Wanneer breekt de kan?

[studentje]

Beste Forummers,

Ons land verkeert nog steeds in recessie (of ook wel teruggang) maar er is zoiets ook als depressie wat een langdurige recessie inhoudt. Zo'n depressie heeft 2 oorzaken, de eerste is overproductie en de andere oorzaak is dat de lonen niet stijgen omdat de vakbonden zwak staan/zijn en omdat er goedkope werkkrachten uit het armere Europe bereid zijn om voor weinig geld te werken. Iedereen weet dat op termijn de producten dan niet meer kunnen gekocht worden door de mensen die weinig verdienen en hierdoor gaan bedrijven met overproductie zitten => het gevolg zal zijn dat er vele firma's gaan afslanken of failliet gaan.

Nu kunnen al vele mensen hun energie en huur niet meer betalen, ook vele basisbehoeften zijn te duur geworden enzovoort...

Mijn vraag is, of terug gaan naar het scenario van 24 Oktober 1929 en zo ja, wanneer?

[Scherven A. Mok]

Heb je al eens bekeken hoeveel miljarden erbij komen momenteel op de Belgische spaarrekeningen ? Onze maatschappij wordt gewoon met de dag ongelijker dat is alles.

[Yves38]

Als ik een glazen bol had was ik intussen stinkend rijk en maakte ik mij absoluut geen zorgen meer om een depressie/crisis. Dan wentelde ik mij in mijn stinkende rijkdom en keek ernaar...

Dit terzijde : ik volg je visie dat lage lonen (lage koopkracht) inderdaad zal leiden tot overproductie.
Hetgeen de overheid doet met haar economische steunmaatregelen is de overproductie stimuleren. Immers al het overheidsgeld wordt geïnvesteerd in betere productietechnieken waarbij steeds minder mensen noodzakelijk zijn...Het ware beter dit te investeren, waar het het meeste opbrengt namelijk koopkracht. Mja, wat wil je als de politici zetelen in de raden van besturen van banken enz.

[Yves38]

Oorspronkelijk geplaatst door Scherven A. Mok

Heb je al eens bekeken hoeveel miljarden erbij komen momenteel op de Belgische spaarrekeningen ? Onze maatschappij wordt gewoon met de dag ongelijker dat is alles.

De hogere spaarquota heeft te maken met de grote onzekerheid. Ik zou toch maar voorzichtig zijn met stellingen als dat de minder begoeden niet zouden sparen...

[studentje]

Oorspronkelijk geplaatst door Yves38

Als ik een glazen bol had was ik intussen stinkend rijk en maakte ik mij absoluut geen zorgen meer om een depressie/crisis. Dan wentelde ik mij in mijn stinkende rijkdom en keek ernaar...

Dit terzijde : ik volg je visie dat lage lonen (lage koopkracht) inderdaad zal leiden tot overproductie.
Hetgeen de overheid doet met haar economische steunmaatregelen is de overproductie stimuleren. Immers al het overheidsgeld wordt geïnvesteerd in betere productietechnieken waarbij steeds minder mensen noodzakelijk zijn...Het ware beter dit te investeren, waar het het meeste opbrengt namelijk koopkracht. Mja, wat wil je als de politici zetelen in de raden van besturen van banken enz.

En als de overproductie nog gestimuleerd wordt en er nog meer geïnvesteerd wordt in productietechnieken waardoor er minder mensen noodzakelijk zijn...gaat dat geen nóg grotere gevolgen hebben? Misschien zijn we dan allemaal beter af om te gaan werken in sociale sectoren zoals verpleging en onderwijs, tenzij ze daar ook met automatisatie gaan beginnen.

De overheid zou eens moeten leren om op langere termijn te leren kijken maar ja, als je ziet wie minister van Economie is dan begrijp je het wel. De gouden jaren zijn voorgoed voorbij

[studentje]

Oorspronkelijk geplaatst door Yves38

De hogere spaarquota heeft te maken met de grote onzekerheid. Ik zou toch maar voorzichtig zijn met stellingen als dat de minder begoeden niet zouden sparen...

Wat ik mij afvraag wie diegenen zijn die meer sparen. De minder gegoeden zijn het niet maar ook niet de gewoon gegoeden want die moeten voor dezelfde uitgaven meer betalen net als de minder gegoeden.

Zouden het niet eerder de rijken zijn die meer sparen en dus ook meer huishuur vragen, meer vragen voor hun bouwgronden en huizen die ze verkopen?

Normaal gezien zouden, in een depressie, de prijzen moeten dalen, zelfs zover dat de mensen wel genoodzaakt worden om hun spaargelden beginnen te spenderen. Daarna komt er een herstel maar nu...nu lijkt het nergens naar. Er is in de economie nog veel te leren, zelfs voor de grootste economen.

[Yves38]

Oorspronkelijk geplaatst door studentje

En als de overproductie nog gestimuleerd wordt en er nog meer geïnvesteerd wordt in productietechnieken waardoor er minder mensen noodzakelijk zijn...gaat dat geen nóg grotere gevolgen hebben? Misschien zijn we dan allemaal beter af om te gaan werken in sociale sectoren zoals verpleging en onderwijs, tenzij ze daar ook met automatisatie gaan beginnen.

De overheid zou eens moeten leren om op langere termijn te leren kijken maar ja, als je ziet wie minister van Economie is dan begrijp je het wel. De gouden jaren zijn voorgoed voorbij

Zelfs dat niet. Herinner je een paar jaar geleden toen men tijdens de stakingen van de witte woede ermee gedreigd heeft om verpleegsters te importeren uit de Oostbloklanden als men zijn eisen niet matigde. In dat soort van land leven wij nu...

[Lysander]

Studentje zou beter economiestudentje worden. Dan weet je dat overproductie niet het probleem is. Er is geen overproductie. Er is enkel verkeerde productie. Algemene overproductie is onmogelijk. Waarom? Simpel, ken jij veel mensen die zeggen 'ik wel liever geen extra goederen hebben'? Nee, iedereen wil altijd meer. Het is duidelijk dat er wel een vraag is naar meer productie.

Maar wat als al die mensen die productie niet kunnen betalen? Dat is ook onmogelijk. Want productie heeft geen vaste prijs. Als mensen een bepaalde productie niet kan betalen, blijft dit in de rekken liggen. De verkopers merken dit op en hebben de keuze tussen het weggooien of het te verlagen in prijs. Ze doen natuurlijk het tweede, tot de productie verkocht raakt.

Hoge productie zorgt dus altijd voor lagere prijzen en een stijgende koopkracht.

Het kan natuurlijk wel zijn bepaalde producenten failliet gaan omdat hun verkoopsprijzen hebben moeten verlagen tot onder hun productiekost. Die gaan dan failliet en de productie daalt. Is er teveel van een goed geproduceerd, dan wordt dit automatisch opgelost.

In een recessie is het probleem dat er veel verkeerde goederen geproduceerd werden. Dit lijkt dan alsof er in het algemeen te veel is geproduceerd is, omdat de sectoren met overproductie zo groot en opvallend zijn en je enkel maar negatief nieuws hierover hoort. Maar te veel verkeerde goederen produceren heeft ook een keerzijde, namelijk je hebt te weinig juiste goederen geproduceerd. We moeten dus niet ijveren naar een algemene productiedaling, maar naar de productie van de juiste goederen.

Een bewijs hiervoor is de crisis van de jaren '30. Deze kan onmogelijk een overproductiecrisis geweest zijn. Want als er in de jaren '30 al te veel geproduceerd wordt, hoe kan er dan 70 jaar lang nog veel meer geproduceerd worden dan in de jaren 30 en dit zonder problemen?

Automatisering zorgt ook niet voor werkloosheid. De reden daarvoor is erg simpel. Na automatisering kan je met minder arbeiders evenveel produceren OF je kan met evenveel arbeiders meer produceren. En vermits je kosten lager zijn doordat je met minder arbeiders meer kan produceren, kan je lagere prijzen vragen voor je producten en toch nog dezelfde winst maken. Al die goederen raken ook verkocht, want de prijs is gedaald.

Bewijs hiervoor: moest automatisering echt zorgen voor werkloosheid, waren we allemaal al lang werkloos. 300 jaar geleden produceerden 100 arbeiders evenveel als 1 arbeider nu produceert en we zijn ook nog eens met 10 keer zo veel mensen. Volgens jouw logica zou de werkloosheidsgraad moeten stijgen jaar na jaar en dit al 300 jaar lang. Dat is niet zo. De gemiddelde werkloosheid is al 300 jaar praktisch gelijk.

[Yves38]

Oorspronkelijk geplaatst door Lysander

Studentje zou beter economiestudentje worden. Dan weet je dat overproductie niet het probleem is. Er is geen overproductie. Er is enkel verkeerde productie. Algemene overproductie is onmogelijk. Waarom? Simpel, ken jij veel mensen die zeggen 'ik wel liever geen extra goederen hebben'? Nee, iedereen wil altijd meer. Het is duidelijk dat er wel een vraag is naar meer productie.

Maar wat als al die mensen die productie niet kunnen betalen? Dat is ook onmogelijk. Want productie heeft geen vaste prijs. Als mensen een bepaalde productie niet kan betalen, blijft dit in de rekken liggen. De verkopers merken dit op en hebben de keuze tussen het weggooien of het te verlagen in prijs. Ze doen natuurlijk het tweede, tot de productie verkocht raakt.

Hoge productie zorgt dus altijd voor lagere prijzen en een stijgende koopkracht.

Het kan natuurlijk wel zijn bepaalde producenten failliet gaan omdat hun verkoopsprijzen hebben moeten verlagen tot onder hun productiekost. Die gaan dan failliet en de productie daalt. Is er teveel van een goed geproduceerd, dan wordt dit automatisch opgelost.

In een recessie is het probleem dat er veel verkeerde goederen geproduceerd werden. Dit lijkt dan alsof er in het algemeen te veel is geproduceerd is, omdat de sectoren met overproductie zo groot en opvallend zijn en je enkel maar negatief nieuws hierover hoort. Maar te veel verkeerde goederen produceren heeft ook een keerzijde, namelijk je hebt te weinig juiste goederen geproduceerd. We moeten dus niet ijveren naar een algemene productiedaling, maar naar de productie van de juiste goederen.

Een bewijs hiervoor is de crisis van de jaren '30. Deze kan onmogelijk een overproductiecrisis geweest zijn. Want als er in de jaren '30 al te veel geproduceerd wordt, hoe kan er dan 70 jaar lang nog veel meer geproduceerd worden dan in de jaren 30 en dit zonder problemen?

Automatisering zorgt ook niet voor werkloosheid. De reden daarvoor is erg simpel. Na automatisering kan je met minder arbeiders evenveel produceren OF je kan met evenveel arbeiders meer produceren. En vermits je kosten lager zijn doordat je met minder arbeiders meer kan produceren, kan je lagere prijzen vragen voor je producten en toch nog dezelfde winst maken. Al die goederen raken ook verkocht, want de prijs is gedaald.

Bewijs hiervoor: moest automatisering echt zorgen voor werkloosheid, waren we allemaal al lang werkloos. 300 jaar geleden produceerden 100 arbeiders evenveel als 1 arbeider nu produceert en we zijn ook nog eens met 10 keer zo veel mensen. Volgens jouw logica zou de werkloosheidsgraad moeten stijgen jaar na jaar en dit al 300 jaar lang. Dat is niet zo. De gemiddelde werkloosheid is al 300 jaar praktisch gelijk.

Allemaal mooi en aardig als we in een volledig vrij systeem leven, hetgeen dit duidelijk niet is. We hebben zaken zoals belastingen die een deel van de koopkracht komen inpikken, subsidies etc. etc.

[roger verhiest]

& het produceren van goederen is hoe langer hoe meer en loutere bijzaak : wat men tegenwoordig doet is diensten verlenen.. puur theoretisch kan men een model bedenken waarin er een zeer verwaarloosbaar deel van de bevolking zich nog met productie of het winnen van grondstoffen bezighoudt maar praktisch iedereen diensten levert. Onze centrale banken houden zich vooral bezig met trachten inflatie in de hand te houden en deflatie te vermijden.

Het gevaar is de ongelijke ontwikkeling in de wereld - maatschappijen die in feite nog in de oudheid en prehistorie zitten worden geconfronteerd met tehnologie van de 21ste eeuw en doen daar domme dingen mee : zoals het economische alles beïnvloedt beïnvloeden andere zaken religie en feodalisme ook de economie van de meest ontwikkelde landen.

Een feodaal land zoals Afhanistan zorgt voor economische onevenwichten in de "westerse" landen en ondermijnt ze bovendien door een baldadige drugproductie en
wapenimporten... een bende ex-vissers die nu piraat spelen doen hetzelfde vanuit Somalië enz...

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door studentje

Beste Forummers,

Ons land verkeert nog steeds in recessie (of ook wel teruggang) maar er is zoiets ook als depressie wat een langdurige recessie inhoudt. Zo'n depressie heeft 2 oorzaken, de eerste is overproductie en de andere oorzaak is dat de lonen niet stijgen omdat de vakbonden zwak staan/zijn en omdat er goedkope werkkrachten uit het armere Europe bereid zijn om voor weinig geld te werken. Iedereen weet dat op termijn de producten dan niet meer kunnen gekocht worden door de mensen die weinig verdienen en hierdoor gaan bedrijven met overproductie zitten => het gevolg zal zijn dat er vele firma's gaan afslanken of failliet gaan.

Nu kunnen al vele mensen hun energie en huur niet meer betalen, ook vele basisbehoeften zijn te duur geworden enzovoort...

Mijn vraag is, of terug gaan naar het scenario van 24 Oktober 1929 en zo ja, wanneer?

Als er overproductie is moeten mensen die die goederen produceren ontslagen worden en zich op ander werk toeleggen (specialiseren). Door handelsbelemmeringen en ontslagbescherming wordt dit proces nogal gestremd. Overproductie is een zuiver socialistisch resultaat.

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door Lysander

Er is geen overproductie. Er is enkel verkeerde productie.

Nou, dan moet je eens uitleggen wat het probleem is in de autonijverheid, het probleem van de boeren en de melkproductie, het probleem van de kredietcrisis? Het zijn drie illustraties van de overproductie en er zijn er een pak anderen.

Wat de autonijverheid betreft moet je misschien hier eens een kijkje nemen.

Het is de Heyford luchtmachtbasis in Engeland. Bekijk de foto nauwkeurig en zoom in: wat daar staat is onvoorstelbaar: onverkochte (en eigenlijk onverkoopbare) auto's. En in plaats van de auto’s te verkopen voor de prijs die ze waard zijn (met name wat de markt ervoor wil geven: 2,5 € of zo), houdt men ze liever achter de hand.

Algemene overproductie is onmogelijk. Waarom? Simpel, ken jij veel mensen die zeggen 'ik wel liever geen extra goederen hebben'? Nee, iedereen wil altijd meer. Het is duidelijk dat er wel een vraag is naar meer productie.

De vraag is niet wat consumenten 'willen' maar wel wat ze zich kunnen veroorloven. Dat is het bizarre aan de crisis van de overproductie: huizen staan leeg terwijl daklozen op straat zitten, melk wordt weggegoten terwijl anderen ze zich niet kunnen veroorloven, auto's staan te verrotten terwijl sommigen zich blauw betalen aan de afbetaling van hun auto.
Marx schreef daarover:

In crisis breekt een maatschappelijke epidemie uit, die in vroegere tijdperken een absurditeit zou hebben geleken – de epidemie van de overproductie. De samenleving ziet zich dan plotseling in een toestand van tijdelijke barbaarsheid teruggebracht. (…) de industrie en de commercie lijken vernietigd. Waarom? Omdat zij (…) te veel industrie en teveel commercie bezit.

Hoe zo’n crisis van overproductie tot stand komt, is bijzonder interessant omdat het de kern van het kapitalisme raakt. Het gaat ongeveer zo:

In de slag om winstmaximalisatie drukken kapitalisten de lonen van de werknemers, verhogen ze hun werkuren en verslechteren ze de arbeidsomstandigheden. Dat fenomeen zien we overal, ook in ons land. Bij Carrefour bijvoorbeeld (die hun winkels sluiten om ze de dag daarna te heropenene onder franchise met slechtere lonen en voorwaarden voor hetzelfde personeel). Maar evengoed in de autonijverheid (denk aan de overgang van VW naar Audi en de achteruitgang die dat voor het personeel heeft betekent en hetzelfde dat zich nu met Opel voordoet). Dit terwijl ze extra in machines investeren die de productiviteit opkrikken. Ze zijn allemaal gedwongen om in die wedloop mee te gaan. Want zoals Marx al schreef:

“The chief motive of capitalism is greed, and the war amongst the greedy is called competition”.

Door deze concurrentie heerst de ‘anarchie van de markt’. Elke kapitalist haast zich om een groter deel van de taart te bemachtigen, maar doordat ze dit allemaal doen wordt er in het systeem als geheel structureel meer geproduceerd dan er geconsumeerd kan worden. Niet alleen omdat consumenten de goederen niet zouden willen maar vooral omdat ze die niet kunnen betalen. Ook hier, dat merk je als je het verslag van de Vlaamse Vereniging van Steden en Gemeenten leest: In 2008 dreigden 10.780 Vlaamse gezinnen uit hun huis gezet te worden, hoofdzakelijk omdat ze de huur niet konden betalen. Dat komt neer op 207 gezinnen per week. Minstens 8.600 mensen kregen in 2008 een huurwaarborg voorgeschoten van het OCMW omdat ze die zelf niet konden betalen. Ook voor 2009 zijn de tendensen negatief.

Het aantal gezinnen dat gedropt werd door hun commerciële energieleverancier en bij de netbeheerder terecht kwam, steeg van net geen 64.000 eind 2008 naar bijna 75.000 vandaag. Dat is een stijging met 13%.


Dat toont aan dat het verkeerd is als je stelt:

wat als al die mensen die productie niet kunnen betalen? Dat is ook onmogelijk. Want productie heeft geen vaste prijs. Als mensen een bepaalde productie niet kan betalen, blijft dit in de rekken liggen. De verkopers merken dit op en hebben de keuze tussen het weggooien of het te verlagen in prijs. Ze doen natuurlijk het tweede, tot de productie verkocht raakt.

ALs je dat bijvoorbeeld toepast op de immobiliënmarkt, dan zie je dat de daling van de huisprijzen (en dus de waardevermindering) mee aan de basis ligt van de kredietcrisis: mensen betalen ondertussen meer af aan hun lening dan wat hun huis waard is. Ze verliezen dus, waardoor er meer huizen op de markt komen (overproductie) die niet verkocht of bewoond worden waardoor de prijzen nog meer dalen. Mensen worden uit hun huis gezet, leningen worden niet afbetaald en banken gaan failliet. De prijsdaling leidt dus niet tot een oplossing van het probleem maar verergt dat nog.

Hetzelfde geldt ook voor de autoindustrie: de 'cash for clunckers' waarbij de overheid een premie geeft voor het inruilen van je auto voor een nieuwe, heeft in de VS geleid tot de verkoop van zo'n 700.000 nieuwe auto's. Dat lijkt interessant maar het leidt natuurlijk tot het instorten van de verkoop zodra het programma stil valt. Of zoals Jeremy Anwyl, CEO van de auto Web site Edmunds.com, zegt

dealers and automakers clearly gained from the big boost in sales but we have created a sales bubble and now that bubble has burst.”

De tijdelijke prijsverlaging (bij gratie van de premie door de overheid) stelt het probleem dus uit en verergert het tegelijkertijd.

Een ander voorbeeld: de melkproductie. In welke zin is de prijsverlaging (die er duidelijk is) een oplossing voor het probleem? De prijsverlaging is zelfs dusdanig dat de boeren er aan failliet gaan: ze verkopen hun melk aan een prijs die lager ligt dan de productieprijs. Ook daar is het geen oplossing maar een verschuiving van het probleem.

Hoge productie zorgt dus altijd voor lagere prijzen en een stijgende koopkracht.

Hier koppel je twee zaken die geen verband hebben: een lagere prijs betekent niet noodzakelijk een stijgend koopkracht. Die koopkracht hangt namelijk niet alleen af van de prijs maar ook van het inkomen. Als de boeren, autoarbeiders, cardealers en immobiliënbedrijven failliet gaan en afslanken, dan komen er (ook in andere sectoren) veel werklozen bij. Die hun koopkracht wordt kleiner en daardoor daalt de totale hoeveelheid koopkracht waardoor het probleem van de overprodcutie groter wordt.

Er is dus een grote en groeiende discrepantie tussen wat geproduceerd wordt en wat geconsumeerd kan worden. Er zijn allerlei kortetermijnoplossingen die dit tegengaan. Denk aan het op leningen gebaseerde consumentisme die voor een deel aan de basis ligt van de huidige crisis: niet alleen de banken, de overheid maar ook de consument leefde op krediet. Op die manier zwengelt men de consumptie aan maar dat systeem is natuurlijk een kort leven beschoren: vroeg of laat moeten die leningen (inclusief rente) betaald worden en dan komt de aap uit de mouw en stort het kaartenhuisje in elkaar. Daarvan maken we vandaag het begin mee. En ik leg de nadruk op begin. De crisis is verre van afgelopen, ze begint net.

Op een gegeven moment bereikt de boom een hoogtepunt en blijven bedrijven met onverkochte goederen zitten. Resultaat is dat de zwaksten failliet gaan, met ontslaggolven en minder koopkracht voor arbeiders als gevolg. Zo belandt het systeem in een crisis van overproductie. Marx en Engels omschreven dit al in het Communistisch Manifest:

Het kan natuurlijk wel zijn bepaalde producenten failliet gaan omdat hun verkoopsprijzen hebben moeten verlagen tot onder hun productiekost. Die gaan dan failliet en de productie daalt. Is er teveel van een goed geproduceerd, dan wordt dit automatisch opgelost.

Je hecht daarbij wel ongelooflijk veel vertrouwen in het zelfregulerend mechanisme van de markt. Vreemd want de realiteit toont tamelijk naadloos aan dat dat mechanisme niet alleen niet functioneert maar dat het zelfs niet bestaat. Macro-economisch kan dat logisch lijken maar je gaat daarbij compleet voorbeeld aan de realiteit zelf, met name dat wat failliete melkboeren meemaken (en wat hun woede verklaart), wat ontslagen arbeiders uit de autoindustrie beleven, de realiteit van mensen die op straat gezet worden omdat ze de huur en electra niet meer kunnen betalen.

In een recessie is het probleem dat er veel verkeerde goederen geproduceerd werden. Dit lijkt dan alsof er in het algemeen te veel is geproduceerd is, omdat de sectoren met overproductie zo groot en opvallend zijn en je enkel maar negatief nieuws hierover hoort. Maar te veel verkeerde goederen produceren heeft ook een keerzijde, namelijk je hebt te weinig juiste goederen geproduceerd. We moeten dus niet ijveren naar een algemene productiedaling, maar naar de productie van de juiste goederen.

Waarmee het systeem dus gewoon verder gezet wordt zonder dat er ook maar even moet stilgestaan worden bij de kern van de zaak. Want die is natuurlijk niet de 'juiste' of 'verkeerde' goederen maar de réden waarom goederen al dan niet geproduceerd worden en de manier waarop.
Laat ons maar duidelijk zijn: goederen worden niet geproduceerd om aan een behoefte te voldoen. Die behoefte wordt desnoods gecreëerd, kunstmatig. Goederen worden geproduceerd in functie van winstmaximalisatie. En d�*t is de kern van het probleem. Dat verklaart waarom in die productie de kosten zo veel mogelijk omlaag moeten, waarom lonen moeten dalen, aan rechten moet worden ingeleverd, werktijden verleng worden. Dat verklaart waarom de impact op het milieu niet in rekening wordt gebracht, waarom goederen in lageloonlanden worden geproduceerd en tegen een onvoorstelbare ecologische kost de halve planeet worden rondgezeuld. Niet om de consument een plezier te doen maar omdat dat meer opbrengt.

Een bewijs hiervoor is de crisis van de jaren '30. Deze kan onmogelijk een overproductiecrisis geweest zijn. Want als er in de jaren '30 al te veel geproduceerd wordt, hoe kan er dan 70 jaar lang nog veel meer geproduceerd worden dan in de jaren 30 en dit zonder problemen?

Wat een idiotie. In de jaren '30 woonden er 2 miljard mensen op de planeet waarvan het overgrote deel in weinig ontwikkelde rurale gebieden met een zeer traditioneel, zelfbedruipend economisch systeem waarbij handel miniem of onbelangrijk was. Vandaag zijn dat er 6,5 miljard waarvan een groot deel in stedelijke gebieden, actief in de tertiaire economie.

Automatisering zorgt ook niet voor werkloosheid. De reden daarvoor is erg simpel. Na automatisering kan je met minder arbeiders evenveel produceren OF je kan met evenveel arbeiders meer produceren. En vermits je kosten lager zijn doordat je met minder arbeiders meer kan produceren, kan je lagere prijzen vragen voor je producten en toch nog dezelfde winst maken. Al die goederen raken ook verkocht, want de prijs is gedaald.

Het is naiviteit of domheid. En wel om devolgende redenen:

1) de goederen raken duidelijk niet verkocht. Dat is zichtbaar.
2) de werkloosheid neemt toe. Dat is meetbaar. Ondermeer door de sluiting of herstructurering van heelder industrietakken.
3) er wordt niet 'dezelfde' winst gemaakt; de winst neemt toe, dat is namelijk het dogma. Ten koste van ofwel de arbeiders ofwel de consument. Meestal ten koste van beiden.

[Lysander]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

Nou, dan moet je eens uitleggen wat het probleem is in de autonijverheid, het probleem van de boeren en de melkproductie, het probleem van de kredietcrisis? Het zijn drie illustraties van de overproductie en er zijn er een pak anderen.

Sectorspecifieke overproductie, wat dus wil zeggen verkeerde productie. Geen algemene overproductie Ik snap niet hoe je in de overproductiecrisis kan blijven geloven als na iedere recessie de economie weer begint te groeien en enkele jaren na de recessie er de productie hoger is dan voor de recessie en dat iedere recessie en tijdens iedere recessie de productie hoger is dan tijdens de vorige recessie.

Het is de Heyford luchtmachtbasis in Engeland. Bekijk de foto nauwkeurig en zoom in: wat daar staat is onvoorstelbaar: onverkochte (en eigenlijk onverkoopbare) auto's. En in plaats van de auto’s te verkopen voor de prijs die ze waard zijn (met name wat de markt ervoor wil geven: 2,5 € of zo), houdt men ze liever achter de hand.

Ja en? Ze houden auto's achter omdat later de vraag ernaar weer zal stijgen. Ze hebben verkeerd geproduceerd (auto's nu), wanneer ze beter een ander goed geproduceerd hadden nl. auto's later.

[Lysander]

Oorspronkelijk geplaatst door ministe van agitatie

1) de goederen raken duidelijk niet verkocht. Dat is zichtbaar.
2) de werkloosheid neemt toe. Dat is meetbaar. Ondermeer door de sluiting of herstructurering van heelder industrietakken.
3) er wordt niet 'dezelfde' winst gemaakt; de winst neemt toe, dat is namelijk het dogma. Ten koste van ofwel de arbeiders ofwel de consument. Meestal ten koste van beiden.

Je denkt dat omdat je een korte termijn visie hebt. De werkloosheid neemt toe, ja maar enkel als je een termijn bekijkt van 3jaar. Als je een termijn bekijkt van 10,20,50,100 jaar zal je zien dat ten eerste er ieder jaar meer goederen verkocht worden, en de werkloosheid vrij stabiel blijft.

Als de crisis in de jaren '30 een overproductiecrisis was, dan zou de economische toestand sinds de jaren steeds verslechterd zijn want er werd steeds meer en meer geproduceerd. We zouden nooit uit de crisis uit geraakt zijn.

[studentje]

Oorspronkelijk geplaatst door Lysander

Als de crisis in de jaren '30 een overproductiecrisis was, dan zou de economische toestand sinds de jaren steeds verslechterd zijn want er werd steeds meer en meer geproduceerd. We zouden nooit uit de crisis uit geraakt zijn.

En hoe is men uit die crisis geraakt destijds? Deels is men toen uit de crisis geraakt door de koopkracht van de consumenten te verhogen, door de overproductie in de landbouw tegen te gaan,... Lees er anders de First New Deal eens op na.

Maar echt hét middel om uit de crisis toen te geraken was er niet, of toch niet zo duidelijk. Afstappen van economisch liberalisme lijkt mij al een stap in de goeie richting maar misschien vergis ik mij...Maar heeft er iemand al 1 enkel basisproduct (basisbehoefte) de laatste jaren weten dalen in prijs door het zogezegd spelen van de concurrentie? Ik denk dan aan brood, energie, kleding,...

[Lysander]

Oorspronkelijk geplaatst door studentje

Maar echt hét middel om uit de crisis toen te geraken was er niet, of toch niet zo duidelijk. Afstappen van economisch liberalisme lijkt mij al een stap in de goeie richting maar misschien vergis ik mij...Maar heeft er iemand al 1 enkel basisproduct (basisbehoefte) de laatste jaren weten dalen in prijs door het zogezegd spelen van de concurrentie? Ik denk dan aan brood, energie, kleding,...

Probeer je nu overproductie te beargumenteren door het feit dat de prijs niet daalt?

[kelt]

Oorspronkelijk geplaatst door studentje

En hoe is men uit die crisis geraakt destijds? Deels is men toen uit de crisis geraakt door de koopkracht van de consumenten te verhogen, door de overproductie in de landbouw tegen te gaan,... Lees er anders de First New Deal eens op na.

Maar echt hét middel om uit de crisis toen te geraken was er niet, of toch niet zo duidelijk. Afstappen van economisch liberalisme lijkt mij al een stap in de goeie richting maar misschien vergis ik mij...Maar heeft er iemand al 1 enkel basisproduct (basisbehoefte) de laatste jaren weten dalen in prijs door het zogezegd spelen van de concurrentie? Ik denk dan aan brood, energie, kleding,...

De enige echte reden dat "de crisis van de jaren dertig" vrij plotsklaps eindigde was door de spectaculaire investering van de overheden van de toenmalig grootste en sterkste naties in een produkt op middelllange termijn dat "Wereldoorlog 2" heette.Toen dit investeringsproduct afgelopen was,was tevens het komplete financiele landschap gewijzigd,met nieuwe topspelers en nieuwe zwaartepunten......Door het snel en kompleet wijzigen van het "economische landschap" kun je inderdaad,neen MOET je inderdaad,veranderingen bekomen...


Ik weet niet of we die oefening nog eens willen doen

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door kelt

Ik weet niet of we die oefening nog eens willen doen

Die oefening gebeurt toch momenteel.
'Urban warfare', 'unmanned combat' heet dat.
Zie Fallujah (Irak), zie Afghanistan, zie Pakistan, zie Gaza.

[parcifal]

Oorspronkelijk geplaatst door kelt

De enige echte reden dat "de crisis van de jaren dertig" vrij plotsklaps eindigde was door de spectaculaire investering van de overheden van de toenmalig grootste en sterkste naties in een produkt op middelllange termijn dat "Wereldoorlog 2" heette.Toen dit investeringsproduct afgelopen was,was tevens het komplete financiele landschap gewijzigd,met nieuwe topspelers en nieuwe zwaartepunten......Door het snel en kompleet wijzigen van het "economische landschap" kun je inderdaad,neen MOET je inderdaad,veranderingen bekomen...


Ik weet niet of we die oefening nog eens willen doen

Klopt. Alleen is een herhaling van het scenario van de jaren 40 niet meer mogelijk vanwege het kernarsenaal. Dat betekent dat de decision makers niet boven de gevolgen van hun decisions staan. De fallout treft iedereen.

Een conventioneel scenario dus, waarschijnlijk economisch, maar in welke richting?
Een nieuwe bubbel? Het einde van de hegemonie van de VS?

Of gaat een versneld ecologisch rampscenario zorgen voor massale emigratie/immigratie-problemen met alle gevolgen vandien?

Wie het weet mag het zeggen.

Ik denk dat ik misschien best ga investeren in een houtkachel en een groetentuintje en misschien een paar konijnen ga houden.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Ministe

In de slag om winstmaximalisatie drukken kapitalisten de lonen van de werknemers, verhogen ze hun werkuren en verslechteren ze de arbeidsomstandigheden. Dit terwijl ze extra in machines investeren die de productiviteit opkrikken. Ze zijn allemaal gedwongen om in die wedloop mee te gaan.
Door deze concurrentie heerst de ‘anarchie van de markt’. Elke kapitalist haast zich om een groter deel van de taart te bemachtigen, maar doordat ze dit allemaal doen wordt er in het systeem als geheel structureel meer geproduceerd dan er geconsumeerd kan worden. Niet alleen omdat consumenten de goederen niet zouden willen maar vooral omdat ze die niet kunnen betalen.

En deze theorie is natuurlijk verkeerd. Een leuk anachronisme, maar daar houdt het dan ook bij op.