Wat is economische groei eigenlijk ?

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Het staat jou vrij om zelf termen te definiëren maar bestaande economische termen op jouw eentje herdefiniëren bemoeilijkt het debat voor degenen die jouw school niet volgen.

In een menselijke organisatie kan de gebeurtenis die de stoot geeft tot het op gang komen van het doorbraakproces bestaan uit een terloopse opmerking die misschien voor degene die haar maakt niet eens van betekenis is, maar wel voor sommige leden van een praktijkgemeenschap. Omdat de opmerking betekenisvol voor hen is, kiezen zij ervoor zich erdoor te laten storen en laten de informatie snel de ronde doen door de netwerken van de organisatie. Terwijl de informatie door de verschillende terugkoppelingslussen circuleert, kan zij worden versterkt en uitgebreid, zelfs in een dusdanige mate dat de organisatie die informatie niet langer in haar bestaande toestand kan absorberen. Als dat gebeurt, is het punt van instabiliteit bereikt. Het systeem kan de nieuwe informatie niet integreren in zijn bestaande ordening en is genoodzaakt iets van zijn structuren, gedragingen of overtuigingen overboord te zetten. Het gevolg is een toestand van chaotische verwarring, onzekerheid en twijfel, en hieruit vloeit een nieuwe ordeningsvorm voort, georganiseerd rondom nieuwe betekenis. De nieuwe ordening is door niemand ontworpen, maar breekt door als gevolg van de collectieve creativiteit van de organisatie.

[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

In een menselijke organisatie kan de gebeurtenis die de stoot geeft tot het op gang komen van het doorbraakproces bestaan uit een terloopse opmerking die misschien voor degene die haar maakt niet eens van betekenis is, maar wel voor sommige leden van een praktijkgemeenschap. Omdat de opmerking betekenisvol voor hen is, kiezen zij ervoor zich erdoor te laten storen en laten de informatie snel de ronde doen door de netwerken van de organisatie. Terwijl de informatie door de verschillende terugkoppelingslussen circuleert, kan zij worden versterkt en uitgebreid, zelfs in een dusdanige mate dat de organisatie die informatie niet langer in haar bestaande toestand kan absorberen. Als dat gebeurt, is het punt van instabiliteit bereikt. Het systeem kan de nieuwe informatie niet integreren in zijn bestaande ordening en is genoodzaakt iets van zijn structuren, gedragingen of overtuigingen overboord te zetten. Het gevolg is een toestand van chaotische verwarring, onzekerheid en twijfel, en hieruit vloeit een nieuwe ordeningsvorm voort, georganiseerd rondom nieuwe betekenis. De nieuwe ordening is door niemand ontworpen, maar breekt door als gevolg van de collectieve creativiteit van de organisatie.

Het wezen van collectieve creatieve gaat uit van een erkenning of weerlegging van de bestaande wetenschap. Chaosstreven gaat nooit tot collectieve creativiteit leiden tenzij in een beperkte groep in een beperkte omlijning.

[ViveLaBelgique]

Om eens een analyse van Jan Pieter De Nul te citeren die uitgaat van reële cijfers:

Het bruto nationaal product is de waarde van alle geproduceerde goederen en
diensten. De bijdrage van de overheid aan het BNP bedraagt 53%, daar zie je pas
echt de productiviteit van onze ambtenaren.

1,3 miljoen ambtenaren generen 53%.

3,1 miljoen burgers generen 47% van het BNP.

De ambtenaar is dus 2,7 maal productiever.

De HR-manager die dit ontdekte en toepaste moet hier vanavond winnen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Het staat jou vrij om zelf termen te definiëren maar bestaande economische termen op jouw eentje herdefiniëren bemoeilijkt het debat voor degenen die jouw school niet volgen.

Ik vraag nu net precies om een definitie die niet circulair is.

Als je "economische groei" gaat definiëren aan de hand van de PRIJS van dinges, is dat totaal idioot, want de PRIJS van dinges is relatief: de prijs van iets is hoeveel van 't een geruild wordt voor hoeveel van 't ander. Dat geeft niet aan hoeveel er IN TOTAAL is.

Ik weet wel dat "economische groei" gedefinieerd wordt als de WAARDE toename van wat we allemaal in 1 jaar hebben geproduceerd, maar die WAARDE kan onmogelijk uitgedrukt worden in monetaire termen, want die monetaire termen hebben nu precies juist als waarde: de verhouding van hoeveel geld er in omloop is over hoeveel waarde ermee geproduceerd werd.

Als je dat uitschrijft valt "hoeveel waarde er geproduceerd werd" weg uit teller en noemer en geeft de PRIJS van alles wat we allemaal geproduceerd hebben enkel en alleen maar aan hoeveel geld er in omloop is.

De enige "ijking" die we hebben is "de evolutie van de prijs van de waarde van een mandje", maar dat houdt in dat de waarde (niet: de prijs, want die zijn we nu precies aan 't bestuderen) van dat mandje dezelfde is gebleven van jaar tot jaar, wat natuurlijk niet waar is, omdat dat afhangt van alle andere aanbod dat kan variëren, en dat mandje meer of minder aantrekkelijk maken.

Maw, ik voer geen andere definitie in, ik geef aan dat wat men als definitie gebruikt, een circulair begrip is dat niks te maken heeft met "de waarde van wat we allemaal geproduceerd hebben gedurende een jaar".

Ik vraag U gewoon oftewel mede tot dat inzicht te komen, oftewel mij uit te leggen waar mijn argument fout is.

Dat een concept dat niet veel te maken heeft met "de waarde die we allemaal hebben geproduceerd per jaar", maar eerder een mengelmoes is tussen "hoeveel geld er in omloop is" en "hoe de relatieve appreciatie van een zeker mandje verandert" tot paniek leidt omdat het 0.5% is, en tot grote vreugde leidt omdat het 8% is, is mij dus een mysterie.

Maar misschien kan je mij verduidelijken wat ik niet begrijp.

Nog eens: het concept "economische groei" werkt WEL als men in een quasi-stationaire economie zit waar alle verhoudingen tussen goederen dezelfde zijn, geen nieuwe bij komen en de consumenten niet van goesting veranderen. DAN meet "economische groei" gewoon het VOLUME aan geproduceerde goederen.
Maar in een veranderende economie, waar sommige producten gedeprecieerd worden, anderen schaarser worden, nog andere minder schaars worden, en nieuwe producten bijkomen, moet je mij eens vertellen hoe groei zou kunnen GEDEFINIEERD worden en welke betekenis het zou hebben dat dat getal positief, negatief of imaginair zou worden.

Ik zal U een abstract voorbeeld geven van hoe gek het kan zijn.

Stel dat in een land 1 kg goud 20 keer rond gaat per jaar. De geldflux is dus 20 kg goud. Het BNP zal 20 kg goud zijn, onafhankelijk van wat er geproduceerd werd.

Indien er 5000 ton appelen, 5000 ton peren, 5000 ton brood, en 5000 ton wortelen werd geproduceerd, en indien al die dingen onderling uitwisselbaar zijn, dan is de prijs van 1 ton appelen 1 gram goud, de prijs van 1 ton peren 1 gram goud de prijs van 1 ton brood 1 gram goud en de prijs van 1 ton wortelen 1 gram goud.

Stel dat brood en appelen in het mandje zitten: het mandje is 1 ton brood en 1 ton appelen, en is 2 gram goud.

Dus uiteindelijk hebben we in het jaar nul van Keizer Patrickske: BNP = 20 kg goud, inflatie referentie 2 gram goud.

Keizer Patrickske wil zich profileren als een economisch genie. Hij overtuigt de mensen van appelen en peren willen te eten. Maar er worden nog steeds 5000 ton appelen, 5000 ton peren, 5000 ton brood, en 5000 ton wortelen geproduceerd, en er gaat nog steeds 20 kg goud rond.
Echter, nu gaat de prijs van appelen en peren met een factor 1.9 omhoog, en gaat de prijs van brood en wortelen met een factor 10 omlaag.
De prijs van 1 ton appelen is nu 1.9 gram goud, de prijs van 1 ton peren is nu 1.9 gram goud, de prijs van 1 ton brood is 0.1 gram goud en de prijs van 1 ton wortelen is 0.1 gram goud. Omdat mensen door Keizer Patrickske overtuigd werden van het goeie van peren en appelen en dus geen goesting meer hebben in brood en wortelen.

In totaal is het BNP nu terug 20 kg goud. Maar het mandje, bestaande uit brood en wortelen, is nu 0.2 gram goud.

In het jaar 1 heeft Keizer Patrickske dus:
- een deflatie van een factor 10 veroorzaakt (inflatie index van 2 gram naar 0.2 gram !!)
- een economische groei van een factor 10 veroorzaakt.

Maar uiteindelijk werd er identiek evenveel geproduceerd als in 't jaar nul.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Om eens een analyse van Jan Pieter De Nul te citeren die uitgaat van reële cijfers:

Het bruto nationaal product is de waarde van alle geproduceerde goederen en
diensten. De bijdrage van de overheid aan het BNP bedraagt 53%, daar zie je pas
echt de productiviteit van onze ambtenaren.

1,3 miljoen ambtenaren generen 53%.

3,1 miljoen burgers generen 47% van het BNP.

De ambtenaar is dus 2,7 maal productiever.

De HR-manager die dit ontdekte en toepaste moet hier vanavond winnen.

Dat is een bijzonder goeie mop

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik vraag nu net precies om een definitie die niet circulair is.

Dan hoef je niet ver te zoeken Patrick, wie vandaag nog stelt dat een vermeerdering van de geldhoeveelheid automatisch leidt tot een verhoging van de prijzen, zit gewoon gevangen in een voor zichzelf aangepraat circulair denkpatroon. Verschillende redenen hiervoor zijn te vinden, ofwel neemt men economische hulpmiddelen als een natuurwet, ofwel slaagt men er niet om het verstand eens te gebruiken. Samen met ons zal je willen besluiten dat er een verband bestaat tussen de twee, het getuigt in ieder geval van economische domheid, geen andere woorden voor nodig. Dus, blijf rustig negeren wat je zou moeten insluiten om je circulaire kwellingen te doorbreken. Maar ja, je zal het misschien als wetenschap willen beschouwen, loop genoeg met je kop tegen de muur en het is wetenschap, hoeveel keer ga je nog met je kop tegen de muur lopen? Het wordt pijnlijk om je bezig te zien, we hopen nochtans het beste voor je.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Dan hoef je niet ver te zoeken Patrick, wie vandaag nog stelt dat een vermeerdering van de geldhoeveelheid automatisch leidt tot een verhoging van de prijzen, zit gewoon gevangen in een voor zichzelf aangepraat circulair denkpatroon.

Geldhoeveelheid MAAL omloopsnelheid, beste vriend. GeldFLUX.
Geld bijmaken en in een doos steken, verhoogt de prijzen niet. Geld bijmaken en laten omlopen, verhoogt uiteraard de prijzen.

[non-conformist]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Geldhoeveelheid MAAL omloopsnelheid, beste vriend. GeldFLUX.
Geld bijmaken en in een doos steken, verhoogt de prijzen niet. Geld bijmaken en laten omlopen, verhoogt uiteraard de prijzen.

Vooralsnog is dat in de EU nog niet gelukt.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Geldhoeveelheid MAAL omloopsnelheid, beste vriend. GeldFLUX. Geld bijmaken en in een doos steken, verhoogt de prijzen niet. Geld bijmaken en laten omlopen, verhoogt uiteraard de prijzen.

Je blijft het maar volhouden, die 'geldflux' heeft blijkbaar al je flexibiliteit ontnomen alsof het een natuurwet geworden is. De Fishervergelijking is een hulpmiddel om inzicht te krijgen in het monetaire beleid, strikt toegepast bij geldvermeerdering dan stijgen de prijzen:



Nu, als je de prijzen laat dalen dan krijg je in relatieve zin ook geldvermeerdering.



En dan komt Patrick weer, de wereld is op zoek naar geld om bv de pensioenen te betalen, jij gaat volgens je aangenomen natuurwet het geld bij deflatie vernietigen. Hoeveel dommer kan je worden? Je bent gehypnotiseerd door een forumule, meer is dat niet.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door non-conformist

Vooralsnog is dat in de EU nog niet gelukt.

Kijk, het is U vergeven, zelfs bij de ECB kennen ze het verschil niet tussen geldflux en geld hoeveelheid. Triestig om dit te moeten lezen.

Het paper maakt al de fundamentele fout in de eerste of tweede zin: NEE, de quantity theory of money stelt NIET dat de prijs proportioneel is aan de HOEVEELHEID geld, maar wel aan de GELD FLUX, ttz, hoeveelheid geld maal omloopsnelheid.

Het is juist dat die omloopsnelheid op zich normaal gezien niet te veel verandert. De omloopsnelheid is EIGENLIJK bepaald door de wens om "waarde op te slaan in geld op termijn" versus de wens om "waarde te ruilen voor iets anders". Ik zeg wel WAARDE, niet "hoeveelheid geld". Dat houdt vele dingen in, waaronder de zin om te sparen versus de zin om te consumeren, en de zin om het gespaarde in geld op te slaan versus in iets anders. Dat laatste wordt ook grotendeels bepaald door het vertrouwen dat men heeft in dat geld om zijn waarde min of meer te behouden, en de interest die men kan bekomen.

De monetaire relatie is M x V = P x Q. Stellen dat die relatie beweert dat M = P is ridicuul, en dan "bewijs" gaan vinden dat dat niet werkt is een stroman argument.

[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik vraag nu net precies om een definitie die niet circulair is.

Geen probleem. Vindt dan een nieuwe term uit. Het BNP is vrij strikt gedefinieerd om vergelijkingen mogelijk te maken. Dat neemt niet weg dat zoals Jan Pieter De Nul verklaart het beter zou zijn om niet van het BNP uit te gaan om de groei te analyseren.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Geen probleem. Vindt dan een nieuwe term uit. Het BNP is vrij strikt gedefinieerd om vergelijkingen mogelijk te maken. Dat neemt niet weg dat zoals Jan Pieter De Nul verklaart het beter zou zijn om niet van het BNP uit te gaan om de groei te analyseren.

Over het BNP is niet veel discussie. We kunnen bakkeleien over de methodes om het te schatten, maar de definitie is duidelijk: de som van alle prijzen van producten voor eindconsumptie die verhandeld werden.

Maar dat is grotendeels monetair bepaald wat dat getal zal zijn. Dat heeft maar weinig te maken met WAT er verhandeld werd of hoeveel.

Het probleem is om "groei" te definiëren. De toename van het BNP is een grotendeels monetair gegeven. Jaja, het zal dingen bevatten zoals wijzigingen in spaargedrag en dergelijke. Maar het meet niet echt de WAARDE van wat er geproduceerd werd. Daarvoor moet je de "prijs van waarde" kennen, of de "waarde van geld". Het inflatiemandje dus, maar dat steunt op de foutieve hypothese dat dat inflatiemandje dezelfde waarde behoudt van jaar tot jaar. Als je dan de prijs van het mandje kan uitvissen, en je gaat uit dat dat de varierende prijs is voor dezelfde waarde, dan ken je de verandering van de prijs van waarde (= inflatie) ; of andersom, ken je de waardeverandering van geld.

Maar je moet dus uitgaan van dezelfde waarde van een mandje van het ene jaar op het andere. En bij definitie verandert de waarde der dingen in een dynamische economie. De relatieve waardeveranderingen zijn terug te vinden in de relatieve prijsveranderingen OP HETZELFDE OGENBLIK.

Maar het is alsof je probeert de verandering van grootte van je lintmeter na te gaan door hem te vergelijken met een elastiek.

[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Over het BNP is niet veel discussie. We kunnen bakkeleien over de methodes om het te schatten, maar de definitie is duidelijk: de som van alle prijzen van producten voor eindconsumptie die verhandeld werden.

Dat is niet de definitie van het BNP.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

Dat is niet de definitie van het BNP.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Bruto_nationaal_product

Je hebt gelijk dat het hem gaat over de *productie* en niet over de *verhandeling*. Het verschil zit hem in opgeslagen stocks, maar je kan eigenlijk de prijs van die opgeslagen stocks niet kennen als ze niet verkocht werden.

Als, ik zeg maar wat, Ford 1 miljoen auto's produceert, en er maar 10 van verkocht krijgt, dan gaat men in het BNP normaal gezien dat miljoen auto's berekenen aan de hand van de prijs van die 10 die verkocht werden. Maar dat is idioot: om er een miljoen te verkopen ipv 10, zou de prijs vast en zeker 20 keer kleiner moeten zijn.

De prijs van een stock is ongekend, tenzij het een pijplijn is waar ongeveer evenveel uit gaat als in komt, en dan zijn de variaties erop heel klein.

Aangezien het hem gaat over "geproduceerde waarde" is het wel degelijk enkel het EINDgebruik dat moet in rekening gebracht worden, en niet het veelvoud hiervan dat men bekomt bij tussenstappen verkopen van intermediaire goederen in het productieproces. Zoals de BTW dus.

Het is wel juist dat kapitaalsgoederen in mijn definitie slechts met vertraging meegerekend worden. Kapitaalsgoederen zijn eigenlijk intermediaire producten, die hun waarde halen uit de productie van consumptiegoederen dat ermee mogelijk wordt, en dus in de toegevoegde waarde zal zitten van die consumptie goederen.

Maar het is juist dat kapitaalsgoederen als zich zouden moeten ingerekend worden in het BBP, en dat de afschrijvingen van kapitaalsgoederen daar OOK zou moeten in zitten. Want anders is er dubbel telling:

Ik zou mijn eigen machine kunnen maken, die dan nadien nagels produceert aan 1 Euro voor een pak van 100. In die prijs zit de afschrijving van mijn machine al. De toegevoegde waarde van dat pak nagels bevat al het feit dat ik een machine moest maken hiervoor.

Als ik dus 10 000 pakken nagels verkoop, is er in totaal door mij dus 10 000 Euro bijgedragen bij het BBP.

Maar ik zou die machine ook kunnen kopen. Die kost 5000 Euro. Ik ga nog altijd mijn nagels aan 1 Euro verkopen voor een pak van 100. Daarin zit ook mijn afbetaling van mijn machine.

Maar als we naar het BBP gaan kijken en we daarbij de kapitaalsgoederen tellen, zouden we aan 10 000 Euro voor mijn nagels, en 5000 Euro voor uw machien zitten. 15 000 Euro.

Er is dus een duidelijke dubbeltelling van de kapitaalsgoederen gebeurd, die enerzijds in de prijs van de nagels al zat, en NOG EENS geteld wordt als ik die machine koop.

Het maken van een machine is inderdaad een vorm van deelse productie. Maar de enige waarde van die machine komt van het feit dat ze dient om nagels mee te maken, die geconsumeerd zullen worden.

Dus ja, we moeten rekening houden met het feit dat een nieuwe nagelmachine de kapitaalsinhoud van de economie verhoogt, zoals ze een stock verhoogt. Maar nee, we kunnen dan de volle prijs van de nagels niet meer rekenen als die de afschrijving van diezelfde machine nog eens bevat.

[ViveLaBelgique]

@patrickve

Als met praat over het BNP gaat het over de definitie die Eurostat oplegt. Hierin zitten ook de uitkeringen aan ambtenaren inbegrepen. Ook de uitkeringen aan ambtenaren die geen producten of diensten leveren zijn volgens Eurostat in het BNP opgenomen.

Als je een academische discussie wil voeren kan je jezelf best de termen primaire, secundaire, tertiaire en quartaire economie gebruiken. Het staat je vrij om jouw eigen wereldje te scheppen waar jezelf aan alles andere definities geeft om jouw redeneringen op te bouwen. Het is echter onbegonnen werk om jouw school te volgen omdat jij zelf geen eenduidigheid hanteert in jouw definities.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door ViveLaBelgique

@patrickve

Als met praat over het BNP gaat het over de definitie die Eurostat oplegt. Hierin zitten ook de uitkeringen aan ambtenaren inbegrepen. Ook de uitkeringen aan ambtenaren die geen producten of diensten leveren zijn volgens Eurostat in het BNP opgenomen.

Als je een academische discussie wil voeren kan je jezelf best de termen primaire, secundaire, tertiaire en quartaire economie gebruiken. Het staat je vrij om jouw eigen wereldje te scheppen waar jezelf aan alles andere definities geeft om jouw redeneringen op te bouwen. Het is echter onbegonnen werk om jouw school te volgen omdat jij zelf geen eenduidigheid hanteert in jouw definities.

Ik begrijp wel dat die dingen een formele definitie hebben, maar die formele definitie dient om zogezegd een CONCEPT te beschrijven. Dat is een beetje zoals de letter en de geest van een wet.

Als je een formele definitie hanteert, zonder die te rechtvaardigen op basis van het concept dat je wil beschrijven, dan verliest die formele definitie haar BELANG.

Ik zal U de vraag anders stellen: waarom zou het BNP, en de bijhorende "economische groei" van het minste BELANG zijn voor "het economische welzijn" van een groep mensen ?

Jij kan perfect afkomen met "de formele definitie zegt dat dit erin moet, en dat niet, en dat dat drie keer geteld wordt, en zo voort". Mooi, ik wil dat wel geloven dat dat de formele definitie is. Maar dan is mijn vraag: als dat abstracte getalletje nu met 20% omhoog gaat of met 30% omlaag gaat, WAT KAN ONS DAT NU SCHELEN ?

Als jij kan aangeven dat als dat getalletje met 20% omhoog gaat dat dat wil zeggen dat mensen die vroeger 5 appelen konden eten, er nu 6 kunnen eten, dan begrijp ik dat, maar dan moet je wel de link geven tussen die al dan niet heel officiele definitie en berekeningswijze enerzijds, en het aantal appelen dat iemand kan eten anderzijds.

Aan de andere kant, als je uitgaat van "economische groei" dat we morgen een appel meer kunnen eten, dan moet je - en dat is mijn punt - een definitie bedenken die dat in zich in heeft, en daaruit afleiden HOE je dat zou kunnen berekenen.

Dat is het probleem dat ik wilde aangeven: ik kan speelgoed economieen bedenken, waar de officieel berekende groei niks te maken heeft met de toename in productie of in koopkracht. Als dusdanig is het bijgevolg onmogelijk om de formele link aan te geven tussen beide.

En dus mijn vraag: waarom maken we ons druk waarom een zeker abstract getal soms eens +3% is en soms eens -1% is ?

Stel dat Eurostat "het burgergeluk" definieert als de hoeveelheid gram boter die hij per week eet, gedeeld door het aantal muggebeten dat die burger per jaar krijgt. Eurostat heeft best het recht om dat te definieren. Maar wat heeft dat nu met "het geluk van de burger" te maken en waarom zouden we ons moeten druk maken over een vermindering van dat getal met 12.3 % ?

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

De monetaire relatie is M x V = P x Q. Stellen dat die relatie beweert dat M = P is ridicuul, en dan "bewijs" gaan vinden dat dat niet werkt is een stroman argument.

Waar staat die Q voor?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Waar staat die Q voor?

Totale hoeveelheid "waardeproductie". In een simpele economie is Q het "equivalent aantal appelen" en P de "prijs van een equivalente appel".

In feite zijn M en V aan elkaar gekoppeld zoals P en Q aan elkaar gekoppeld zijn. Maar de monetaire relatie is een tautologie.

We hebben:

"hoeveelheid betaald geld" = "totale prijs van alle gekochte dingen"

Bovenstaande gelijkheid is een tautologische evidentie: de totale hoeveelheid betaald geld is uiteraard gelijk aan de totale prijs van alles wat er gekocht werd, want wat er gekocht werd, werd betaald met geld, en als er geld betaald werd, is er iets dat gekocht werd en was dat dus dat iets zijn prijs.

Nadien gaat men "hoeveelheid betaald geld" opsplitsen in een product M x V:

M = "hoeveelheid bestaand geld"
V = "gemiddelde omloopsnelheid van hoeveelheid bestaand geld"

en gaat men "totale prijs van alle gekochte dingen" opsplitsen in een product P x Q:

P = "prijs van een gemiddeld iets"
Q = "aantal equivalente gemiddelde ietsen die verkocht werden"

Je kan over de twee producten bakkeleien. Het enige wat telt is dat hun definities samen consistent zijn om de hoeveelheid "betaald geld" en de "totale verkochte prijzen" te geven.

P kan men nemen als "de prijs van een mandje goederen en diensten" en Q "het equivalente aantal keren dat zo een mandje geproduceerd werd" ;

Voor M en V kan men gaan kibbelen.

Zo kan men in M de money multiplier van het fractioneel bankieren insluiten, en M1 gebruiken bvb. Dan moet V daarbij passen, en niet nog eens het fractioneel bankieren in zich in nemen.

Maar je kan ook als M, het basisgeld M0 nemen. Het verschillende keren doorgeven tussen bankrekeningen van die M0 (dat voor de money multiplier zorgt) zit dan in V.

M0 x V0 moet gelijk zijn aan M1 x V1. Gezien M1 = F x M0 (F is de money multiplier) hebben we dat V0 = F x V1.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Totale hoeveelheid "waardeproductie". In een simpele economie is Q het "equivalent aantal appelen" en P de "prijs van een equivalente appel". In feite zijn M en V aan elkaar gekoppeld zoals P en Q aan elkaar gekoppeld zijn. Maar de monetaire relatie is een tautologie. We hebben: "hoeveelheid betaald geld" = "totale prijs van alle gekochte dingen" Bovenstaande gelijkheid is een tautologische evidentie: de totale hoeveelheid betaald geld is uiteraard gelijk aan de totale prijs van alles wat er gekocht werd, want wat er gekocht werd, werd betaald met geld, en als er geld betaald werd, is er iets dat gekocht werd en was dat dus dat iets zijn prijs. Nadien gaat men "hoeveelheid betaald geld" opsplitsen in een product M x V: M = "hoeveelheid bestaand geld" V = "gemiddelde omloopsnelheid van hoeveelheid bestaand geld" en gaat men "totale prijs van alle gekochte dingen" opsplitsen in een product P x Q: P = "prijs van een gemiddeld iets" Q = "aantal equivalente gemiddelde ietsen die verkocht werden" Je kan over de twee producten bakkeleien. Het enige wat telt is dat hun definities samen consistent zijn om de hoeveelheid "betaald geld" en de "totale verkochte prijzen" te geven. P kan men nemen als "de prijs van een mandje goederen en diensten" en Q "het equivalente aantal keren dat zo een mandje geproduceerd werd" ; Voor M en V kan men gaan kibbelen. Zo kan men in M de money multiplier van het fractioneel bankieren insluiten, en M1 gebruiken bvb. Dan moet V daarbij passen, en niet nog eens het fractioneel bankieren in zich in nemen. Maar je kan ook als M, het basisgeld M0 nemen. Het verschillende keren doorgeven tussen bankrekeningen van die M0 (dat voor de money multiplier zorgt) zit dan in V. M0 x V0 moet gelijk zijn aan M1 x V1. Gezien M1 = F x M0 (F is de money multiplier) hebben we dat V0 = F x V1.

Vroeger noemde dat T = Trade Volume. En nu we dat weten, zie je snel hoe absurd heel dit systeem is maar toch zeg je te zoeken naar 'niet circulaire' verklaringen? Wel, door je fixatie zie je dat helemaal niet, die hulpmiddelen (ic MxV=PxT) helpen wel bij het doorzien daarvan. Heel eenvoudig, verlaag je prijzen en het neutrale geld dat vrijkomt steek je in de pot van de pensioenen. Andersom kan dus ook, het is enkel wanneer we jou dat laten weten dat er een probleem ontstaat, eerder niet.

[tandem]

Hier Patrick, je circulaire kwellingen doen letterlijk pijn aan de ogen, je raakt er zodanig in verstrikt dat je niet ziet waar de 'angel' zit in het systeem. Heel dat multiplier en fractional reserve gedoe los je gewoon op door van economie terug een open systeem te maken. Geld en bijhorende schulden komen a priori uit het zogeheten 'niets' (cfr geld = neutraal), we kunnen dan ook de schulden laten opgaan in dat 'niets' middels het Reverse Debt System.



Moeilijk? Je kan dus heel je systeem inblikken en in het museum zetten, in de toekomst zal men niet willen geloven dat dit alles heeft plaatsgevonden, men zal denken dat het een grapje was om mensen te misleiden. Over tragische absurditeit gesproken hé. Maar ja, als de prijzen geld zien dan beginnen ze te groeien, zeg je.