Frans was de meest geschikte bestuurstaal voor België.

[John Stufflebeam]

Volgens deze tekst was het onmogelijk om België tweetalig te besturen: het Nederlands bestond toen nog niet. Wel raar dat Nederland bestuurd werd in die onbestaande taal. En dat men het boekske van Conscience kon lezen. En dat er vijfhonderd jaar eerder reeds literatuur bestond, in die onbestaande taal. Literatuur die men nu nog kan lezen en begrijpen.

De Vlaamse beweging beschouwt het als een schande dat het Frans in 1830 werd uitgeroepen tot de enige officiële taal in België en dat aan het “Nederlands” slechts een ondergeschikt juridisch belang werd gehecht. De flaminganten beschouwen dit als een bewijs van de minachting voor het Nederlands.

De historische realiteit is echter genuanceerder. In 1830 was het Frans de meest geschikte bestuurstaal voor België. Het was onbegonnen werk de vele Zuid-Nederlandse en Waalse dialecten te verheven tot officiële talen en er werd aan de gouverneurs van de provincies opgedragen te zorgen voor een gepaste vertaling voor de bevolking van hun provincie. Bovendien was het Frans was de taal van de internationale diplomatie en van de burgerij in Noord- en Zuid-België.

Het zou nog minstens een eeuw duren vóór er enige conformiteit werd geschapen in de wanorde van de dialecten door de creatie van het Algemeen Beschaafd Nederlands of het ABN.

Het is dan ook niet verwonderlijk en zelfs volkomen begrijpelijk om juridisch-organisatorische redenen dat het Frans als enige officiële taal heeft bestaan gedurende meer dan een eeuw. Bovendien werd deze toestand verschillende decennia lang getolereerd door het gros van de Nederlandstalige bevolking.

En wie heeft dat ding neergepend? Hans Van De Cauter, ergens in 2001

http://www.belgischeunie.be/nl/unitas/ib.doc

[Jaani_Dushman]

bron?

[evilbu]

Het is dan ook niet verwonderlijk en zelfs volkomen begrijpelijk om juridisch-organisatorische redenen dat het Frans als enige officiële taal heeft bestaan gedurende meer dan een eeuw. Bovendien werd deze toestand verschillende decennia lang getolereerd door het gros van de Nederlandstalige bevolking.

Je hebt negationisten en apologisten.

Ik vraag me af op basis van welke referenda dat tolereren kan gestaafd worden.

[John Stufflebeam]

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

bron?

Staat onderaan, net boven de reeks fotokes

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door John Stufflebeam

Staat onderaan, net boven de reeks fotokes

Ik vermoedde al zoiets.

[Knuppel]

De Vlaamse beweging beschouwt het als een schande dat het Frans in 1830 werd uitgeroepen tot de enige officiële taal in België en dat aan het “Nederlands” slechts een ondergeschikt juridisch belang werd gehecht. De flaminganten beschouwen dit als een bewijs van de minachting voor het Nederlands.

De historische realiteit is echter genuanceerder. In 1830 was het Frans de meest geschikte bestuurstaal voor België. Het was onbegonnen werk de vele Zuid-Nederlandse en Waalse dialecten te verheven tot officiële talen en er werd aan de gouverneurs van de provincies opgedragen te zorgen voor een gepaste vertaling voor de bevolking van hun provincie. Bovendien was het Frans was de taal van de internationale diplomatie en van de burgerij in Noord- en Zuid-België.

Het zou nog minstens een eeuw duren vóór er enige conformiteit werd geschapen in de wanorde van de dialecten door de creatie van het Algemeen Beschaafd Nederlands of het ABN.

Het is dan ook niet verwonderlijk en zelfs volkomen begrijpelijk om juridisch-organisatorische redenen dat het Frans als enige officiële taal heeft bestaan gedurende meer dan een eeuw. Bovendien werd deze toestand verschillende decennia lang getolereerd door het gros van de Nederlandstalige bevolking.

En wie heeft dat ding neergepend? Hans Van De Cauter, ergens in 2001

http://www.belgischeunie.be/nl/unitas/ib.doc

Onbegrijpelijk dat Hans vergat te vermelden dat Frans eveneens de universele hoftaal is.

[evilbu]

Bovendien was het Frans was de taal van de internationale diplomatie en van de burgerij in Noord- en Zuid-België.

BUB, een beweging die dicht bij de gewone man staat.

[Hertog van Gelre]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

In 1830 was het Frans de meest geschikte bestuurstaal voor België. Het was onbegonnen werk de vele Zuid-Nederlandse en Waalse dialecten te verheven tot officiële talen.

Ten overvloede:
1. Nederlands was in 1830 al minstens 15 jaar een officiele taal in vlaams Belgie;
2. Het was onbegonnen werk omdat alle scholen in een rap tempo werden afgeschaft.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Bovendien werd deze toestand verschillende decennia lang getolereerd door het gros van de Nederlandstalige bevolking.

Hans wil, uiteraard, niet weten hoeveel moeite en strijd, bloed en tranen zelfs, het heeft gekost om in dit Vlaamsvijandige koningdom, waar de universele hoftaal ook de de landstaal werd vanaf 1830, gelijke taalrechten AF TE DWINGEN voor Nederlandstaligen.

In de tweede helft van de negentiende eeuw kwam de taalstrijd pas goed op gang. De Vlaamse Beweging ijverde voor de erkenning van het Nederlands als volwaardige taal naast het Frans, dat sinds de onafhankelijkheid in 1830 de enige officiële taal van België was. Met de goedkeuring van verscheidene taalwetten boekte de Vlaamse Beweging belangrijke successen. De eerste taalwet was de wet-Coremans van 1873 waarbij het gerecht verplicht werd in Vlaanderen recht te spreken in het Nederlands in alle zaken waarin de beschuldigde het Frans niet machtig was.

In 1898 bepaalde de Gelijkheidswet dat de Nederlandse tekst van wetten en koninklijke besluiten voortaan dezelfde juridische waarde zou hebben als de Franse.

1959 : Het Nederlands wordt een volwaardige rechtstaal.
In 1958 stelde Gaston Eyskens het laatste naoorlogse homogene christen-democratische kabinet samen. Onder druk van de Vlaamse Beweging maakte het kabinet de komende jaren werk van de vernederlandsing van het staatsapparaat en de belangrijkste wetteksten. Hiermede werd het oudste strijdpunt van de Vlaamse Beweging, de erkenning van het Nederlands als officiële taal, eindelijk gerealiseerd.

Op 4 juni 1959 werd de Nederlandstalige grondwet van België goedgekeurd in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Het belangrijke artikel 104 bepaalt dat beide taalversies van de Grondwet vanaf dan rechtsgeldig zijn.

In december 1961 werd het Burgerlijk Wetboek in het Nederlands rechtsgeldig, in augustus 1963 gevolgd door het Strafwetboek.
In 1960 werd een eerste concrete stap gezet naar de culturele autonomie van de gemeenschappen. De wet van 18 mei 1960 voerde de splitsing in van het unitaire omroepinstituut in een Nederlandstalige, de BRT, en Franstalige omroep, de RTB.

In 1962 werd de ministerportefeuille voor Cultuur gesplitst.

In 1968 volgde die van Nationale Opvoeding. Renaat Van Elslande (CVP) werd in 1962 de eerste minister van Nederlandse Cultuur, Pierre Vermeylen (BSP) in 1968 de eerste minister van Nationale Opvoeding, bevoegd voor het Vlaamse landsgedeelte.

1960 : de taalstrijd barst los
In de jaren vijftig waren er al taalincidenten geweest. De tienjarige talentelling die op 1 januari 1960 moest plaatsvinden, zorgde voor een hevige opflakkering van de taalstrijd. Van Vlaamse zijde wou men de talentelling afschaffen omdat zij de verfransing, vooral van de Brusselse randgemeenten, in de hand zou werken. De uitslag van de vorige talentelling, in 1947, werd daarom jarenlang betwist.

In 1961 namen alle grote Vlaamse cultuurverenigingen en honderden Vlaamse gemeenten stelling tegen een nieuwe talentelling en drongen aan op een definitieve afbakening van het eentalig Vlaamse grondgebied. Onder grote Vlaamse druk zag de regering-Eyskens zich genoodzaakt de talentelling te schrappen.

1962 : de wetten-Gilson leggen de taalgebieden vast
De eerste wet-Gilson van 8 november 1962 legde de taalgrens definitief vast. De grenzen van bepaalde provincies, arrondissementen en gemeenten werden gewijzigd. Hierdoor werden Komen en Moeskroen van West-Vlaanderen naar Henegouwen overgeheveld. De Voerstreek werd na lange strubbelingen niet langer Luiks, maar Limburgs grondgebied. In 25 taalgrensgemeenten werden faciliteiten voor anderstaligen ingevoerd.

Op 2 augustus 1963 werd de tweede wet-Gilson van kracht. België werd in vier taalgebieden ingedeeld: het Nederlandstalige, het Franstalige, het tweetalige Brussel en het Duitstalige. De grote betekenis van deze wet was dat de taalgebieden werden vastgelegd: het zogeheten 'territorialiteitsbeginsel' werd hierdoor versterkt. De taalgrens kon niet langer door een talentelling verschuiven. De expansie van het Frans werd hiermee tegengehouden.

De derde wet-Gilson van 30 juli 1963 verfijnde de wetgeving op het gebruik van de talen in het onderwijs. Een nieuwe Vaste Commissie van Taaltoezicht (VCT) moest waken over de toepassing van de taalwetgeving. Ze werd op 4 juni 1964 geïnstalleerd. Een speciale regeringscommissaris, de vice-gouverneur van Brabant, moest toezicht houden op de toepassing van de taalwetten in bestuurszaken en onderwijs in de Brusselse gemeenten en de 6 Brusselse randgemeenten. Er werd een nieuwe regeling voor de 'taalkaders' uitgevaardigd.

1968 : Leuven Vlaams
De goedkeuring van de wetten-Gilson betekende niet dat alle communautaire moeilijkheden achter de rug waren. In 1968 explodeerde een al jaren smeulend probleem, de splitsing van de Leuvense universiteit. De strijd om de vernederlandsing van de Leuvense universiteit groeide uit tot hét symbool van de gespannen verhoudingen tussen de twee bevolkingsgroepen. Het zorgde voor de val van de regering-Vanden Boeynants/De Clercq en leidde tot de verhuis van de Waalse studenten naar Louvain-la-Neuve. Het conflict bracht de al in 1962 aangekondigde grondwetsherziening in een stroomversnelling. "

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door evilbu

BUB, een beweging die dicht bij de gewone man staat.

BUB, een fransdol clubje dat de Belgische adel de Franstalige reet likt.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

Ten overvloede:
Nederlands was in 1830 al minstens 15 jaar een officiele taal in vlaams Belgie.

Zelfs Brussel sprak toen hoofzakelijk Nederlands. Maar omdat Belgique een Franstalige vazalstaat was moest en zou het Franstalig worden. Daarmee zou Belgique vallen of staan. “ La Belgique sera Latine ou ne sera pas”.

BELGIE GEDAGVAARD!
ZITTING VAN 15 MAART 2007


Vierde aanklacht: repressie door Bruno Valkeniers

Mijnheer de voorzitter van het Hof,Dames en heren, leden van de jury.
Het is met het grootst mogelijke genoegen dat ik hier vandaag samen met een aantal collega’s de rol van procureur generaal vervul in dit lang verwachte, want al te lang uitgestelde “proces tegen België”.

Mag ik eerst even aan een aantal spelregels herinneren? Wij, mijn collega’s en ik zijn de aanklagers in dit proces, wij spreken hier in de naam van de bijna onafhankelijke staat Vlaanderen. Wij zullen pogen u te overtuigen van de onvergeeflijke misdaden van beklaagde en zijn leliaerts tegen Vlaanderen en het Vlaamse volk.

Wij zijn niet neutraal, maar zijn ten stelligste overtuigd van beklaagdes schuld. Jullie rol is het echter om tijdens de hele duur van het proces zo sereen mogelijk, zo onbevooroordeeld mogelijk alle argumenten pro en contra beklaagde te aanhoren. Het feit dat niemand is opgedaagd om ten voordele van beklaagde te spreken, kan men spijtig noemen maar spreekt boekdelen. Het zegt meer over beklaagde en zijn opportunistische kazakdraaiende collaborateurs dan over het Vlaamse openbaar ministerie. Op het einde van deze zitting is het aan jullie om recht te spreken wat al 177 jaar krom was.


Nog een laatste bedenking, mocht onze Vlaamse VRT maar half zoveel ballen aan haar lijf hebben als haar francofone tegenhanger de RTBF, dan zouden ze hier aanwezig zijn om een docu-fictie te verslagen, in plaats van continue zichzelf te bevredigen met altijd maar dezelfde mislukte belgicistische bobo’s op te voeren. Helaas voor hen ze missen telkens opnieuw de kans om zich achter het volk te scharen. Dat ze achteraf niet komen klagen als ze ten onder gaan samen met beklaagde. Tot de dood hen scheidt.


Dames en heren van de jury

Repressie op de Vlaamse Beweging!


Gelukkig is onze Vlaams nationalistische justitie heel wat moderner dan de Belgische van Tante Laurette Onckelincx en beschikken wij al jaren over een goedkoop maar uiterst performant computersysteem. Dat systeem heeft ons, via Wikipedia, een definitie gegeven van “repressie”. Ik citeer: is een duur woord voor onderdrukking, en wordt gebruikt in de volgende 4 betekenissen


-in het algemeen: onderdrukking, van bijvoorbeeld een volk,


-in de psychologie: verdringing naar het onderbewuste,


-in de hulpverlening: ingrijpen tijdens incidenten door o.a. politie


-in de Belgische geschiedenis, maatregelen – over een understatement gesproken - tegen collaborateurs na de Eerste en Tweede Wereldoorlog.

Welnu, ik zal u bewijzen dames en heren van de jury dat in alle 4 betekenissen van het woord beklaagde zich schuldig gemaakt heeft aan repressie.


Ten eerste: onderdrukking van een volk.


Vandaag moet niemand nog overtuigd worden dat België een artificiële staat is, ontstaan als een ongelukje in de geschiedenis, “un accident de parcours”. Een uit de hand gelopen opera, een paar misnoegde militairen, bisschoppen en mislukte politiekers samen met wat schuim van de straat, hooligans, zoals men ze vandaag zou noemen, volstonden om Willem van zijn Brusselse bijtroon te stoten. Geholpen door het verraad tussen haakjes van zijn eigen zoon. België is dus het resultaat van verraad. In het huwelijksrecht zou men dit noemen: een bastaard! Later zou men dit met de nodige bombastische toeters en bellen een volksopstand noemen. Het is duidelijk dat elke heilige een hagiograaf nodig heeft, ook een schijnheilige!
Ontstaan zonder enig strategisch plan, werd de strategie van de nieuwe machthebbers al zeer snel vastgelegd. Al wie zich in de Zuidelijke Nederlanden nog als orangist of later als Vlaming, Flamingant, Vlaams nationalist manifesteerde werd rucksichtloss onderdrukt.
Of we nu aanvankelijk een volk van ongeletterde boeren en arbeiders waren en politieke minderheid in dit land of later de culturele maar vooral economische elite en meerderheid, de strategie van het door de francofonie bestuurde land was, zoals later verwoord door Kardinaal Mercier: “ La Belgique sera Latine ou ne sera pas”. Deze bekentenis is op zich al genoeg bewijs om de beklaagde schuldig te spreken . Maar meer nog dan de bekentenis spreken de daden voor zich. De hele Belgische geschiedenis is er één van de onderdrukking van het Zuid-Nederlandse, zich intussen Vlaming noemende volk. Gaande van een totale officiële ééntaligheid van het hele publieke, sociale, economische en culturele gebeuren, het onderwijs, leger, justitie over een meervoudig stemrecht voor het francofiele Herrenvolk.
Met als klap op de vuurpijl, op 16 november 1860 de moord, executie noemde men dit, op de, zoals later bleek totaal onschuldige, Vlamingen Coucke en Goethals te Charleroi. Hun enige fout bestond erin geen Frans te kennen, zonder tolk geen Frans, dus de beschuldigingen niet te verstaan, dus hun verdediging niet te kunnen uitbouwen. Van enig eerherstel, laat staan schadevergoeding is er tot op de dag van vandaag geen sprake.

In het meer recente verleden spreken de sancties tot en met Berufsverbot tegen de voorgangers van de bordeaux en grijze petten van het KVHV en de NSV van vorige eeuwen boekdelen. Denken we maar aan Rodenbach en de Groote Stooringhe, de vervlaamsing van de universiteit Gent, het tussenoorlogse signum aan de Vlaamse, maar Franstalige colleges en de kwestie van Leuven Vlaams, hoogdagen van het KVHV. Ook het inzetten van de Vlaamse fronters als kannonenvlees in WO I, de boycot van de jonge, toen nog radicale Volksunie, en de meest recente veroordeling van en cordon rond het Vlaams Blok/Belang, passen perfect in het latiniseren van la Belgique �* papa. Een verloren strijd, die toch met alle middelen gevoerd werd en nog steeds gevoerd wordt.

In diezelfde onderdrukking kadert ook de roof van grote Vlaamse gebiedsdelen zoals Edingen, Komen, Moeskroen, de onverwijlde niet splitsing van BHV, de continue verfransingsdruk op de Rand. Collega procureurs Demesmaeker en Van Slambroeck hebben u op de meest overtuigende manier de zware verantwoordelijkheid van beklaagde in dit dossier voorgelegd.

Moet ik u herinneren aan de economische boycot van Vlaanderen door de Waalse PS en hun manifeste onwil om Vlaanderen die economische bevoegdheden te geven die het nodig heeft om tot de top van de Europese volkeren te behoren en de uitdagingen van de globalisering aan te gaan.

Ook de jaarlijkse door België georganiseerde diefstal van 10,5 Miljard Euro transfers van Vlaanderen naar Wallonië, is op zich toereikend voor een zware veroordeling en collega Crols van de Denkgroep in de Warande, zal daarover seffens nagels met koppen slaan, die moet ik zeggen beschuldigde tegen de muur zullen nagelen.


Ten tweede: repressie, de verdringing van het onderbewuste. Telkens wanneer ons volk een elite, een bovenlaag begon aan te kweken werden de meest slinkse manoeuvers boven gehaald om die opmars te fnuiken. Gaande van het benoemen tot minister van staat, over het kanoniseren met één of andere adelijke titel tot ridder, burggraaf of baron, tot het regelrecht omkopen van onze vakbonden met 160 miljoen Euro voor het uitbetalen van werkloosheidsuitkeringen. Klauwaerts werden zo Leliaerts. En wie niet luisteren wil, moet voelen en wordt opgesloten in het cordon sanitaire van de politieke correctheid, of dreigt veroordeeld te worden voor discriminatie en racisme met omgekeerde bewijslast. Allemaal linkse Belgische trukken om de Europese, Nederlandse, Vlaamse cultuur, waarden en normen te smoren in een multicultuur, dus non-cultuur. Met uiteindelijk steeds hetzelfde doel: verdringing, repressie van de eigen volksaard. Dé enige overlevingskans van België.


Ten derde: repressie, het ingrijpen tijdens incidenten door de politie. Heel de Vlaamse ontvoogdingsstrijd wordt gekenmerkt door de inzet van politiegeweld tegen meestal vredelievende Vlaamse manifestanten, die opkwamen voor de meest elementaire democratische en burgerrechten. Wie van ons heeft het niet meegemaakt. Moet ik u herinneren aan de zwartste en soms bloedige periode van het Daensisme in het Aalsterse, aan de moord op Herman Van den Reeck op de 11 juli viering in Antwerpen in 1920, aan de dynamitering van de Ijzertoren, de moord op de mijnwerkers van Zwartberg, de marsen op Brussel, de kwestie Leuven Vlaams, de Schaarbeekse loketten, de wandelingen in Voeren, de KVHV en NSV betogingen.
België heeft altijd de spreuk van Aleksander Solsjenitsin tot de hare gemaakt: “ Wie het geweld als methode gekozen heeft, moet noodzakelijkerwijs de leugen tot zijn principe maken.” Voor dat geweld, voor het institutionaliseren van de Belgische leugen vragen wij u, leden van de jury een streng oordeel.


Ten vierde en last but not least, repressie : “maatregelen” tegen collaborateurs na de WO I en WO II. De zwartste dagen uit onze Vlaamse vaderlandse geschiedenis, een justice des rois nègres, een orgie van haat en nijd en afrekening van het belgikske en haar collaborateurs met iedereen die het had aangedurfd aan de “foute” kant te staan.
Fout die er in WO I in bestond om niet langer als kannonenvlees te willen dienen voor ééntalig Franstalige officieren, fout om de oproep van Albert I “Vlamingen gedenk de slag der gulden sporen” te letterlijk te nemen en op te komen voor elementaire volkeren rechten, fout om de Duitse fronters niet als vijand te willen zien.
En dan in de overtreffende trap WO II. Fout die erin bestond om, meestal als jonge idealist, niet tijdig het verwerpelijke van de nationaal-socialistische doctrine in te zien, fout die erin bestond om niet tijdig kazak te hebben gedraaid en tot de grote naoorlogse verzetsrangen te zijn toegetreden, fout om het aangedurfd te hebben de wapens op te nemen tegen een ander verderfelijk bolsjevistisch regime, fout het te hebben aangedurfd van het foute momentum gebruik te maken om komaf te maken met het vaderland dat het hunne niet was.

Wat voor velen gold “Wir haben es nicht gewusst” werd niet als excuus geaccepteerd door België. Het was het gedroomde moment om, op basis van wetten met terugwerkende kracht, voor eens en altijd komaf te maken met les sales Flamins, ces boches du Nord. Honderdduizenden aanklachten, waarvan 10.000 den strafrechtszaken, waarvan 1000 den epuratieslachtoffers en uiteindelijk meer dan 100 Vlaamse executies: Leo Vindevogel, Irma Laplace, Karel De Feyter, August Borms, Theo Brouns, enz., enz., enz. Evenzovele aanklachten die als striemen onze ziel bezwaren en België’s einde als een catharsis zullen inluiden.
Over de gruwel taferelen van de toenmalige repressietroepen van sommige rijkswachters en verzetslui die op grote schaal verkrachtingen, plunderingen en moorden organiseerden wordt ook vandaag nog de mantel der Belgische liefde gehangen.
Een repressie en epuratie, dames en heren van de jury, die ook nu nog verder gaat in bewering dat het niet de bedoeling was Vlaanderen te treffen, in de weigering om amnestie te verlenen, in de criminalisering van het Sint Maartensfonds met het dégoutante ontslag van oud minister Johan Sauwens, in de stigmatisering van de radicale Vlaamse Beweging als aderengebroed van het nazisme, in de continue beoordeling van de geschiedenis met de bril en de kennis van vandaag

Mijnheer de voorzitter. Dames en heren van de jury. Ik meen u met deze genoeg onweerlegbare bewijzen gegeven te hebben van de schuld van beklaagde. Verzachtende omstandigheden zijn er niet. Integendeel zoals reeds gezegd: uit alles blijkt een duidelijke voorbedachtheid “La Belgique sera Latine ou ne sera pas.

Ik vraag u dan ook een strenge, maar rechtvaardige en gepaste straf. Geen oog om oog, geen tand om tand. Laten we ons niet verlagen tot Belgische waarden en normen. Geen doodstraf, voor België kan dit trouwens niet en haar collaborateurs, de Leliaerts zijn het niet waard. Geen levenslange gevangenisstraf of éénzame opsluiting. Voor België kan dit niet en voor haar collaborateurs, de Leliaerts is dit te menselijk.
Ik vraag u als straf voor hen en als eerherstel voor de talloze opgesomde slachtoffers over te gaan tot de opheffing van het onding België, tot het uitroepen van de Vlaamse onafhankelijkheid. Die splitsing is voor België de enige afdoende straf. Voor haar collaborateurs, de leliaerts, inclusief het koningshuis van Sexen Coburg vraag ik u tot het einde van hun dagen een verbanning. Een verbanning naar … het onafhankelijke Vlaanderen. Onze repressie tegen hen zal tot resultaat hebben dat zij geen repressie, geen verdringing van de feiten zullen kunnen toepassen.
Laten we hen dus niet veroordelen tot de dood, niet tot levenslange, éénzame opsluiting, niet tot een lijfstraf, maar tot een permanente levenslange ballingschap in het onafhankelijke Vlaanderen, waar ze constant herinnerd zullen worden aan hun wandaden en aan de grootsheid en de grootheid van hun voormalig slachtoffer: het onafhankelijke Vlaanderen.

[evilbu]

BELGIE GEDAGVAARD!
ZITTING VAN 15 MAART 2007

En de straf? Doodstraf?

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

Ten overvloede:
1. Nederlands was in 1830 al minstens 15 jaar een officiele taal in vlaams Belgie;
2. Het was onbegonnen werk omdat alle scholen in een rap tempo werden afgeschaft.

Voor zover ik weet slaagde de koning van Nederland er wel in om een tweetalige politiek te voeren.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door evilbu

En de straf? Doodstraf?

Laten we hen dus niet veroordelen tot de dood, niet tot levenslange, éénzame opsluiting, niet tot een lijfstraf, maar tot een permanente levenslange ballingschap in het onafhankelijke Vlaanderen, waar ze constant herinnerd zullen worden aan hun wandaden en aan de grootsheid en de grootheid van hun voormalig slachtoffer: het onafhankelijke Vlaanderen.

[Knuppel]

Voor zover ik weet slaagde de koning van Nederland er wel in om een tweetalige politiek te voeren.

In Nederland werd zelfs de 'universele hoftaal' de taal van de meerderheid des volks: het Nederlands.

[evilbu]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

In Nederland werd zelfs de 'universele hoftaal' het Nederlands.

Maar Hertog heeft hier toch al vaak geschreven dat Wallonië wel niet hetzelfde lot beschoren was, er kwam een Franstalige universiteit, scholen en de grondwet werd ook in het Frans uitgevaardigd.

[Brandaan]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

In Nederland werd zelfs de 'universele hoftaal' de taal van de meerderheid des volks: het Nederlands.

In de tijd van Willem I was het Frans ook in Nederland nog de hoftaal.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Brandaan

In de tijd van Willem I was het Frans ook in Nederland nog de hoftaal.

In de tijd van AlbertII de Belgique is ze dat nog altijd.

Wat wilde je ook weer zeggen?

[Brandaan]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

In de tijd van AlbertII de Belgique is ze dat nog altijd.

Wat wilde je ook weer zeggen?

Laat maar, ik legde even een verkerde link. Het ene moment gaat het om 1815-1830 en vervolgens komt u aan dat het Nederlands in Nederland de hoftaal werd. Ik dacht dat u ook over 1815-1830 sprak

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Brandaan

Laat maar, ik legde even een verkerde link. Het ene moment gaat het om 1815-1830 en vervolgens komt u aan dat het Nederlands in Nederland de hoftaal werd. Ik dacht dat u ook over 1815-1830 sprak

Ik begrijp je.

Dat Willem I Franstalig was is logisch als je dit in acht neemt.
Het was de Franse bezetter die in 1755 de Bataafse Republiek oprichtte. Stadhouder WillemV vluchtte naar Engeland. In 1806 heft Napoleon Bonaparte de Bataafse Republiek op. Hij richt vervolgens het Koninkrijk Holland op en installeert zijn jongere broer Lodewijk Napoleon op de troon.
In 1815 roept Willem I, voorheen Willem VI, zoon van stadhouder Willem V, zichzelf uit tot Koning der Nederlanden.

FEIT is dat het Nederlands al langer dan vandaag de GESPROKEN hoftaal is aan het Nederlands Hof. Iets dat je anno 2007 zeker niet kan zeggen van het Belgische vorstenhuis.

Het Nederlands vorstenhuis werd dus als vanzelfsprekend Nederlandstalig, zoals de meerderheid van zijn bevolking.
Belgique geraakte enkel dankzij decennialange Vlaamse strijd NIET volledig verfranst. Zijn Hof leerde nooit op een deftige wijze de taal spreken van de meerderheid van zijn bevolking.

[ZERO]

Hans vd C is de enigste met zulke gekke ideeën.
http://www.hln.be/hln/alg/pag/hln_in...700&&p_lijst=1