Einstein

[AsGardSGO]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

Absoluut waar AsGardSGO ik sta daar even openminded tegen en sluit niks uit, maar eerlijk gezegd ....zóver zocht ik het nu even niet

alsjeblief dóen; zoek het zover mogelijk en trek u niets aan van diegene rond u die u proberen af te remmen, wat ze ook zeggen of doen! Onderzoek, stel in vraag alles wat je ziet en hoort, leef godverdomme!

Onze geest kan veel als we willen, we kunnen veel bereiken als we willen en ongehinderd zijn. En wat niet werkt nu kan binnen 50 jaar wel werken maar is daarom niet onmogelijk.

Nu is het nog aan de rest van de mensheid om dat in te zien en het oude juk af te werpen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Zie http://forum.politics.be/showpost.ph...2&postcount=88

Scheldwoorden zijn geen argumenten in een discussie, maar getuigen wel van een zwakzinnige geest.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door AsGardSGO

Weet je ik heb het geleerd om alles steeds op een kritische manier in vraag te stellen zonder uitzondering.
De relativiteitstheorie van Albert Einstein is steeds wetenschappelijk aanvaard en onweerlegbaar gevonden en zelfs ruim aanvaard door vele mensen.

Maar zeker niet door iedereen.

De bewijsvoering en de theorie zijn twee verschillende zaken.

Zo is nooit bewezen dat wij inderdaad plat worden volgens de contractietheorie als een ruimteschip ons met hoge snelheid nadert.



Vele mensen hebben de neiging alles maar voor zoete koek te slikken wat de wetenschap beweert.

[harriechristus]

40 - Schijn en werkelijkheid.

Als wij ook zelf schijn zijn dan heeft het begrip schijn geen zin meer omdat alles dan schijn is en de tegenstelling van schijn en werkelijkheid verdwenen is en dan kunnen we de schijn net zo goed de werkelijkheid noemen.

Maar op dit punt gekomen is het goed eens even over die begrippen: schijn en werkelijkheid na te denken.
Wat bedoelen we eigenlijk met schijn en werkelijkheid?

De werkelijkheid is concreet.

Met werkelijkheid bedoelen we over het algemeen dat iets concreet materieel aanwezig is.
Zo is het lichaam van een mens of van een ding als bijvoorbeeld een steen concreet aanwezig in ruimte en tijd en qua materie. Het heeft volume en gewicht en is tastbaar voor iedereen.

De schijn is abstract en geeft een illusie concreet te zijn.

Maar nemen we zo iets als de voorstelling van een schilderij, dan is die voorstelling niet concreet aanwezig in deze ruimte en ook niet in de onderhavige tijd van het heden. Het heeft geen volume en is slechts een vlak en geeft een voorstelling van iets wat ergens anders is en ook in een andere tijd heeft bestaan (als het bijvoorbeeld naar de natuur geschilderd is) of zelfs helemaal niet uiterlijk bestaat als het fantasie is.
Het is qua materie abstract, niet volledig en ook als het ware tijdloos omdat het onveranderlijk blijft zoals een herinnering.
Het is qua materie slechts een doek met wat verf dat de illusie geeft van iets concreets dat hier niet werkelijk bestaat.

[harriechristus]

De synthese van werkelijkheid en schijn.

Maar als ik iemand die 1.80 meter is als 1.50 meter meet, dan heb ik wel degelijk de concrete persoon gemeten. De enige schijn die hier aanwezig is, is de meetfout, die is onjuist en dus schijn, maar voor de rest heb ik wel degelijk de concrete persoon gemeten die ik ook kan waarnemen.
Dus slechts één aspect van de concrete werkelijkheid is schijn, namelijk mijn meting.
Maar "achter" die schijnmeting schuilt wel degelijk de concrete werkelijke persoon.
Dit is dus een combinatie van schijn en werkelijkheid.

Dit is ook het geval als ik de dingen waarneem, want door het perspectief neem ik de dingen op afstand kleiner waar dan ze zijn. Maar ik aanschouw wel degelijk de concrete dingen, alleen de grootte is een illusie, maar de dingen zelf verder niet: die zijn concreet.
Dus "achter" (beter: in) mijn schijnwaarneming is wel degelijk de concrete werkelijkheid aanwezig.

[parcifal]

Een zeer interessante en toegankelijke presentatie van Erik Verlinde van de Universiteit van Amsterdam, winnaar van de Spinoza prijs van 2011
die gravitatie niet langer beschrijft als fundamentele kracht maar als emergente, statistische eigenschap van materie.

http://collegerama.tudelft.nl/medias...f60e5b5b6c2f1d

(1u5min, Silverlightplayer)

Sommigen kunnen hier veel van leren.

[exodus]

Jamaar wat is het nu?

[parcifal]

Oorspronkelijk geplaatst door exodus

Jamaar wat is het nu?

Work in progress, in tegenstelling tot uw grote waarheden.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Een zeer interessante en toegankelijke presentatie van Erik Verlinde van de Universiteit van Amsterdam, winnaar van de Spinoza prijs van 2011
die gravitatie niet langer beschrijft als fundamentele kracht maar als emergente, statistische eigenschap van materie.

Kun je deze term even uitleggen(lijkt me niks nieuws te zeggen), want het filmpje duurt een uur en als jij het niet begrijpt en niet uit kunt leggen dan vrees ik dat het ook voor mij tevergeefse moeite zal zijn en er zo goed als niks gezegd gaat worden.

http://collegerama.tudelft.nl/medias...f60e5b5b6c2f1d

(1u5min, Silverlightplayer)

Sommigen kunnen hier veel van leren.

Einstein had het overigens ook al anders uitgelegd als kromming van de ruimte.

[harriechristus]

Mijn verklaring van de zwaartekracht.

Mijn verklaring is dat de zwaartekracht metafysisch werkt, omdat de microwezentjes met hun raketjes massaal één en dezelfde richting in gaan*, die vanwege de inwendige oneindigheid van culturen, precies overeenkomt (dus zo berekend wordt) met de hoeveel massa van het aangetrekkende materiaal (ook allemaal ruimteschepen).
Die metafysische aantrekkingskracht berust dan via de raketmotoren op een tegenovergestelde, maar fysische afstootkracht.

*Een extra probleem is hier natuurlijk wel dat de zwaartekracht niet in één enkele richting werkt, maar in het heelal alle kanten op gaat. Dat zou dan verdeeld moeten worden in een eindeloze reeks van culturen waarbij elke cultuur een richting voor zijn rekening neemt.

Eenheid met de primitievere slak.

Probleem is dan wel dat het moeilijk te geloven is dat die microwezentjes zo dom zijn (bijvoorbeeld) toch naar het middelpunt der aarde te willen, als het oppervlakte van de aarde hun die weg belet, dus als een steen gewoon op de grond ligt.
Maar dat is ook het geval als een slak de weg oversteekt en door een auto overreden zal worden. Ook dan offeren de veel intelligentere microwezentjes zich aan de primitievere en dommere wil van de slak.

Eenheid van het hogere en het lagere.

Hetzelfde zou met de materie het geval zijn, die dus ook een aantrekkingskracht heeft krachtens de eenvoudige natuurwetten en die ook metafysisch is, maar die feitelijk bewerkstelligd wordt in eenheid met de microwezentjes (dus via de fysische afstootkracht van de raketmotoren), dus als offer van het hogere aan het lagere (democratie).

Hegel en de wetenschap.

De aantrekkingskracht der materie zelf wordt door Hegel verklaard als wil tot eenheid.
Maar ik verklaar dat verder door ook de wil der microwezentjes daar in te betrekken.
En de wetenschap "verklaart" dat in de formule van de aantrekkingskracht van Newton: F(kracht) = m(massa) x a(versnelling), en als meer uitgebreide gravitatiewet: F = g x m1 x m2 /r2, waarbij g hier de gravitatie is van de aarde en a vervangt en m1 de massa is van de aarde en m2 de massa van een voorwerp en r de afstand tussen beiden vanuit de beiderlei middelpunten.

Gravitonen.

Mijn verklaring komt overigens enigszins met de hypothese van de zogenaamde gravitonen overeen als zouden die de materie meeslepen. In dat geval is er dus sprake dat de ruimtescheepjes niet de gehele materie uitmaken die aantrekt, maar een apart soort zou zijn die los van de materie op weg gaat en de materie meesleept, dus als sleepboten functioneren.
Maar zich ook helemaal los kunnen maken en vrij bewegen tussen de twee aantrekkende massa's (voor zover ik dat begrepen heb). Dus deeltjes die zich tussen de aantrekkende massa's heen en weer bewegen.

[harriechristus]

Correctie van de meting.

Nu: dat zelfde moet ook het geval zijn met de theorie van Einstein, namelijk dat als ik iets korter meet (volgens de contractietheorie), dat alleen die meting schijn is, maar dat "achter" die meting wel degelijk de concrete werkelijkheid schuil gaat van wat ik meet, bijvoorbeeld een ruimteschip of een planeet.

Het wordt niet goed uitgelegd.

Dus wat betreft klopt die bewering van Martin Gardner helemaal niet en hij doet verder ook helemaal geen moeite zijn bewering goed uit te leggen, wat wel nodig is, want het hangt van tegenstrijdigheid en onduidelijk aan elkaar.
En welke uitleg je ook wilt geven: het blijft tegenstrijdig.
Ook in het laatste en derde geval, want als alleen de meting schijn is, dan wordt het hoog tijd die meting te corrigeren.
Is het geen schijn dan is er een tweede persoon of object, die korter is, dus een persoonsverdubbeling of objectverdubbeling.
Is het wel schijn dan is er dus sprake van een tweede schijnpersoon, naast de werkelijke persoon.
Is alles schijn, dus ook de meting van onszelf, dan leven we niet in een materiële wereld, maar in een hemelwereld, waarin alles schijn is, zoals in onze dromen.

[harriechristus]

41 - De hoogst mogelijke kolder.

Ten eerste dat de waarneming slechts schijn is (vooruit dan maar), maar nu is het zelfs zo dat er achter de schijn geen ware werkelijkheid is, dus alleen de schijnwaarneming bestaat en dan zou de ander, die ik dus verkort of vertraagd waarneem zelf helemaal niet meer bestaan.
Met als gevolg dat ook ik zelf door die ander alleen als schijn word waargenomen en ik ook zelf niet meer als werkelijkheid besta.
Dus de beide waarnemende personen vallen dan weg en alleen de waargenomen personen blijven dan over.

Wie hier nog enige garen uit kan spinnen mag het zeggen. Voor mij is het de hoogst mogelijke kolder die ik ooit gelezen heb, die thuis hoort in de surrealistische wereld van de droom en de kunst waarin alles mogelijk is en geen enkele logica meer vereist is.

[Biggles]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

41 - De hoogst mogelijke kolder.

Ten eerste dat de waarneming slechts schijn is (vooruit dan maar), maar nu is het zelfs zo dat er achter de schijn geen ware werkelijkheid is, dus alleen de schijnwaarneming bestaat en dan zou de ander, die ik dus verkort of vertraagd waarneem zelf helemaal niet meer bestaan.
Met als gevolg dat ook ik zelf door die ander alleen als schijn word waargenomen en ik ook zelf niet meer als werkelijkheid besta.
Dus de beide waarnemende personen vallen dan weg en alleen de waargenomen personen blijven dan over.

Wie hier nog enige garen uit kan spinnen mag het zeggen. Voor mij is het de hoogst mogelijke kolder die ik ooit gelezen heb, die thuis hoort in de surrealistische wereld van de droom en de kunst waarin alles mogelijk is en geen enkele logica meer vereist is.

Beste Harriechristus.
Je maakt een denkfout.

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Ten eerste dat de waarneming slechts schijn is (vooruit dan maar), maar nu is het zelfs zo dat er achter de schijn geen ware werkelijkheid is, dus alleen de schijnwaarneming bestaat ....

De waarneming is geen schijn. De waarneming is echt. Alleen het waargenomene is schijn. Achter de schijn, die echt is, bestaat er een echte waarneming. Een echte waarneming van schijn.
Voorbeeld : Je neemt een politieker waar die iets beweerd. De waarneming is echt, de politieker is echt, de bewering is schijn.
In het begin schijnt de bewering echt. Maar na een tijdje besef je dat het schijn was. Zo werkt politiek.

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dus de beide waarnemende personen vallen dan weg en alleen de waargenomen personen blijven dan over.

Helemaal juist. Maar: De waarnemende personen vallen niet zomaar weg. Ze maken dat ze zo snel mogelijk wegkomen. Want ze weten dat schijn bedriegt.

De waargenomen personen blijven over. Dat is juist. Maar dat is heel tijdelijk.
Na een tijd verdwijnen ze ook uit de belangstelling. Zodat de waarnemende personen, in een andere gedaante, terug moeten komen om de schijn hoog te houden.

Het chijnt dat als onze politiekers microwezentjes zouden zijn dat ons leven veel beter zijn. Maar dat is een waarneming.

Groeten

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Biggles

Beste Harriechristus.
Je maakt een denkfout.

De waarneming is geen schijn. De waarneming is echt. Alleen het waargenomene is schijn.

Dat is wat ik ook bedoel, of wat Martin Gardner dan zegt.

Achter de schijn, die echt is, bestaat er een echte waarneming. Een echte waarneming van schijn.

Oké, dat is beter geformuleerd, maar dat is dan ook wat ik bedoel te zeggen.
Het waargenomene zelf is schijn.
Volgens Martin Gardner dan.

Voorbeeld : Je neemt een politieker waar die iets beweerd. De waarneming is echt, de politieker is echt, de bewering is schijn.

Voor het geval die bewering dan onjuist is, anders is die bewering waar en geen schijn.

In het begin schijnt de bewering echt. Maar na een tijdje besef je dat het schijn was. Zo werkt politiek.

Dus blijkbaar werkt de wetenschap ook zo.
Einstein leek waar te zijn, maar blijkt nu schijn te zijn.

Helemaal juist. Maar: De waarnemende personen vallen niet zomaar weg. Ze maken dat ze zo snel mogelijk wegkomen. Want ze weten dat schijn bedriegt.

Oké. Maar ze zijn er dus eigenlijk nooit geweest.

De waargenomen personen blijven over. Dat is juist. Maar dat is heel tijdelijk.
Na een tijd verdwijnen ze ook uit de belangstelling. Zodat de waarnemende personen, in een andere gedaante, terug moeten komen om de schijn hoog te houden.

De schijn behoeft niet hoog gehouden te worden, maar wel de ware werkelijkheid.
Deze is de Geest van het denken, waarvan Schijn als Verschijning een deel van is, dus erbij hoort.
Wel is er een onderscheid tussen ware schijn en leugenachtige schijn.
Dan heb je ook nog schijnheiligheid.

Het chijnt dat als onze politiekers microwezentjes zouden zijn dat ons leven veel beter zijn. Maar dat is een waarneming.

Groeten

Niet alleen zouden de politiekers beter microwezentjes kunnen zijn, maar ook de wetenschappers zouden zich beter tot de microwezentjes kunnen bekeren.....

Deze zijn immers de ware verschijning des heiligen geestes.

[Liederik]

Harrie, als je natuurfenomen zoals zwaartekracht plaatst in de microwezentjes die dat met hun rakettten bewerkstelligen, verklaar je oa hoe onze raketten werken.
Maar hoe werken de raketten van de microwezentjes dan?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Liederik

Harrie, als je natuurfenomen zoals zwaartekracht plaatst in de microwezentjes die dat met hun rakettten bewerkstelligen, verklaar je oa hoe onze raketten werken.

De werking van onze raketten is bekend: dit geschiedt door overdruk en het ontsnappen daarvan aan één kant, zodat de raket de andere kant op vliegt.
Dus door middel van afstootkracht komt dan de aantrekkingskracht ( het ergens naar toe vliegen) tot stand.

Maar hoe werken de raketten van de microwezentjes dan?

Die werken op dezelfde wijze: door overdruk van een raketmotor, dus door afstootkracht.

Het principe daarvan is net zo simpel als je een ballon opblaast en die dan los laat: de lucht vliegt eruit en de ballon vliegt de andere kant op.

[harriechristus]

Alleen waargenomen wezens.

Dat wordt natuurlijk volkomen krankzinnig als iemand die in kaboutertjes gelooft, maar zelf niet bestaat en alleen zijn kabouter wel.
Omgekeerd is er dan een kaboutertje die in het bestaan van mensen gelooft, maar die zelf als kaboutertje ook niet bestaat en de mensen wel.
Maar beide kanten: mensen en kaboutertjes zijn dan geen werkelijkheid meer, maar beiden zijn fantasie, maar ook niet meer als subjectieve, dat wil zeggen: waarnemende wezens, maar alleen als waargenomen wezens, dus objectieve wezens.

42 - De oneindige reeks naar steeds platter en trager.

Tenzij die objectieve fantasiewezens ook de waarnemende wezens zijn, maar omdat ze elkaar dan als platter waarnemen* (volgens de contractietheorie) en die plattere wezens dan ook zelf weer waarnemende wezens moeten zijn die nog plattere wezens waarnemen, gaat het dan voortdurende heen en weer tussen tussen kabouter en mens naar steeds platter en platter (en qua tijd ook steeds trager) met als limiet de volledige tweedimensionaliteit en de absolute stilstand der tijd.

Oneindig verlengd en oneindige snelheid der tijd.

Want omgekeerd, dat ze elkaar juist als verlengd waarnemen, bestaat niet in de wereld van Einstein, hoewel dit toch een zeer eenvoudige relativistische gevolgtrekking moet zijn: als ik iemand verkort waarneem moet de ander mij verlengd waarnemen, en als die ander mij als zodanig niet kan waarnemen dan moet ik wel als zodanig bestaan, wat een eindeloze reeks naar steeds grotere verlengingen op moet leveren tot oneindig lang en qua tijd eindeloos snel.

Dat is het beste wat ik er van kan maken als de opmerking van Martin Gardner juist zou zijn dat er achter de schijn geen werkelijkheid is, en de schijn dan zelf een werkelijkheid moet zijn.

*En ook qua tijd vertraagd.

**En ook steeds trager en trager qua tijd.

[Liederik]

Waar kan ik zo'n microwezentjes kopen wat moeten die kosten?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Liederik

Waar kan ik zo'n microwezentjes kopen wat moeten die kosten?

Van kapitalisten moeten de microwezentjes helemaal niks hebben.

Alleen Liefde en Begrip zijn de poorten tot het ware hemelrijk.....

Overigens: er zitten 10^41 microwezentjes in je lichaam en die heb je zo maar gratis en voor niks.

Alleen wat voedsel is vereist en regelmatig lucht.

[harriechristus]

43 - De wereld der visualiteit.

Nu is er wel een wereld die daar sprekend op lijkt en dat is de wereld der visualiteit en het is daarom heel goed deze wereld eens te bekijken om wat meer begrip te krijgen voor wat Einstein (volgens zijn bewonderaars) beweert, en om ook meer begrip te krijgen voor de tegenstrijdigheid daarvan.

Als ik iemand waarneem, dus zie, dan kan ik die persoon niet zo groot zien als ie werkelijk is, want mijn hersenen zijn te klein om het beeld van een persoon op de ware grootte te kunnen bevatten.
Of ik zou een persoon van heel dichtbij moeten bekijken, en wel zo dichtbij dat ik bijvoorbeeld alleen zijn oog kan zien (in een situatie dat geliefden elkaar in de ogen schouwen), dan is er een zekere mate van benadering van werkelijkheid en beeld mogelijk.
Maar dan zie ik natuurlijk slechts een deel van de ander.

Het is ook mogelijk door iets door een vergrootglas te bekijken en dan is het zelfs mogelijk iets groter en zelfs veel groter te zien dan het werkelijk is.

Hier is dus sprake van schijn: we zien de dingen meestal kleiner dan ze zijn, zelden op gelijke grootte (van heel dichtbij) en soms groter dan ze zijn (door een vergrootglas).