Niet uitgeleende bankrekening

[Erw]

De overheid dwingt bedrijven om lonen van personeel op een bankrekening te betalen. Bankbiljetten, munten, zijn verboden.
De overheid dwingt ook dat betalingen naar bedrijven die boven de 3000 euro zijn, of daartoe samenhangen, via bankrekening gebeuren.
Verder dwingt overheid dat alle betalingen rond vastgoed, via bankrekening gebeuren.
Daarnaast heeft overheid geld zogezegd geplaatst op een eigen bankrekeningen-garantie rekening, de zogenaamde depositogarantie.
Op die rekening stond volgens jaarverslag eind 2021 4,65 miljard in.
https://www.nibcdirect.be/nl/blog/zo...instens-nodig/

Net geen 433 miljard euro. Zoveel geld hadden alle Belgische huishoudens in juli vorig jaar samen op hun zicht- en spaarrekeningen.

4.65 miljard die het deel van die 433 miljard, dat onder 100000 per persoon per bank zit, moet garanderen. Moest de 433 zodanig gespreid zijn dat het allemaal gegarandeerd is, is dat depositogarantiefonds van 4.65 leeg als 1% van dat geld bij de overkop gaande banken is gedeponeerd.
Anders verwoord: 99 op de 100 euro's, is spijts verklaard als gegarandeerd, NIET gegarandeerd, althans niet zonder euro's bijmaken, maar reduceert die garantie tot boekhouding want schiet de koopkracht van de euro's evenredig onderuit.
Als eigenaar van geld, spaarder, is de enige manier om dat risico te ontlopen, het bankrekeninggeld als biljetten bij de bank weg te halen.
Want, banken bieden geen type rekening waarvan ze het geld dat erop staat, NIET uilenen.
Daar overheid al het hierboven opgesomde dwingt, waarom dwingt overheid banken dan niet om zo een rekening aan te bieden?
Dat maakt dat depositogarantiefonds zelfs overbodig, want de spaarders die kiezen voor een andere rekening, een rekening met rente, weten dat die keuze risico is.
Dus de facto, de bankrekening die een elektronische versie van een spaarvarken bij een derde is, een elektronische kluis, waar geld in zit, dat niet wordt uitgeleend, waar net als cash, niks mee gebeurt tot de eigenaar anders beslist.
Je zou denken, zo een rekening is de basis van bank-zijn, van veilige bewaring van andermans geld, tegen een vergoeding (die habbekrats is want gewoon een entry in een database op een opslag van een computer), maar nee dus, banken bieden zo een rekening niet aan, en overheid dwingt hen daar ook niet toe, spijts alle andere dwingelandij, en dat hele garantiefonds santekraam compleet met periodieke waarschuwing ervan naar spaarders toe.

Hoe tegenstrijdig is dat laatste niet, in dit kader?

Je waarschuwt spaarders voor een risico, maar je geeft geen keuze om dat risico ontlopen. Dat is alsof je waarschuwt voor een gevaarlijke hond maar je doet het hekken op slot met hond en gewaarschuwde aan dezelfde kant.

En nog zotter dan dat, de enig overgelaten risico ontloping is afhalen als bankbiljetten en die zelf of door bank laten stockeren, waar ze ook tegen zijn, zogezegd om zwart geld wit te wassen, lastiger te maken.
Een type rekening dat geld gewoon registreert, enkel dat alleen, geen uitlenen daarvan, geen risico verbonden aan uitlenen, loutere newaring veilig en desgewenst verzekerd, is daartoe een middel, en ook desgewenst te controleren. Maar nee dus, zelfs daartoe dwingt overheid banken niet, spijts ze anderzijds wèl het toepassingsgebied van hun antiwitwas santekraam jaar na jaar verder vergroten.

Zo een niet uitgeleende bankrekening maakt depositogarantiefonds overbodig, en laat cash niet als enige risico ontlopingswijze over voor diegenen die hun geld door een derde laten bewaren, acceptabel vinden.
Met een toch uitlenen natuurlijk door overheid beschouwd en behandeld als frauderen. Geen bescherming tegen schuldeisers maar inbeslagname en verkoop om schuldeisers zoveel mogelijk geld te laten recupereren.

En nog een pluspunt van zo een type rekening: de hoeveelheid spaargeld ter beschikking om uit te lenen, wordt bepaald door de spaarders zelf, NIET de bank, noch enige andere niet-eigenaar ervan, dergelijke schaarste doet bedachtzamer uitlenen.