Wijsheid les vier

[MIS]

Het belang van onthechting op zich wordt hier niet tegengesproken, het gaat hem erover dat dit geen evidentie is. Maar u legt wel de vinger op de wonde, wij westerlingen begrijpen niet altijd wat onthechting inhoud. De pogingen tot onthechting lopen dan ook vaak faliekant af. Dit komt omdat de westerling nogal snel in zwart-wit denk en vervalt in extremiteit. Zo is het in mijn ogen een van de pot gerukte stelling dat psychisch lijden volledig kan opgelost worden door middel van onthechting. Wat wel mogelijk is via onthechting het lijden leren naar waarde schatten. Bovendien zal je het lijden beter een plaats kunnen geven.

Loki, lijk je nu te zeggen dat 'onthechting' synoniem staat met 'hechting'?

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Goldband

Let op met dat onthechten. Als het lijden afneemt, neemt ook de vreugde af, tot je in een emotionele woestijn leeft where nothing matters ...

Droevig hoor.

Leef je liever in een emotionele woestijn waarin vanalles matters?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Je kan psychologisch lijden héél goed beschouwen als lijden dat je jezelf aandoet, en wel in die mate dat je het zelf gewicht verleent meegeeft.

Het is natuurlijk veel beter, nergens groot belang aan te hechten.

Als je dat kan, dan ga je je ook steeds minder hechten.

En dan neemt het lijden snel af.

Logisch.

onthechting is reeds een heel oude levensfilosofie.
Maar je zult dan ook minder vreugde ervaren.

De uiterste onthechting is de dood.
Beter is het dus om te leven en het leven in zowel zijn vreugde als in zijn leed te accepteren.

Wel is het goed als je beschouwelijk bent van aard en het leven wil begrijpen, om dan meer geestelijk en minder vleselijk te leven.
Maar overdrijven schaadt en het juiste midden is hier het beste.

Je zou later nog wel eens spijt kunnen krijgen niet van het leven te hebben genoten.