Over een gemeen begrip 'competitie' genaamd

[Mitgard]

wij hadden in het 4e middelbaar (ik volgde toen latijn-wiskunde) zo'n fascist van een leerkracht wiskunde die zich enkele interesseerde voor de wiskunde-neuroten van onze klas die altijd in de negentig % haalden.
zijn levensdoel bestond er niet in om jonge mensen wiskunde bij te brengen, maar om een schifting te maken tussen de toekomstige burgerlijk ingenieurtjes enerzijds en de domme minderwaardige nietsnutten anderzijds.
als ge een oefening niet kon boorde die u de grond in voor heel de klas. geen bijkomde uitleg, voor dommeriken had die immers geen tijd.
natuurlijk woonde die in een zo'n keurig bekakt villawijkske (zo'n soort zonnedaal) vanwaar hij de wereld numeriek observeerde.
het volgend schooljaar veranderde ik van richting.
ik behoor sindsdien officieel tot de domme minderwaardige nietsnutten.

[born2bewild]

Latijn-wetenschappen waarschijnlijk

[born2bewild]

Ik zie het probleem niet. (maar het is wel een zeldzame openhartigheid die veel verklaart)

Als je niet goed bent in Wiskunde dan doe je simpelweg iets anders ofwel doe je er de nodige opofferingen voor als je _zelf_ beslist om er iets voor over te hebben (Vrije keuze).

In de andere gevallen zit het in _uw_ koppeke (niet in dat van een of andere "fascist") dat de alternatieven minderwaardig zijn, ofwel hecht je belachelijk veel belang aan een papierke dat de lading niet dekt.
Hetgeen nogal truttig is.

Of had je graag een stempel gekregen dat je Latijn-Wiskunde "aankan" zonder wiskunde noch Latijn te kennen?

Misschien ga je ook janken dat je niet bij Anderlecht mag gaan sjotten, hoewel je er prat op gaat dat voetbal u niet interesseert.