Amnestie nu!?

jan hyoens · 6 september 2004, 14:07

[font=Comic Sans MS][size=4] [/size][/font]

Vlaanderen hoopvol op weg...

[font=Comic Sans MS]Wij, mensen, zijn steeds op weg. We ondernemen een levensreis. Sommigen onder ons hebben een duidelijk einddoel voor ogen, velen weten niet goed waar zij zullen belanden en maken er zich eigenlijk geen zorgen over. De eersten hebben een innerlijke vrede en evenwicht gevonden, en bijgevolg het geluk ontdekt. Want met een doel voor ogen, bereik je zelfvervulling, besef je dat je waarde hebt, voor jou en de anderen, heb je een eigen identiteit verworven.

Je krijgt de grootste kans je doel te bereiken, als je hiertoe de vrijheid van denken en handelen krijgt. Je groeit als mens op de weg, omdat je gelooft in wat je wenst, omdat je hoopt dat je wens wordt vervuld, omdat je de liefde en de bezieling hebt, wat je de kracht geeft anderen je ideaal te laten delen.

Wij mensen zijn steeds samen op weg.

Samen zijn wij in deze kerk, samen zijn wij in de levensgemeenschap van wijk, dorp, stad, streek en eigen land. Dit basis-samenzijn wordt wel eens vergeten, wanneer ons de wereld wordt voorgehouden waarvoor wij ons moeten inzetten. Maar hoe kunnen wij de wereld helpen, als wij geen besef hebben van en geen liefde voelen voor de kleine eigen wereld rondom ons ? Hoe kunnen we de identiteit van anderen onderkennen en bijgevolg waarderen, als we de eigen eigenheid niet kennen ? Hoe kunnen we de taal van anderen spreken, als we de eigen spraak verleren ? Hoe kunnen we de cultuur en levensvormen van anderen begrijpen, als we eigen cultuur en levensvormen loslaten ?

We hebben als Vlamingen een lange weg afgelegd, en we zijn nog steeds op weg.

We volgen de weg vanaf 1302, toen we ontdekten dat onafhankelijke politieke besluitvorming de eerste voorwaarde was om economisch welvarend te worden en cultureel tot ontwikkeling te komen. Politieke zelfbeslissing blijft de basisvoorwaarde van het bestaan van elk volk. We vervolgden de weg in 1576 toen we over godsdienst- en standenverschillen heen de handen in elkaar sloegen om de "tirannie te verdrijven". Die kortstondige eenheid leerde ons dat eendrachtig streven een volk kan maken. Als Vlamingen ontdekten we in 1796 onze identiteit, toen in het kielzog van de Verlichtingsideeën sommigen tot de bevinding kwamen dat de eerbied voor de eigen taal de grondvest was van het volksbestaan, na 1830 werd de taal van de Vlamingen een waarde om voor te strijden, een waarde om zich voor in te zetten, en dit tot vandaag.

We waren met priester Daens op weg, om als volk de rechtvaardigheid te eisen voor een verdiend loon voor het vele werken, voor het in handen krijgen van de meerwaarde van de arbeid die we presteren. Als volk blijven we vandaag deze eis stellen: nog steeds krijgen we als Vlamingen niet het geld dat we verdienen en dat we nodig hebben om ons eigen huis te bouwen.

We waren als Vlamingen de pijnlijke weg van twee wereldoorlogen gegaan. We ervoeren wat het betekent als klein volk vermalen te worden tussen de belangen van grote mogendheden. De oorlog leerde ons vrede na te streven. We voelden de machteloze overlevering aan een staatsbestel dat de vele gedane beloften zeer snel vergat. We leerden dat we uiteindelijk slechts op de eigen kracht konden vertrouwen, het besef dat vele volkeren vroeg of laat tot verzet drijft.

"Nooit meer oorlog" was de leuze, ingegeven door de hoop op een betere wereld, het verlangen naar eigen ruimte en goed gezag. Deze hoop, dit verlangen wordt vandaag zoveel keren nagestreefd, geuit en verdeeld door alle volkeren ter wereld. Als de wereld meent dat elk volk recht heeft op zelfstandigheid, waarom zouden Vlamingen dit recht niet mogen delen?

De weg van de tweede wereldoorlog was bezaaid met de doornen van verscheurdheid en omzoomd met het idealisme van velen, ook wanneer ze in de collaboratie stapten. Na de oorlog werd de Vlaamse Beweging hiervoor ongenadig aangepakt. Het lidmaatschap van bijvoorbeeld het Davidsfonds was voldoende om verdacht te zijn. Met vallen en opstaan gingen velen van ons volk de harde weg van uitgeslotene, uitgestotene, vergetene, politiek vervolgde, tot vandaag financieel en maatschappelijk achteruitgestelde. Nog vandaag rust een taboe op het repressieonderwerp, wordt het mishandelen van vrouwen en kinderen toen bewust verzwegen of ontkend. Vergeefs waren alle verzoeningspogingen, beden om wederzijdse vergiffenis, dat zelfs prelaten in de arena traden om het onverwerkte verleden bespreekbaar te maken. Het verzoenend woord, de wederzijdse absolutie, de amnestie voor wie ongeveer zestig jaar geleden werd veroordeeld, het blijkt onmogelijk in België. Kijken we naar de wereld, dan is dit het laatste land waar de tweede wereldoorlog op deze wijze blijft voortduren, en waar geen vrede kan gebracht worden tussen vele mensen. De essentie van het christendom, uw naaste beminnen als uzelf, wat inhoudt dat je hem kunt aanvaarden zoals hij is en hem vergiffenis kan schenken, kan in België niet worden gesteld. Daarom is elke boodschap van vrede onecht, als we de vrede aan een deel van ons volk onthouden.

Elke etappe op onze weg leerde ons essentiële waarden: de noodzaak ons zelf te besturen, eenheid om een gemeenschappelijk doel te bereiken, respect voor eigen taal en cultuur, de vrede zonder dewelke niets blijvends tot stand kan komen, de noodzaak van amnestie om eindelijk naar de toekomst te kunnen kijken. Op deze herdenking van 11 juli rijst echter in ons de hoop dat ons de kracht is gegeven om het onafhankelijke land te verwerven, vermits we als Vlaams volk op wonderbaarlijke wijze alle hinderlagen van onze moeilijke tocht doorheen de tijden hebben doorstaan.

We hebben in moeilijke tijden steeds op hogere waarden vertrouwd. In deze kerk zijn generaties ons voorgegaan en ze hebben hun verdriet, hun vreugde, hun verlangen, hun vertrouwen in Gods hand gelegd. Hier was dag na dag, jaar na jaar, tijd na tijd, hetzelfde Vlaamse volk aanwezig, in een gebedshuis, zelfs wanneer het verlaten, vergeten, geminacht of verguisd was. Steeds was het onverwoestbare geloof aanwezig dat er een betere tijd kon komen.

Laten we dit onvoorstelbare vertrouwen overnemen en meedragen. Voor ons als volk komt het uur der zelfbeschikking dichterbij.

Zo helpe ons God.

Huguette De Bleecker – Ingelaere
9 juli 2000 - Leeuwergem

[/font]

Betweter · 6 september 2004, 14:29

Meer dan ooit: AMNESTIE NU!!!

thePiano · 6 september 2004, 14:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Betweter

Meer dan ooit: AMNESTIE NU!!!

Zou het toeval zijn dat Blokker Hyoens en Voorpostenaar Betweter om amnestie eisen? Ik denk het niet. Een normale mens die zijn geschiedenis kent, weet dat onvoorwaardelijke amnestie onbespreekbaar is en het ook altijd zal blijven.

Betweter · 6 september 2004, 14:36

Waarom?

Reeds 24% van de kiezers wil het.

thePiano · 6 september 2004, 14:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Betweter

Waarom?

Reeds 24% van de kiezers wil het.

Daar zou ik nog niet zo zeker van zijn. Als je dat miljoen VB-kiezers zou uitleggen wat het verschil is tussen eerherstel en amnestie, zullen er veel het niet eens met je zijn.

Tegendradigaard · 6 september 2004, 14:39

Hij die geen genade kent, is geen mens.

Betweter · 6 september 2004, 14:39

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Daar zou ik nog niet zo zeker van zijn. Als je dat miljoen VB-kiezers zou uitleggen wat het verschil is tussen eerherstel en amnestie, zullen er veel het niet eens met je zijn.

Uiteindelijk hebben ze toch maar het bolleke van de partij, die voor amnestie is, rood gemaakt hé

thePiano · 6 september 2004, 14:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tegendradigaard

Hij die geen genade kent, is geen mens.

Hij die geen berouw betoont verdient ook geen genade.

Tegendradigaard · 6 september 2004, 14:46

Hoe vertoon je berouw ?

Tegendradigaard · 6 september 2004, 14:48

Hij die geen genade kent en redenen blijft zoeken om toch maar niet genadig te zijn is... een nazi ?

thePiano · 6 september 2004, 14:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tegendradigaard

Hij die geen genade kent en redenen blijft zoeken om toch maar niet genadig te zijn is... een nazi ?

Dat zou kunnen maar gelukkig hoef ik nooit ver te zoeken:

Tegendradigaard · 6 september 2004, 14:55

Hoe toon je berouw Piano ? Wees nu eens concreet of is het maar excuses zoeken om de haat te kunnen blijven koesteren ?

thePiano · 6 september 2004, 15:14

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tegendradigaard

Hoe toon je berouw Piano ? Wees nu eens concreet of is het maar excuses zoeken om de haat te kunnen blijven koesteren ?

Ik heb geen idee hoe je eerherstel aanvraagt en verkrijgt. Ik ben zeven jaar na de oorlog geboren en heb er bijgevolg geen ervaring in. Maar op de foto hierboven zie je Bert Eriksson op een meeting van Blood & Honour, een paar jaar geleden. Eriksson is tijdens WOII nog bij de Hitlerjeugd geweest. Naar mijn idee, is dit zeker niet de beste manier om berouw te vragen. Wat jij?

carlos · 6 september 2004, 15:14

Amnestie ! N O O I T !

thePiano · 6 september 2004, 15:16

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door carlos

Amnestie ! N O O I T !

Nooit is nogal radicaal: laat ons zeggen binnen 80 miljoen jaar.

VlaamseBelg · 6 september 2004, 15:18

Het is toch onvoorstelbaar hoe wij wel goed bevriend zijn met Duitsland, maar de vlamingen die 50 (VIJFTIG) jaar geleden een ideologische blunder begingen samen met Duitsland moeten nog steeds aan de schandpaal blijven hangen. Ook al zitten er tussen die geen spijt hebben en zelfs heimwee naar die geschifte snorremans Hitler, dat moet maar eens ophouden.

Ik ben voor amnestie, niet omdat ik blokker ben (helemaal niet), niet omdat ik vind dat de oostblokkers gelijk hadden (nog minder), maar omdat ik vind dat die mensen genoeg gestraft zijn. Er zijn aan "onze" kant ook smeerlappen geweest tijdens die oorlog.

thePiano · 6 september 2004, 15:23

[size=3]Amnestie of eerherstel?[/size]

In het programma van het Vlaams Blok (en hun voorlopers de Vlaamse Concentratie en de Volksunie) staat nog steeds de eis voor onvoorwaardelijke amnestie voor oorlogsmisdadigers en collaborateurs gebeiteld, waarbij niet de schuldvraag centraal staat maar wel de kwijtschelding van de schuld en dat enkel en alleen met het enige doel om het vooroorlogse gedachtegoed in ere te herstellen.

Daarvoor moet eerst de onverkwikkelijke periode van de collaboratie worden witgewassen en wordt door hen zowel het verzet als de holocaust gebanaliseerd en besmeurd, en de volksrepressie van september 1944 uitvergroot om aldus de collaboratie te minimaliseren en te verschonen om ze uiteindelijk helemaal te 'vergeten'.

Tot op heden werd in België nooit algemene amnestie verleend aan oorlogsmisdadigers en collaborateurs. Amnestie impliceert zowel de kwijtschelding van de boete als de schuld.

Beter is bijvoorbeeld Eerherstel. Het spreekt vanzelf dat iemand zoals bijvoorbeeld de thans 82-jarige SS-Standartenführer Tony Van Dijck, die nog onlangs op de VRT-televisie herhaalde nergens spijt van te hebben, nooit in aanmerking kan komen voor amnestie.

Eerherstel heeft enkel voor gevolg dat de veroordeling wordt kwijtgescholden, het brengt het herstel van de burgerrechten en vermijdt dat de veroordeling nog vermeld wordt op het strafregister of op attesten van Goed Gedrag & Zeden. Het heeft verder ook geen neerslag op de kinderen of kleinkinderen, en heft het verbod op om het land weer binnen te komen. Maar eerherstel wist geenszins de schuldvraag uit.

carlos · 6 september 2004, 15:26

Ik herhaal : N O O I T ! N O O I T ! Amnestie

VlaamseBelg · 6 september 2004, 15:27

Awel, eerherstel is misschien een mooi compromis. Want zeg nu zelf, hoeveel kwaad gaan die oude mannekes nog kunnen doen?

VlaamseBelg · 6 september 2004, 15:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door carlos

Ik herhaal : N O O I T ! N O O I T ! Amnestie

Als je nu nog eens wat uitleg geeft, weten de mensen misschien waarom je dat maar blijft herhalen.

6 september 2004, 14:07	#1
jan hyoens Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 17 februari 2003 Berichten: 11.300	Amnestie nu!? [font=Comic Sans MS][size=4] [/size][/font] Vlaanderen hoopvol op weg... [font=Comic Sans MS]Wij, mensen, zijn steeds op weg. We ondernemen een levensreis. Sommigen onder ons hebben een duidelijk einddoel voor ogen, velen weten niet goed waar zij zullen belanden en maken er zich eigenlijk geen zorgen over. De eersten hebben een innerlijke vrede en evenwicht gevonden, en bijgevolg het geluk ontdekt. Want met een doel voor ogen, bereik je zelfvervulling, besef je dat je waarde hebt, voor jou en de anderen, heb je een eigen identiteit verworven. Je krijgt de grootste kans je doel te bereiken, als je hiertoe de vrijheid van denken en handelen krijgt. Je groeit als mens op de weg, omdat je gelooft in wat je wenst, omdat je hoopt dat je wens wordt vervuld, omdat je de liefde en de bezieling hebt, wat je de kracht geeft anderen je ideaal te laten delen. Wij mensen zijn steeds samen op weg. Samen zijn wij in deze kerk, samen zijn wij in de levensgemeenschap van wijk, dorp, stad, streek en eigen land. Dit basis-samenzijn wordt wel eens vergeten, wanneer ons de wereld wordt voorgehouden waarvoor wij ons moeten inzetten. Maar hoe kunnen wij de wereld helpen, als wij geen besef hebben van en geen liefde voelen voor de kleine eigen wereld rondom ons ? Hoe kunnen we de identiteit van anderen onderkennen en bijgevolg waarderen, als we de eigen eigenheid niet kennen ? Hoe kunnen we de taal van anderen spreken, als we de eigen spraak verleren ? Hoe kunnen we de cultuur en levensvormen van anderen begrijpen, als we eigen cultuur en levensvormen loslaten ? We hebben als Vlamingen een lange weg afgelegd, en we zijn nog steeds op weg. We volgen de weg vanaf 1302, toen we ontdekten dat onafhankelijke politieke besluitvorming de eerste voorwaarde was om economisch welvarend te worden en cultureel tot ontwikkeling te komen. Politieke zelfbeslissing blijft de basisvoorwaarde van het bestaan van elk volk. We vervolgden de weg in 1576 toen we over godsdienst- en standenverschillen heen de handen in elkaar sloegen om de "tirannie te verdrijven". Die kortstondige eenheid leerde ons dat eendrachtig streven een volk kan maken. Als Vlamingen ontdekten we in 1796 onze identiteit, toen in het kielzog van de Verlichtingsideeën sommigen tot de bevinding kwamen dat de eerbied voor de eigen taal de grondvest was van het volksbestaan, na 1830 werd de taal van de Vlamingen een waarde om voor te strijden, een waarde om zich voor in te zetten, en dit tot vandaag. We waren met priester Daens op weg, om als volk de rechtvaardigheid te eisen voor een verdiend loon voor het vele werken, voor het in handen krijgen van de meerwaarde van de arbeid die we presteren. Als volk blijven we vandaag deze eis stellen: nog steeds krijgen we als Vlamingen niet het geld dat we verdienen en dat we nodig hebben om ons eigen huis te bouwen. We waren als Vlamingen de pijnlijke weg van twee wereldoorlogen gegaan. We ervoeren wat het betekent als klein volk vermalen te worden tussen de belangen van grote mogendheden. De oorlog leerde ons vrede na te streven. We voelden de machteloze overlevering aan een staatsbestel dat de vele gedane beloften zeer snel vergat. We leerden dat we uiteindelijk slechts op de eigen kracht konden vertrouwen, het besef dat vele volkeren vroeg of laat tot verzet drijft. "Nooit meer oorlog" was de leuze, ingegeven door de hoop op een betere wereld, het verlangen naar eigen ruimte en goed gezag. Deze hoop, dit verlangen wordt vandaag zoveel keren nagestreefd, geuit en verdeeld door alle volkeren ter wereld. Als de wereld meent dat elk volk recht heeft op zelfstandigheid, waarom zouden Vlamingen dit recht niet mogen delen? De weg van de tweede wereldoorlog was bezaaid met de doornen van verscheurdheid en omzoomd met het idealisme van velen, ook wanneer ze in de collaboratie stapten. Na de oorlog werd de Vlaamse Beweging hiervoor ongenadig aangepakt. Het lidmaatschap van bijvoorbeeld het Davidsfonds was voldoende om verdacht te zijn. Met vallen en opstaan gingen velen van ons volk de harde weg van uitgeslotene, uitgestotene, vergetene, politiek vervolgde, tot vandaag financieel en maatschappelijk achteruitgestelde. Nog vandaag rust een taboe op het repressieonderwerp, wordt het mishandelen van vrouwen en kinderen toen bewust verzwegen of ontkend. Vergeefs waren alle verzoeningspogingen, beden om wederzijdse vergiffenis, dat zelfs prelaten in de arena traden om het onverwerkte verleden bespreekbaar te maken. Het verzoenend woord, de wederzijdse absolutie, de amnestie voor wie ongeveer zestig jaar geleden werd veroordeeld, het blijkt onmogelijk in België. Kijken we naar de wereld, dan is dit het laatste land waar de tweede wereldoorlog op deze wijze blijft voortduren, en waar geen vrede kan gebracht worden tussen vele mensen. De essentie van het christendom, uw naaste beminnen als uzelf, wat inhoudt dat je hem kunt aanvaarden zoals hij is en hem vergiffenis kan schenken, kan in België niet worden gesteld. Daarom is elke boodschap van vrede onecht, als we de vrede aan een deel van ons volk onthouden. Elke etappe op onze weg leerde ons essentiële waarden: de noodzaak ons zelf te besturen, eenheid om een gemeenschappelijk doel te bereiken, respect voor eigen taal en cultuur, de vrede zonder dewelke niets blijvends tot stand kan komen, de noodzaak van amnestie om eindelijk naar de toekomst te kunnen kijken. Op deze herdenking van 11 juli rijst echter in ons de hoop dat ons de kracht is gegeven om het onafhankelijke land te verwerven, vermits we als Vlaams volk op wonderbaarlijke wijze alle hinderlagen van onze moeilijke tocht doorheen de tijden hebben doorstaan. We hebben in moeilijke tijden steeds op hogere waarden vertrouwd. In deze kerk zijn generaties ons voorgegaan en ze hebben hun verdriet, hun vreugde, hun verlangen, hun vertrouwen in Gods hand gelegd. Hier was dag na dag, jaar na jaar, tijd na tijd, hetzelfde Vlaamse volk aanwezig, in een gebedshuis, zelfs wanneer het verlaten, vergeten, geminacht of verguisd was. Steeds was het onverwoestbare geloof aanwezig dat er een betere tijd kon komen. Laten we dit onvoorstelbare vertrouwen overnemen en meedragen. Voor ons als volk komt het uur der zelfbeschikking dichterbij. Zo helpe ons God. Huguette De Bleecker – Ingelaere 9 juli 2000 - Leeuwergem [/font] Laatst gewijzigd door jan hyoens : 6 september 2004 om 14:12.

6 september 2004, 14:29	#2
Betweter Parlementslid Geregistreerd: 14 november 2003 Locatie: Halle-Vilvoorde Berichten: 1.772	Meer dan ooit: AMNESTIE NU!!! __________________ Voorts ben ik van mening dat belgië dient op te houden te bestaan.

6 september 2004, 14:36	#4
Betweter Parlementslid Geregistreerd: 14 november 2003 Locatie: Halle-Vilvoorde Berichten: 1.772	Waarom? Reeds 24% van de kiezers wil het. __________________ Voorts ben ik van mening dat belgië dient op te houden te bestaan.

6 september 2004, 14:39	#6
Tegendradigaard Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 3 oktober 2003 Locatie: Zou ik ook graag weten Berichten: 14.746	Hij die geen genade kent, is geen mens. __________________ IK betaal 6.570,00 euro per jaar aan Wallonië en dit al meer dan 20 jaar.... Dat is 131.400 euro in totaal....of in oude franken... 5.300.662 fr. HET IS STILAAN GENOEG GEWEEST! Als ik nog 20 jaar verder werk dan betaal ik nog eens 131.400 euro. In totaal zou dat dan 262.800 euro of 10.616.857 oude franken zijn. PEOPLE WHO WANT TO BAN HATE SPEECH, JUST HATE SPEECH. VRIJE MENINGSUITING !!!

6 september 2004, 14:46	#9
Tegendradigaard Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 3 oktober 2003 Locatie: Zou ik ook graag weten Berichten: 14.746	Hoe vertoon je berouw ? __________________ IK betaal 6.570,00 euro per jaar aan Wallonië en dit al meer dan 20 jaar.... Dat is 131.400 euro in totaal....of in oude franken... 5.300.662 fr. HET IS STILAAN GENOEG GEWEEST! Als ik nog 20 jaar verder werk dan betaal ik nog eens 131.400 euro. In totaal zou dat dan 262.800 euro of 10.616.857 oude franken zijn. PEOPLE WHO WANT TO BAN HATE SPEECH, JUST HATE SPEECH. VRIJE MENINGSUITING !!!

6 september 2004, 14:48	#10
Tegendradigaard Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 3 oktober 2003 Locatie: Zou ik ook graag weten Berichten: 14.746	Hij die geen genade kent en redenen blijft zoeken om toch maar niet genadig te zijn is... een nazi ? __________________ IK betaal 6.570,00 euro per jaar aan Wallonië en dit al meer dan 20 jaar.... Dat is 131.400 euro in totaal....of in oude franken... 5.300.662 fr. HET IS STILAAN GENOEG GEWEEST! Als ik nog 20 jaar verder werk dan betaal ik nog eens 131.400 euro. In totaal zou dat dan 262.800 euro of 10.616.857 oude franken zijn. PEOPLE WHO WANT TO BAN HATE SPEECH, JUST HATE SPEECH. VRIJE MENINGSUITING !!!

6 september 2004, 14:55	#12
Tegendradigaard Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 3 oktober 2003 Locatie: Zou ik ook graag weten Berichten: 14.746	Hoe toon je berouw Piano ? Wees nu eens concreet of is het maar excuses zoeken om de haat te kunnen blijven koesteren ? __________________ IK betaal 6.570,00 euro per jaar aan Wallonië en dit al meer dan 20 jaar.... Dat is 131.400 euro in totaal....of in oude franken... 5.300.662 fr. HET IS STILAAN GENOEG GEWEEST! Als ik nog 20 jaar verder werk dan betaal ik nog eens 131.400 euro. In totaal zou dat dan 262.800 euro of 10.616.857 oude franken zijn. PEOPLE WHO WANT TO BAN HATE SPEECH, JUST HATE SPEECH. VRIJE MENINGSUITING !!!

6 september 2004, 15:14	#14
carlos Banneling Geregistreerd: 23 februari 2004 Locatie: oostende Berichten: 587	Amnestie ! N O O I T !

6 september 2004, 15:18	#16
VlaamseBelg Parlementslid Geregistreerd: 14 mei 2003 Locatie: Vilvoorde Berichten: 1.828	Het is toch onvoorstelbaar hoe wij wel goed bevriend zijn met Duitsland, maar de vlamingen die 50 (VIJFTIG) jaar geleden een ideologische blunder begingen samen met Duitsland moeten nog steeds aan de schandpaal blijven hangen. Ook al zitten er tussen die geen spijt hebben en zelfs heimwee naar die geschifte snorremans Hitler, dat moet maar eens ophouden. Ik ben voor amnestie, niet omdat ik blokker ben (helemaal niet), niet omdat ik vind dat de oostblokkers gelijk hadden (nog minder), maar omdat ik vind dat die mensen genoeg gestraft zijn. Er zijn aan "onze" kant ook smeerlappen geweest tijdens die oorlog. __________________ Tis nepis potentis negro te!

6 september 2004, 15:23	#17
thePiano Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 20 augustus 2002 Locatie: Antwerpen, 't Stad van Alleman Berichten: 18.172	[size=3]Amnestie of eerherstel?[/size] In het programma van het Vlaams Blok (en hun voorlopers de Vlaamse Concentratie en de Volksunie) staat nog steeds de eis voor onvoorwaardelijke amnestie voor oorlogsmisdadigers en collaborateurs gebeiteld, waarbij niet de schuldvraag centraal staat maar wel de kwijtschelding van de schuld en dat enkel en alleen met het enige doel om het vooroorlogse gedachtegoed in ere te herstellen. Daarvoor moet eerst de onverkwikkelijke periode van de collaboratie worden witgewassen en wordt door hen zowel het verzet als de holocaust gebanaliseerd en besmeurd, en de volksrepressie van september 1944 uitvergroot om aldus de collaboratie te minimaliseren en te verschonen om ze uiteindelijk helemaal te 'vergeten'. Tot op heden werd in België nooit algemene amnestie verleend aan oorlogsmisdadigers en collaborateurs. Amnestie impliceert zowel de kwijtschelding van de boete als de schuld. Beter is bijvoorbeeld Eerherstel. Het spreekt vanzelf dat iemand zoals bijvoorbeeld de thans 82-jarige SS-Standartenführer Tony Van Dijck, die nog onlangs op de VRT-televisie herhaalde nergens spijt van te hebben, nooit in aanmerking kan komen voor amnestie. Eerherstel heeft enkel voor gevolg dat de veroordeling wordt kwijtgescholden, het brengt het herstel van de burgerrechten en vermijdt dat de veroordeling nog vermeld wordt op het strafregister of op attesten van Goed Gedrag & Zeden. Het heeft verder ook geen neerslag op de kinderen of kleinkinderen, en heft het verbod op om het land weer binnen te komen. Maar eerherstel wist geenszins de schuldvraag uit. __________________ "Ik bewandel het rechte pad dat, zoals u weet, niet bestaat en ook niet recht is." (Fred Vargas in 'Un lieu incertain' - 2008) Laatst gewijzigd door thePiano : 6 september 2004 om 15:24.

6 september 2004, 15:26	#18
carlos Banneling Geregistreerd: 23 februari 2004 Locatie: oostende Berichten: 587	Ik herhaal : N O O I T ! N O O I T ! Amnestie

6 september 2004, 15:27	#19
VlaamseBelg Parlementslid Geregistreerd: 14 mei 2003 Locatie: Vilvoorde Berichten: 1.828	Awel, eerherstel is misschien een mooi compromis. Want zeg nu zelf, hoeveel kwaad gaan die oude mannekes nog kunnen doen? __________________ Tis nepis potentis negro te!