Erkende godsdiensten en subsidies

[Knipp]

< In België zijn 6 erediensten officieel erkend: de rooms-katholieke, de islamitische, de protestantse, de orthodoxe, de joodse, en de anglicaanse. De islam is in België, met ongeveer 300.000 gelovigen, de tweede grootste. Op gelijke voet met deze erediensten erkent de wetgever ook de vrijzinnige levensbeschouwing. Meer dan driekwart van de financiële middelen gaat naar de rooms-katholieke godsdienst, gevolgd door de georganiseerde vrijzinnigheid (14 %). De islam krijgt een kleine 4 %. De druk neemt toe om de islam meer middelen te geven. Daarvoor moeten de moskeeën officieel erkend worden door de Vlaamse Gemeenschap en de Moslimexecutieve. De betoelaging gebeurt door de federale staat, de provincies en de gemeenten. De federale staat betaalt de weddes van de bedienaars van de eredienst. De gemeenten zorgen voor hun huisvesting, de werken aan de kerkgebouwen, en passen de tekorten van de kerkfabrieken bij. De provincie zal de gebouwen van de erkende moskeeën onderhouden, en de eventuele tekorten van de beheersorganen van de moskeeën bijpassen. >



Op basis van welke criteria gebeurt de verdeling van de subsidies ?

Over hoeveel geld spreken we hier ?

Wat zijn de voorwaarden om erkende godsdienst te zijn in belgië ?

Als moskeeën vandaag niet officieel erkend zijn, moet ik dan begrijpen dat er eigenlijk geen vraag is naar erkenning ( en subsidie ) ?

[De schoofzak]

De hamvraag is: welke plaats heeft de godsdienst in de politiek en in de staatsorganisatie.
Van daaruit moet de noodzaak blijken welke diverse beleidsopties en beslissingen nodig zijn, waarvan subsidies er slechts één is.

Politiekers zullen natuurlijk geneigd zijn om wat groepen kiezers naar de mond te praten, om stemmen te winnen natuurlijk.
De godsdienst-leiders zullen natuurlijk graag - zoals alle leiders van verenigingen, VZW's, klubs, vakbonden ... - het beleid in die zin beïnvloeden: een subsidieke helpt de leider altijd om zijn leiderschap te verstevigen.

Persoonlijk ga ik zeer erg akkoord met het principe in onze grondwet: scheiding van kerk en staat.
Ik vind dus dat op die vlakken in onze samenleving, waar deze scheiding nog niet of nog niet voldoende is doorgevoerd, er moet gestreefd worden naar een evolutie in de zin van meer scheiding.

De politiek heeft volgens mij wel enkele taken om de solidariteit en de leefbaarheid onder de mensen te bevorderen. Als men dus bijvoorbeeld aanneemt dat pastoors en immams een soort funktie van sociaal assistent kunnen hebben in de gemeenschap ... ok dat kunnen zij betaald worden in die zin. (wel even nadenken over sommige grenzen, of sommige plichten die dan kunnen geëist worden ...)
Idem dito voor kerken die kunnen beschouwd worden als elementen uit ons kultureel verleden, of als musea ...

Helemaal daarnaast vraag ik me wel af of het brave oude vrouwtje in een of ander kerkje of kapelletje luistert naar een kerkelijke 'voorganger' een boodschap heeft of de godsdienst waar zij op dat geëigenste ogenblik aan deelneemt, erkend is of niet.
Het kan dat oude vrouwtje wellicht geen bal schelen of haar "God" erkend is door de minister of niet.

[Knipp]

Nou, als we uitrekenen wat een uurtje kapel kost en dat duidelijk vermelden op de belastingsbrief van ons oud vrouwtje, dan kan het haar misschien wél schelen ...

Misschien koopt ze liever een taartje meer ... 8)

[Alexander Hartmans]

Afschaffen die subsidies. Het geld kan beter geinvesteerd worden in belangrijkere zaken, zoals onderwijs, veiligheid, terugdringen begrotings tekort.

[Emitzer]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

De hamvraag is: welke plaats heeft de godsdienst in de politiek en in de staatsorganisatie.
Van daaruit moet de noodzaak blijken welke diverse beleidsopties en beslissingen nodig zijn, waarvan subsidies er slechts één is.

Politiekers zullen natuurlijk geneigd zijn om wat groepen kiezers naar de mond te praten, om stemmen te winnen natuurlijk.
De godsdienst-leiders zullen natuurlijk graag - zoals alle leiders van verenigingen, VZW's, klubs, vakbonden ... - het beleid in die zin beïnvloeden: een subsidieke helpt de leider altijd om zijn leiderschap te verstevigen.

Persoonlijk ga ik zeer erg akkoord met het principe in onze grondwet: scheiding van kerk en staat.
Ik vind dus dat op die vlakken in onze samenleving, waar deze scheiding nog niet of nog niet voldoende is doorgevoerd, er moet gestreefd worden naar een evolutie in de zin van meer scheiding.

De politiek heeft volgens mij wel enkele taken om de solidariteit en de leefbaarheid onder de mensen te bevorderen. Als men dus bijvoorbeeld aanneemt dat pastoors en immams een soort funktie van sociaal assistent kunnen hebben in de gemeenschap ... ok dat kunnen zij betaald worden in die zin. (wel even nadenken over sommige grenzen, of sommige plichten die dan kunnen geëist worden ...)
Idem dito voor kerken die kunnen beschouwd worden als elementen uit ons kultureel verleden, of als musea ...

Helemaal daarnaast vraag ik me wel af of het brave oude vrouwtje in een of ander kerkje of kapelletje luistert naar een kerkelijke 'voorganger' een boodschap heeft of de godsdienst waar zij op dat geëigenste ogenblik aan deelneemt, erkend is of niet.
Het kan dat oude vrouwtje wellicht geen bal schelen of haar "God" erkend is door de minister of niet.

Mogen kerst-en paasvakantie, Allerheiligen, Allerzielen afgeschaft worden voor jou?

[Esperanza]

Oorspronkelijk geplaatst door Emitzer

Mogen kerst-en paasvakantie, Allerheiligen, Allerzielen afgeschaft worden voor jou?

Indien men consequent is aangaande de scheiding van kerk en staat, dienen deze religieus geinspireerde feestdagen te worden afgeschaft. Ik vrees evenwel dat er maar weinig animo voor zal bestaan. In principe zou deze scheiding zelfs dienen te worden doorgetrokken naar schoolnetten die zich beroepen op een religieuze achtergrond.