De Adel

[Egmond Codfried]

http://www.encyclopedia.com/doc/1O999-saturnine.html

es, and Press Releases > The Oxford Pocket Dictionary of Current English > January 2009



saturnine
The Oxford Pocket Dictionary of Current English | 2009 | 352 words | Copyright
sat•ur•nine / ˈsatərˌnīn/
• adj. (of a person or their manner) slow and gloomy: a saturnine temperament.
∎ (of a person or their features) dark in coloring and moody or mysterious: his saturnine face and dark, watchful eyes.
DERIVATIVES:
sat•ur•nine•ly adv.
Cite this article
Pick a style below, and copy the text for your bibliography.
MLA
Chicago
APA
"saturnine." The Oxford Pocket Dictionary of Current English. 2009. Encyclopedia.com. (October 6, 2011). http://www.encyclopedia.com/doc/1O999-saturnine.html
Learn more about citation styles

saturnine
Black
swarthy
bad complexion
son teint basane
noir et basane
brun
black and blue as molton lead
sallow
ugly
dark
hale
yellow

Het valt op dat de kleur van lood wordt gebruikt om de zwarte teint van personen te beschrijven: saturnine verwijst naar de kleur van lood.
Loodwit, gemaakt door lood te weken, te laten reageren met azijn, werd gebruikt als cosmetisch bleekmiddel en als onderdeel van een dekkende gezichtsverf: Venetian Ceruse en Spirits of Saturn.
In Europa koesterde men in sommige kringen het Griekse schoonheidsideaal, wat onder andere aanleiding gaf tot huidbleken, wit verven en gewitte afbeeldingen waarbij men zelfs een grieksprofiel werd aangemeten waar de persoon klassieke Afrikaanse gelaatstrekken had, naast de bruine of zwarte huid.

http://www.google.nl/search?hl=nl&q=...iw=994&bih=602

[Egmond Codfried]

http://www.janeausten.nl/forum/viewt...t=black#p25758

Blijkbaar toch indruk gemaakt!

Om antwoord te kijgen kunnen we misschien beter kijken naar de mensen die Austen ronduit al 'plain' bestempelt. Charlotte Lucas, Miss Bates, en Mary Bennet zijn, eerlijk gezegd, de enige die in mijn hoofd opkomen. Kunnen jullie anderen bedenken? Oh, en moeten we de mannen niet vergeten, toch? Mr Crawford wordt bestempeld in de eerste instantie als 'plain and black' (godzijdank en ex-forumlid niet meer aanwezig is om op dat omschrijving te springen

[Liederik]

Oorspronkelijk geplaatst door Egmond Codfried

Je zou kunnen ingaan op deze nieuw bron, over Van Beethoven, als discussie je oogmerk is. Maar dat betwijfel ik, want je onaangename toon komt mij erg bekend voor, namelijk van iemand die reeds op mijn negeerlijst staat.

Graag, maar je antwoord nog niet op mijn vragen.
Laten we het hebben over je enige concrete bewijsmateriaal; de foto's. Want al de rest kan je niet staven, of vergis ik me? Is het meer dan theorie en berust het op iets concreter?

De foto's dan. Het probleem ermee is dat je selectief bent. Je haalt er alleen diegene uit die in je kraam passen en negeert al de rest. Wetenschappelijke methode is dat je een representatief en willekeurig staal neemt, en een vergelijkend onderzoek doet. Op 100 willekeurige foto's of schilderijen zal je er een paar vinden met een donker uiterlijk. Neem dan die persoon en zoek 100 fotos en afbeeldingen van die persoon. Als ze allemaal donker zijn zal die persoon inderdaad donker geweest zijn. Als er maar een paar zijn en de rest beedlt de persoon lichthuidig af, dan is de conclusie ook duidelijk.

Wat jij doet is 100 afbeeldingen zoeken met donkere complexen en dat als representatief opvoeren. Dat kan je toch niet serieus noemen? En dat is de kern van heel de zaak. Je bent selectief in aanvoeren van materiaal en negeert al de rest.


Dan de Franse revolutie die alles zou weggevaagd hebben. Hoe is dat precies in zijn werk gegaan? Die Franse revolutie en Bonapartes legers zijn bvb nooit in Engeland geraakt, en maar heel even in Rusland. Hoe hebben ze tot in Amerika, de kolonies en overal ter wereld alles kunnen verbergen? Very Da Vinci code.

Wat betreft Van Beethoven; surf naar de wiki pagina en bekijk zijn portretten over de jaren heen. Met moeite is er één die met overmatig veel goede wil iets donkerder dan bleek-rozig-oranje is.

Tenslotte is dit de eerste discussie die ik aanga met je.

[Egmond Codfried]

Oorspronkelijk geplaatst door Liederik

Is het meer dan theorie en berust het op iets concreter?[...] Tenslotte is dit de eerste discussie die ik aanga met je.

George Keppel, volle neef van Aarnoud Joost van der Duyn van Maasdam.



George Keppel van Albemarle: gewit.

Volgens De Charriere was de familie beroemd om hun zwarte kleur.
Zijn volle neef staat beschreven als 'a son teint noir et basané' en als 'chimney sweeper.' George was een kleinzoon van de zus van baron Maasdam.
De familie van der Duyn behoort tot de oudste en hoogste Nederlandse adel.

[Egmond Codfried]

Oorspronkelijk geplaatst door Liederik

Tenslotte is dit de eerste discussie die ik aanga met je.

[Baron Aarnoud Joost van der Duyn van Maasdam, gewit: beschreven als 'son teint noir et basane' en 'chimney sweeper.']

Je openingspost is erg aanmatigend, maar dat zal ik even vergeten.

De theorie blauw bloed is zwart bloed (1500-1789) is gebaseerd op persoonsbeschrijvingen. Dat is de basis van het onderzoek. Om ergens te komen stel ik voor daarover te praten.

In biografieën staan er persoonsbeschrijvingen en daarin is vaak melding van huidskleur van de beschreven persoon.

De eerste van zulk een beschrijving die mij bijna van mijn stoel deed vallen was die van Anna Margaretha van Aerssen, de kleindochter van de gouverneur van Suriname: Cornelis van Aerssen, mede eigenaar van Suriname en lid van de rijkste Nederlandse familie in de 17e eeuw.

Zij wordt beschreven als 'black as chimney.' Helaas geen portret aangemeld, wat een volgend probleem is.

Maar haar man baron Aarnoud Joost van der Duyn van Maasdam wordt echter beschreven als ‘chimney sweeper’ door James Boswell, de neef van Anna Margaretha.

Isabelle de Charriere ontmoette deze zwarte baron en schreef een heel gedicht over zijn kleur: ‘A son teint noir et basane’ (1774) en verzekerde haar minnaar in verschillende brieven dat de familie van der Duyn beroemd was om hun zwarte kleur.

Her enige bekende, aangemelde portret van de zwarte baron toont een witte man met gepoederd haar en lichte ogen.

Zie je kans hierop commentaar te geven, zodat wij kunnen nagaan of deze exercitie kans van slagen heeft.

Bronnen:

Dit onderzoek is erg internet georiënteerd en men kan meteen verificatie zoeken in google, Ook wat betreft ‘gewitte portretten’ als falsificatie.

Courtney 1994, Isabelle de Charriere
There are no letters like yours.

[Liederik]

Je stelt voorwaarden en limieten aan de discussie. Het is eerder onwetenschappelijk om alleen één soort data (beschrijvingen) in aanmerking te nemen en een andere zeer complementaire data (afbeeldingen) te negeren. Maar dat doe je eigenlijk niet want je voert de hele tijd foto's aan als bewijsmateriaal. En nu wil je er niet over praten? Waarom?

Als je het dan alleen over beschrijvingen wil hebben, mij goed. Maar er is opnieuw dezelfde ingesteldheid: je selecteert beschrijvingen die je goed uitkomen en negeert de rest. Waarom geen beschrijvingen van 100 willekeurige adellijke personen in een zelfde tijdsperiode en omgeving om een statistisch relevant beeld te krijgen. En dat kan je aanvullen en corrigeren door zoveel mogelijk beschrijvingen van dezelfde persoon naast elkaar te leggen.

Dan krijg je een genuanceerd beeld. Hoeveel % ongeveer van een adelijke populatie was donkerhuidig, en hoe zeker van die donkerhuidigheid kan je zijn?

Je kan niet op zoek gaan naar wat enkel jouw stelling staaft en de rest negeren. niet als je enige wetenschappelijke waarde eraan wilt hechten.

[Egmond Codfried]

Oorspronkelijk geplaatst door Liederik

Je stelt voorwaarden en limieten aan de discussie. Het is eerder onwetenschappelijk om alleen één soort data (beschrijvingen) in aanmerking te nemen en een andere zeer complementaire data (afbeeldingen) te negeren. Maar dat doe je eigenlijk niet want je voert de hele tijd foto's aan als bewijsmateriaal. En nu wil je er niet over praten? Waarom?

Als je het dan alleen over beschrijvingen wil hebben, mij goed. Maar er is opnieuw dezelfde ingesteldheid: je selecteert beschrijvingen die je goed uitkomen en negeert de rest. Waarom geen beschrijvingen van 100 willekeurige adellijke personen in een zelfde tijdsperiode en omgeving om een statistisch relevant beeld te krijgen. En dat kan je aanvullen en corrigeren door zoveel mogelijk beschrijvingen van dezelfde persoon naast elkaar te leggen.

Dan krijg je een genuanceerd beeld. Hoeveel % ongeveer van een adelijke populatie was donkerhuidig, en hoe zeker van die donkerhuidigheid kan je zijn?

Je kan niet op zoek gaan naar wat enkel jouw stelling staaft en de rest negeren. niet als je enige wetenschappelijke waarde eraan wilt hechten.

[Willem I van Oranje en zijn tweede vrouw, Anna van Saxen]


Het was mij meteen duidelijk dat je weergave van mijn onderzoek onjuist is. Om dat te verhelpen wilde ik je stap voor stap uitleggen waarom en hoe ik tot bepaalde conclusies kwam. Maar ik zie dat je al bij de eerste uitwisseling struikelt, dus wordt het niets tussen ons.

De methode die je voorstelt kan pas in werking treden als vastgesteld is dat leden van de oude, hoge adel Zwarten waren. Dus zou men eerst mijn theorie Blauw bloed is zwart bloed (1500-1789) moeten erkennen. Want men gaat niet zoeken naar iets dat niet zou bestaan, namelijk Zwarte Europese koningen.

Het iconografisch bewijs is problematisch want wij weten niet wat het getal van de populatie (=n) is: hoeveel portretten zijn er gemaakt?

Verder is er de definitie: wie of wat is zwart? In mijn visie is 'zwart als schoorsteen' en 'schoorsteenveger' geen beschrijving van witte mensen. Wat deze mensen dan wel zijn vraagt om te zoeken naar andere kenmerken, naar wat zij gemeenschappelijk hebben, wat zij koesteren als iets eigens.

Hoe stel je vast dat iemand Zwart is? Er zijn de klassieke uiterlijke kenmerken. Maar vanwege dit onderzoek was dit een niet altijd toepasbare methode, en een te twijfelachtige basis. Daarom wierp ik mij op identiteit en zelf-identificatie. Als men één zwarte treft, kan men conclusies daaraan verbinden met betrekking tot zijn ouders, grootouders, kinderen en kleinkinderen.

Voor de duiding van portretten baseer ik mij dus op persoonsbeschrijvingen en de gelaatskleur die daarin staat beschreven. Meer bruin dan wit, en bruyn van verve ende baerde over Willem van Oranje (1533-1584). Verder probeer ik door vergelijking van de verschillende versies van zijn gezicht te komen tot een algemeen overheersend beeld. In zijn geval tref ik naast een donkerbruine huid, ook subnasale prognastie, en kroes haar: beide kenmerken van de klassieke Afrikaan oftewel Moor. Subnasale prognastie en een erg bruine of zwarte huid wordt bevestigd in portretten van zijn broer graaf Johan VI van Nassau.

Al ging mijn onderzoek maar over één persoon, dan was het toch de moeite waard, want er stond dan een zwarte man aan het begin van de Nederlandse monarchistische dynastie, en wij maken ons nu op voor de regering van een Willem IV.

Overigens vormen de reacties op mijn onderzoek ook deel van mijn onderzoek, want het niet willen en niet kunnen begrijpen, en de uitermate vulgaire reacties op schrift van de schrijvende natie op internet, beschouw is als gevolgen van de overheersing door de Zwarte adel en koningen van de witte lijfeigenen. Men voert nog steeds strijd, het revisionisme om de Zwarte Overheersing te verstoppen, is nog in volle gang.

[Egmond Codfried]

[Robert Carr, Earl of Somerset: he was truly blond!]



THE ELOQUENCE OF HER BLOOD


Henry Austen’s description of his sister’s very brown complexion by words of John Donne: ‘her pure and eloquent blood Spoke in her cheeks,’ leads me to read something more about this poet. On the web there are only my own texts which link John Donne to Jane Austen. Both Jenkins and Harman mention Donne as Henry Austen’s source, but no elaboration. So I assume there is no scholarship which shows Donne as an inspiration for Jane Austen. But I sense that we should look for this link, as The Austen’s were steeped in things Stuart, and Donne was the great poet from this Era, keeping a correspondence and writing elegies for the grands of this time. He was very much in the thick of things as a participant in the war at Cadiz, and closely involved in the religious strife of his era, and his becoming a court preacher. It occurred to me that many names in Austen’s work are found around Donne too, as she writes historising novels. (Historisered in Dutch, does English not have a word for this?) Jane Austen modelled the friendship of Emma Woodhouse towards Miss Harriet Smith after that of King James I Stuart with the extremely handsome and blond Robert Carr, Earl of Somerset. Do the two rr’s in both names, next to the homoerotic overtones of the friendship, represent a further clue? Henry Austen’s Biographical Note of his sister is monumentally untrue, because he sought to protect her legacy. Because during their lifetime the role of Black Supremacy was coming to an end. But he was not aware how famous she would become, so his choice for Donne is like a foreboding of her fame. By choosing this poem, with its ratio, it also point to the impact the person of Jane Austen would have on the whole world. Donne was only really rediscovered in the twentieth century, because his strangeness and bawdiness gave offence to the 18th and 19th century sensibilities. Henry chooses a person who became, like himself, a minister in later life. Although I have never heard anything of Catholicism in regard to Jane Austen, which is a prominent aspect of Donne’s life and work. Jane and Henry’s father was a minister, and in all her works ministers play an important role. He was very dark of complexion, with high cheekbones and belonged to the gentry, had some aristocratic roots, but succeeded because of his merit. He did not rely on the privileges of birth to make his name in the world. This is a recurring theme in Austen’s work.

http://www.google.nl/#pq=john+donne+...iw=994&bih=602

http://www.poetryfoundation.org/bio/john-donne

Most of the people Donne praised, alive or dead, were past the age of innocence. Yet the burden of the Anniversary poems is that Elizabeth Drury's death has shown us all how to resist the corrupting force of the world. A tried election of virtue is possible, though rarely achieved, which resists the common depravity of the Fall. Donne consoles a mourning woman with the conceit that she now incorporates her dead companion's virtues with her own, and has thus acquired the power to preserve both their beings from corruption: "You that are she and you, that's double she" ("To the Countess of Bedford"). He claims that a woman embodies all virtue in herself and sustains the world, so that "others' good reflects but back your light" ("To the Countess of Huntingdon"). He excoriates a blind world that unknowingly owes what little vitality it still retains to the virtue of a few moral prodigies who mediate Christ's own virtue, having the quasi-alchemic power to turn "Leaden and iron wills to good" and make "even sinful flesh like his" ("Resurrection, Imperfect"). Such virtuous beings rectify nature to what it was in their own bodies, so interfusing sense and spirit as to make an intelligent organism of the body itself, as depicted in "The Second Anniversary":


we understood

Her by her sight, her pure and eloquent blood

Spoke in her cheeks, and so distinctly wrought,

That one might almost say, her body thought.



These poems of Donne's middle years are less frequently read than the rest of his work, and they have struck readers as perversely obscure and odd. There is clearly some justification for that response, as seen in these lines from "The Second Anniversary":


Immortal Maid, who though thy would'st refuse

The name of mother, be unto my Muse

A father, since her chaste ambition is,

Yearly to bring forth such a child as this.

The poems flaunt their creator's unconcern with decorum to the point of shocking their readers.

[Egmond Codfried]

Originally posted by Egmond Codfried:
[QB] http://www.heritage-print.com/image/...06_1244773.jpg




Recently, I saw the latest movie version of Jane Eyre (1847) by Charlotte Brönte (1816-1855). Like Jane Austen (1775-1817), and Honoré de Balzac (1799-1850), Brönte’s work is full of descriptions of the brown and black complexions of the main personages. What does it all mean? But off course, you would not know this from the movie because there is not one brown or black face in sight. Mrs. Rochester, the mad wife, is described as a hideous monster, even walking on four legs. Less so in this movie. But she is also the daughter of a Jamaican, Creole woman, and dark in looks. In older movie versions I remember that the actress was dark of complexion: now this is omitted. The only Black image was a drawing of a girl with Classical African looks, by Jayne Eyre of perhaps the foster child of Mr. Rochester. Then there were two coach drivers, very furtively shown, who were Blacks. I need to read more, but it is as if the degradation of Blacks as animals was completed during her lifetime and Mrs.Rochester symbolises this change. I was also surprised to hear about Angria, the childhood fantasyland of all the Brönte siblings who from a young age wrote stories which were set in this West African land. I could not yet make out of their personages were Africans, or if they were Europeans. But again they have dark colourings, black hair and black eyes. Off course we have Heathcliff from her sister Emily Brönte’s Wuthering Heights, who is Black, but is never played by a proper Black actor.

http://www.wuthering-heights.co.uk/faq.htm#black about Heatcliff
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jane_Eyre
http://nl.wikipedia.org/wiki/Honor%C3%A9_de_Balzac [/QB]

[Liederik]

Oorspronkelijk geplaatst door Egmond Codfried

[Willem I van Oranje en zijn tweede vrouw, Anna van Saxen]


Het was mij meteen duidelijk dat je weergave van mijn onderzoek onjuist is. Om dat te verhelpen wilde ik je stap voor stap uitleggen waarom en hoe ik tot bepaalde conclusies kwam. Maar ik zie dat je al bij de eerste uitwisseling struikelt, dus wordt het niets tussen ons.

De methode die je voorstelt kan pas in werking treden als vastgesteld is dat leden van de oude, hoge adel Zwarten waren. Dus zou men eerst mijn theorie Blauw bloed is zwart bloed (1500-1789) moeten erkennen. Want men gaat niet zoeken naar iets dat niet zou bestaan, namelijk Zwarte Europese koningen.

Het iconografisch bewijs is problematisch want wij weten niet wat het getal van de populatie (=n) is: hoeveel portretten zijn er gemaakt?

Verder is er de definitie: wie of wat is zwart? In mijn visie is 'zwart als schoorsteen' en 'schoorsteenveger' geen beschrijving van witte mensen. Wat deze mensen dan wel zijn vraagt om te zoeken naar andere kenmerken, naar wat zij gemeenschappelijk hebben, wat zij koesteren als iets eigens.

Hoe stel je vast dat iemand Zwart is? Er zijn de klassieke uiterlijke kenmerken. Maar vanwege dit onderzoek was dit een niet altijd toepasbare methode, en een te twijfelachtige basis. Daarom wierp ik mij op identiteit en zelf-identificatie. Als men één zwarte treft, kan men conclusies daaraan verbinden met betrekking tot zijn ouders, grootouders, kinderen en kleinkinderen.

Voor de duiding van portretten baseer ik mij dus op persoonsbeschrijvingen en de gelaatskleur die daarin staat beschreven. Meer bruin dan wit, en bruyn van verve ende baerde over Willem van Oranje (1533-1584). Verder probeer ik door vergelijking van de verschillende versies van zijn gezicht te komen tot een algemeen overheersend beeld. In zijn geval tref ik naast een donkerbruine huid, ook subnasale prognastie, en kroes haar: beide kenmerken van de klassieke Afrikaan oftewel Moor. Subnasale prognastie en een erg bruine of zwarte huid wordt bevestigd in portretten van zijn broer graaf Johan VI van Nassau.

Al ging mijn onderzoek maar over één persoon, dan was het toch de moeite waard, want er stond dan een zwarte man aan het begin van de Nederlandse monarchistische dynastie, en wij maken ons nu op voor de regering van een Willem IV.

Overigens vormen de reacties op mijn onderzoek ook deel van mijn onderzoek, want het niet willen en niet kunnen begrijpen, en de uitermate vulgaire reacties op schrift van de schrijvende natie op internet, beschouw is als gevolgen van de overheersing door de Zwarte adel en koningen van de witte lijfeigenen. Men voert nog steeds strijd, het revisionisme om de Zwarte Overheersing te verstoppen, is nog in volle gang.

Corrigeer mij waar ik fout zit met mijn redenering.

Je theorie is dat adellijken van zwarte afkomst zijn.Oude, hoge adel, maar dat maakt niet uit. Om dat te bewijzen voer je geselecteerde beschrijvingen en afbeeldingen aan. Wanneer ik zeg da je een willekeurige groep afbeeldingen en beschrijvingen moet nemen om het onderzoek niet te vervalsen zeg je dat dat niet kan omdat je van je theorie moet uitgaan om je theorie te bewijzen. Daar zit je fout:je hebt een hypothese, waarvoor je bewijsmateriaal gaat zoeken, op een wetenschappelijke manier. Wat jij doet is het omgekeerde: bij geselecteerde data , die dus zijn representativiteit verloren heeft, een verband zoeken.

Vervang je persoonsbeschrijvingen en beelden met postzegels. Stel: Ik heb een tiental dikke boeken vol zegels, tienduizend in totaal, en ik doorblader ze. Op een dag zie ik een groene postzegel van hoge waarde, en een paar bladzijden nog eens zo één! Ik ga op zoek naar alle groene zegels en vind er wel een hoop met een hoge waarde. Dan maak ik een theorie dat zegels met hoge waarde meestal groen zijn. Ik negeer daarbij alle blauwe, rode, gele en bruine zegels met hoge waarde en alle groene zegels met lage waarde. Ik toon alleen de groene met hoge waarde aan iedereen die mijn theorie wil aanhoren. Dat is jouw methodiek.

Het aantal portretten maakt trouwens niet uit. Als je theorie klopt dan moet een voldoende groot aantal, willekeurig of volgens bepaalde objectieve criteria geselecteerd uitsluitsel brengen. Hoeveel er in totaal zijn is niet relevant. Je neemt een representatieve verzameling, gebaseerd op objectieve criteria die ik eerder beschreef. VB alle , of tenminste 100 mannelijke beschrijvingen van adel vanaf een zekere rang in Engeland van tussen 1650-1700, En je neemt nog wat andere populaties doorheen Europa, doorheen tijdsperiodes. En doe daarop onderzoek.

Gebruik ook niet één element. Maak een tiental checkpunten: haarkleur, huidskleur, vorm van neus, lippen, ogen, gestalte,speciale kenmerken, etc. En geef aan de hand daarvan een afrikaan-score op 10 aan elkeen van je objectief gegroepeerde adellijke populatie.

Dat is basic statistiek en wetenschappelijke datagathering. Iets wat essentieel is wil je serieus genomen worden.

[Egmond Codfried]

Je begrijpt mijn theorie niet. Of dat men gewoon dom is of dat men door indoctrinatie hersenbeschadiging heeft opgelopen. Van mijn kant probeer ik aan te geven hoe ik tot dit onderzoek kwam, en dat ik mij baseer op voorhanden zijnde persoonsbeschrijvingen.
Mijn populatie is de hoge adel, de geboren adel: blauw bloed. De keuze van gevallen is willekeurig, en van daar uit stel ik wetmatigheden vast. Verder beschouw ik de achterhaalde methode van craneologie als ontoereikend om de vele soorten van Zwarten, als een identiteit, te identificeren.
De vergelijking met postzegels gaat natuurlijk niet op want zij kunnen zich niet vermenigvuldigen en kunnen ook geen gelijkgekleurde partner uitkiezen.
Biologie speelt een grote rol, want men trouwde voor behoud van status, wat ook behoud van kleur was.

Het staat je natuurlijk vrij een eigen tegenonderzoek te beginnen, wat misschien via een omweg tot beter begrip bij jou zal leiden. Je volgende reacties zal ik verder negeren.

http://tijdschriftdeas.wordpress.com...anceerd-terug/

[Egmond Codfried]

Did you all notice the descriptions of brown and black skinned persons in Jane Eyre? Villette is described as of 'brunette'complexion, on the first page. Her Juvenalia on Angria stars with the lament of an African Queen. According to her publisher Smith, her face was marred by the shape of her mouth and complexion. She is supposed to have had a large mouth. Ugly was used to describe subnasal prognatism, a classical African facial trait. So I presume Charlotte Brontë had brown skin, and generous Black lips. 'Ugly' could mean she looked African. Perhaps today we would not judge so harshly. The same story about missing portraits and unlikely portraits is also found in the stories about Jane Austen (1775-1817). My research is : 'The eloquence of her blood; Was Jane Austen Black?
We are dealing with the fall out of the French Revolution and that of 1848, when black supremacy was overcome. The nobility was brown and black of complexion, and despotically oppressed their white serfs. After 1848 history was white washed.

http://kleurrijkbrontesisters.blogsp...68808864333458

[Egmond Codfried]

http://www.britishmuseum.org/researc...sset_id=508858

[Egmond Codfried]

Black woman



Wat jammer dat men niet vermeldde wie deze persoon werkelijk is.

[Liederik]

Oorspronkelijk geplaatst door Egmond Codfried

Je begrijpt mijn theorie niet. Of dat men gewoon dom is of dat men door indoctrinatie hersenbeschadiging heeft opgelopen. Van mijn kant probeer ik aan te geven hoe ik tot dit onderzoek kwam, en dat ik mij baseer op voorhanden zijnde persoonsbeschrijvingen.
Mijn populatie is de hoge adel, de geboren adel: blauw bloed. De keuze van gevallen is willekeurig, en van daar uit stel ik wetmatigheden vast. Verder beschouw ik de achterhaalde methode van craneologie als ontoereikend om de vele soorten van Zwarten, als een identiteit, te identificeren.
De vergelijking met postzegels gaat natuurlijk niet op want zij kunnen zich niet vermenigvuldigen en kunnen ook geen gelijkgekleurde partner uitkiezen.
Biologie speelt een grote rol, want men trouwde voor behoud van status, wat ook behoud van kleur was.

Het staat je natuurlijk vrij een eigen tegenonderzoek te beginnen, wat misschien via een omweg tot beter begrip bij jou zal leiden. Je volgende reacties zal ik verder negeren.

http://tijdschriftdeas.wordpress.com...anceerd-terug/

Waar begrijp ik je theorie dan niet? Waar parafraseer ik ze incorrect?

Opnieuw; je selecteert data / perssonsbeschrijvingen en negeert de rest. Dat is geen wetmatigheid, da's anekdotiek.

Nu gaat het over Zwarten als één identiteit? Bosjesmannen, bantu's, Indiërs, Maleisiërs, Aboriginals allemaal op een hoopje?

Je zegt nu ook warempel je niet te baseren op craneologie, terwijl je niet anders doet. Da's warm en koud blazen.

Ik ben beleefd en open gebleven tijdens deze discussie, jij helaas niet blijkbaar. Jouw verlies. Het concept van een online discussieforum wordt een meer en meer stille beleving voor je vrees ik.

Ik geef je dan nog de volgende zaken mee die ik merk bij je discours. Misschien doe je er je voordeel mee, maar ik vrees van niet.


Kenmerken

De volgende kenmerken kunnen mogelijk dienen ter identificatie van pseudowetenschap:

Er worden vage claims gemaakt, die niet ondersteund worden door precieze metingen.[10]
Geen passende controles. De homeopathie wordt bijvoorbeeld vaak verweten dat de effecten van homeopathische geneesmiddelen niet groter zijn dan het effect van placebo's.
Geen gebruikmaken van het principe van parsimonie: wanneer er meerdere verklaringen mogelijk zijn wordt niet gebruikgemaakt van de eenvoudigste verklaring (dat is de verklaring waarvoor de minste aannames nodig zijn). Zie ook Ockhams scheermes.[11]
Gebruik van verdoezelend taalgebruik, en misbruik van (schijnbaar) technisch of wetenschappelijk jargon
De voorwaarden waaronder de theorie van toepassing is, worden niet omschreven. Bij de meeste wetenschappelijke theorieën wordt duidelijk omschreven onder welke voorwaarden de voorspelde fenomenen zullen plaatsvinden.[12]
Het maken van claims die niet falsifieerbaar zijn.[13]
Onterechte conclusies, bijvoorbeeld doordat een oorzakelijk verband ontbreekt tussen op elkaar volgende verschijnselen (Post hoc, propter hoc)[14]
Stellen dat claims waarvan niet bewezen is dat ze onjuist zijn, dus waar moeten zijn.[15]
Sterk bouwen op persoonlijke getuigenissen en anekdotes. Deze zaken kunnen wel nuttig zijn voor het opstellen van hypotheses, maar niet voor het toetsen van hypotheses.[16]
Selectief gebruik van experimenteel bewijs: data die de claims ondersteunen worden uitvoerig gepresenteerd, maar data die de claims weerspreken worden opzij geschoven.[17]
Omgekeerde bewijslast. In de wetenschap moet degene die de claims maakt het bewijs leveren. Het kan pseudowetenschappelijk zijn om de critici te vragen aan te tonen dat de claim onjuist is, terwijl er onvoldoende inspanningen zijn geleverd om aan te tonen dat de claim juist is. Voor een nieuwe therapeutische behandeling moet bijvoorbeeld eerst bewijs geleverd worden dat deze werkt.[18]
Gebrek aan openheid. Om een onderzoek te kunnen controleren, moeten de relevante data beschikbaar zijn voor andere wetenschappers. Resultaten moeten reproduceerbaar zijn.[19]
Geen vooruitgang, er komt geen nieuw bewijs beschikbaar, en de theorie ontwikkelt zich niet verder. Wetenschappelijke theorieën zijn voortdurend in ontwikkeling, afhankelijk van het bewijs dat beschikbaar komt.[20] De astrologie zou bijvoorbeeld de afgelopen twee millennia nauwelijks veranderd zijn.[21]
Gebrek aan zelfcorrectie. In wetenschappelijke onderzoeksprogramma's worden wel degelijk fouten gemaakt, maar ze worden na verloop van tijd weer gecorrigeerd bij voortschrijdend inzicht.[22] Pseudowetenschappelijke theorieën worden daarentegen soms gekenmerkt, doordat ze hetzelfde zijn gebleven, ondanks dat er bewijs tegen is.[23]
Het verzinnen van bronnen[24] en het citeren uit niet bestaande of onbereikbare werken[25].

[Egmond Codfried]

Oorspronkelijk geplaatst door Egmond Codfried

Did you all notice the descriptions of brown and black skinned persons in Jane Eyre? Villette is described as of 'brunette'complexion, on the first page. Her Juvenalia on Angria stars with the lament of an African Queen. According to her publisher Smith, her face was marred by the shape of her mouth and complexion. She is supposed to have had a large mouth. Ugly was used to describe subnasal prognatism, a classical African facial trait. So I presume Charlotte Brontë had brown skin, and generous Black lips. 'Ugly' could mean she looked African. Perhaps today we would not judge so harshly. The same story about missing portraits and unlikely portraits is also found in the stories about Jane Austen (1775-1817). My research is : 'The eloquence of her blood; Was Jane Austen Black?
We are dealing with the fall out of the French Revolution and that of 1848, when black supremacy was overcome. The nobility was brown and black of complexion, and despotically oppressed their white serfs. After 1848 history was white washed.

http://kleurrijkbrontesisters.blogsp...68808864333458

7.
The pensionnat revisited : more light shed on the Brussels of the Brontës / Ruijssenaars, Eric
Band info: 2003; Leen status: Bij lener; Retourdatum: 19-10-2011; Signatuur: 4205396;
Status: Is vandaag aan u uitgeleend.
8.
Mr Charlotte Brontë : the life of Arthur Bell Nicholls / Adamson, Alan H.
Leen status: Bij lener; Retourdatum: 11-11-2011; Signatuur: FAN 667;
Status: Is vandaag aan u uitgeleend.
9.
Vol. 3: 1852-1855 / Brontë, Charlotte
Leen status: Bij lener; Retourdatum: 11-11-2011; Signatuur: 6091 A 35;
Status: Is vandaag aan u uitgeleend.
10.
The Brontë myth / Miller, Lucasta
Leen status: Bij lener; Retourdatum: 11-11-2011; Signatuur: MEM 117;
Status: Is vandaag aan u uitgeleend.
11.
The crimes of Charlotte Brontë : the secret history of the mysterious events at Haworth / Tully, James
Leen status: Bij lener; Retourdatum: 11-11-2011; Signatuur: AEQ 670;
Status: Is vandaag aan u uitgeleend.
12.
The letters of Charlotte Brontë : with a selection of letters by family and friends / Charlotte Brontë; Vol. 2: 1848-1851 / Brontë, Charlotte
Leen status: Bij lener; Retourdatum: 11-11-2011; Signatuur: MEE 506;
Status: Is vandaag aan u uitgeleend.
13.
The life of Charlotte Brontë / Gaskell, Elizabeth
Leen status: Bij lener; Retourdatum: 11-11-2011; Signatuur: ADP 768;
Status: Is vandaag aan u uitgeleend.

[Egmond Codfried]

Een rauwe bio: Charlotte Brontë

http://www.guardian.co.uk/books/2005...harlottebronte

Charlotte did not only feel passionate hatred for small children; she felt passionate love for men. Unlike the female eunuch created by Gaskell, she was obsessed with her sensuality. She wrote to a friend: "If you knew my thoughts; the dreams that absorb me; and the fiery imagination that at times eats me up ... you would pity and I daresay despise me." The thwarted lust of a parson's daughter? Gaskell dismisses it as "traces of despondency". In Brussels, studying to become a governess at Heger's school, the virgin became ever more lustful. She wrote obsessive letters to him, begging for his attention. "I would write a book and dedicate it to my literature master - to the only master I have ever had - to you Monsieur." Later she writes: "Day or night I find neither rest nor peace. If I sleep I have tortured dreams in which I see you always severe, always gloomy and annoyed with me. I do not seek to justify myself, I submit to every kind of reproach - all that I know - is that I cannot - that I will not resign myself to losing the friendship of my master completely - I would rather undergo the greatest physical sufferings. If my master withdraws his friendship entirely from me I will be completely without hope ... I cling on to preserving that little interest - I cling on to it as I cling on to life."

=============================

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door Egmond Codfried

Je begrijpt mijn theorie niet. Of dat men gewoon dom is of dat men door indoctrinatie hersenbeschadiging heeft opgelopen
...
Je volgende reacties zal ik verder negeren.

Zo gaat het dus elke keer met Egmond.
Iedereen die een volwassen discutie met Egmond probeert aan te gaan wordt na enkele posts beledigd en vevolgens op de negeerlijst gegooid, zodat Egmond rustig verder kan met het misbruiken van een politiek discutie forum als publicatie medium voor z'n theorieen en geschriften.

Ik snap echt niet dat de moderatie dit gedrag toelaat, op andere fora komt hij er zo gemakkelijk niet vanaf hoor:
http://www.online-literature.com/for...t=54686&page=9

[Egmond Codfried]

Originally posted by the lioness:
[QB] [/QB]

Originally posted by Mike111:
[QB] For those of you who like to argue that Cleopatra was a Black Queen:

Well here is some support for you:


Cleopatra and Julius Caesar




But just remember: the White mind is a terrible thing, capable of all sorts of fantasies. Not saying that the picture is right or wrong, just reminding you of how fuched-up the Albino mind is. [/QB]

White (usually) meant Christian, and European, while Black meant Heathen or Muslim.

[Egmond Codfried]

De echtgenoot van Charlotte Brontë wordt in 'Mr. Charlotte Brontë' beschreven als 'a dark-complexioned man..black hair...black eyes.'
Zel;fs de foto's werden gewit, terwijl men de zwarte foto's verbergt. Maar haar boeken zijn vol bruine en zwarte personages, en Afrikanen, en Brontë voelde zich als bruine persoon superieur aan witten.