Registreren kan je hier. Problemen met registreren of reageren op de berichten? Een verloren wachtwoord? Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam. |
|
Registreer | FAQ | Forumreglement | Ledenlijst |
Maatschappij en samenleving Dit subforum handelt over zaken die leven binnen de maatschappij en in die zin politiek relevant (geworden) zijn. |
Bekijk resultaten enquête: Voelt U iets voor een Rechts Liberale Beweging ? | |||
Ja / | 3 | 23,08% | |
Neen | 10 | 76,92% | |
Aantal stemmers: 13. Je mag niet stemmen in deze enquête |
|
Discussietools |
29 juli 2003, 22:32 | #21 | |
Europees Commissaris
Geregistreerd: 22 januari 2003
Berichten: 7.292
|
Citaat:
|
|
30 juli 2003, 10:00 | #22 |
Partijlid
Geregistreerd: 27 juli 2003
Locatie: gent
Berichten: 214
|
Het klopt wat je zegt i.v.m de nsdap in '30-'40 maar daar ligt m'n punt nu.Moest iedereen deze indeling gebruiken op dit forum ok,maar er wordt hier 'gegoocheld met met die termen en om deze 'discussie' wat af te ronden: ik wou gewoon duidelijk maken dat de links-rechts z'n oorsronkelijke betekenis verwaterd. Ik ben economisch rechts maar als ik op het forum bij de debatten lees bij de topic rechts dan ben ik het veelal niet eens.Ik ben wel voor stemrecht voor migranten, tegen de natie staat en voor een wereldburgerschap.Nationaliteit is m.i. discriminatie,mensen zijn individuen los van welke natioliteit deze dragen.Een afghaan,een congolees,een belg,... worden niet allemaal met dezelfde rechten geboren juist omwille van hun nationaliteit.Dit zijn belangrijke discussies niet of iemand links of rechts is.
MvG PWVB |
30 juli 2003, 12:09 | #23 | |
Partijlid
Geregistreerd: 27 juli 2003
Locatie: gent
Berichten: 214
|
Citaat:
VERGEEF HEM Z'N ONWETENDHEID 1)Liberalisme heeft niets te maken met materialisme noch met hyper-individualisme e.d. 2)Je zou beter Friedman en Hayek eens lezen zodat je weet wat je zegt,ik raad je road to serfdom aan en lees vooral goed hoe het totalitaire met de grond gelijk gemaakt wordt met sterke argumenten.Als je deze argument kan weer leggen(ik vrees er voor),spreek dan. 3)Het liberalisme heeft niets met conservatisme te maken 4)ultra, links,rechts??? LIBERALISME=liberalisme 5)Ik zou wel 6maanden in een liberaal land willen doorbrengen,m'n hele leven zelf WANT!! Liberalisme heeft niets maar dan ook NIETS met een sameleving te maken waar de wet van de sterkste heerst.Gelijkwaardigheid,geen gelijkheid want dan verloochen je het feit dat er geen 2 dezelfde mensen bestaan met dezelde preferenties,talenten,e.d.Liberalisme is respect voor het individu,ieder individu en mensen moeten zich ten volle ontwikkelen en aangemoedigd worden om hun creativiteit en hun talenten te ontplooien.Dit gebeurt door de mensen verantwoordelijkheid te geven,gelijke kansen zowel op vlak van onderwijs als huisvesting als HET RECHT OP EEN MENSWAARDIG BESTAAN en zoveel meer. Geloven in de mens als mens en NIET als groep,als ras,als vlaming,belg,chinees,marrokaan...MAAR als wereldburger.Zeg dus niet dat het liberalisme enkel de rijkere helpt en de armen armer maakt MAAR INFORMEER JE ALVORENS ZEVER TE VERKOPEN! Pwvb |
|
30 juli 2003, 13:58 | #24 | ||
Europees Commissaris
Geregistreerd: 22 januari 2003
Berichten: 7.292
|
Citaat:
Citaat:
|
||
30 juli 2003, 16:20 | #25 |
Partijlid
Geregistreerd: 27 juli 2003
Locatie: gent
Berichten: 214
|
-Je hebt gelijk want als ik pleit voor een afschaffing van een de natiestaat dan pleit ik niet voor een wettenloze maatschappij maar een staat die de principes van een echte rechtstaat('rule of law') hoog in het vaandel draagt. Een natiestaat vind ik immers een onnatuurlijke manier om mensen te bundelen omdat dit juist weerslag heeft op een m.i. geforceerd samenhorigheidsgevoel van een volk of een bepaalde cultuur.Dit gaat in tegen de diversiteit van mensen en van mensen op zich.Ik onderschrijf dan ook Alain Finkielkraut die in z'n werken regelmatig het cultuurrelativisme onderuithaalt.Het is niet omdat men bv in sommige islam landen vrouwen besnijdt tegen hun zin dat men moet zeggen laat maar het is hun cultuur.
-Ik ben ook niet voor een wereldstaat wel een wereldburgerschap waar elk individu de zelfde basisrechten heeft,rechten die voortvloeien uit het mens zijn zelf,noem ze natuurrechten vb:recht op onderwijs,recht op vrije meningsuiting,recht op een menswaardig bestaan,recht......... |
3 augustus 2003, 15:50 | #26 | ||
Banneling
Geregistreerd: 15 juni 2003
Locatie: In toekomst: Wetstraat 16 Brussel
Berichten: 1.637
|
Citaat:
De VS en het VK: minstens 15% van de bevolking in bittere armoede! |
||
3 augustus 2003, 15:56 | #27 | ||
Banneling
Geregistreerd: 15 juni 2003
Locatie: In toekomst: Wetstraat 16 Brussel
Berichten: 1.637
|
Citaat:
Een interessant tekstje voor u: Het liberalisme was en is de dominante ideologie van de moderniteit. Historisch was ze de eerste die binnen de moderniteit tot een duidelijke formulering kwam en zal ze de laatste zijn om te verdwijnen. Tijdens een eerste fase heeft het liberale denken de economie verzelfstandigd ten opzichte van het moreel normbesef, de politiek en de samenleving, waarbinnen ze vroeger was verankerd. In een tweede fase heeft zij van de 'marktwaarde' de soevereine norm van het volledige gemeenschapsleven gemaakt en van de commerciële relatie dé‚ relatie die model staat voor alle andere: de markt als paradigma voor de gehele samenleving. De opkomst van dit 'rijk van de kwantiteit' duidt deze overgang aan van markteconomie naar marktmaatschappij, d.w.z. de uitbreiding van de ruilwetten van de markt, geregeerd door de "onzichtbare hand" naar alle gebieden van het menselijke bestaan. Het liberalisme heeft anderzijds het moderne individualisme voortgebracht, waarbij het uitging van een foute antropologie, zowel vanuit beschrijvend als vanuit normatief oogpunt. Deze antropologie gaat uit van een ééndimensionele mens met 'onvervreemdbare rechten', ontleend aan een fundamenteel asociale 'natuur'. Deze abstracte mens gaat ook 'vooraf' aan iedere gemeenschap: die ontstaat pas achteraf door 'vrij' aangegane contracten met een ruilkarakter. Van deze ééndimensionele mens wordt verwacht dat hij er constant op uit is zijn eigen belang te maximaliseren door volstrekt geen rekening te houden met niet in hoeveelheid uit te drukken argumenten of met waarden die niet voortvloeien uit rationele berekening. Deze dubbele impuls tot een individualistisch gedrag en tot een louter homo economicus-perspectief gaat gepaard met een 'darwinistische' visie op het sociale leven: veralgemeende en permanente concurrentie, een nieuwe versie van de 'oorlog van allen tegen allen' met het oog 'de besten' eruit te selecteren. Maar nog afgezien van het feit dat de 'zuivere en perfecte' concurrentie een mythe is, omdat er altijd machtsverhoudingen aan voorafgaan, zegt ze helemaal niets over de waarde van wie is uitgeselecteerd: zowel het ergste als het beste kunnen eruit voortkomen. De evolutie kiest degenen, die het geschiktst zijn om te overleven, maar de mens stelt zich nu juist niet tevreden met louter overleven. Hij geeft zijn leven vorm via een hiërarchie van waarden, waartegenover het liberalisme beweert neutraal te staan. Het onrechtvaardige karakter van de liberale overheersing heeft in de negentiende eeuw, in het raam van de Industriële Revolutie, geleid tot een legitieme reactie die we grofweg als de socialistische beweging kunnen aanduiden. Maar deze is voor een groot deel en vrij snel tot dwaalleer verworden onder invloed van marxistische theorieën. Ondanks wat ze tegenover elkaar stelt, behoren liberalisme en socialisme fundamenteel tot dezelfde categorie, die teruggaat op de Verlichting: hetzelfde individualisme aan de basis, hetzelfde universele gelijkheidsdenken, hetzelfde rationalisme, hetzelfde primaat van de factor economie, hetzelfde hameren op de emancipatoire waarde van arbeid, hetzelfde vooruitgangsgeloof en hetzelfde hopen op het einde van de geschiedenis. In menig opzicht heeft het liberalisme alleen maar met méér doelmatigheid bepaalde doelstellingen verwezenlijkt die het met het socialisme gemeen had: uitroeiing van groepsidentiteiten en traditionele culturen, onttovering van de wereld, wereldwijde uniformisering van het productiesysteem. De verwoestingen die het marktmechanisme heeft aangericht, hebben ook de opkomst en de uitbreiding van de 'verzorgingsstaat' bewerkstelligd. In de loop der geschiedenis waren het marktmechanisme en de staat al vroeg als onlosmakelijke tweeling verschenen, waarbij de staat probeerde een belastingheffing op te leggen op ruilhandelingen binnen de gemeenschap en een homogene economische ruimte (marktgemeenschap) te scheppen om daarvan voor zich een machtsmiddel te maken. Vervolgens heeft de vermarkting van het sociale leven geleid tot het vervluchtigen van de gemeenschapsbanden en zodoende de gestage versterking van de verzorgingsstaat noodzakelijk gemaakt, om via de herverdeling van inkomens de noden te verzachten die ontstonden toen de traditionele saamhorigheid het liet afweten. Deze tussenkomst door de staat heeft het liberalisme helemaal niet in zijn loop belemmerd, maar integendeel, het in staat gesteld op te bloeien: de verzorgingsstaat heeft een maatschappelijke explosie voorkomen en derhalve de veiligheid en stabiliteit gewaarborgd die voor het marktmechanisme nodig zijn. Maar de keerzijde van de medaille is dat de verzorgingsstaat, die slechts een abstract, naamloos en ondoorzichtig inkomensherverdelingsapparaat is, alom een gebrek aan verantwoordelijkheid heeft veroorzaakt. Steeds meer burgers verwerden daardoor tot hulpafhankelijken, die niet meer de omverwerping van het liberale systeem nastreven, maar veeleer de onbeperkte uitbreiding van hun rechten zonder enige tegenprestatie. Tenslotte brengt het liberalisme de ontkenning met zich mee van wat nu juist zo eigen is aan politiek, nl. de keuzemogelijkheid die voorafgaat aan iedere te nemen beslissing en waarin evenzeer de veelvuldigheid van doelstellingen ligt vervat. 'Liberale politiek' blijkt zogezien een contradictie in terminis, een ongerijmdheid. In zijn streven naar de vorming van een gemeenschapsband op basis van een theorie over de rationele keuze, waardoor burgerschap wordt afgemeten tegen een nuttigheidscriterium, komt het dicht in de buurt van een ideaal van een 'wetenschappelijk' management van de wereldmaatschappij, op basis van louter technische expertise. De liberale rechtstaat die vaak neerkomt op een 'republiek van rechters' denkt zich zo ook te kunnen ontdoen van de verplichting een model voor te stellen over hoe men nu goed kan leven en streeft er eigenlijk naar om de tegenstellingen die eigen zijn aan maatschappelijke verscheidenheid ongedaan te maken door louter juridische procedures, die slechts beogen vast te stellen wat 'rechtvaardig' is en niet zozeer wat 'goed' is. De publieke ruimte gaat op in de privé-sfeer, terwijl de representatieve democratie wordt herleid tot een markt, waar een hoe langer hoe meer beperkt aanbod (door de verwatering van programma's en de 'technische' convergentie van politieke beleidslijnen) stuit op een hoe langer hoe minder gemotiveerde vraag (steeds meer niet-stemmers en onthoudingen). Nu het zich wereldwijd heeft verbreid stelt het liberalisme geen ideologie meer voor, maar een wereldwijd productie- en reproductiesysteem voor zowel mensen als koopwaar, waarboven alleen nog het hypermoralisme van de mensenrechten zweeft. Deze dubbele polariteit, de economische en de morele is alles wat overblijft van de wereldbeschouwing der moderniteit, het centrale credo van een tijdperk dat op zijn eind loopt. Het gaat dus niet op het politieke liberalisme te verwerpen maar het economische te aanvaarden, zoals men vaak ter rechterzijde doet, of omgekeerd het economische liberalisme van de hand te wijzen terwijl men het politieke adopteert, zoals men vaak ter linkerzijde ziet. Het liberalisme, in al zijn verschillende verschijningsvormen, blijft de historische tegenstander van al degenen die de moderniteit achter zich willen laten. |
||
3 augustus 2003, 16:02 | #28 | |
Banneling
Geregistreerd: 15 juni 2003
Locatie: In toekomst: Wetstraat 16 Brussel
Berichten: 1.637
|
Citaat:
De mens is van nature niet goed of slecht, maar hij kan beide zijn. In dat opzicht is hij een 'open' wezen dat altijd het gevaar loopt zichzelf te overtreffen of zichzelf te verlagen. Maatschappelijke regels en zedelijke voorschriften, instellingen en tradities stellen hem in staat deze altijd aanwezige bedreiging te bezweren door de mens ertoe te brengen te bouwen aan zichzelf, met inachtneming van de normen waarop zijn bestaan berust en die er zin en ijkpunten aan geven. De mensheid, gedefinieerd als het niet verder onderscheiden geheel van individuen waarvan het de optelsom is, duidt op een biologische categorie (de soort) of op een filosofische categorie die voortkomt uit het Westers denken. Vanuit sociaal-historisch standpunt bestaat de mens op zich niet, want behoren tot de mensheid verloopt altijd via het behoren tot een bepaalde cultuur. Deze vaststelling heeft niets te maken met relativisme. Alle mensen hebben een gemeenschappelijke menselijke natuur. Zoniet zouden ze elkaar totaal niet kunnen begrijpen. Wat ze gemeenschappelijk hebben - het behoren tot die menselijke soort - wordt echter maar concreet vaststelbaar doorheen een specifieke context. Ze delen in dezelfde verlangens, maar die krijgen altijd op verschillende wijze vaste vorm, al naar gelang van tijd en plaats. De mensheid is in deze zin een onherleidbare pluraliteit: die verscheidenheid maakt deel uit van zijn essentie. Het individu gaat niet aan de gemeenschap vooraf. Omdat de mens een sociaal dier is, kan het bestaan van het individu abstract onderscheiden maar niet concreet gescheiden worden van zijn behoren tot gemeenschappen. Het leven van een mens neemt een aanvang en speelt zich onvermijdelijk af in een context die aan ieder oordeel van mensen en groepen over ons bestaan voorafgaat. Dit gegeven is niet minder waar voor degenen die de gemeenschappen waarin ze geboren worden en waartoe ze behoren zeer kritisch beoordelen. Deze context geeft vorm en richting aan hun verlangens en hun doelstellingen: er bestaan in de werkelijke wereld slechts personen in concrete situaties. Biologische verschillen krijgen pas betekenis in verwijzing naar culturele en sociale gegevens. De mens is van nature ingebed in een cultureel register: als eenmalig wezen is hij een eeuwige grensganger tussen het universele (zijn soort) en het particuliere (iedere cultuur, ieder tijdperk). Cultuurverschillen berusten noch op zinsbegoocheling noch zijn ze de uitkomst van tijdelijke of toevallige kenmerken van secundair belang. Culturen hebben altijd en allemaal hun eigen "zwaartepunt" (Herder): verschillende culturen geven verschillende antwoorden op de wezenlijke vragen. Daarom komt elke poging om ze één te maken neer op de vernietiging ervan. De gedachte dat er een absoluut geldende, wereldomvattende, eeuwige wet zou bestaan, waarop men zich in laatste instantie zou kunnen beroepen ter vaststelling van onze morele, godsdienstige of politieke keuzes blijkt dus ongefundeerd te zijn. Dit idee ligt ten grondslag aan elk totalitair denken. Menselijke samenlevingen zijn tegelijkertijd vol strijd en vol samenwerking en men kan de ene karakteristiek niet ten gunste van de andere uitwissen. Het pacifistisch geloof in de mogelijkheid om tegenstellingen te laten verdwijnen binnen een verzoende en doorzichtige samenleving is op zich niet méér evident dan de hyperconcurrentiële visie (van liberale, racistische of sociaal-darwinistische oorsprong), waardoor het leven als een voortdurende oorlog van individu tegen individu of van groep tegen groep wordt gezien. Agressiviteit mag dan wel onlosmakelijk deel uitmaken van de scheppende kracht en de dynamiek in het leven, de evolutie heeft bij de mens ook de opkomst van medewerkzame (altruïstische) gedragingen begunstigd, die zich niet altijd uitsluitend voltrekken binnen de omlijning van genetische verwantschap. Aan de andere kant was geen enkele grote historische constructie een duurzaam bestaan beschoren, als ze niet een harmonisch samenzijn vestigde op grond van de erkenning van gemeenschappelijk goed, de wederkerigheid van rechten en plichten, onderlinge bijstand en billijke verdeling van goederen. Noch vreedzaam noch oorlogszuchtig, niet goed of slecht, niet mooi of lelijk, zo verloopt het menselijk bestaan in het tragisch spanningsveld tussen deze aantrekkende en afstotende polen. Het menselijk bestaan kan niet los gedacht worden van de gemeenschappen en maatschappelijke verbanden, waarin het zich afspeelt. Het idee dat er een primitieve 'natuurtoestand' zou hebben bestaan met naast elkaar levende autonome individuen is een fictie: de samenleving is niet het resultaat van een overeenkomst die mensen zouden hebben ondertekend met het oog op de maximalisering van hun eigenbelang, maar van een spontane vereniging, waarvan de oudste vorm ongetwijfeld de grootfamilie was. In de gemeenschappen waarin het sociale leven wordt belichaamd, tekent zich in het middenveld een ingewikkeld netwerk af tussen individu, groepen individuen en de mensheid. Sommige tussengeledingen berusten op erfelijkheid (aangeboren eigenschappen), andere zijn bewuste creaties of berusten op vrije keuze (coöperaties). De gemeenschapsband, waarvan reactionaire denkrichtingen nooit de autonomie hebben willen erkennen, en die niet kan worden herleid tot gewoon 'de civiele maatschappij', is in de eerste plaats een handelingsmodel voor de individuen binnen die gemeenschappen en niet het algemene resultaat van die handelingen; het berust op een brede consensus die aan dit model voorafgaat. Het behoren tot een of meer gemeenschappen maakt de individuele identiteit helemaal niet ongedaan, maar vormt er het voetstuk van: wanneer men zijn oorspronkelijke gemeenschap verlaat, is het over het algemeen om deel te gaan uitmaken van een andere. Of ze nu op aangeboren eigenschappen of samenwerkingscriteria berusten, de grondslag van de gemeenschap vormt altijd de wederkerigheid. Gemeenschappen worden opgebouwd en gehandhaafd doordat ieder van de leden de zekerheid gevoelt dat alles wat van ze gevraagd wordt ook van de anderen kan worden gevergd. Wederkerigheid van onder naar boven en andersom van rechten en plichten, van bijdrage en herverdeling, van gehoorzaamheid en bijstand, alsmede de horizontale wederkerigheid van voor wat hoort wat, broederlijkheid, vriendschap, liefde. De rijkdom van de samenleving staat in verhouding tot de verscheidenheid van subgemeenschappen die ze omvat: deze verscheidenheid staat onophoudelijk onder druk doordat ze ontbreekt (conformisme, aanpassing, ongedifferentieerdheid, gelijkschakeling) of doordat deze buitenmatig wordt doorgedrukt (afscheiding, opsplitsing, atomisering). De holistische opvatting, dat het geheel méér is dan de som van zijn onderdelen en als geheel ook specifieke eigenschappen bezit, wordt bestreden door het moderne duo individualisme/universalisme dat de gemeenschap in verband brengt of gelijkstelt met versteende hiërarchie, gebrek aan openheid, bekrompen dorpsmentaliteit en zelfs opsluiting, of ook met benepen burgerlijkheid. Dit individuo-universalisme heeft zich ontvouwd onder het gesternte van het (politieke) contractdenken (2) en het (economische) marktdenken. Maar in werkelijkheid heeft de moderniteit de mens helemaal niet bevrijd door hem te ontdoen van zijn oude familiebanden, plaatselijke samenwerkings- en stamverbanden en godsdienstgemeenschappen. Integendeel, hij is erdoor onderworpen aan zwaardere beperkingen, want die komen van verder weg, zijn van onpersoonlijker aard en nog meer veeleisend: een mechanische, abstracte en volledige onderwerping heeft de plaats ingenomen van organische veelvormige verbanden. Door te vereenzamen is de mens ook kwetsbaarder geworden en wordt hij gemakkelijker blootgesteld. Hij is los komen te staan van elke zingeving, omdat hij zich niet meer kan spiegelen aan een model en het voor hem geen zin meer heeft vanuit algemeen maatschappelijk standpunt zijn plaats te weten. Het individualisme is uitgelopen op vrijwillige uittreding en onvrijwillig aan de kant gezet worden, op de verbrokkeling van de maatschappelijke instituties (de familie bijvoorbeeld socialiseert nauwelijks nog) en op de greep die de bureaucraten van de staat gekregen hebben op de gemeenschapsband. Nu we de balans opmaken laat het grote moderne emancipatieproject zich analyseren als een grootschalige vervreemding. Omdat ze ertoe neigt individuen te verenigen die zich allen als vreemden voor elkaar zijn gaan voelen en geen enkel vertrouwen in elkaar meer aan den dag leggen, kan de hedendaagse maatschappij alleen nog opereren met een maatschappelijke band die wordt onderworpen aan een 'neutrale' regulerende instantie. Zuivere vormen ervan zijn de ruil (marktmechanisme van de wet van de sterkste) en de onderwerping (totalitair systeem van onverbiddelijke gehoorzaamheid aan de almachtige staat). De huidige mengvorm vertaalt zich in een verbreiding van abstracte juridische regels die allengs ieder vlak van het menselijk bestaan met een fijnmazig controlenet bedekken, terwijl de verhouding tot andere mensen aan een voortdurend toezicht wordt onderworpen teneinde de dreigende ineenstorting te bezweren. Alleen de terugkeer naar de gemeenschappen en naar besluitvorming op mensenmaat zal ons helpen de uitsluiting, het verdwijnen van de gemeenschapsband, de verzakelijking of juridisering ervan tegen te gaan. |
|
3 augustus 2003, 16:21 | #29 |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 28 maart 2003
Berichten: 53.640
|
Mooie tekstjes, Gudi, maar het is wellicht handiger als je hier een linkje zet naar de site waar je die tekstjes van Alain de Benoist uit zijn "Manifest voor Europees herstel en vernieuwing" gekopieerd hebt. Of wou je laten uitschijnen dat je ze zelf geschreven had?
__________________
Stuyckisme 1: "Positieve discriminatie is immers ook racisme" Stuyckisme 2: "Iemand op mijn werk probeerde me wijs te maken dat onze prins in Wallonië altijd al als prince Philippe door het leven ging." De langverwachte outing van duveltje382 |
3 augustus 2003, 16:38 | #30 |
Partijlid
Geregistreerd: 27 juli 2003
Locatie: gent
Berichten: 214
|
Manifest voor europees..... is het type voorbeeld van gezever van het nieuw rechts waar mensen zoals alexandra colen en J.M. Le Pen aan te linken zijn. Als je dan ook verwacht dat me ga bezig houden met deze tekst te counteren dan vrees ik dat je aan het verkeerd adres bent.Ook is deze denkrichting al door menig respectabel filosoof platgewalst.
Nice try pwvb |
3 augustus 2003, 16:44 | #31 | |
Secretaris-Generaal VN
|
Citaat:
|
|
3 augustus 2003, 17:43 | #32 | |||
Europees Commissaris
Geregistreerd: 22 januari 2003
Berichten: 7.292
|
Citaat:
|
|||
4 augustus 2003, 10:58 | #33 | |
Provinciaal Gedeputeerde
Geregistreerd: 19 maart 2003
Locatie: Stad Antwerpen
Berichten: 862
|
Citaat:
Vele daklozen hebben hun armoede van aan hun eigen te danken. Alcoholmisbruik, druggebruik en de onwil om werk te zoeken en liever te parasiteren. Kijk maar eens rond in Antwerpen hoeveel van dat uitschot inplaats van de koe bij de horens te nemen en te gaan horen bij een interimkantoor voor werk zich liever liggen te bezuipen in het metrostation Groenplaats of bij zomerweer aan het standbeeld van Rubens. Persoonlijk ben ik géén ultra-liberaal want ik ben zelf maar een gewone bediende en ik vind het sociale zekerheidssysteem in België 1 van de beste ter wereld maar het is bewezen: "wie werkt komt er vroeg of laat wel" en daar zijn vele daklozen gewoon te lui voor.
__________________
|
|
4 augustus 2003, 11:08 | #34 | ||
Partijlid
Geregistreerd: 27 juli 2003
Berichten: 268
|
Citaat:
|
||
4 augustus 2003, 14:11 | #35 | ||
Europees Commissaris
Geregistreerd: 17 april 2003
Berichten: 6.621
|
Citaat:
Citaat:
__________________
Met dank aan: TomB, Supe®Staaf, Brabo, Sato, boer_bavo, @lpha, Knuppel, Raf, Antoon, Tantist, Distel, Pelgrim, Paulus, nou nou, Bobke, Griffin, Spetsnaz, oriana, C uit W, Seba, ingenious, Zeno!, zorroaster, alpina, dejohan, circe, Kotsmos, S., luc broes, Aangebrande, solidarnosc, maddox,Tzuvar Raemborr, Spelev, Mieke 79, DaBlacky, numarx,Vlaanderen Boven, bartje, Turkje, ossaert, Fribre, de Vexille, Groot Bakkes, Jos Verhulst, Bece, Babeth, Nynorsk, driewerf, wb, cuboidz, sancho, Dimitri, e.a. |
||
4 augustus 2003, 14:26 | #36 | |
Partijlid
Geregistreerd: 27 juli 2003
Locatie: gent
Berichten: 214
|
Citaat:
MvG Pwvb |
|
4 augustus 2003, 15:08 | #37 | ||
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 28 maart 2003
Berichten: 53.640
|
Citaat:
__________________
Stuyckisme 1: "Positieve discriminatie is immers ook racisme" Stuyckisme 2: "Iemand op mijn werk probeerde me wijs te maken dat onze prins in Wallonië altijd al als prince Philippe door het leven ging." De langverwachte outing van duveltje382 |
||
30 augustus 2003, 00:37 | #38 | |
Banneling
|
Citaat:
|
|
10 september 2003, 18:55 | #39 |
Parlementsvoorzitter
Geregistreerd: 17 november 2002
Locatie: 't Stad
Berichten: 2.356
|
Rechts-liberalisme reukt verdacht veel naar Libertanisme, een gedachtegoed dat zowat elke kapitalist een natte droom bezorgt.
Waarschuwing: Niet geschikt voor gevoelige lezers http://www.libertarian.nl/libertarisme/inleiding.html |