De schuldenpest kan iedereen treffen

[tandem]

Weinig medelanders zal het zijn ontgaan dat er iets fundamenteels mis is met het huidige geldstelsel. Wat dat ‘iets’ precies inhoudt en in welke gedaante het rondwaart, zal hooguit een enkeling doorgronden. In essentie is de huidige economische malaise het gevolg van een eenvoudig fenomeen. Het monetaire systeem, zoals dat vanaf het einde van de 17de eeuw met de oprichting van de ‘Bank of England’ vorm heeft gekregen, stelt een samenleving in staat excessieve schulden op te bouwen en stimuleert dat zelfs.

Uit het Niets

In de financiële sector zijn veel mensen actief die er een royale broodwinning aan hebben om individuen, gezinnen en ondernemers te verleiden tot het aangaan van grote schulden. Niet alleen het geleende geld moet worden afgelost binnen een contractueel vastgelegde tijd, maar over het geld dat uit het niets wordt gecreëerd dient een aanzienlijke vergoeding te worden betaald, rente genaamd. Alleen bankiers is het bij wet vergund om een product uit het niets te creëren en daarmee een riant inkomen te verwerven. Een timmerman moet een stoel, tafel of kast leveren aan de klant, een hovenier plaatst planten in tuin of groenzone, een huisschilder zet ramen en deuren in de verf. Alleen bankiers kunnen producten in de markt zetten zonder gebruik van grondstoffen. Geen wonder dat sommige bankiers het bestaan om zichzelf met God te vergelijken.

Paaien

Helaas zijn we zo dom geweest om ons door de banken te laten paaien. De wijze lessen van onze grootouders zijn vergeten of bijgezet in het mortuarium van ouderwetse ideeën en niet meer relevante problemen. We zijn grote schulden aangegaan, overmatig groot zelfs, zoals in 2008 met seismisch geweld aan de oppervlakte kwam; schulden voor het bewonen van ons ‘droomhuis’, voor het investeren in een nieuwe keuken of badkamer in datzelfde droomhuis, voor het te water laten van een boot, voor het kweken van afgunst bij de buren door de aanschaf van een SUV. Het ‘koop en geniet nu en betaal later’ syndroom heeft alom postgevat. Maar kopen met schuld is niets anders dan nu consumeren op toekomstige verdiensten. Zolang lonen stijgen evenals de waarde van huizen en andere onderpanden en inflatie een steuntje in de rug geeft, komt elke schuldenaar makkelijk weg. Zolang banken doorgaan met de expansie van de geldhoeveelheid door het maken van schulden aan te moedigen en kwistig met schuldbekentenissen rond te strooien, groeit de schuldenlast en raakt een samenleving langzamerhand doordrenkt van schuld.

Schuldenpest

Er komt een dag dat de totale schuld over de dijken klotst. De mensen die daar achter wonen zullen erdoor worden verzwolgen, ongeacht of zij hebben meegevierd op het schuldenfestijn of sober hebben geleefd. Inderdaad, het fnuikende is dat de schuldenpest iedereen even hard kan treffen. Voor de banken is de remedie gemakkelijk: contractie van de geldhoeveelheid, dat wil zeggen de uitgifte van schuldbekentenissen wordt op rantsoen gesteld. Consumenten en ondernemers merken dat aan den lijve. Bankiers keren hen minachtend de rug toe wanneer zij om geld smeken. Inderdaad, potentiële kopers van huizen klagen steen en been over banken omdat zij zeer karig zijn met de verstrekking van hypotheken. Ondernemers gaan bankroet omdat banken niet bereid zijn om de schuldenlat te verhogen, iets dat zij in de jaren van euforie maar al te graag deden. Werknemers merken dat loonsverhogingen, waarop hun schuldentoren is gefundeerd, uitblijven. Morren helpt niet. ‘Wees blij dat ik nog werk voor je heb,’ roept de baas. Of: ‘Je zult een verlaging van salaris moeten accepteren. Voor jou tien anderen.’

Achterklap en Ellenbogenwerk

In plaats van geld lenen, gaat men schulden aflossen. In plaats van consumeren gaat men consuminderen. Men ruilt de luxe vakantiebungalow in voor een stacaravan. De tweede auto wordt verkocht en ingeruild voor een e-bike. De aanschaf van een nieuw bankstel kan nog wel een jaartje wachten. Kledingzaken, Gamma, Praxis, touroperators, allemaal proberen ze klanten te lokken met forse kortingen. Vergeefs. Men houdt de hand op de knip. Men spaart of lost schulden af. Aflossing veroorzaakt dat de hoeveelheid geld in oploop afneemt. Geldcontractie gaat onherroepelijk gepaard met contractie van de werkgelegenheid, waardoor banen voor jongeren schaars worden en zij die nog een baan hebben deze met alle oorbare en onoorbare middelen verdedigen. De sfeer op de werkvloer wordt om te snijden. Achterklap en ellenbogenwerk vieren hoogtijdagen. Dat proces is nog lang niet afgerond en kan nog vijf mogelijk zelfs tien jaar duren. Daarom: iedere centrale planner, elke politicus die roept dat het leed nu wel zo’n beetje is geleden, dat de crisis op de huizenmarkt voorbij is, dat we in stabiel vaarwater terecht zijn gekomen, kortom dat het economische getij is gekeerd, staat grof te liegen, al dan niet bewust. Want ook onder politici heerst grote onwetendheid.

https://biflatie.nl/artikelen/econom...ereen-treffen/

[Savatage]

Al dat gejammer en geklaag over het monetaire beleid gaat weinig invloed hebben hoor. Wat mij betreft doen ze nog maar een paar jaar door met QE als dat nodig is.

[^_^]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Weinig medelanders zal het zijn ontgaan dat er iets fundamenteels mis is met het huidige geldstelsel. Wat dat ‘iets’ precies inhoudt en in welke gedaante het rondwaart, zal hooguit een enkeling doorgronden. In essentie is de huidige economische malaise het gevolg van een eenvoudig fenomeen. Het monetaire systeem, zoals dat vanaf het einde van de 17de eeuw met de oprichting van de ‘Bank of England’ vorm heeft gekregen, stelt een samenleving in staat excessieve schulden op te bouwen en stimuleert dat zelfs.

Uit het Niets

In de financiële sector zijn veel mensen actief die er een royale broodwinning aan hebben om individuen, gezinnen en ondernemers te verleiden tot het aangaan van grote schulden. Niet alleen het geleende geld moet worden afgelost binnen een contractueel vastgelegde tijd, maar over het geld dat uit het niets wordt gecreëerd dient een aanzienlijke vergoeding te worden betaald, rente genaamd. Alleen bankiers is het bij wet vergund om een product uit het niets te creëren en daarmee een riant inkomen te verwerven. Een timmerman moet een stoel, tafel of kast leveren aan de klant, een hovenier plaatst planten in tuin of groenzone, een huisschilder zet ramen en deuren in de verf. Alleen bankiers kunnen producten in de markt zetten zonder gebruik van grondstoffen. Geen wonder dat sommige bankiers het bestaan om zichzelf met God te vergelijken.

Paaien

Helaas zijn we zo dom geweest om ons door de banken te laten paaien. De wijze lessen van onze grootouders zijn vergeten of bijgezet in het mortuarium van ouderwetse ideeën en niet meer relevante problemen. We zijn grote schulden aangegaan, overmatig groot zelfs, zoals in 2008 met seismisch geweld aan de oppervlakte kwam; schulden voor het bewonen van ons ‘droomhuis’, voor het investeren in een nieuwe keuken of badkamer in datzelfde droomhuis, voor het te water laten van een boot, voor het kweken van afgunst bij de buren door de aanschaf van een SUV. Het ‘koop en geniet nu en betaal later’ syndroom heeft alom postgevat. Maar kopen met schuld is niets anders dan nu consumeren op toekomstige verdiensten. Zolang lonen stijgen evenals de waarde van huizen en andere onderpanden en inflatie een steuntje in de rug geeft, komt elke schuldenaar makkelijk weg. Zolang banken doorgaan met de expansie van de geldhoeveelheid door het maken van schulden aan te moedigen en kwistig met schuldbekentenissen rond te strooien, groeit de schuldenlast en raakt een samenleving langzamerhand doordrenkt van schuld.

Schuldenpest

Er komt een dag dat de totale schuld over de dijken klotst. De mensen die daar achter wonen zullen erdoor worden verzwolgen, ongeacht of zij hebben meegevierd op het schuldenfestijn of sober hebben geleefd. Inderdaad, het fnuikende is dat de schuldenpest iedereen even hard kan treffen. Voor de banken is de remedie gemakkelijk: contractie van de geldhoeveelheid, dat wil zeggen de uitgifte van schuldbekentenissen wordt op rantsoen gesteld. Consumenten en ondernemers merken dat aan den lijve. Bankiers keren hen minachtend de rug toe wanneer zij om geld smeken. Inderdaad, potentiële kopers van huizen klagen steen en been over banken omdat zij zeer karig zijn met de verstrekking van hypotheken. Ondernemers gaan bankroet omdat banken niet bereid zijn om de schuldenlat te verhogen, iets dat zij in de jaren van euforie maar al te graag deden. Werknemers merken dat loonsverhogingen, waarop hun schuldentoren is gefundeerd, uitblijven. Morren helpt niet. ‘Wees blij dat ik nog werk voor je heb,’ roept de baas. Of: ‘Je zult een verlaging van salaris moeten accepteren. Voor jou tien anderen.’

Achterklap en Ellenbogenwerk

In plaats van geld lenen, gaat men schulden aflossen. In plaats van consumeren gaat men consuminderen. Men ruilt de luxe vakantiebungalow in voor een stacaravan. De tweede auto wordt verkocht en ingeruild voor een e-bike. De aanschaf van een nieuw bankstel kan nog wel een jaartje wachten. Kledingzaken, Gamma, Praxis, touroperators, allemaal proberen ze klanten te lokken met forse kortingen. Vergeefs. Men houdt de hand op de knip. Men spaart of lost schulden af. Aflossing veroorzaakt dat de hoeveelheid geld in oploop afneemt. Geldcontractie gaat onherroepelijk gepaard met contractie van de werkgelegenheid, waardoor banen voor jongeren schaars worden en zij die nog een baan hebben deze met alle oorbare en onoorbare middelen verdedigen. De sfeer op de werkvloer wordt om te snijden. Achterklap en ellenbogenwerk vieren hoogtijdagen. Dat proces is nog lang niet afgerond en kan nog vijf mogelijk zelfs tien jaar duren. Daarom: iedere centrale planner, elke politicus die roept dat het leed nu wel zo’n beetje is geleden, dat de crisis op de huizenmarkt voorbij is, dat we in stabiel vaarwater terecht zijn gekomen, kortom dat het economische getij is gekeerd, staat grof te liegen, al dan niet bewust. Want ook onder politici heerst grote onwetendheid.

https://biflatie.nl/artikelen/econom...ereen-treffen/

Uw eerste en Uw laatste paragraaf staan lijnrecht tegenover mekaar. En ze zijn beiden iets slechts blijkbaar. Waar wil U eigenlijk naartoe?

[non-conformist]

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Al dat gejammer en geklaag over het monetaire beleid gaat weinig invloed hebben hoor. Wat mij betreft doen ze nog maar een paar jaar door met QE als dat nodig is.

Als bankier bent U daar inderdaad mee gediend.

Het duidt nog maar eens hoezeer het dieven/criminelen zijn

Nu is alles relatief, want zolang als die consumenten en bedrijven geen bijkomende leningen nemen, dan zal dat geld niet op de markt komen.

En de overheid ? Ook die is gekortwiekt door de EU wat betreft het aangaan van leningen.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Al dat gejammer en geklaag over het monetaire beleid gaat weinig invloed hebben hoor. Wat mij betreft doen ze nog maar een paar jaar door met QE als dat nodig is.

Er bestaat ook zoiets als QEFP, dat zal je wellicht interessanter vinden.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door ^_^

Uw eerste en Uw laatste paragraaf staan lijnrecht tegenover mekaar. En ze zijn beiden iets slechts blijkbaar. Waar wil U eigenlijk naartoe?

Kan je dat iets nader toelichten waarom je dat denkt? Slecht/goed is altijd contextueel te beschouwen naargelang doelstelling/positie van de betrokkenen.

[patrickve]

De tekst in de openingspost is niet slecht, en beschrijft het vestzak-broekzak systeem van centrale banking.

Maar er zijn twee soorten schulden, en men dient ze niet door elkaar te halen. De eerste soort schuld is die, inherent in de vestzak-broekzak methode van central banking, en die trouwens mede schuldig is aan het verkeerde idee dat geld schuld zou zijn. En de tweede soort schuld is een standaard schuld, ttz, het tweede deel van een contractuele overeenkomst.

Geld is een asset. Als het een materiele asset is, moet die gemaakt, geproduceerd, of gevonden worden. Als we rijstkorrels als geld gebruiken, dan moet er rijst gekweekt worden. Als we goud gebruiken als geld, dan moet er goud uit mijnen komen. Een geld asset, vanwege zijn indirecte ruilfunctie, heeft een grotere vraag dan de asset als gebruiksproduct, en dus een hogere prijs dan mocht het enkel gebruikt worden als direct consumptiegoed, omdat er de extra vraag is om het als geldmiddel te gebruiken.
De extra winst die gemaakt wordt boven de "normale gebruikersmarktprijs" om geld te produceren (rijst te kweken, of goud op te graven), heet seigniorage.

Geld, om enig nut te hebben, moet MOEILIJK te maken zijn. Als iedereen gemakkelijker geld zou kunnen maken, dan er diensten en producten voor ruilen, dan zou het zijn nut kwijt zijn als intermediair ruilmiddel. Rijst is niet zo een goed idee. Goud wel.

Merk op dat geld niet uit "het niets" komt. Het is een geproduceerde asset, die evengoed uit "productie" voort komt als elk ander product. Geld wordt gefabriceerd, opgegraven, gedrukt, wat je maar wil, zoals gelijk welk ander product. Geld komt dus evenveel of even weinig "uit het niets" dan appelen die aan een appelboom groeien, goud dat uit een mijn opgegraven wordt, of i-phones die in Maleisie of zo gefabriceerd werden.

En toen was er "papieren" geld, onder de vorm van fiat geld. Hier is de asset een stuk papier. Het enige dat het moeilijk maakt om het bij te maken, is dat het VERBODEN IS. De moeilijkheid zit hem in de politieagent, niet in de fysische moeilijkheid om het te maken.

De overheid hield zich het voorrecht om dat geld te fabriceren. Aangezien het drukken van biljetten zo goed als niks kost, en aangezien de directe gebruikswaarde van biljetten ongeveer die is van WC papier, is de seigniorage van papieren geld gelijk aan de nominale geldwaarde, min de marktkoers van WC papier. Dat geld wordt dus even goed "gefabriceerd" en komt even weinig uit het niets. Alleen stelt de productie niet veel voor, en is de kost van productie uiterst gering.

De overheid vond dat eerst heel plezant, want kon nu zoveel geld uitgeven als ze wilde.... tot ze het probleem van (hyper) inflatie ontdekte. Als je geld bijdrukt, is er veel kans dat geld minder waard wordt, en als je VEEL geld bijdrukt, verliest het zijn geldwaarde, en wordt terug WC papier.

Mensen hadden geen vertrouwen in een minister van financien met zijn drukpers.

En toen vonden ze de "centrale bank" uit. De overheid kon zelf geen papier drukken, enkel de centrale bank kon dat. De overheid kon wel het gedrukte papier van de centrale bank "lenen". Hiervoor gaf de overheid een schuldbrief aan de centrale bank, en de centrale bank drukte de briefjes voor de overheid.

Dat is een vestzak-broekzak operatie natuurlijk. De overheid kan nu "schuldbrieven" drukken, en dat ruilen voor geldbriefjes bij de centrale bank.

Maar men laat het er op lijken dat dat geld "een schuld" is. Het is geen schuld. De centrale bank is de producent van geld (zoals een goudmijn goud opgraaft), en de overheid is een producent van schuldbrieven. Dan ruilen ze die twee, en de overheid geeft die uit.

Een tweede vorm van schepping van geld is via het partiele bankier effect. Banken mogen een stuk geld dat ze van hun klanten hebben, uitlenen, terwijl die klanten nog altijd dat geld mogen uitgeven. Dat geld wordt dus 2 (en nadien meer) keer voorgesteld als "bezit": bezit van de originele eigenaar als "bankrekening" en bezit van de schuldenaar als "ontleend geld". De bankrekening is eigenlijk ook een schuldbrief van de bank jegens haar klant. Schuldbrieven zijn OOK een vorm van geld.

Met gans dat systeem is op zich niet teveel mis, behalve de seigniorage door de staat, en de manipulatie door de staat. Maar die SCHULDEN zijn geen probleem, die kunnen eeuwig blijven bestaan, omdat het vestzak-broekzak operaties zijn.

Echter, er zijn ook ECHTE schulden. Als iemand een schuld aan gaat om iets te consumeren, dan is er een echt product geconsumeerd ZONDER DAT DAAR PRODUCTIE TEGENOVER STOND. Een schuld aangaan en consumeren, wil zeggen dat je iets uit de economie hebt gehaald MET DE BELOFTE DAAR LATER IETS TERUG IN TE STEKEN. Dat moet je vroeg of laat ook echt doen. Dat zijn schulden die ECHT afbetaald moeten worden, want het gros van de mensen kan niet consumeren zonder te produceren. Het wil zeggen dat er anderen hebben moeten produceren en nog niet consumeren. Die hebben dat enkel gedaan met het idee van dat kunnen te recupereren. Als die niet gehonoreerd worden, dan zijn die in 't zak gezet, en gaat niemand nog produceren.
Dat bovenstaande heeft niet veel vandoen met het gebruikte geldsysteem. Geld of geen geld, schulden maken om te consumeren moeten afbetaald worden met productie. Want consumptie zonder productie is niet mogelijk.
Als je geconsumeerd hebt zonder productie, heeft iemand geproduceerd zonder consumptie. Dat moet ooit teruggegeven worden. Onafhankelijk van het monetaire systeem.

[^_^]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Kan je dat iets nader toelichten waarom je dat denkt? Slecht/goed is altijd contextueel te beschouwen naargelang doelstelling/positie van de betrokkenen.

Het monetaire systeem stelt een samenleving in staat excessieve schulden op te bouwen en stimuleert dat zelfs.

----------------------

In plaats van geld lenen, gaat men schulden aflossen. In plaats van consumeren gaat men consuminderen. Men ruilt de luxe vakantiebungalow in voor een stacaravan. De tweede auto wordt verkocht en ingeruild voor een e-bike. De aanschaf van een nieuw bankstel kan nog wel een jaartje wachten. Kledingzaken, Gamma, Praxis, touroperators, allemaal proberen ze klanten te lokken met forse kortingen. Vergeefs. Men houdt de hand op de knip.

'excessief'

de rest van de laatste paragraaf is niks om vrolijk van te worden.

om aan de uitleg van Patrickve nog een vraag toe te voegen: -> is gemakkelijk geld iets slechts?

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door ^_^

Het monetaire systeem stelt een samenleving in staat excessieve schulden op te bouwen en stimuleert dat zelfs.

----------------------

In plaats van geld lenen, gaat men schulden aflossen. In plaats van consumeren gaat men consuminderen. Men ruilt de luxe vakantiebungalow in voor een stacaravan. De tweede auto wordt verkocht en ingeruild voor een e-bike. De aanschaf van een nieuw bankstel kan nog wel een jaartje wachten. Kledingzaken, Gamma, Praxis, touroperators, allemaal proberen ze klanten te lokken met forse kortingen. Vergeefs. Men houdt de hand op de knip.

'excessief'

de rest van de laatste paragraaf is niks om vrolijk van te worden.

om aan de uitleg van Patrickve nog een vraag toe te voegen: -> is gemakkelijk geld iets slechts?

Wat in de laatste paragraaf staat is mi de reactie op de pathologische toestand (cfr economische crisis), deze staan niet haaks op elkaar maar dient gezien te worden als een 'actie-reactie' verhaal. Net hierdoor wordt duidelijk hoe tragisch absurd de situatie is, totaal ontdaan van gezond economisch verstand en dat wordt op de schouders van de bevolking gelegd alsof er geen boek geschreven werd.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

De tekst in de openingspost is niet slecht, en beschrijft het vestzak-broekzak systeem van centrale banking. Maar er zijn twee soorten schulden, en men dient ze niet door elkaar te halen. De eerste soort schuld is die, inherent in de vestzak-broekzak methode van central banking, en die trouwens mede schuldig is aan het verkeerde idee dat geld schuld zou zijn. En de tweede soort schuld is een standaard schuld, ttz, het tweede deel van een contractuele overeenkomst. Geld is een asset. Als het een materiele asset is, moet die gemaakt, geproduceerd, of gevonden worden. Als we rijstkorrels als geld gebruiken, dan moet er rijst gekweekt worden. Als we goud gebruiken als geld, dan moet er goud uit mijnen komen. Een geld asset, vanwege zijn indirecte ruilfunctie, heeft een grotere vraag dan de asset als gebruiksproduct, en dus een hogere prijs dan mocht het enkel gebruikt worden als direct consumptiegoed, omdat er de extra vraag is om het als geldmiddel te gebruiken. De extra winst die gemaakt wordt boven de "normale gebruikersmarktprijs" om geld te produceren (rijst te kweken, of goud op te graven), heet seigniorage. Geld, om enig nut te hebben, moet MOEILIJK te maken zijn. Als iedereen gemakkelijker geld zou kunnen maken, dan er diensten en producten voor ruilen, dan zou het zijn nut kwijt zijn als intermediair ruilmiddel. Rijst is niet zo een goed idee. Goud wel. Merk op dat geld niet uit "het niets" komt. Het is een geproduceerde asset, die evengoed uit "productie" voort komt als elk ander product. Geld wordt gefabriceerd, opgegraven, gedrukt, wat je maar wil, zoals gelijk welk ander product. Geld komt dus evenveel of even weinig "uit het niets" dan appelen die aan een appelboom groeien, goud dat uit een mijn opgegraven wordt, of i-phones die in Maleisie of zo gefabriceerd werden. En toen was er "papieren" geld, onder de vorm van fiat geld. Hier is de asset een stuk papier. Het enige dat het moeilijk maakt om het bij te maken, is dat het VERBODEN IS. De moeilijkheid zit hem in de politieagent, niet in de fysische moeilijkheid om het te maken. De overheid hield zich het voorrecht om dat geld te fabriceren. Aangezien het drukken van biljetten zo goed als niks kost, en aangezien de directe gebruikswaarde van biljetten ongeveer die is van WC papier, is de seigniorage van papieren geld gelijk aan de nominale geldwaarde, min de marktkoers van WC papier. Dat geld wordt dus even goed "gefabriceerd" en komt even weinig uit het niets. Alleen stelt de productie niet veel voor, en is de kost van productie uiterst gering. De overheid vond dat eerst heel plezant, want kon nu zoveel geld uitgeven als ze wilde.... tot ze het probleem van (hyper) inflatie ontdekte. Als je geld bijdrukt, is er veel kans dat geld minder waard wordt, en als je VEEL geld bijdrukt, verliest het zijn geldwaarde, en wordt terug WC papier. Mensen hadden geen vertrouwen in een minister van financien met zijn drukpers. En toen vonden ze de "centrale bank" uit. De overheid kon zelf geen papier drukken, enkel de centrale bank kon dat. De overheid kon wel het gedrukte papier van de centrale bank "lenen". Hiervoor gaf de overheid een schuldbrief aan de centrale bank, en de centrale bank drukte de briefjes voor de overheid. Dat is een vestzak-broekzak operatie natuurlijk. De overheid kan nu "schuldbrieven" drukken, en dat ruilen voor geldbriefjes bij de centrale bank. Maar men laat het er op lijken dat dat geld "een schuld" is. Het is geen schuld. De centrale bank is de producent van geld (zoals een goudmijn goud opgraaft), en de overheid is een producent van schuldbrieven. Dan ruilen ze die twee, en de overheid geeft die uit. Een tweede vorm van schepping van geld is via het partiele bankier effect. Banken mogen een stuk geld dat ze van hun klanten hebben, uitlenen, terwijl die klanten nog altijd dat geld mogen uitgeven. Dat geld wordt dus 2 (en nadien meer) keer voorgesteld als "bezit": bezit van de originele eigenaar als "bankrekening" en bezit van de schuldenaar als "ontleend geld". De bankrekening is eigenlijk ook een schuldbrief van de bank jegens haar klant. Schuldbrieven zijn OOK een vorm van geld. Met gans dat systeem is op zich niet teveel mis, behalve de seigniorage door de staat, en de manipulatie door de staat. Maar die SCHULDEN zijn geen probleem, die kunnen eeuwig blijven bestaan, omdat het vestzak-broekzak operaties zijn. Echter, er zijn ook ECHTE schulden. Als iemand een schuld aan gaat om iets te consumeren, dan is er een echt product geconsumeerd ZONDER DAT DAAR PRODUCTIE TEGENOVER STOND. Een schuld aangaan en consumeren, wil zeggen dat je iets uit de economie hebt gehaald MET DE BELOFTE DAAR LATER IETS TERUG IN TE STEKEN. Dat moet je vroeg of laat ook echt doen. Dat zijn schulden die ECHT afbetaald moeten worden, want het gros van de mensen kan niet consumeren zonder te produceren. Het wil zeggen dat er anderen hebben moeten produceren en nog niet consumeren. Die hebben dat enkel gedaan met het idee van dat kunnen te recupereren. Als die niet gehonoreerd worden, dan zijn die in 't zak gezet, en gaat niemand nog produceren. Dat bovenstaande heeft niet veel vandoen met het gebruikte geldsysteem. Geld of geen geld, schulden maken om te consumeren moeten afbetaald worden met productie. Want consumptie zonder productie is niet mogelijk. Als je geconsumeerd hebt zonder productie, heeft iemand geproduceerd zonder consumptie. Dat moet ooit teruggegeven worden. Onafhankelijk van het monetaire systeem.

Patrick, hou je ook rekening met het 'timing issue' dat ontstaat bij schulden? Zo eenvoudig mogelijk.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door ^_^

om aan de uitleg van Patrickve nog een vraag toe te voegen: -> is gemakkelijk geld iets slechts?

Eigenlijk bestaat er niet zoiets als "gemakkelijk geld". Het is volgens mij een fout die Keynes maakte bijvoorbeeld. Wat er wel bestaat, is gemanipuleerd geld, en "valsmunterij".

Maar geld is gewoon de materiële (of virtueel materiële) realisatie met assets (materiële, zoals goud, of virtuele, zoals bankrekeningen) van een nood/wens/verlangen/vraag naar indirecte ruil capaciteit. Die wens tot ruilcapaciteit kan op verschillende termijnen ageren: bijna ogenblikkelijke, korte, middellange, of lange termijn. En voor elk geval bestaat er misschien een ander soort geld.

Op ogenblikkelijke of korte termijn gaat het eigenlijk om gemakkelijk manipuleerbaar en overdraagbaar geld, en hoe dat geld evolueert speelt totaal geen rol. Je wil werken, betaald worden, en daar dingen mee kopen bijvoorbeeld. Als je appels wil kopen, en je gaat schoonmaken, dan ga je de indirecte ruil aan dat bij wie je schoonmaakt, jou geld geeft, en met dat geld kan je appels kopen. Het moet snel en gemakkelijk zijn.

Op langere termijn heb je het probleem van "waarde opslag". Cash geld houden is misschien niet de beste oplossing. Aandelen kopen, kasbons kopen, ... misschien wel. Of huizen kopen, oldtimers kopen.... die dingen zijn dan "lange termijn geld". Niet handig om appelen mee te kopen, maar misschien wel een betere "waarde opslag" dan cash geld. Een van de manieren om aan waarde opslag te doen is GELD UITLENEN.

De wens tussen enerzijds mensen die zouden willen LENEN, en anderzijds, mensen die zouden willen geld uitlenen, is de markt van de leningen (ook verschillende markten naargelang risico, termijn en dergelijke). De spanning op die markt bepaalt normaal gezien de interest voet.

"gemakkelijk geld", ttz, lage interestvoeten, komt gewoon van weinig mensen die zouden willen lenen, en veel mensen die hun cash zouden willen uitlenen. Keynes noemde de interestvoet "de prijs van geld". Maar volgens mij maakte hij een subtiele vergissing. De interestvoet is "de prijs van LENEN", en je wil geen "geld" lenen, je wil WAARDE lenen. Als je een auto wil kopen op krediet, dan wil je de waarde van de auto lenen, je wil geen "som" lenen.
Maar dat heeft op zich, hoe raar het ook kan klinken, niet met "geld" te maken op zich, maar met hoeveel mensen, voor hoeveel waardetoename, waarde willen ter beschikking stellen. Bij constante prijzen komt dat natuurlijk overeen met een zekere geldhoeveelheid.
Keynes wilde de interestvoeten laten dalen door meer geld te injecteren ("gemakkelijk geld").
Echter, als je meer geld injecteert, veroorzaak je inflatie. Je gaat hierdoor het geld AANBOD verhogen (maar dat stelt dezelfde waarde voor), maar de lener gaat ook meer geld willen lenen, want dat stelt ook dezelfde waarde voor. De spanning tussen vraag en aanbod blijft dus dezelfde, en de interestvoet ook. Het heeft als gevolg wat Keynes "the liquidity trap" noemde.

Geld bijdrukken gaat de "prijs van het geld" niet doen dalen, omdat het de prijs van het geld niet is, maar de prijs van "waarde uitlenen". Meer geld in omloop gaat het aanbod van geld verhogen, maar via inflatie ook de vraag naar geld.

Waar de dingen manipulatief worden, is als de overheid interestvoeten gaat zetten door zelf zoveel geld uit te lenen als nodig is. Dat heeft een mogelijk risico tot zware inflatie tot gevolg, want we krijgen een gedwongen prijszetting in een markt ; tenslotte zal vraag en aanbod naar "geld willen lenen" en "geld willen uitlenen" hierdoor enkel maar verstoord worden.

"gemakkelijk geld" wil dus volgens mij enkel maar zeggen dat de overheid de markt van de leningen manipuleert. En zoals elke gemanipuleerde markt krijg je hierdoor verkeerde marktsignalen die aanleiding geven tot verkeerde investeringen. In dit geval gaat gemakkelijk geld aanleiding geven tot het investeren in weinig rendabele of heel risicovolle dingen.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Eigenlijk bestaat er niet zoiets als "gemakkelijk geld". Het is volgens mij een fout die Keynes maakte bijvoorbeeld. Wat er wel bestaat, is gemanipuleerd geld, en "valsmunterij". Maar geld is gewoon de materiële (of virtueel materiële) realisatie met assets (materiële, zoals goud, of virtuele, zoals bankrekeningen) van een good/wens/verlangen/vraag naar indirecte ruil capaciteit. Die wens tot ruilcapaciteit kan op verschillende termijnen ageren: bijna ogenblikkelijke, korte, middellange, of lange termijn. En voor elk geval bestaat er misschien een ander soort geld. Op ogenblikkelijke of korte termijn gaat het eigenlijk om gemakkelijk manipuleerbaar en overdraagbaar geld, en hoe dat geld evolueert speelt totaal geen rol. Je wil werken, betaald worden, en daar dingen mee kopen bijvoorbeeld. Als je appels wil kopen, en je gaat schoonmaken, dan ga je de indirecte ruil aan dat bij wie je schoonmaakt, jou geld geeft, en met dat geld kan je appels kopen. Het moet snel en gemakkelijk zijn. Op langere termijn heb je het probleem van "waarde opslag". Cash geld houden is misschien niet de beste oplossing. Aandelen kopen, kasbons kopen, ... misschien wel. Of huizen kopen, oldtimers kopen.... die dingen zijn dan "lange termijn geld". Niet handig om appelen mee te kopen, maar misschien wel een betere "waarde opslag" dan cash geld. Een van de manieren om aan waarde opslag te doen is GELD UITLENEN. De wens tussen enerzijds mensen die zouden willen LENEN, en anderzijds, mensen die zouden willen geld uitlenen, is de markt van de leningen (ook verschillende markten naargelang risico, termijn en dergelijke). De spanning op die markt bepaalt normaal gezien de interest voet. "gemakkelijk geld", ttz, lage interestvoeten, komt gewoon van weinig mensen die zouden willen lenen, en veel mensen die hun cash zouden willen uitlenen. Keynes noemde de interestvoet "de prijs van geld". Maar volgens mij maakte hij een subtiele vergissing. De interestvoet is "de prijs van LENEN", en je wil geen "geld" lenen, je wil WAARDE lenen. Als je een auto wil kopen op krediet, dan wil je de waarde van de auto lenen, je wil geen "som" lenen. Maar dat heeft op zich, hoe raar het ook kan klinken, niet met "geld" te maken op zich, maar met hoeveel mensen, voor hoeveel waardetoename, waarde willen ter beschikking stellen. Bij constante prijzen komt dat natuurlijk overeen met een zekere geldhoeveelheid. Keynes wilde de interestvoeten laten dalen door meer geld te injecteren ("gemakkelijk geld"). Echter, als je meer geld injecteert, veroorzaak je inflatie. Je gaat hierdoor het geld AANBOD verhogen (maar dat stelt dezelfde waarde voor), maar de lener gaat ook meer geld willen lenen, want dat stelt ook dezelfde waarde voor. De spanning tussen vraag en aanbod blijft dus dezelfde, en de interestvoet ook. Het heeft als gevolg wat Keynes "the liquidity trap" noemde. Geld bijdrukken gaat de "prijs van het geld" niet doen dalen, omdat het de prijs van het geld niet is, maar de prijs van "waarde uitlenen". Meer geld in omloop gaat het aanbod van geld verhogen, maar via inflatie ook de vraag naar geld. Waar de dingen manipulatief worden, is als de overheid interestvoeten gaat zetten door zelf zoveel geld uit te lenen als nodig is. Dat heeft een mogelijk risico tot zware inflatie tot gevolg, want we krijgen een gedwongen prijszetting in een markt ; tenslotte zal vraag en aanbod naar "geld willen lenen" en "geld willen uitlenen" hierdoor enkel maar verstoord worden. "gemakkelijk geld" wil dus volgens mij enkel maar zeggen dat de overheid de markt van de leningen manipuleert. En zoals elke gemanipuleerde markt krijg je hierdoor verkeerde marktsignalen die aanleiding geven tot verkeerde investeringen. In dit geval gaat gemakkelijk geld aanleiding geven tot het investeren in weinig rendabele of heel risicovolle dingen.

Ja Patrick, sinds de laatste oorlogsverklaring van de regering mag dat nu wel overduidelijk zijn. Het is zelfs makkelijk te bewijzen.

Opdracht

Het 'fractional reserve banking system' is een methode die toelaat om geld te scheppen uit het niets, het betekent finaal dat mensen geld op de rekening hebben maar het geld is fysiek niet aanwezig. Op z'n zachtst gezegd leidt het systeem tot nogal wat maatschappelijke frictie, door velen wordt dan ook gepleit voor de terugkeer naar een 'full reserve banking system'. Het valt te betwisten of dit een goede zaak is, dit is irrelevant binnen de context van deze oefening. De eenvoudige vraag stelt zich of we al het zogeheten 'schijngeld' terug kunnen materialiseren en daarbovenop alle schulden herleiden tot nihil zonder koopkracht- en/of kapitaalsverlies? De vingerwijzing van Einstein helpt ons, het antwoord is positief.

Bewijs

Volledig in de ban van Einstein maken we het zo eenvoudig mogelijk, aan de hand van een vereenvoudigd model kunnen we de bewijslast aanleveren. Als inflatie leidt tot het probleem dan wordt deflatie logisch om het op te lossen, dit passen we toe op een willekeurige consolidatie. In de kolom (IV) zien we per rekening een symbool, de schulden (S) en vorderingen (K) zijn gelijk aan elkaar, alle monetaire elementen vormen de totale geldhoeveelheid (M) en de overige elementen behoren tot (Q). De geldhoeveelheid bestaat uit fysiek geld (MF), het schijngeld (MS) is de hoeveelheid die we willen materialiseren. Een beeld zegt meer dan duizend woorden:



Conclusie

Het verdict is eenduidig, door toepassing van deflatie kunnen we met wiskundige precisie voldoende neutraal geld genereren om (1) het schijngeld te materialiseren en (2) alle schulden aflossen zonder koopkracht- en/of kapitaalsverlies. Anders gezegd, het is technisch mogelijk om een situatie te creëren die voorafgaat aan het probleem, bijgevolg kunnen we de stelling van Einstein bevestigen. En dit is wellicht een harde dobber, het wil ook zeggen dat we ons bezig houden met problemen die niet bestaan wanneer we een andere denkpiste volgen, een pleidooi voor biflatie mag dan ook gepast zijn. En niet enkel gepast, als ethiek nog enige waarde heeft, is het zelfs hoogst noodzakelijk. Het bewijs staat op zich maar hoe gaan we hier vervolgens mee om? We kiezen er bewust voor om de bewijslast te laten zoals het is, de verwerking van het neutrale geld laten we aan uw verbeelding en besluiten in een Einsteinsiaanse modus, een vooroordeel is moeilijker te splitsen dan een atoom.

Zeg nu zelf, je houdt het dus niet voor mogelijk hoe men ons belazerd. Er blijken dus mensen te zijn die verkozen worden om na te denken hoe ze de bevolking kunnen belazeren, dat blijkt nu de vrucht van ons onderwijs te zijn. Onwaarschijnlijk maar toch gebeurt het.

[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

De aanschaf van een nieuw bankstel kan nog wel een jaartje wachten. Kledingzaken, Gamma, Praxis, touroperators, allemaal proberen ze klanten te lokken met forse kortingen. Vergeefs. Men houdt de hand op de knip. Men spaart of lost schulden af.

Maak eens de rekening van hoeveel van de binnenlandse besteding in kledingszaken, Gamma, Praxis en touroperators het binnenlands sociaaleconomisch systeem ten goede komt.

[quercus]

Zo lang de gemaakte schulden worden gebruikt voor de financiering van productieve en duurzame investeringen is er voor mij geen kak aan de knikker. Want dan is er een geredelijke kans dat de schuld wordt terugbetaald door de opbrengst van de investering. Ik sta wel veel meer kritisch tegenover consumptiekrediet zowel bij gezinnen als bij de overheid. De gevolgen hiervan zijn veelal nefast. Want wie zich slechts een consumptieve uitgave kan permitteren door een lening aan te gaan veroordeelt zichzelf om dat later terug te betalen door ofwel te gaan snoeien in zijn toekomstige consumptie ofwel door de terugbetaling opnieuw te financieren met een lening.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Want wie zich slechts een consumptieve uitgave kan permitteren door een lening aan te gaan veroordeelt zichzelf om dat later terug te betalen door ofwel te gaan snoeien in zijn toekomstige consumptie ofwel door de terugbetaling opnieuw te financieren met een lening.

Dat laatste is de neo-Keynesiaanse visie op staatshuishouden he

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat laatste is de neo-Keynesiaanse visie op staatshuishouden he

Inderdaad, en zeer geliefd in zogezegd "progressieve" middens.

[TV-verslaafde]

Mja als ze basisbehoeften zoals onderdak, eten en nutsvoorzieningen wat goedkoper maakten moesten de meesten ook niet lenen. Een auto heb je eigenlijk ook gewoon nodig omdat je anders ontslagen wordt op je werk. Dus ja voor de meeste mensen is 50% of meer van het loon sowieso al weg naar basisbehoeften.

De andere idioten die absoluut het gedrag van "the rich and famous" willen imiteren hebben het zelf gezocht.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door TV-verslaafde

Mja als ze basisbehoeften zoals onderdak, eten en nutsvoorzieningen wat goedkoper maakten moesten de meesten ook niet lenen.

Als "ze" dat goeiekoper maken, zullen "ze" ook minder verdienen, he. En niet vergeten dat het nu ongeveer een factor 2 duurder is dan zou moeten zijn, omdat een andere "ze" daarmee mensen die niks maken, ook wat willen geven en dat daarvan afpakken.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Als "ze" dat goeiekoper maken, zullen "ze" ook minder verdienen, he. En niet vergeten dat het nu ongeveer een factor 2 duurder is dan zou moeten zijn, omdat een andere "ze" daarmee mensen die niks maken, ook wat willen geven en dat daarvan afpakken.

Patrick, ik begin stilaan te denken dat je bij de overheid werkt, daar zitten ook zo van die clowns die niet meer weten waar het over gaat.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Maak eens de rekening van hoeveel van de binnenlandse besteding in kledingszaken, Gamma, Praxis en touroperators het binnenlands sociaaleconomisch systeem ten goede komt.

Hoe bedoel je juist?