Cordon Sanitaire

[hurricane]

Oorspronkelijk geplaatst door Niels Cheyns

Een xenofobische partij als het belang kan gewoon niet verdraagzaam zijn omdat men schrik heeft van alles wat men niet gewoon is en dat is héél jammer voor die mensen!

We zijn inderdaad niet gewoon om ons te laten beledigen, bestelen en verkrachten door lieden die we notabene zélf onderhouden. Sorry daarvoor.

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door hurricane

We zijn inderdaad niet gewoon om ons te laten beledigen, bestelen en verkrachten door lieden die we notabene zélf onderhouden. Sorry daarvoor.

De basis van het christendom was ook een xenofobe sekte die zich verzette tegen de bezetter de romeinen, het geldspel in de tempels en de farizeeen of de belastinginners

Na 2000jaar is er nog altijd niets nieuws onder de zon. De scherpe kantjes zijn van die xenofobe sekte, en het ligt aan de basis van de CVP... Je zou dus met meer bewijskracht van xenofobie deze partij in een cordon sanitaire moeten duwen. En een partij die voor belastingvermindering is , moet zeker ook xenofoob genoemd worden... En scheiding tussen kerk en staat is nog altijd niet gerealiseerd, of partijen die geld willen blijven storten naar de kerk kun je best ook xenofoob noemen.
De geloofspartijen die de indruk geven dat de dictatuur van de democratie het recht heeft alsmaar meer belastingen te innen, meer sociale zekerheid te innen om nog meer uit te delen kan dan niet anders dan beschouwd worden als een bezetter, en het verzet tegen dergelijke bezetter kan dus een soort natuurlijke menselijke reactie zijn die opgeroepen wordt;..


Ik bedoel hier maar: je kunt een partij toch niet stigmatiseren zonder ook maar enig bewijslast, of is in politiek alles onder de gordel ook toegelaten ?

[Pick Nick]

Oorspronkelijk geplaatst door hurricane

We zijn inderdaad niet gewoon om ons te laten beledigen, bestelen en verkrachten door lieden die we notabene zélf onderhouden. Sorry daarvoor.

Wat vindt Groen van dit soort toestanden? Vallen geïmporteerde bendes onder de noemer "verrijking"?

Brussel vreest oorlog onder stadsbendes

BRUSSEL - De politie vraagt haar mensen uiterst voorzichtig te zijn bij tussenkomsten bij stadsbendes. Aanleiding is de steekpartij die gisteren het leven heeft gekost aan de leider van een van die bendes. Er wordt gevreesd voor wraakacties.

http://www.nieuwsblad.be/Article/Det...cleID=QE1UJH3Q 24/7/8

[CLAESSENS Joris]

Kan het niet wat minder wollig en mét een antwoord op de vraag?
Laten we het wat makkelijker maken.
Ben je voor het cordon? ja/nee
Is het cordon volgens jou democratisch? ja/nee
Hoe rijm je het voorstaan van het cordon door GROEN! met de bewering van datzelfde GROEN! dat ze in alles superdemocratisch zouden zijn?

Durf je een duidelijk ja of nee antwoord geven?

Oorspronkelijk geplaatst door Kristof Calvo

Ik dacht dat deze zaken duidelijk waren in mijn oorspronkelijke repliek, maar - op aanvraag:
Ben je voor het cordon? ja
Is het cordon volgens jou democratisch? ja

Dat is al twee vragen van de drie beantwoord.
Nu alleen de moeilijkste nog uiteraard.

Kan je duidelijk maken WAAROM het cordon zogezegd democratisch is en hoe rijmt dit cordon met de basisbegrippen van vrijheid voor iedereen?
Mag je dat beginsel zelf aantasten (regels voor de anderen en uitzonderingen voor jezelf) of is er een democratische reden te bedenken voor het uitsluiten van één miljoen stemgerechtigden?
Dat deze mensen of hun partij ondemocratisch zouden zijn, volgens jou, maakt jou uitsluitingspolitiek NIET democratisch.
Dat je hen, althans volgens jou, moet bestrijden geeft jou nog niet het recht de democratische grondbeginselen aan je laars te lappen.

Dat facistoide trekje is wel heel er eigen aan wat zich progressief noemt niet?
In naam van de democratie het recht op vrije meningsuiting aantasten.
In naam van de democratie het recht op democratische vertegenwoordiging aantasten zoals met het cordon sanitaire.
In naam van de democratie je eigen jeugd blootstellen aan gelegaliseerd drugsgebruik.
In naam van de democratie mensonwaardige voormiddeleeuwse praktijken herinvoeren zoals religieuze slachtpartijen, ongelijkheid van man en vrouw enz.

Wie zei het ook weer?
Als het facisme terugkeert in Europa zal het links zijn...
Zeer goede voorspelling zou ik zo zeggen.

[toccata]

Ja want het VB is zo gecordoniseerd dat het niet meer in het parlement mag zitten erg e
En het feit dat cannabis en alcohol gebruik hier niet gecriminaliseerd wordt betekent natuurlijk dat we hier in een Noord-Koreaanse dictatuur leven.

Ik dacht btw dat het cordon nooit formeel werd herbevestigd na de overgang van Blok naar Belang, dus dat er technisch gezien geen cordon meer is

[CLAESSENS Joris]

Oorspronkelijk geplaatst door toccata

Ja want het VB is zo gecordoniseerd dat het niet meer in het parlement mag zitten erg e

Flauwe reactie hoor.
Het cordon gaat veel verder dan het naakte feit dat men liever beslissingsmacht geeft aan partijen die op zichzelf niet aan de bak kunnen komen dan wel aan de grootste of tweedegrootste partij van het land.
Dat op zich houdt al een aantasting in van het recht op democratische vertegenwoordiging van de kiezers.
Het gaat ook om het bewust afsluiten van publicatiekanalen en bevooroordeelde berichtgeving en dat zelfs op de zogenaamde onafhankelijke staatszenders.
Het gaat om het onbestraft laten van bekladding en beschadiging van op officiele borden aangebrachte reclame. Iets wat eigenlijk op verschillende vlakken strafbaar is.
Enzoverder.
In feite is iedereen die een cordon tegen eender wie in stand houdt gewoon een antidemocraat... Uitsluiting van kiezers kan namelijk NOOIT democratisch zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door toccata

En het feit dat cannabis en alcohol gebruik hier niet gecriminaliseerd wordt betekent natuurlijk dat we hier in een Noord-Koreaanse dictatuur leven.

Ik zie het verband niet.
Bedoel je soms dat cannabis en alcohol daar vrij en ongecontroleerd kunnen worden gebruikt en dat dat volgens jou dan beter zou zijn?
Vele verslaafden zijn het waarschijnlijk met jou eens, verslaafd zijn is dan ook in de onmogelijkheid verkeren om op een redelijke en verstandige manier over je eigen gebruik te kunnen oordelen...
Wat is jou excuus?

Oorspronkelijk geplaatst door toccata

Ik dacht btw dat het cordon nooit formeel werd herbevestigd na de overgang van Blok naar Belang, dus dat er technisch gezien geen cordon meer is

Het werd wel degelijk door alle oorspronkelijke ondertekenaars formeel bevestigd en wordt nog altijd, ook officieel, in stand gehouden.
Waarom denk je dat telkens wanneer het VB met een goed voorstel instemt diegene die het voorstel deed steevast publiek wordt gevierendeeld vanwege het 'doorbreken van het cordon'?
Leef jij op de maan of zo?

[Aaron]

Oorspronkelijk geplaatst door Niels Cheyns

Door actie te voeren tegen een bepaalde bevolkingsgroep ontneem je die mensen hun recht op vrijheid, op een eigenheid...enkel en alleen uit schrik!

schrik voor niets!

Schrik voor niets? Dat zou ik niet durven zeggen. De schrik voor de islam en dan vooral de extremistische islam is echt wel terecht. Als je mensen daar geen acties tegen laat voeren, belemmer je idd de vrijheid van de moslims niet, maar dan wel van de mensen die er bang voor zijn. En ze zijn er heel terecht bang voor!

[Aaron]

[

Oorspronkelijk geplaatst door hurricane

We zijn inderdaad niet gewoon om ons te laten beledigen, bestelen en verkrachten door lieden die we notabene zélf onderhouden. Sorry daarvoor.

Dat is zeer juist. Ze lopen ons op straat omver, ze verkrachten meisjes omdat ze geen sluiers dragen (sommigen durven zelfs openlijk zeggen dat autochtone meisjes hoeren zijn, zelfs hier op dit forum heb ik het al gezien), ze beledigen ons en kijken echt op ons neer,... en op de koop toe leven ze op onze kosten. Wie daar niets op tegen heeft en dit zelfs ontkent, is verschrikkelijk subassertief en laat graag over zich heen lopen. Niet gezond, echt niet gezond.


op www.nation.be staat dikwijls veel te lezen over de dagelijkse realiteit in Brussel en Wallonië. Allemaal zaken die nooit in de pers komen. Zeer interessant.

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Aaron

[

Dat is zeer juist. Ze lopen ons op straat omver, ze verkrachten meisjes omdat ze geen sluiers dragen (sommigen durven zelfs openlijk zeggen dat autochtone meisjes hoeren zijn, zelfs hier op dit forum heb ik het al gezien), ze beledigen ons en kijken echt op ons neer,... en op de koop toe leven ze op onze kosten. Wie daar niets op tegen heeft en dit zelfs ontkent, is verschrikkelijk subassertief en laat graag over zich heen lopen. Niet gezond, echt niet gezond.


op www.nation.be staat dikwijls veel te lezen over de dagelijkse realiteit in Brussel en Wallonië. Allemaal zaken die nooit in de pers komen. Zeer interessant.

De vraag is eenvoudig:

vind groen dat de islam de godsdienstwet boven de belgische wet mag stellen, of vind groen ook dat ons democratische wetgeving boven de saria en alle godsdienstige wetten staat ??

Het is een fundamentele vraag, en een goeie om het debat onverzuurd te laten beginnen.

[MisterXYZ]

Oorspronkelijk geplaatst door Niels Cheyns

Laten we even zeggen dat ik geen lid ben van Groen! maar van de VlaamsProgressieven en L²!
Het lijkt me gewoon niet eerlijk om het VB zomaar acties te laten voeren tegen de 'islamisering' van Europa... met andere woorden, Moslims mogen hun eigen geloof niet uiten en zeg eens eerlijk, heeft er iemand van jullie al last gehad van een moslim met een te grote bekeringsdrift die je dan aanzet tot bekering tot de islam? Ik allesinds niet!

Een xenofobische partij als het belang kan gewoon niet verdraagzaam zijn omdat men schrik heeft van alles wat men niet gewoon is en dat is héél jammer voor die mensen!

Er moeten acties komen tegen de islamisering, alleen al omdat de sekte van moslims hun islam wetten willen doen ingang vinden in Europa. Dus moslims hun "eigen geloof" laten uiten, moet beschouwd worden als de eerste stap naar... die overheersing. Ik moet u wel zeggen dat dit niet voor overmorgen zal zijn. Dus moeten we van nu af onze voorzorgen uiten en nemen waar nodig bij een te hoge druk door de moslims. Zoals al bij een paar voorbeelden in Engeland gebeurd is, waartegen de Engelse regering dan ook maatregelen heeft voorzien. Ook in ons land hebben moslims zulke streken uitgehaald. De truck die de moslims gebruiken is, vreemdelingen laten overkomen door familie-her-enigingen te plannen en uit te voeren. Sommigen trouwen dan met autochtonen en hup wéér een uitbreiding erbij en dit dank zij de walen, die een non-beleid voeren inzake immigratie, vandaag nog in de HLN-krant gelezen.

Het Vlaams Belang is helemaal géén xenofobische partij, het is een partij die de realiteit onder woorden brengt, die andere partijen niet méér durven uiten door hun ingevoerde Cordon Sanitaire, maar waar veel leden v. die partijen zijn gaan inzien dat die zgn democratische partijen, in feite particratische partijen, ondemocatisch en autoritair bezig zijn en ons zitten op te zadelen met al die vreemdelingen die hier absoluut niet thuishoren en die ons overladen met criminele toestanden, sommigen onder hen beginnen uit fustratie autochtonen in mekaar te slaan voor de fuck en lol! Is het zo'n amenleving die u wenst in dit kleine landje (op sterven na dood)?

Inderdaad wij zijn die vreemdelingen niet gewoon en zeker niet hun samenleving welke dateert vanuit de jaren 1400 en daarom moeten we die zien buiten ons landje te houden.

Stem jij maar rustig verder op groen of andere socialistische partijen, die de boel omzeep helpen met hun te zachte aanpak v/d sociale problemen en aldus een deur openen voor profitariaat allerhanden en opdrijven v/d criminele feiten (ze worden toch niet afdoende gestraft) en onbeperkte toeloop van vreemdelingen. Voor mij en velen met mij (verkiezingen bewijzen het) is het Vlaams Belang zeer verdraagzaam, alleszins meer verdraagzamer dan u en uw partijen met hun autoritaire gedachten ondemocratische wetten om het Vlaams Belang kunnen uit te schakelen, maar helaas dat zal niet lukken want teveel mensen moeten niet méér overtuigd worden waarvoor het Vlaams Belang staat en hun programma!!

[Kristof Calvo]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

De vraag is eenvoudig:

vind groen dat de islam de godsdienstwet boven de belgische wet mag stellen, of vind groen ook dat ons democratische wetgeving boven de saria en alle godsdienstige wetten staat ??

Het is een fundamentele vraag, en een goeie om het debat onverzuurd te laten beginnen.

Brother Paul, je stelde me deze vraag ook al in een andere topic maar ik had nog niet de kans om er een antwoord op te geven.

Vanzelfsprekend pleit ik niet voor de invoering van godsdienstwetgeving �* la de saria: onze grondwet en de democratische wetgeving is de leidraad voor het organiseren van onze samenleving. En dat kan en mag voor mij niet gecontesteerd worden. In onze samenleving is er gelukkig vrijheid van godsdienstbeleving, maar die religieuze beleving moet vanzelfsprekend wel ageren met respect voor (grond)wettelijke principes, rechten en vrijheden.

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Kristof Calvo

Brother Paul, je stelde me deze vraag ook al in een andere topic maar ik had nog niet de kans om er een antwoord op te geven.

Vanzelfsprekend pleit ik niet voor de invoering van godsdienstwetgeving �* la de saria: onze grondwet en de democratische wetgeving is de leidraad voor het organiseren van onze samenleving. En dat kan en mag voor mij niet gecontesteerd worden. In onze samenleving is er gelukkig vrijheid van godsdienstbeleving, maar die religieuze beleving moet vanzelfsprekend wel ageren met respect voor (grond)wettelijke principes, rechten en vrijheden.

Voila

en nu redeneer je daarop verder, en kom je dat sommige moslims (zonder te veralgemenen uiteraard) hun godsdienstbeleving op een andere manier blijven interpreteren, en daar heeft het VB gelijk: als de 'onbewuste' agenda van sommige moslimorganisaties is hun maatschappelijk model onze westerse regels te laten verdringen (waaronder bvb gelijke rechten van de vrouw... is een redelijk fundamentele;..) dan kom je tot de conclusie dat er dringend met die doelgroep een dialoog moet onstaan die dit probleem maximaal in kaart brengt. En duidt dat bvb het VB ijvert voor de gelijke rechten van (moslim)vrouwen en niet expliciet tegen geintegreerde moslims is. Maar wel ageert tegen het terugdraaien van de klok die de scheiding tussen kerk en staat wil achteruitdraaien.

Het is voor mij een puur theoretisch voorbeeld waarin ik mij kan inbeelden dat het 'xenofobe' gedrag tot uiting komt, terwijl het in principe een conservering is van een fundamenteel recht.

Het is net dezelfde discussie als een blanke directeur die een allochtone werknemer duidt op zijn plichten zoals alle belgische werknemers die voldoen, en beticht wordt van racisme omdat hij hier die regel spelt aan een allochtoon en daarom zijn ontslag geeft.

[MisterXYZ]

Oorspronkelijk geplaatst door Kristof Calvo

Ecologische politiek is bij uitstek geïnspireerd door een solidariteitsgedachte. Een solidariteit die het nu en het nabije ver overstijgt. Door te kiezen voor een ecologische politiek van sociale rechtvaardigheid en duurzaamheid, kies je eigenlijk voor een solidariteit in de derde graad: met mensen die het hier en nu moeilijk hebben, met mensen in het Zuiden en (last but not least) met de toekomstige generaties.

Das waar kristofke den buitenlander, de solidariteit heeft de groenen ertoe gebracht om ons op te zadelen met groene belastingen, die ons tot nu toe jaarlijks belasten en dwingen om te betalen voor wie of wat? is dat misschien uw sociale rechtvaardigheid? die door de meerderheid wordt verworpen!!

Mensen in het zuiden? wie bedoeld u? Als u de walen bedoeld dan hebt u het mis, want die hebben door wetten hun eigen voorzien van miljarden transfers jaarlijks terug kerend, waar ze geen recht op hebben m.a. w. gestolen op een legale waalse manier. Maar dat helemaal niet strookt met democratie, want in een democratie wordt er gepraat, en worden transfers afgesproken, zoals trouwens in de Duitse deelstaten gebeurd en daarbovenop moeten ze uitdovend zijn, toch de walen doen net het omgekeerde, want ze eisen die jaarlijkse miljarden transfers op die jaarlijks verhogen met de levensduurte.
Wel kristofke, nu moet u mij eens trachten wijs te maken of dat nog iets met solidariteit te maken heeft laat staan met rechtvaardigheid.

Mensen uit het zuiden? als u bedoeld algerijnen, marrokanen en andere moslim landen, dan zit u ook mis. Wij hebben niets te maken met die landen en nog minder hebben wij verplichtingen uit solidariteit. Toch door de massale immigratie, die in de geschiedenis nog nooit zo'n hoge toppen gescheerd heeft, raken wij in de nabije toekomst in sociale problemen om maar niet te spreken over criminele problemen. Nu beginnen ze al ons eigen mensen dood te knuppelen en zwaar te verwonden voor het plezier van...
Wel kristofke, overtuig mij eens van uw solidariteit? De solidariteit heeft volgens mij en v/d meerderheid van Vlamingen ons al veel leed en miserie bezorgd.

[Henri1]

Even bij Wikipedia langsgeweest :


Cordon sanitaire
Een cordon sanitaire is een techniek waarbij men een ongewenste of gevaarlijke situatie probeert te isoleren door er een beschermende kring rond te leggen. Men gebruikt daarom ook het woord 'schutkring'.
In de veehouderij gebeurt zoiets wanneer ergens een besmettelijke ziekte, bijvoorbeeld varkenspest of vogelpest, uitgebroken is. Niemand mag dan nog dieren van en naar dat bedrijf vervoeren en andere contacten worden ook tot het strikte minimum beperkt.
In de internationale politiek wordt soms een handelsembargo als cordon sanitaire uitgevaardigd. Diplomatieke contacten en internationale handel worden dan tot een strikt minimum teruggeschroefd. Een voorbeeld was het Irak van Saddam Hoessein na de aanval op Koeweit.
In de binnenlandse politiek spreekt men van een cordon sanitaire als men een groep of een initiatief consequent negeert en weigert bij zaken te betrekken. Hoewel het hetzelfde beoogt, is het het tegenovergestelde van repressieve tolerantie. De bedoeling is die persoon of groep buitenspel te zetten. Volgens sommigen is deze tactiek niet democratisch. Om diverse redenen wordt hiernaar teruggegrepen, bijvoorbeeld:
Men heeft met onderhandelingen geen akkoord kunnen bereiken;
De meningen liggen te ver uit elkaar;
Toepassing van dezelfde methoden als de tegenpartij om deze te laten aanvoelen dat de houding of mening niet op prijs gesteld wordt.
Inhoud [verbergen]
1 Concreet geval in België: uitsluiting van het Vlaams Belang
1.1 Kritiek op het cordon sanitaire
2 Koude Oorlog
3 Externe link
[bewerk]Concreet geval in België: uitsluiting van het Vlaams Belang

In België werd in 1989 een cordon sanitaire tegen het Vlaams Blok in het leven geroepen door de overige Vlaamse partijen van dat ogenblik: CVP, sp, PVV, VU en Agalev. Dit gebeurde nadat deze partijen een zware Vlaamse sprong naar rechts moesten vaststellen. Het Vlaams Blok haalde bij de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen 17,17% van de stemmen.
Het protocol dat werd afgesloten op 10 mei 1989 op voorstel van Agalev-partijsecretaris Jos Geysels hield echter maar een paar weken stand. Op 26 juni blies VU-voorzitter Jaak Gabriëls het protocol op, waarna ook PVV en CVP zich niet meer gebonden achtten. In de aanloop van de parlementsverkiezingen van 1991 faalde wederom een poging om het protocol nieuw leven in te blazen.
Pas nadat het Vlaams Blok bij de verkiezingen van 24 november 1991 ook nationaal doorgebroken was, werd een nieuw initiatief genomen. Op 19 november 1992 keurden alle Vlaamse partijen, het Vlaams Blok uitgezonderd, in de Vlaamse Raad een resolutie goed waarin het zogenaamde 70-puntenplan inzake immigratie van het Vlaams Blok scherp veroordeeld werd wegens strijdigheid met de Europese Verklaring voor de Rechten van de Mens.
In de resolutie werden de beginselen van het cordon sanitaire vastgelegd. Het houdt in dat elke Vlaamse partij in geen geval bestuursakkoorden afsluit of politieke afspraken maakt met het Vlaams Blok. Het cordon sanitaire geldt zowel voor de lokale als nationale niveaus en verkiezingen. De beginselen van het cordon sanitaire werden nog eens uitdrukkelijk herbevestigd in het Charter voor de Democratie naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen in 2000.
De omvorming van Vlaams Blok naar Vlaams Belang ging gepaard met het opstellen van een nieuw partijprogramma. Na enige discussie besloten de andere partijen geen nieuw schriftelijk cordon sanitaire akkoord meer aan te gaan met betrekking tot het Vlaams Belang, zodat er formalistisch gesproken geen cordon sanitaire meer is ten aanzien van die partij. Het heeft tot de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2006 geduurd voor er zich de eerste kartelvormingen met het Vlaams Belang aandienden.
[bewerk]Kritiek op het cordon sanitaire
De democratische waarde van het cordon sanitaire blijft een vaak aangegaan discussiepunt in de Vlaamse politiek. Vele burgers ervaren het als een ondemocratische houding van die partijen die zichzelf als "democratisch" bestempelen. Vele politieke analisten, waaronder Derk Jan Eppink, stellen ook dat onder de bescherming van het cordon sanitaire het Vlaams Blok, intussen omgevormd tot Vlaams Belang, de grootste partij werd in Vlaanderen. Ook juristen als Matthias Storme en filosofen als Ger Groot en Johan Sanctorum zijn gekant tegen de situatie van het cordon. Jean-Marie Dedecker bestempelde dit cordon als een "democratisch deficit".

[Henri1]

En bij CHARTA 91

Het Cordon Sanitaire In Stand Houden
Eric Corijn
De laatste maanden is plots een vraag brandend actueel geworden: ´Is het wel zo´n goede zaak elke samenwerking met het Vlaams Blok af te wijzen?´. Elke vraag mag natuurlijk worden gesteld en we gaan er zelfs op in. Deze bijzondere uitgave van de Charta Nieuwsbrief is helemaal gewijd aan het Cordon Sanitaire rond de extreem-rechtse partij. Tenslotte is de idee en de campagne daarrond grotendeels ontstaan in onze kringen. We dachten dat het dus noodzakelijk was ons in het debat te mengen, misschien ook omdat in de hele heisa zelden of nooit naar onze mening is gevraagd of gerefereerd. De gekste dingen kan men lezen, artikels en debatten volgen elkaar op, journalisten, columnisten en academici wedijveren in de stellingname zonder te verwijzen naar het oorspronkelijke initiatief en de preciese inhoud van dat Cordon Sanitaire zoals verwoord in de ´Verklaring van niet-samenwerking met het Vlaams Blok´.

Alle vragen mogen worden gesteld. Ook deze dus: hoe komt het toch dat politici, columnisten en academici nu precies dat vraagstuk aan de orde willen stellen? Eigenaardig toch dat je zelden goedgeformuleerde polemieken leest over de vraag of de uitsluiting van de migranten uit de politieke rechten wel zo werkzaam is, of de gevoerde politiek van de laatste 15 jaar inzake bestrijding van de werkloosheid wel succesvol is geweest, of ons fiscaal systeem nu wel de sociale gelijkheid in de hand werkt, of onze rechtsstaat inderdaad gerechtigheid aflevert... zovele interessante vragen waarmee de heren polemisten zich nu net niet inlaten. Is dat puur toeval? Of zou het kunnen dat men de instemming met die (pertinent falende) systemen in stand wil houden? Het is ook maar een vraag.

Daarenboven hebben geen van de critici aangetoond dat het Cordon Sanitaire een falend systeem is. Natuurlijk staat het voortdurend onder druk, omdat het in de eerste plaats afhangt van de dagelijkse toepassing van principes en dat komt voor pragmatische politici niet altijd gelegen. Daarom vereisen die principes ook herhaaldelijk ideologische ondersteuning en is het debat dat door linkse heren wordt gevoerd helemaal niet onschuldig. Maar het moet toch ook worden gezegd: tot vandaag is het Cordon Sanitaire succesvol geweest. Vanaf het ogenblik dat na een paar mislukte pogingen de consensus werd gevonden, is samenwerking met het Vlaams Blok uiterst moeilijk geworden. Dat Eyskens zijn schilderingen naast die van Annemans hangt, weegt dan niet op tegen de tientallen gevallen waar een coalitie met het Blok werd verhinderd. Feit is dat het Vlaams Blok politiek geïsoleerd blijft.

En feit is ook dat zulks binnen de partij ferm begint te knagen. Dewinter heeft zich al vroeg beklaagd over het Cordon van Charta. Annemans heeft voortdurend pogingen ondernomen om het isolement te doorbreken. Het wordt echter steeds moeilijker voor deze radikalen om de lange wachttijd te verklaren vooraleer hun electoraal gewicht ook politiek effect scoort. Vandaar dat het interne debat binnen het blok nu publiek is. Vandaar dat de katholiek-reactionaire stroming van Beliën-Colen hun samenwerking met de populistische neo-fascisten in vraag stellen. Vandaar dat het 70-punten-programma opnieuw ter discussie komt. Het Cordon Sanitaire begint zijn vruchten af te werpen! Alleen willen leerling-tovenaars het vandaag ter discussie stellen.




Wat ruist er dezer dagen?
Stephen Bouquin
Myriam Stoffen
Het Cordon Sanitaire staat de laatste tijd weer ter discussie. In dit hele debat valt het op dat er nogal wat spraakverwarring bestaat over de preciese inhoud en draagwijdte van het initiatief. In een poging de puntjes op de ´i´ te zetten, staan we even stil bij de recente argumentaties die vanuit verschillende hoeken worden opgebouwd tegen het Cordon Sanitaire en voeren we de oorspronkelijke idee achter het Cordon nog eens ten tonele. U leest toch ook?

Spelen met vuur
Begin januari ´96 werd het debat heropend door de oproep van Herman Lauwers (vu) om het Cordon Sanitaire rond het Vlaams Blok te herzien. Hij verzette zich enerzijds tegen de strategie om elk voorstel van het Blok van tafel te schuiven, louter en alleen omdat het van het Blok komt. Anderzijds kon hij niet instemmen met het feit dat het stemgedrag van parlementsleden ´moet bepaald worden door het stemgedrag van het Vlaams Blok´. Partijgenoot Van Grem-bergen laat weten dat de vu zich ´nooit heeft ingeschakeld in het Cordon Sanitaire rond het Vlaams Blok; de strategie van SP En Agalev is fout´. Bij de VLD WOrdt het Cordon plots ´een kunstmiddel´ genoemd (dixit Ward Beysen). Enkele dagen later lanceert Leo De Haes een eerste aanval op het Cordon Sanitaire in De Morgen. ´Contraproductief en politiek een domme zet´ en ´voor mijn part mag het Vlaams Blok zelfs de regering in´, stelde hij. Maar ook in sociaal-democratische kringen roert er wat: zo laat Patrick Stouthuysen in ´Samenleving en Politiek´ weten dat het Cordon Sanitaire ´een blok aan het been´ is.

Bluswerken: vergadering in het Parlement
Uit vrees voor een dijkbreuk in het Cordon naar aanleiding van deze uitlatingen, nodigden Hand in Hand en Charta 91 de fracties van Kamer, Senaat en (toen nog) Vlaamse Raad van de democratische partijen uit voor een gedachtenwisseling. Hierbij waren Agalev en SP goed vertegenwoordigd, was de vu aanwezig bij monde van Herman Lauwers en gaf de CVP acte de présence met haar fractiesecretaris. De VLD had via de pers laten weten niet te zullen komen. De conclusies van deze vergadering op een rijtje:

Iedereen is het er over eens dat het Cordon Sanitaire slechts effectief is als alle democratische partijen zich er strikt aan houden;
Algemeen wordt vastgesteld dat de gêne in de contacten met het Blok afneemt (l´offensive ´charme´ du Blok Flamand est arrivée);
De democratische rechten en de officiële reglementen moeten toegepast worden (vb. spreekrecht en afvaardiging in het Bureau van de Raad), ook al betekent dit dat men naast het Vlaams Blok moet zitten. Dit valt buiten het Cordon Sanitaire;
Voor eigen moties wordt nooit steun gezocht bij het Blok;
De problemen zijn het grootst bij voorstellen en moties die van het Blok afkomstig zijn, zeker wanneer deze inhoudelijk voor iedereen aanvaardbaar blijken (vb. verplichte TBC-inenting voor baby´s). SP En Agalev geven opnieuw te kennen geen enkel Vlaams Blok-voorstel te zullen steunen en ingeval van inhoudelijk algemeen aanneembare voorstellen worden deze gerecupereerd (door onmiddellijk een eigen alternatief in te dienen, al is het maar door er een komma aan toe te voegen). Deze ´recuperatiestrategie´ wordt door iedereen als een mogelijke uitweg beschouwd, maar CVP En vu twijfelen aan de haalbaarheid/wenselijkheid ervan.
Aan het einde van de bespreking wordt afgesproken dat Hand in Hand en Charta 91 opnieuw een verklaring met een nauwkeuriger invulling van het Cordon Sanitaire ter ondertekening zullen voorleggen aan de ondertekenaars van de vorige tekst. Daar wordt nu volop aan gewerkt.

Wat tegen de grove borstels van een zweeppartij?
Tegen de achtergrond van deze recente ontwikkelingen is het zinvol de gehanteerde argumenten nog even onder de loepe te nemen. In de hoop de vele misverstanden rond het Cordon Sanitaire uit de discussie errond te houden.

Het Cordon Sanitaire ondemocratisch?
´Je kan een partij die honderdduizenden kiezers vertegenwoordigt niet uitsluiten van het politieke leven´, wordt gezegd. Dit is een merkwaardig argument. Het Cordon Sanitaire voorziet noch in het verbod van het Vlaams Blok, noch in zijn uitsluiting van deelname aan de werkzaamheden van die instanties waar het gelet op zijn representativiteit wettelijk en reglementair aanspraak op kan maken. Het Cordon Sanitaire houdt evenmin een oproep in tot het verbieden van zijn televisie-uitzendingen, publikaties, openbare of andere bijeenkomsten... Waar het wel om gaat is de politieke principiële stelling dat ten alle prijze moet vermeden worden dat de democratie (nog eens) zou kunnen opgeblazen worden van binnenuit. Dit is de keuze waar we voor staan bij het niet ofwel toelaten van Vlaams Blokdeelname aan het beleid. Of zoals Jaap van Donselaar het stelt: ´je staat voor het dilemma tussen moord op de democratie of zelfmoord van de democratie´ (auteur van het boek ´De Staat paraat? De bestrijding van extreemrechts´).

Voor hen die verkiezen het Vlaams Blok te laten ´verbranden´ door ze te doen deelnemen aan het beleid: wie is er vast van overtuigd dat het Blok niet in staat is het principe van ´werk voor eigen volk eerst´ toe te passen, of vrouwen terug naar de haard te sturen met een moederloon? Wat in Frankrijk gebeurt, kan een waarschuwing zijn. Daar is het Front National bezig een institutionele tegenmacht uit te bouwen. Op lokaal vlak passen ze hun programma gedeeltelijk toe (op gebied van onderwijs, gemeentelijke tewerkstelling en via het stopzetten van subsidies voor migrantenwerking), en dit functioneert als hefboom voor het veroveren van nationale politieke macht om hun volledige programma te kunnen uitvoeren. Het inkapselen of verbranden van het Vlaams Blok kan dus geen strategie zijn.

En als u nog twijfelt over het democratisch gehalte van waar het Vlaams Blok voor staat, raden we u aan de volgende bladzijden 2 maal te lezen.

Het Cordon Sanitaire contraproductief?
Volgens sommigen heeft een Cordon alleen maar als gevolg dat het Vlaams Blok in haar underdogpositie versterkt wordt. Wie de propaganda van het Blok heeft gevolgd, stelt vast dat deze partij zich van in den beginne de rol van ´één tegen allen´ heeft aangemeten. Deze houding is één van de belangrijkste tactische middelen die het Vlaams Blok aanwendt om zich electoraal te profileren. Daar hebben zij ons niet voor nodig. Bovendien mag niet uit het oog verloren worden dat de politieke isolering vandaag een strategische discussie veroorzaakt tussen de ´hardliners´ van Dewinter & co en de voorstanders van de Italiaanse aanpak met Annemans en Alexandra Colen (matigen van het 70-puntenprogramma in een poging tot alliantie met de traditionele rechterzijde). De studie van van Donselaar bevestigt dit effect in andere West-Europese landen: een Cordon Sanitaire blijkt eerder de interne spanningen in de extreemrechtse partijen op te drijven dan dat het leidt tot het sluiten van de rangen en dus versterking van deze partijen.

Een andere klacht is dat het Cordon Sanitaire mee verantwoordelijk zou zijn voor de mythevorming rond het Blok (cfr. Patrick Stouthuysen in Samenleving en Politiek, maart ´96). Wie heeft ooit beweerd dat het Cordon betekende dat het doen en laten van de Blokkers niet langer in het oog moet gehouden worden? Het tegendeel is echter waar: het afwijzen van politieke samenwerking doet niets af aan de overtuiging dat het Blok moet aangepakt worden door haar fascistisch karakter te ontmaskeren en door aan te tonen hoe antisociaal deze partij wel is. Het Cordon Sanitaire zegt niet dat men moet weigeren om in discussie te gaan.

Het Cordon Sanitaire onefficiënt?
De gaten in het Cordon Sanitaire zouden het bewijs leveren van de onefficiëntie van de strategie, dus weg ermee. Awel, dit is straf! Alsof de belastingfraude een argument zou zijn om het principe van belastingheffing op te heffen. Trouwens, welke alternatieve strategieën stellen de tegenstanders van een Cordon Sanitaire dan voor (tenzij ´verbranding´)? Daar horen we niets van. Laten we duidelijk zijn: het weigeren van elke politieke samenwerking met het Vlaams Blok is een principiële keuze die ingegeven is door de simpele vaststelling dat de samenleving waar deze partij voor staat en de maatregelen die zij voorstelt niet deugen. Als de gaten in het Cordon-net al iets ´bewijzen´, is het de vaststelling dat er onvoldoende maatschappelijke druk is om dit politieke isolement vol te houden. Het Cordon Sanitaire heeft zijn limieten: zij heeft slechts blijvend effect indien ze enerzijds door de meerderheid van de bevolking wordt gezien als het ´normale´ verlengstuk van een breder principieel politiek en cultureel verzet tegen de ideeën en voorstellen van het Vlaams Blok, en anderzijds indien het beleid en/of de democratische oppositie voldoende geloofwaardige antwoorden kunnen bieden op de dagelijkse problemen en onzekerheid over de toekomst. Het Cordon is noodzakelijk, maar dus niet voldoende. Want het komt er ook -en vooral- op aan de voedingsbodem van dit onkruid weg te nemen. Dit betekent meer democratie, meer openheid, meer invloed op deelname aan het beleid. Dit betekent minder sociale ongelijkheid en bestaansonzekerheid, minder werkloosheid en meer volwaardige jobs, betere en goedkopere huisvesting, niet minder maar meer openbare dienstverlening. En ook deze discussie moet ten gronde gevoerd worden.

Het Cordon Sanitaire sluit andere strategieën niet uit. Het Cordon Sanitaire sluit discussie niet uit. Het Cordon Sanitaire sluit de democratische werking van het politiek systeem niet uit. Maar het Cordon mag niet onrechtmatig gebruikt worden als excuus om geen radicale democratische, maatschappelijke keuzes te maken. We mogen de armen niet laten zakken, we moeten het hoofd koel houden en het been stijf. Samen. Tot het onzalige tij gekeerd is,



Het Cordon Sanitaire Samengevat
Het Cordon Sanitaireverwijst naar het uitdrukkelijke engagement onder geen beding politieke samenwerking op te zetten met het Vlaams Blok, noch min noch meer. Het is dus een politieke keuze, een strategie of taktiek, niet alleen tegen het Blok gericht maar vooral om de democratie te vrijwaren.
Het fundamentele verschil tussen het Vlaams Blok (en andere extreem-rechtse partijen) enerzijds en de andere partijen is dat het Vlaams Blok mensen wil uitstoten uit de samenleving, de maatschappij wil ´uitzuiveren´, de bestaande veelzijdigheid wil reduceren tot het ´eigen volk´. Dat programma proberen ze uit te voeren met alle middelen, democratische als het kan, wel meestal aangevuld met intimidatie en geweldpleging. Niemand heeft echter garanties dat uiteindelijk ook niet de historische middelen van openlijke terreur en staatsgeweld worden beoogd.
Natuurlijk kan het Blok rekenen op een zekere steun in de bevolking en hebben ze dus democratisch verkozenen. Dat geeft hen het recht te zetelen in enkele staatsinstellingen. Maar dat verplicht andere partijen geenszins met hen samen te werken en nog minder ze op te nemen in politieke combines. Door elke politieke samenwerking af te wijzen maken democraten duidelijk dat er geen enkele verzoening mogelijk is tussen het principe van uitsluiting en vernietiging van het verschil enerzijds en het principe van opname en behoud van de vrijheden anderzijds. Samenwerking op sommige punten maakt van het Blok een partij als de andere en doet het principiële onderscheid vervagen. Zij die dat wel willen, willen meestal ook een politieke verrechtsing binnen de eigen partij. Wordt samenwerking met het Blok een aanvaarde praktijk, dan zal ook het politieke centrum een aktieve uitsluitingspolitiek tot de politieke instrumenten beginnen te rekenen.
Het Cordon Sanitaire heeft alleen te maken met al dan niet politieke samenwerking. Dat houdt dus geenszins in dat de stellingen en de thema´s van het Blok niet moeten worden bestudeerd en weerlegd, dat er geen ideologische strijd zou moeten zijn, dat er geen overtuigende werking naar het electoraat van het Blok moet geschieden..., wel integendeel. Sommigen vinden daarbij dat het nuttig is rechtstreeks in debat te gaan met leiders van het Blok, anderen vinden van niet. Discussie over de verschillende aanpak is daarbij mogelijk, als het maar niet leidt tot legitimering, banalisering en uiteindelijk samenwerking. Tenslotte ligt het belangrijkste tegenargument in het wegnemen van de omstandigheden waarin extreem-rechts goed gedijdt.
Het Cordon Sanitaire is niet contraproduktief omdat het het Blok zou diaboliseren of isoleren. Het Vlaams Blok is een politieke partij en wil politieke macht. De duidelijke en onwrikbare stelling dat zulke politiek in elke omstandigheid zal worden afgeblokt tast hun vertrouwen aan in het politiek project. De radikale neo-fascisten krijgen het daarbij steeds moeilijker zich gedeist te houden in de ´deftigheidstaktiek´, de katholieke reactionairen voelen zich geremd in hun project dat aanleunt bij het neoliberalisme, de nationalisten hebben moeite met het uitdrukkelijke racisme, interne machtsstrijd wordt publiek... kortom, de interne spanningen nemen toe en zullen leiden tot een verzwakking van het Blok.
Top


Standpunten
AGALEV
Jack Van Dijk (Agalev)
Waarom AGALEV het Cordon Sanitaire ten aanzien van het Vlaams Blok noodzakelijk vindt. Het Vlaams Blok is:

een extreem-rechtse partij, neo-nazistisch geïnspireerd;
een partij die nauwe banden aanhoudt met partijen zoals het Front National (Frankrijk), de Republikaner (Duitsland) en zelfs met de Klux Klux Klan in de VSA.;
een haatpartij, die mensen tegen elkaar opzet en daarbij migrantenpopulaties viseert, met name migranten afkomstig van de niet-Europese landen.waarbij Afrikanen, Marokkanen en Turken het bij uitstek moeten ontgelden;
een partij die aanzet tot racisme en discriminatie, dit o.m. door hun opruiende brochures waarin migranten (hele bevolkingsgroepen) worden afgeschilderd als dieven, verkrachters, profiteurs en misdadige elementen;
een partij die geweld niet schuwt en duidelijk aanzet tot geweldpleging tegen andersdenkenden, migranten en mensen met homo-preferenties; er zijn talloze gevallen bekend (zelfs van huidige mandatarissen) van personen in deze partij die een veroordeling daarvoor op hun actief hebben staan of waartegen gerechtelijke procedures voor mishandeling lopende zijn;
een partij die racisme en discriminatie zelfs openlijk in haar programma´s opgenomen heeft; verwijzen we alleen maar naar het 70-punten plan, dat unaniem werd veroordeeld door alle democratische partijen in de Vlaamse Raad, omdat dit programma aanzet tot discriminatie en daardoor in strijd is met verscheidene internationale mensenrechten verdragen en in strijd is met meerdere Belgische grondwetsartikelen.
een partij die er openlijk voor uitkomt dat het internationale verdragen die België binden, ondergeschikt acht aan haar ´eigen volk eerst´-principe;
een partij die in se ondemocratisch is, wat onderzoek naar haar eigen programmateksten onmiskenbaar aangeeft: wij verwijzen hiervoor onder meer naar de studie gemaakt door Marc Spruyt.
Voor ons is het duidelijk dat het Vlaams Blok voor waarden staat die haaks staan op die van AGALEV. Samenwerking van AGALEV met een dergelijke politieke formatie gaat dan ook in tegen de basisprincipes waar de Groenen voor staan, te weten: basisdemocratie, verdraagzaamheid, solidariteit en vredelievendheid. Het Vlaams Blok is een gevaar voor de democratische werking in onze samenleving. De eindconclusie kan dan ook niet anders zijn dan een Cordon Sanitaire ten aanzien van deze partij, hetgeen wat ons betreft als een democratische plicht van ieder zichzelf respecterende democratische partij moet aanzien worden.

SOCIALISTISCHE PARTIJ
Eric Corijn
´Cordon Sanitaire rond Zwart Blok moet blijven. Op alle niveaus!´ Het april-nummer van het sp-ledenblad ´Doen´ (jg. 4, nr.37) laat er geen twijfel over bestaan. De voorpagina titelt: "Waarom het Zwart Blok gevaarlijk blijft´ en verwijst naar de middenpagina´s. Daar worden vier foto´s afgedrukt van VB-leiders als vechtersbazen: Patrick Spinnewijn die in 1993 in Ronse een Duitse TV-reporter in elkaar ramt, Philip Dewinter in 1984 gemaskerd en gewapend te Leuven, nogmaals Dewinter terwijl hij in 1989 in Antwerpen een 17-jarige tegen de grond houdt en Xavier Buisseret in 1995 onder verdenking van sexuele aanranding. Met deze illustraties omkadert de SP EEn ondubbelzinnig standpunt voor het behoud van het Cordon Sanitaire. Noch Herman Lauwers van de vu, noch Mare Olivier van de CVP WOrden gevolgd in hun redeneringen. Dat het VB verkozenen heeft wordt niet over het hoofd gezien. ´Daarom maken ze deel uit van officiële organen (zoals het parlement), maar daarom nog niet van een vrijwillig overleg. ´Wij plegen enkel overleg met wie we respecteren en met de partijen die we vertrouwen´, aldus de SP. Het artikel zet zich verder af tegen andere pogingen om het Blok uit haar isolement te halen. Het vraagt tot slot dat de echte CVP, VLD En vu opstaan om een eind te maken aan de dubbelzinnigheid.





de stuitbare (?) opgang van het Vlaams Blok in cijfers
Paul Verbraeken
De electorale geschiedenis van het Vlaams Blok dateert van 1978 toen een coalitie van de Vlaamse Volkspartij (van Lode Claes) en de Vlaams-Nationale Partij (Karel Dillen) bij de parlementsverkiezingen 76.000 stemmen en één zetel (voor Dillen) vergaarde. Een jaar later ontstaat het Vlaams Blok zoals we het nu kennen, een fusie tussen de VNP En een deel van de VVP, geleid door Roeland Raes en Edwin Truyens. Bij de parlementsverkiezingen van 1981 behaalt het VB 66.424 stemmen, en bij de gemeenteraadsverkiezingen, één jaar later, 28.344 stemmen (er wordt slechts in 23 gemeenten deelgenomen). In Antwerpen scoort het Blok 5,2% en doen 2 Blokkers hun intrede in de gemeenteraad.

In 1985 en 1987 kent het Blok geen spectaculaire maar wel gestage opgang. Maar de eerste ´schok´ doet zich voor bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1988: het Blok haalt slechts 23 zetels, maar 10 daarvan staan in Antwerpen. En de tweede schok, gemeenzaam bekend als ´zwarte zondag´ komt er bij de parlementsverkiezingen van 24 november 1991: het Blok verdrievoudigt zijn kiezerspubliek en stijgt van 3,4% naar 10,8%. Hierdoor verovert de partij 12 kamerzetels en 6 senaatszitjes. In de provincies worden 36 zetels bemachtigd. En opnieuw spant Antwerpen de kroon: 25,5% van de sinj oren stemt voor het Blok. Drie jaar later is het in de Scheldestad opnieuw prijs. De dag na de gemeenteraadsverkiezingen van 9 oktober 1994 vat de Gazet van Antwerpen de evolutie als volgt samen: ´Van 16.528 stemmen in ´82 naar 54.163 stemmen in ´88. Van 54.163 stemmen in ´88 naar 76.877 stemmen in ´94. Van vijf procent naar ruim zeventien procent in ´88, van zeventien naar achtentwintig procent in ´94. Van twee naar tien zetels in ´88, van tien naar achttien zetels in ´94. Het Vlaams Blok triomfeert in Antwerpen en verdringt de SP die jarenlang de grootste formatie in de gemeenteraad was´. Maar het is niet alleen de SP die van 28,8% in ´88 naar 20,5% tuimelt en vier zetels moet inleveren. De lijst Antwerpen ´94, die CVP, vu en onafhankelijken groepeert scoort nauwelijks 15,1%, dat is 13,3% minder dan de CVP En de vu samen haalden. Ruud Martens, die de Antwerpse situatie goed kent, had reeds na de parlementsverkiezingen van 1991 de uitslagen van dat moment geëxtrapoleerd naar 1994. Opbasis van die oefening schreef hij in juli 1992: ´Om het Vlaams Blok van de macht te houden is dus een vierde partner nodig, en de ervaring leert dat een bestuurscoalitie met zoveel partijen in België niet werkbaar is´. Profetische woorden?

Maar niet alleen in Antwerpen gooit het Blok hoge ogen. In de residentiële gemeenten ten noorden van de stad (Brasschaat, Schilde, Brecht, Kalmthout, Kapellen en Schoten) wordt tussen de 8% en 18,8% gehaald. Het aantal gemeenteraadsleden in deze gemeenten stijgt van 3 naar 22. En in de ´Rode Rupel´ loopt het ook mis: in Boom kwam het Blok in 1991 niet op, in 1994 haalt het in één klap 15% en 3 zetels; in Willebroek gaat het van 3,2% naar 13,4% en 3 zetels; in Schelle van niets naar 14,3% en eveneens 3 zetels.

Ook op andere plaatsen wordt grote vooruitgang geboekt: Turnhout van 3,5 naar 12,9%, Oostende van 2,5 naar 8,4%, Sint-Niklaas van 5 naar 12,5%, Beringen van niets naar 13,9%, Vilvoorde van niets naar 13,3%, Mechelen van 8,6 naar 19,7%, Temse van niets naar 13,1%...

In Vlaanderen en Brussel behaalt het Vlaams Blok in totaal 187 gemeenteraadsleden, tegenover 23 voordien. De reactie van de krant De Morgen, die daags na de verkiezingen titelt: ´Vlaams Blok wint door licht te verliezen´, lijkt eerder op een wensdroom. De volgende dag verschijnt een wat wazig artikel om de vaststelling dat het Blok bij de tegelijk gehouden provincieraadsverkiezingen in Antwerpen en Oost-Vlaanderen licht achteruit ging (´een substantieel verlies´ wordt het genoemd), uit te werken tot een ´stagnatietheorie´.

En bij de laatste verkiezingen van 21 mei vorig jaar wordt opnieuw hoorbaar opgelucht geademd. De SP WOrdt niet afgestraft, integendeel zelfs, er is een geringe winst. In de sfeer van ´het is allemaal nog zo erg niet´, wordt door een aantal waarnemers ook het Vlaams Blok weer tot stagnatie veroordeeld. Ditmaal gebeurt het door het opduiken van een wetenschappelijk klinkende term ´het sociologisch maximum´. Niemand blijkt behoefte te hebben aan enige verklaring van dat begrip. De enig zinnige uitleg is dat men ervan uitgaat dat de groeimogelijkheden van het Blok bij welbepaalde bevolkingsgroepen zou liggen en dat dit potentieel nu opgesoupeerd is. Hierbij dient men dan waarschijnlijk aan ´kansarmen´, werklozen, bewoners van grootstedelijke ´probleemwijken´ en andere ´uitgestotenen´ te denken. De vooruitgang in een aantal kantons die niet aan een dergelijk profiel beantwoorden, kan op die manier niet verklaard worden: Kapellen 20,3% (+2,5%), Zandhoven 17,7% (+2,2%), Peer 11,3% (+3,5%), Roeselaere 7,5% (+2,8%)... In werkelijkheid is ook bij de jongste verkiezingen het Vlaams Blok de winnaar met een winst van 1,2% voor de Kamer. Die partij beschikt nu naast haar bijna tweehonderd gemeenteraadsleden over vijftien afgevaardigden in het Vlaamse Parlement, elf volksvertegenwoordigers, drie rechtstreeks verkozen senatoren en twee leden in de Brusselse Raad. Door haar numerieke groei kan ze zich nestelen in allerlei commissies en raden en krijgt ze jaarlijks tientallen miljoenen overheidsgeld.


Petite histoire du Cordon Sanitaire
Myriam Stoffen
Hugo Gysels
Het Cordon Sanitaire heeft zo zijn eigen geschiedenis. Doorheen de jaren werden verscheidene pogingen ondernomen om het Vlaams Blok politiek te isoleren. De bedoeling daarvan was steeds: (1) voorkomen dat andere politieke partijen of hun mandatarissen samenwerkingsakkoorden afsloten met het Vlaams Blok, (2) verhinderen dat het racistische virus de electorale campagnes van de traditionele partijen zou aantasten. Het installeren en behouden van zo´n Cordon bleek echter gemakkelijker gezegd dan gedaan.

10 mei 1989
Een eerste akkoord werd afgesloten tussen de partijen (Agalev, CVP,SP, PVV En vu) naar aanleiding van een oproep van Jos Geysels (Agalev) op het slotdebat van het congres van de Jongsocialisten op 4 februari 1989. Zeven weken later werd het protocol opgeblazen door toenmalig vu-voorzitter Jaak Gabriëls. Hij verklaarde dat ´het absurd was een verbond aan te gaan van één tegen allen´. PVV En CVP Sprongen op de kar. SP En Agalev hielden zich aan het, inmiddels vervallen akkoord.

21 maart 1991
SP-voorzitter Frank Vandenbroucke pleit andermaal voor een pre-electoraal akkoord waarbij de democratische partijen onderling zouden afspreken alle vormen van racistisch opbod uit de verkiezingscampagnes voor 24 november 1991 te weren. Deze poging wordt door de liberalen bij monde van Edward Beysen de grond ingeboord. Enkele weken later nemen een tiental christelijke organisaties de fakkel over: de democratische partijen werd gevraagd een intentieverklaring te onderschrijven waarin ze beloofden geen racistische campagnes te zullen voeren en erop toe te zien dat plaatselijke afdelingen en kandidaten zich aan de intentieverklaring zouden houden. CVP, SP en Agalev antwoordden positief, vu en PW ondertekenden de verklaring niet, hoewel de vu er zich wel toe verbond de principes van de tekst naar de letter en de geest toe te passen.

Juni 1992
Het Vlaams Blok drijft de provocatie op. In een 70-puntenprogramma somt Dewinter zijn racistische ´oplossingen´ op voor het zogenaamde ´migrantenprobleem´. Apartheid, sociale uitsluiting en deportatie zijn de belangrijkste ingrediënten (zie ook verder).

19 november 1992
De publikatie van het beruchte 70-puntenprogramma en incidenten op de Brusselse Grote Markt tijdens de 11 juli-viering lokken tijdens de zomermaanden ondubbelzinnige reacties uit van vooraanstaande politici uit alle democratische partijen. De verontwaardiging leidde tot het stemmen van een scherpe veroordeling van het 70-puntenplan in de Vlaamse Raad op 19 november 1992. De resolutie bestempelt het programma als zijnde in strijd met de Rechten van de Mens. En verder:
´De Vlaamse Raad stelt vast dat sommige voorstellen ervan ontleend zijn aan het programma in 50 punten van 16 november 1991 van het Front National en als oogmerk hebben de migranten in een apartheidsgroep af te zonderen en stapsgewijs uit het maatschappelijk leven te verbannen, op dezelfde wijze als van in 1933 afin nazi-Duitsland de Joodse medeburgers werden behandeld.´ Klare taal!

Januari 1993
De veroordeling in de Vlaamse Raad vormt voor Charta 91 een rechtstreekse aanleiding om nieuwe afspraken te maken met het politieke milieu omtrent hun houding tegenover het Blok. Vanaf januari 1993 wordt de campagne gelanceerd tegen elke vorm van samenwerking met het Vlaams Blok. Met de steun van 200 ´Bekende Vlamingen´ wordt de operatie Cordon Sanitaire opgezet, waarbij aan talrijke politici gevraagd wordt een verklaring te ondertekenen (zie verder) waarin ze zich ertoe verbinden geen politieke zaken te zullen doen met het Vlaams Blok. Het Blok en haar programma moeten beschouwd worden als onbespreekbaar en dit op alle niveaus: gemeentelijk, provinciaal, nationaal en Europees. Het uitgangspunt is dat elke soepelheid in dit verband leidt tot het overnemen van argumenten en standpunten, tot het bagatelliseren van hun inhumane ideologie en tot het legitimeren van hun politiek.

26 maart 1993
Op een persconferentie verklaart Philip Dewinter dat zijn partij ´flink gehinderd wordt door de pogingen van Charta 91 om alle partijen een verklaring te laten ondertekenen dat zij geen bestuursakkoorden zullen sluiten met het Vlaams Blok´.

juli-augustus 1993
De festival-campagne van Charta ´Goed gemutst en in de boot genomen´ wordt gelanceerd in de vorm van een krantje dat mits enige handigheid kan worden omgevouwd tot een hoedje, respectievelijk bootje. In oorspronkelijke staat valt tekst en uitleg te lezen over het Cordon Sanitaire-initiatief en de ondertekenaars van de verklaring.

Oktober 1993
In voorbereiding van het verkiezingsjaar 1994 wordt de campagne Cordon Sanitaire verdergezet in samenwerking met Hand in Hand. Charta 91, van haar kant, start de medewerking aan het ´Snuffelpaal´-initiatiefvan Hand in Hand, dat gericht is op het opsporen en bekendmaken van elke vorm van racistische propaganda tijdens de volgende verkiezingsperiode. Het cordon sanitaire blijkt intussen goed van de grond te komen: ongeveer 600 politieke mandatarissen ondertekenden de tekst. Bovendien geven een aantal ontwikkelingen aan dat er een grote gelijklopendheid van opvattingen bestaat bij ten minste 4 Vlaamse democratische partijen. Zo is geweten dat de SP En Agalev onvoorwaardelijk achter het initiatief blijven staan. Ook binnen de leiding van de Volksunie is men het Cordon Sanitaire genegen. Maar zelfs in de CVP En de VLD is een en ander gebeurd. Op het statutencongres van de VLD in het voorjaar van 1993 staat in Artikel 2 de volgende passage: ´Zij (de VLD) Zal geen samenwerking, onder welke vorm ook, aangaan met partijen of groeperingen welke doelstellingen nastreven strijdig met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens´. Op het cvp-congres van juni ´93 werden een aantal krachtlijnen goedgekeurd, met name een Charter van de mandatarissen. Dit charter bepaalt dat de Vlaamse Christen-Democraten geen bestuursakkoorden sluiten met partijen wiens gedachtengoed en programma indruist tegen de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.

Maar tezelfdertijd hoort men stemmen opgaan tegen het isoleren van het Vlaams Blok. Zo verschijnt in het weekblad Trends een openlijk pleidooi voor een Italiaans scenario voor Vlaanderen: het Blok, de VLD En de rechterzijde van de CVP ZOuden een meerderheid moeten zien te vormen, zo wordt gesteld. Dewinter en co wrijven zich in de handen en geven te kennen te willen onderhandelen met de respectabele rechterzijde. Het Blok wil zijn etiket van eeuwige zweeppartij kwijt. Sommige kringen blijken niet ongevoelig te zijn voor een dergelijk maneuver.

12 juni 1994
Europese verkiezingen. Eerste electorale test sinds Zwarte Zondag. De regeringspartijen gaan zwaar achteruit, maar zijn toch tevreden omdat de VLD niet de verwachte doorbraak kent. Sommige jubelen zelfs om de stagnatie van het Vlaams Blok in Antwerpen. Maar extreem-rechts toont dat het zich overal heeft ingeplant. Het is nu ook in Wallonië en Brussel een belangrijke politieke factor geworden.

3 oktober 1994
De gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober naderen. Het Vlaams Blok wil in vele gemeenten doorbreken en haar aantal verkozenen gevoelig opdrijven. Meerderheden kunnen worden gebroken. Op vele plaatsen zullen ze rekenkundig meetellen in de coalitievorming. Het risico dat met het Blok wordt samengewerkt (in een coalitie, met stemafspraken, met een OCMW-zetel,...) lijkt minder groot in de grote steden. Daar verklaarden alle partijen tot dan toe niet te zullen samenwerken met het Blok. Er wordt vooral gevreesd voor de kleinere gemeenten, waar lokale politici misschien minder principieel aan de macht willen blijven, waar de kleinschaligheid kan leiden tot het bagatelliseren van extreem-rechts, waar sommige stoere programmapunten tot de verbeelding spreken... In het licht van deze ontwikkelingen organiseren Charta 91 en Hand in Hand een korte, maar duidelijke manifestatie in Antwerpen: ´Afblokken!´. Tijdens deze bijeenkomst worden de partijen uitgenodigd hun engagement in het Cordon Sanitaire te bevestigen. Op zondagavond 8 oktober mag geen enkele lokale afdeling met het Blok aan de onderhandelingstafel zitten.

8 oktober 1994
Gemeenteraadsverkiezingen. Het tij blijkt nog lang niet gekeerd. Uiterst rechts heeft zich electoraal geconsolideerd en is nu ook in Wallonië echt doorgebroken. Honderden mandatarissen ageren in tientallen gemeenten. In Antwerpen vormen ze de grootste partij. Maar de onderhandelingen en de coalitievormingen na de verkiezingen tonen aan dat het Cordon Sanitaire rond het Vlaams Blok werkt. In geen enkele gemeente wordt die partij betrokken bij de besprekingen en nergens neemt ze deel aan het bestuur. Een succes dus. Ja, maar...

1995 en verder
De voortdurende electorale vooruitgang van het Blok, de ‘coalitie van de laatste kans’ in Antwerpen, de verdere inplanting van het Blok op het maatschappelijke terrein, haar grotendeels geslaagde poging om zich een ‘respectabel’ imago aan te meten, ... zijn elementen die sommige tegenstanders van het blok doen twijfelen of het Cordon Sanitaire wel gerechtvaardigd of opportuun is. Deze tegenstanders verheffen dezer dagen hun stem. Een reden voor Charta om dit ook opnieuw te doen.



Geen samenwerking met het Vlaams Blok
Oospronkelijke versie
Op 19 november 1992 werd in de Vlaamse Raad door alle partijen - met uitzondering van het Vlaams Blok - een resolutie goedgekeurd waarin het 70-puntenprogramma van het Vlaams Blok (gepubliceerd in juni ´92) inzake migranten scherp wordt veroordeeld.

In deze resolutie staat ondermeer te lezen dat het 70-puntenprogramma flagrant in strijd is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en met de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens van de Verenigde Naties.

De Vlaamse Raad stelde ook vast dat ´sommige voorstellen ervan ontleend zijn aan het programma in 50 punten van 16 november ´91 van het Front National en als oogmerk hebben migranten in een apartheidsgroep af te zonderen en stapsgewijs uit het maatschappelijk leven te verbannen, op dezelfde wijze als van 1933 af in nazi-Duitsland de Joodse medeburgers werden behandeld.

Om bovengenoemde reden verbind ik me ertoe geen politieke akkoorden af te sluiten of afspraken te maken met het Vlaams Blok, noch in het kader van democratische raden op het gemeentelijk, provinciaal, nationaal en Europees niveau, noch in het kader van de verkiezingen voor de genoemde niveaus.



Het Blok in zijn hemd:
Het programma
Hanne Vandercammen
´Onze partij heeft een enorm strategisch voordeel: niemand van wie ons bestrijdt, heeft de moeite gedaan ons programma en publikaties te lezen. Zij veroordelen zonder geoordeeld te hebben. Een betere tegenstander kan men zich niet voorstellen.´ Partijblad van het Vlaams Blok, Juli 1989

Het is de onweerlegbare verdienste van Mare Spruyt dat hij met zijn studie ´Grove borstels. Stel dat het Vlaams Blok morgen zijn programma realiseert, hoe zou Vlaanderen er dan uitzien? aan dat euvel verholpen heeft. Hoe zou Vlaanderen er uitzien indien het Cordon Sanitaire rond het Vlaams Blok doorbroken wordt en de partij daadwerkelijk zijn programma zou kunnen (pogen te) verwezenlijken?

´EEN STAAT, EEN CULTUUR, EEN VOLK´
Centraal in de programmateksten staat het streven naar een onafhankelijke republiek Vlaanderen: een etnisch,cultureel en sociaal-economisch homogene staat, bewoond door volksbewuste Vlamingen die hun zogenaamde ´volksplicht´ vervullen en waarbij het volksnationalisme de enig aanvaardbare levensbeschouwing is. Een hiërarchisch gestructureerd, totalitair Vlaanderen, waar rechten afhankelijk worden gemaakt van het vervullen van plichten.

´EIGEN VOLK´
Nationaliteit valt voor het Vlaams Blok samen met het lidmaatschap van de volksgemeenschap, en kan daardoor slechts via geboorte verkregen worden. In het monoraciale Vlaanderen van de toekomst is er dan ook geen plaats voor ´vreemdelingen´. Zij dienen binnen een redelijke termijn verwijderd te worden. Onmiddellijke terugkeer (met bvb. een C-130 Hercules) wordt geëist van de criminelen, de illegalen en de werklozen (´eigen werklozen eerst´) -daartoe zal een speciale politiemacht in het leven worden geroepen. Uiteindelijk doel is echter de totale etnische zuivering, een ´vreemdelingenvrij´ Vlaanderen. Ook geïntegreerde en genationaliseerde migranten (zelfs van de derde generatie) en Europese inwijkelingen zullen het onderwerp uitmaken van een ´ontmoedigingspolitiek´, door hen geheel of gedeeltelijk uit te sluiten van het sociale zekerheidssysteem in het beste geval - met geweld indien nodig; zelfverdediging, als het ware.

´EIGEN VOLK EERST´
Maar ook de Vlamingen zelf ontsnappen niet aan een -in hun geval-ideologische zuivering. In de nieuwe Vlaamse Volksrepubliek wordt enkel gedacht in termen van ´constructieve volksverbondenheid´ en is er bijgevolg geen ruimte voor levensbeschouwelijk pluralisme. De traditionele partijen zullen worden opgeheven, de rechten van het individu moeten wijken voor ´het primaat van het organisch geheel´; het begrip democratie wordt geïnterpreteerd als een welbepaalde ideologie, nl. het dienen van de belangen van de volksgemeenschap. Vandaar dat er hoegenaamd niet gestreefd wordt naar de principiële naleving van de mensenrechten, maar vooral nadruk wordt gelegd op het vervullen van de ´volksplicht´. Vlamingen die er een afwijkende mening (op politiek, sociaal, sexueel... vlak) op nahouden worden beschouwd als ´volksverraders´ die zo snel mogelijk moeten weggewerkt worden -zeker uit die domeinen van de civiele maatschappij waarin zij opiniebepalend (kunnen) zijn: de media, het onderwijs, het culturele leven. De volksplicht uit zich op verscheidene terreinen van het maatschappelijke en persoonlijke leven.

´STAKEN SCHAADT, WERKEN BAAT´
In het kader van het ´solidarisme´ (de waarachtige beleving van de volksverbondenheid), geldt voor alle Vlamingen de arbeidsplicht. Wie niet presteert, noemt het Blok ´profitariaat´ of ´parasieten´. Werkschuwe Vlaamse werklozen zullen zich verplicht moeten inschakelen in de zogenaamde gemeenschapsdienst (maatschappelijk nuttig werk zoals straten vegen, papiertjes rapen in de parken, bomen snoeien en onkruid wieden), zoniet verliezen zij het recht op een uitkering. Het recht op een werkloosheidsvergoeding is bovendien in elk geval tijdelijk (´een vangnet, geen hangmat´), hangt af van de globale gezinssituatie en kan niet langer beschouwd worden als een individueel recht. Misbruiken worden geweerd door ´een geautomatiseerde controle van vingerafdrukken´.
De soildaristische gemeenschap stelt het volksbelang boven het klassebelang. Werknemers dienen zich in te schakelen in een arbeidscultuur waarbij het onderscheid tussen werkgever en -nemer vervaagt en syndicaten plaatsruimen voor corporatistische beroepsverenigingen die enkel de vakbekwaamheid als doel stellen. Maximale inzet voor het bedrijf is het credo, stakingen zijn uiteraard uit den boze.

´EIGEN VOLK ZWANGER´
Ook thuiswerkende moeders presteren en vervullen hun belangrijkste volksplicht: het opvoeden van hun volbloed Vlaamse kinderen volgens een nationalistisch geïnspireerde pedagogie. Zij worden daarvoor vergoed met een ´opvoedersloon´ en beide ouders met meervoudig stemrecht: een bijkomende stem per minderjarig kind. Kinderrijkdom is overigens geen keuze, maar een plicht - zij het uitsluitend binnen het monogame, onverbreekbare, geïnstitutionaliseerde, ´organische´ gezin. Elke andere samenlevingsvorm wordt ervaren als ´volksvijandig´ en bijgevolg te weren. Homofilie wordt een aberratie genoemd en zelfs gemengde huwelijken zijn verboden.

Uitvoerders en plegers van abortus worden als volksverraders bestempeld en definitief uit hun politieke rechten ontzet op grondwettelijke basis. Ook voorbehoedsmiddelen die slechts werkzaam zijn na de bevruchting (spiraaltje, morning-afterpil...) worden verboden.

Tegen aids wordt een morele kruistocht gevoerd en ´risicogroepen´ (ruim geïnterpreteerd: piloten, bus- en treinbestuurders, kappers...) moeten zich laten testen en elke besmetting moet verplicht worden aangegeven bij een centrale databank.

´VERSLAVING DOODT BESCHAVING´
Drugs (alle soorten, het onderscheid tussen hard en soft drugs wordt met opzet genegeerd) bedreigen de geestelijke en fysieke gezondheid en zijn als dusdanig volksvijandig, want ondermijnen het morele bewustzijn van de Vlaamse jeugd. Grote mede-schuldige is de on-geest van mei ´68, het laxisme en de permissiviteit. Drugsverslaafden zijn slachtoffers, maar tevens ook potentiële misdadigers die verplicht moeten behandeld worden.

´OPGERUIMD STAAT NETJES´
Wat betreft criminaliteit, pleit het Vlaams Blok voor de spreekwoordelijke ´harde aanpak´. Crimineel gedrag wordt beschouwd als een etisch en geen sociaal-economisch probleem. Ook hier is de permissieve maatschappij medeverantwoordelijk en kan het herstel van een conservatief maatschappijmodel met aandacht voor tucht en zelfdiscipline soelaas brengen. Diezelfde volksgemeenschap moet als geheel gemobiliseerd worden in de strijd tegen de misdaad, o.a. door het vormen van buurtuitkijk- en waakzaamheidscomites. Bovendien krijgt elke burger het recht zich te bewapenen -zelfverdediging, alweer.
Verzachtende omstandigheden, psychiatrische ontoerekeningsvatbaarheid e.d.m. bij de rechtspraak worden afgedaan als verzinsels van linkse criminologen. Elke straf moet volledig uitgezeten worden, behalve de doodstraf die wel kan uitgesproken worden, maar niet uitgevoerd.

´BLANKE VESTING EUROPA´
Het Europa van het Blok is een levende, organische eenheid, gebaseerd op de natuurlijke volksentiteiten - daarvoor dienen de na-oorlogse grenzen van de huidige staten wel eventjes hertekend te worden. Ook hier wordt raciale homogeniteit nagestreefd - die van het blanke ras. De bescherming van de eigen identiteit van de participerende volkeren staat centraal in een confederaal Europa met grote volkssoevereiniteit en een beperkt communautair recht. Het Vlaams Blok is pro een Europese eenheidsmarkt, maar contra een eengemaakte sociale politiek (´een linkse fictie´). Voor een vrij verkeer van kapitaal, goederen en diensten, maar tegen dat van personen

Op militair gebied wordt geopteerd voor een Europees leger onder het motto ´Europa Derde Macht: anti-communistisch en xenofoob´, om het eigen territorium te verdedigen en de economische en strategische belangen van Europa in de wereld te vrijwaren. Het ´economisch zelfbeschikkingsrecht van elk volk´ wordt hier gemakshalve opzij gezet. Europa vormt in die optiek immers het centrum van de beschaafde wereld en het aanschouwelijke bewijs van de blanke superioriteit. Zelfs de ´begeleide terugkeer´ van migranten wordt vanuit dat standpunt bekeken als het uitdragen van cultuur en kennis -een onbetwistbaar monopolie van het blanke ras. Solidariteit tussen blanken overal ter wereld is dan ook een evidentie.

LEES MAAR, ER STAAT NIET WAT ER STAAT
Deze opvattingen zal zelfs de aandachtige lezer niet terugvinden in de propaganda die het Vlaams Blok voor het grote publiek verspreidt. Er wordt niet zozeer gelogen, dan wel verzwegen. Wat de potentiële kiezer zou kunnen afschrikken (verplichte gemeenschapsdienst voor werklozen, arbeidsherverdeling tussen gezinnen i.p.v. individuen, flexibel loon, moeder aan de haard, uitbouw van de wapenindustrie - inclusief kernwapens enz.) wordt wijselijk achterwege gelaten in deze publicaties. Dit is onderdeel van een bewuste strategie.

´De verkoper moet steeds ten rade gaan bij de publieke opinie alvorens te beslissen´ en ´die onderwerpen bespelen die de doelgroepen die hij wil bereiken interesseren en ter harte gaan´ raadt Dewinter de verkiezingskandidaten aan. Of zoals Karel Dillen het verwoordt:´Ideaal is een elitair programma te kunnen koppelen aan een populistische toevloed van stemmen´.

Mare Spruyt, Grove borstels. Stel dat het Vlaams Blok morgen zijn programma realiseert, hoe zou Vlaanderen er dan uitzien?, uitgeverij Van Halewyck, 1995.



70 Voorstellen Vlaams Blok
Eric Grijp
Deze punten komen niet alleen uit ´Cinquante mesures sur l´immigration´ van Le Pen, maar zijn bovendien geïnspireerd door het Nationaal-Socialistisch programma van Hitler. Voor het Vlaams Blok zijn de Rechten van de Mens ondergeschikt aan het Eigen Volk Eerst-principe (mede omdat de mensenrechtenverklaring van de VN Opgesteld is door mensen uit Senegal, de Ivoorkust e.a.) Vandaar dat het Vlaams Blok zijn terugkeerplan mogelijk acht, alhoewel het illegaal is omdat het Europees Verdrag collectieve uitzetting van vreemdelingen verbiedt.

Belangrijkste voorstellen van nazi-oorsprong:
Ius sanguinis of bloedrecht. Te vergelijken met de Nürnberger Gesetze (15/9/35) waardoor alleen kinderen van Arische ouders de Duitse nationaliteit konden krijgen.
Het Vlaams Blok is tegen stemrecht voor vreemdelingen, ook EG-burgers. Vergelijking met 14/11/35: Hitler trekt stemrecht voor ´onduitse´ Joden in.
Het Vlaams Blok wil de dossiers van alle genaturaliseerde vreemdelingen sinds 1974 herzien. Vergelijking: op 14/7/33 herziet Hitler alle gevallen van genaturaliseerde Joden.
Vlaams Blok: Een vreemdeling die huwt met iemand die reeds over de Belgische nationaliteit beschikt, verwerft niet automatisch zelf die Belgische nationaliteit. Hitler: Gesetz zum Schutze des deutschen Blutes und der deutschen Ehre; Joden mogen niet met Duitsers trouwen.
Vlaams Blok: Apart onderwijsnet. Hitler:
1933: numerus clausus voor Joden in hoger onderwijs 1935: rassenscheiding in basisonderwijs
1937: apartheid in beroepsonderwijs, die daarna is uitgebreid tot alle onderwijsniveaus
1941: Joodse scholen geconcentreerd in grote steden 1942: Joodse scholen gesloten
Vlaams Blok: Erkenning van de islamitische eredienst moet worden ingetrokken en moskeeën systematisch worden afgebouwd. Hitler: Vanaf 21/4/33 worden rituele slachtingen verboden, later de Joodse feestdagen en daarna de hele Joodse godsdienst.
Vlaams Blok: Wil werkgevers die migranten in dienst nemen extra belasten en vreemdelingen die werkloos worden, verplichten werk te zoeken in dezelfde sector, wat neerkomt op werkloosheidsverplichting. Hitler stootte de Joden uit het arbeidscircuit: apothekers, dokters, dierenartsen, ambtenaren, middenstanders en tenslotte arbeiders.
Vlaams Blok: Migranten moeten uit hun sociale woningen worden gezet. Hitler: 28/11/38: Joodse huizen worden in beslag genomen.
Vlaams Blok: Migranten die nog geen 10 jaar in België wonen, mogen geen huis kopen, m.a.w. hebben geen eigendomsrecht. Hitle: zelfde maatregel op 6/7/38.
Het Vlaams Blok wil sociale rechten van vreemdelingen beperken: verlaging kinderbijslag en werkloosheidsvergoeding. Hitler: 8/9/37-Joodse artsen worden niet meer vergoed door ziekenfonds; april 1940 - Joodse patiënten krijgen geen terugbetaling meer.

[Aaron]

Oorspronkelijk geplaatst door Kristof Calvo

Brother Paul, je stelde me deze vraag ook al in een andere topic maar ik had nog niet de kans om er een antwoord op te geven.

Vanzelfsprekend pleit ik niet voor de invoering van godsdienstwetgeving �* la de saria: onze grondwet en de democratische wetgeving is de leidraad voor het organiseren van onze samenleving. En dat kan en mag voor mij niet gecontesteerd worden. In onze samenleving is er gelukkig vrijheid van godsdienstbeleving, maar die religieuze beleving moet vanzelfsprekend wel ageren met respect voor (grond)wettelijke principes, rechten en vrijheden.

Bent u zich bewust van het feit dat moslims goed op weg zijn een demografische meerderheid te worden? Dit kun je moeilijk ontkennen! Denkt u dan niet dat eens de moslims in de meerderheid zijn, zij onze grondwet, rechten en vrijheden zullen opheffen?

[Boppa47]

Oorspronkelijk geplaatst door Niels Cheyns

Dus iedere allochtoon is een fundamentele verrijker?

Nee, een profiteur en fundamentele terrorist.

[danielsjohan]

Oorspronkelijk geplaatst door Aaron

Bent u zich bewust van het feit dat moslims goed op weg zijn een demografische meerderheid te worden? Dit kun je moeilijk ontkennen! Denkt u dan niet dat eens de moslims in de meerderheid zijn, zij onze grondwet, rechten en vrijheden zullen opheffen?

1. Moslims gaan hier niet snel een meerderheid vormen. Niet alleen zien we dat migrantenfamillies vanaf de tweede generatie niet meer meer kinderen krijgen dan "Vlaamse" famillies. Maar ook zien we dat ook bij moslims secularisatie optreedt, waardoor sommigen "randmoslims" worden (zoals die grote masse randkerkelijke "Vlamingen).
En natuurlijk hebben ze ook nog wel een heel erg grote "achterstand" in te halen natuurlijk

2. U maakt hier een fundamentele denkfout, al vermoed ik dat die niet onopzettelijk werd gemaakt. Denkt u echt dat iedere moslim ter wereld/ in België niets liever wil dan het invoeren van de Sharia in zijn meest conservatieve lezing? Want als u dat denkt, begin ik gewoon niet aan een discussie en ga ik liever iets nuttigs doen

[danielsjohan]

Oorspronkelijk geplaatst door Boppa47

Nee, een profiteur en fundamentele terrorist.

Amai, wat een nuances en wat een ongelofelijke beargumenteerde uiteenzetting!

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door LeMmOnN

Is er dan iets progressiefs aan Groen! ?

De partijen kiezen... en de kiezer kan de boom in, niet!?

De kiezer weet toch dat, indien hij 't blok aan de macht wil, hij op 't blok stemt.
Een kiezer die op een partij stemt doet dat niet opdat die partij een andere partij aan de macht zou helpen.