Hallo, ik ga 200 miljard lenen in het buitenland

[C2C]

En wanneer ik dat niet kan terugbetalen, betaalt de staat die lening wel af met uw geld.

Zo gaat dat in de neoliberale economie: http://www.timesonline.co.uk/tol/com...cle5026175.ece


Wat toch verbijstert is dat die mensen niet in de gevangenis zitten.

[AdrianHealey]

Alleen jammer dat het de Keynesianen zijn die dat steunen, en de liberalen die daar tegen zijn.

Voor de rest: grappig, he. Die staat. Toch maar beter tegen de staat zijn?

[Duvelke]

Wat zou ge nu met 200 Miljard doen, met een half miljoen zult ge wel toekomen

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door Duvelke

Wat zou ge nu met 200 Miljard doen, met een half miljoen zult ge wel toekomen

Ik zou het wel weten hoor, 200 miljard.

Pelgrim's kleine Utopia

[Ars_Nova]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Ik zou het wel weten hoor, 200 miljard.

Pelgrim's kleine Utopia

Dat is op voor ge 't weet

[Zwitser]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

En wanneer ik dat niet kan terugbetalen, betaalt de staat die lening wel af met uw geld.

Zo gaat dat in de neoliberale economie: http://www.timesonline.co.uk/tol/com...cle5026175.ece


Wat toch verbijstert is dat die mensen niet in de gevangenis zitten.

Wat nog meer verbijstert is dat er mensen zijn die denken dat dit "neo liberaal" is....

[Nr.10]

Niet de eerste keer dat Björk een menig ventileert.
Hieronder tijdens een optreden.

Björk pisses China off over Tibet independence
5 mrt 2008

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwitser

Wat nog meer verbijstert is dat er mensen zijn die denken dat dit "neo liberaal" is....

Dat is het ook hoor.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Dat is het ook hoor.

Dan alweer de vraag die nog nooit echt beantwoord is:
- kan je mij een zelfverklaarde (neo-)liberale auteur geven die dat voorstelt?
- kan je mij een definitie geven van neoliberaal waarmee we kunnen werken?
- kan je mij iets geven waardoor ik liberaal van neoliberaal kan onderscheiden?

Want ik ken geen enkele zelfverklaarde liberaal die dat vindt. Ik ken wel een hoop sociaal-democratische Keynesianen die dat vinden.

[MIS]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Dan alweer de vraag die nog nooit echt beantwoord is:
- kan je mij een zelfverklaarde (neo-)liberale auteur geven die dat voorstelt?
- kan je mij een definitie geven van neoliberaal waarmee we kunnen werken?
- kan je mij iets geven waardoor ik liberaal van neoliberaal kan onderscheiden?

Want ik ken geen enkele zelfverklaarde liberaal die dat vindt. Ik ken wel een hoop sociaal-democratische Keynesianen die dat vinden.

Hebben we U al uitvoerig toegelicht waarom dat zo is, inclusief de reden waarom U dat niet begrijpen kan.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Hebben we U al uitvoerig toegelicht waarom dat zo is, inclusief de reden waarom U dat niet begrijpen kan.

²

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwitser

Wat nog meer verbijstert is dat er mensen zijn die denken dat dit "neo liberaal" is....

Aluminium smeltfabrieken zetten in een natuurparadijs dat volledig uit Thermen-kuren en wellness bestaat, dit uit winstbejag, afmaken die mannen, tegen de muur en de kogel!
Als dit geen neoliberalisme is.

De grootste afnemers van allu & innox zijn wapenfabrieken voor oorlogsmateriaal.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Dan alweer de vraag die nog nooit echt beantwoord is:
- kan je mij een zelfverklaarde (neo-)liberale auteur geven die dat voorstelt?
- kan je mij een definitie geven van neoliberaal waarmee we kunnen werken?
- kan je mij iets geven waardoor ik liberaal van neoliberaal kan onderscheiden?

Want ik ken geen enkele zelfverklaarde liberaal die dat vindt. Ik ken wel een hoop sociaal-democratische Keynesianen die dat vinden.

A brief history of neoliberalism - David Harvey

Na de Tweede Wereldoorlog zat het liberalisme in de verdrukking door het Keynesiaanse gedachtegoed.
De overheersing van de socialistische denkbeelden, het geloof in de almacht van de staat en de mateloze overheidsinmenging op alle terreinen van de samenleving wurgde langzaam maar zeker het vrij initiatief en de vrijheid van het individu in het algemeen.
De socialistische verzorgingsstaat kwam in de loop van de jaren zeventig echter steeds meer onder druk te staan. Inefficiëntie, bureaucratisering en over reglementering hebben toen geleid tot economische malaise, een haperend overheidsapparaat en torenhoge schulden.

In de loop van de jaren ’70 werden de ideeën van nieuwe liberale denkers en economen als Ludwig von Mises, Milton Friedman en Friedrich Hayek internationaal ontdekt en toegepast.
Het bleek de start van een absoluut geloof in de vrije markt als beste middel om welvaart te creëren en kreeg al snel de benaming ‘neoliberalisme’.

De invloed van deze beweging is tot op vandaag voelbaar in tal van denktanks, financiële instellingen en internationale organisaties zoals het IMF, de Wereldbank en de Wereld Handels Organisatie.
Over deze al bij al jonge beweging – ze is nauwelijks dertig jaar oud – schreef David Harvey, professor aan de Universiteit van New York en auteur van talrijke teksten over globalisering en politieke economie, het boek A brief history of neoliberalisme uitgegeven bij de Oxford University Press.
Op de voorkaft van het boek staan foto’s van vier prominente politici die tijdens de jaren zeventig en tachtig in hun beleid gebruik maakten van neoliberale recepten.

Het zijn Deng Xiaoping, Margareth Tatcher, Ronald Reagan en Augusto Pinochet.
De Chinese leider zette in 1978 de eerste schuchtere stappen van een communistisch geplande economie naar private initiatieven gebaseerd op economische vrijhandel.
De Britse eerste minister ging na haar verkiezing in mei 1979 onder haar roepnaam Iron Lady het gevecht aan met de machtige Britse vakbonden op weg naar privatisering en liberalisering van diverse economische sectoren.

De nieuwe Amerikaanse president werd verkozen in 1980 met een ambitieus programma van deregulering en vrije marktwerking.
Maar het eerste experiment met de toepassing van neoliberale recepten gebeurde al jaren voordien door Augusto Pinochet na zijn bloedige militaire coup in Chili, op 11 september 1973.
Daarbij baseerde hij zich op de monetaire ideeën van de Amerikaanse econoom Milton Friedman die in 1976 de Nobelprijs voor Economie won.
Opvallend is dat de vier personen op de voorkaft er op politiek democratisch vlak totaal andere standpunten op nahielden.

Het toont volgens David Harvey aan dat het neoliberalisme geen alomvattende ideologie is, maar zich uitsluitend concentreert op het economische vlak.
Een van de meest invloedrijke denkers van de neoliberale beweging was zonder twijfel Friedrich Hayek, de winnaar van de Nobelprijs voor Economie in 1974.
Zijn centrale standpunt was dat economische activiteiten niet effectief gepland en gecoördineerd kunnen worden door een centraal bureau.
Het socialisme mislukt onvermijdelijk door de onmogelijkheid van zelfs de grootste computers om effectief gegevens over voorkeuren, mogelijkheden en omstandigheden van individuen en groepen te verzamelen en te analyseren.
Alleen een systeem van gedecentraliseerde besluitvorming en op ruil gebaseerde samenwerking - ‘de onzichtbare hand’ - is geschikt voor een moderne complexe economie.
Het veronderstelt tevens dat elkeen in staat is tot productieve arbeid en dat werkloosheid een vorm zelf gekozen luiheid is.
Maak de markten vrij en laat mensen zelf instaan voor hun sociale bescherming.

Heel wat neoliberale politici en denkers zijn op die manier in het vaarwater terecht gekomen van het ‘libertarisme’ dat zich verzet tegen elke vorm van overheidsingrepen in de vrije markt.
Zo verzetten zij zich tegen elke wet of regel die de individuele vrijheid van de mens en zijn eigendom aantast.
Stemplicht beschouwen ze als een vorm van ongehoorde dwang, sociale zekerheid als een uitnodiging tot profitariaat, en belastingen als diefstal.
Ze opteren voor een minimale staat die nog enkel instaat voor de bescherming van eigendommen en optreedt tegen geweldplegingen.

David Harvey wijst erop dat heel wat neoliberalen en libertariërs in die zin ook afkerig staan van de democratie.
Ze hebben meer vertrouwen in politieke en financiële elites.
De door libertariërs zo geprezen Murray Rothbard demonstreerde in zijn boek Government and the Economy wantrouwen in de democratie omdat hij die als een statisch gegeven beschouwde.
Hij wordt daar tegenwoordig in gevolgd door libertarische denkers als Anthony de Jasay die in zijn boek The State het principe van de scheiding der machten in vraag stelt, en Hans-Hermann Hoppe die in zijn boek Democracy: The God that failed de democratie afwijst omdat ze weinig bekwame mensen aan het bewind brengt en zorgt voor grotere staatsinvloed.
Hij verkiest dan ook een monarchie omdat een koning het land zal beschouwen als zijn eigendom en er dan ook beter zal voor zorgen.

De Franse filosoof Claude Lefort weerlegt de stelling van Rothbard dat de democratie statisch is. In zijn boek Het democratisch tekort legt hij terecht grote nadruk op de democratie als een geïnstitutionaliseerde en onophefbare onenigheid.
Hiermee spoort hij met de Popperiaanse gedachte die stelt dat macht nooit definitief kan zijn en dat slecht regeren steeds kan worden bijgestuurd en afgestraft.

Richard Nixon heeft dit trouwens aan den lijve ondervonden.
Dat neoliberalen ver af staan van het liberalisme demonstreert David Harvey met de actuele politiek van president Bush.
Die pleit voor de vrije markt en de vrijhandel maar steunt tegelijk protectionistische maatregelen zoals staalheffingen en subsidies voor landbouw en textiel.
Om de eigen markt af te schermen legt hij barrières op aan vreemde invoerders.
Hij laat monopolies en oligopolies toe die de markt ontwrichten en de consument overleveren aan prijsafspraken en een gebrek aan keuzemogelijkheden.
De notie vrijheid wordt aldus verengd tot een louter economisch gegeven.
George W. Bush beloofde – zoals Reagan in de jaren tachtig – de overheidsuitgaven te zullen verminderen, maar in de praktijk gebeurt net het tegenovergestelde.

Op militair vlak voert hij een vorm van ‘military Keynesianism’, een reusachtige toename van de defensie-uitgaven waardoor het overheidsdeficit toeneemt.
Om dit te compenseren snijdt hij fors in investeringen in het onderwijs, in de sociale bescherming en in noodzakelijke infrastructuur.
Dit kwam in september nog aan het licht met de desastreuze gevolgen van de orkaan Katrina, waaruit bleek dat de overheid fors had gesnoeid in de noodzakelijke investeringsbudgetten voor de versterking van de dijken rond de stad New Orleans.
Ook in China leidde de neoliberale revolutie niet tot vrijheid en democratie.
De levensstandaard voor heel wat mensen steeg inderdaad, maar tegelijk werden politieke hervormingen gecounterd, met als dramatisch hoogtepunt de bloedige onderdrukking van de studentenopstand in 1989 op het Tienanmenplein waarbij tal van slachtoffers vielen.
De enorme opmars van China als economische macht doet vergeten dat nog steeds miljoenen mensen er in armoede en onvrijheid leven.
De lonen blijven er extreem laag, de bescherming van de arbeiders is er onbestaande en van politiek liberalisme is er nog steeds geen sprake.

De auteur kijkt vervolgens naar Rusland en de impact van het neoliberalisme op de lokale economie.
Opnieuw gaat het over zaken als monopolievorming, corruptie en een mentaliteit die haaks staat op het liberale gedachtegoed.
Maar de auteur gaat vooral tekeer tegen de door de VS opgelegde idee van democratie in landen als Irak.
David Harvey grijpt terug naar het uitgangspunt van president Roosevelt die stelde dat de eerste opdracht van de staat gericht is op de uitschakeling van honger en armoede onder de eigen bevolking en het verzekeren van de veiligheid van de eigen burgers.
Hij verwijst naar actuele liberale denkers zoals Amartya Sen en zijn boek Vrijheid is vooruitgang waarin hij het heeft over de plicht van de overheid om mensen in staat te stellen hun vrijheid daadwerkelijk te kunnen beleven.
Het is een politiek die de regering Bush momenteel niet voert.

De neoliberale economische politiek - op ethisch en maatschappelijk vlak gekoppeld aan een neoconservatief beleid - leidt tot een groeiende kloof tussen de ‘haves’ en de ‘have nots’.
Wat de auteur het meest stoort is dat de VS haar neoliberale en neoconservatieve waarden als superieur beschouwt en wil opleggen aan anderen.
De advocaten van het neoliberalisme gedragen zich als hogepriesters die hun ideologie beschouwen als een seculiere religie met het marktfundamentalisme als het centrale geloofspunt dat geen toetsing of alternatief verdraagt.

De tijd dat men het einde van de geschiedenis aankondigde is voorbij.
Het valt op dat neoliberalen en libertariërs niet verder komen dan hun ‘klassiekers’ als Von Mises, Hayek, Rothbard en Friedman, alsof de wereld en het vrije marktdenken toen stopte.
Tal van burgers hebben in de praktijk vastgesteld en ondervonden welke schade een te ver doorgedreven privatisering, de afbraak van het sociaal zekerheidsstelsel en de ontmanteling van noodzakelijke functies van de staat heeft toegebracht.

Er vaart een nieuwe wind doorheen het liberale denken, minder dogmatisch en minder zelfverzekerd.
In de traditie van Karl Popper dat we onze hypotheses voortdurend genadeloos aan kritiek moeten onderwerpen omdat dé waarheid niet bestaat.
Hedendaagse liberale denkers als Amartya Sen, Hernando de Soto, Fernando Savater en Martha Nussbaum geven aan dat de overheid belangrijk is om te zorgen voor minimale voorzieningen of ‘fundamental opportunities’ die de mens in staat moeten stellen zelf keuzes te maken en inhoud te geven aan zijn of haar levensplan.
Ze pleiten voor een goed onderwijs, degelijke sociale voorzieningen, een efficiënt juridisch systeem naast sterke mechanismen om de vrije mededinging te vrijwaren.

Het neoliberalisme is een aberratie van het liberalisme.
Liberalen hebben steeds gepleit voor een combinatie van vrijheid en rechtvaardigheid.
De ‘onzichtbare hand’ mag immers niet verglijden tot een ‘duistere klauw’, maar moet ervoor zorgen dat mensen steeds de kans krijgen om hun talenten te maximaliseren.
De vrijheid is voor liberalen veel meer dan economische vrijheid.
Het gaat niet alleen om de bescherming van eigendommen, maar ook om de bescherming van de menselijke waardigheid van individuen.
Het gaat om democratie en het wegnemen van hindernissen die de mens belemmeren om vrij te zijn.
Het gaat ook om rechtvaardigheid teneinde het welzijn van de minst begunstigden te bevorderen.
En dat kan alleen als een overheid het nodige doet om mensen in staat te stellen hun eigen levensplan in te vullen.
Het liberalisme behoeft geen adjectief als neo, radicaal, sociaal, links of rechts.

David Harvey, A brief history of neoliberalism, Oxford University Press, 2005

Besluit:

Het neoliberalisme is een destructieve kracht.
Het tere weefsel van wat in de samenleving in lange tijd tot stand kwam, wordt in een oogwenk door het neoliberalisme verwoest.
Het neoliberale antwoord om eenvoudigweg te privatiseren wat vroeger publiek was, is even contraproductief als het besluit een defecte klok te repareren door het binnenwerk eruit te halen.

Neoliberalisme was wel het kind van moeder liberalisme, een gedrocht waar het liberalisme duizend maal voor gewaarschuwd is.

Het probleem is nu:

Probeer maar eens van dit gedrocht af te geraken, het zit verweven in de totale maatschappijstructuur, er is altijd dictatuur nodig om ons te ontdoen van dit gedrocht.
De vrijheid zal spijtig genoeg nogmaals uit de loop van het geweer moeten komen, het is te ver gekomen, we zitten een brug te ver!
Hebben we dan niets geleerd in het oude Europa.

Het liberale paradijs werkt niet:

Hier onder vinden we de regels van het aartsparadijs van de neoliberale ideologie.
Nochtans vinden we geen enkel land op onze planeet dat volgens deze regels werkt.
Wat straffer is de commerciële activiteiten moeten buiten de eilanden plaatsvinden.

http://geld.plein.nl/belastingparadi...neilanden.html

Dan speken we nog niet over de mensen die Obama aan de staat tewerkgesteld heeft om nog grotere massale onbetaalde werkloosheid en criminaliteit te voorkomen.
Indien we in de neoliberale gedachtegang spreken, denken en voortgaan en al de mensen die in privaat bedrijven vrijgekomen zijn door automatisering, handel met lageloonlanden en daardoor massale faillissementen van de eigen bedrijven, als een magere staat dan enkel als functie heeft een leger en politie, dit om de eigendomsrechten te verdedigen, een magere staat dus, dan denk ik dat de reële werkloosheid 90 % is.
In een echte neoliberale samenleving moeten privaat bedrijven 9 op 10 mensen tewerkstellen (en niet de staat) en zeer goed betalen zodat ze goed kunnen consumeren.
De vraag is, waar is dit neoliberaal paradijs??

[corse]

AdrianHealey, duidelijk nu!

[voicelesscharlie]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

En wanneer ik dat niet kan terugbetalen, betaalt de staat die lening wel af met uw geld.

Zo gaat dat in de neoliberale economie: http://www.timesonline.co.uk/tol/com...cle5026175.ece


Wat toch verbijstert is dat die mensen niet in de gevangenis zitten.

Echte liberalen doen geen beroep op de staat.
Die hadden de banken gewoon falliet laten gaan.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door voicelesscharlie

Echte liberalen doen geen beroep op de staat.
Die hadden de banken gewoon falliet laten gaan.

Zeer juist,

Het neoliberale systeem was doodgebloed, nu zit de totale financiële wereld vol met staatsbloed, dit om een terminaal systeem nog even recht te houden als een opgeblazen pop!
Het VS globalisme heeft er enkel toe gediend om banken te verweven over heel de planeet, dit om ze achteraf uit te roven voor de VS wapenhandel, 600 miljard dollar per jaar wordt besteed aan wapenhandelaars???

Door gebrek aan geld moet de VS al zijn administratie in India laten geschieden aan lage lonen, deze informatie wordt per satelliet overgedragen.
Deze administratie had naar schattingen 2 miljoen VS burgers werk kunnen geven.
Het neoliberalisme en het huidige globalisme hebben zichzelf gewurgd.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Zeer juist,

Het neoliberale systeem was doodgebloed, nu zit de totale financiële wereld vol met staatsbloed, dit om een terminaal systeem nog even recht te houden als een opgeblazen pop!
Het VS globalisme heeft er enkel toe gediend om banken te verweven over heel de planeet, dit om ze achteraf uit te roven voor de VS wapenhandel, 600 miljard dollar per jaar wordt besteed aan wapenhandelaars???

Door gebrek aan geld moet de VS al zijn administratie in India laten geschieden aan lage lonen, deze informatie wordt per satelliet overgedragen.
Deze administratie had naar schattingen 2 miljoen VS burgers werk kunnen geven.
Het neoliberalisme en het huidige globalisme hebben zichzelf gewurgd.

De VS heeft 20 jaar oorlog gevoerd met ons geld beste vrienden.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Dan alweer de vraag die nog nooit echt beantwoord is:
- kan je mij een zelfverklaarde (neo-)liberale auteur geven die dat voorstelt?
- kan je mij een definitie geven van neoliberaal waarmee we kunnen werken?
- kan je mij iets geven waardoor ik liberaal van neoliberaal kan onderscheiden?

Want ik ken geen enkele zelfverklaarde liberaal die dat vindt. Ik ken wel een hoop sociaal-democratische Keynesianen die dat vinden.

Ik heb nog geen antwoorden op deze 3 vragen. Ik heb een lange uitleg van Corse, die geen van deze 3 vragen beantwoordt.

Voor de duidelijkheid: de eerste vraag ging over het feit dat C2C beweerde dat 'neoliberalen' voorstander zijn van "En wanneer ik dat niet kan terugbetalen, betaalt de staat die lening wel af met uw geld.".

Bewijs, nu. Danku.

[AdrianHealey]

"

De door libertariërs zo geprezen Murray Rothbard demonstreerde in zijn boek Government and the Economy wantrouwen in de democratie omdat hij die als een statisch gegeven beschouwde.

Dat boek bestaat trouwens niet. En Rotbard heeft, zover ik weet, nooit de kritiek geuit dat de democratie 'statisch' is.

Jezus, wat een gefail.

[AdrianHealey]

George W. Bush beloofde – zoals Reagan in de jaren tachtig – de overheidsuitgaven te zullen verminderen, maar in de praktijk gebeurt net het tegenovergestelde.

Op militair vlak voert hij een vorm van ‘military Keynesianism’, een reusachtige toename van de defensie-uitgaven waardoor het overheidsdeficit toeneemt.
Om dit te compenseren snijdt hij fors in investeringen in het onderwijs, in de sociale bescherming en in noodzakelijke infrastructuur.
Dit kwam in september nog aan het licht met de desastreuze gevolgen van de orkaan Katrina, waaruit bleek dat de overheid fors had gesnoeid in de noodzakelijke investeringsbudgetten voor de versterking van de dijken rond de stad New Orleans.

Ik vermoed dat dit een voorbeeld is van 'neoliberalisme'?