Constitutieve autonomie Brussels Hoofdstedelijk Gewest

[rub1615]

Een onderbelicht onderdeel van de laatste, nog in de pijplijn zittende staatshervorming is de constitutieve autonomie die het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (en de Duitstalige Gemeenschap) krijgt.

Dit document geeft de exacte formulering weer.

Een dingetje viel me daarbij op:


Is dit niet de doos van Pandora openen? Constitutieve autonomie behandeld ook basiszaken zoals het aantal parlementsleden en hoeveel daarvan Nederlandstalig en Franstalig moeten zijn (het aantal voorbehouden Vlaamse zetels). Evenals het aantal Vlaamse ministers in Brussel (momenteel 2).

Gezien er 72 Franstaligen in het parlement zitten op een totaal van 89 kunnen Franstaligen zichzelf dus meer macht geven. Er zijn immers slechts 60 zetels nodig om tot een tweederde meerderheid te komen.

[Lucajac]

Oorspronkelijk geplaatst door rub1615

...

Dit document geeft de exacte formulering weer.

...

Is dit niet de doos van Pandora openen? Constitutieve autonomie behandeld ook basiszaken zoals het aantal parlementsleden en hoeveel daarvan Nederlandstalig en Franstalig moeten zijn (het aantal voorbehouden Vlaamse zetels). Evenals het aantal Vlaamse ministers in Brussel (momenteel 2).

...

Interessant document. Brussel wordt dus nog meer een eigen gewest... Is dat de laatste voorbereidende stap om in geval van onduidelijkheden in 2014 (of later) Brussel de onafhankelijkheid te laten uitroepen, zodat het definitief weg is van Vlaanderen en toebehoort aan de Waalse Brusselaars en de "Fédération Wallonie-Bruxelles"?

Ik had graag een inhoudelijke commentaar gegeven op het getoonde stukje van het document en heb daarom wat rondgezocht in de grondwet n.a.v. het volgende citaat dat in dat stukje stond:

.... In dit geval wordt de in artikel 134 bedoelde regel aangenomen met een meerderheid van tweederden...

Maar de draagwijdte is me daaruit niet helemaal duidelijk geworden. Voor een leek kan de grondwet soms nogal onduidelijk zijn. Maar ook als het maar enkel o.a. gaat over de verdeling van het aantal vertegenwoordigers per taalgroep, is het ook al triestig genoeg. Spijtig dat de traditionele partijen niet kunnen wachten tot ze Brussel helemaal hebben weggegeven en zomaar in de vallen van Di Rupo trappen..