De absurde draad

[IJsboer]

1 regel: Het moet absurd zijn.

ik zeg altijd: Geen koffie voor je met gordijnen speelt, anders gaan de katten weer wild doen, en krijg maar eens zo'n vlekken uit een boterham met zoute kathedralen. Als behang kies ik dit jaar toch voor 1 van NVIDIA, aangesloten op mijn hond. Als die dan blaft dan weet ik dat de keizer er is. Die vraagt dan meestal een klein biertje. Dan loop ik de trap af met mijn plateau en dat biertje erop, doe ik de deur open, smijt het naar buiten en smijt de deur weer dicht, tik 1 voor 1 de gele (blauw mag ook natuurlijk) tegels aan, en hol de trap weer op. Eens binnen doe ik 4 opdrukoefeningen aangevuld met lekkere pompbewegingen tegen mijn zetel. Meestal eet ik dan een koffiekoek met bolognaise en een heerlijk kopje koffie met look. Als dessert bijt ik in de tuinslang. Dan krijg je gaatjes en moet je naar de tandarts.

Als ik dan aankom bij de tandarts vraag ik meteen een goed dieet zodat ik weer afval kan buitenzetten elke week wanneer de vuilnismaan schijnt op een heldere nachtegaal in een nest, een stal zeg maar, vol vuiligheid. KUISEN!

Ach ja, zo eindigde ik met mijn zakdoeken op de wetenschapsdraad van nonkel Uyer. Die boerde al sinds zijn jeugd, maar nu laat hij scheten als landbouwer.

Allee, het beste nog hé!

[Travis Bickle]

Er zat precies weer veel honing in de koffie deze voormiddag...
Ik heb er u nog voor gewaarschuwd. Maar neen. Blijven volharden in de boosheid. En dan godverdomme nog uit een blauwe tas. Maar doe gerust voort hoor, ... mij niet gelaten.

[Vrijheideerst]

De posts van Systeem uit Het Oosten horen hier al zeker in.

[Marie van de koster]

Ik zeg altijd: wèl koffie voor de vloer geschrobd wordt, anders gaat de hond blaffen en dan komt de buurman de trap afgerold op zijn pingpongballetje en hupt hiphop een half uur voor mijn groene deur met oranje bolletjes. De bolletjes kunnen worden opgegeten, ze smaken naar het peperkoeken huisje van de heks maar ik heb liever dat mijn buren er niet aankomen want hun vingers stinken naar ontsmettingsgel. Ik loop naar buiten dan zie ik niet hoe ze de bolletjes opeten en bewonder de harmonikadame van nummer 15 die op haar hoofd de chachacha danst en intussen haar aardappelen schilt want seffens komt haar man thuis en na het eten gaan ze met tweeën op verlof naar de beek in het bos waar een schuilhut staat bewaakt door bruine beren.
Wat zou men anders doen in deze tijd van het jaar?

[IJsboer]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Ik zeg altijd: wèl koffie voor de vloer geschrobd wordt, anders gaat de hond blaffen en dan komt de buurman de trap afgerold op zijn pingpongballetje en hupt hiphop een half uur voor mijn groene deur met oranje bolletjes. De bolletjes kunnen worden opgegeten, ze smaken naar het peperkoeken huisje van de heks maar ik heb liever dat mijn buren er niet aankomen want hun vingers stinken naar ontsmettingsgel. Ik loop naar buiten dan zie ik niet hoe ze de bolletjes opeten en bewonder de harmonikadame van nummer 15 die op haar hoofd de chachacha danst en intussen haar aardappelen schilt want seffens komt haar man thuis en na het eten gaan ze met tweeën op verlof naar de beek in het bos waar een schuilhut staat bewaakt door bruine beren.
Wat zou men anders doen in deze tijd van het jaar?

En die bolletjes vanille zou ik combineren met mosterd maar dan wel met behulp van een blauwdruk. Als je trouwens lang genoeg naar ajuinen staart lijk je op den duur op Greta Thunberg die naar Mac Donald Trump kijkt. De beste van Donald is nog altijd de big mac, de Mac Donald en de Mac Kakken gaan niet goed samen, zorgt nog dagelijks voor schermutselingen naast de aansluiting van mijn wasmachine (oktober en yoghurt), plus het feit dat de gieter in de neusgaten van mijn schoonmoeder pampers van dwalende konijnen heeft vervangen met een rookmelder van het merk Lego.

Toen ik gisteren mijn lepel aan de zakdoek gaf, dan zei mijn vriendelijke horloge dat het schilderij niet zeker op de chauffage had gelet, maar wel de deur had geofferd aan een rode duivel genaamd Zakbak El Allel El Allal die in de Oudstrijderstraat in Borgerhout woont.

Dan moet je nog eens weten dat wij niet weten wat jij weet en jij weet niet wat wij weten of ik weet, weet je dat?

Legoblokjes passen met veel moeite in je neusgat, maar je moet er wel lef voor hebben.

[Elio di Supo]

Toen de schilder eindelijk toekwam deed hij zijn emmertje open. Wat bleek? Het was geen witte verf maar een grote pot tartaarsaus van Mora Snacks dat hij per abuis had meegenomen. Enfin, in plaats van nog meer tijd te verliezen en om verf te gaan besloten we dan maar om met de emmer naar het nabije frietkot te gaan. De uitbaatster van het frietkot kende ik nog van dat filmpje uit youporn waar ze helemaal in haar blootje op de grond lag met een hondeketting rond haar hals terwijl haar meesteres de hele tijd haar hoge naaldhakken in haar tepels plantte of een trap tegen haar kut gaf. De frituuruitbaatster haar gezicht betrok toen ze mijn grijns zag. Ze had gehoopt dit deel uit haar prive leven verborgen te houden maar besefte dat het te laat was. Ze vroeg of we Bulgaarse saus wilden bij onze frieten maar we zeiden dat we zelf onze saus hadden meegebracht. Ze zei dat we onze bestelling in het frietkot mochten opeten maar dat we wel aan social distancing moesten doen. Haar woorden waren net koud of twee agenten stapten binnen en stelden vast dat er niet aan de corona richtlijnen werd voldaan. De zaak werd onmiddellijk gesloten en wij werden met zijn drieen in de combi weggevoerd. Na een tijdje stopte de combi en we moesten uitstappen. We werden vastgeboeid en moesten op de grond gaan liggen. Een van die agenten vaond het nodig om met zijn knie te leunen tegen die schilder zijn nek tot die niet meer kon ademen. Een voorbijganger die nog laat ging wandelen met zijn poedel had dit allemaal gefilmd en op youtube gezet (en per vergissing ook op youporn). Sindsdien is het hek van de dam en worden over het ganse land frietkoten afgebroken en emmers met tartaarsaus tegen muren en vensters gekwakt. Ter ere vd overleden schilder dragen betogers een kwast en schilderen de smoelen van agenten in het zwart wat dan weer tot klachten leidde bij Unia wegens blackfacing.

[IJsboer]

Oorspronkelijk geplaatst door Elio di Supo

Toen de schilder eindelijk toekwam deed hij zijn emmertje open. Wat bleek? Het was geen witte verf maar een grote pot tartaarsaus van Mora Snacks dat hij per abuis had meegenomen. Enfin, in plaats van nog meer tijd te verliezen en om verf te gaan besloten we dan maar om met de emmer naar het nabije frietkot te gaan. De uitbaatster van het frietkot kende ik nog van dat filmpje uit youporn waar ze helemaal in haar blootje op de grond lag met een hondeketting rond haar hals terwijl haar meesteres de hele tijd haar hoge naaldhakken in haar tepels plantte of een trap tegen haar kut gaf. De frituuruitbaatster haar gezicht betrok toen ze mijn grijns zag. Ze had gehoopt dit deel uit haar prive leven verborgen te houden maar besefte dat het te laat was. Ze vroeg of we Bulgaarse saus wilden bij onze frieten maar we zeiden dat we zelf onze saus hadden meegebracht. Ze zei dat we onze bestelling in het frietkot mochten opeten maar dat we wel aan social distancing moesten doen. Haar woorden waren net koud of twee agenten stapten binnen en stelden vast dat er niet aan de corona richtlijnen werd voldaan. De zaak werd onmiddellijk gesloten en wij werden met zijn drieen in de combi weggevoerd. Na een tijdje stopte de combi en we moesten uitstappen. We werden vastgeboeid en moesten op de grond gaan liggen. Een van die agenten vaond het nodig om met zijn knie te leunen tegen die schilder zijn nek tot die niet meer kon ademen. Een voorbijganger die nog laat ging wandelen met zijn poedel had dit allemaal gefilmd en op youtube gezet (en per vergissing ook op youporn). Sindsdien is het hek van de dam en worden over het ganse land frietkoten afgebroken en emmers met tartaarsaus tegen muren en vensters gekwakt. Ter ere vd overleden schilder dragen betogers een kwast en schilderen de smoelen van agenten in het zwart wat dan weer tot klachten leidde bij Unia wegens blackfacing.

Dit is het beste verhaal dat ik in jaren gelezen heb.

[NieuwNoors]

En ik sta hier rond mijn eettafel te rolschaatsen.......al zeker 50 rondjes gedaan maar goed: ik heb mij gedrapeerd in mijn keukengordijn en heb ne keukenhanddoek op mijn hoofd. Ik heb ook nen hamer in mijn hand en bij elke ronde rond de tafel sla ik iets kapot.
Intussen zijn al mijn lampen stuk en al de kaderkes en mijn lampadeirke ook.
Maar dat is niet erg hoor! Ik ga straks even in het zwembadje van de kleinkinderen 25 sit-ups doen en daarna ga ik de buurvrouw bloemen brengen. Zo van die gele. Misschien dat ik daarna nog de scooter van mijn buurjongen leen en naar het bos rijd alwaar ik paddenstoelen ga plukken. Zo van die rode met witte stippen zoals in dat liedje . Enfin ik zie wel maar nu eerst nog mijn beddenlakens in reepjes knippen!

[Marie van de koster]

Ik moet laten weten dat de harmonikadame weer thuis is maar ze speelt nu viool dus moet ik haar voortaan viooldame noemen. Haar man zit nog bij de bruine beren en danst er de chachacha op zijn hoofd zoals zijn vrouw het hem geleerd heeft. Ik laat al mijn buren achter en wandel naar de weide waar geen koe of paard te bekennen is. De boer heeft ze deze middag allemaal opgegeten, hij had grote honger. Eerst heeft hij wel de koeien leeggemolken en met die melk heeft hij de beek bijgevuld zodat dat niet meer droog staat. De mensen waren blij omdat er weer water in de beek staat maar het is dus geen water, het is lekkere volle melk. De vissen zijn niet blij, die springen uit de beek recht in vogelnestjes waar ze zich laten verwennen door papa en mama merel en mus die hen wormpjes voederen.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Ik moet laten weten dat de harmonikadame weer thuis is maar ze speelt nu viool dus moet ik haar voortaan viooldame noemen. Haar man zit nog bij de bruine beren en danst er de chachacha op zijn hoofd zoals zijn vrouw het hem geleerd heeft. Ik laat al mijn buren achter en wandel naar de weide waar geen koe of paard te bekennen is. De boer heeft ze deze middag allemaal opgegeten, hij had grote honger. Eerst heeft hij wel de koeien leeggemolken en met die melk heeft hij de beek bijgevuld zodat dat niet meer droog staat. De mensen waren blij omdat er weer water in de beek staat maar het is dus geen water, het is lekkere volle melk. De vissen zijn niet blij, die springen uit de beek recht in vogelnestjes waar ze zich laten verwennen door papa en mama merel en mus die hen wormpjes voederen.

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Ik moet laten weten dat de harmonikadame weer thuis is maar ze speelt nu viool dus moet ik haar voortaan viooldame noemen. Haar man zit nog bij de bruine beren en danst er de chachacha op zijn hoofd zoals zijn vrouw het hem geleerd heeft. Ik laat al mijn buren achter en wandel naar de weide waar geen koe of paard te bekennen is. De boer heeft ze deze middag allemaal opgegeten, hij had grote honger. Eerst heeft hij wel de koeien leeggemolken en met die melk heeft hij de beek bijgevuld zodat dat niet meer droog staat. De mensen waren blij omdat er weer water in de beek staat maar het is dus geen water, het is lekkere volle melk. De vissen zijn niet blij, die springen uit de beek recht in vogelnestjes waar ze zich laten verwennen door papa en mama merel en mus die hen wormpjes voederen.

Uiteindelijk zijn die vissen dus eigenlijk wel blij maar het is hen niet aan te zien, ze spartelen in de nestjes als vissen op het droge terwijl ze van dikke wormen knabbelen.
Enfin, ik blijf daar niet naar kijken, ik heb vandaag nog werk.
Naar het schijnt, gaat alles in het land voortaan wat beter worden, Sophie heeft het beloofd maar ze heeft wat hulp nodig om haar beloften waar te maken. Ze vroeg of ik efkes wou langskomen in de Wetstraat. Ze stuurde haar wagen maar dat is een ecologische, een houten kar met grote wielen en een koetsier van voor. Die koetsier heeft een schoon kostuumke aan. Rood en groen en een bijpassend hoedje met een pluim erop. Dat is goed, nu moet ik hem geen pluim meer geven!
De banken in de kar zijn wel redelijk hard maar anderzijds is er een baldakijn boven mijn hoofdje en daardoor voel ik me erg belangrijk!
Op naar Sophie!

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

En ik sta hier rond mijn eettafel te rolschaatsen.......al zeker 50 rondjes gedaan maar goed: ik heb mij gedrapeerd in mijn keukengordijn en heb ne keukenhanddoek op mijn hoofd. Ik heb ook nen hamer in mijn hand en bij elke ronde rond de tafel sla ik iets kapot.
Intussen zijn al mijn lampen stuk en al de kaderkes en mijn lampadeirke ook.
Maar dat is niet erg hoor! Ik ga straks even in het zwembadje van de kleinkinderen 25 sit-ups doen en daarna ga ik de buurvrouw bloemen brengen. Zo van die gele. Misschien dat ik daarna nog de scooter van mijn buurjongen leen en naar het bos rijd alwaar ik paddenstoelen ga plukken. Zo van die rode met witte stippen zoals in dat liedje . Enfin ik zie wel maar nu eerst nog mijn beddenlakens in reepjes knippen!

Ik heb intussen de reepjes van mijn lakens verpakt in kartonnen dozen die ik beschilderd heb met gele en blauwe bollekes. Ik ben - na een pauze- nu aan 't moonwalken zoals MJ. Zodadelijk ga ik nog al het behangpapier van de muren schrapen en voordat ik ga slapen ga ik 40 Marsen opeten.

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Ik heb intussen de reepjes van mijn lakens verpakt in kartonnen dozen die ik beschilderd heb met gele en blauwe bollekes. Ik ben - na een pauze- nu aan 't moonwalken zoals MJ. Zodadelijk ga ik nog al het behangpapier van de muren schrapen en voordat ik ga slapen ga ik 40 Marsen opeten.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Ik ga ook mijn bloemkool die ik gisteren gekocht heb vernietigen, nu ik weet dat 'ene' forummer daar graag opzit. Bweik zeg!!!!!!!!

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Uiteindelijk zijn die vissen dus eigenlijk wel blij maar het is hen niet aan te zien, ze spartelen in de nestjes als vissen op het droge terwijl ze van dikke wormen knabbelen.
Enfin, ik blijf daar niet naar kijken, ik heb vandaag nog werk.
Naar het schijnt, gaat alles in het land voortaan wat beter worden, Sophie heeft het beloofd maar ze heeft wat hulp nodig om haar beloften waar te maken. Ze vroeg of ik efkes wou langskomen in de Wetstraat. Ze stuurde haar wagen maar dat is een ecologische, een houten kar met grote wielen en een koetsier van voor. Die koetsier heeft een schoon kostuumke aan. Rood en groen en een bijpassend hoedje met een pluim erop. Dat is goed, nu moet ik hem geen pluim meer geven!
De banken in de kar zijn wel redelijk hard maar anderzijds is er een baldakijn boven mijn hoofdje en daardoor voel ik me erg belangrijk!
Op naar Sophie!

We zijn nog niet vertrokken! Die houten kar heeft geen motor en de koetsier heeft geen paarden want die zijn opgegeten door de boer. De os en de ezel zijn gaan lopen, die werken niet graag en ze zagen het onheil aankomen. De koeien zijn er ook niet meer. Wat nu gezongen?
Ik zei tegen de koetsier dat hij voor muizen moest zorgen, hebben die ook niet de koets van Assepoester getrokken. Nu is de koetsier op muizenjacht, dat kan nog lang duren. Hier zit ik onder mijn baldakijn. Maar daar is de viooldame die intussen een trompetdame geworden is! Zij wil meegaan, zegt ze en dan gaan we samen in haar 2PK. Weg zijn wij!
Helaas na een kwartiertje staan we voor de brug van Willebroek en hoewel we dat liedje heel dapper en luid zingen, blijft de brug toe. 't Zal niet meer voor vandaag zijn.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

We zijn nog niet vertrokken! Die houten kar heeft geen motor en de koetsier heeft geen paarden want die zijn opgegeten door de boer. De os en de ezel zijn gaan lopen, die werken niet graag en ze zagen het onheil aankomen. De koeien zijn er ook niet meer. Wat nu gezongen?
Ik zei tegen de koetsier dat hij voor muizen moest zorgen, hebben die ook niet de koets van Assepoester getrokken. Nu is de koetsier op muizenjacht, dat kan nog lang duren. Hier zit ik onder mijn baldakijn. Maar daar is de viooldame die intussen een trompetdame geworden is! Zij wil meegaan, zegt ze en dan gaan we samen in haar 2PK. Weg zijn wij!
Helaas na een kwartiertje staan we voor de brug van Willebroek en hoewel we dat liedje heel dapper en luid zingen, blijft de brug toe. 't Zal niet meer voor vandaag zijn.

Zalig,

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

We zijn nog niet vertrokken! Die houten kar heeft geen motor en de koetsier heeft geen paarden want die zijn opgegeten door de boer. De os en de ezel zijn gaan lopen, die werken niet graag en ze zagen het onheil aankomen. De koeien zijn er ook niet meer. Wat nu gezongen?
Ik zei tegen de koetsier dat hij voor muizen moest zorgen, hebben die ook niet de koets van Assepoester getrokken. Nu is de koetsier op muizenjacht, dat kan nog lang duren. Hier zit ik onder mijn baldakijn. Maar daar is de viooldame die intussen een trompetdame geworden is! Zij wil meegaan, zegt ze en dan gaan we samen in haar 2PK. Weg zijn wij!
Helaas na een kwartiertje staan we voor de brug van Willebroek en hoewel we dat liedje heel dapper en luid zingen, blijft de brug toe. 't Zal niet meer voor vandaag zijn.

Na een half uur is de trompetdame het beu. Met haar neus in de wind als een echte tubadame gooit ze me uit haar 2PK. Poeh, of ik het me aantrek, zo'n 2 PK-tje is ook maar niets voor wie juist onder een baldakijn heeft gezeten. Ik besluit de trein te nemen maar om aan het station te geraken moet ik autostop doen. Die auto's stoppen niet! Dat was anders in de tijd dat ik 20 jaar was, toen stopten ze met 3 tegelijk. Goed, te voet dan maar. Net nu het geregend heeft. Na 3 jaar droogte is het harde zand herschapen in een slijkmassa. Ik ga wegzakken! Er zitten rare beesten in dat slijk. Daarzie, een octopus met vlindervleugels en de snuit van een vogelbekdier. Hij stelt zich voor, mijn naam is Ocvlinbek, vertelt hij heel charmant. Hij biedt me 1 van zijn 8 armen, zo kan ik beter stappen door het slijk. Intussen vertelt hij zijn levensverhaal : zijn geboorte in het diepste van de oceaan tussen de zeepaardjes. Dat zijn echte paardjes, zegt hij, laat het u niet wijs maken dat dat vissen zijn, ik heb er zelf op gereden. Wow! Als Ocvlinbek praat, veranderen zijn vleugels voortdurend van kleur. Dat vind ik plezant. We komen aan een bushalte. Jammer dat ik niet meekan, zegt Ocvlinbek, maar volgens de coronaregels geld ik voor 2 en ik mag niet naast mezelf zitten.
Ik troost hem. Ik ga nu naar Sophie om dat op te lossen, zeg ik.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Na een half uur is de trompetdame het beu. Met haar neus in de wind als een echte tubadame gooit ze me uit haar 2PK. Poeh, of ik het me aantrek, zo'n 2 PK-tje is ook maar niets voor wie juist onder een baldakijn heeft gezeten. Ik besluit de trein te nemen maar om aan het station te geraken moet ik autostop doen. Die auto's stoppen niet! Dat was anders in de tijd dat ik 20 jaar was, toen stopten ze met 3 tegelijk. Goed, te voet dan maar. Net nu het geregend heeft. Na 3 jaar droogte is het harde zand herschapen in een slijkmassa. Ik ga wegzakken! Er zitten rare beesten in dat slijk. Daarzie, een octopus met vlindervleugels en de snuit van een vogelbekdier. Hij stelt zich voor, mijn naam is Ocvlinbek, vertelt hij heel charmant. Hij biedt me 1 van zijn 8 armen, zo kan ik beter stappen door het slijk. Intussen vertelt hij zijn levensverhaal : zijn geboorte in het diepste van de oceaan tussen de zeepaardjes. Dat zijn echte paardjes, zegt hij, laat het u niet wijs maken dat dat vissen zijn, ik heb er zelf op gereden. Wow! Als Ocvlinbek praat, veranderen zijn vleugels voortdurend van kleur. Dat vind ik plezant. We komen aan een bushalte. Jammer dat ik niet meekan, zegt Ocvlinbek, maar volgens de coronaregels geld ik voor 2 en ik mag niet naast mezelf zitten.
Ik troost hem. Ik ga nu naar Sophie om dat op te lossen, zeg ik.

Super!

[Zucht]

Drie vrouwen komen te overlijden bij een verkeersongeval.
Ze melden zich tegelijk bij Petrus, hij kijkt hun status even na. Ze mogen door naar de hemel.
Petrus wijst er op dat het niet toegestaan is op de aanwezige eenden te trappen.
De dames gaan de hemel in waar het krioelt van de eenden.
Vrouw een let even niet goed op en trapt op een eend.
Petrus ziet het meteen. Ze krijgt meteen een sanctie. Ze wordt geketend aan een foeilelijke man. Dat is voor de eeuwigheid.
Ook vrouw twee is onvoorzichtig en trapt op een eend. Ook zij krijgt de ketens om met een ongelooflijk lelijke man.
Vrouw nummer drie denkt dat zal mij niet gebeuren. Het gaat langetijd goed tot Petrus ineens komt aanlopen met een hele knappe man.
Petrus zegt niets en ketent de man aan de vrouw, hij loopt daarna weg.
De vrouw begint een praatje met de man en probeert er achter te komen waarom zij aan die knappe man vast zit.
Geen idee zegt de man, tien minuten geleden heb ik per ongeluk op een eend getrapt.

[kojak]

Oorspronkelijk geplaatst door Zucht

Drie vrouwen komen te overlijden bij een verkeersongeval.
Ze melden zich tegelijk bij Petrus, hij kijkt hun status even na. Ze mogen door naar de hemel.
Petrus wijst er op dat het niet toegestaan is op de aanwezige eenden te trappen.
De dames gaan de hemel in waar het krioelt van de eenden.
Vrouw een let even niet goed op en trapt op een eend.
Petrus ziet het meteen. Ze krijgt meteen een sanctie. Ze wordt geketend aan een foeilelijke man. Dat is voor de eeuwigheid.
Ook vrouw twee is onvoorzichtig en trapt op een eend. Ook zij krijgt de ketens om met een ongelooflijk lelijke man.
Vrouw nummer drie denkt dat zal mij niet gebeuren. Het gaat langetijd goed tot Petrus ineens komt aanlopen met een hele knappe man.
Petrus zegt niets en ketent de man aan de vrouw, hij loopt daarna weg.
De vrouw begint een praatje met de man en probeert er achter te komen waarom zij aan die knappe man vast zit.
Geen idee zegt de man, tien minuten geleden heb ik per ongeluk op een eend getrapt.