Vlaktaks, solidair of liberaal?

[Bill Ayers]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Omdat het doel van communisme louter economisch-productief is en waaruit alles zomaar moet volgen. Dit vind je ook in libertarisme aka het "ware" liberalisme. Homo economicus als basis, zowel in het een als het andere.

Neen, absoluut niet. Dit is zo'n foute interpretatie van het libertarisme dat ik er zelfs niet eens aan begin.

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door degzaman

Alles volgt daar ook wel degelijk 'zomaar' uit.
Iedereen werkt mee aan de economie, of je nu leerkracht, machinist, wetenschapper, kunstenaar, ... bent. Willen of niet, je draagt bij aan de productiviteit van de samenleving.
Het enige doel daarvan is om te kunnen profiteren van mekaars producten. (al zullen sommigen dit verkeerd opvatten vanwege de negatieve connotatie van het woord profiteren)
Doordat iedereen zich op enkele taken concentreert blijft er voor iedereen tijd over om aan zelfontwikkeling/zelfverwezenlijking te besteden... Hoe kan je dan tegenspreken dat de economie de essentie van de samenleving is? Zonder economie is er geen samenleving want moet iedereen zich te pletter werken om juist of juist niet rond te komen (en dan nog maar enkel op vlak van levensnoodzakelijke middelen)
Ik zou je aanraden om de behoeftenpiramide van Maslow eens op te zoeken.

De 'ware liberalisten' hebben dit inderdaad ook begrepen, maar interpreteren het geheel anders. Als iedereen door een centraal georganiseerde (en dus rendabelere) economie, tijd overheeft willen zij iedereen aanzetten om toch nog steeds meer te werken wat dan tot overproductie leidt, die op zich gedeeltelijk verantwoordelijk is voor recessies (periodes dat de productie onvoldoende afzetmarkten vindt en de productie dus wordt teruggeschroefd)
Volgens de überliberale visie hebben enkel de allerrijksten recht op meer tijd om aan zelfverwezenlijking te doen. Als de gewone arbeiders en bedienden daar teveel tijd voor krijgen zouden ze misschien de scheefgetrokken realiteit gaan begrijpen en in opstand komen.

Meer of minder tijd verandert de mens niet. De mens is nu eenmaal ambitieus en ieder op zijn manier. Zelfs met meer tijd zal de mens de tijd die hij heeft niet zomaar omzetten in begrijpen van de situatie of het systeem, laat staan een andere willen begrijpen. Dat is het voorrecht van intellectuelen. En vele intellectuelen zijn zelfs relatief arm geweest. De aard van de mens is sterker dan zijn sociaal-economische situatie. Het communisme ontkent dat niet alleen, maar draait het ook nog om.

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door Bill Ayers

Neen, absoluut niet. Dit is zo'n foute interpretatie van het libertarisme dat ik er zelfs niet eens aan begin.

U vindt dat een foute interpretatie, maar wie gaat bepalen of het zo is? Het feit alleen al dat er foute interpretaties zijn, maakt dat het systeem niet kan werken.

[degzaman]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Meer of minder tijd verandert de mens niet. De mens is nu eenmaal ambitieus en ieder op zijn manier. Zelfs met meer tijd zal de mens de tijd die hij heeft niet zomaar omzetten in begrijpen van de situatie of het systeem, laat staan een andere willen begrijpen.

Meer of minder tijd om te doen wat men werkelijk wil kan wel degelijk een gigantisch effect hebben op de mens en hoe hij (/zij) zich verder ontwikkelt. De mens is ambitieus, inderdaad, maar door een liberaal systeem krijgen de ambities van veel mensen onterecht te weinig kansen. Ik denk dat er weinigen als ze de keuze krijgen wanneer ze de school verlaten (of zelfs wanneer ze er nog zitten) ervoor zouden kiezen om 37 jaar in een fabriek aan de band te werken. Mensen moeten daartoe verleidt, gelokt en tevreden gehouden worden met materiële zaken. Veel heeft te maken met afkomst, niet met aangeboren ambities.
Sociologisch al vaker aangetoond. Kinderen van ouders 'van betere afkomst' worden van jongsaf aan ook meer aangemoedigd om creatief, innovatief en kritisch te zijn. Minder kapitaal krachtige ouders, die vaak ook minder tijd hebben om hun kinderen zelf op te voeden lepelen hun kinderen eerder waarden als gehoorzaamheid. (trouwens niet enkel de ouders, maar de hele maatschappij velt zo onbewust zijn oordeel over kinderen en zal bijvoorbeeld (niet met opzet) de zoon van de advocaat in de straat anders behandelen dan de zoon van de fabrieksarbeiders.

[degzaman]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Meer of minder tijd verandert de mens niet. De mens is nu eenmaal ambitieus en ieder op zijn manier. Zelfs met meer tijd zal de mens de tijd die hij heeft niet zomaar omzetten in begrijpen van de situatie of het systeem, laat staan een andere willen begrijpen. Dat is het voorrecht van intellectuelen. En vele intellectuelen zijn zelfs relatief arm geweest. De aard van de mens is sterker dan zijn sociaal-economische situatie. Het communisme ontkent dat niet alleen, maar draait het ook nog om.

Iedereen wil de andere begrijpen en doet dat ook constant. Bij elke communicatie of poging daartoe 'screenen' mensen elkaar en proberen de andere in te schatten. Bij sommige lukt het beter, bij andere minder en dat heeft inderdaad met (aangeboren?) intellect te maken (maar ook met motivatie en beschikbare tijd), maar de wil om de andere te begrijpen is er bij bijna iedereen!

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door degzaman

Meer of minder tijd om te doen wat men werkelijk wil kan wel degelijk een gigantisch effect hebben op de mens en hoe hij (/zij) zich verder ontwikkelt. De mens is ambitieus, inderdaad, maar door een liberaal systeem krijgen de ambities van veel mensen onterecht te weinig kansen. Ik denk dat er weinigen als ze de keuze krijgen wanneer ze de school verlaten (of zelfs wanneer ze er nog zitten) ervoor zouden kiezen om 37 jaar in een fabriek aan de band te werken. Mensen moeten daartoe verleidt, gelokt en tevreden gehouden worden met materiële zaken. Veel heeft te maken met afkomst, niet met aangeboren ambities.
Sociologisch al vaker aangetoond. Kinderen van ouders 'van betere afkomst' worden van jongsaf aan ook meer aangemoedigd om creatief, innovatief en kritisch te zijn. Minder kapitaal krachtige ouders, die vaak ook minder tijd hebben om hun kinderen zelf op te voeden lepelen hun kinderen eerder waarden als gehoorzaamheid. (trouwens niet enkel de ouders, maar de hele maatschappij velt zo onbewust zijn oordeel over kinderen en zal bijvoorbeeld (niet met opzet) de zoon van de advocaat in de straat anders behandelen dan de zoon van de fabrieksarbeiders.

Het brits Scholarship systeem is wederom een traditie, maar een die dergelijke zaken voortreffelijk verzorgt. Het is namelijk nergens aangetoond dat ooit ergens beslist is wie kapitaalkrachtig is en wie niet. Het feit dat weinig kapitaalkrachtige gezinnen minder stimuleren klopt wel, maar waarom zijn ze minder kapitaalkrachtig? U gelooft dus niet in organisaties en leerkrachten die talent kunnen opzoeken? Injecteer kapitaal in gezinnen en de creativiteit bloeit open als bloempjes?
Ik zie eerder het omgekeerde: kapitaal dat creativiteit afremt.

[degzaman]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Het brits Scholarship systeem is wederom een traditie, maar een die dergelijke zaken voortreffelijk verzorgt. Het is namelijk nergens aangetoond dat ooit ergens beslist is wie kapitaalkrachtig is en wie niet. Het feit dat weinig kapitaalkrachtige gezinnen minder stimuleren klopt wel, maar waarom zijn ze minder kapitaalkrachtig? U gelooft dus niet in organisaties en leerkrachten die talent kunnen opzoeken? Injecteer kapitaal in gezinnen en de creativiteit bloeit open als bloempjes?
Ik zie eerder het omgekeerde: kapitaal dat creativiteit afremt.

Er is ook nooit beslist 'En nu: kapitalisme!', dat is gegroeid en groeit nog steeds. Ik geloof dat een gezin dat uit 2 arbeiders of 2 bedienden of 2 kaderleden of welke andere combinatie dan ook hun kinderen dezelfde kansen zou moeten kunnen geven als elk ander.
De oorzaak ligt bij het feit dat veel intellectuelen best tevreden zijn met het feit dat zij meer hebben dan anderen. Ze zijn dus ook niet echt geneigd het te veranderen.
Ik geloof in leerkrachten en organisaties die talent opzoeken, maar die leerkrachten beginnen hun zoektocht pas als het kind tussen 2,5 en 12 jaar is. In het beste geval zijn er dan al 2,5 essentiële jaren verloren gegaan.
En voor iedereen die niet het gezochte talent bezit is de school louter indoctrinatie om ervoor te zorgen dat deze mensen goed kunnen functioneren in hun positie.Kapitaal injecteren in gezinnen zal niet altijd leiden tot openbloeiende bloempjes. Kapitaal kan zorgen voor een aanmoediging of een afremming, moeilijk te zeggen in welke verhouding. Maar creativiteit vloeit voort uit kansen, en kapitaal zorgt ervoor dat rijkere kinderen meer kansen krijgen dan armere.
bijvoorbeeld: Een rijk kind kan waarschijnlijk meerdere hobbys/sporten/muziekinstrumenten/... aftasten vooraleer er een te moeten kiezen. Ouders van armere kinderen worden gedwongen tot kiezen.