet voor altijd. Natuurlijk werd er een rekensom gemaakt voor de schulden en het aantal jaren tot het Jubeljaar. Als het Jubeljaar naderde was het aantrekkelijk om onbetaalbare schulden te maken. De rijken waren natuurlijk op hun hoede en probeerden risico's te vermijden. De economie stagneerde meer en meer naarmate het Jubeljaar naderde. Zo gaat het ook met uw monetaire reset denk ik. Het is kapitaalvernietiging. Momenteel ligt een dergelijk probleem bij Argentinië.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2664/...failliet.dhtml

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Inderdaad de sociale cohesie of iets wat er voor door moet gaan stond op het spel. Het probleem was ook dat na verloop van tijd een kleine elite zich meester maakt van alles terwijl de rest leeft van de hand in de tand. Burgers met schulden konden slaaf worden (zoiets als lijfeigene of ook loonarbeider) maar niet voor altijd. Natuurlijk werd er een rekensom gemaakt voor de schulden en het aantal jaren tot het Jubeljaar. Als het Jubeljaar naderde was het aantrekkelijk om onbetaalbare schulden te maken. De rijken waren natuurlijk op hun hoede en probeerden risico's te vermijden. De economie stagneerde meer en meer naarmate het Jubeljaar naderde. Zo gaat het ook met uw monetaire reset denk ik. Het is kapitaalvernietiging. Momenteel ligt een dergelijk probleem bij Argentinië.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2664/...failliet.dhtml

Ja, in dit geval houdt men de macht over de bevolking door ze een 'aalmoes' te geven, iets dat we vandaag nog kunnen omdat het alternatief reeds lang bestaat. We zouden dus niet langer moeten gaan werken in relatie tot al die besparingen vanwege de overheid, de sociale impact zou dan ook gigantisch zijn. Nu, in dit geval wordt er gesproken over 'kwijtscheldingen', dit is niet vergelijkbaar met het idee van een 'monetaire reset' omdat je daarmee een dogma doorbreekt. Als je dat verschil niet opmerkt, kan ik je reactie begrijpen maar dan zou je iets fundamenteel missen in het betoog. Vandaar de paradigmaverschuiving en de verwijzing naar Thomas Kuhn (hier slechts als referentie genomen).

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Inderdaad de sociale cohesie of iets wat er voor door moet gaan stond op het spel. Het probleem was ook dat na verloop van tijd een kleine elite zich meester maakt van alles terwijl de rest leeft van de hand in de tand. Burgers met schulden konden slaaf worden (zoiets als lijfeigene of ook loonarbeider) maar niet voor altijd. Natuurlijk werd er een rekensom gemaakt voor de schulden en het aantal jaren tot het Jubeljaar. Als het Jubeljaar naderde was het aantrekkelijk om onbetaalbare schulden te maken. De rijken waren natuurlijk op hun hoede en probeerden risico's te vermijden. De economie stagneerde meer en meer naarmate het Jubeljaar naderde. Zo gaat het ook met uw monetaire reset denk ik. Het is kapitaalvernietiging. Momenteel ligt een dergelijk probleem bij Argentinië.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2664/...failliet.dhtml

De link verwijst naar Argentinië, dit is waar men het vandaag ook over heeft wat betreft het 'financiële omslagpunt'. 'Kleine' nuance is dat het hier om Amerika gaat, nog net iets anders en je mag dan verwachten dat men dat niet zomaar zal laten gebeuren. Dit alles gaat dan uiteindelijk enkel om het monetaire beleid, kwestie van normen en waarden.

Amerikaanse dollars zijn nu nog een gewaardeerde muntsoort. Meer dan tweederde deel van de mondiale geldreserve wordt aangehouden in dollars. Daarom kunnen oplopende schulden van de Verenigde Staten worden gefinancierd door meer dollars uit te lenen. Centrale banken met grote reserves aan buitenlandse valuta, zoals China, Japan en andere Aziatische landen, worden in feite gegijzeld door de Amerikaanse fiscale politiek. Zij beseffen dat een weigering om hun dollarreserve verder te laten groeien – om van een vermindering daarvan maar te zwijgen - de dollarkoers onder zware druk zou zetten, waardoor zij enorme verliezen op hun reserves zou lijden. Daar komt nog bij dat een dollar met geringere koopkracht hun export naar de VS zou afremmen, hetgeen tot werkloosheid zou leiden en het gevaar van een recessie kan uitlokken. Dat zijn allesbehalve welkome vooruitzichten. Echter, hoe lang blijft de wereld nog bereid de Amerikaanse overbestedingen te financieren ? Het financiële evenwicht raakt steeds verder verstoord en het is slechts een kwestie van tijd voordat het punt is bereikt waarop er een correctie MOET plaatsvinden.
De centrale bankiers beseffen heel goed dat er maar één alternatief is voor een plotselinge en pijnlijke correctie, namelijk een radicale overstap naar een andere reservemunt. Als dat gebeurt, zouden de Amerikanen hun tekorten in dollars niet meer kunnen financieren, waardoor de Amerikaanse economie met een schok zou worden geconfronteerd die vergelijkbaar is met die welke recentelijk tot de ineenstorting van de Argentijnse economie heeft geleid. Dit zou wereldwijde repercussies hebben.

http://www.bol.com/nl/p/het-chaos-pu...1004004464047/

[Odhaviing]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

@tandem
Het is slechts een mening en deze mening verklaart niet de vooruitgang.
Wetenschap ontstaat niet door hypothesen die leiden tot waarnemingen maar door waarnemingen die leiden tot hypothesen.

De financiële economie is geen exacte wetenschap. Haar modellen zijn een gesloten systemen terwijl de werkelijkheid een open systeem is.
Baseert u uw experiment met de reset op waarnemingen en sluitende berekeningen? Het kan namelijk slecht aflopen met wilde experimenten.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Franz_Reichelt

Correctie: theoretische fysica start van het omgekeerde: eerst de theorie, dan het experiment om de theorie te staven. Een veel groter voorbeeld dan de LHC kan je niet vinden.

Je moet met beide kunnen werken en beide kunnen interpreteren als je vlot vooruit wil.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Odhaviing

Correctie: theoretische fysica start van het omgekeerde: eerst de theorie, dan het experiment om de theorie te staven. Een veel groter voorbeeld dan de LHC kan je niet vinden. Je moet met beide kunnen werken en beide kunnen interpreteren als je vlot vooruit wil.

Zo is dat, in het andere geval krijg je verkrachte wetenschap zonder ziel. Anders gezegd, loop honderd keer met je kop tegen de muur en het noemt wetenschap, het bewijs wordt immers geleverd door de herhaalde waarneming. Doe vervolgens een stap opzij en je ziet plots een deur waar je doorheen kan, niet wetenschappelijk tenzij steeds meer mensen die deur nemen. Het oude wetenschappelijke paradigma is na verloop van tijd niet meer geldig, de deur staat vandaag al wagenwijd open.

[tandem]

Het Dunning-Kruger effect is bij oppervlakkige lezing redelijk arbitrair, het laat vermoeden dat 'domheid' de trend is. Veel genuanceerder wordt het wanneer we het hebben over het delen van kennis, niet iedereen beschikt immers over alle informatie om correct te kunnen oordelen over een bepaalde situatie. Niet in het minst geldt dit in relatie tot de economische malaise zoals we ze heden ervaren. Verbluffend is echter om zien hoe eenvoudig bepaalde conflicthaarden kunnen opgelost worden. Ter getuigenis, Dunning-Kruger in de praktijk.

In eerste instantie lijkt de oplossing gelegen in een nauwere internationale samenwerking door middel van bijvoorbeeld Special Drawing Rights (SDR). Het IMF-rapport concludeert echter dat uiteindelijk de invoering van een wereldwijde munteenheid het meest logisch is, aangezien SDR slechts een rekenmethode is die gebaseerd is op de vrijelijk te gebruiken valuta van de lidstaten, en niet een munteenheid op zichzelf is. ‘Van SDR naar Bancor (de Bancor was in 1944 de naam voor een eventuele wereldmunt die werd voorgesteld door misschien wel de beroemdste econoom aller tijden, de Brit J.M.Keynes). Een recent besproken beperking van de SDR is dat het geen valuta is. De waarde van de SDR blijft nauw verbonden met de omstandigheden en prestaties van de belangrijke deelnemende landen. Een meer ambitieuze hervorming zou het verder bouwen op eerdere ideeën zijn door in de loop van de tijd een wereldmunt te ontwikkelen. Ter ere van Keynes zou deze bijvoorbeeld de Bancor kunnen worden genoemd.’ Hoewel het IMF denkt dat de invoering van deze wereldmunt pas op de lange termijn zal kunnen plaatsvinden, wordt er één voorbehoud gemaakt waardoor dit mogelijk toch veel sneller zou kunnen gaan gebeuren: ‘… mits een dramatische verandering in de wil voor meer internationale samenwerking.’ Een dergelijke ‘dramatische verandering’ zou er natuurlijk heel goed kunnen komen als inderdaad blijkt dat het huidige zogenaamde economische ‘herstel’ vals blijkt -zelfs in de reguliere media wordt hier nu langzaam gewag van gemaakt- en de volgende, waarschijnlijk veel ernstigere fase van de wereldwijde financiële/economische crisis vrijwel alle landen in grote problemen zal brengen.

http://economicdepression2012.wordpr...ieel-einddoel/

Zo eenvoudig mogelijk, bij de invoering van een wereldmunt worden alle valuta-oorlogen overstegen en dan wordt het redelijk absurd om hier nog tijd in te steken. Anders gezegd, iemand kan competent of expert worden in zaken die uiteindelijk absurd blijken te zijn wanneer je ze plaatst in een zogeheten 'overkoepelende waarheid'. Als echter een meerderheid valuta-oorlogje blijft spelen, kom je natuurlijk bedrogen uit, ook dat is logisch te begrijpen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Odhaviing

Correctie: theoretische fysica start van het omgekeerde: eerst de theorie, dan het experiment om de theorie te staven. Een veel groter voorbeeld dan de LHC kan je niet vinden.

Je moet met beide kunnen werken en beide kunnen interpreteren als je vlot vooruit wil.

Pardon? Theorie bestaat niet los van waarnemingen. Ze moet waarnemingen verklaren. Dat geldt ook voor de LHC. De theorie van de LHC is gebaseerd op eerdere waarnemingen.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Pardon? Theorie bestaat niet los van waarnemingen. Ze moet waarnemingen verklaren. Dat geldt ook voor de LHC. De theorie van de LHC is gebaseerd op eerdere waarnemingen.

Volgende waarneming, je ziet ze in werkelijkheid en ook in je verbeelding, een combinatie van beiden.

(1) bij een bankrun lopen mensen naar de bank maar het fysieke geld is er niet, veel heisa als gevolg hiervan
(2) als je neutraal geld in die kluizen gaat leggen is het geld er wel, de vrees voor een bankrun is dan ook niet nodig, noch de heisa

Vragen

(1) Wetenschappelijk of niet?
(2) Wat zouden we nu wetenschappelijk moeten bewijzen?

[tandem]

Om zeker te zijn dat je je vrienden tot vijand maakt, hebben we nood aan een katallaktisch debatje, niet voor salonfilosofen.

Katallatktiek

Katallaktiek of Katallaxie (Grieks: καταλλαξία - katallaxia, betekent "uitwisseling", maar ook impliciet "van een vijand een vriend maken") is de praxeologische studie van de werking van marktinteracties. De leer van de katallaktiek analyseert (wisselwerkingen in) uitwisselingsrelaties in markten, het onderhandelen dat het uitwisselingsproces kenmerkt, de effecten van mogelijke en reële marktinteracties en de instituties waarbinnen deze plaatsvinden. Sinds het begin van de 20e eeuw wordt het begrip katallaktiek in de economie gebruikt als aanduiding voor vrije marktinteracties als de drijvende kracht achter de oplossing van complexe economische problemen. Het belang van de katallaktiek wordt benadrukt door de herhaalde uitreiking van Nobelprijzen voor katallaktisch onderzoek door bekende economen, zoals onder andere Daniel Kahneman, Vernon L. Smith, George A. Akerlof, Michael Spence en Joseph E. Stiglitz, alsook Friedrich von Hayek.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Katallaktiek

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Volgende waarneming, je ziet ze in werkelijkheid en ook in je verbeelding, een combinatie van beiden.

(1) bij een bankrun lopen mensen naar de bank maar het fysieke geld is er niet, veel heisa als gevolg hiervan
(2) als je neutraal geld in die kluizen gaat leggen is het geld er wel, de vrees voor een bankrun is dan ook niet nodig, noch de heisa

Vragen

(1) Wetenschappelijk of niet?
(2) Wat zouden we nu wetenschappelijk moeten bewijzen?

Zoiets als quantitative easing

[Odhaviing]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

@tandem
Het moet nu toch wel duidelijk zijn dat ik geen belang stel in je theorie en je powerpoint sheets en diagrammen en tabellen. Die negeer ik, net als iedereen trouwens. Bovendien is dit niet de goede rubriek daarvoor.

Ik reageer alleen in algemene zin op je doelstelling. Daarom het volgende. Als je meent dat er voor je theorie van monetaire reset een paradigma verschuiving nodig is dan veronderstel ik dat je daarvoor niet alleen naar de toekomst moet kijken. Je kan dan ook naar het verleden kijken. Verschillende volken en vooral geïsoleerd levende volken hebben vaak bijzondere vormen van economie ontwikkeld en voor schulden eigen regels gemaakt. Daar kan iets bij zitten dat overeenkomt met jouw ideaal. Neem bijvoorbeeld de kwijtschelding van schulden in het joodse Jubeljaar. Dat is echter afgeschaft, of het is nooit werkelijkheid geweest.

Beste,

U bent zelf het voorbeeld van de nood aan die verschuiving.
De theorie moet, daar heeft u 100% gelijk in, goed bestudeerd en geanalyseerd worden om de impact ervan in te schatten, maar deze theorie vertoont potentieel. Immers, het alternatief, zoals we nu bezig zijn, leidt vroeg of laat tot zo'n onevenwicht dat de gevolgen niet te overzien zijn, in economische verlies en verlies aan mensenlevens.

Het huidige monetair systeem, om nog maar één aspect aan te halen, dwingt overheden om geld te lenen MET interesten.
maw: de overheid moet zelf geld laten drukken, waarvoor ze meer moet terugbetalen dan ze zelf kan laten maken. Zo kan men eenvoudig weg geen overheidsschuld wegnemen: bij elke dergelijke lening is het immers inherent onmogelijk om ooit die interesten te betalen (men heeft geen alternatieve inkomst om het verschil tussen kapitaal dat men laat drukken en wat men + interest moet afbetalen te compenseren...)

Tot nu toe heeft men via bijkomende leningen steeds het probleem uitgesteld, maar dat kan niet blijven duren. Het is een inherente systeemfout en tevens een elementaire denkfout in het neo-liberalisme als systeem.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Zoiets als quantitative easing

Nee, er verandert niets wanneer je niets door iets vervangt. Op dat moment pas je de hoeveelheid fysiek geld aan, overeenkomstig met wat er op de virtuele bankrekening staat maar niet in de kluis ligt. Het gaat hier om neutraal geld, schuldenvrij. Bij QE wordt de geldhoeveelheid vergroot, hier niet.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Odhaviing

Beste, U bent zelf het voorbeeld van de nood aan die verschuiving. De theorie moet, daar heeft u 100% gelijk in, goed bestudeerd en geanalyseerd worden om de impact ervan in te schatten, maar deze theorie vertoont potentieel. Immers, het alternatief, zoals we nu bezig zijn, leidt vroeg of laat tot zo'n onevenwicht dat de gevolgen niet te overzien zijn, in economische verlies en verlies aan mensenlevens. Het huidige monetair systeem, om nog maar één aspect aan te halen, dwingt overheden om geld te lenen MET interesten. maw: de overheid moet zelf geld laten drukken, waarvoor ze meer moet terugbetalen dan ze zelf kan laten maken. Zo kan men eenvoudig weg geen overheidsschuld wegnemen: bij elke dergelijke lening is het immers inherent onmogelijk om ooit die interesten te betalen (men heeft geen alternatieve inkomst om het verschil tussen kapitaal dat men laat drukken en wat men + interest moet afbetalen te compenseren...) Tot nu toe heeft men via bijkomende leningen steeds het probleem uitgesteld, maar dat kan niet blijven duren. Het is een inherente systeemfout en tevens een elementaire denkfout in het neo-liberalisme als systeem.

Zo is dat, net zoals Bernard Lietaer tracht duidelijk te maken maar blijkbaar in dovemansoren terecht komt. Het is zelfs verbluffend eenvoudig om aan te tonen waarom rente absurd is. In deze context is 'absurd' zelfs niet arbitrair bedoeld, het is de geijkte term om zoiets te omschrijven als je het nader bestudeerd. Als monetaire winst dan toch het doel is, kan men beter een andere methode toepassen om geld te derven. Denkfouten? Noem het maar gerust letterlijk te nemen 'kapitale denkfouten', elk waarachtig econoom zal het beamen maar misschien zijn die nu net in de minderheid?

Volgens de economieboekjes is geld waardenvrij. Het is niet meer dan een ruilmiddel en het wordt geacht geen effect te hebben op de transacties. Lietaer betwist die visie - ‘Geld is helemaal niet waardenvrij’, stelt hij. ‘Het monetaire systeem is – ook al is dat onbewust gebeurd – geprogrammeerd om een bepaald gedrag te veroorzaken. Het werkt concurrentie en kortetermijndenken in de hand, het dwingt tot economische groei en het onderwaardeert zorg, onderwijs en taken die cruciaal zijn om een samenleving in stand te houden. De economische theorie leert dat mensen concurreren om markten en grondstoffen; �*k denk dat mensen in werkelijkheid concurreren om geld.

Die concurrentie is een direct gevolg van de wijze waarop geld wordt gecreërd. Banken brengen geld in omloop door middel van leningen. Zodra iemand bijvoorbeeld een hypotheek van 100 duizend euro afsluit, ontstaat er geld dat in de economie gaat circuleren. Maar dan komt het: de bank verwacht dat de ontvanger van de lening in de daaropvolgende twintig jaar in totaal 200 duizend euro terugbetaalt aan aflossing en rente. Maar die tweede 100 duizend euro creëert de bank niet. Dat geld – de rente – moet de ontvanger van de lening op de één of andere manier zien te bemachtigen en dat dwingt hem tot concurrentie met anderen. Heel simpel is het zo: er moeten mensen failliet gaan om anderen in staat te stellen hun leningen te kunnen aflossen.

Tegelijkertijd heeft rente concentratie van rijkdom tot gevolg: zij die geld hebben, worden ‘automatisch’ rijker. Bovendien dwingt het systeem de maatschappij tot voortdurende economische groei: er móet steeds nieuw geld in omloop worden gebracht om leningen te kunnen aflossen. Lietaer: ‘Mijn conclusie is dat hebzucht en competitiedrang geen inherente menselijke eigenschappen zijn. Die eigenschappen worden voortdurend gestimuleerd door het soort geld dat we gebruiken. Er is meer dan genoeg voedsel en werk voor iedereen. Er is alleen schaarste aan geld.