jongerenbeweging van de PVDA Op 14 oktober verGASsen we geen jongeren

[Politics.be]

De komende dagen wil minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) een wetsvoorstel laten stemmen om de gemeentelijke administratieve sancties (GAS-boetes) te verzwaren en de leeftijdsgrens te verlagen naar 14 jaar (nu is dat 16 jaar). Comac, de jongerenbeweging van de PVDA, verzet zich tegen dat wetvoorspel, zowel tegen het principe als de reikwijdte ervan.

Wat ten eerste het principe betreft, worden GAS-boetes nu al bovenmatig gebruikt. “Deze boetes brengen heel wat problemen met zich mee: zoals het feit dat ze een bron zijn van willekeur, aangezien de gemeenten rechter en betrokken partij zijn, want de boetes komen rechtreeks ten goede aan de begroting van de gemeente. Dat misbruik blijkt eveneens uit het feit dat die sancties ook ingezet worden tegen de uiting van politieke meningen, zoals onlangs nog tegen actievoerders die opkwamen voor de mensen zonder papieren,” verklaart Aurélie Decoene, voorzitster van Comac. “We vinden het schandalig hoe zo’n uiting van contesterende politieke opinies als een misdaad behandeld wordt. Het repressieterrein van de gemeenten uitbreiden geeft verontrustend signaal.”

‘Inciviek gedrag’ bestraffen? Natuurlijk, je moet de kleine criminaliteit uiteraard niet zijn gang laten gaan. Comac pleit voor snelle straffen, gebaseerd op de herstelling van de schade en hulp aan het slachtoffer. Want een boete werkt niet opvoedend. Zoals kinderrechtencommissaris Bernard De Vos verklaarde: « Men wil opvoeding vervangen door sanctie en repressie, maar zo werkt dat niet. Zomaar boetes uitdelen, zonder opvoeding of bewustmaking, dat heeft geen enkel effect. » (1) Daarom pleit het programma van Comac voor 14 oktober (2) er ook voor om goed opgeleide straathoekwerkers aan te werven, die de jongeren omkaderen en een echt educatieve rol spelen.

“Ook de reikwijdte van het wetsvoorstel – dat jongeren vanaf 14 jaar zou moeten treffen – verontrust ons,” vervolgt Aurélie Decoene. “De jongeren van vandaag zijn een spiegel van de samenleving waarin ze opgevoed worden: een samenleving zonder (fatsoenlijke) jobs voor de jongeren, waar cultuur en sport weinig toegankelijk zijn, met ongelijkheid in het onderwijs en een tekort aan klassen een leerkrachten. Minder gegoede gezinnen hebben dikwijls de middelen niet om buitenschoolse activiteiten voor hun kinderen te betalen. In plaats van het probleem te individualiseren, de jongeren te culpabiliseren en te criminaliseren, moeten ze een toekomst krijgen die die naam waardig is. Een job. Cultuur en sport, toegankelijk voor iedereen.. En een goede school. Zoals Victor Hugo al zei: ‘een school openen is een gevangenis sluiten’.”



Perscontact:

Jouwe Vanhoutteghem

Bron: politics.be