De Oerknal religie nadert haar einde

[ArjanD]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Daar staat nergens een "verloren theorie van Einstein" of zoiets. Hij voert gewoon zijn lambda weer in (zoals het hoort).

De kop van het artikel stelt expliciet "Einstein’s Lost Theory Describes a Universe Without a Big Bang".

Natuurlijk heb ik geen idee wat correct is en kan ik geen inhoudelijke discussie voeren m.b.t. fysica.

Wat opmerkelijk is dat stukken van Albert Einstein die hij had ingediend bij de Prussian Academy of Sciences in Berlijn op mysterieuze wijze verloren zijn geraakt en pas in 2013 zijn teruggevonden in Jeruzalem.

In die stukken noemt hij Edwin Hubble "Hubbel". Waarom deed hij dat?

Uit die stukken blijkt dat Albert Einstein later nog actief probeerde om zijn cosmologische constante terug te brengen.

De officiele geschiedenis beweert dat Albert Einstein zijn theorie opgaf en dat hij er geen fan van was. Dat komt niet overeen met wat blijkt uit die documenten.

Het onderzoeken van de geschiedenis zou wellicht tot inzichten kunnen leiden.

M.b.t. inhoudelijke argumenten voor een oneindig Universum. Zoals in een eerder bericht vermeld:

De geobserveerde uitdijing van het Universum, en dus het idee dat het Universum een begin heeft gehad in een Oerknal, is gebaseerd op een theorie van Edwin Hubble voor het verklaren van roodverschuiving.

Rond ongeveer dezelfde tijd dat Edwin Hubble de Doppler-interpretatie suggereerde voor de waargenomen roodverschuiving ontstond er een andere theorie die "tired light" (vermoeid licht) werd genoemd. Het zou de oorspronkelijke theorie van Albert Einstein aannemelijk hebben gemaakt op dat moment.

Volgens de officiele geschiedenis werd Albert Einstein gedwongen om zijn theorie op te geven door waarnemingen van Edwin Hubble. Het bestaan van een alternatieve theorie zou dat kunnen weerleggen.

M.b.t. de plausibiliteit van de "tired light" theorie voor roodverschuiving. Ik deelde reeds de link naar het artikel van wetenschappers van Xinjiang Astronomical Observatory in China.

https://www.intechopen.com/books/red...s-the-big-bang

De Russische wetenschapper Boriev, I. A. (Russian Academy of Sciences) stelt het volgende in een publicatie in Journal of Physics in 2018:

Such red shift (and reduction of energy) may be simply explained by natural dissipation of energy of electromagnetic waves while they are propagating through the filled by DM space, which is real material medium. As clear, such dissipation must increase with increasing space distance, what logically explains the observed red shift increase with space distance. This materialistic explanation of observed red shift, known as concept of tired light, is natural and evidently true since it eliminates both obviously mysterious ideas about Universe inflation, induced by physically queer assumption of Big Bang, and about physically unexplained reason of dark energy.

Bronnen:
https://iopscience.iop.org/article/1...6/1/012017/pdf
http://adsabs.harvard.edu/abs/2018JPhCS.996a2014B

Natuurlijk is het als leek niet mogelijk om de correctheid te beoordelen maar wel is het mogelijk om vast te stellen dat de Oerknal theorie contentieus is en dat er wordt gesproken over een religie.

Indien tired light een valide theorie zou kunnen zijn voor het verklaren van roodverschuiving dan zou dat betekenen dat ten tijde van Albert Einstein's originele theorie voor een oneindig Universum reeds een alternatieve verklaring voor roodverschuiving voorhanden was.

Indien dat het geval is, hoe waarschijnlijk is het in dat geval dat Albert Einstein zijn intuitie dat niet zou hebben voorspeld?

Uit de verlorengeraakte stukken blijkt dat Albert Einstein later nog actief probeerde om de cosmologische constante te herstellen. Blijkbaar had hij een idee dat het toch correct moest zijn. De tired light theorie zou dan eenvoudigweg een ondersteuning kunnen zijn geweest om iig. niet te kunnen beweren "Hubbles observaties forceerde Albert Einstein om in te zien dat hij fout was".

Verder is het de vraag waarom de stukken in Jeruzalem zijn teruggevonden.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

De kop van het artikel stelt expliciet "Einstein’s Lost Theory Describes a Universe Without a Big Bang".

De "lost theory" is die die je standaard bekomt als je Einstein's principes gebruikt en dat helemaal wiskundig toepast. Het is de vergelijking met 2 constanten in: G en Lambda.

Je vindt die hier bijvoorbeeld:

https://en.wikipedia.org/wiki/Einstein_field_equations



Dat is een tensor vergelijking van tweede orde, ttz, er zijn 2 indices (mu en nu) die allebei van 0 tot 3 lopen. Dus staan daar eigenlijk 16 vergelijkingen.

Het originele "object" in Einstein's theorie is de "kromming van de ruimte-tijd" waarbij de "ruimte-tijd" een 4-dimensioneel dinges is. Welnu, in algemene wiskundige termen, die Einstein als een grote jongen zelf uitgevonden heeft destijds, maar waarvan de wiskundigen reeds de studie gemaakt hadden, kan je elke vorm van "kromming" beschrijven als:



de middenste vergelijking. Je vindt die vergelijking ook hier terug:

https://en.wikipedia.org/wiki/Riemann_curvature_tensor



en is een stukje wiskunde uit de theorie van gekromde ruimten, waarvan de wiskunde uitgewerkt werd door Riemann ongeveer 60 jaar voor Einstein het herontdekte.

Riemann heeft de vinger gelegd op wat "kromming" eigenlijk wil zeggen: het wil zeggen dat je een "lus" maakt met een pijl die je probeert "parallel" te houden terwijl je de lus beschrijft, en merkt dat als je de lus gemaakt hebt de pijl in een andere richting wijst dan wanneer je vertrokken was.

Bijvoorbeeld kan je weten dat je op een krom oppervlak rondliep, als je probeert een horizontale stok "parallel" te houden terwijl je op het aardoppervlak rondloopt en merkt dat die stok in een andere richting zal wijzen als je de lus doorlopen hebt, dan toen je vertrok.

Maar er zijn veel lussen mogelijk, en veel stokken mogelijk. Er zijn dus veel "vormen van kromming". Welnu, er is een wiskundig object, de Riemann tensor, die dat allemaal beschrijft. Dat is die R met 4 indices, en elk van die indices loopt over het aantal dimensies van de "kromme ruimte".

Die Riemann tensor wordt zelf afgeleid van de notie van "parallel transport" dat beschreven wordt door wat men de "covariante afgeleide" noemt, en daarin komen die Gamma's in voor, met 3 indices. Maar die Gamma's zijn geen tensoren.

Nu is de Riemann tensor een tensor van vierde orde (heeft 4 indices). Maar je kan van een tensor altijd een tensor maken met 2 ordes minder, gewoon door twee van zijn indices te "contracteren", ttz, ze gelijk te stellen en er de som over te maken.

Als je de Riemann tensor dus op een zekere manier contracteert, dan bekom je een tensor van orde 2. Die heet de Ricci tensor. De Ricci tensor is dus een tensor van orde 2. En als je dat nog eens doet, dan bekom je een tensor van orde 0, wat niks anders is dan een gewoon getal. Dat is R, wat men de "scalaire kromming" noemt, en inderdaad overeenkomt met wat men normaal gezien de "kromming" noemt.

Gans Riemann zijn theorie kwam erop neer dat als je de metrische tensor kent, dat is de wiskundige grootheid die U aangeeft welke de AFSTAND is tussen twee naburige punten, en wordt g geschreven, met 2 indices, je daaruit de Gamma's kan berekenen, en dus ook zijn Riemann tensor:



Maw, hoewel de notie van "kromming" beschreven wordt door de Riemann tensor en de contracties daarvan, de Ricci tensor en de scalaire kromming, is dat allemaal af te leiden van de metrische tensor.

Aan de andere kant kon Einstein vanuit zijn principes stellen dat er een "stress-energie" tensor is in de ruimte-tijd, zijn veralgemening van de noties van momentum, massa en van energie. Dat is die T met twee indices.

En waar komt de Einstein vergelijking nu vandaan ?

De Einstein vergelijking is niet meer of niet minder dan gewoon de "meest algemene lineaire band die men kan schrijven met alle tensoren van orde twee"

Gans het idee van Einstein was dat de kromming van ruimte-tijd bepaald is door "massa" maar zijn notie van massa en energie en momentum zijn verweven in een enkele tensor T.

En nu moest Einstein de meest algemene tensor bricoleren die hij PUUR uit de kromming kon distilleren. Eigenlijk zijn er 2 tensoren die je kan gebruiken: de Ricci tensor, maar ook de metrische tensor.

Dus, a priori zou de meest algemene lineaire band tussen de "krommings" tensoren (de "geometrie van de ruimte") en de "massa-energie-momentum" de vorm aannemen:

Constante1 * Ricci + Constante2 * g = Constante3 * T

Natuurlijk kunnen we door Constante1 delen, en dan hebben we:

Ricci + Constante2' * g = Constante3' * T

Maar nu koos Einstein om wat wiskundige redenen van Constante2' te schrijven als: (-1/2 R + constante2") waarbij R de scalaire kromming is.

We hebben dus:

Ricci - 1/2 R * g + Constante2" * g = Constante3' * T

Dat is dus de meest algemene vorm van band die Einstein kon vinden tussen zijn "massa-energie-momentum" beschrijving enerzijds, en het idee dat dat een band moet hebben met "kromming van de ruimte-tijd".

Welnu, Constante3' is niks anders dan 8 pi / c^4 * G, waarbij G de gravitatieconstante van Newton is. Dat kon Einstein gemakkelijk vinden door te stellen dat zijn theorie moest overeenkomen met die van Newton bij weinig massa en energie.

En rarara, wat is Constante2" ? Het is Lambda, de cosmologische constante.

En Einstein vond zijn vergelijkingen "mooier" zonder die term. Maar er is geen reden om die weg te laten.

Dus, MET Constante2" erin spreken we over de "Lost theory of Einstein" (die elke student algemene relativiteit wel terug afleidt) ; en als we die term weglaten hebben we zijn "standaard" algemene relativiteit.

[Diego Raga]

Nog vragen iemand ?

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

Dat is onjuist. Er wordt gesproken over een verloren gegane theorie van Albert Einstein.

Einstein’s Lost Theory Describes a Universe Without a Big Bang

http://blogs.discovermagazine.com/cr...ut-a-big-bang/

De theorie omvat meer dan de cosmologische constante. Het betreft ook het idee dat het Universum oneindig is.

Dát ga je dan toch eens terug moeten herlezen
Kan je achteraf even uitklaren waarom dat zo zou zijn.
Btw bekend met Sitter ..of kijk ook even hier en hier
het probleem, zoals vaak, is dat ge zaken doorheen haalt en niet precies weet waarover ge praat.
Vlak (geen kromming ) dient gezien te worden in 3d ( ge hebt meerdere oplossingen in 4d om dat te verwezenlijken )..heeft an sich niks met eindig of oneindig te maken...oneindig wilt zeggen dat er twee punten kunnen gevonden worden die willekeurig van elkaar liggen

Natuurlijk zou de Oerknal mogelijk kunnen zijn geweest, evenals er tussen de Aarde en Mars een porseleinen theepot in een ellipsvormige baan rond de zon zou kunnen draaien. Maar is er een reden om erin te geloven?

men 'gelooft' erin omdat de werkelijkheid zich zo voordoet
Uiteraard niet in de stroman die gij hebt opgezet

Spooky action at a distance of kwantumverstrengeling kan een aanwijzing zijn dat het Universum oneindig is. Hoe kan worden verklaard dat twee deeltjes verbonden kunnen zijn en onmiddellijk kunnen communiceren op grote afstand?

Einstein’s ‘spooky action at a distance’ spotted in objects almost big enough to see



https://www.sciencemag.org/news/2018...big-enough-see

Die kantumverstrengeling ( want het is dat en geen hokuspokus ) kan perfect alternatief verklaard worden

M.b.t. de Oerknal theorie en de relevantie van de geschiedenis m.b.t. Albert Einstein. Het is mogelijk interessant om te onderzoeken.

1) Waarom gaf Albert Einstein zijn theorie voor een oneindig Universum op en noemde het de "biggest blunder" van zijn carrière terwijl later zou blijken dat zijn theorie correct is?

Officieel: hij werd gedwongen om in te zien dat hij fout was door observaties van Edwin Hubbel.

2) Waarom hielp Albert Einstein met het promoten van de Oerknal theorie?

3) Waarom noemde Albert Einstein Edwin Hubble bij herhaling Hubbel, in 1931? Het betreffen wetenschappelijke documenten ingediend bij de Prussian Academy of Sciences.

4) Er wordt beweerd dat Albert Einstein geen fan was van zijn theorie maar uit teruggevonden documenten blijkt dat Albert Einstein later nog actief heeft geprobeerd om de cosmologische constante terug in het leven te roepen.

Waarom zijn die documenten verloren gegaan en pas in 2013 teruggevonden in Jerusalem?

..en ge herhaalt weer je mantra

Nu nog even aantonen waar de huidige consensus het erover eens is dat het heelal steady-state zou zijn,men lamda terug op nul heeft gebracht ( naar wens van AE ? ) en dat AE zich heeft laten overtuigen door mijnheer den prieter die vond dat dat leuk aansloot bij een goddelijke vonk eerder dan de de waarnemingen van Hubble

Waarvoor dank

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga

Nog vragen iemand ?

Hahaha, ja, ik heb mijn post deze morgen nog eens herlezen, en gisteren was ik daar fier op dat ik dat allemaal zo duidelijk kon uitleggen, en vandaag besef ik dat dat redelijk onverteerbaar moet zijn

Maar goed, de essentie is de volgende: Einstein's fundamentele idee was gewoon dat de ruimte-tijd "gekromd" is, en dat wat wij "zwaartekracht" noemen, gewoon de manifestering is van die kromming. Einstein ging er ook van uit dat de ruimte-tijd gekromd werd "door materie".

Wat men dan doet, is dat idee wiskundig in muziek zetten.

Nu was de wiskundige theorie van gekromde ruimtes al 60 jaar daarvoor uitgewerkt door wiskundigen waaronder Riemann, maar wist Einstein dat niet. Hij heeft het dus op zijn eigen her-uitgevonden. En nu is een belangrijk punt van gekromde ruimten, dat er geen enkel "juist" coordinatensysteem bestaat. Alle coordinatensystemen zijn equivalent, en de "intrinsieke eigenschappen" van een gekromde ruimte worden door TENSOREN beschreven. Dat zijn dus wiskundige objecten die speciale transformatie regels hebben als ge ze van 1 coordinatensysteem in een ander verandert.

Waarschijnlijk is de meest gekende tensor die de meeste mensen kennen, de VECTOR. Een vector is een tensor van orde 1. Het is een "pijl". Als een pijl iets intrinsieks voorstelt, bijvoorbeeld "de richting waarin de kromming toeneemt", dan kan je die pijl verschillende coordinaten geven in verschillende coordinatensystemen, maar het stelt altijd "dezelfde pijl" voor. En zijn er speciale regels om de coordinaten van de pijl in een systeem om te rekenen in de coordinaten van een ander systeem om in die twee systemen over "dezelfde pijl" te spreken. Een tensor is een veralgemening naar hogere orde van het idee van vector. Een tensor van orde 2 kan bijvoorbeeld "de relatie tussen 2 vectoren" zijn. Het is uit die laatste toepassing dat de naam "tensor" vandaan komt, want een van de eerste toepassingen was in de mechanica: de interne "spanningstoestand" in een stuk vaste materie dat krachten ondergaat (bijvoorbeeld een balk in een gebouw). De "spanningstoestand" is een tensor (vandaar de naam) van orde 2, die U zegt welke de lokale kracht is (een vector) die lokaal op een "oppervlakje" in een zekere richting (een andere vector) wordt uitgeoefend. Maw, de "spanningstensor" is een dinges aan hetwelke ge een vector geeft (de richting loodrecht op een intern oppervlakje) en die U een andere vector als resultaat geeft (de kracht die op dat oppervlakje wordt uitgeoefend). Het is dus een relatie tussen 2 vectoren, en dus een tensor van orde 2.


In gekromde ruimtes kan men dus enkel maar over "echte" dingen spreken door die als tensoren te formuleren ; al de rest zijn dingen die afhangen van uw speciale keuze van coordinatensysteem, en kunnen dus niet "fundamenteel" zijn. De wetten van de natuurkunde moeten dus als relaties tussen tensoren geschreven worden als we niet willen dat die wetten anders zijn, naargelang we andere coordinatensystemen kiezen.

Wat Einstein wel al bekomen had, via zijn ondertussen 11 jaar oude *speciale* relativiteit, was dat er een band was tussen wat wij energie, massa en impuls (momentum) noemden, en dat die verweven met elkaar zijn in een wiskundig object dat een 2-de orde tensor is (T). Als Einstein dus ergens over energie wilde spreken in een algemene natuurwet, dan moest hij het formuleren met die tensor T.

Aangezien T een tensor van orde 2 is, en Einstein dus wilde zeggen dat de "kromming van de ruimte" door "massa" veroorzaakt werd, moest Einstein dus een *tensor* vergelijking van orde 2 schrijven waar aan ene kant iets in stond dat met "kromming" te maken had, en aan de andere kant dus iets dat met T te maken had.

Welnu, de *meest algemene tensor vergelijking* die men zo uit zijn mouw kan schudden, is een vergelijking waar 2 vrije constanten in voorkomen. Gewoon omdat men op basis van een "gekromde ruimte" alleen eigenlijk 2 tensoren van orde 2 heeft: de Ricci tensor, en de metrische tensor g. Er zijn er geen andere, die geen gewone combinatie zijn van die 2 en waar men niks anders dan "kromming" heeft bij ingevoerd.

Dus is het idee van Einstein, dat "kromming" op een of andere manier te maken heeft met "massa" (dus enkel maar als T te formuleren), in de meest algemeen denkbare vorm:

(een konstante) * Ricci-tensor + (andere constante) * metrische tensor = T

Na wat herwerken komt dat neer op de Einstein vergelijkingen. En 1 constante zal herrekend worden als G, de gravitatie constante van Newton.

De andere is de fameuze Lambda.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Hahaha, ja, ik heb mijn post deze morgen nog eens herlezen, en gisteren was ik daar fier op dat ik dat allemaal zo duidelijk kon uitleggen, en vandaag besef ik dat dat redelijk onverteerbaar moet zijn

Maar goed, de essentie is de volgende: Einstein's fundamentele idee was gewoon dat de ruimte-tijd "gekromd" is, en dat wat wij "zwaartekracht" noemen, gewoon de manifestering is van die kromming. Einstein ging er ook van uit dat de ruimte-tijd gekromd werd "door materie".

En die materie is bij elkaar gekomen door de zwaartekracht, dat wil zeggen door de kromming van de ruimte, die op zijn beurt is ontstaan door de materie.
Aldus hebben we een cirkelredenering.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

En die materie is bij elkaar gekomen door de zwaartekracht, dat wil zeggen door de kromming van de ruimte, die op zijn beurt is ontstaan door de materie.
Aldus hebben we een cirkelredenering.

neen niet echt
Het verbaast me niks omdat ge weer niet goed gelezen hebt

Er stond :

Einstein's fundamentele idee was gewoon dat de ruimte-tijd "gekromd" is, en dat wat wij "zwaartekracht" noemen, gewoon de manifestering is van die kromming. Einstein ging er ook van uit dat de ruimte-tijd gekromd werd "door materie".

Einstein heeft het over "zwaartekracht" & "kromming" die in feite hetzelfde zijn.
Zwaartekracht is op te vatten als een schijnkracht (ge weet wel zoals de middelpuntvliedende kracht )


Maar dan nog... what the hell... misschien hebben de microwezentjes er gewoon een circulair geheel van gemaakt ?
Maakt niet uit... wetenschap beschrijf in de eerste instantie het precieze waarom is in feite irrelevant .... maar uiteraard wel leuk om te weten

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

neen niet echt
Het verbaast me niks omdat ge weer niet goed gelezen hebt

Er stond :
Einstein heeft het over "zwaartekracht" & "kromming" die in feite hetzelfde zijn.
Zwaartekracht is op te vatten als een schijnkracht (ge weet wel zoals de middelpuntvliedende kracht )

En waar komt die kromming vandaan?
Uit een opeenhoping van materie, zoals de zon of de maan of de aarde of een ster.
En waar komt dan die opeenhoping van materie vandaan?
Antwoord: uit de kromming van de ruimte.
En dat is een cirkelredenering.

Maar dan nog... what the hell... misschien hebben de microwezentjes er gewoon een circulair geheel van gemaakt ?

Neen, de microwezentjes zijn de ware oorzaak van de zwaartekracht als de wil om bij elkaar te zijn.

Maakt niet uit... wetenschap beschrijf in de eerste instantie het precieze waarom is in feite irrelevant .... maar uiteraard wel leuk om te weten

Neen, de wetenschap fantaseert er maar wat op los.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

En die materie is bij elkaar gekomen door de zwaartekracht, dat wil zeggen door de kromming van de ruimte, die op zijn beurt is ontstaan door de materie.
Aldus hebben we een cirkelredenering.

Dat is geen cirkelredenering. Dat is gewoon een vergelijking.

Stel dat ik schrijf:

x^2 = y + 2

y = x - 2


Je zou kunnen zeggen: de eerste vergelijking geeft mij x kwadraat als functie van y.

En de tweede vergelijking geeft mij y als functie van x.

--> cirkelredenering !

Nee.

Twee vergelijkingen.

Die we kunnen oplossen door in de eerste vergelijking, y te vervangen door wat de tweede vergelijking erover zegt en dan krijgen we:

x^2 = x - 2 + 2 = x

dus x^2 = x welke 2 oplossingen heeft: x = 1 en x = 0.

En de bijhorende oplossingen van y zijn resp. y = -1 en y = -2

Een vergelijking is geen "logische stap van het linkerlid dat het rechterlid bepaalt dat voorheen niet bepaald was". In tegenstelling tot een assignment operatie in de meeste computertalen.

Trouwens, in de natuurkunde heeft men dat wel meer. Je zou bijna zeggen, heeft men dat altijd: als een fenomeen A een fenomeen B "bepaalt" dan is het heel vaak (om niet te zeggen altijd) zo dat we dan ook hebben dat fenomeen B fenomeen A bepaalt. De eerste formulering die dat inhield was de wet van actie en reactie: een lichaam A kan slechts op een lichaam B een kracht uitoefenen, als B een gelijke en tegengestelde kracht op A uitoefent.

Je hebt dat nog veel "automatischer" in elke Lagrangiaanse formulering van een interactie: als een entiteit B een effect uitoefent op entiteit A, dan hebben we in een Lagrangiaanse formulering onvermijdelijk, dat entiteit A dan een effect uitoefent op entiteit B.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door ArjanD

De theorie omvat meer dan de cosmologische constante. Het betreft ook het idee dat het Universum oneindig is.

Zoals praha al aangaf, dient men hier ook voorzichtig te zijn met wat men beweert.

Zoals nu toch wel duidelijk zou moeten zijn met alles wat anderen en ik hier hebben uitgelegd, zijn er geen twee antagonistische theorieen van Einstein, maar is er slechts 1: die die uitmondt op de Einstein vergelijkingen, die een relatie geven tussen de massa-energie-momentum tensor T enerzijds, en de kromming van ruimte-tijd anderzijds.

In zijn meest algemene vorm komen in die vergelijkingen 2 willekeurige natuurkonstanten voor, een die we goed kennen, en de gravitatieconstante van Newton is, en een andere, die we als Lambda schrijven, de "cosmologische constante".

De ganse vraag is gewoon of die Lambda gewoon nul is in de natuur, of niet. Maar er is geen enkele *fundamentele* reden om wiskundig te EISEN dat die nul zou zijn. Einstein had daar dus geen enkele reden toe. Het is natuurlijk wel MOGELIJK - aangezien het een natuurkonstante is - dat de natuur zodanig is dat die waarde "toevallig" nul is. Je kan proberen te RADEN wat ze zou zijn. En Einstein beschouwde het (verkeerdelijk) als zijn grootste blunder om niet proberen te raden dat die nul was.

Maar de Einstein vergelijkingen op zich, zelfs met twee "vaste" constanten, laten nog GANSE KLASSEN OPLOSSINGEN toe.

Binnen die ganse klasse van oplossingen zijn er vele die "oneindige" ruimtes hebben, en andere die "eindig" zijn. En niet alle combinaties zijn mogelijk.

Je kan dat als volgt zien: beschouw gewoon de gekromde oppervlakken in 2 dimensies. Stel dat we eisen dat er geen "boord" is. Gekromde oppervlakken hebben een positieve kromming als ze wat "bolvormig" zijn, en negatieve kromming als ze zijn zoals een hyperboloide. Welnu, een 2-d oppervlak dat overal een minimum aan positieve kromming heeft, is eindig. Zoals een boloppervlak. Je kan geen oneindig boloppervlak hebben. Daarentegen, een vlak (kromming = 0) oppervlak zonder boord is altijd oneindig. Een hyperbolisch, ook.

Dat de Einstein vergelijkingen vele oplossingen toelaten (met een vast stel constanten G en Lambda) is normaal:
Dat is zoals de vergelijkingen van Newton ganse klassen trajecten toelaten van een bal: het hangt af hoe je hem gooit he.

Welnu, ALLE klassen oplossingen, wat je ook kiest van constanten, bevatten altijd veel oplossingen met een uitdijende fase. Met of zonder Lambda gelijk aan nul.

En wat men de "oerknal" theorie noemt, is gewoon het idee dat het universum waar wij in leven, in een uitdijende fase zit, meer niet.


Wat men nu gemerkt heeft, is dat als men Einstein's vergelijkingen zo goed mogelijk wil laten kloppen met de waarnemingen, die lambda niet strikt nul is, maar piepklein. Dat zal gevolgen hebben voor de evolutie van het universum in de verre toekomst maar dat verandert niet veel aan de huidige uitdijende fase (die dus de "oerknal" genoemd wordt).

Natuurlijk zou de Oerknal mogelijk kunnen zijn geweest

ALLE cosmologische waarnemingen zijn daar perfect mee in overeenkomst, evenals de Einstein vergelijkingen. Dat is meer dan voldoende om aan te nemen dat het voorlopig zo is, he. Wat zou je meer willen ? Een theorie en waarnemingen die goed overeenkomen.

Het is gewoon zo dat die waarnemingen aanvankelijk overeenkwamen met de vergelijkingen waarin Lambda nul kon zijn. En dat fijnere waarnemingen zeggen dat die niet exact nul is, maar wel piepklein.

Meer is daar niet aan, hoor.

Het is wel zo dat Lambda piepklein en niet nul serieuze gevolgen zal hebben in de heel verre toekomst.

, evenals er tussen de Aarde en Mars een porseleinen theepot in een ellipsvormige baan rond de zon zou kunnen draaien. Maar is er een reden om erin te geloven?

Ja, de reden is dat waarnemingen goed overeenkomen met een vrij simpele theorie (die van Einstein). Zoals we ook geloof hechtten aan de theorie van Newton toen die de banen van de planeten kon beschrijven in het zonnestelsel, voor de eerste keer, met een vrij simpele theorie.

Spooky action at a distance of kwantumverstrengeling kan een aanwijzing zijn dat het Universum oneindig is. Hoe kan worden verklaard dat twee deeltjes verbonden kunnen zijn en onmiddellijk kunnen communiceren op grote afstand?

Ik zou daar kunnen over uitweiden, maar dat gaat een stukken complexere tekst worden dan tot nu toe. Eerst de basics begrijpen, he.

1) Waarom gaf Albert Einstein zijn theorie voor een oneindig Universum op en noemde het de "biggest blunder" van zijn carrière terwijl later zou blijken dat zijn theorie correct is?

Omdat zijn "correcte" theorie (met Lambda niet-nul erin) veel MINDER a priori voorspellende kracht had dan die met Lambda gelijk aan nul.

De mogelijke klassen van oplossingen waar Lambda "vrij" is, is natuurlijk veel groter dan die waarin ge Lambda = 0 stelt. En nu is het zo dat die met Lambda vrij, ook rare "steady state" oplossingen toelaat (wat in Einstein's tijd de gangbare visie was). Maw, puur wiskundig, op papier, met Lambda vrij, kon Einstein niet echt absoluut een expanderend universum (toen "spectaculair") voorspellen. Door Lambda = 0 te stellen, waren dat de enige soort oplossingen die er mogelijk waren (ook al waren het er veel).

Blijkt nu dat we vandaag de dag, met een piepkleine Lambda, ook in zo een expanderend universum zitten. Die piepkleine Lambda verandert daar niet veel aan.

Want de meeste oplossingen, OOK met Lambda verschillend van nul, geven OOK een expanderend universum in een zekere fase.

Officieel: hij werd gedwongen om in te zien dat hij fout was door observaties van Edwin Hubbel.

Nee. De observaties van Hubble zijn niet in tegenspraak met Lambda verschillend van nul. Maar Lambda verschillend van nul laat OOK oplossingen toe die daar NIET mee overeen komen, dus Einstein kon ze niet VOORSPELLEN.

Een analogie: stel dat Newton niet alleen de zwaartekracht, maar ook de electrostatica zou ontdekt hebben. Objecten kunnen dus niet alleen elkaar aantrekken, maar ook afstoten. Nu vindt hij dat in het zonnestelsel, hij de banen van de planeten kan voorspellen als hij zegt dat het stuk electrostatica nul moet zijn. Als hij de electrostatica behoudt, dan kunnen aarde en maan alletwee positief geladen zijn, en kan hij niet voorspellen dat de maan een baan rond de aarde beschrijft: die kan evengoed afgestoten worden.

Dus zegt hij "electrostatica bedenken is de grootste blunder van mijn carriere geweest". Natuurlijk is electrostatica nul: dan kan ik de banen van de maan en de planeten voorspellen. Als ik moet veronderstellen dat die geladen zijn, kunnen die evengoed van elkaar wegvliegen."

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is geen cirkelredenering. Dat is gewoon een vergelijking.

Het is een vicieuze cirkelredenering.

En al die formules zijn geen verklaring van wat gewoon in woorden uitgelegd moet worden.

Bovendien: hoe raar komt de ruimte er uit te zien als elke vorm van de materie de ruimte zou doen veranderen?

En bovendien daarmede de beweging niet wordt verklaard.

En terwijl Einstein ook nog het uiteen gaan van de clusters in het heelal als uitdijing van de ruimte uit meent te moeten leggen, zou het naar een punt gaan van de materie een inkrimping van de ruimte moeten zijn.
Einstein heeft er een overbodige poppenkast van gemaakt.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het is een vicieuze cirkelredenering.

Nee, omdat een vergelijking geen "oorzaak-> gevolg" redenering is, maar een band tussen grootheden.

Bovendien: hoe raar komt de ruimte er uit te zien als elke vorm van de materie de ruimte zou doen veranderen?

Kijk om je heen. Maar let wel, het is niet gewoon de ruimte die krom is, het is de ruimte-TIJD. Wat wil dat zeggen ? Dat wil zeggen dat een "rechtlijnige beweging" nu een kromlijnige wordt.

En waarom stelde Einstein dat ? Omdat de zwaartekracht precies dat "gekke" effect heeft dat ALLE materie, onafhankelijk van zijn samenstelling en zo, in een zwaartekrachtsveld DEZELFDE (kromme) baan volgt als het op dezelfde manier vertrekt. Het lijkt er dus wel op, dat zwaartekracht geen specifieke wisselwerking is tussen zekere vormen van materie (zoals bijvoorbeeld electrische ladingen die elkaar aantrekken of afstoten), maar wel degelijk een eigenschap is van de beweging van "alles". Zijn idee was dus dat zwaartekracht geen gewone "kracht" is, maar een "vervorming" van de ruimte-tijd, waar normaal gezien alle trajecten "eenparig rechtlijnige bewegingen" zijn.

Als je die gaat vervormen, dan ga je precies bekomen dat ALLES dat op een zekere manier ergens vertrekt, exact dezelfde "kromme ruimte-tijd" relatie (maw, baan als functie van de tijd) gaat volgen. En dat is precies wat zwaartekracht doet.

Het grappige is dat, als je dat idee "in woorden" omzet in een berekening, dat neerkomt (zoals ik uitgelijnd heb) op een relatie tussen enerzijds de stress-energie tensor T, en de "kromming van de ruimte-tijd" die de Einstein vergelijkingen zijn. Maar dat bovendien, als je dat gaat uitwerken voor "een beetje materie", je exact op de zwaartekrachtswet van Newton uitkomt.

Maw, Einstein had niet veel "keuze". Eens je zegt "materie is wat ruimte-tijd vervormt", dan kom je uit op de Einstein vergelijkingen, met twee constanten in. En als je dat nu gaat uitwerken wat dat conceet geeft als je twee kleine stukjes materie hebt, dan kom je uit op de vergelijkingen van Newton, tenminste als een van de constanten van Einstein gelijk wordt aan G / 8 pi (of zoiets, ik schrijf uit het hoofd). De Lambda is storend hierbij. Maar als die klein genoeg is, dan geeft dat geen meetbaar effect in het zonnestelsel.

Dat is een klein mirakel. Want Einstein kon dat er niet "met de hand instoppen". Hij had maar weinig vrijheid: twee constanten !

Waar komt die rare equivalentie vandaan waarbij ALLE materie dezelfde baan volgt ? Dat komt van een heel oud "mysterie" uit de vergelijkingen van Newton.

Newton had enerzijds zijn "tweede wet" die zegde dat alle objecten waar een totale kracht F op uitgeoefend wordt, een versnelling ondergaan die proportioneel is met die kracht. De proportionaliteitsconstante van een materieel object, tussen de totale kracht, en de versnelling, heet de inertiele massa van dat object.

We hebben: F = m * a

Kracht is proportioneel aan versnelling, kracht is een constante (inertiele massa) maal versnelling.

Anderzijds had Newton zijn zwaartekrachtswet:

De zwaartekracht die een object A uitoefent op een object B is gegeven door:

(een constante) * M_A * M_B / R^2

M_A is de gravitationele massa van A, M_B is de gravitationele massa van B, en R is de afstand tussen A en B.

Het grote mirakel dat niemand begreep, is dat de "inertiele massa" en de "gravitationele massa" GELIJK zijn (gewoon "de massa"). Daar is geen enkele reden toe, in Newton zijn kader. Er is geen enkele reden waarom het die proportionaliteitsconstante tussen kracht en versnelling is, die ook de gravitationele kracht geeft. Maar dat maakt wel dat ALLE materiele objecten hetzelfde traject beschrijven onder zwaartekracht. Dat een pluim en een bal lood dezelfde baan hebben.

Wel, Einstein's idee was dat als dat een GEOMETRISCH effect is, dat vanzelfsprekend is. Dat is het equivalentie principe waarop hij zijn algemene relativiteit baseerde: wat als zwaartekracht geen "kracht" is, maar gewoon een vervorming van de ruimte-tijd. Dan is die rare gelijkheid onmiddellijk uitgelegd.

En hoewel het a priori helemaal niet duidelijk is of die "kromme ruimte-tijd" wel op een of andere manier de zwaartekracht van Newton kan verklaren, komt dat dus wel perfect uit voor lichte massa's.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nee, omdat een vergelijking geen "oorzaak-> gevolg" redenering is, maar een band tussen grootheden.

Als een proces in de tijd zijn ze een oorzaak en gevolg...die elkaar moeten verklaren, dus een cirkelredenering zijn.

Kijk om je heen. Maar let wel, het is niet gewoon de ruimte die krom is,

Alsof je dat zou kunnen zien...
Er is geen kromme ruimte, dat is fantasie.
Het is het omzetten van de normale zwaartekracht in een zogenaamde kromme ruimte, om daarmee de raadselachtige zwaartekracht te "verklaren"

het is de ruimte-TIJD. Wat wil dat zeggen ? Dat wil zeggen dat een "rechtlijnige beweging" nu een kromlijnige wordt.

De tijd is een aparte categorie.
De kromming ontstaat gewoon door de zwaartekracht.

En waarom stelde Einstein dat ? Omdat de zwaartekracht precies dat "gekke" effect heeft dat ALLE materie, onafhankelijk van zijn samenstelling en zo, in een zwaartekrachtsveld DEZELFDE (kromme) baan volgt als het op dezelfde manier vertrekt.

Het is dus de zwaartekracht die de oorzaak is (je zegt het nu zelf) en niet de kromming van de ruimte.
De ruimte is als zodanig leeg en kan helemaal geen kromming bezitten.
Alleen wel datgene wat zich IN die ruimte bevindt, dat wel, maar niet de ruimte zelf.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het grote mirakel dat niemand begreep, is dat de "inertiele massa" en de "gravitationele massa" GELIJK zijn (gewoon "de massa").

Dit is zelfs heel gemakkelijk te begrijpen, want de grootte van de traagheid (de massa) openbaart zich immers in de grootte van de kracht, die nodig is om die traagheid op te heffen, in deze dus de zwaartekracht.
In beide gevallen gaat het om één en dezelfde massa.
Er is helemaal niks raadselachtigs aan.

Het raadsel is de zwaartekracht zelf, die niet verklaard wordt door te menen dat de ruimte krom zou zijn.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dit is zelfs heel gemakkelijk te begrijpen, want de grootte van de traagheid (de massa) openbaart zich immers in de grootte van de kracht, die nodig is om die traagheid op te heffen, in deze dus de zwaartekracht.

Nee. Want bijvoorbeeld, de elektrische aantrekkingskracht heeft dat niet. Die hangt af van elektrische ladingen, niet van de massa.

De onbeantwoordbare vraag in Newton's theorie is, waarom de "zwaartekracht lading" gelijk is aan de inertiele massa, terwijl bijvoorbeeld de "elektrische lading" niet gelijk is aan die inertiele massa.

In Newton's theorie is de zwaartekracht gewoon maar een kracht tussen objecten, zoals elke andere kracht (bijvoorbeeld de elektrostatische). Dat heeft a priori niks met de inertie van een voorwerp te maken, inertie die beschreven wordt door een eigenschap die "inertiele massa" heet en die de proportionaliteit geeft tussen kracht en versnelling.

Newton's universum is evengoed (wiskundig) mogelijk waarbij gravitationele massa ("gravitationele lading") en inertiele massa niks met elkaar te maken hebben, op dezelfde manier dat de elektrische lading van een stuk materie niks te maken heeft met de inertiele (noch met de gravitationele) massa. Dat de gravitationele lading van een object exact gelijk is aan zijn inertiele massa is gewoon onverklaard in Newton's kader.

En zelfs al is er een verband, dan nog is het niet noodzakelijk een gelijkheid. Je zou bijvoorbeeld kunnen stellen dat de gravitationele massa van een voorwerp niet GELIJK is aan de inertiele massa, maar aan het KWADRAAT van de inertiele massa. Newton's theorie werkt even goed wiskundig met zo een model. Dan is de vraag waarom het in de natuur precies een gelijkheid zou zijn.

Maar in Einstein's theorie, waar er dus GEEN GRAVITATIONELE KRACHT IS, maar enkel maar een geometrische vervorming van ruimte-tijd, is die schijnbare gelijkheid een evidentie. Omdat als gravitatie gewoon een fictieve kracht is zoals de middelpuntvliegende kracht, daar WEL de inertiele massa en de proportionaliteit in de kracht dezelfde grootheid zijn.

Vandaar Einstein's idee om dat te doen, om zwaartekracht te beschouwen als een fictieve geometrische kracht en geen echte wisselwerking.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Als een proces in de tijd zijn ze een oorzaak en gevolg...die elkaar moeten verklaren, dus een cirkelredenering zijn.

Een vergelijking is dan ook geen "proces in de tijd".

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Alsof je dat zou kunnen zien...
Er is geen kromme ruimte, dat is fantasie.
Het is het omzetten van de normale zwaartekracht in een zogenaamde kromme ruimte, om daarmee de raadselachtige zwaartekracht te "verklaren"

En de mop is dat het werkt !

Maar je bent zelfs mis dat je dat niet kan zien. Hoewel het de ruimte-tijd is die gekromd is, levert dat soms zelfs een kromming van de ruimte zelf op, niet alleen van de ruimte-tijd. En dat zie je bij gravitationele lenzen.

https://en.wikipedia.org/wiki/Gravitational_lens

Het is dus de zwaartekracht die de oorzaak is (je zegt het nu zelf) en niet de kromming van de ruimte.

Volgens Einstein's theorie is het massa/energie/impuls die de ruimte-TIJD kromt, en die kromming doet zich in de limiet van zwakke effecten voor alsof er een kracht zou zijn die werkt in een vlakke ruimte-tijd. Die komt dan zelfs precies overeen met de kracht van Newton voor de zwaartekracht.

Het is zoals de middelpuntvliegende kracht. In een draaiend coordinatensysteem lijkt er een aantrekkingskracht te zijn op oneindig, die alles naar het oneindige aantrekt. Hoe verder je van de rotatie as verwijdert bent, hoe harder die aantrekkingskracht in het oneindige je naar het oneindige trekt. Die kracht gaat proportioneel met de afstand tot de rotatie as. Daar bekom je OOK dat de kracht altijd proportioneel is met de massa (de inertiele massa) van het voorwerp dat de kracht ondergaat.

https://en.wikipedia.org/wiki/Inerti...orces_and_work

Wel, Einstein stelde essentieel dat zwaartekracht gewoon ook zo een effect is, en niet meer.

[patrickve]

Allez, en om deze hyper snelcursus principes van de relativiteit wat te vervolledigen, nu de reden waarom Einstein ging bricoleren aan Newton zijn zwaartekracht. Zoals ik al stelde, was er vanuit Newton zijn theorie al een aanwijzing dat zwaartekracht een speciaal soort kracht was, niet gelijk de anderen zoals wrijvingskrachten en electrostatische krachten en magnetische krachten en wat weet ik nog allemaal van krachten. Zwaartekracht had de eigenaardigheid van als "lading" voor de interactie, de inertiele massa te gebruiken, die gewoon de proportionaliteitsconstante was die er was tussen kracht en versnelling (tweede wet van Newton).

Maar dat is een esthetische reden: willen verklaren waarom toevallig die twee a priori onverbonden grootheden ("lading van gravitatie" en "inertiele massa") hetzelfde zijn. Het is geen *noodzakelijkheid*.

Er was echter wel een noodzakelijkheid voor Einstein om aan Newton zijn gravitatie gaan te prutsen. Immers, zijn *speciale relativiteitstheorie*, die dus stelde dat de lichtsnelheid dezelfde was voor iedereen, en die fantastisch goed overeenkwam met de electrodynamiek, had een serieus probleem met de zwaartekrachtswet van Newton.

Newton's zwaartekrachtswet werkt op grote afstand "onmiddellijk". Dat zou toelaten om, door een massa in punt A te bewegen, *instantaan* een bericht te sturen ver weg, door naar de (kleine) gravitationele effecten te kijken. En dat botst met speciale relativiteitstheorie, waar geen informatie sneller mag gaan dan het licht. Immers, als een bericht sneller kan gaan dan het licht, dan kan het "teruggaan in de tijd" in speciale relativiteitstheorie, en kan het aankomen voor het verstuurd werd, wat absurd is.

In electrodynamica komt dat in orde: de electrostatische kracht werkt immers niet op grote afstand, en de electrodynamica zegt dat als je een LADING gaat schudden hier, er gewoon een electromagnetische GOLF wordt uitgestuurd, die zich (aan de lichtsnelheid) voortplant. Je kan niet ogenblikkelijk de verplaatsing van een lading zien ver weg. Je moet wachten tot de golf toekomt.

Die golven waren al voorzien door Maxwell voor Einstein zelfs maar aan zijn theorie begon, en dat kwam wonderwel uit. Speciale relativiteit werkt prima met electromagnetisme.

Maar het kan niet werken met "instantane" zwaartekracht van Newton. Dus MOEST Einstein er wel iets aan doen. De suggestie van die inertiele massa gelijk aan de gravitationele massa, die aangeeft dat zwaartekracht geen echte kracht is, maar een geometrisch effect, was een HINT. Einstein nam dus die hint aan, en stelde dat het energie en varianten (momentum, massa) is die kromming veroorzaakt. En dat is dan de algemene relativiteitstheorie van Einstein, die inderdaad ook de zwaartekracht van Newton laat tevoorschijn komen als een "effect" bij kleine massa's en korte afstanden.

En ja hoor, dat "instantane" verdwijnt in algemene relativiteit, en wordt ook vervangen door een golfverschijnsel: zwaartekrachtsgolven ; het "geometrische' equivalent van electromagnetische golven. Rimpels door ruimte-tijd. Onlangs waargenomen na jaren onderzoek.

https://en.wikipedia.org/wiki/Gravitational_wave

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

En de mop is dat het werkt !

De zwaartekracht heeft altijd al gewerkt.
Daar hebben we echt de kromme ruimte van Einstein niet voor nodig.

Maar het is zeker een aardige fantasie.
En als je dan toch aan het fantaseren slaat dan is mijn binnenste buiten gedraaid heelal veel beter.



http://home.kpn.nl/wegge168/b.b.g.heelal.html

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De zwaartekracht heeft altijd al gewerkt.
Daar hebben we echt de kromme ruimte van Einstein niet voor nodig.

Behalve dan dat fijnere waarnemingen in tegenspraak zijn met de zwaartekracht van Newton...

Zoals fijnere waarnemingen in tegenspraak waren met Ptolomeus zijn model he.

En als je dan toch aan het fantaseren slaat dan is mijn binnenste buiten gedraaid heelal veel beter.

Laat dat nu iets zijn dat Einstein's algemene relativiteit perfect mogelijk maakt. Aangezien Einstein stelt dat ruimte-tijd een gekromde ruimte is, die dus door gelijk welk coordinatensysteem kan beschreven worden, kan je evengoed een kiezen waar je voor de ruimte bolcoordinaten neemt, maar dan met r' = 1/r, waarbij r de klassieke Schwarzschild radiale coordinaat is. Dat heeft niet speciaal enig nut, maar waarom niet he. Ik heb wat gegoogled, blijkbaar is dat nergens gedaan, vermoedelijk omdat het nergens iets oplost. Maar natuurlijk mag je de coordinaat invoeren vanaf een zeker punt in de ruimte die r' heet, en die nul wordt op oneindige afstand van dat punt, en oneindig wordt op uw punt. In uw coordinatenruimte is het universum dan "inside out" geflipt. Niks mis mee.

Zo zie je maar, jouw "fantasietje" is gewoon een normale toepassing van algemene relativiteit.