Is de Belgische identiteit natuurlijk?

[Knuppel]

Waarom willen dan zoveel Vlamingen ze nog altijd niet erkennen na 173 jaar intensieve verbelgingstactieken?

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Waarom willen dan zoveel Vlamingen ze nog altijd niet erkennen na 173 jaar intensieve verbelgingstactieken?

Je zou beter al je latijn steken in 1 goed uitgewerkte topic, dan een rist eenzin-onzinnen waar niemand wat aan heeft, en die gedoemd zijn in de kortste tijd te verdwijnen onder beter geformuleerde topics.

Het enige wat je nu bereikt is zoals m'n mailbox die alle dagen bestookt wordt met tientallen SPAM berichten. Maw, forumbevuilers hebben nooit veel succes gehad in het verleden.

[Jan van den Berghe]

Natuurlijk valt het moeilijk te ontkennen dat de "belgitude" het resultaat is van een door de Belgische staat gestarte en ontwikkelde strategie om de vroegere (Zuid-)Nederlandse identiteit van Vlaanderen met wortel en tak uit te roeien. Het doet me onmiddellijk denken aan wat men aan de vooravond van WO I in een Open Brief schreef:

Après 1830, on a voulu extirper la nationalité flamande. Notre langue fut proscrite comme langue officielle; elle fut bannie de l’armée, bannie de la justice, bannie de l’administration, et un régime de francisation �* outrance fut inauguré. Notre instruction, entièrement francisée, devait faire de nous des… Belges, ce qui n’était autre chose que des caricatures des Wallons. On commettait un crime contre nature.

[Bruno*]

Après 1830, on a voulu extirper la nationalité flamande

Er w�*s geen Vlaamse "nationaliteit" of "Vlaams gevoel" voor 1830.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

Er w�*s geen Vlaamse "nationaliteit" of "Vlaams gevoel" voor 1830.

Natuurlijk gebruikte men in die tijd het woord "Vlaams" daarvoor niet, maar wel "Nederlands". Vlamingen behoren tot de Nederlandse "stam", net als de Oostenrijkers eigenlijk zuidelijke Duitsers zijn. Volkskundig een, maar niet staatkundig. Er bestond voor 1830 natuurlijk eenzelfde cultuur, maar slechts het etiket verschilde.

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

Er w�*s geen Vlaamse "nationaliteit" of "Vlaams gevoel" voor 1830.

Neen, natuurlijk niet, we waren allemaal belgen, die belgisch spraken, genoten van de belgische tennisters en trots waren op onze koning

[Bruno*]

Nee, het waren zuid-Nederlanders. (en zelfs, zo toont de Brabantse omwenteling aan in 1789, Belgen). Als u mij één tekst kan aantonen waarin er sprake is van een Vlaamse NATIE voor 1830, geef ik u gelijk.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

Er w�*s geen Vlaamse "nationaliteit" of "Vlaams gevoel" voor 1830.

Maar er was wél een Belgische nationaliteit en een Belgisch gevoel voor 1830, zeker?

En dat hebben ze hier na 1830 op een 'natuurlijke' wijze verstevigd.
Natuurlijk.

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

Nee, het waren zuid-Nederlanders. (en zelfs, zo toont de Brabantse omwenteling aan in 1789, Belgen). Als u mij één tekst kan aantonen waarin er sprake is van een Vlaamse NATIE voor 1830, geef ik u gelijk.

Vlamingen die deel uitmaakten van de Nederlanden, niks te maken met de Franse slippendrager Belgie dus, ja, dat zeg ik ook, we zijn het dus eens?

[Bruno*]

Sedert de Franse Revolutie was dat in toenemende mate aanwezig.

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

Sedert de Franse Revolutie was dat in toenemende mate aanwezig.

De boerenkrijg was voor een hereniging met Nederland.

[Bruno*]

En de Verenigde Belgische Staten van 1789?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

Nee, het waren zuid-Nederlanders. (en zelfs, zo toont de Brabantse omwenteling aan in 1789, Belgen).

Niet juist: u misbruikt duidelijk bepaalde woorden. In de vele strijdliederen die de Boerenkrijgers ons na hebben gelaten wordt voortdurend het woord "Nederlanders", "Nederland", "Neerland", e.d. gebruikt. Slechts sporadisch komt hier en daar het uit het Frans afkomstige leenwoord "Belgen" voor, maar dan steeds in de betekenis van "Nederlander".

Even opmerken dat er maar weinig animo was voor de Brabantse Omwenteling in het huidige Wallonië. Vergeten we niet dat Van der Noot troepen uit Vlaanderen en Brabant moest zenden naar de Franstalige gebieden om daar het Franse juk af te schudden. De Franstalige bevolking bleek immers best gelukkig met het Frans bestuur in tegenstelling tot de "Vlamingen" (ik gebruik dit woord even anarchronistisch).

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

En de Verenigde Belgische Staten van 1789?

Mens, mens, mens... Wat hebben jullie, belgicisten, toch een armtierige geschiedkundige achtergrond.

Toen in 1789 de "Verenigde Nederlandse Staten" (want dat wordt bedoeld met de leenvertaling "Belgisch") uitgeroepen werden, stuurde Van der Noot vrijwel onmiddellijk een delegatie naar de Republiek om een onderhandelingen te starten over een hereniging.

[zorroaster]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Even opmerken dat er maar weinig animo was voor de Brabantse Omwenteling in het huidige Wallonië. Vergeten we niet dat Van der Noot troepen uit Vlaanderen en Brabant moest zenden naar de Franstalige gebieden om daar het Franse juk af te schudden. De Franstalige bevolking bleek immers best gelukkig met het Frans bestuur in tegenstelling tot de "Vlamingen" (ik gebruik dit woord even anarchronistisch).

Ik kan me uiteraard vergissen, maar was de Brabantse Omwenteling van 1789 niet gericht tegen de Oostenrijkse keizer Jozef II van Habsbur in plaats van tegen de Fransen?
Volgens mij werd het Frans bestuur in onze gebieden pas na de inval van het Franse leger onder Dumouriez, die de Oostenrijkse troepen verjoeg, ingesteld.

[DaBlacky]

Ik heb mijn cursus even online gegooit.
Allen geschreven door Bart Broos, lector aan de Hogeschool Limburg.

Word-documenten op
http://users.pandora.be/dablacky/

hoofdstuk 4: de Franse Revolutie
hoofdstuk 6: De Zuidelijke Nederlanden onder Frans bewind (1792/94-1814)
hoofdstuk 7: de ontwikkeling en het ontstaan van het Koninkrijk België
hoofdstuk 8: de uitbouw van de burgerlijke staat in België

Ik sta wel niet garant voor de juistheid van die cursussen, uitereaard. Daarvoor moet u bij mijn leerkracht zijn...

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door zorroaster

Ik kan me uiteraard vergissen, maar was de Brabantse Omwenteling van 1789 niet gericht tegen de Oostenrijkse keizer Jozef II van Habsbur in plaats van tegen de Fransen?

Inderdaad. Ik heb me verkeerd uitgedrukt en een beetje te vlug doorgeredeneerd: er was enerzijds in de Waalse gebieden maar weinig animo voor de Brabantse revolutie, en anderzijds was er later nauwelijks enige tegenstand tegen de Franse troepen. In Vlaanderen zien we echter tweemaal een andere beweging: eerst gaat men in tegen de Oostenrijkse keizer en later tegen de Franse invaller.

Volgens mij werd het Frans bestuur in onze gebieden pas na de inval van het Franse leger onder Dumouriez, die de Oostenrijkse troepen verjoeg, ingesteld.

Correct.

[C uit W]

Hier nog een mooie tekst over de Boerenkrijg :
De Boerenkrijg van 1798.

Meer dan tweehonderd jaar geleden kwamen "boeren" in opstand tegen het Franse Bewind. De Brigands, zoals de opstandige boeren genoemd werden, zijn de enigen geweest in de drie eeuwen sinds de scheiding tussen de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden, die ten aanzien van de hele toenmalige wereld: Frankrijk, Engeland, Oostenrijk, Pruisen en Rusland krachtdadig getuigenis hebben afgelegd van de levenswil van een volksgemeenschap.

Het Spaanse zwaard had in de 16e eeuw tijdens de gezamelijke opstand van de Nederlanden de Dietse gewesten uit het Zuiden blijvend gescheiden van de Noordelijke. Toch hadden ze hun eigen wezen, hun Nederlands karakter niet verloren. Veelal onbewust en zelden klaar uitgesproken, maar toch echt en onverminkt droegen ze in zich één grote droom : het herstel van het éne Nederland.

Zo klinkt het in plakkaten of plakbrieven, die én in de steden (Antwerpen, Brussel, ... ) én in de dorpen aangebracht werden op kerken en openbare gebouwen onmiddellijk na de gehate conscriptiewet van 24 september 1798: "Nederlanders ! blyft nu bijeen, wy moeten standvastich wezen" of "uit den naam der vergaderde Nederlandsche jonkheid" of nog "uit den naam van het Nederlandse volk, wij verdedigers van ons vaderland".

Deze conscriptie, d.w.z. de verplichte inschrijving voor legerdienst voor alle mannen tussen 16 en 25 jaar, was de onmiddellijke aanleiding voor de Boerenlkrijg.

De woede van de bevolking was zo groot, dat de opstand te vroeg begon. Inderdaad, sedert maanden was deze opstand voorbereid door groepen uitgeweken "Brabantse patriotten" : edellieden, ambtenaren, priesters en kloosterlingen, die vooral in Enunerich (Gelderland) en Rozendaal (Noord-Brabant) verbleven. Zij waren de bemiddelaars tussen de eigenlijke aanvoerders van de opstand in het bezette land en de grote mogendheden Engeland, Pruisen en Oostenrijk met als sleutelfiguur Stadhouder Willem V van Oranje (1748-1806), die eerst voor zichzelf, daarna voor zijn zoon, de latere Koning Willem I (1772-1843) het herstel van de Verenigde Nederlanden wenste. Alleen Oostenrijk bleef zich hiertegen verzetten: dat land wilde zelf zijn gezag over de Zuidelijke Nederlanden herstellen, dat het in 1789 en opnieuw in 1794 verloren had.

Als begindatum voor de opstand was donderdag 25 oktober 1798 vastgesteld. Door een spontane uitbarsting van woede, veroorzaakt door de zoveelste inbeslagname voor achterstallige belasting bij een inwoner van Overmeire (halverwege Gent en Denderinonde) begon dit Oost-Vlaams dorp de eigenlijke Boerenlkrijg, twee weken te vroeg, op 12 oktober 1798.

Verloop van de Boerenkrijg.

Vanuit het Waasland wordt getracht de Scheldemonding te bereiken, waar de Engelse vloot verwacht werd ("en ze juichten toen Brittannies beloofde vloot verscheen !"). Twee landingspogingen mislukten, de 21e oktober te Vlissingen, 23-24 oktober te Blankenberge. Ontmoedigd trokken de boeren zich terug richting Klein-Brabant (Boom).

In West-Vlaanderen was het verzet snel gebroken na een zware nederlaag te Ingelmunster (200 doden).

In Zuid-Oost-Vlaanderen (Ronse, Oudenaarde, Ninove, Geraardsbergen) worden bv. Ronse en Oudenaarde door de boeren bezet, maar reeds op 20 oktober worden ze in die streek volledig verslagen door de Fransen.

Mechelen wordt op 22 oktober bezet, maar 's anderendaags reeds verloren: dezelfde dag worden er 41 gevangenen gefusilleerd aan de voet van de St.-Romboutstoren. In Klein-Brabant hebben de Brigands aanvankelijk veel sukses: ze hebben er zelfs een kleine vesting, het oude fort Sint-Margriet dichtbij de monding van de Rupel. Daar houden ze meer dan veertien dagen stand onder de leiding van Emmanuel Rollier uit St.-Amands (Men kan er zijn geboortehuis met gedenkplaat terugvinden.). Er zijn dagelijks verwoede gevechten in heel de streek: Dendermonde, Boom, Lier, Willebroek en tenslotte Bornem, waar op 5 november het hele dorp in vlammen opgaat.

In de Kempen is Jozef Van Gansen uit Westerlo de grote aanvoerder. Daar begon de opstand te Geel (15 oktober). Het grote Kempense boerenleger beheerst de streek van Westerlo, Geel, Mol met als voornaamste vesting de abdij van Tongerlo. Er zijn gevechten om Diest, Tumhout en Herentals. Na de val van Herentals (28 oktober) trekken de boeren dieper de Kempen in.

In het Hageland beveelt de dokterszoon Eelen uit Scherpenheuvel. Zoutleeuw en Tienen worden tijdelijk veroverd, maar te Leuven worden de Hagelanders teruggeslagen (eveneens 28 oktober).

Daags na de grote nederlaag van Bornem heeft Van Gansen het opperbevel over 10.000 Brigands te Geel, 3.000 in het Hageland en 4.000 in Klein-Brabant. Ze moeten Tumhout en Geel ontruimen, maar behalen toch nog een halve overwinning te Meerhout (12 november).

Bij verrassing wordt dezelfde dag Diest veroverd door 6.000 Brigands, maar ze worden onmiddellijk belegerd door een overmacht Fransen. Van Gansen wordt gekwetst. Landmeter Meulemans uit Tongerlo bezorgt de boeren 's nachts een ongehinderde (en voor de Fransen totaal onverwachte) aftocht via een smalle dijk doorheen de overstroomde beemden langs de Demer (14-15 november).

Na de aftocht uit Diest (15 november) wordt het Boerenleger gesplitst in twee groepen: Eelen trekt naar het zuiden, naar Kortenaken, Pieter Cobeels (drukker te Turnhout) gaat met de grootste groep naar het Noorden, naar Mol. Langs Lommel worden nu de Boeren bevoorraad met munitie en levensmiddelen van uit Noord-Brabant. Ze krijgen niet lang rust : op 22 november is er een zware slag te Mol met meer dan 1.000 doden, Corbeels en Meulemans worden gevangen genomen en door de Fransen triomfantelijk door Antwerpen en Brussel gevoerd. Toch komen er nog dagelijks honderden het Boerenleger vervoegen. Eelen blijft voortdurend de Fransen verschalken omdat hij het terrein veel beter kent en behaalt nog een laatste kleine overwinning bij Tienen (2 december). Eelen en de ondertussen herstelde Van Gansen trekken dan op 4 december met 4.000 man Hasselt binnen.

Hasselt met zijn vervallen stadsmuren en zijn erg ondiepe vestingsgrachten is géén verdedigbare stad, maar slechts een doorgangspunt op weg naar Maastricht, waar men hoopte de citadel en kanonnen te bemachtigen. Het zou echter totaal anders verlopen, want de Fransen hebben de Boeren achtervolgd en staan 's anderendaags voor de poorten van Hasselt. Generaal Lacroix bestormt de Kuringerpoort, generaal Jardon de Kempische poort en generaal Gancy de Maastrichterpoort. Tot vier maal toe worden alle Franse aanvallen afgeslagen, telkens met bloedige verliezen langs beide kanten. Van Gansen beveelt de aftocht langs de St.-Truiderpoort in de richting van Alken. De achterhoede van de Brigands dekt de aftocht in een verbeten strijd van man tegen man. Een Fransgezinde Hasselaar, Claes geheten, leidt de Fransen via de Beekstraat (thans de St.-jozefstraat) naar de St.-Truiderpoort. Het aftrekkende Boerenleger wordt in twee gesneden: wat nog in de stad is, wordt onbarmhartig afgeslacht: degenen die konden ontsnappen worden ongenadig achtervolgd en vooral in de omgeving waar thans het "Kapelleke van Hilst" staat ingehaald en verslagen.

Op 7 december trekt een fakkeltocht door Brussel. Met gejuich en gezang vieren de Fransen hun overwinning en voeren zij de krijgsgevangenen uit Hasselt, verslagen en uitgehongerd, maar nog steeds trots en ongebroken, door de straten. Honderden zullen nog omkomen in de gevangenissen, tientallen worden ter dood veroordeeld en doodgeschoten of onthoofd, zoals bv. Corbeels en Meulemans, die op 21 juni 1799 te Doornik onthoofd werden.

Eelen en Van Gansen en ook zijn boezemvriend, Geert Helsen, de commandant van de Boerencompagnie uit Zoerle-Parwijs voerden nog maandenlang een soort guerrilla-oorlog en bleven uitkijken naar de beloofde hulp. Nog in augustus 1799 poogden de Engelsen te landen bij Den Helder: opnieuw een mislukking. Daarna werd het stil in de Zuidelijke Nederlanden: de overlevende aanvoerders moesten zich schuil houden. Er bleef alleen nog de herdenking van een groots avontuur.

Betekenis van de Boerenkriig.

"Rollier, Corbeels, Van Gansen bevochten onverveerd met wisselende kansen de vijand van hun heerd. Zij kampten koen als leeuwen, en, werden z' overmand, hun namen staan voor eeuwen in 't hart van 't volk gebrand."

Zo klinkt de derde strofe van het Brigandslied " Voor Outer en Heerd ". En zo is in het kort het verhaal van de Boerenlkrijg met zijn drie grote leiders Rollier, Corbeels en Van Gansen, de namen die de Kempische dichter Jozef Simons vermeldt in zijn lied, getoonzet door Armand Preud'homme, dat in vier verzen alles samenvat, wat er te vertellen is over de Boerenkrijg: "Géén roekeloze wagers, stil volk dat zich beraadt"; "Zij wisten wat zij wilden, toen zij tot stout verweer"; "Zij steunden op Oranje's: de Nederlanden één!"; "En juichten toen Brittannies beloofde vloot verscheen". En in alle gouwen van "Diets Zuid-Nederland" zijn ze allen "sterk en trouwe gesprongen in de brand !"

Vijftienduizend doden heeft de Boerenkrijg aan ons volk gekost ! De aansporing tot het verzet was uitgegaan van de uitgeweken leden van de Brabantse en Vlaamse Staten: in 1794 verlieten meer dan 100.000 Zuid-Nederlanders (Vlamingen, Brabanders, Kempenaars) hun gewesten naar het veiliger Noorden!

Zij streefden een gemeenschappelijk doel na: de zuidelijke en noordelijke Nederlanden bevrijden van het Franse juk, om ze daarna onder het bewind van de prins van Oranje in één verbond samen te brengen. De Brigands werden door de grote mogendheden met hun beloften in de steek gelaten. De hogere, katholieke geestelijkheid in het Zuiden vond het geraadzaam niet met geweld, maar in overleg met de Franse bezetter haar belangen veilig te stellen zonder rekening te houden met de volkse belangen. Bovendien wilde men geen hereniging met het protestantse Noorden.

In 1815 werd deze hereniging - zij het voor korte tijd - toch verwezenlijkt, maar de tijden waren veranderd: het land dat met Holland in één staat werd samengevoegd, was niet meer Brabant en Vlaanderen, maar een stuk afgescheurd van Frankrijk.

Vijtien jaar Frans bewind had overal in Vlaanderen een heersende, verfranste kaste gevormd, die met alle kracht zich tegen iedere vemederlandsing bleef verzetten.

De twee grote Nederlandse Staten, Vlaanderen met hoofdstad Gent en Brabant met hoofdstad Brussel, waren toen voor de Nederlanden ten onder gegaan samen met laatste verdedigers, de verguisde Brigands, de "straatrovers", zoals men de boeren noemde. Het zou generaties duren en onzeglijk veel offers vragen om het tij te doen keren, terwijl Brussel nu nog altijd niet als herwonnen kan beschouwd worden, wel integendeel.

[Bruno*]

bronvermelding?

[Knuppel]

Hopelijk hebben de BUBbers het gelezen.

Misschien voelen ze op de duur toch zoiets als plaatsvervangende