#La double vie de Bibi! (hihi!)

[bembem]

02.34 AM.... Ik zit op de bus... Flixbus! Op weg naar Paris....!
De verwarming staat niet te hoog en ik heb m'n masker net onder de neus op, dus het gaat, ik ga deze directe rit van +- 5 uur kunnen uithouden, met andere woorden tout va bien. De lichtjes van de autostrade zoeven aan me voorbij en hoewel ik niet veel geslapen heb, dommel ik niet in. Nee, ik wil 'wakker' blijven en deze heenreis bewust meemaken. Het is trouwens al zo lang geleden dat ik er op deze manier ben op uitgetrokken: bijna geheel onverwachts sur un coup de tête!

Tegen 7 uur naderen we stilletjes aan de périphérique, maar het duurt tot nog zeker een dik uur voor we eindelijk la gare Paris Bercy binnen rijden. In de bus heerst ondertussen een opgewonden sfeer. Iedereen wilt zo vlug mogelijk deze blikken doos verlaten, de stad in, la ville lumière verkennen.... Althans, dat is wat ik wens te doen. Want -geloof het of niet, ik ben al lange tijd niet meer in Paris geweest. La gare de Bercy is me zelfs geheel onbekend..... Het is dan ook met een zekere verwondering, en zelfs een hele dosis afgrijzen dat ik "het" ontdek, of liever de grond/de paden die ik in de semi-schemer onder een miezerig weer -zonder uit te glijden of te vallen, tracht te bewandelen. (Gelukkig dat ik m'n paraplu meeheb.) Besmeurd met modder, sporen van -wat ik bestempel als '(honden)uitwerpselen(?) en een overheersende geur van -en daar ben ik zeer zeker van getuige menig zwerver alsook 'verdwaalde reiziger(s) die m'n pad kruisen, menselijke urine, geven ze allicht niet een echt aangenaam welkom-gevoel. Maar toch kan het me weinig schelen. Ik ben gewoon blij van de bus verlaten te hebben en de dag te beginnen comme une Parisienne!

Nou ja, niet geheel als une Parisienne want eenmaal aangekomen in de dichtsbijzijnde 'bouche de métro', merk ik al snel dat ik wat verloren loop (ahum ahum). Gelukkig dat ik het traject van- en naar het centrum van Paris (wat voor mij Chatelet les Halles et la Gare du Nord* is) van buiten heb geleerd. *Ik plan namelijk om tegen de avond via Lille terug naar la Belgique te reizen. Ja, die busreis van >5 uur is misschien leuk/draaglijk heen, maar -wanneer ik bezweet en moe ben, zit ik liever op de trein. Gaat ook wat sneller en je zit er minder opeen gepakt. Maar ik dwaal af/disgress o_0

Soit, het is al bijna 9 uur in de ochtend eer ik goed en wel op het perron sta klaar om les Halles straks te verkennen..... Maar oei oei, ik zit precies in de spits. Rijen en rijen mensen komen op me af, kruisen m'n weg en drommen als Japanners de metrowagons in. Even waan ik me precies in Tokyo, alhoewel de mensenmassa toch iets minder is dan wat ik ooit via dergelijke reportages mocht meemaken (want ja, behalve de luchthaven, ben ik er zelfs nooit geweest (lol xD).

Maar goed, ik laat als bijna claustrophobische (non je rigole, quoique... het is er toch niet echg ver van af als ik al dat volk bezig zie), zeker een vijftal toestellen voorbij gaan. Ik wil echt niet als een sardientje opeen gepropt zitten. En vooral, m'n paranoïa wat betreft pickpockets begint stilaan de bovenkant te krijgen. Haast onbewust en op het zieke af 'check' ik dus voor de zoveelste keer of m'n zorgvuldig meegebracht cash geld nog steeds veilig opgeborgen zit in m'n binnenzakken..... Ook m'n gsm zit zorgvuldig in zo'n binnenzak onder m'n joggingbroek verstopt. Ik heb me 1 regel voorgenomen: vooral hem niet bovenhalen in de parijse metro!

Maar ja, ik voel me wel wat stom wanneer ik bijna iedereen om me heen in de weer zie met z'n toestel. Vooral dat er dus zoals ik zei, veel politie rondloopt. Ik krijg haast het gevoel dat wat ik op TV over de vele pickpockets mocht aanschouwen, uit een andere era stemt..... toen de parijse metro zeg maar een stuk onveiliger was, of zoiets. Ik voel me in ieder geval op m'n gemak. Er is ook niemand die me als aziaat uitziende viseert ofzo -in deze tijden van het virus. It's like #egerybody minds its business. Kortom, ik ben voldaan en ga op in de massa. Op naar les Halles! Op naar het bruisende Paris!!

Eenmaal buiten het metro station, wandel ik wat -ik geef het grif toe, verweesd rond. Ik maak er steeds een punt van om zonder kaart/map rond te lopen en van het ene naar het andere metro station de buurt te verkennen. Ik wil met andere woorden niet als 'toerist' beschouwd worden, enfin zoiets als jullie begrijpen wat ik bedoel.......

Hum...... ik ben al een tijdje de buurt rond les Halles aan het verkennen, i.e. voor mijn doen dus, wat in het wilde weg te voet -de ene boulevard op, de andere straat-kleiner straatje-steeg in -en zo verder.

Plots begin ik wat in de mot te krijgen. Ik kan het bijna niet plaatsen maar ik voel een wat -agressieve' vibe van het groepje Parisiens iets verderop.
- "Tiens, " je me dis. "Qu'est-ce-que c'est que ça...". Ou plutôt -> kesse ke sekkesa!

Olala dan zie ik ze....... Semi-ontblote dames met decolleté, sexy laarzen en bontmantels...... Wooops! Ik zit zonder het te beseffen in de..... rue Blondel....... en nu ik doorheb dat dit de rosse buurt is, begrijp ik waarom men 'me in het oog houdt'.

De dame in kwestie fixeert me vanop afstand, ze is zwaar geschminkt en net als haar 'vriendinnen', erg sexy gekleed. Haar bontmantel staat verleidelijk open en ik moet moeite doen om haar boezem -slechts omhuld door een strak topje, niet te ontwijken.
Hum, ik besluit van rechtsomkeer te maken want verderop in de straat staan er enkel nog van deze sexy vrouwen alsook dat hostiele groepje van daarnet dat me nog steeds ostentatief aan het aanstaren is.

Man dit voelt zo ongemakkelijk aan. Ik moet zeggen, ik ben tegelijk geïntrigeerd maar ook plots niet meer zo in the mood om de straat verder in te gaan. Ja, ik geef het toe: ik ben geïntimideerd en durf eigenlijk niet meer verder (heuheu yep).

Ik maak dus vlug rechtsomkeer, terug die ene 'vertrouwde' grote boulevard op. Het "probleem" is dat ik graag de zijstraten had bezocht, vooral dat er her en der leuke snackbarretjes alsook eettentjes te spotten waren. Maar goed, de weinig verwelkomende rue Blondel in gedachten maak ik me dus uit de voeten.

Ja die 'voeten', ik begin ze stilaan te voelen. Vooral dat de boulevard reeds geruime tijd 'wat naar boven gaat' oftewel 'stijgt'.
Mja, ik besef dat Paris in tegenstelling tot Antwerpen niet "plat" is (re-heuheu). En ik besef dat ik moe geworden ben, of liever gezegd, m'n voeten bijna niet meer voel. Ik wil zitten, iets drinken. Het liefst van al ergens op een terras of in een McDo. Ça tombe bien, ik die er een in de verte....... Maar..... Ik zie ook iets anders.

(Re-)hum. Plots waant het dat er nogal veel 'Chinese ladies' met zwarte hoge knielaarzen rondlopen, of liever gezegd -> in groepjes langs de kant van de boulevard staan. Het begint stilaan te dagen maar dit moet de Chinese rue Blondel zijn of zoiets krijg ik indruk.....(!)
En ja, wanneer ik de metro Strasbourg Saint-Denis passeer, valt m'n euro.... Ha ja dit is de buurt waar in reeds menig artikel over mocht lezen en waar ik als een kieken bijna voorbij was gelopen zonder het te beseffen (humhum).

Maar eigenlijk sta ik vooral versteld dat "Paname" nog zo bruist van de energie. Ik had me onder meer met het virus aan iets anders verwacht. (En ik meende dat Sarkozy toch grote kuis had gehouden wat betreft "het tippelen van de dames...) Niet dus, heb ik zo toch de indruk. Maar goed, 'pas mon problème', comme on dit.....
Wat ik nu wil, is me ergens zetten, en vooral iets lekker eten & drinken. Zodoende stap ik een aziatische -ik geloof Vietnamees, als ik me niet vergis, traiteur binnen. De talloze plats en nems in de etalage hebben me doen zwichten. Ik bestel dus m'n take-away en even later sta ik terug buiten met een plastieken zak vol lekkers, op weg naar een McDonalds waar ik een Sprite zal bestellen en me eindelijk ergens 'zetten'.

Ja ik ben moe, best moe zelfs. De stress van de rue Blondel + het geklim van die bijna eindeloze lange boulevard(s) hebben me daarnaast doen zweten. All I want now is a good cold Sprite met ijsklontjes!

Maar, eenmaal aangekomen bij de Mcdo is er geen plaats om te zitten, en bovendien zijn de beste zitjes aan het raam -waar men de passage in het oog kan houden, volzet. Er zitten ook tamelijk wat Chinese dames -alhoewel normaal gekleed (niet met die lange zwarte knielaarzen....). Hum, ik voel de moed wat in de schoenen zakken en besluit een andere McDonalds aan te doen. Ik wil wat rustig zitten if you see what I mean..... Mja, misschien ben ik toch niet zo'n stadsmens after all. Nou ja, op naar een andere McDo dus. Op naar het avontuur(!)

-> wordt vervolgd xD

[Rahowa]

5 uur om in Parijs te geraken? Rijd die bus maar 50 per uur of zo?

[IJsboer]

Ik vond dit eigenlijk heel leuk om te lezen. Heb je een blog/vlog ?

Inspirerend ook, want ik wil ook dit jaar de wereld wat verkennen als globe trotter. Vooral oost-Azië spreekt me aan. Japan, zuid-Korea maar ook Oceanië.

[Voltian]

Reservespeler et. al., wat drijft u om de spot hier nu de spot mee te drijven? Geeft u dat een goed gevoel van superioriteit of zo?! Waardeloos!

BemBem, ik raad u nogmaals aan om dit forum te mijden; je gaat hier geen troost of hulp vinden, enkel cyberbullies.

Probeer echte contacten te zoeken

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door Voltian

Reservespeler, wat drijft u om de spot hier nu de spot mee te drijven? Geeft u dat een goed gevoel van superioriteit of zo?! Waardeloos!

Alle oude draden van BemBem gaan ophoog-sjotten, zou er daar een reden voor kunnen zijn ?

[Het Verzet]

Meisjes plagen is liefde vragen hé.

[wagner.666]

Oorspronkelijk geplaatst door bembem

-> wordt vervolgd xD

sloeber
https://forum.politics.be/showpost.p...11&postcount=6

[CUFI]

Ik hoop dat je als nieuw terugkomt

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Verzet

Meisjes plagen is liefde vragen hé.

Zou het zo simpel kunnen zijn?

[Onzijdig]

Oorspronkelijk geplaatst door Rahowa

5 uur om in Parijs te geraken? Rijd die bus maar 50 per uur of zo?

Bij vertrek uit Antwerpen is tussen 4 a 5 uur volkomen normaal. De bus stopt regelmatig.

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door bembem

02.34 AM.... Ik zit op de bus... Flixbus! Op weg naar Paris....!
De verwarming staat niet te hoog en ik heb m'n masker net onder de neus op, dus het gaat, ik ga deze directe rit van +- 5 uur kunnen uithouden, met andere woorden tout va bien. De lichtjes van de autostrade zoeven aan me voorbij en hoewel ik niet veel geslapen heb, dommel ik niet in. Nee, ik wil 'wakker' blijven en deze heenreis bewust meemaken. Het is trouwens al zo lang geleden dat ik er op deze manier ben op uitgetrokken: bijna geheel onverwachts sur un coup de tête!

Tegen 7 uur naderen we stilletjes aan de périphérique, maar het duurt tot nog zeker een dik uur voor we eindelijk la gare Paris Bercy binnen rijden. In de bus heerst ondertussen een opgewonden sfeer. Iedereen wilt zo vlug mogelijk deze blikken doos verlaten, de stad in, la ville lumière verkennen.... Althans, dat is wat ik wens te doen. Want -geloof het of niet, ik ben al lange tijd niet meer in Paris geweest. La gare de Bercy is me zelfs geheel onbekend..... Het is dan ook met een zekere verwondering, en zelfs een hele dosis afgrijzen dat ik "het" ontdek, of liever de grond/de paden die ik in de semi-schemer onder een miezerig weer -zonder uit te glijden of te vallen, tracht te bewandelen. (Gelukkig dat ik m'n paraplu meeheb.) Besmeurd met modder, sporen van -wat ik bestempel als '(honden)uitwerpselen(?) en een overheersende geur van -en daar ben ik zeer zeker van getuige menig zwerver alsook 'verdwaalde reiziger(s) die m'n pad kruisen, menselijke urine, geven ze allicht niet een echt aangenaam welkom-gevoel. Maar toch kan het me weinig schelen. Ik ben gewoon blij van de bus verlaten te hebben en de dag te beginnen comme une Parisienne!

Nou ja, niet geheel als une Parisienne want eenmaal aangekomen in de dichtsbijzijnde 'bouche de métro', merk ik al snel dat ik wat verloren loop (ahum ahum). Gelukkig dat ik het traject van- en naar het centrum van Paris (wat voor mij Chatelet les Halles et la Gare du Nord* is) van buiten heb geleerd. *Ik plan namelijk om tegen de avond via Lille terug naar la Belgique te reizen. Ja, die busreis van >5 uur is misschien leuk/draaglijk heen, maar -wanneer ik bezweet en moe ben, zit ik liever op de trein. Gaat ook wat sneller en je zit er minder opeen gepakt. Maar ik dwaal af/disgress o_0

Soit, het is al bijna 9 uur in de ochtend eer ik goed en wel op het perron sta klaar om les Halles straks te verkennen..... Maar oei oei, ik zit precies in de spits. Rijen en rijen mensen komen op me af, kruisen m'n weg en drommen als Japanners de metrowagons in. Even waan ik me precies in Tokyo, alhoewel de mensenmassa toch iets minder is dan wat ik ooit via dergelijke reportages mocht meemaken (want ja, behalve de luchthaven, ben ik er zelfs nooit geweest (lol xD).

Maar goed, ik laat als bijna claustrophobische (non je rigole, quoique... het is er toch niet echg ver van af als ik al dat volk bezig zie), zeker een vijftal toestellen voorbij gaan. Ik wil echt niet als een sardientje opeen gepropt zitten. En vooral, m'n paranoïa wat betreft pickpockets begint stilaan de bovenkant te krijgen. Haast onbewust en op het zieke af 'check' ik dus voor de zoveelste keer of m'n zorgvuldig meegebracht cash geld nog steeds veilig opgeborgen zit in m'n binnenzakken..... Ook m'n gsm zit zorgvuldig in zo'n binnenzak onder m'n joggingbroek verstopt. Ik heb me 1 regel voorgenomen: vooral hem niet bovenhalen in de parijse metro!

Maar ja, ik voel me wel wat stom wanneer ik bijna iedereen om me heen in de weer zie met z'n toestel. Vooral dat er dus zoals ik zei, veel politie rondloopt. Ik krijg haast het gevoel dat wat ik op TV over de vele pickpockets mocht aanschouwen, uit een andere era stemt..... toen de parijse metro zeg maar een stuk onveiliger was, of zoiets. Ik voel me in ieder geval op m'n gemak. Er is ook niemand die me als aziaat uitziende viseert ofzo -in deze tijden van het virus. It's like #egerybody minds its business. Kortom, ik ben voldaan en ga op in de massa. Op naar les Halles! Op naar het bruisende Paris!!

Eenmaal buiten het metro station, wandel ik wat -ik geef het grif toe, verweesd rond. Ik maak er steeds een punt van om zonder kaart/map rond te lopen en van het ene naar het andere metro station de buurt te verkennen. Ik wil met andere woorden niet als 'toerist' beschouwd worden, enfin zoiets als jullie begrijpen wat ik bedoel.......

Hum...... ik ben al een tijdje de buurt rond les Halles aan het verkennen, i.e. voor mijn doen dus, wat in het wilde weg te voet -de ene boulevard op, de andere straat-kleiner straatje-steeg in -en zo verder.

Plots begin ik wat in de mot te krijgen. Ik kan het bijna niet plaatsen maar ik voel een wat -agressieve' vibe van het groepje Parisiens iets verderop.
- "Tiens, " je me dis. "Qu'est-ce-que c'est que ça...". Ou plutôt -> kesse ke sekkesa!

Olala dan zie ik ze....... Semi-ontblote dames met decolleté, sexy laarzen en bontmantels...... Wooops! Ik zit zonder het te beseffen in de..... rue Blondel....... en nu ik doorheb dat dit de rosse buurt is, begrijp ik waarom men 'me in het oog houdt'.

De dame in kwestie fixeert me vanop afstand, ze is zwaar geschminkt en net als haar 'vriendinnen', erg sexy gekleed. Haar bontmantel staat verleidelijk open en ik moet moeite doen om haar boezem -slechts omhuld door een strak topje, niet te ontwijken.
Hum, ik besluit van rechtsomkeer te maken want verderop in de straat staan er enkel nog van deze sexy vrouwen alsook dat hostiele groepje van daarnet dat me nog steeds ostentatief aan het aanstaren is.

Man dit voelt zo ongemakkelijk aan. Ik moet zeggen, ik ben tegelijk geïntrigeerd maar ook plots niet meer zo in the mood om de straat verder in te gaan. Ja, ik geef het toe: ik ben geïntimideerd en durf eigenlijk niet meer verder (heuheu yep).

Ik maak dus vlug rechtsomkeer, terug die ene 'vertrouwde' grote boulevard op. Het "probleem" is dat ik graag de zijstraten had bezocht, vooral dat er her en der leuke snackbarretjes alsook eettentjes te spotten waren. Maar goed, de weinig verwelkomende rue Blondel in gedachten maak ik me dus uit de voeten.

Ja die 'voeten', ik begin ze stilaan te voelen. Vooral dat de boulevard reeds geruime tijd 'wat naar boven gaat' oftewel 'stijgt'.
Mja, ik besef dat Paris in tegenstelling tot Antwerpen niet "plat" is (re-heuheu). En ik besef dat ik moe geworden ben, of liever gezegd, m'n voeten bijna niet meer voel. Ik wil zitten, iets drinken. Het liefst van al ergens op een terras of in een McDo. Ça tombe bien, ik die er een in de verte....... Maar..... Ik zie ook iets anders.

(Re-)hum. Plots waant het dat er nogal veel 'Chinese ladies' met zwarte hoge knielaarzen rondlopen, of liever gezegd -> in groepjes langs de kant van de boulevard staan. Het begint stilaan te dagen maar dit moet de Chinese rue Blondel zijn of zoiets krijg ik indruk.....(!)
En ja, wanneer ik de metro Strasbourg Saint-Denis passeer, valt m'n euro.... Ha ja dit is de buurt waar in reeds menig artikel over mocht lezen en waar ik als een kieken bijna voorbij was gelopen zonder het te beseffen (humhum).

Maar eigenlijk sta ik vooral versteld dat "Paname" nog zo bruist van de energie. Ik had me onder meer met het virus aan iets anders verwacht. (En ik meende dat Sarkozy toch grote kuis had gehouden wat betreft "het tippelen van de dames...) Niet dus, heb ik zo toch de indruk. Maar goed, 'pas mon problème', comme on dit.....
Wat ik nu wil, is me ergens zetten, en vooral iets lekker eten & drinken. Zodoende stap ik een aziatische -ik geloof Vietnamees, als ik me niet vergis, traiteur binnen. De talloze plats en nems in de etalage hebben me doen zwichten. Ik bestel dus m'n take-away en even later sta ik terug buiten met een plastieken zak vol lekkers, op weg naar een McDonalds waar ik een Sprite zal bestellen en me eindelijk ergens 'zetten'.

Ja ik ben moe, best moe zelfs. De stress van de rue Blondel + het geklim van die bijna eindeloze lange boulevard(s) hebben me daarnaast doen zweten. All I want now is a good cold Sprite met ijsklontjes!

Maar, eenmaal aangekomen bij de Mcdo is er geen plaats om te zitten, en bovendien zijn de beste zitjes aan het raam -waar men de passage in het oog kan houden, volzet. Er zitten ook tamelijk wat Chinese dames -alhoewel normaal gekleed (niet met die lange zwarte knielaarzen....). Hum, ik voel de moed wat in de schoenen zakken en besluit een andere McDonalds aan te doen. Ik wil wat rustig zitten if you see what I mean..... Mja, misschien ben ik toch niet zo'n stadsmens after all. Nou ja, op naar een andere McDo dus. Op naar het avontuur(!)

-> wordt vervolgd xD

Ik bezoek de koetjes en kalfjes niet alle jaren, maar vandaag vind ik hier wel een boeiend stukje. Alleen de slotzin vind ik raar. Je loopt daar toch juist weg van het avontuur, bembem?