vgso. het in voege treden van de zesjarige opleiding geneeskunde

[Politics.be]

De Vlaamse geneeskundestudenten zijn verheugd met de start van de zesjarige opleidinggeneeskunde. Hierdoor wordt de opleiding, als laatste land van de Europese Unie, conform met deEuropese richtlijn van 5 april 1993 die stelt dat een totale geneeskunde opleiding 6 studiejaren of5500 uren theoretisch en praktisch onderwijs moet omvatten.

Deze hervorming van het onderwijs verliep niet zonder slag of stoot. We zijn dan ook bijzonder
enthousiast dat de inspanningen van de faculteiten in samenwerking met de studenten van de
voorbije jaren uitgemond zijn in de praktische uitvoering van een zesjarige opleiding.
De zevenjarige basisopleiding tot arts dateert uit 1937. Toen begonnen heel wat afgestudeerde
artsen onmiddellijk aan een zelfstandige loopbaan in de patiëntenzorg. Vandaag, 75 jaar later, is dat
niet meer mogelijk. Na zeven jaar geeft het diploma van arts enkel toegang tot een vervolgopleiding,
meestal tot huisarts of geneesheer-specialist.
Sinds het Ministerieel Besluit van 1 oktober 2002 telt het zevende jaar echter mee als eerste jaar van
de huisartsenopleiding. Huisartsen in wording starten hierdoor al na zes jaar, weliswaar onbezoldigd,
met het eerste jaar van hun huisartsenopleiding. Dit was niet het geval voor de specialisatieopleiding.
Toekomstige specialisten moesten nog een jaartje langer wachten.
Er waren geen duidelijke argumenten om vast te houden aan het feit dat het zevende jaar voor de
ene groep studenten wel en voor de andere groep niet meetelde in de vervolgopleiding. Ook de Raad
van State stelde dat deze ongelijkheid tussen toekomstige huisartsen en specialisten onaanvaardbaar
was en vernietigde het MB van oktober 2002 dat hiertoe aanleiding gaf.
Bovendien stuurt de Europese Unie aan op uniformisering van de opleiding geneeskunde tot een
zesjarig curriculum in het kader van vrij verkeer van studenten en beroepen in de Europese Landen.
Bijgevolg werd in maart 2011 door vier PS-politici een wet voorgesteld om de huidige basisopleiding
geneeskunde van zeven naar zes jaar te hervormen.
Dit wetvoorstel werd door ditzelfde parlement goedgekeurd.
Aangezien de invulling en financiering van een universitaire opleiding echter
gemeenschapsbevoegdheden zijn, was er nood aan een concreet voorstel van het Vlaamse ministerie
van onderwijs om de opleiding finaal te hervormen.
Wegens nalatigheid van de Vlaamse Gemeenschap om de decreten uit te schrijven werd de
hervorming op de lange baan geschoven. Om de inspanningen die geleverd werden in de voorgaande
jaren niet verloren te laten gaan slaagde het VGSO er in om, in samenwerking met de decanen en
rectoren van de verschillende universiteiten, dit onderwerp in de schijnwerpers van de pers en de
politiek te zetten, en dit met succes. Zo gingen de inspanningen van de afgelopen jaren toch niet
verloren.
Na een klein debacle omtrent de financiering van de opleiding kon uiteindelijk het academiejaar 2012-2013 worden aangewezen om te starten met de zesjarige opleiding.
Het voorstel om de opleiding te hervormen lijkt op het eerste zicht misschien wat paradoxaal: de medische kennis neemt immers exponentieel toe waardoor men zou kunnen veronderstellen dat net een lange(re) basisopleiding noodzakelijk is. Het wordt echter steeds duidelijker dat het onmogelijk is om alle feitenkennis in één opleiding samen te brengen en die dan volledig te beheersen. Jonge artsen in opleiding moeten leren op een wetenschappelijk-kritische manier nieuwe informatie te verwerven en te verwerken. In alle Vlaamse universiteiten werd het curriculum de laatste jaren grondig in een student activerende richting aangepast, waardoor de doelstellingen voor de opleiding tot basisarts al na zes jaar ruimschoots worden bereikt.
De waarde van het zevende jaar ligt momenteel voornamelijk in de beschermde voorbereiding op de vervolgopleiding; tenminste wanneer voor de kandidaat-specialisten, in overleg met een toekomstige stagemeester, dat jaar zinvol ingevuld en begeleid wordt. Volgens ons hoort dit echter niet thuis in een basisopleiding, temeer omdat het statuut van student-stagiair, dat zeer waardevol is in de voorgaande stagejaren, niet toelaat het werk uit te voeren dat voor zo'n grondige voorbereiding noodzakelijk is. Het eerste jaar van de vervolgopleiding is, met name door het duidelijk statuut en de wettelijke bescherming van de arts-specialist in opleiding (Aso) of de huisarts in beroepsopleiding (Haio), veel beter geplaatst deze taak op zich te nemen; dit kan de educatieve waarde van deze overgangsperiode alleen maar ten goede komen. Op deze manier komt er bovendien ook een bezoldiging en erkenning voor het werk van de huidige laatstejaarsstudent die hierdoor een jaar vroeger op eigen benen zal kunnen staan.
De hervormingen in de opleiding geneeskunde bieden tevens een belangrijke kans om het onderwijs te moderniseren op student activerende wijze, waardoor de kwaliteit van de opleiding wordt behouden of zelfs verbeterd. De studenten zijn ook heel tevreden om intensief betrokken te zijn geweest en in de toekomst betrokken te blijven bij het brainstormen over de zesjarige opleiding, om zo in samenspraak met de professoren en faculteit de opleiding op een creatieve wijze te optimaliseren.
Tot slot wilt het VGSO graag de nadruk leggen op de eigenlijke verschuiving en hervorming van de opleiding, en zo de misconceptie van ‘verkorting’ aanhalen. Het huidige zevenjarige curriculum betreft voor de opleiding tot huisarts drie bachelorjaren, vier masterjaren en drie beroepsvormende ManaMa jaren, waarvan één ervan reeds is geïncludeerd in het curriculum. Voor de opleiding tot arts-specialist zijn het aantal ManaMa jaren afhankelijk van het gekozen domein, maar begint de beroepsvorming pas vanaf het beëindigen van het curriculum. Bijgevolg is het zesjarige curriculum een duidelijkere beschrijving van het opleidingsverloop: namelijk voor huisartsen drie bachelorjaren, drie masterjaren en drie ManaMa jaren; en voor de arts-specialist een zelfde basisopleiding aangevuld met specialismeafhankelijke ManaMa jaren.
We herhalen dat de start van de zesjarige opleiding een belangrijke mijlpaal is in de ontwikkeling van een nóg kwalitatievere opleiding geneeskunde. Tevens zijn wij zeer tevreden over de rol die het Vlaams Geneeskundig StudentenOverleg heeft kunnen spelen in dit dossier.
Indien u nog vragen zou hebben omtrent de evolutie naar de zesjarige opleiding alsook de inhoudelijke invulling hiervan, dan staan we allertijd tot uw beschikking om deze schriftelijk toe te lichten.
Namens de studenten Geneeskunde in Vlaanderen,
Het Vlaams Geneeskundig StudentenOverleg
Niel Merckx Katharina Stabenow Bas Bruneel Sarah Verbeeck
(UA) (VUB) (Ugent) (KULeuven)
Contactpersonen:
Jens Goeteyn – Voorzitter VGSO
[email protected]

Benjamin Denoiseux – Vice-voorzitter VGSO [email protected]

Bron: politics.be