Johan Albrecht: Olieschaarste lost opwarming van de aarde op

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Stratcat

Ze moeten bij Greenpeace wel eens weten wat ze willen

http://www.greenpeace.org.uk/files/p...eport/2743.pdf



Ik heb de indruk dat Greenpeace zich vooral tegen grote bedrijven kant. Hoewel het er zelf één is.

Ik kan me niet gaan verantwoorden voor wat ieder met een groen tintje denkt of zegt.

Edit: Ik ben dus tegen het gebruik van biobrandstoffen gekant. We hebben er niet eens genoeg landbouwgrond voor en het zal drukken op de voedselprijzen en op lange termijn ook -voorraden waardoor we in de decadente en hoogst genante toestand terechtkomen dat persoon x een leeg bord heeft omdat persoon y met zijn jeep naar de bakker moet rijden...

Als je via genetische manipulatie de gewassen uiterst rendabel maakt zodat de voor ons absurde omstandigheden die de gewassen nu nodig hebben niet meer noodzakelijk zijn. En men kan dit doen met de nodige voorzichtigheid in een hermetisch afgesloten boerderij (naar het voorbeeld van vertical farming) dan valt er misschien wel wat voor te zeggen.

Daarbij moet er ook nog nieuw onderzoek komen. In Duitsland bleek bijvoorbeeld al dat olie uit raapzaad nog vele malen kankerverwekkender was dan gewone diesel.


QUOTE]
Maar hoe realistisch is dat soort biodiesel als alternatief voor olie? Elke keuterboer zijn biologisch biobrandstofveldje?[/quote]

Zodat de lokale inwoners daar hun eten al niet meer kunnen gaan halen. Super idee.

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Eigenlijk moest daar staan, 'tenzij je maar de helft gelezen hebt'.

Ik heb het helemaal gelezen hoor

Oh zijn economen, kapitalisten, liberalen (ja ik gooi ze allemaal onder één noemer gemakshalve en ik heb daar zo mijn redenen toe) allemaal plots heel begaan met het milieu en schuiven ze de economische belangen op de achtergrond? Erg nobel. Nooit gedacht nog zoiets te zullen meemaken.

Een diepe zucht zal ook niet helpen zeker?

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Ik kan me niet gaan verantwoorden voor wat ieder met een groen tintje denkt of zegt.

Dat is waar.
Ik vraag me wel af wat de relevantie van die opmerking is.

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Stratcat

Dat is waar.
Ik vraag me wel af wat de relevantie van die opmerking is.

Ik veronderstelde dat wat u zei over Greenpeace aan mij gericht was ...

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Ik veronderstelde dat wat u zei over Greenpeace aan mij gericht was ...

Daarmee zeg ik toch niet dat jij je moet verantwoorden voor wat Greenpeace zegt.
Soit, ik ben weg, want dit is niet goed voor mijn humeur.

[Groentje-18]

Nog wat over "Albrechts visie"

Stern asks rhetorically whether there are sufficient fossil fuels to fulfil economic growth forecasts, or whether fossil fuel shortage would provide a laissez-faire solution to climate change by forcing up the price and depressing demand.

So where does "peak oil" leave the Stern review? The intuitive answer is that running out of oil should at least be good for climate change, but the reverse could be true. A growing shortfall of global oil production is likely to send the crude price skywards, obliterating Stern’s grand bargain. The kind of long-term impacts attributed by Stern to climate change could arrive much sooner and in a single thunderclap. With the economy reeling, it will be far harder to fund the expensive new energy infrastructure we need to combat climate change. And faced with the likely re-emergence of mass unemployment, the political priority may well shift from, say, maintaining a high price on carbon, to keeping the lights burning at lowest cost. True, recession would mean we would emit less CO2, but since we have to cut by at least 60 per cent by 2050, economic contraction is hardly the optimal way to achieve the target.

What makes Stern’s omission the more surprising is that two of Tony Blair’s closest advisers believe global oil production will peak by around 2015. David Manning—Blair’s chief foreign policy adviser in the run-up to Iraq—seems to think it will come at “some point between 2010 and 2020,” while chief scientific adviser David King told me in 2005, “ten years or less.” The government’s official position, however, is that there is nothing to worry about until after 2030. Is there something they’re not telling us?
End of the article

http://www.prospect-magazine.co.uk/a...ls.php?id=8954

[Ambiorix]

Oorspronkelijk geplaatst door Morduk

En waarover heeft de auteur het hier dan?

'Er zijn nu al jonge wetenschappers die met weinig geld een methode op basis van algen ontwikkeld hebben om de CO2-uitstoot van steenkoolcentrales voor het grootste deel te capteren. Wat er overblijft, kan bovendien gebruikt worden als biobrandstof. En dat is nog maar één technologisch voorbeeld.'

zever natuurlijk.
China en Indië gaan het gros van hun industrie baseren op steenkool. Moderne technologie komt pas NA de industrialisatie.

[Ambiorix]

Oorspronkelijk geplaatst door Morduk

Denk je dat een kleine groep wetenschappers de wereld en haar bevolking gaat redden?

Hoeveel scenario's zijn er nu: 6? 7? Welke moet in beleid omgezet worden? Daar mag toch over gediscussieerd worden?

Het wordt wel degelijk hoog tijd voor economische analyse. Of denk je nu dat plots iedereen alles gaat laten vallen en gratis de wereld gaat redden? Of denk je [slik] aan dingen zoals een wereldregering die maatregelen moet treffen.

loos argument.

Tegenvoorbeeld: verbod op CFK's en redding voor het gevaar van de vergroting van het gat in de ozonlaag. Wereldwijde wetenschappelijke consensus en (ondanks het weerwerk van enkele "critici" - vanwaar kennen we dit) wereldwijde aanpak van het probleem.
Idd, een klein groepje wetenschappers heeft de mensheid behoed voor een ramp.

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door Ambiorix

zever natuurlijk.
China en Indië gaan het gros van hun industrie baseren op steenkool. Moderne technologie komt pas NA de industrialisatie.

Dus die methode bestaat niet?

Voor de rest zou ik China en Indië vooral niet onderschatten.

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door Ambiorix

loos argument.

Tegenvoorbeeld: verbod op CFK's en redding voor het gevaar van de vergroting van het gat in de ozonlaag. Wereldwijde wetenschappelijke consensus en (ondanks het weerwerk van enkele "critici" - vanwaar kennen we dit) wereldwijde aanpak van het probleem.
Idd, een klein groepje wetenschappers heeft de mensheid behoed voor een ramp.

Wel...

Aan de ene kant wetenschappelijk onderzoek dat een lineair verband vaststelde tussen ozonafbraak en bepaalde koolwaterstoffen. De oorzaak was gekend, het gevolg was gekend, het verband kon duidelijk aangetoond worden en men kon rustig overschakelen op alternatieven. Daaruit is een succesvol en breed gedragen protocol ontstaan.

Aan de andere kant het IPCC die het hele aardse klimaat gaan nabootsen in een computermodel en daar dan een deel scenario's uit distilleert in de range van 'inconvenient' tot 'apocalyptic'. Je kan dan wel roepen dat de wereld moet gered worden, maar de CC steunt toch wel op een ietsie pietsie complexere relatie oorzaak-gevolg.

Mij houdt slechts 1 ding bezig: wat wil men nu concreet gaan doen. Als het enige antwoord gelijkstaat met de economie stilleggen en de vooruitgang terugdraaien, dan ga ik niet akkoord omdat dat de weg van het simplistisch denken is. Want dan blijkt de menselijke creativiteit enkel in staat tot het bedenken van doemscenariootjes, klingelen van alarmbellen en aanwakkeren van contraproductieve schuldgevoelens.

Albrecht klinkt tenminste als iemand die probeert te concretiseren, die m.i. pertinente vragen stelt over concrete realiseerbaarheid van maatregelen. En bij sommige scenario's is er niks concreet anders te bedenken dan: 'zoek een lekker hoog plekje en leer stenen eten'.

Als jij in een brandend gebouw staat, bij wie sluit je je aan: die klojo die staat te roepen dat we er allemaal aangaan en dat het onze schuld is, of die kerel die de nooduitgang zoekt.

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Dit parcours hoeft ook niet with-in subject te zijn maar kan ook eerder tussen verschillende personen.

Ja zeg, zo kun je iedereen verdacht maken. 'Inderdaad, u hebt dat niet gezegd, maar u zit op min of meer dezelfde lijn met iemand die dat wel gezegd heeft, dus u hebt het toch gezegd'.

Als hier morgen een onweerlegbaar en methodologisch artikel staat waaruit blijkt dat er geen klimaatverandering is zal ik sceptisch zijn maar ik zal het zeker geloven. De mogelijkheid niet uitsluiten en vervolgonderzoek afwachten.

Hmmmm. Sceptisch zijn en toch geloven. Het kan, maar wordt men er niet makkelijk gek van dan wel een eeuwige twijfelaar.

Welk vervolgonderzoek? Het is toch onweerlegbaar...

Nu, een onweerlegbaar en methodologisch artikel........kweenie.......klinkt mij gelijk.....'als morgen Sinterklaas wordt bewezen, zet ik terug een schoen bij de schouw op 6 december'....Fat chance, i think.

Het zal alleszins niet van econoom of liberaal komen, nietwaar

Beleidsmakers zullen de keuze moeten maken.
Dat moeten ze wel vaker hoor. Niemand heeft een glazen bol. Het IPCC ook niet, maar dat ze die niet hebben zien bepaalden eerder als een toegeving van hun zwakte en een reden om hun voorspellingen naar de prullenmand te verwijzen.
Het goede is dat ze dankzij die range die mogelijkheid hebben.
Dat is goed voor hun welteverstaan.
Of dat goed is voor de aarde en wat er leeft aan haar oppervlakte zal nog blijken.
Weet je dat de hele wetenschappelijkheid van een rapport vervalt vanaf het moment dat erin staat 'het is zeker dat' of 'het is zeker dat niet'? Dat k�*n je namelijk statistisch gezien onmogelijk hard maken. Nochtans heb je dan wel geen range meer. Het is kiezen of delen.

Ik heb ook geen glazen bol. Ik hoop alvast geen 7°C. Ik kan me niet voorstellen hoe onze planeet er dan uit zou zien.

Wel, ga uit van het WCS principe, dus het topscenario.
Hoeveel bedraagt de economische kost? Hoe precies is dat becijferd?

Als ik me niet vergis zijn de economische kosten per scenario zelfs ook becijferd.

Door economen, hoop ik. Of mogen die niet binnen bij het IPCC .

Wel het wordt tijd dat die globale kostenplaatjes eens getoetst worden op deugdelijkheid. Wie zou dat kunnen?

De brandstoffen zullen niet op tijd op zijn. De klimaatverandering is al bezig.
China drijft zelfs op steenkool. Veel van die lagen staan in brand. Misschien zijn ze sneller opgebrand dan ontgonnen. Maar klimaatgezien helpt ons dat niet veel.
Over de gevolgen van bv. biobrandstoffen als alternatief en hun desastreuze effecten op het milieu en de mens is hier al gepost.
Er zijn natuurlijk wel andere alternatieven, maar meestal wint het meest economisch haalbare alternatief. Momenteel zijn dat blijkbaar de biobrandstoffen.

Kijk, ik begrijp wel wat je wil zeggen, maar er wordt wat afgeluld momenteel. Omdat men probeert ideologische kwesties te linken aan wetenschappelijke kwesties.

Zoals de liberale markteconomie de schuld geven van CC.

Energievoorziening zou een topproiriteit moeten worden. Begin morgen de economische stimulansen te geven om de investeringen te lokken, maar niet, ik herhaal NIET, door stookoliecheques, dakisolatiesubsidies en fucking spaarlampen, zoals Albrecht terecht stelt. We zijn aan het luchtfietsen met lineaire CO2-reducties.

Ik ben geen zwart-wit denker. Als het correct is, mag het ook gezegd.
Het is geen geheim dat de Kyoto-doelstellingen een druppel zijn op een hete plaat en de interesse ook wel wat breder mocht zijn dan CO2 alleen. Dat de arme landen de landen zullen zijn die het het hardst te verduren zullen krijgen is ook geweten. Maar dat neemt niet weg dat zijn algemene visie incorrect is.

==>

Dat is waar. Ik ga het boek ook lezen als ik het te pakken krijg.

Waarom boeken lezen over algemene incorrecte visies .

[Firestone]

DS van vandaag publiceert een reactie op Albrecht's boek.

Het gevaar van klimaatrelativisme

'Het is onbezonnen voluntaristisch om te wachten op een signaal van de markt (een drastische verhoging van de olieprijs) vooraleer een ernstige CO2-reductie na te streven', vinden vier klimaatexperts in reactie op de 'economische klimaatscepticus' Johan Albrecht.


Ondanks de onmiskenbare wetenschappelijke bewijslast blijft het klimaatscepticisme op veel belangstelling rekenen. Na de uitzending van Martin Durkins documentaire The Great Global Warming Swindle, Bjorn Lomborgs nieuwe boek Cool It, is het nu de beurt aan Johan Albrecht die met zijn kersverse boek 'Klimaatrelativisme' een nieuw hoofdstuk aan het Groot Klimaatsceptische Woordenboek toevoegt.

Toegegeven: de ene relativist is de andere niet. Daar waar sceptici als Durkin de wetenschappelijke consensus inzake de aard en de menselijke oorzaken van de huidige globale opwarming nog trachten te ontkennen, gooien 'economische klimaatsceptici' als Lomborg en Albrecht het over een andere boeg. Het klimaatprobleem en de oorzaken ervan worden op zich niet in vraag getrokken. Wel betwist men de ernst van het vraagstuk. Het VN-klimaatpanel (IPCC) wordt ervan beschuldigd van 'pessimistisch' en nodeloos 'alarmistisch' te werk te gaan. Dat is een zeer vreemde stelling als je weet dat het VN-klimaatpanel een consensusinstituut is: alleen datgene waarover een voldoende sterke consensus bestaat, wordt naar buiten gebracht. Dit impliceert dat de rapporten en de projecties van het IPCC eerder aan de voorzichtige kant zijn.

Dat werd recent nog eens bevestigd in het Amerikaanse vakblad PNAS. Onderzoekers tonen daarin aan dat de snel groeiende wereldeconomie in steeds sneller tempo CO2 de lucht inpompt. De snelheid van de stijging (3,3 procent per jaar in de periode 2000-2006, ten opzichte van 1,3 procent per jaar in de jaren negentig) is zelfs groter dan men eind jaren negentig in het worst case scenario had geprojecteerd. Bovendien stelt men vast dat de efficiëntie waarmee de koolstofsinks (oceanen en landoppervlakte) een deel van de door de mens uitgestoten CO2 terug absorberen, tanende lijkt te zijn.

Om de opwarming nog te beperken tot 2-2,4°C moet de mondiale broeikasgasuitstoot met 50 �* 85 procent dalen tegen 2050, aldus het IPCC. Dit kan alleen gehaald worden indien er mondiaal wordt gewerkt aan een krachtdadig klimaatakkoord waarin alle belangrijke landen verplichtingen opnemen. Rekening houdend met het principe van 'gedeelde maar gedifferentieerde verantwoordelijkheid' betekent dit voor westerse landen als België een daling van de uitstoot in de grootte van 80 �* 90 procent tegen 2050. Zulke reducties zijn mogelijk op voorwaarde dat overheden wereldwijd een beleid op poten zetten dat verregaande technologische evoluties en gedragswijzigingen beoogt. Door een rookgordijn op te trekken en op die manier het klimaatrelativisme te voeden, verhinder je juist dat zo'n beleid tot stand kan komen. Dat is de contradictie in de beweringen van sceptici als Lomborg en Albrecht. Hun nuancering van de zogenaamde klimaathype, gekoppeld aan een onwrikbaar geloof in de markt, valt niet te rijmen met de sense of urgency van het klimaatprobleem. Het is onbezonnen voluntaristisch om te wachten op een signaal van de markt (een drastische verhoging van de olieprijs) vooraleer een ernstige CO2-reductie na te streven.

Dit brengt ons bij de ethische component in dit verhaal. Zelfs een opwarming van 2°C, die de EU hanteert als grens en die Albrecht 'aanvaardbaar' noemt, zal grote gevolgen hebben voor vele miljoenen mensen in deze wereld. De landen die de laatste 200 jaar voor de grootste uitstoot hebben gezorgd (VS, EU en Japan) zijn niet de landen waar de klimaatgevolgen het meest ontwrichtend (zullen) zijn. Integendeel, de zwaarste klappen vallen net in die landen die amper verantwoordelijk zijn voor het probleem: de laaggelegen eilanden, zwart Afrika en de megadelta's. De opwarming zal de al bestaande problemen verergeren. Het is dan ook vreemd te lezen dat Albrecht van mening is dat het klimaatprobleem minder relevant is dan het voedselprobleem. Sommige projecties geven aan dat bij een gemiddelde temperatuurtoename van meer dan 2,5°C er tegen 2080 minstens 3 miljard mensen zouden leven in zones met grote waterschaarste, met verregaande gevolgen voor... juist, de voedselproductie. Conclusie: boeken als 'Klimaatrelativisme' en Cool It leiden tot een self-fulfilling prophecy. Hoe vaker deze stellingen worden herhaald, hoe groter de verwarring en de klimaatmoeheid bij de leek, hoe minder druk er wordt gezet op politici wereldwijd, hoe kleiner de kans dat we de gevaarlijke en voor een deel onomkeerbare klimaatwijzigingen nog kunnen voorkomen.

Klimaatrelativisme is niet meer bij de tijd. Zoals ook het VN-milieuprogramma erkende in zijn GEO-4 rapport, hebben we nu dringend behoefte aan een proactief, oplossingsgericht klimaatbeleid. Het positieve aan zo'n beleid is dat daar ook aangename neveneffecten aan verbonden zijn: nieuwe werkgelegenheid, herwonnen energieautonomie en lagere gezondheidskosten door een verbeterde luchtkwaliteit. Op die manier maken we de weg vrij voor een duurzame, werkende, aantrekkelijke, haalbare en betaalbare toekomst.

Peter Tom Jones is burgerlijk ingenieur milieukunde (KU Leuven), Serge de Gheldere is klimaatambassadeur, Philippe Huybrechts en Jean-Pascal van Ypersele zijn klimatologen aan de VUB en de UCL

[Pieke]

Wtf, Serge de Gheldere klimaatexpert?

[parcifal]

Oorspronkelijk geplaatst door Pieke

Wtf, Serge de Gheldere klimaatexpert?

Klimaatambassadeur, mijn beste. Dat is wat er staat.

Die '4 klimaatexperts' is een vrijheid van DS, lijkt me.

[Pieke]

is zelfs groter dan men eind jaren negentig in het worst case scenario had geprojecteerd.

Waarom niet vergelijken met de projecties van het IPCC? Daar houdt men voor de periode 2000-2010 rekening met een stijging van 40%, of gemiddeld 3.4% per jaar (en is dus zelfs 0.3% lager dan de gepubliceerde cijfers van 3.1%);
in absolute cijfers stijgt de CO² hoeveelheid met 1.93 ppm per jaar (volgens Canadell, de studie waar naar gealludeerd wordt), terwijl in de IPCC scenarios voor 2000-2010 de stijging in CO² liggen tussen 1.9 en 2.2 ppm per jaar. De hoeveelheid van 1.93 ppm per jaar ligt dus in de lage range van de schatting door het IPCC.

Zucht

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door Firestone

DS van vandaag publiceert een reactie op Albrecht's boek.

In welk opzicht is dit een reactie op Albrecht's boek? Er worden wat algemene gemeenplaatsen rondgestrooid over de CC, maar nergens wordt zelfs concreet ingegaan op wat Albrecht nog maar zegt in de openingspost.

Het pijnlijke natuurlijk is dat Albrecht niets ontkent van de wetenschappelijke aspecten, maar enkel de hanteerbaarheid van de IPCC scenario's voor concrete beleidsformulering aan de kaak stelt. Je kan over 'a 100 million zillion' dollars beschikken voor klimaatbestrijding, als je het niet economisch efficiënt aanwendt, gooi je het over de balk zonder enige impact op de voorspelde catastrofes.

De standaardreply voor negationisten lag dus wat moeilijk. MAAR, dit artikel toont voor mij duidelijk aan dat Albrecht althans een gevoelige snaar heeft geraakt. Neem nu de volgende passages:

Door een rookgordijn op te trekken en op die manier het klimaatrelativisme te voeden, verhinder je juist dat zo'n beleid tot stand kan komen.

Conclusie: boeken als 'Klimaatrelativisme' en Cool It leiden tot een self-fulfilling prophecy. Hoe vaker deze stellingen worden herhaald, hoe groter de verwarring en de klimaatmoeheid bij de leek, hoe minder druk er wordt gezet op politici wereldwijd, hoe kleiner de kans dat we de gevaarlijke en voor een deel onomkeerbare klimaatwijzigingen nog kunnen voorkomen

hebben we nu dringend behoefte aan een proactief, oplossingsgericht klimaatbeleid. Het positieve aan zo'n beleid is dat daar ook aangename neveneffecten aan verbonden zijn: nieuwe werkgelegenheid, herwonnen energieautonomie en lagere gezondheidskosten door een verbeterde luchtkwaliteit. Op die manier maken we de weg vrij voor een duurzame, werkende, aantrekkelijke, haalbare en betaalbare toekomst.

Vrij vertaald: boeken en debatten die niet de consensus onderschrijven of enigszins bedreigen, hinderen een oplossingsgericht beleid. Juist, politici en economie, een combinatie die onwankelbaar vertrouwen inboezemt.

Dit artikel heeft de teneur van: hoe durft markteconomen zich moeien met ons onderzoeksterrein. Maar dat kan je zonder argumentatie niet schrijven, toch niet als wetenschapper, dus haal je 'ethische argumenten' aan en de 'state of confusion' bij de leek.

Dit is enkel bezorgdheid dat men in het klimaatdebat niet de weg zou kiezen van de politiek van de harde (groene) lijn, ongeacht economische haalbaarheid of rendabiliteit. Mijn vertrouwen in dat soort klimaatpolitici benadert het oneindig kleine.

[Groentje-18]

[quote=Morduk;3066790]In welk opzicht is dit een reactie op Albrecht's boek? Er worden wat algemene gemeenplaatsen rondgestrooid over de CC, maar nergens wordt zelfs concreet ingegaan op wat Albrecht nog maar zegt in de openingspost.

Het pijnlijke natuurlijk is dat Albrecht niets ontkent van de wetenschappelijke aspecten, maar enkel de hanteerbaarheid van de IPCC scenario's voor concrete beleidsformulering aan de kaak stelt. Je kan over 'a 100 million zillion' dollars beschikken voor klimaatbestrijding, als je het niet economisch efficiënt aanwendt, gooi je het over de balk zonder enige impact op de voorspelde catastrofes. [quote]

Misschien het stukje nog eens lezen?

gooien 'economische klimaatsceptici' als Lomborg en Albrecht het over een andere boeg. Het klimaatprobleem en de oorzaken ervan worden op zich niet in vraag getrokken. Wel betwist men de ernst van het vraagstuk. Het VN-klimaatpanel (IPCC) wordt ervan beschuldigd van 'pessimistisch' en nodeloos 'alarmistisch' te werk te gaan. Dat is een zeer vreemde stelling als je weet dat het VN-klimaatpanel een consensusinstituut is: alleen datgene waarover een voldoende sterke consensus bestaat, wordt naar buiten gebracht. Dit impliceert dat de rapporten en de projecties van het IPCC eerder aan de voorzichtige kant zijn.

De standaardreply voor negationisten lag dus wat moeilijk. MAAR, dit artikel toont voor mij duidelijk aan dat Albrecht althans een gevoelige snaar heeft geraakt. Neem nu de volgende passages:

Vrij vertaald: boeken en debatten die niet de consensus onderschrijven of enigszins bedreigen, hinderen een oplossingsgericht beleid. Juist, politici en economie, een combinatie die onwankelbaar vertrouwen inboezemt.

Daarin hebben ze natuurlijk gelijk.

Dit artikel heeft de teneur van: hoe durft markteconomen zich moeien met ons onderzoeksterrein. Maar dat kan je zonder argumentatie niet schrijven, toch niet als wetenschapper, dus haal je 'ethische argumenten' aan en de 'state of confusion' bij de leek.

Schoenmaker blijf blij je leest. Het is een oud spreekwoord, maar ook vandaag bevat het nog veel waarheid.
Ik ben ook benieuwd hoe economen zullen reageren als biologen, klimatologen ea eens zullen vertellen wat zij vinden van hun economische theorieën... (zonder dat ze zelfs maar kennen uiteraard).

Het ethische argument is het enige argument wat er echt toe doet in deze hele klimaat- discussie. Althans voor mij. Blijkbaar sta ik daar niet alleen in.

Dat werd recent nog eens bevestigd in het Amerikaanse vakblad PNAS. Onderzoekers tonen daarin aan dat de snel groeiende wereldeconomie in steeds sneller tempo CO2 de lucht inpompt. De snelheid van de stijging (3,3 procent per jaar in de periode 2000-2006, ten opzichte van 1,3 procent per jaar in de jaren negentig) is zelfs groter dan men eind jaren negentig in het worst case scenario had geprojecteerd. Bovendien stelt men vast dat de efficiëntie waarmee de koolstofsinks (oceanen en landoppervlakte) een deel van de door de mens uitgestoten CO2 terug absorberen, tanende lijkt te zijn.

Dit brengt ons bij de ethische component in dit verhaal. Zelfs een opwarming van 2°C, die de EU hanteert als grens en die Albrecht 'aanvaardbaar' noemt, zal grote gevolgen hebben voor vele miljoenen mensen in deze wereld. De landen die de laatste 200 jaar voor de grootste uitstoot hebben gezorgd (VS, EU en Japan) zijn niet de landen waar de klimaatgevolgen het meest ontwrichtend (zullen) zijn. Integendeel, de zwaarste klappen vallen net in die landen die amper verantwoordelijk zijn voor het probleem: de laaggelegen eilanden, zwart Afrika en de megadelta's. De opwarming zal de al bestaande problemen verergeren. Het is dan ook vreemd te lezen dat Albrecht van mening is dat het klimaatprobleem minder relevant is dan het voedselprobleem. Sommige projecties geven aan dat bij een gemiddelde temperatuurtoename van meer dan 2,5°C er tegen 2080 minstens 3 miljard mensen zouden leven in zones met grote waterschaarste, met verregaande gevolgen voor... juist, de voedselproductie. Conclusie: boeken als 'Klimaatrelativisme' en Cool It leiden tot een self-fulfilling prophecy. Hoe vaker deze stellingen worden herhaald, hoe groter de verwarring en de klimaatmoeheid bij de leek, hoe minder druk er wordt gezet op politici wereldwijd, hoe kleiner de kans dat we de gevaarlijke en voor een deel onomkeerbare klimaatwijzigingen nog kunnen voorkomen.

[Pieke]

Dat werd recent nog eens bevestigd in het Amerikaanse vakblad PNAS. Onderzoekers tonen daarin aan dat de snel groeiende wereldeconomie in steeds sneller tempo CO2 de lucht inpompt. De snelheid van de stijging (3,3 procent per jaar in de periode 2000-2006, ten opzichte van 1,3 procent per jaar in de jaren negentig) is zelfs groter dan men eind jaren negentig in het worst case scenario had geprojecteerd. Bovendien stelt men vast dat de efficiëntie waarmee de koolstofsinks (oceanen en landoppervlakte) een deel van de door de mens uitgestoten CO2 terug absorberen, tanende lijkt te zijn.

echt groentje, qua cherry-picking kan dit wel tellen. Ik heb hierboven al de bedenking geformuleerd waarom ze niet de voorspelling van het IPCC zelf gebruiken, maar dan konden ze hetgene dat gij in het vet hebt gezet, niet schrijven natuurlijk.

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Schoenmaker blijf blij je leest. Het is een oud spreekwoord, maar ook vandaag bevat het nog veel waarheid.
Ik ben ook benieuwd hoe economen zullen reageren als biologen, klimatologen ea eens zullen vertellen wat zij vinden van hun economische theorieën... (zonder dat ze zelfs maar kennen uiteraard).

Het ethische argument is het enige argument wat er echt toe doet in deze hele klimaat- discussie. Althans voor mij. Blijkbaar sta ik daar niet alleen in.

Deze reply is duidelijk. Ik ga je niet verder storen in je geloof en wandel terug naar mijn leest, ver weg van dit forum (ik ben noch econoom, noch klimatoloog maar schoenen maken heb ik nog niet geprobeerd). Met dat soort 'ethische' argumenten is het verwijt dat je er geen graten in ziet miljoenen mensen te laten sterven, nooit ver weg. Ik ga daar niet op zitten wachten.

Vooral omdat je weigert in te zien dat er tussen wetenschap en beleid zich nog een zone bevindt waar verschillende disciplines op een kruispunt komen. Daarom dat Albrecht zich niet uitspreekt over wetenschappelijke conclusies van het IPCC, maar over de beleidsaanbevelingen. Wat dat in godsnaam heeft te maken met economen die aan biologie gaan doen, is mij een raadsel.

Ik geef je nog de reactie mee van Albrecht zelf, vandaag afgedrukt in DS:

Het collectieve klimaatgeweten van België (Peter Tom Jones, Serge de Gheldere, Philippe Huybrechts en Jean-Pascal van Ypersele) maakt in een opiniebijdrage (DS 12 november) van een relativerend slippertje door te stellen dat de opwarming de bestaande problemen zal verergeren. Ik ben het daar volkomen mee eens. Het klimaatprobleem is een kwestie van lokale klimaatkwetsbaarheid. Arme regio's kunnen hard getroffen worden door zelfs een minieme wijziging van de temperatuur of neerslagpatronen. Het internationale klimaatbeleid zou dan ook massaal de kaart moeten trekken van adaptatie- of aanpassingsinvesteringen. Een klassiek emissiereductiebeleid kan de lokale klimaatkwetsbaarheid nooit direct beïnvloeden. De evolutie van de globale temperatuur verbergt immers veel lokale temperatuurveranderingen. Zelfs met een stabiele globale wereldtemperatuur kunnen er beperkte temperatuurveranderingen zijn in kwetsbare regio's waardoor grote lokale problemen ontstaan. Om de terminologie van het collectieve klimaatgeweten te gebruiken; het is onbezonnen voluntaristisch om te wachten op een signaal van de internationale klimaatonderhandelaars vooraleer een ernstige adaptatie-inspanning na te streven. Alles is relatief en de toekomst laat zich niet claimen door één enkele selectieve visie.

Hoogstwaarschijnlijk heb ik dit ook niet goed gelezen/begrepen.

Daarin hebben ze natuurlijk gelijk.

Overigens zou ik vragen aan de moderators dit subforum op te doeken, wegens iets te veel mogelijke hinderpalen voor een oplossingsgericht beleid.

[Groentje-18]

Het collectieve klimaatgeweten van België (Peter Tom Jones, Serge de Gheldere, Philippe Huybrechts en Jean-Pascal van Ypersele) maakt in een opiniebijdrage (DS 12 november) van een relativerend slippertje door te stellen dat de opwarming de bestaande problemen zal verergeren. Ik ben het daar volkomen mee eens. Het klimaatprobleem is een kwestie van lokale klimaatkwetsbaarheid. Arme regio's kunnen hard getroffen worden door zelfs een minieme wijziging van de temperatuur of neerslagpatronen. Het internationale klimaatbeleid zou dan ook massaal de kaart moeten trekken van adaptatie- of aanpassingsinvesteringen. Een klassiek emissiereductiebeleid kan de lokale klimaatkwetsbaarheid nooit direct beïnvloeden. De evolutie van de globale temperatuur verbergt immers veel lokale temperatuurveranderingen. Zelfs met een stabiele globale wereldtemperatuur kunnen er beperkte temperatuurveranderingen zijn in kwetsbare regio's waardoor grote lokale problemen ontstaan. Om de terminologie van het collectieve klimaatgeweten te gebruiken; het is onbezonnen voluntaristisch om te wachten op een signaal van de internationale klimaatonderhandelaars vooraleer een ernstige adaptatie-inspanning na te streven. Alles is relatief en de toekomst laat zich niet claimen door één enkele selectieve visie.

Het klopt deels wat hij zegt.
Maar klimatologen proberen beleidsmakers er ook van te overtuigen dat zowel reductie van de emissie als aanpassingen nodig is. Ze kunnen niet rechtstreeks op het beleid inspelen, dus de makers ervan overtuigen maatregelen te nemen en te hopen dat de media hen de juiste aandacht geeft is het enige wat ze kunnen doen.

De focus moet nl ook liggen op aanpassingen omdat we te laat zijn met onze reductiemaatregelen. De klimaatverandering is al begonnen en zal nog een hele tijd doorzetten, zelfs al stoppen we morgen volledig met de uitstoot van broeikasgassen.
Om alles op één kaart te zetten, nl adaptatie is het risico te groot. We weten nl. niet waaraan we ons moeten aanpassen, laat staan of we dat wel kunnen ... En voorkomen is altijd beter dan genezen. Net zoals dweilen met de kraan open weinig zin heeft.