Jaarlijks 2500 bejaarden verkracht

[Winterhamer]

Jaarlijks 2500 bejaarden verkracht

Twee weken geleden las ze in onze krant dat er jaarlijks 2500 bejaarden worden betast, aangerand en/of verkracht. Dapper besloot Nymphe Perquin haar verhaal te vertellen. „Om anderen te beschermen, te waarschuwen. Doe de deur op slot, maak hem niet zo maar open. Schaf een intercom aan.” De 74-jarige Brabantse werd vorig jaar in haar eigen huis belaagd door een jongen van 18 jaar: „Ik ben vernederd, aangetast in mijn waardigheid. En ik ben bang.”

NYMPHE PERQUIN (74) MIDDEN IN DE NACHT BEROOFD VAN HAAR WAARDIGHEID

MISBRUIKT door een KNULLETJE

„Hij stormde als een wild beest naar binnen!”

door MARIE-THÉRÈSE ROOSENDAAL

AMSTERDAM, zaterdag
Tien, vijftien keer werd er op de bel gedrukt die nacht van zaterdag op zondag, 22 op 23 oktober 2005. Machinaal raffelt Nymphe Perquin (74) haar verhaal af, zodat dat maar achter de rug is: „’t Was rond kwart over twee, ik was naar de wc geweest, lag net weer in bed.”

„Toen er zo dringend werd aangebeld, dacht ik dat er wat aan de hand was. Op blote voeten liep ik de trap af, deed de deur open. Daar stond een man, hij zei: ik weet niet waar ik ben.” Iets in zijn ogen deed haar beseffen dat het niet goed zat. „Een blik als van een bezetene. Ik zei hardop: oh nee, dát niet, dát niet.”

De alleenwonende Brabantse schrok twee weken geleden van het verhaal in onze krant: „Dat er jaarlijks 2500 bejaarden seksueel misbruikt worden. Zó veel. Misschien kan ik met mijn verhaal anderen beschermen, waarschuwen. Open nooit zomaar de deur, schaf een intercom aan!”

Terug naar die nacht: „Ik probeerde de deur te sluiten, hij trapte hem open en stormde naar binnen. In de gang betastte hij me, pakte me bij mijn borsten. Ik vluchtte de kamer in naar de telefoon, die griste hij uit mijn hand. Toen ik zei dat hij hem terug moest geven, smeet hij ’m door de kamer. In de keuken greep hij me vast, trok steeds mijn nachtpon omhoog. Van het rek greep ik een grote pollepel en sloeg hem op zijn hoofd.”

Worsteling

Met neergeslagen ogen: „De taal die hij uitsloeg, ik kan het amper herhalen, ik ben anders grootgebracht. ’Ik ga je n.., zoals je nog nooit bent… Ik ga in je… Vuile hoer’. Met zijn broek naar beneden wilde hij me tot de daad dwingen. Hij probeerde steeds mijn onderbroek naar beneden te trekken. Tijdens de worsteling heb ik zijn jas kapot getrokken, ik hoorde iets scheuren. Hij werd steeds gewelddadiger. Een wild beest. Hij zat aan me, zijn vingers in me. Moet ik meer vertellen?”

Nymphe Perquin hield haar tegenwoordigheid van geest: „Ik zette twee pitten van de keramische kookplaat aan. Dan zou hij zich misschien branden.” Haar actie baatte niet: „Uitzinnig gooide hij me tegen het kacheltje aan, ik viel op de grond. Met zijn zware schoen stond hij eerst op mijn scheenbeen, daarna kneep hij mijn keel dicht. Ik dacht: nou ga ik dood, ik ga eraan. De voordeur stond nog altijd open. Uit alle macht schreeuwde ik: Cór, Cór. De naam van de buurman, die, zo bleek later, dat weekeinde weg was. Maar waarschijnlijk dacht de dader toen dat er nog iemand boven was. Hij vluchtte, riep nog: ’Ik kom terug en maak je af.’”

„Doe de deur niet zo maar open en schaf een intercom aan”

Nymphe Perquin sloot de deur en pakte de telefoon: „Zittend op de een-na-onderste tree van de trap heb ik zitten vloeken, vlóeken. En ik zat helemaal zo.” Haar armbanden rinkelen als ze het heftige beven van toen imiteert. „Ik heb 112 gebeld. Toen de telefoniste vroeg waar ik woonde wist ik dat niet meer. Pas toen zij op me inpraatte, herinnerde ik me mijn eigen adres.”

„Al snel waren er twee vrouwelijke agenten Ik mocht me tot de dag erna, tot het onderzoek, niet wassen. Moest mijn bebloede onderbroek aanhouden, mijn nachtpon. Die dag kwam er ook een forensisch team, mannen in witte pakken, die sporen nagingen. Alles – de gang, de keuken, de gordijnen – zat onder het bloed. De week daarna heb ik niet geslapen, niet gegeten, alleen maar gehuild. Vrienden en familie – ik ben getrouwd geweest, heb tot mijn verdriet geen kinderen – vingen me op.”

„De zondag erop werd hij aangehouden, hij heeft bekend. Een jongen van 18 jaar, uit de buurt. Ik had hem daarvoor nooit gezien. Bij de confrontatie op het bureau herkende ik hem meteen. Met mijn vuisten heb ik op de tafel getimmerd. ’Word maar goed kwaad’, zeiden de agenten. Zijn oma woont hiertegenover, zijn ouders hierachter. In dit blok heeft hij nog acht oudere alleenstaande dames aangerand of verkracht. Al vanaf zijn zestiende was hij bezig met schennisplegingen. Hij moet de vrouwen hebben geobserveerd. Zijn ouders hebben nooit contact met mij gezocht.”

Gekneusde ribben had ze, bloeduitstortingen, schaafwonden in de schaamstreek, onder haar oog. „En nóg stokt mijn adem steeds, doordat hij mijn keel heeft dichtgeknepen.”

Erger is de angst die haar leven sindsdien beheerst: „Binnenshuis ben ik bang. Als de boomtakken langs de dakgoot schuren kan ik niet meer slapen. Als ik ’s nachts naar de wc ga doe ik het licht niet aan, zodat niemand beweging ziet in huis. Voor ik de deur uitga voor boodschappen, kijk ik naar buiten en voor ik in m’n auto stap, kijk ik drie keer om me heen. In dit donkere jaargetijde trek ik om twee uur ’s middags de gordijnen dicht. Een goede vriend heeft een intercom geïnstalleerd, maar als er ’s avonds wordt aangebeld, doe ik niet open. De kliko’s, de groene en de grijze bak, rol ik niet meer achterom over het paadje. Ik rijd ze dwars door het huis naar de straat.”
Waslijst

Nuchter somt ze die waslijst op: „Zeur ik? Ik wil er geen drama van maken hoor, dat zeg ik ook altijd tegen Slachtofferhulp. Daar zeggen ze dan: mevrouw, het �*s een drama.”

„Verhuizen, raadde een rechter me aan. Maar daarvoor moet je de financiële middelen hebben. En dan nog, moet �*k weg? Met de dader heb ik geen medelijden. Hij is niet ziek, hij heeft een stoornis. Ik denk dat hij ook macht wilde uitoefenen.”

Ze gaat voluit met haar naam in de krant: „Met foto vind ik niet nodig, ik hoef niet overal als zodanig herkend te worden. En zonder vermelding van mijn woonplaats, anders ben ik zo op te sporen. Maar vérder kruip ik niet in mijn schulp.”

Poging

De man werd veroordeeld tot zes maanden cel voor de delicten die hij voor zijn achttiende heeft gepleegd, en kreeg vier maanden cel en tbs met dwangverpleging voor deze poging tot verkrachting. „Poging ja, zijn advocaat had het over de ’niet voltrokken daad’.” Cynisch: „Die advocaat zei in de rechtszaal ook nog dat-ie zijn handen wel had kunnen verbranden aan die kookplaat!”

In een psychiatrisch rapport over deze man wordt gewezen op het patroon van seksuele delicten, gericht op oudere alleenstaande vrouwen, een escalatie in ernst daarvan en een hoog recidiverisico. Een psycholoog bracht naar voren dat de betrokkene er waarschijnlijk toe kwam omdat hij door zijn oma werd afgewezen en dat nog altijd als krenkend ervaart.

„En nu vecht die advocaat het vonnis aan, het hoger beroep dient in januari. Wat moet ik als hij vrijkomt? ’Ik kom terug, ik maak je af’, die woorden echoën nog na.”

Aan Nymphe Perquin werd een schadevergoeding toegewezen van bijna 4400 euro: „Via het Schadefonds Geweldsmisdrijven. Dat bedrag zal hij aan de staat terug moeten betalen. Al is het tot zijn tachtigste.”

„Op mijn leeftijd, het is zo onvoorstelbaar”

Ze was bij de rechtszaken. „Versteend van angst zat ik daar. Terwijl het een knulletje van n�*ks is, een klein iel mannetje. Maar toch. Een wild beest. Hij heeft geen spijt betuigd, hij zei dat zijn zicht vierkant werd na een stuk of twaalf biertjes.”

Voor de rechter benutte ze haar spreekrecht: „Al was ik bang om niet geloofd te worden. Ik wilde dat hij mijn stem zou horen. Wat het voor mij heeft betekend, wat het mij nog doet. Erkenning. Zijn advocaat kapte mij af: ’Wat mevrouw wil zeggen staat al in het proces verbaal’. Toen werd ik emotioneel.”

„Ik raak dit nooit meer kwijt, ben er elke dag mee bezig. Ik ben door een hel gegaan. Op mijn leeftijd… Het is zo onvoorstelbaar. Op zijn voetbalclub noemen ze hem de ’granny****er’.” De pijn staat in haar ogen te lezen. Bruut beroofd van haar eer. „Dit is zo vernederend, mijn waardigheid is aangetast.”

http://telegraaf-i.telegraaf.nl/dail...0_2/pagina.php

ik word hier kotsmisselijk van......

[Savatage]

Shit man, die gast is gestoord. 8 verkrachtingen/aanrandingen en hij komt ervan af met 4 maandjes gevang

[Winterhamer]

Waarom helpen de socialisten de bejaarden niet ?

Als een crimineel in hun ogen een te lange straf krijgen dan springen ze in de lucht, maar je hoort ze niks zeggen over de misdaad die crimineel heeft gepleegd, een natrap tegen de slachtoffer.

[netslet]

Oorspronkelijk geplaatst door Winterhamer

Waarom helpen de socialisten de bejaarden niet ?

Als een crimineel in hun ogen een te lange straf krijgen dan springen ze in de lucht, maar je hoort ze niks zeggen over de misdaad die crimineel heeft gepleegd, een natrap tegen de slachtoffer.

De kuisheidsgordel-industrie wat subsidiëren, of wat moeten de socialisten doen?

[Savatage]

Dat kan die sossen gestolen worden. T'is net zo als in het artikel staat, dat de advocaat van de verkrachter als argument naar boven haalde dat de jongen zijn hand had kunnen verbranden terwijl hij die arme vrouw probeerde te verkrachten

[netslet]

Niet dat het niet verschrikkelijk is dat er bejaarden verkracht worden, ofzo.

Waarom help jij die bejaarden trouwens niet? Welke eigenschappen heeft een Johan van de Lanotte meer dan een Winterhammer om potentiële granny******* af te schrikken?

[netslet]

Ik sta echt versteld van de tendens om als volgt te reageren:

Mensen worden onrecht aangedaan.

-Snel! Wat nu gedaan? Zou de politiek deze problemen niet kunnen oplossen?
-Héél de politiek? Ben je gek, de socialisten moeten dat doen. Men zou toch minstens van een socialist kunnen verwachten dat die zich verplicht zou voelen om andere mensen te redden, goedschiks of kwaadschiks.

Waarom zou de groep van mensen die andere mensen kunnen helpen, maar dan wel vrijwillig, moeten beperkt blijven tot zo'n gelimiteerd deel van de bevolking zoals de politieke klasse of nog erger: enkel de socialistische subset.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Dat kan die sossen gestolen worden. T'is net zo als in het artikel staat, dat de advocaat van de verkrachter als argument naar boven haalde dat de jongen zijn hand had kunnen verbranden terwijl hij die arme vrouw probeerde te verkrachten

tja, dat lijkt me de taak van die advocaat eh. hij verdedigt de belangen van zijn cliënt, niet van het slachtoffer in dit geval.

[hermanvk]

Oorspronkelijk geplaatst door netslet

Niet dat het niet verschrikkelijk is dat er bejaarden verkracht worden, ofzo.

Waarom help jij die bejaarden trouwens niet? Welke eigenschappen heeft een Johan van de Lanotte meer dan een Winterhammer om potentiële granny******* af te schrikken?

De doodstraf misschien?
Neen en geen smileytje - ik voel hetzelfde als de poster van het eerste antwoord: ik word kotsmisselijk als ik dit lees.

Of misschien die advokaat ook eens verkrachten? oei... dat mag ik niet zeggen eh?

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Shit man, die gast is gestoord. 8 verkrachtingen/aanrandingen en hij komt ervan af met 4 maandjes gevang

ik zie daar toch ook tbs met dwangverpleging staan. jij niet?

tbs beschikt over de mogelijkheden om hem veel langer binnen te houden dan de maximumgevangenisstraf voor poging tot verkrachting.

[Savatage]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

tja, dat lijkt me de taak van die advocaat eh. hij verdedigt de belangen van zijn cliënt, niet van het slachtoffer in dit geval.

En wat vindt u van dat argument?

[netslet]

Oorspronkelijk geplaatst door hermanvk

De doodstraf misschien?
Neen en geen smileytje - ik voel hetzelfde als de poster van het eerste antwoord: ik word kotsmisselijk als ik dit lees.

Of misschien die advokaat ook eens verkrachten? oei... dat mag ik niet zeggen eh?

Ik denk niet dat de doodstraf een efficiënt middel is om verkrachtingen te voorkomen.

Die advocaat doet trouwens ook gewoon maar zijn job, of heb je liever dat die persoon door niemand verdedigd werd? Let op: om iemand te verdedigen hoef je echt niet de daden van iemand goed te keuren.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door hermanvk

Of misschien die advokaat ook eens verkrachten? oei... dat mag ik niet zeggen eh?

dat mag je wel zeggen.
maar ik zie niet in wat het gaat opleveren.
misschien dat er niemand ooit nog verdachten gaat willen verdedigen.
mocht je ooit verdacht worden van een misdrijf, dan zou je het jammer kunnen vinden dat niemand je wil verdedigen.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

En wat vindt u van dat argument?

Ik vind het een stom argument, natuurlijk. Die vrouw probeert zich ook maar te verdedigen. Die verdediging was wat ongelukkig, natuurlijk, want het heeft gefaald en ze liep ook nog het risico zichzelf te verbranden.

Wat ik van dat argument vindt is eigenlijk niet belangrijk, hoor. Ik vind het wel niet meer dan logisch dat een advocaat het onderste uit de kan probeert te halen voor zijn cliënt. Daar dient een advocaat voor.

[hermanvk]

Oorspronkelijk geplaatst door netslet

Ik denk niet dat de doodstraf een efficiënt middel is om verkrachtingen te voorkomen.

Als je weet dat je je zin kan doen ten koste van je eigen leven, zou het wel eens kunnen dat je twee keer nadenkt, eer je eraan begint.

Als de doodstraf wordt ingevoerd, dan zal de veroordeelde niet meer herbeginnen, dat is wel zeker. Dus toch voorkomen!

Oorspronkelijk geplaatst door netslet

Die advocaat doet trouwens ook gewoon maar zijn job, of heb je liever dat die persoon door niemand verdedigd werd? Let op: om iemand te verdedigen hoef je echt niet de daden van iemand goed te keuren.

Het helpt misschien om dat 'verdedigen' te herzien, als je zelfs eens een slachtoffer bent geworden. Waarom moet een misdadiger verdedigd worden?

Zolang je niet schuldig bent bevonden, ben je onschuldig.
Eens je schuldig pleit, moet je niet meer verdedigd worden.
Waarom trouwens nog?
-om vermindering van straf te krijgen? Een beetje verkoop bij opbod?
-om gerechts procedures in te roepen zodat de echt gebeurde misdaad onbestraft blijft?

[hermanvk]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

dat mag je wel zeggen.
maar ik zie niet in wat het gaat opleveren.
misschien dat er niemand ooit nog verdachten gaat willen verdedigen.
mocht je ooit verdacht worden van een misdrijf, dan zou je het jammer kunnen vinden dat niemand je wil verdedigen.

Het verdedigen van een verdachte is niet hetzelfde als het verdedigin van een schuldige.
Om het even anders te bekijken: als een advokaat een schuldige vrijkrijgt, is hij medeplichtige aan de gedane misdaad en medeplichtige aan de eropvolgende misdaden.
En je wegsteken achter je beroep, is maar een zwak ekskuus.

Dat is vergelijkbaar met een vrachtwagen chauffeur, die gestolen sigaretten vervoert. Hij is toch maar vrachtwagenchauffeur: dat is zijn beroep: dat zijn lading niet legaal is, is toch zijn fout niet?????

[hermanvk]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Ik vind het een stom argument, natuurlijk. Die vrouw probeert zich ook maar te verdedigen. Die verdediging was wat ongelukkig, natuurlijk, want het heeft gefaald en ze liep ook nog het risico zichzelf te verbranden.

Wat ik van dat argument vindt is eigenlijk niet belangrijk, hoor. Ik vind het wel niet meer dan logisch dat een advocaat het onderste uit de kan probeert te halen voor zijn cliënt. Daar dient een advocaat voor.

Neen, dat is de omgekeerde wereld. Het slachtoffer beschuldigen ipv de misdadiger.

Het is een eigenaar van een huis verantwoordelijk stellen omdat een dief zijn been breekt, terwijl hij het huis aan het leegroven is.

Of schietgrage cowboys maken van winkeliers, die hun inboedel beschermen.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door hermanvk

Neen, dat is de omgekeerde wereld. Het slachtoffer beschuldigen ipv de misdadiger.

Het is een eigenaar van een huis verantwoordelijk stellen omdat een dief zijn been breekt, terwijl hij het huis aan het leegroven is.

Of schietgrage cowboys maken van winkeliers, die hun inboedel beschermen.

Het is niet omdat je een slachtoffer bent dat je daarom niks meer kunt misdoen. Slachtoffer zijn is geen vrijgeleide om naar believen de wet te kunnen overtreden ten aanzien van de dader. Daarom moet het mogelijk zijn dat een dader van misdrijf A het slachtoffer kan beschuldigen van misdrijf B.
Dat gebeurt regelmatig hoor. Een paar jaar geleden is iemand die vroeger in mijn buurt woonde veroordeeld voor slagen en verwondingen. Had vrouwlief in elkaar geslaan. Vrouwlief is kort daarna eveneens veroordeeld voor slagen en verwondingen aan haar man. Manlief had een beetje hard op zijn vrouw geslaan. Manlief vond echter dat hij dat deed in wettige zelfverdediging omdat zijn vrouw hem had geslaan. De rechter vond van niet, maar de klacht van de man werd wel ontvankelijk verklaard en vrouwlief werd ook veroordeeld voor de slagen toegebracht aan haar man. Ik weet niet hoe het nu is, maar tot een half jaar geleden waren ze nog steeds samen .

Ik zie trouwens nergens in de tekst dat er een beschuldiging was. Ik lees enkel dat die advocaat die domme opmerking in de rechtbank had gemaakt, niet dat ze officieel van iets in beschuldiging is gesteld.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door hermanvk

Het verdedigen van een verdachte is niet hetzelfde als het verdedigin van een schuldige.
Om het even anders te bekijken: als een advokaat een schuldige vrijkrijgt, is hij medeplichtige aan de gedane misdaad en medeplichtige aan de eropvolgende misdaden.
En je wegsteken achter je beroep, is maar een zwak ekskuus.

Dat is vergelijkbaar met een vrachtwagen chauffeur, die gestolen sigaretten vervoert. Hij is toch maar vrachtwagenchauffeur: dat is zijn beroep: dat zijn lading niet legaal is, is toch zijn fout niet?????

Het is niet een advocaat die iemand vrijspreekt, maar een rechter of een jury.
Ik ben niet voor een samenleving waarin daders vogelvrij verklaard worden.
De ene dader is de ander niet. Als je een samenleving zoveel mogelijk wil beschermen tegen misdrijven ga je sowieso daders als individuen moeten bekijken en ook een sanctie geven die zoveel mogelijk kans heeft om recidive te beperken. Daarom dient de dader gehoord te worden.

Of iemand schuldig is of niet wordt trouwens op het einde van het proces bepaald. Jij wil dus op voorhand bepalen wie schuldig is en wie niet? Hoe?

[hermanvk]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Het is niet omdat je een slachtoffer bent dat je daarom niks meer kunt misdoen. Slachtoffer zijn is geen vrijgeleide om naar believen de wet te kunnen overtreden ten aanzien van de dader. Daarom moet het mogelijk zijn dat een dader van misdrijf A het slachtoffer kan beschuldigen van misdrijf B.

Ik begrijp wat je bedoelt en ik volg je trouwens ook in je redenering.

Wat ik bedoel, is dat een advokaat volgens mij geen instrument moet zijn om een 'handeltje' te drijven. De fout is begaan en daar staat een straf op.
Dat die advokaat met recht en reden verzachtende of veroorzakende omstandigheden mag aanhalen is een gedeelte van zijn beroep.
Dit lijkt natuurlijk of ik mezelf tegenspreek. En zoals altijd is de realiteit niet zwart-wit, maar is er enorm veel grijs.

Maar een advokaat die goed genoeg weet, dat zijn klant geen verzachtende of veroorzakende omstandigheden heeft, maar desalniettemin een misdadiger terug in de maatschappij helpt brengen, is volgens mij mede verantwoordelijk aan de begane en aan de verdere misdaden van zijn klant.