Politics.be Registreren kan je hier.
Problemen met registreren of reageren op de berichten?
Een verloren wachtwoord?
Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam.

Ga terug   Politics.be > Diverse > Archief > Arabische lente
Registreer FAQForumreglement Ledenlijst Markeer forums als gelezen

Arabische lente Brandend actueel zijn de revoluties in de Arabische wereld. In dit forum worden alle discussies over dit thema samengebracht.

 
 
Discussietools
Oud 26 januari 2020, 22:19   #101
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.333
Standaard

Amerikaans vredesplan komende week gepresenteerd
Volgens Israëlische media wordt Trumps vredesplan volgende week onthuld en is het extreem in Israëls voordeel. De tweestatenoplossing krijgt de nekslag en voor de Palestijnen resteren kruimels

Donald Trump en Benjamin Netanyahu tijdens een ontmoeting in Jeruzalem.Amerikaanse ambassade in Israël
Drie jaar na aankondiging en na talloze malen te zijn vertraagd is het zover, althans volgens Israëlische televisiestations: komende week onthullen de Amerikanen het politieke deel van hun vredesplan, de aanvulling op de vorige zomer onthulde economische component daarvan.
Het Witte Huis bevestigde dat president Trump aanstaande dinsdag de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en diens politieke uitdager Benny Gantz ontvangt ‘om over regionale kwesties en vrede te praten’. Trump zelf suggereerde vandaag dat het plan ‘misschien al wel ietsje eerder dan dinsdag wordt onthuld’.
Het plan is volgens de televisiestations extreem in Israëls voordeel. Een niet bij name genoemde bron in het Witte Huis omschrijft het als ‘het meest pro-Israëlische plan ooit geproduceerd en gepresenteerd’, terwijl anonieme Israëlische bronnen spreken van ‘een ongekend aanbod aan Israël’. Onduidelijk is hoe de stations de hand op het plan hebben weten te leggen. In een tweet noemde Trump hun berichtgeving ‘puur speculatief’.
Hoofdlijnen
Afgaand op de door de stations gepubliceerde details is het plan in hoge mate de realisering van een Israëlische verlanglijst. Op hoofdlijnen ziet het er zo uit:
Alle ruim 140 illegale Israëlische kolonies (‘nederzettingen’) op de bezette Westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem worden door Israël ingelijfd. Op 15 na zijn of worden ze onderling verbonden en vormen ze met Israël een aaneengesloten gebied. Wat er met de zogeheten Israëlische ‘buitenposten’ (‘outposts’) gebeurt is niet bekendgemaakt, maar voor de hand ligt dat ook die worden ingelijfd.
Alle ‘open terreinen’ in het zogeheten C-gebied (Area C) van de Westoever vallen eveneens in Israëlische handen. Het C-gebied omvat zestig procent van de Westoever en kwam op basis van de Oslo-akkoorden van 1993-1995 onder tijdelijk Israëlisch bestuur. Medio 1999 moest het aan de Palestijnen zijn overgedragen, maar van ‘Oslo’ is niets terechtgekomen en Israël gedraagt zich in het gebied of het de rechtmatige heerser is. De ‘open terreinen’ omvatten volgens de tv-stations liefst circa dertig procent van de hele Westoever.
Jeruzalem wordt in zijn geheel Israëlisch. Het bezette Palestijnse Oost-Jeruzalem wordt definitief ingelijfd. De Palestijnen krijgen slechts een ‘symbolische representatie’ in de stad.
Het enige tegenvallertje voor Israël is dat het plan niet expliciet lijkt te voorzien in Israëlische annexatie van de Jordaanvallei. Afgelopen september kondigde Netanyahu aan de vallei te willen annexeren zodra de gelegenheid zich voordeed. Hij kreeg brede bijval en sindsdien staat het thema in Israël hoog op de politieke agenda. In het Amerikaanse plan houdt Israël hoe dan ook de ‘volledige veiligheidscontrole’ over de vallei, wat in de praktijk betekent dat het er kan doen wat het wil.
Israël behoudt de controle over alle grenzen. Voor de Palestijnen is daarbij geen rol weggelegd. Het plan komt tegemoet aan alle door Israël gestelde ‘veiligheidseisen’.
Kruimels voor Palestijnen
Voor alle gebied dat verloren gaat krijgen de Palestijnen een minimale compensatie, in de vorm van een stukje van de Israëlische Naqab-woestijn (Negev).
De Palestijnen krijgen recht op een eigen staat, op voorwaarde dat Hamas wordt ontwapend, Gaza wordt gedemilitariseerd en de Palestijnen Israël erkennen als ‘joodse staat’ met Jeruzalem als hoofdstad. Het zijn eisen waarvan op voorhand duidelijk is dat ze niet zullen worden geaccepteerd. Vermoedelijk zal de Palestijnse staat in het Amerikaanse voorstel bestaan uit Gaza, de enclaves Area A en Area B van de Westoever, een stukje Naqab en misschien nog een stukje van Area C. Dat is ver verwijderd van de ‘soevereine, aaneengesloten en levensvatbare staat met Jeruzalem als (gedeelde) hoofdstad’ waarop de Palestijnen recht hebben.
Misschien krijgt een klein aantal Palestijnse vluchtelingen het recht terug te keren naar de woonplaatsen waaruit zij in 1947-1949 of 1967 zijn verdreven. De overgrote meerderheid van de vluchtelingen en hun nazaten verliezen echter dat recht en krijgen ook geen compensatie voor hun door Israël geconfisqueerde land en andere bezittingen. Dat staat in schril contrast tot het recht dat Israël alle joden ter wereld toekent om ‘terug te keren’ naar de bezette Palestijnse gebieden, waar hun voorouders 1900 jaar geleden werden verjaagd door de Romeinen.
Crime of the Century
Veel aan het plan is nog onduidelijk, maar wezenlijke conclusies zijn al wel te trekken.
Het is geen verrassing dat het plan in sterke mate overeenkomt met het Israëlische wensenlijstje. Trumps politiek is van meet af aan extreem pro-Israëlisch en anti-Palestijns geweest. Met een reeks harde maatregelen en voldongen feiten heeft hij sinds zijn aantreden de Palestijnen het mes op de keel gezet. Meest in het oog springend was zijn erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël en de verplaatsing van de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem.
Voor de Palestijnen is het plan zo’n beetje het slechtst denkbare. Van hun rechten blijft amper iets over. De door Trump met tromgeroffel aangekondigde ‘Deal of the Century’, die alle betrokkenen ten goede zou komen, is voor hen de ‘Crime of the Century’. De kans dat de Palestijnen het plan accepteren, al is het maar als basis voor ‘onderhandelingen’, is zo goed als nul.
Een akkoord over het plan is derhalve op voorhand zo goed als uitgesloten. Dat zou betekenen dat het plan direct na presentatie de bureaula in kan. Maar daar hebben de Amerikanen iets op gevonden. De meest bijzondere bepaling van het plan luidt dat een akkoord niet nodig is. Als het voorstel Israël bevalt mag het direct beginnen met het annexeren van Palestijns gebied.
In feite is het plan schriftelijke Amerikaanse toestemming aan Israël om veel van zijn wensen te realiseren. Voor de Palestijnen is het een dictaat: ongeacht of zij het plan accepteren of afwijzen, de uitkomst is dezelfde. Vermoedelijk zullen de Amerikanen de economische voorspoed die zij de Palestijnen in hun eerdere economische plan beloofden willen gebruiken om hen tot acceptatie te dwingen.
Dat het plan niet tot vrede zal leiden – en de benaming ‘vredesplan’ niet verdient – ligt voor de hand. Het geeft eerder een enorme impuls aan verdere verscherping van het conflict. Een rechtvaardige en duurzame vrede is alleen mogelijk op basis van erkenning van de rechten van zowel Israëli’s als Palestijnen.
Ultieme testcase voor Nederland
Voor Nederland, de EU en de VN is het plan de ultieme testcase. Ondanks jarenlange veroordeling van de Israëlische kolonisering van Palestijns gebied (‘illegaal en een obstakel voor vrede’) liet de internationale gemeenschap Israël begaan. Tegelijkertijd hield ze vast aan de tweestatenformule als ‘enig mogelijke oplossing van het conflict’. Het plan van Trump betekent de definitieve nekslag voor die oplossing.
Wil de internationale gemeenschap proberen dat nog te voorkomen en iets van haar geloofwaardigheid te redden, dan zal ze die passieve houding moeten loslaten en is een krachtmeting met Trump en Israël onvermijdelijk. Bovendien is snel handelen noodzakelijk, want het is denkbaar dat Israël al op korte termijn met annexeren begint.
Israëls leidende politici beschouwen het plan als een eenmalige kans om de eigen wensen door te drukken en onomkeerbare facts on the ground te creëren. De onberekenbare Trump is de enige die er voor Israël toe doet, al verdwijnt hij wellicht eind dit jaar van het toneel en is zijn plan bovenal een geste aan fundamentalistisch-christelijk Amerika, de achterban die hij bij de verkiezingen van 3 november hard nodig heeft.

https://rightsforum.org/nieuws/ameri...gepresenteerd/
N-Vb is offline  
Oud 30 januari 2020, 19:32   #102
Eduard Khil
Secretaris-Generaal VN
 
Eduard Khil's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 5 juni 2012
Locatie: Hemel
Berichten: 35.531
Standaard

socialisten zijn niet de nieuwe antisemieten. Ze waren het al, kijk maar naar hitler.
__________________
MAMBO VOORSPELT MILJARDEN DODEN DOOR HET COVIDVACCIN IN DE KOMENDE PAAR JAAR. MILJARDEN!


Eduard Khil is offline  
Oud 30 januari 2020, 23:04   #103
Henri1
Secretaris-Generaal VN
 
Geregistreerd: 15 juli 2008
Locatie: GROOT LUIK (Liège)
Berichten: 64.879
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil Bekijk bericht
socialisten zijn niet de nieuwe antisemieten. Ze waren het al, kijk maar naar hitler.
Jawadde Edu....
Henri1 is offline  
Oud 31 januari 2020, 16:31   #104
Eyjafjallajökull
Banneling
 
 
Geregistreerd: 17 mei 2010
Berichten: 23.526
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Henri1 Bekijk bericht
Jawadde Edu....
Je betwist dat Hitler een antisemiet was ?

Dat neigt naar negationisme, Rikske.
Eyjafjallajökull is offline  
Oud 31 januari 2020, 16:37   #105
daiwa
Secretaris-Generaal VN
 
daiwa's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 26 augustus 2004
Berichten: 45.531
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil Bekijk bericht
socialisten zijn niet de nieuwe antisemieten. Ze waren het al, kijk maar naar hitler.
2 !
daiwa is offline  
Oud 31 januari 2020, 18:50   #106
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.333
Standaard

Bron: Apache / gastbijdrage

De Amerikaanse president Donald Trump maakte deze week zijn langverwachte vredesplan bekend voor het Israëlisch-Palestijns conflict, dat inmiddels meer dan 70 jaar aansleept. Met dit plan, dat hij omdoopte tot ‘Deal van de Eeuw’, hoopt hij een plaats te veroveren in de geschiedenisboeken. Het eindresultaat doet echter weinig meer dan de wenslijst van de meest extreme zionisten over te nemen, waarmee de Palestijnen terechtkomen onder een apartheidsregime zoals dat in Zuid-Afrika bestond.
Op alle punten die altijd van essentieel belang zijn geweest voor het Palestijnse volk kiest Trump resoluut de kant van Israël, telkens in flagrante tegenspraak met het internationaal recht. De illegale nederzettingen die bevolkt worden door honderdduizenden extremistische Joodse kolonisten op gestolen land waaruit de Palestijnse inwoners met geweld zijn verdreven, worden onder dit plan gelegitimeerd en mogen geannexeerd worden door Israël.
Dit deelt de Westelijke Jordaanoever op in een archipelago van gefragmenteerde gebiedjes, waarbinnen ook nog eens talloze kleinere nederzettingen als enclaves van Israël mogen voortbestaan. Daarenboven wordt ook de Jordaanvallei volledig geannexeerd, waarmee effectief heel Gebied C van de huidige bezetting in Israëlische handen terechtkomt.
Wat overblijft verschilt niet zoveel van de bantoestans in Zuid-Afrika ten tijde van apartheid: marionettenstaatjes zonder reële soevereiniteit die sociaal en economisch niet levensvatbaar waren vanwege hun discontiguïteit. Hun functie, zoals dat ook het geval is voor de Palestijnse rompstaat die in dit plan wordt voorgesteld, was om ongewenste etnische groepen te concentreren in nominaal onafhankelijke gebieden zodat ze men ze geen burgerrechten hoefde te verschaffen, met name vertegenwoordiging in het parlement.
Dit alles druist volledig in tegen de positie van de VN en de overweldigende meerderheid van de internationale gemeenschap, namelijk dat elke duurzame vrede gebaseerd moet zijn op de grenzen van voor 1967 met Oost-Jeruzalem als hoofdstad van een Palestijnse staat.
Zionisme
Hieraan ziet men waartoe de hele problematiek Israël-Palestina zich in essentie laat herleiden: de onwil van Israël om de Palestijnen, de oorspronkelijke inwoners van het gebied, gelijke politieke rechten toe te kennen.
Als de Palestijnen in de Westelijke Jordaanoever stemrecht zouden krijgen, zouden ze samen met de Palestijnen in Galilea mogelijks een meerderheid van de bevolking kunnen uitmaken. Zeker als de miljoenen Palestijnse vluchtelingen uit de oorlog van ’48 zich daarbij voegen – een recht dat hen wordt toegekend door VN Resolutie 194 maar categorisch verworpen wordt door Trumps vredesplan.
Dit zou in strijd zijn met de ideologische doelen van het zionisme, dat stelt dat er een specifiek Joodse staat moet bestaan in historisch Palestina. Om dat Joods nationaal karakter te bewaren moet ofwel de meerderheid van haar inwoners Joods zijn, ofwel moeten niet-Joodse inwoners minder rechten bezitten.
Met andere woorden: apartheid. Het vestigen van een expliciet Joodse staat in een gebied dat in het midden van de 19de eeuw, voor de opkomst van de zionistische beweging, 98% Arabisch was, kon in geen enkel scenario gebeuren zonder etnische zuivering en hardhandige onderdrukking van de inheemse bevolking. Wat de Palestijnen dan ook te beurt is gevallen, zowel in het verleden als vandaag.
Jeruzalem en soevereiniteit
Trumps vredesplan schendt ook de lang gevestigde internationale consensus door te stellen dat een ‘onverdeeld’ Jeruzalem aan Israël moet toebehoren, terwijl Oost-Jeruzalem sinds jaar en dag erkend wordt als de hoofdstad van een toekomstige Palestijnse staat.
Het plan kent Israël alle delen van Jeruzalem binnen de bezettingsmuur toe, inclusief de oude stad met haar heilige sites, hetgeen onaanvaardbaar is voor Arabische en islamitische landen. Voor de Palestijnen blijven er een paar kleine wijken over in het noorden en oosten, die ze volgens het plan mogen herdopen tot ‘Al Quds’ (de Arabische naam voor Jeruzalem) en waar ze hun hoofdstad mogen vestigen.
In het plan wordt daarnaast elke notie van Palestijnse soevereiniteit opgeofferd aan maatregelen om de veiligheid van Israël te garanderen. Controles aan alle grensovergangen van de Palestijnse staat zouden worden uitgevoerd door Israël, Palestina moet volledig worden gedemilitariseerd (inclusief de Gazastrook), Isräel behoudt volledige controle over het Palestijnse luchtruim en blijft verantwoordelijk voor het handhaven van veiligheid binnen de voorgestelde Palestijnse staat, enkel bijgestaan door Palestijnse autoriteiten in de mate waarin ze dat zelf wenst toe te staan.
Dit betekent niets minder dan een totale en vernederende capitulatie van het Palestijnse volk, dat geen enkele van de basisfuncties van een soevereine staat mag uitoefenen.
Eén staat
De enige duurzame oplossing die op dit moment nog bereikt kan worden, vereist dat Israël het zionisme achter zich laat. Zo kan het hele gebied evolueren richting één neutrale, seculiere, gedemilitariseerde staat met Jeruzalem als hoofdstad, waarin Arabieren en Joden gelijke rechten genieten en wiens veiligheid gegarandeerd zou worden door een internationale troepenmacht.
Dat is niet alleen het meest haalbare scenario, het is ook het eerlijkste tegenover de Palestijnen, die terecht een opgekropte wrok koesteren vanwege 70 jaar kolonisatie van hun thuisland waar ze nooit om hebben gevraagd. Het geeft alle Palestijnen – inwoners van de Westelijke Jordaanoever en Israël, evenals Palestijnse vluchtelingen – de mogelijkheid om zich vrij over hun hele historische thuisland te bewegen. Dat zou een permanente vrede veel verteerbaarder maken voor de inwoners van de bredere regio, zodat er eindelijk duurzame regeling kan komen in het Midden-Oosten.
Tot die tijd moet Europa Israël niet anders behandelen dan Zuid-Afrika in de jaren ’80 en significante economische sancties opleggen. Terwijl in Amerika langzaam de pro-Israëlische tweepartijconsensus erodeert onder invloed van de vernieuwende houding van jongeren en hoogopgeleiden, kunnen wij het ons niet veroorloven geen voortrekkersrol te nemen in het bestrijden van deze gruwelijke mensenrechtenschendingen. Te meer omdat Europa altijd een van de eerste slachtoffers is van instabiliteit in het Midden-Oosten.
Misschien zal de annexatie van de Palestijnse gebieden uiteindelijk een geluk bij een ongeluk blijken: door de aard van het Israëlische apartheidsregime definitief bloot te leggen, kan het landen over de streep trekken die tot dusver aarzelend stonden tegenover sancties. Hopelijk wordt 2020 daarmee ironisch genoeg het jaar waarin het pad naar vrede ten langen leste duurzaam is ingezet.
N-Vb is offline  
Oud 1 februari 2020, 21:02   #107
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.333
Standaard

De radicaal-linkse partij PVDA gaat klacht indienen regen N-VA-Kamerlid Michael Freilich wegens laster en eerroof. Die laatste liet in een interview met De Zondag verstaan dat Comac, de jongerenafdeling van de communisten, er antisemitische uitspraken op na houdt.
Comac spreekt zich op haar website fors uit over het Israëlisch-Palestijns conflict en de “illegale bezettingspolitiek van Israël”. Freilich laat in het bewuste interview ook optekenen dat de communistische jongerenafdeling vindt dat “de banken en de media in Joodse handen zijn en dat daar komaf mee gemaakt moet worden.”Dat is een gemeenschap beschuldigen op basis van leugens. Dat is wat Hitler ook deed hé. Al wat fout liep, was de schuld van de joden”, luidde het verder bij de N-VA’er.
N-Vb is offline  
Oud 13 februari 2020, 19:48   #108
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.333
Standaard

Het Syrische parlement heeft officieel erkend dat er in het Ottomaanse Rijk vanaf 1915 volkerenmoord is gepleegd op de Armeense minderheid.


De parlementsleden verwerpen ook 'alle pogingen om deze misdaad te ontkennen en de historische feiten te verdraaien', luidt het in de verklaring. Die komt er op het moment dat de spanningen tussen Syrië en Turkije hoog oplopen.
Met de goedkeuring van de resolutie wil Syrië waarschijnlijk Turkije provoceren. Soldaten van de twee buurlanden zijn slaags geraakt in het noordwesten van Syrië, waar Turkije rebellen steunt.
Turkije bestrijdt fel dat er tijdens de Eerste Wereldoorlog sprake was van een genocide op Armeniërs. De Turkse regering reageert doorgaans woedend als een land uitdrukkelijk stelt dat dit wel het geval was. Zo leidden onder meer de formele erkenningen van de massamoord als een genocide door het Duitse parlement in 2016 en het Amerikaans Congres in december vorig jaar tot spanningen.
De volkerenmoord had ruim een eeuw geleden plaats en kostte honderdduizenden tot mogelijk anderhalf miljoen Armenen het leven. Turkije geeft toe dat er veel Armeniërs die in het Ottomaanse Rijk woonden, zijn omgekomen in de oorlog, maar bestrijdt de opgegeven cijfers en ontkent dat er sprake was van systematisch georganiseerde uitroeiing van een bevolkingsgroep. Veel Armenen werden destijds gedeporteerd naar het noorden van het huidige Syrië. Bron: Knack
N-Vb is offline  
Oud 12 maart 2020, 00:47   #109
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.333
Standaard

‘De islam heeft een vriend: Duitsland.’

Dat stond op een van de tienduizenden vlugschriften die de luchtmacht van nazi-Duitsland op 7 juni 1943 over grote gebieden van de Balkan liet neerdwarrelen. Het is minder bekend, maar nazi-Duitsland probeerde, met succes overigens, gedurende de hele Tweede Wereldoorlog de moslimwereld aan zijn zijde te krijgen in de strijd tegen Groot-Brittannië, de Sovjet-Unie en het jodendom. Honderdduizenden moslims vochten mee met het Duitse leger en de SS. Tal van moslimleiders (imams) collaboreerden openlijk met de nazi’s. Na de oorlog werden die moslimcollaborateurs niet alleen door de Bondsrepubliek Duitsland, maar vooral door de Verenigde Staten ingezet in de strijd tegen het communisme en de Sovjet-Unie.
David Motadel, hoogleraar internationale geschiedenis aan de London School of Economics and Political Science, werkte tien jaar aan dit boek dat de eerste allesomvattende studie is over de rol die de godsdienst speelde in de pogingen die nazi-Duitsland ondernam om de moslimwereld voor zijn zaak te winnen. Alle aspecten van dit fenomeen komen aan bod. Iedere belangrijke gebeurtenis en ontwikkeling wordt in detail beschreven. Iedere nazi-leider, minister, diplomaat, ambtenaar, officier, hoogleraar of imam die van ver of dichtbij iets met het winnen van de moslimzieltjes te maken had komt aan bod. Maar vervelen doet het boek helemaal niet. Het is integendeel ongelooflijk boeiend om te ontdekken waartoe de nazi-strategie leidde.
Helemaal nieuw was het verband tussen Duitsland en de islam niet. Reeds op het einde van de negentiende eeuw probeerden Duitse diplomaten, politici en koloniale overheden de islam te gebruiken om hun macht in de Duitse kolonies te versterken. Tijdens de Eerste Wereldoorlog waren de Duitsers erop uit het islamfanatisme in de moslimgebieden van hun vijanden aan te wakkeren. Duitsland was niet het enige land dat de islam zijn liefde verklaarde. De Italiaanse fascistische leider Mussolini werd in brede islamitische kringen als ‘de beschermer van de islam’ beschouwd. Bij het begin van de Tweede Wereldoorlog verklaarde de Duitse politoloog Hans Lindemann dat de islam de achilleshiel van de geallieerden was, terwijl Duitsland en Italië niets van de islam te vrezen hadden. Voor SS-leider en Reichsführer Heinrich Himmler was de islam een viriele en oorlogszuchtige godsdienst, wat in zijn ogen uiterst positieve kenmerken waren.
Was die belangstelling van de nazi’s voor de moslims niet in strijd met hun rassenleer? In Mein Kampf had Adolf Hitler het immers over de raciale minderwaardigheid van de niet-Europese volkeren, vooral de Arabieren en de Indiërs. Maar nadat ze aan de macht kwamen werden de nazi’s iets pragmatischer. De raciale beperkingen vervat in de wetten van 1935 golden niet voor de niet-joodse inwoners van het Midden-Oosten. Omdat Arabieren net als joden semieten zijn, verbood het Duitse ministerie van Propaganda het gebruik van de termen ‘antisemitisch’ en ‘antisemitisme’. Ze moesten worden vervangen door termen als ‘anti-joods’.
Maar men moest nu ook weer niet overdrijven. Aan de ‘Turkse volkeren’ werd gezegd dat ze tot een ‘waardevol ras’ behoorden, maar dat hun ‘bloed’ niet met dat van Duitsers mocht worden vermengd, want dat zou negatieve gevolgen hebben voor beide partijen. Duitse vrouwen die door (moslim)vrijwilligers uit het Oosten zwanger werden gemaakt, moesten abortus plegen. Af en toe leidde het rassenonderscheid tot zware vergissingen, zoals toen SS-afdelingen bij het begin van de invasie van de Sovjet-Unie in 1941 tal van moslims, vooral krijgsgevangenen, terechtstelden omdat ze besneden waren, wat voor de SS-ers betekende dat ze joden waren.
Duits-Islamitisch bondgenootschap
Het was rond 1941-1942 dat het bondgenootschap tussen nazi-Duitsland en de moslimwereld gestalte kreeg. Samen zouden ze tegen hun gemeenschappelijke vijanden strijden, vooral het Verenigd Koninkrijk, de Sovjet-Unie en de Joden. Frankrijk ontbreekt in dat lijstje, hoewel het toch ook een aantal Arabische landen koloniseerde. Maar in Frankrijk was toen het Vichy-regime aan het bewind, dat met nazi-Duitsland collaboreerde. Binnen de kortste keren slaagde Duitsland erin tienduizenden moslims aan te werven voor het Duitse leger (Wehrmacht) en de SS (Schutzstaffel). Die moslims kwamen uit delen van de Sovjet-Unie, de Balkan en het Midden-Oosten.
Hoewel de moslims in de ogen van de nazi’s tot een ‘minderwaardig ras’ behoorden, werden meer dan 420.000 moslims in het Oostlegioen ingeschakeld dat tegen de Sovjet-Unie werd ingezet. De moslimsoldaten mochten de moslimtradities (ramadam, voedingsvoorschriften, dagelijkse gebeden) respecteren. De nazi’s slaagden er ook in een aantal moslimleiders voor zich te winnen. De belangrijkste onder hen was ongetwijfeld de Groot-Moefti van Jeruzalem, Amin Al-Husseini, die de gelovigen opriep de heilige oorlog tegen de geallieerden te voeren. Hij vestigde zich in Berlijn. De nazi’s openden een aantal opleidingscentra voor imams. Imams werden als aalmoezenier in de Wehrmacht ingeschakeld en kregen een militaire graad.
Vanaf 1942 werd via vlugschriften en radioprogramma’s opgeroepen tot het smeden van een Duits-Islamitisch bondgenootschap. Een van de verantwoordelijken voor die radioprogramma’s was Kurt Georg Kiesinger, die later kanselier van de Bondsrepubliek Duitsland zou worden. In Berlijn werd een centraal islamitisch instituut opgericht. Progagandaminister Joseph Goebbels liet dag- en weekbladen al voor de oorlog weten dat iedere kritiek op de islam ‘ongewenst’ was. Overeenkomsten tussen joden en moslims (verbod op het eten van varkensvlees, besnijdenis) moesten worden verzwegen.
Anderzijds probeerde ook Sovjetleider Stalin de moslims ervan te overtuigen dat het communisme geenszins in strijd was met de Koran, hoewel de Sovjet-Unie voordien drastische maatregelen had genomen om de godsdienst, dus ook de islam, uit te roeien. De nazi-propaganda slaagde er evenwel niet in in Noord-Afrka en het Midden-Oosten een opstand tegen de geallieerden (vooral Groot-Brittannië) uit te lokken. In Egypte was de Moslimbroederschap daarentegen wel gevoeliger voor de oproep tot verzet tegen het Britse imperialisme. Daarnaast dient gezegd dat in Noord-Afrika, het Midden-Oosten en Azië duizenden moslims aan de zijde van de Britten vochten.
Geen moslimstaat
In de Caucasus en op de Krim werden de Duitse troepen verwelkomd, omdat ze een einde maakten aan het Sovjet-bewind. Toch was de Duitse bezetting van de Caucasus van korte duur. Vanwege het oprukken van de partizanen wierpen de Duitsers eind 1943-begin 1944 brandbommen op meer dan honderd dorpen op de Krim, waardoor de geestdrift van de plaatselijke bevolking voor de nazi’s vlug bekoelde. Na de terugtreking van de Duitsers, werd de moslimbevolking uit de Caucasus en de Krim door Stalin verplaatst, omdat hij ze als landverraders beschouwde.
Ook in het zogenaamde ‘Ostland’ (Polen, Litouwen, Estland en Wit-Rusland) probeerden de nazi’s de moslims voor zich te winnen. Toen de Duitse troepen in de lente van 1941 Joegoslavië binnendrongen werden ze enthousiast onthaald door de moslimbevolking die zich onderdrukt voelde door de orthodoxe Serviërs. In Bosnië en Herzegovina probeerden de nazi’s zich voor te doen als de beschermers van de islam. Dat charmeoffensief viel samen met de oprichting van een SS-moslimdivisie. De moefti van Jeruzalem werd toen naar de Balkan gestuurd voor een grote propagandatournee.
De nazi’s slaagden er evenwel niet in de moslimregio’s te pacificeren. Een verzoek om in de Balkan een moslimstaat op te richten die Kosovo, Bosnië, Herzegovina en Albanië zou omvatten, werd door de Duitsers onmiddellijk afgewezen. Toen de militaire situatie in de winter van 1943-1944 aanzienlijk verslechterde voor de Duitsers, liepen vele moslims over naar de partizanen van Tito. Dat lokte wreedaardige wraakacties vanwege de nazi’s uit. Over het algemeen bleven de moslimsoldaten tot het einde van de oorlog op alle fronten aan de zijde van de nazi’s strijden. Pas vanwege de chaos van de laatste oorlogsmaanden besloten velen te deserteren.
Nuttige collaborateurs
De Tweede Wereldoorlog kostte vele duizenden moslims het leven, maar de meeste nazi’s die verantwoordelijk waren voor de moslimpolitiek brachten het er goed van af. De architect van dit beleid, Werner von Hentig, mocht na de oorlog rustig op het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken blijven werken. De eerste naoorlogse kanselier van de Bondsrepubliek Duitsland, de christendemocraat Konrad Adenauer, zag er trouwens geen graten in dat tal van nazi’s in de administratie, het leger, het gerecht enz. actief bleven. Vele moslimcollaborateurs namen de benen. De moefti van Jeruzalem, Al-Hoesseini, kwam via Bern en Parijs uiteindelijk in Caïro terecht.
Na de oorlog vond de Duitse overheid het nodig een nieuwe moslimorganisatie op te richten. Niemand minder dan Nourredin Namangani, voormalige imam van het SS-moslimregiment voor het Oosten, werd aan het hoofd van die organisatie benoemd. In de jaren vijftig kwam er een nieuwe moslimorganisatie van Arabische studenten bij die sympathiseerde met de Moslimbroeders. Nadien werd de ‘Islamitische Gemeenschap in Duitsland’ opgericht. Haar voorzitter was ene Ali Ghaleb Himmat die na de aanslagen van 11 september 2001 door de Verenigde Naties op een lijst van verdachte leden van Al-Qaïda werd geplaatst.
Vanzelfsprekend lieten de Verenigde Staten, die onmiddellijk na de oorlog met nazi’s en nazi-collaborateurs samenwerkten, hun oog op moslimcollaborateurs vallen. Die werden onder meer medewerkers van de Amerikaanse propaganda-radiozenders Radio Liberty en Radio Free Europe. De VS zochten ook vlug contact met de Egyptenaar Saïd Ramadan, schoonzoon van de stichter van de Moslimbroederschap en een van de actieve Arabische studenten in Duitsland. In 1966 meldde de Zwitserse overheid dat Ramadan zowel met de Britten als met de Amerikanen samenwerkte, ‘omdat hij zonder enige twijfel een anti-communist is en de communistische infiltratie in de Arabische wereld bestrijdt’. Ramadan werd op 23 september 1953 zelfs door de Amerikaanse president Dwight Eisenhower in het Witte Huis ontvangen. Eisenhower pleitte in 1957 voor een jihad tegen de Sovjet-Unie.
In de hele wereld steunden de VS politieke islamitische groeperingen, zoals de Moslimbroeders, en moslimlanden zoals Pakistan. President Eisenhower deed al het mogelijke om Saoedi-Arabië te steunen in zijn strijd tegen zowel de Sovjet-invloed als tegen het ongebonden regime van de Egyptische president Nasser. Het wahabisme, de strikte interpretatie van de islam die nu zo verketterd wordt, werd door Washington gesteund. Zo droegen de VS financieel bij tot het uitbouwen van de nodige infrastructuur in Mekka om de pelgrims te ontvangen. Wie daar goed bij vaarde was de familie Ben Laden, actief in de bouwsector. De strijd tegen de Sovjet-Unie brachten de VS, onder leiding van president Carter, ertoe hun steun te verlenen aan de moedjahidin die in Afghanistan de Sovjet-Unie bestreden. Oessama Ben Laden, zoon van de Saoedische immobiliënkoning, opende een bureau voor de opleiding van buitenlandse vrijwilligers die met de moedjahidin kwamen strijden. Uit dit bureau ontstond in de jaren tachtig Al-Qaïda.
N-Vb is offline  
Oud 14 maart 2020, 19:45   #110
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.333
Standaard

Nazi's, islamisten en het moderne Midden-Oosten
Auteur: Barry Rubin

Dit boek behandelt de islam zoals die reëel bestaat in het hedendaagse Midden-Oosten. Daarbij maken de auteurs het onderscheid tussen islam en islamisme, tussen gewone moslims en aanhangers van de politieke islam.
De moefti van Jeruzalem, Amin al-Hoesseini (1897-1974), werkte innig samen met Hitler, Himmler en Eichmann. Hij was in staat zijn islamisme te laten domineren in het Midden-Oosten.
De gewone moslims wilden samenwerken met de Joden in Palestina. De gematigde heersers in het Midden-Oosten stonden tijdens en vlak van de Tweede Wereldoorlog ook een pragmatische politiek voor. Niettemin wist de moefti van Jeruzalem hen buitenspel te zetten en zo nodig te vermoorden om zijn totalitaire politiek van alles-of-niets door te zetten.
De symbiose tussen nazisme en islamisme is tot op de dag van vandaag van grote invloed in het Midden-Oosten. De auteurs volgen de personele en de doctrinaire lijnen van dit proces in detail op grond van pas ontsloten archieven die nog nooit eerder gebruikt zijn.
vertalers: Jolanda van der Vorst-Molleman Dijksterhuis en Martien Pennings.
N-Vb is offline  
Oud 15 maart 2020, 16:43   #111
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.333
Standaard

Bron: Michaël Ver?*bauwhede in Solidair
De ene is Brussels PVDA-parlementslid, de ander gepensioneerd ambtenaar en actief PVDA-lid in Mortsel (Antwerpen). Solidair ontmoette Stéphanie Koplowicz, kleindochter van overlevenden van de kampen en Paulette De Coninck, dochter van een Joodse verzetsstrijdster. Ze praten over het groeiende antisemitisme en de historische banden tussen Joden en communisten.
De geschiedenis van jullie families is getekend door de verschrikkingen van de oorlog.
Stéphanie Koplowicz. Ik heb het geluk dat ik mijn grootmoeder, die 100 jaar werd, nog heb gekend. Toen ik 9 was, maakte ik met een bandrecorder opnames terwijl ik haar naïeve kindervragen stelde. Wat mij het meest getroffen heeft, was toen ze me vertelde hoe de nazi’s haar zevenjarige dochter, Esther, uit haar armen rukten. Mijn grootmoeder kwam alleen in het getto van Krakau terecht. Ze werd voordien al gescheiden van haar eerste man, die ze nooit meer terugzag. In 1943 werd ze naar Bergen-Belsen gedeporteerd. Ze heeft het overleefd dankzij het feit dat ze daar werkte. Bij de bevrijding woog ze 32 kilo. Na de oorlog kwam ze in België terecht. Daar ontmoette ze mijn grootvader, een overlevende uit Buchenwald.
Paulette De Coninck. Mijn moeder komt uit een religieuze burgerlijke familie in Antwerpen en was actief in de Joodse jeugdbeweging Hashomer Hatzaïr en de Yask, een linkse Joodse sportvereniging. In deze bewegingen begon ze te discussiëren met communistische leden. Ze werd lid van de Belgische Communistische Partij. Vanaf het begin van de bezetting in 1940 sloot ze zich aan bij het Verzet. Na een tijdje vluchtte ze weg uit Antwerpen, omdat het te gevaarlijk was geworden. Ze sloot zich aan bij het clandestiene verzet in West-Vlaanderen. Daar ontmoette ze mijn vader, een communist en oud-strijder van de Spaanse burgeroorlog. Hij was verantwoordelijk voor de uitbouw van het Verzet in Vlaanderen. Het platteland was veiliger dan de stad maar ze sliep geen twee nachten na elkaar op dezelfde plaats. Dat was haar redding. Haar vader en zus werden opgepakt, naar Mechelen afgevoerd en daarna met het 20ste konvooi naar Auschwitz gedeporteerd, waar ze gestorven zijn.
Dus je moeder werd niet gedeporteerd?
Paulette De Coninck. Nee. Ze heeft me altijd gezegd: “Het is dankzij de Communistische Partij, dankzij het Verzet, dat ik nog in leven ben.” Na de oorlog zei ze: “En nu ga ik de strijd verderzetten.” Ze was later erg actief. Voor het vrouwenstemrecht, voor de oprichting van MRAX (Beweging tegen Racisme, Antisemitisme en Xenofobie, nog steeds actief, n.v.d.r.).
Michael Freilich, een N-VA afgevaardigde, beschuldigde de PVDA ervan antisemitisch te zijn. Vergelijkbare beschuldigingen worden geuit aan het adres van andere linkse en communistische organisaties en mensen. Hoe zien jullie dat?
Paulette De Coninck. Onzin. In de geschiedenis waren de communistische en de joodse beweging sterk met elkaar verweven, met name in het Verzet. In de jaren vijftig en zestig ontving mijn moeder thuis veel mensen. Velen waren teruggekeerd uit de kampen: Joden, communisten. Ze vertelden verhalen over de oorlog. Als kind begreep ik het verschil niet tussen vervolgd worden omdat je communist bent of vervolgd worden omdat je joods bent.
Stéphanie Koplowicz. De strijd tegen racisme, antisemitisme incluis, zit in het DNA van de PVDA. De partij is onder meer opgericht door Juliette Broder, een voormalig joodse communistische verzetsstrijder. De beschuldiging van Michael Freilich is vals, volstrekt ongegrond en onaanvaardbaar. Temeer omdat zijn eigen partij zoveel moeite heeft om de collaboratie te veroordelen. Ik ben trots, ook gezien de geschiedenis van mijn familie, op mijn engagement voor de PVDA.
In feite wordt er vandaag een strategie gehanteerd die de mensen aan de linkerzijde in diskrediet wil brengen door valse beschuldigingen van antisemitisme. We zagen hetzelfde met Ken Loach en Jeremy Corbyn in Engeland, met Sanders in de VS. Dat is wat Freilich en de N-VA proberen te doen met de PVDA.
Je kunt wel niet ontkennen dat het antisemitisme in opmars is. Ben je zelf ooit slachtoffer geweest van antisemitische daden?
Stéphanie Koplowicz Met mijn naam ontkom je daar niet aan (lacht). Op de middelbare school vond ik tijdens de Franse les telkens weer een hakenkruis op mijn lesbank. Ik veegde dat weg maar telkens kwam het terug. Tijdens de gemeentelijke verkiezingscampagne vonden we hakenkruisen op een poster met mijn gezicht. Ik word dus aangevallen omdat ik communist ben én omdat ik joodse ben.
Er heerst wel degelijk antisemitisme, zelfs aan de linkerzijde, en we zullen het probleem niet oplossen door het te ontkennen. Als we de antiracistische strijd willen leiden, moeten we vechten tegen elk racisme.
Velen verwijten de critici van het Israëlische beleid dat ze feitelijk antisemitisch zijn.
Stéphanie Koplowicz. Sommigen proberen kritiek op het beleid van Israël te beletten in naam van de strijd tegen het antisemitisme. De Franse president Macron wil een wet invoeren om kritiek op Israël als antisemitisme te bestempelen. Vandaag wordt de dramatische geschiedenis van de Joden aangewend om alle gruweldaden van Israël te rechtvaardigen.
Toen ik 12 jaar oud was, maakte ik een huistaak over het onderwerp. Mijn vader had wat landkaarten in de woonkamer uitgespreid en zei: “Kijk hoe het was in 1948, in 1956, ...” Wat de familie meegemaakt heeft, kan niet worden gebruikt om zelf ook onderdrukker te worden. Daarom breng ik voor de PVDA dit soort dossiers graag naar het Parlement. Bijvoorbeeld door een resolutie in te dienen met de oproep om een einde te maken aan de Belgische economische missies in Israël. We moeten absoluut standvastig zijn met betrekking tot beide luiken. Het beleid van Israël blijven bekritiseren en met kracht het antisemitisme bestrijden.
Paulette De Coninck. We moeten blijven herhalen dat wanneer men het Israëlische beleid bekritiseert men in feite de Israëlische regering bekritiseert. Niet alle Israëliërs en niet alle Joden zijn het eens met die bezettingspolitiek. Er zijn progressieve Israëliërs die de Palestijnen verdedigen, maar ze komen niet aan bod. Natuurlijk is er een groot debat binnen de Joodse gemeenschap, net als in de hele samenleving. Het gaat erom welke maatschappij men wil. Commentaar op volgende window
N-Vb is offline  
Oud 15 maart 2020, 17:26   #112
N-Vb
Minister-President
 
N-Vb's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 11 juni 2013
Locatie: Vlaanderen, België, Europa
Berichten: 4.333
Standaard

Er heerst wel degelijk antisemitisme, zelfs aan de linkerzijde, en we zullen het probleem niet oplossen door het te ontkennen. Als we de antiracistische strijd willen leiden, moeten we vechten tegen elk racisme.
Velen verwijten de critici van het Israëlische beleid dat ze feitelijk antisemitisch zijn.
Sommigen proberen kritiek op het beleid van Israël te beletten in naam van de strijd tegen het antisemitisme. De Franse president Macron wil een wet invoeren om kritiek op Israël als antisemitisme te bestempelen. Vandaag wordt de dramatische geschiedenis van de Joden aangewend om alle gruweldaden van Israël te rechtvaardigen.

Daarom breng ik voor de PVDA dit soort dossiers graag naar het Parlement. Bijvoorbeeld door een resolutie in te dienen met de oproep om een einde te maken aan de Belgische economische missies in Israël.
We moeten absoluut standvastig zijn met betrekking tot beide luiken. Het beleid van Israël blijven bekritiseren en met kracht het antisemitisme bestrijden.
Paulette De Coninck. We moeten blijven herhalen dat wanneer men het Israëlische beleid bekritiseert men in feite de Israëlische regering bekritiseert.

Niet alle Israëliërs en niet alle Joden zijn het eens met die bezettingspolitiek. Er zijn progressieve Israëliërs die de Palestijnen verdedigen, maar ze komen niet aan bod.

Zo zie je maar hoe ingewikkeld het probleem is:
wat is de oplossing van het probleem?

- fouten uit het verleden zijn wijdlopig en kunnen niet goedgemaakt worden
- oorlogen uit het verleden brachten bezettingen mee, confiscaties van grondgebied, herstelbetalingen moesten betaald worden, er vielen slachtoffers,...
- de winnaars bepalen de geschiedenis en de toekomst
- we zijn nu meer dan 75 jaar na de tweede wereldoorlog
- de toestand zoals die nu is kan niet meer teruggedraaid worden en moet behouden blijven, ook in Palestina
- verdere bezettingen moeten stoppen
- aanvallen en provocaties vanuit de Palestijnse gebieden moet stoppen
- de Palestijnen zijn trouwens geen "Palestijnen" maar islamitische, Arabische moslims

- Palestina en de Gazastrook moeten heropgebouwd worden
N-Vb is offline  
 


Discussietools

Regels voor berichten
Je mag niet nieuwe discussies starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag niet bijlagen versturen
Je mag niet jouw berichten bewerken

vB-code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit
Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 05:16.


Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be