Het referendum vanuit grondwettelijk perspectief

[Roel]

Het referendum, anders dan de volksraadpleging van bindende aard, is thans nog ongrondwettelijk op regionaal en federaal niveau. Wat dit laatste niveau aangaat geldt dit zowel wat betreft het grondwettelijk als wetgevend referendum.

De procedure tot grondwetsherziening is opgenomen in artikel 195 G.W. Na de lijst met de voor herziening vatbaar verklaarde artikelen te hebben aangenomen en de ontbinding der Kamer (en dus ook Senaat) worden verkiezingen georganiseerd. Hierbij kan de bevolking zich over de voorgenomen grondwetsherziening uitspreken. Dit volstaat. Dat de praktische geplogenheden ertoe hebben geleid dat deze herziening geen issue is bij de verkiezingen is niet relevant. De scherpzinnigheid er kiezers, die voorstanders van referenda,... zo prijzen, zal in hun visie wel afdoende zijn om zich hier net wél over uit te spreken.

De samenstelling der wetgevende macht is opgenomen in artikel 36 G.W. De bevolking als geheel is hier niet opgenomen. Ook uit andere grondwetsartikelen blijkt afdoende de representatieve aard van ons régime.

Op gemeentelijk en provinciaal vlak werd wel wetgeving aangenomen die volksraadplegingen mogelijk maakt.

Het betreft te dezen juridische argumenten die, zoals ik weet, niet de grond van de zaak raken. Recht kan immers gewijzigd worden. De voormelde artikelen werden tijdens de vorige legislatuur ten andere voor herziening vatbaar verklaard. Waarom men ten gronde tegen referenda kan pleiten, vindt men weergegeven in mijn andere posting in dit forum.

[Voltaire]

Oorspronkelijk geplaatst door Roel

De scherpzinnigheid er kiezers, die voorstanders van referenda,... zo prijzen, zal in hun visie wel afdoende zijn om zich hier net wél over uit te spreken.

De scherpzinnigheid der particratische elite daarentegen zal weerom afdoende zijn om de invoering van directe democratie zoveel mogelijk op de lange baan te schuiven ondanks de massale steun die er is voor referenda bij de bevolking (zoals blijkt uit zowat elke opiniepeiling die waar dan ook georganiseerd wordt over dit thema).

[Rudi Dierick]

Oorspronkelijk geplaatst door Roel

Het referendum, anders dan de volksraadpleging van bindende aard, is thans nog ongrondwettelijk op regionaal en federaal niveau. Wat dit laatste niveau aangaat geldt dit zowel wat betreft het grondwettelijk als wetgevend referendum.

De procedure tot grondwetsherziening is opgenomen in artikel 195 G.W. Na de lijst met de voor herziening vatbaar verklaarde artikelen te hebben aangenomen en de ontbinding der Kamer (en dus ook Senaat) worden verkiezingen georganiseerd. Hierbij kan de bevolking zich over de voorgenomen grondwetsherziening uitspreken. Dit volstaat. Dat de praktische geplogenheden ertoe hebben geleid dat deze herziening geen issue is bij de verkiezingen is niet relevant. De scherpzinnigheid er kiezers, die voorstanders van referenda,... zo prijzen, zal in hun visie wel afdoende zijn om zich hier net wél over uit te spreken.

De samenstelling der wetgevende macht is opgenomen in artikel 36 G.W. De bevolking als geheel is hier niet opgenomen. Ook uit andere grondwetsartikelen blijkt afdoende de representatieve aard van ons régime.

Op gemeentelijk en provinciaal vlak werd wel wetgeving aangenomen die volksraadplegingen mogelijk maakt.

Het betreft te dezen juridische argumenten die, zoals ik weet, niet de grond van de zaak raken. Recht kan immers gewijzigd worden. De voormelde artikelen werden tijdens de vorige legislatuur ten andere voor herziening vatbaar verklaard. Waarom men ten gronde tegen referenda kan pleiten, vindt men weergegeven in mijn andere posting in dit forum.

Zo'n omstandige en gedetailleerd standpunt nodigt uit. het suggereert diepgang. Doch na het lezen ... Zoveel onwetendheid over de objectieve feiten en over de werkelijke inhoud van onze grondwet ...!

1. Het referendum is niet alleen niet voorzien op federaal en regionaal niveau, maar OOK NIET op gemeentelijk niveau. Imemrs, het enige wat nu bestaat, is een VRIJBLIJVEND OPINIE-ONDERZOEK. Een referendum daarentegen is een BINDENDE STEMMMING.
1.b. In tegenstelling tot wat Roel De Meu suggereert is de nu hier gekende volksraadpleging NIEt van bindende aard.

2. In tegenstelling tot wat hij suggereert kan onder de huidige procedure voor grondwetsherziening de kiezer zich NIEt uitspreken over een grondwetswijziging. het enige wat hij kan is daarover hééél indirect, een kleine indicatie geven, die de regerende partijen dan lekker naast zich kunnen neerleggen:
2.1. Er wordt onder de huidige procedure enkel een lijst gepubliceerd van de artikels die EVENTUEEL kunnen gewijzigd worden.
2.2. De kiezer kan zich NIET uitspreken over deze lijst, maar enkel over partijen (en in mindere mate over kandidaten).
2.3. De kiezer kan zich al evenmin uitspreken in welke zin hij een wijziging wenst. Er is daarover immers NIETS bekend op het moment van de verkiezing.

In praktijk kan de kiezer zich enkel uistpreken over de vage tot niet zelde geheel nietszeggende en sowieso totaal vrijblijvende beloftes van die partijen. kortom, de kiezer kan zich evenveel uitspreken over de GW-herzioening als wanneer u een offerte zou vragen aan enkele schilders om enkele kamers voleldig op te frissen, en het enige wat zij u melden in hun offerte is hun betalingsvoorwaarden, maar niet de prijs, noch de verfsoort, noch de waarborgen die ze geven. Dat is natuurlijk iets, meer dan ntotaal niets, maar om te zeggen dat er dan inspraak is ....

3. Roel de Meu schijnt de huidige wet als een van god gegeven woord te beschouwen, d.w.z. buigen, knikken, respekteren en zwijgen. De essentie van democratie daarentegen is juist dat éénieder het volste recht heeft om iets voor te stellen. Roel de Meu misbruikt de huidige wetgeving hier dus als een gezagsargument. De keizer heeft dus wel degelijk alle recht om zelf te oordelen of dat 'afdoende' is of niet. Hem sommeren om zijn mond te houden geziend e wet dit en dat stelt, dat is dus zuiver anti-democratisch.

Met vriendelijke groeten,


Rudi Dierick, Etterbeek