Geesteswetenschappen

[harriechristus]

Geesteswetenschappen, ook wel Studia Humanitatis genoemd, zijn wetenschappen, die zich bezighouden met de geestesproducten van de mens: talen, zowel de linguïstiek als de studie van elke taal, geschiedenis, filosofie, muziekwetenschap, literatuurwetenschap, cultuurwetenschappen, kunstgeschiedenis, en theologie.[1] Geesteswetenschappen komen in de moderne tijd grotendeels overeen met de alfa- en cultuurwetenschappen.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Geesteswetenschappen

[harriechristus]

De Geest.

In het algemeen is de geest de essentie, het wezenlijke van iets.

Ik: dat wezenlijke is de gedachte ten opzichte van wat uiterlijk waar genomen wordt.

Het concept dat de dingen niet alleen zijn zoals ze zich aan eenieder presenteren, maar daarnaast een diepere, wezenlijke kern hebben, is in veel gedachtegoed terug te vinden.

Ik: inderdaad: het is de gedachte of de idee van iets, maar ook en met name van een persoon, want de dingen hebben geen bewuste geest als zelf denkende, dat hebben alleen de mensen.
Pas de mensen zijn echte geestelijke wezens, die ook de dingen kunnen denken, dus hun "geest" kennen.


In sommige betekenissen is het begrip verwant aan het begrip ziel.

Ik: de ziel is het gevoelsleven, wat ook de dieren bezitten, maar de geest is het denken.

Daarnaast wordt het begrip in overdrachtelijke zin gebruikt, zonder dat het door een uitgebreide filosofie onderbouwd wordt, bijvoorbeeld in de betekenis van scheppende, drijvende kracht. Afhankelijk van de context worden aan de geest specifieke eigenschappen toegeschreven.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Geest

[harriechristus]

Wikipedia:

Menselijke geest

Er bestaan twee aparte, maar aanverwante begrippen aangaande de geest als eigenschap van menselijke individuen:

1 - Het verstand, de ratio, de gevoelens en wil van een persoon
2 - De ziel

Ik: Hier vergeet men toch de essentie van de Geest als de persoon zelf, zijn eigen IK.
Dus niet wat van de persoon is, maar de persoon zelf.
Tevens haalt men 1 en 2 door de war omdat de gevoelens niet tot de geest van een persoon behoren, maar tot de ziel, dus niet bij 1, maar bij 2.
Dit dan omdat men in het algemeen geen onderscheid maakt tussen geest en ziel, die er wel degelijk is.

Kortom: de geest is de persoon zelf als zijn eigen Ik plus zijn denken daarbij en ook het IK zelf een gedachte is.
Dus het Ik als gedachte en het extra denken daarbij en de eenheid van beide als een drie eenheid.

Google: Meestal blijkt uit de context welke van de twee betekenissen bedoeld wordt.

Dualistische mensbeelden zien de mens als bestaande uit een stoffelijk wezen enerzijds en een geest of ziel anderzijds. Na de dood kan de geest blijven bestaan, in sommige religies met individuele trekken, in andere gaat de geest na de dood op in iets algemeners.

Ik: de zogenaamde stof is ook zelf wezenlijk geestelijk (maar als ruimtelijk, terwijl de geest als denken de vorm van de tijd heeft) en wordt door de Geest waargenomen
De eenheid van geest en stof of lichaam is het bewustzijn in enerzijds denken en anderzijds de waarneming van de stof.
Verder noemt Wikipedia de stof eerst, terwijl de geest eerst komt.

En wat het leven na de dood betreft wordt de Geest, die reeds algemeen is als denken van God weer uit God wedergeboren als een nieuw individu.
Dus niet als een persoonlijke reïncarnatie, maar als een goddelijke reïncarnatie.
De mens is uit God en keert weer in God terug om weer opnieuw als een willekeurig ander leven te verschijnen.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Geest