Verbod op liberale partijen en organisaties? Ja!

Pavolini · 17 november 2007, 18:53

Het is voor het volk en voor ons continent een noodzaak aan het worden (voor zover het dat nog niet was): een volledige strijd op alle mogelijke wijzen tegen al wat zich liberaal noemt. Het liberalisme moet bij elke Europeaan een kwalijke geur opwekken, een afkeer ja zelfs een pure haat, een neiging tot braken! De onderstaande tekst verduidelijkt enigszins waarom. Liberalisme wordt er wel in zeer ruime betekenis opgevat, veel ruimer dan onze VLD en haar standpunten, of de Berlusconi's en co van Europa.

"Het liberalisme was en is de dominante ideologie van de moderniteit. Historisch was ze de eerste die binnen de moderniteit tot een duidelijke formulering kwam en zal ze de laatste zijn om te verdwijnen. Tijdens een eerste fase heeft het liberale denken de economie verzelfstandigd ten opzichte van het moreel normbesef, de politiek en de samenleving, waarbinnen ze vroeger was verankerd.

In een tweede fase heeft zij van de 'marktwaarde' de soevereine norm van het volledige gemeenschapsleven gemaakt en van de commerciële relatie dé‚ relatie die model staat voor alle andere: de markt als paradigma voor de gehele samenleving. De opkomst van dit 'rijk van de kwantiteit' duidt deze overgang aan van markteconomie naar marktmaatschappij, d.w.z. de uitbreiding van de ruilwetten van de markt, geregeerd door de "onzichtbare hand" naar alle gebieden van het menselijke bestaan. Het liberalisme heeft anderzijds het moderne individualisme voortgebracht, waarbij het uitging van een foute antropologie, zowel vanuit beschrijvend als vanuit normatief oogpunt. Deze antropologie gaat uit van een ééndimensionele mens met 'onvervreemdbare rechten', ontleend aan een fundamenteel asociale 'natuur'. Deze abstracte mens gaat ook 'vooraf' aan iedere gemeenschap: die ontstaat pas achteraf door 'vrij' aangegane contracten met een ruilkarakter. Van deze ééndimensionele mens wordt verwacht dat hij er constant op uit is zijn eigen belang te maximaliseren door volstrekt geen rekening te houden met niet in hoeveelheid uit te drukken argumenten of met waarden die niet voortvloeien uit rationele berekening.
Deze dubbele impuls tot een individualistisch gedrag en tot een louter homo economicus-perspectief gaat gepaard met een 'darwinistische' visie op het sociale leven: veralgemeende en permanente concurrentie, een nieuwe versie van de 'oorlog van allen tegen allen' met het oog 'de besten' eruit te selecteren.
Maar nog afgezien van het feit dat de 'zuivere en perfecte' concurrentie een mythe is, omdat er altijd machtsverhoudingen aan voorafgaan, zegt ze helemaal niets over de waarde van wie is uitgeselecteerd: zowel het ergste als het beste kunnen eruit voortkomen. De evolutie kiest degenen, die het geschiktst zijn om te overleven, maar de mens stelt zich nu juist niet tevreden met louter overleven. Hij geeft zijn leven vorm via een hiërarchie van waarden, waartegenover het liberalisme beweert neutraal te staan.

Het onrechtvaardige karakter van de liberale overheersing heeft in de negentiende eeuw, in het raam van de Industriële Revolutie, geleid tot een legitieme reactie die we grofweg als de socialistische beweging kunnen aanduiden. Maar deze is voor een groot deel en vrij snel tot dwaalleer verworden onder invloed van marxistische theorieën.

Ondanks wat ze tegenover elkaar stelt, behoren liberalisme en socialisme fundamenteel tot dezelfde categorie, die teruggaat op de Verlichting: hetzelfde individualisme aan de basis, hetzelfde universele gelijkheidsdenken, hetzelfde rationalisme, hetzelfde primaat van de factor economie, hetzelfde hameren op de emancipatoire waarde van arbeid, hetzelfde vooruitgangsgeloof en hetzelfde hopen op het einde van de geschiedenis. In menig opzicht heeft het liberalisme alleen maar met méér doelmatigheid bepaalde doelstellingen verwezenlijkt die het met het socialisme gemeen had: uitroeiing van groepsidentiteiten en traditionele culturen, onttovering van de wereld, wereldwijde uniformisering van het productiesysteem.
De verwoestingen die het marktmechanisme heeft aangericht, hebben ook de opkomst en de uitbreiding van de 'verzorgingsstaat' bewerkstelligd. In de loop der geschiedenis waren het marktmechanisme en de staat al vroeg als onlosmakelijke tweeling verschenen, waarbij de staat probeerde een belastingheffing op te leggen op ruilhandelingen binnen de gemeenschap en een homogene economische ruimte (marktgemeenschap) te scheppen om daarvan voor zich een machtsmiddel te maken. Vervolgens heeft de vermarkting van het sociale leven geleid tot het vervluchtigen van de gemeenschapsbanden en zodoende de gestage versterking van de verzorgingsstaat noodzakelijk gemaakt, om via de herverdeling van inkomens de noden te verzachten die ontstonden toen de traditionele saamhorigheid het liet afweten.

Deze tussenkomst door de staat heeft het liberalisme helemaal niet in zijn loop belemmerd, maar integendeel, het in staat gesteld op te bloeien: de verzorgingsstaat heeft een maatschappelijke explosie voorkomen en derhalve de veiligheid en stabiliteit gewaarborgd die voor het marktmechanisme nodig zijn.
Maar de keerzijde van de medaille is dat de verzorgingsstaat, die slechts een abstract, naamloos en ondoorzichtig inkomensherverdelingsapparaat is, alom een gebrek aan verantwoordelijkheid heeft veroorzaakt. Steeds meer burgers verwerden daardoor tot hulpafhankelijken, die niet meer de omverwerping van het liberale systeem nastreven, maar veeleer de onbeperkte uitbreiding van hun rechten zonder enige tegenprestatie.

Tenslotte brengt het liberalisme de ontkenning met zich mee van wat nu juist zo eigen is aan politiek, nl. de keuzemogelijkheid die voorafgaat aan iedere te nemen beslissing en waarin evenzeer de veelvuldigheid van doelstellingen ligt vervat. 'Liberale politiek' blijkt zogezien een contradictie in terminis, een ongerijmdheid. In zijn streven naar de vorming van een gemeenschapsband op basis van een theorie over de rationele keuze, waardoor burgerschap wordt afgemeten tegen een nuttigheidscriterium, komt het dicht in de buurt van een ideaal van een 'wetenschappelijk' management van de wereldmaatschappij, op basis van louter technische expertise.

De liberale rechtstaat die vaak neerkomt op een 'republiek van rechters' denkt zich zo ook te kunnen ontdoen van de verplichting een model voor te stellen over hoe men nu goed kan leven en streeft er eigenlijk naar om de tegenstellingen die eigen zijn aan maatschappelijke verscheidenheid ongedaan te maken door louter juridische procedures, die slechts beogen vast te stellen wat 'rechtvaardig' is en niet zozeer wat 'goed' is. De publieke ruimte gaat op in de privé-sfeer, terwijl de representatieve democratie wordt herleid tot een markt, waar een hoe langer hoe meer beperkt aanbod (door de verwatering van programma's en de 'technische' convergentie van politieke beleidslijnen) stuit op een hoe langer hoe minder gemotiveerde vraag (steeds meer niet-stemmers en onthoudingen). Nu het zich wereldwijd heeft verbreid stelt het liberalisme geen ideologie meer voor, maar een wereldwijd productie- en reproductiesysteem voor zowel mensen als koopwaar, waarboven alleen nog het hypermoralisme van de mensenrechten zweeft. Deze dubbele polariteit, de economische en de morele is alles wat overblijft van de wereldbeschouwing der moderniteit, het centrale credo van een tijdperk dat op zijn eind loopt. Het gaat dus niet op het politieke liberalisme te verwerpen maar het economische te aanvaarden, zoals men vaak ter rechterzijde doet, of omgekeerd het economische liberalisme van de hand te wijzen terwijl men het politieke adopteert, zoals men vaak ter linkerzijde ziet. Het liberalisme, in al zijn verschillende verschijningsvormen, blijft de historische tegenstander van al degenen die de moderniteit achter zich willen laten."

Verbod op partijen als VLD, Spirit, LDD, Vlott,...!
Fichering van leden van dergelijke partijen + verplichte internering en heropvoding van kopstukken / voortrekkers ervan.
Verbod op liberale organisaties en denktanks.
Over gans Europa!

AdrianHealey · 17 november 2007, 18:54

Het idee om de democratie af te schaffen, staat me wel aan.

De Garde · 17 november 2007, 21:38

K & K alstublieft!

Daimanta · 17 november 2007, 21:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Het idee om de democratie af te schaffen, staat me wel aan.

²

Desiderius · 17 november 2007, 22:57

Met andere woorden, terug naar:

uiteraard na een stevige:

lombas · 17 november 2007, 23:06

Gij moet uwen fascistische muil houden.

Én ik vind de idee om democratie af te schaffen, aantrekkelijk.

Rudy · 17 november 2007, 23:30

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Het idee om de democratie af te schaffen, staat me wel aan.

Ge meent het... Ik heb het altijd geweten

Heftruck · 18 november 2007, 00:08

All libertarians to battlestation! Prepare for battle!

Praetorian · 18 november 2007, 00:20

Ik ga akkoord met de geest van de tekst. Voornamelijk de voortdurende kritiek op het instrumentalisme en de objectiverende techniek zijn sinds het ontstaan van de moderniteit aanwezig geweest, het liberalisme heeft deze mensonterende evoluties gevierd als zijnde emancipatorische humanistische elementen. Dat is voornamelijk deze walging die het mij doet opwekken. Het is de ideologie van de totale hypocrisie.

Hashiwokakero · 18 november 2007, 00:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Ge meent het... Ik heb het altijd geweten

Een ver doorgedreven vorm van democratie komt in de buurt van een dictatuur.
Een ideale directe democratie = technocratie

Heftruck · 18 november 2007, 01:31

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hashiwokakero

Een ver doorgedreven vorm van democratie komt in de buurt van een dictatuur.
Een ideale directe democratie = technocratie

Ja, want technocraten hangen geen ideologie aan.

Get real.

Hashiwokakero · 18 november 2007, 01:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Ja, want technocraten hangen geen ideologie aan.

Get real.

En direct democraten wel?

Technocratie volgt uit logischerwijs uit Directe Democratie, omgekeerd niet zozeer. In een directe democratie moeten politiekers niets meer bepalen en zullen het alleen nog maar experts zijn die ons de verschillende mogelijkheden zullen tonen, experts van alle ideologieën wel te verstaan.

Heftruck · 18 november 2007, 01:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hashiwokakero

En direct democraten wel?

Technocratie volgt uit logischerwijs uit Directe Democratie, omgekeerd niet zozeer. In een directe democratie moeten politiekers niets meer bepalen en zullen het alleen nog maar experts zijn die ons de verschillende mogelijkheden zullen tonen, experts van alle ideologieën wel te verstaan.

Ha. Sta mij toe daar eens mee te lachen.

En dan nog blijft het dictatuur.

Hashiwokakero · 18 november 2007, 01:52

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Ha. Sta mij toe daar eens mee te lachen.

En dan nog blijft het dictatuur.

Jongen, heel de wereld is een dictatuur, we worden allemaal bestuurd door één iets, God, en of je er nu in gelooft of niet, hij zal niet stoppen met jou te domineren omdat jij niet in hem gelooft.

Heftruck · 18 november 2007, 01:54

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hashiwokakero

Jongen, heel de wereld is een dictatuur, we worden allemaal bestuurd door één iets, God, en of je er nu in gelooft of niet, hij zal niet stoppen met jou te domineren omdat jij niet in hem gelooft.

Voor religieuze zever: that way ==> Godsdienst en Levensovertuiging.

Hashiwokakero · 18 november 2007, 01:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Voor religieuze zever: that way ==> Godsdienst en Levensovertuiging.

Nee het gaat over dictatuur, niets met religie te maken, dictatuur kan niet worden uitgeroeid, accept it, live with it.

Heftruck · 18 november 2007, 01:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hashiwokakero

Nee het gaat over dictatuur, niets met religie te maken, dictatuur kan niet worden uitgeroeid, accept it, live with it.

Nooit!

Dictatuur is in de eerste plaats een mentale toestand; if you allow it to..

Hashiwokakero · 18 november 2007, 01:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Nooit!

Dictatuur is in de eerste plaats een mentale toestand; if you allow it to..

Je kan altijd de dictatuur negeren zoals je zegt, maar ze zal er altijd ZIJN!

Heftruck · 18 november 2007, 02:06

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hashiwokakero

Je kan altijd de dictatuur negeren zoals je zegt, maar ze zal er altijd ZIJN!

Zoals ik zeg; alleen als je 't zelf toestaat.

Daimanta · 18 november 2007, 02:07

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Zoals ik zeg; alleen als je 't zelf toestaat.

Dan is er geen probleem. Heftruck staat geen dictatuur toe

17 november 2007, 18:53	#1
Pavolini Banneling Geregistreerd: 20 september 2007 Berichten: 1.046	Verbod op liberale partijen en organisaties? Ja! Het is voor het volk en voor ons continent een noodzaak aan het worden (voor zover het dat nog niet was): een volledige strijd op alle mogelijke wijzen tegen al wat zich liberaal noemt. Het liberalisme moet bij elke Europeaan een kwalijke geur opwekken, een afkeer ja zelfs een pure haat, een neiging tot braken! De onderstaande tekst verduidelijkt enigszins waarom. Liberalisme wordt er wel in zeer ruime betekenis opgevat, veel ruimer dan onze VLD en haar standpunten, of de Berlusconi's en co van Europa. "Het liberalisme was en is de dominante ideologie van de moderniteit. Historisch was ze de eerste die binnen de moderniteit tot een duidelijke formulering kwam en zal ze de laatste zijn om te verdwijnen. Tijdens een eerste fase heeft het liberale denken de economie verzelfstandigd ten opzichte van het moreel normbesef, de politiek en de samenleving, waarbinnen ze vroeger was verankerd. In een tweede fase heeft zij van de 'marktwaarde' de soevereine norm van het volledige gemeenschapsleven gemaakt en van de commerciële relatie dé‚ relatie die model staat voor alle andere: de markt als paradigma voor de gehele samenleving. De opkomst van dit 'rijk van de kwantiteit' duidt deze overgang aan van markteconomie naar marktmaatschappij, d.w.z. de uitbreiding van de ruilwetten van de markt, geregeerd door de "onzichtbare hand" naar alle gebieden van het menselijke bestaan. Het liberalisme heeft anderzijds het moderne individualisme voortgebracht, waarbij het uitging van een foute antropologie, zowel vanuit beschrijvend als vanuit normatief oogpunt. Deze antropologie gaat uit van een ééndimensionele mens met 'onvervreemdbare rechten', ontleend aan een fundamenteel asociale 'natuur'. Deze abstracte mens gaat ook 'vooraf' aan iedere gemeenschap: die ontstaat pas achteraf door 'vrij' aangegane contracten met een ruilkarakter. Van deze ééndimensionele mens wordt verwacht dat hij er constant op uit is zijn eigen belang te maximaliseren door volstrekt geen rekening te houden met niet in hoeveelheid uit te drukken argumenten of met waarden die niet voortvloeien uit rationele berekening. Deze dubbele impuls tot een individualistisch gedrag en tot een louter homo economicus-perspectief gaat gepaard met een 'darwinistische' visie op het sociale leven: veralgemeende en permanente concurrentie, een nieuwe versie van de 'oorlog van allen tegen allen' met het oog 'de besten' eruit te selecteren. Maar nog afgezien van het feit dat de 'zuivere en perfecte' concurrentie een mythe is, omdat er altijd machtsverhoudingen aan voorafgaan, zegt ze helemaal niets over de waarde van wie is uitgeselecteerd: zowel het ergste als het beste kunnen eruit voortkomen. De evolutie kiest degenen, die het geschiktst zijn om te overleven, maar de mens stelt zich nu juist niet tevreden met louter overleven. Hij geeft zijn leven vorm via een hiërarchie van waarden, waartegenover het liberalisme beweert neutraal te staan. Het onrechtvaardige karakter van de liberale overheersing heeft in de negentiende eeuw, in het raam van de Industriële Revolutie, geleid tot een legitieme reactie die we grofweg als de socialistische beweging kunnen aanduiden. Maar deze is voor een groot deel en vrij snel tot dwaalleer verworden onder invloed van marxistische theorieën. Ondanks wat ze tegenover elkaar stelt, behoren liberalisme en socialisme fundamenteel tot dezelfde categorie, die teruggaat op de Verlichting: hetzelfde individualisme aan de basis, hetzelfde universele gelijkheidsdenken, hetzelfde rationalisme, hetzelfde primaat van de factor economie, hetzelfde hameren op de emancipatoire waarde van arbeid, hetzelfde vooruitgangsgeloof en hetzelfde hopen op het einde van de geschiedenis. In menig opzicht heeft het liberalisme alleen maar met méér doelmatigheid bepaalde doelstellingen verwezenlijkt die het met het socialisme gemeen had: uitroeiing van groepsidentiteiten en traditionele culturen, onttovering van de wereld, wereldwijde uniformisering van het productiesysteem. De verwoestingen die het marktmechanisme heeft aangericht, hebben ook de opkomst en de uitbreiding van de 'verzorgingsstaat' bewerkstelligd. In de loop der geschiedenis waren het marktmechanisme en de staat al vroeg als onlosmakelijke tweeling verschenen, waarbij de staat probeerde een belastingheffing op te leggen op ruilhandelingen binnen de gemeenschap en een homogene economische ruimte (marktgemeenschap) te scheppen om daarvan voor zich een machtsmiddel te maken. Vervolgens heeft de vermarkting van het sociale leven geleid tot het vervluchtigen van de gemeenschapsbanden en zodoende de gestage versterking van de verzorgingsstaat noodzakelijk gemaakt, om via de herverdeling van inkomens de noden te verzachten die ontstonden toen de traditionele saamhorigheid het liet afweten. Deze tussenkomst door de staat heeft het liberalisme helemaal niet in zijn loop belemmerd, maar integendeel, het in staat gesteld op te bloeien: de verzorgingsstaat heeft een maatschappelijke explosie voorkomen en derhalve de veiligheid en stabiliteit gewaarborgd die voor het marktmechanisme nodig zijn. Maar de keerzijde van de medaille is dat de verzorgingsstaat, die slechts een abstract, naamloos en ondoorzichtig inkomensherverdelingsapparaat is, alom een gebrek aan verantwoordelijkheid heeft veroorzaakt. Steeds meer burgers verwerden daardoor tot hulpafhankelijken, die niet meer de omverwerping van het liberale systeem nastreven, maar veeleer de onbeperkte uitbreiding van hun rechten zonder enige tegenprestatie. Tenslotte brengt het liberalisme de ontkenning met zich mee van wat nu juist zo eigen is aan politiek, nl. de keuzemogelijkheid die voorafgaat aan iedere te nemen beslissing en waarin evenzeer de veelvuldigheid van doelstellingen ligt vervat. 'Liberale politiek' blijkt zogezien een contradictie in terminis, een ongerijmdheid. In zijn streven naar de vorming van een gemeenschapsband op basis van een theorie over de rationele keuze, waardoor burgerschap wordt afgemeten tegen een nuttigheidscriterium, komt het dicht in de buurt van een ideaal van een 'wetenschappelijk' management van de wereldmaatschappij, op basis van louter technische expertise. De liberale rechtstaat die vaak neerkomt op een 'republiek van rechters' denkt zich zo ook te kunnen ontdoen van de verplichting een model voor te stellen over hoe men nu goed kan leven en streeft er eigenlijk naar om de tegenstellingen die eigen zijn aan maatschappelijke verscheidenheid ongedaan te maken door louter juridische procedures, die slechts beogen vast te stellen wat 'rechtvaardig' is en niet zozeer wat 'goed' is. De publieke ruimte gaat op in de privé-sfeer, terwijl de representatieve democratie wordt herleid tot een markt, waar een hoe langer hoe meer beperkt aanbod (door de verwatering van programma's en de 'technische' convergentie van politieke beleidslijnen) stuit op een hoe langer hoe minder gemotiveerde vraag (steeds meer niet-stemmers en onthoudingen). Nu het zich wereldwijd heeft verbreid stelt het liberalisme geen ideologie meer voor, maar een wereldwijd productie- en reproductiesysteem voor zowel mensen als koopwaar, waarboven alleen nog het hypermoralisme van de mensenrechten zweeft. Deze dubbele polariteit, de economische en de morele is alles wat overblijft van de wereldbeschouwing der moderniteit, het centrale credo van een tijdperk dat op zijn eind loopt. Het gaat dus niet op het politieke liberalisme te verwerpen maar het economische te aanvaarden, zoals men vaak ter rechterzijde doet, of omgekeerd het economische liberalisme van de hand te wijzen terwijl men het politieke adopteert, zoals men vaak ter linkerzijde ziet. Het liberalisme, in al zijn verschillende verschijningsvormen, blijft de historische tegenstander van al degenen die de moderniteit achter zich willen laten." Verbod op partijen als VLD, Spirit, LDD, Vlott,...! Fichering van leden van dergelijke partijen + verplichte internering en heropvoding van kopstukken / voortrekkers ervan. Verbod op liberale organisaties en denktanks. Over gans Europa!

17 november 2007, 22:57	#5
Desiderius Minister-President Geregistreerd: 23 juni 2005 Berichten: 4.999	Met andere woorden, terug naar: uiteraard na een stevige: __________________ The pen is mightier than the sword, and considerably easier to write with. Laatst gewijzigd door Desiderius : 17 november 2007 om 22:59.

17 november 2007, 23:06	#6
lombas Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 27 juni 2005 Berichten: 42.814	Gij moet uwen fascistische muil houden. Én ik vind de idee om democratie af te schaffen, aantrekkelijk. __________________ Born but to die, and reas'ning but to err. (Pope)

18 november 2007, 00:20	#9
Praetorian Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 24 mei 2004 Locatie: Anti-liberalenstaat Ideologie: marxisme,Bolshevik-Leninism, Gramsci, Althusser, Badiou, Zizek, Sorel Berichten: 12.529	Ik ga akkoord met de geest van de tekst. Voornamelijk de voortdurende kritiek op het instrumentalisme en de objectiverende techniek zijn sinds het ontstaan van de moderniteit aanwezig geweest, het liberalisme heeft deze mensonterende evoluties gevierd als zijnde emancipatorische humanistische elementen. Dat is voornamelijk deze walging die het mij doet opwekken. Het is de ideologie van de totale hypocrisie. __________________

17 november 2007, 21:38	#3
De Garde Europees Commissaris Geregistreerd: 26 januari 2004 Locatie: Meetjesland Berichten: 6.889	K & K alstublieft!

18 november 2007, 00:08	#8
Heftruck Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 15 februari 2006 Berichten: 11.670	All libertarians to battlestation! Prepare for battle!