Falende Justitie

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Skobelev

Als dit geen falende justitie is...

https://www.hln.be/de-krant/tien-jaa...tiek~af1fffd8/

Geef die vent een spuitje.

Om de zeven jaar een kind doodslagen.

Ik vraag me af hoe vaak men nog gaat zeggen, "dat zagen we niet aankomen".

Hallucinant.

Slaat een kind dood, zeven jaar later is niet alleen de straf daar voor al gedaan maar heeft hij ook al een nieuw kind dat hij dan ook doodslaat.

Wordt vervolgt.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb

België krijgt een internationale uitbrander voor zijn lakse aanpak van corruptie bij parlementsleden, rechters en procureurs, die verdachten in strafzaken voor de rechter moeten brengen.

Rapport: 'België te laks inzake corruptie bij parlementsleden en rechters'


Dat blijkt uit een evaluatierapport van Greco, de anticorruptiewerkgroep van de Raad van Europa. België moet tegen 31 oktober nieuwe initiatieven voorleggen, schrijven De Tijd en De Standaard.

Bijna twee jaar later.....

https://www.tvl.be/nieuws/ook-limbur...justitie-68658

[andev]

Oorspronkelijk geplaatst door lamenielachen

Precies niet al te veel reacties maar zoals we het kennen.
Blablabla genoeg maar waar het werkelijk om draait daar reageren weinigen of zijn het angsthazen voor represailles?

Je hebt groot gelijk het aan te kaarten, de belastinsgsdruk is echt hoog genoeg hier in België terwijl de top zich verder dik mest.

Weinig reacties? Het is dan ook geen nieuws, we weten het, we zien, horen en lezen het elke dag op welke fantastische manier het gerecht in dienst staat van de bevolking. Ze kennen het grootste deel van het krapuul en de gangsters die hier rondlopen, sommigen zijn al X-keren opgepakt, hebben al x-keren gehoord dat ze het land moeten verlaten enz
Uiteindelijk zal men ze moeten afschieten om er vanaf te geraken...
Maar nu is men nog volop bezig met de everzwijnenplaag.

[werkman]

Oorspronkelijk geplaatst door andev

Weinig reacties? Het is dan ook geen nieuws, we weten het, we zien, horen en lezen het elke dag op welke fantastische manier het gerecht in dienst staat van de bevolking. Ze kennen het grootste deel van het krapuul en de gangsters die hier rondlopen, sommigen zijn al X-keren opgepakt, hebben al x-keren gehoord dat ze het land moeten verlaten enz
Uiteindelijk zal men ze moeten afschieten om er vanaf te geraken...
Maar nu is men nog volop bezig met de everzwijnenplaag.

En ter aanvulling ken ik er zeker nog een paar meer wat uw grootste deel betreft. Maar ge kunt er veel ellende mee krijgen.
Niet horen en niet zien maar wel zwijgen is het advies.

[N-Vb]

Bron: Knack


Salduz, het systeem waarbij verdachten meteen bijstand krijgen van een advocaat tijdens hun eerste verhoor, wordt misbruikt door advocaten die anders zonder werk dreigen te vallen. Dat blijkt uit onderzoek van Krant van West-Vlaanderen. 'Driekwart van die Salduz-advocaten is niet bezig met het vrijwaren van mensenrechten maar met poenpakken. Ze worden - letterlijk - slapend rijk', klinkt het.


Tien jaar oud is het beruchte Salduz-arrest van het Europees Hof ondertussen, maar nog altijd loopt de vertaling van dat arrest in de Belgische rechtspraktijk mank. Het puntensysteem waarmee advocaten vergoed worden, leidt tot perverse effecten. Een klassiek voorbeeld: een inbreker wordt op een woensdag om 18 uur betrapt in Roeselare en opgepakt door de politie. Via Salduzweb wordt een advocaat gezocht en uiteindelijk hapt een raadsman uit Gent toe om de dief bij te staan.

Vanaf het moment dat de advocaat in zijn wagen stapt en zich naar Roeselare begeeft, begint de teller te lopen. Voor de gereden kilometers krijgt hij 0,625 punten toegekend. Voor het verhoor plegen raadsman en verdachte een vertrouwelijk overleg (0,5 punten) en tijdens het verhoor, dat pas om 19 uur start, beroept de verdachte zich op zijn zwijgrecht (verhoor na 19 uur: 4 punten). Hij blijft een nacht in de cel en verschijnt daags nadien, na een nieuw vertrouwelijk overleg met zijn advocaat (0,5 punten) voor de onderzoeksrechter, die hem opnieuw verhoort (1,5 punten). Als je alle punten voor verplaatsingskosten, overleg en twee keer verhoor bij elkaar rekent, dan klokt de rekening af op 7,125 punten.


Aan 75 euro per punt heeft de betrokken advocaat dus op enkele uren tijd dus 534 euro verdiend. Een niet onaardig bedrag, maar ook geen echte vetpot. En toch blijkt het Salduz-systeem voor veel strafrechtadvocaten het verschil tussen overleven of kopje onder gaan. In het gerechtelijk jaar 2016-2017 sprokkelden de Vlaamse advocaten 38.825,18 punten bij elkaar, goed voor net geen drie miljoen euro belastinggeld.


?*?*?*?*Wat is Salduz?

Zeventien was hij, de Koerd Yusuf Salduz, toen hij in 2001 door de politie in Turkije gearresteerd werd omdat hij deelnam aan een onwettige betoging voor de PKK, de beweging die ijvert voor een onafhankelijk Koerdistan. De minderjarige had eerst een bekentenis afgelegd maar trok die later weer in. De rechtbank veroordeelde hem toch tot 2,5 jaar celstraf maar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) floot de Turkse rechters in 2008 terug.

Omdat Yusuf Salduz bij zijn eerste verhoor niet bijgestaan werd door een advocaat waren zijn rechten van verdediging geschonden. En kon hij dus ook niet veroordeeld worden. Het is dat arrest van het EHRM, ondertussen tien jaar oud, dat ook België verplichtte om wetgeving te maken die bijstand van een advocaat verplicht van bij het eerste verhoor van een verdachte. Sinds de Salduz-wet van 2011 heeft iedere verdachte meteen recht op een advocaat, sinds 2013 heeft iedereen - dus ook slachtoffers - dat recht dankzij de wet SalduzPlus.

De totale kost voor de Salduz-werking in België ligt nog veel hoger want de cijfers gaan alleen over de punten die gesprokkeld werden tijdens verhoren bij politie of onderzoeksrechter. De latere prestaties in de raadkamer, de kamer van inbeschuldigingstelling of de correctionele rechtbank zijn daar nog niet bijgeteld. De belastingbetaler draait dus op voor de bijstand die Salduz-advocaten leveren, maar in de wandelgangen van elk Vlaams justitiepaleis valt te horen dat de kwaliteit van het geleverde werk al te vaak ondermaats is. Meer zelfs: het puntensysteem leidt tot het perverse effect dat het voor advocaten meer oplevert als hun cliënt zo lang mogelijk in de gevangenis blijft.

Prepaidkaarten

Zeven jaar nadat België het Salduz-arrest van het Europees Hof vertaalde in eigen wetgeving, blijkt dat de permanentielijst voor een groot stuk bevolkt wordt door stagiairs en door advocaten die van Salduz hun voornaamste bron van inkomen hebben gemaakt. 'Er zijn advocatenkantoren, ook in West-Vlaanderen, die er kampioen in zijn om zoveel mogelijk Salduz-verhoren te doen', zegt een strafpleiter. Anoniem, want de angst om door confraters als nestbevuiler aanzien te worden, is groot. 'Die kantoren draaien zelfs bijna volledig op Salduz. Ik heb weet van een advocatenkantoor dat aan jonge stagiairs mobiele telefoons uitdeelt, met prepaidkaart. Die stagiairs activeren dat nummer dan op de webapplicatie van Salduz. Als ze een telefoontje krijgen, aanvaarden ze de opdracht en spelen ze die meteen door aan het advocatenkantoor van wie ze hun telefoon kregen. Die melden dan aan de politie dat ze ter plaatse gaan komen en incasseren de punten. In de praktijk doen ze niets, behalve ter plaatse gaan. Overleggen met de verdachte, advies geven, tussenkomen in het verhoor als de rechten geschonden worden: niets van dat alles. Meer zelfs: hoe sneller het verhoor gedaan is, hoe beter. Of een verhoor nu drie minuten of acht uren duurt: het levert hen toch eenzelfde bedrag op. En dus mag het vooruitgaan, wat natuurlijk niet altijd in het voordeel van hun cliënt is.'

Andere strafpleiters treden de raadsman bij. 'Of je nu een goed pleidooi houdt of een belabberd, een schitterend resultaat haalt of een slecht: dat maakt allemaal niet veel uit qua verloning. Je krijgt evenveel punten. En dus zie je dat die Salduz-advocaten hun dossiers maar half kennen en soms echt belabberde pleidooien houden. Dan moet je je natuurlijk de vraag stellen of die Salduz-wet haar doel niet voorbij schiet. Door een advocaat te hebben van bij je eerste verhoor zouden de mensenrechten moeten gevrijwaard blijven. Maar wat ben je daarmee als je een ongeïnteresseerde, ongemotiveerde en soms ronduit slechte advocaat toegewezen krijgt?', vraagt een ervaren assisenpleiter zich af.

Bloempot in toga

Niet alleen binnen de advocatuur, ook bij magistraten en in politiemiddens stelt men zich ernstige vragen bij het systeem. 'Je merkt dat er een verschil is tussen 'echte' advocaten en advocaten uit de vaste Salduz-pot', zegt een rechercheur met jarenlange ervaring in drugs- en eigendomsdelicten. 'De eerste categorie heeft echt voeling met zijn cliënten en toont zich betrokken terwijl die Salduz-advocaten zich weinig of niets aantrekken van het dossier. Hoe sneller een verhoor voorbij is, hoe beter. Soms zitten ze er letterlijk te zitten, als een bloempot, of op hun gsm te tokkelen. Op het einde van elk verhoor moeten wij als verbalisanten altijd vragen of er opmerkingen zijn. Wel, in negenennegentig procent van de verhoren met Salduz-advocaten is er geen enkele opmerking. Waarom zitten ze er dan?', klinkt het.


'Er zijn gewoon veel te veel advocaten en er is veel verdoken armoede in de advocatuur', zegt een onderzoeksrechter. 'Voor sommigen is het puur een financiële noodzaak om op de Salduz-lijst te staan. Er zijn jonge advocaten die hun uiterste best doen voor hun cliënten maar van bepaalde advocaten vragen wij ons als onderzoeksrechters toch vaak af wat hun meerwaarde is. Ik heb het al meegemaakt dat ze hier letterlijk liggen te slapen als ik hun cliënt aan het verhoren ben. Soms vind ik zelf dat iemand beter voorwaardelijk vrijkomt dan dat ik hem naar de gevangenis stuur maar als ik de advocaten daarover een vraag stel, zeggen ze dat ze geen opmerkingen hebben. Helemaal cynisch wordt het als ik van de politie hoor dat een advocaat blij is dat zijn cliënt aangehouden wordt. Ah ja, dan kan hij een paar dagen later gaan pleiten in de raadkamer en verdient hij opnieuw punten. Zo blijven we bezig natuurlijk.'

Zwijgen is goud

Bij de invoering van de Salduz-wetgeving begon het nochtans goed. 'Toen was er hier in West-Vlaanderen een groep geëngageerde advocaten die zich, uit puur idealisme en vrijwillig, achter die eerste bijstandsregeling schaarde. Maar sinds de komst van de webapplicatie is het niveau alleen maar achteruitgegaan en krijg je meer en meer advocaten die zich op de lijst zetten, alleen maar om punten te sprokkelen. Soms wordt een verdachte echt het slachtoffer van het feit dat zijn advocaat zijn werk niet doet', zegt de onderzoeksrechter.

Een speurder: 'Ze worden betaald per prestatie dus hebben ze er belang bij dat hun cliënten voorgeleid worden bij de onderzoeksrechter, dat er bijkomende verhoren moeten uitgevoerd worden. Een verdachte tegen wie er ernstige aanwijzingen van schuld zijn maar die beslist om te zwijgen, heeft een grotere kans om voorgeleid te worden bij de onderzoeksrechter en dus aangehouden te worden dan iemand die meteen de waarheid vertelt', klinkt het. 'We mogen zeker niet alle Salduz-advocaten over dezelfde kam scheren, maar we kunnen niet ontkennen dat er een probleem is. Verdachten doen tegen ons soms hun beklag over hun Salduz-advocaat, eens ze een nieuwe advocaat hebben. Van hun Salduz-advocaat kregen ze dan het advies om te zwijgen of te liegen, terwijl ze met hun nieuwe advocaat kiezen voor een strategie die dichter bij de waarheid ligt', zegt de speurder.

Blanco cheque

Daar knelt het schoentje: op het werk van de Salduz-advocaat wordt in Vlaanderen geen effectieve kwaliteitscontrole gedaan. Een blanco cheque dus. Een strafpleiter: 'Het grote manco is natuurlijk de kwaliteitscontrole. Er zijn confraters die vanuit pakweg Ieper naar Turnhout rijden voor een Salduz-verhoor. Waarom doen ze dat? Niet omdat ze graag met de auto rijden hé. Om de eenvoudige reden dat ze een inkomen moeten verwerven. Het zijn vaak advocaten die anders niet aan de bak komen. Je kan je dan ook afvragen wat de kwaliteit van hun dienstverlening is. Bovendien vinden de meeste Salduz-advocaten het ook helemaal niet erg om, na de eerste verhoren, opgevolgd te worden door een collega. Waarom niet? Omdat ze effectief het dossier moeten instuderen als het tot een rechtszaak komt, hun cliënt in de gevangenis moeten gaan bezoeken, hun pleidooi moeten voorbereiden en de zaak dan ook effectief gaan pleiten. Daar kruipt heel veel tijd in. Dat levert in verhouding niet veel op. Dan is het financieel veel interessanter om je te laten opvolgen en je tijd te spenderen aan nieuwe Salduz-verhoren. Het is erg om te zeggen, maar het is de waarheid: drie kwart van de Salduz-advocaten is niet bezig met het vrijwaren van de mensenrechten, maar met poenpakken.'

Bij de dit jaar eengemaakte balie van West-Vlaanderen hebben ze de boodschap begrepen. 'Ook wij hebben vastgesteld dat er heel vaak advocaten uit Gent, Oudenaarde of Dendermonde optreden in West-Vlaanderen in het kader van de Salduz-permanentie', zegt advocaat Filip Mourisse, voorzitter van het Bureau voor Juridische Bijstand. 'Op de kwaliteit van de dossiers is er een dubbele controle. De betrokken advocaat moet intern aan zijn eigen balie alle prestaties kunnen aantonen. We vragen daarbij ook om het proces-verbaal van het verhoor te voegen, zodat we dit kunnen checken. Daarnaast leggen we steekproefgewijs ook dossiers voor aan de Duitstalige en Waalse balies voor een bijkomende, externe controle', legt hij uit.

Balie West-Vlaanderen wil hier zelfs nog verder in gaan. 'We denken erover na om het volgen van een specifieke vorming een verplichte voorwaarde te maken om op de Salduz-lijst te kunnen staan', zegt Filip Mourisse. Dat idee is ook opgenomen in het beleidsplan van de Orde van Vlaamse Balies. Er bestaat al een opleiding voor ervaren strafrechtadvocaten, in samenwerking met de politie. De bedoeling is dat de cursisten hun kennis verder verspreiden. De eerste trainers zijn ondertussen opgeleid en starten binnenkort met opleidingen in alle Vlaamse balies. Maar een verplichting is die opleiding (nog) niet.


Hoe werkt het?

Een verdachte die een vaste advocaat heeft, mag eisen dat die gebeld wordt. In het merendeel van de gevallen is dat echter niet het geval en dan wordt er beroep gedaan op de permanentiedienst. Via een online applicatie kan de politie op elk uur van de dag een soort offerte uitschrijven die in een willekeurige volgorde aangeboden wordt aan de advocaten die op de permanentielijst staan. Wie als eerste aanvaardt, krijgt de opdracht en wordt verondersteld binnen de twee uren op het politiekantoor te zijn. Voor het verhoor mag een advocaat kort met zijn nieuwe cliënt overleggen en daarna het verhoor volgen en daarin tussenkomen. Als de verdachte voor de onderzoeksrechter geleid wordt, is de advocaat daar ook bij.

Advocaten die aangesteld worden in het kader van de Salduz-permanentie worden vergoed via een puntensysteem. Elk jaar bepaalt de minister van Justitie wat de waarde is van een punt. De waarde van een punt voor prestaties in 2017 is 75 euro, voor dit jaar is het bedrag nog niet bepaald. Voor elke prestatie die een advocaat levert in het kader van de Salduz-bijstand is vastgelegd hoeveel punten ze waard is. Ook de verplaatsingskosten, met een minimum van twintig kilometer, worden verrekend. Ook voor de dossierkosten is een vergoeding voorzien.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb

Bron: Knack


Salduz, het systeem waarbij verdachten meteen bijstand krijgen van een advocaat tijdens hun eerste verhoor, wordt misbruikt door advocaten die anders zonder werk dreigen te vallen. Dat blijkt uit onderzoek van Krant van West-Vlaanderen. 'Driekwart van die Salduz-advocaten is niet bezig met het vrijwaren van mensenrechten maar met poenpakken. Ze worden - letterlijk - slapend rijk', klinkt het.


Tien jaar oud is het beruchte Salduz-arrest van het Europees Hof ondertussen, maar nog altijd loopt de vertaling van dat arrest in de Belgische rechtspraktijk mank. Het puntensysteem waarmee advocaten vergoed worden, leidt tot perverse effecten. Een klassiek voorbeeld: een inbreker wordt op een woensdag om 18 uur betrapt in Roeselare en opgepakt door de politie. Via Salduzweb wordt een advocaat gezocht en uiteindelijk hapt een raadsman uit Gent toe om de dief bij te staan.

Vanaf het moment dat de advocaat in zijn wagen stapt en zich naar Roeselare begeeft, begint de teller te lopen. Voor de gereden kilometers krijgt hij 0,625 punten toegekend. Voor het verhoor plegen raadsman en verdachte een vertrouwelijk overleg (0,5 punten) en tijdens het verhoor, dat pas om 19 uur start, beroept de verdachte zich op zijn zwijgrecht (verhoor na 19 uur: 4 punten). Hij blijft een nacht in de cel en verschijnt daags nadien, na een nieuw vertrouwelijk overleg met zijn advocaat (0,5 punten) voor de onderzoeksrechter, die hem opnieuw verhoort (1,5 punten). Als je alle punten voor verplaatsingskosten, overleg en twee keer verhoor bij elkaar rekent, dan klokt de rekening af op 7,125 punten.


Aan 75 euro per punt heeft de betrokken advocaat dus op enkele uren tijd dus 534 euro verdiend. Een niet onaardig bedrag, maar ook geen echte vetpot. En toch blijkt het Salduz-systeem voor veel strafrechtadvocaten het verschil tussen overleven of kopje onder gaan. In het gerechtelijk jaar 2016-2017 sprokkelden de Vlaamse advocaten 38.825,18 punten bij elkaar, goed voor net geen drie miljoen euro belastinggeld.


?*?*?*?*Wat is Salduz?

Zeventien was hij, de Koerd Yusuf Salduz, toen hij in 2001 door de politie in Turkije gearresteerd werd omdat hij deelnam aan een onwettige betoging voor de PKK, de beweging die ijvert voor een onafhankelijk Koerdistan. De minderjarige had eerst een bekentenis afgelegd maar trok die later weer in. De rechtbank veroordeelde hem toch tot 2,5 jaar celstraf maar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) floot de Turkse rechters in 2008 terug.

Omdat Yusuf Salduz bij zijn eerste verhoor niet bijgestaan werd door een advocaat waren zijn rechten van verdediging geschonden. En kon hij dus ook niet veroordeeld worden. Het is dat arrest van het EHRM, ondertussen tien jaar oud, dat ook België verplichtte om wetgeving te maken die bijstand van een advocaat verplicht van bij het eerste verhoor van een verdachte. Sinds de Salduz-wet van 2011 heeft iedere verdachte meteen recht op een advocaat, sinds 2013 heeft iedereen - dus ook slachtoffers - dat recht dankzij de wet SalduzPlus.

De totale kost voor de Salduz-werking in België ligt nog veel hoger want de cijfers gaan alleen over de punten die gesprokkeld werden tijdens verhoren bij politie of onderzoeksrechter. De latere prestaties in de raadkamer, de kamer van inbeschuldigingstelling of de correctionele rechtbank zijn daar nog niet bijgeteld. De belastingbetaler draait dus op voor de bijstand die Salduz-advocaten leveren, maar in de wandelgangen van elk Vlaams justitiepaleis valt te horen dat de kwaliteit van het geleverde werk al te vaak ondermaats is. Meer zelfs: het puntensysteem leidt tot het perverse effect dat het voor advocaten meer oplevert als hun cliënt zo lang mogelijk in de gevangenis blijft.

Prepaidkaarten

Zeven jaar nadat België het Salduz-arrest van het Europees Hof vertaalde in eigen wetgeving, blijkt dat de permanentielijst voor een groot stuk bevolkt wordt door stagiairs en door advocaten die van Salduz hun voornaamste bron van inkomen hebben gemaakt. 'Er zijn advocatenkantoren, ook in West-Vlaanderen, die er kampioen in zijn om zoveel mogelijk Salduz-verhoren te doen', zegt een strafpleiter. Anoniem, want de angst om door confraters als nestbevuiler aanzien te worden, is groot. 'Die kantoren draaien zelfs bijna volledig op Salduz. Ik heb weet van een advocatenkantoor dat aan jonge stagiairs mobiele telefoons uitdeelt, met prepaidkaart. Die stagiairs activeren dat nummer dan op de webapplicatie van Salduz. Als ze een telefoontje krijgen, aanvaarden ze de opdracht en spelen ze die meteen door aan het advocatenkantoor van wie ze hun telefoon kregen. Die melden dan aan de politie dat ze ter plaatse gaan komen en incasseren de punten. In de praktijk doen ze niets, behalve ter plaatse gaan. Overleggen met de verdachte, advies geven, tussenkomen in het verhoor als de rechten geschonden worden: niets van dat alles. Meer zelfs: hoe sneller het verhoor gedaan is, hoe beter. Of een verhoor nu drie minuten of acht uren duurt: het levert hen toch eenzelfde bedrag op. En dus mag het vooruitgaan, wat natuurlijk niet altijd in het voordeel van hun cliënt is.'

Andere strafpleiters treden de raadsman bij. 'Of je nu een goed pleidooi houdt of een belabberd, een schitterend resultaat haalt of een slecht: dat maakt allemaal niet veel uit qua verloning. Je krijgt evenveel punten. En dus zie je dat die Salduz-advocaten hun dossiers maar half kennen en soms echt belabberde pleidooien houden. Dan moet je je natuurlijk de vraag stellen of die Salduz-wet haar doel niet voorbij schiet. Door een advocaat te hebben van bij je eerste verhoor zouden de mensenrechten moeten gevrijwaard blijven. Maar wat ben je daarmee als je een ongeïnteresseerde, ongemotiveerde en soms ronduit slechte advocaat toegewezen krijgt?', vraagt een ervaren assisenpleiter zich af.

Bloempot in toga

Niet alleen binnen de advocatuur, ook bij magistraten en in politiemiddens stelt men zich ernstige vragen bij het systeem. 'Je merkt dat er een verschil is tussen 'echte' advocaten en advocaten uit de vaste Salduz-pot', zegt een rechercheur met jarenlange ervaring in drugs- en eigendomsdelicten. 'De eerste categorie heeft echt voeling met zijn cliënten en toont zich betrokken terwijl die Salduz-advocaten zich weinig of niets aantrekken van het dossier. Hoe sneller een verhoor voorbij is, hoe beter. Soms zitten ze er letterlijk te zitten, als een bloempot, of op hun gsm te tokkelen. Op het einde van elk verhoor moeten wij als verbalisanten altijd vragen of er opmerkingen zijn. Wel, in negenennegentig procent van de verhoren met Salduz-advocaten is er geen enkele opmerking. Waarom zitten ze er dan?', klinkt het.


'Er zijn gewoon veel te veel advocaten en er is veel verdoken armoede in de advocatuur', zegt een onderzoeksrechter. 'Voor sommigen is het puur een financiële noodzaak om op de Salduz-lijst te staan. Er zijn jonge advocaten die hun uiterste best doen voor hun cliënten maar van bepaalde advocaten vragen wij ons als onderzoeksrechters toch vaak af wat hun meerwaarde is. Ik heb het al meegemaakt dat ze hier letterlijk liggen te slapen als ik hun cliënt aan het verhoren ben. Soms vind ik zelf dat iemand beter voorwaardelijk vrijkomt dan dat ik hem naar de gevangenis stuur maar als ik de advocaten daarover een vraag stel, zeggen ze dat ze geen opmerkingen hebben. Helemaal cynisch wordt het als ik van de politie hoor dat een advocaat blij is dat zijn cliënt aangehouden wordt. Ah ja, dan kan hij een paar dagen later gaan pleiten in de raadkamer en verdient hij opnieuw punten. Zo blijven we bezig natuurlijk.'

Zwijgen is goud

Bij de invoering van de Salduz-wetgeving begon het nochtans goed. 'Toen was er hier in West-Vlaanderen een groep geëngageerde advocaten die zich, uit puur idealisme en vrijwillig, achter die eerste bijstandsregeling schaarde. Maar sinds de komst van de webapplicatie is het niveau alleen maar achteruitgegaan en krijg je meer en meer advocaten die zich op de lijst zetten, alleen maar om punten te sprokkelen. Soms wordt een verdachte echt het slachtoffer van het feit dat zijn advocaat zijn werk niet doet', zegt de onderzoeksrechter.

Een speurder: 'Ze worden betaald per prestatie dus hebben ze er belang bij dat hun cliënten voorgeleid worden bij de onderzoeksrechter, dat er bijkomende verhoren moeten uitgevoerd worden. Een verdachte tegen wie er ernstige aanwijzingen van schuld zijn maar die beslist om te zwijgen, heeft een grotere kans om voorgeleid te worden bij de onderzoeksrechter en dus aangehouden te worden dan iemand die meteen de waarheid vertelt', klinkt het. 'We mogen zeker niet alle Salduz-advocaten over dezelfde kam scheren, maar we kunnen niet ontkennen dat er een probleem is. Verdachten doen tegen ons soms hun beklag over hun Salduz-advocaat, eens ze een nieuwe advocaat hebben. Van hun Salduz-advocaat kregen ze dan het advies om te zwijgen of te liegen, terwijl ze met hun nieuwe advocaat kiezen voor een strategie die dichter bij de waarheid ligt', zegt de speurder.

Blanco cheque

Daar knelt het schoentje: op het werk van de Salduz-advocaat wordt in Vlaanderen geen effectieve kwaliteitscontrole gedaan. Een blanco cheque dus. Een strafpleiter: 'Het grote manco is natuurlijk de kwaliteitscontrole. Er zijn confraters die vanuit pakweg Ieper naar Turnhout rijden voor een Salduz-verhoor. Waarom doen ze dat? Niet omdat ze graag met de auto rijden hé. Om de eenvoudige reden dat ze een inkomen moeten verwerven. Het zijn vaak advocaten die anders niet aan de bak komen. Je kan je dan ook afvragen wat de kwaliteit van hun dienstverlening is. Bovendien vinden de meeste Salduz-advocaten het ook helemaal niet erg om, na de eerste verhoren, opgevolgd te worden door een collega. Waarom niet? Omdat ze effectief het dossier moeten instuderen als het tot een rechtszaak komt, hun cliënt in de gevangenis moeten gaan bezoeken, hun pleidooi moeten voorbereiden en de zaak dan ook effectief gaan pleiten. Daar kruipt heel veel tijd in. Dat levert in verhouding niet veel op. Dan is het financieel veel interessanter om je te laten opvolgen en je tijd te spenderen aan nieuwe Salduz-verhoren. Het is erg om te zeggen, maar het is de waarheid: drie kwart van de Salduz-advocaten is niet bezig met het vrijwaren van de mensenrechten, maar met poenpakken.'

Bij de dit jaar eengemaakte balie van West-Vlaanderen hebben ze de boodschap begrepen. 'Ook wij hebben vastgesteld dat er heel vaak advocaten uit Gent, Oudenaarde of Dendermonde optreden in West-Vlaanderen in het kader van de Salduz-permanentie', zegt advocaat Filip Mourisse, voorzitter van het Bureau voor Juridische Bijstand. 'Op de kwaliteit van de dossiers is er een dubbele controle. De betrokken advocaat moet intern aan zijn eigen balie alle prestaties kunnen aantonen. We vragen daarbij ook om het proces-verbaal van het verhoor te voegen, zodat we dit kunnen checken. Daarnaast leggen we steekproefgewijs ook dossiers voor aan de Duitstalige en Waalse balies voor een bijkomende, externe controle', legt hij uit.

Balie West-Vlaanderen wil hier zelfs nog verder in gaan. 'We denken erover na om het volgen van een specifieke vorming een verplichte voorwaarde te maken om op de Salduz-lijst te kunnen staan', zegt Filip Mourisse. Dat idee is ook opgenomen in het beleidsplan van de Orde van Vlaamse Balies. Er bestaat al een opleiding voor ervaren strafrechtadvocaten, in samenwerking met de politie. De bedoeling is dat de cursisten hun kennis verder verspreiden. De eerste trainers zijn ondertussen opgeleid en starten binnenkort met opleidingen in alle Vlaamse balies. Maar een verplichting is die opleiding (nog) niet.


Hoe werkt het?

Een verdachte die een vaste advocaat heeft, mag eisen dat die gebeld wordt. In het merendeel van de gevallen is dat echter niet het geval en dan wordt er beroep gedaan op de permanentiedienst. Via een online applicatie kan de politie op elk uur van de dag een soort offerte uitschrijven die in een willekeurige volgorde aangeboden wordt aan de advocaten die op de permanentielijst staan. Wie als eerste aanvaardt, krijgt de opdracht en wordt verondersteld binnen de twee uren op het politiekantoor te zijn. Voor het verhoor mag een advocaat kort met zijn nieuwe cliënt overleggen en daarna het verhoor volgen en daarin tussenkomen. Als de verdachte voor de onderzoeksrechter geleid wordt, is de advocaat daar ook bij.

Advocaten die aangesteld worden in het kader van de Salduz-permanentie worden vergoed via een puntensysteem. Elk jaar bepaalt de minister van Justitie wat de waarde is van een punt. De waarde van een punt voor prestaties in 2017 is 75 euro, voor dit jaar is het bedrag nog niet bepaald. Voor elke prestatie die een advocaat levert in het kader van de Salduz-bijstand is vastgelegd hoeveel punten ze waard is. Ook de verplaatsingskosten, met een minimum van twintig kilometer, worden verrekend. Ook voor de dossierkosten is een vergoeding voorzien.

Dat zijn veel woorden om te zeggen dat een advocaat betaald wordt voor zijn diensten.

Je zou denken dat betaling voor prestaties een gewone zaak zijn.

[Hoomer]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Dat zijn veel woorden om te zeggen dat een advocaat betaald wordt voor zijn diensten.

Je zou denken dat betaling voor prestaties een gewone zaak zijn.

Hedde gij dat gelezen? Pffff gij hebt moed en geduld.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

Hedde gij dat gelezen? Pffff gij hebt moed en geduld.

Ja, ik ben niet de eerste de beste.

[N-Vb]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Dat zijn veel woorden om te zeggen dat een advocaat betaald wordt voor zijn diensten.

Je zou denken dat betaling voor prestaties een gewone zaak zijn.

Maar waar is de vrije concurrentie?
Al eens van prijsafspraken gehoord?

En ook advocaten die wat onzin op papier zetten en verliezen willen nog betaald worden.

[omaplop]

Het gerecht faalt zeker en vast, zelfs de advocaten geven het toe. Erg als er kinderen bij de zaak betrokken zijn en er niet wordt opgetreden.

[andev]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

Hedde gij dat gelezen? Pffff gij hebt moed en geduld.

Was dat iets waar niet teveel mensen mogen van op de hoogte zijn?
Horen, zien, zwijgen en betalen voor de belastingplichtige?
Naar het schijnt zijn er in ons landje veel te veel advocaten, in verhouding met de bevolking, vergeleken met de ons omringende landen?
Die maken dus deel uit van het legertje pro-multicul gasten die aan die miserie geld verdienen. Hoe meer probleemlieden hoe beter...

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb

Maar waar is de vrije concurrentie?
Al eens van prijsafspraken gehoord?

En ook advocaten die wat onzin op papier zetten en verliezen willen nog betaald worden.

De staat bepaald de prijzen voor de pro deo advocaten.

Verder, voor zover dat ik het me herinner, de betaling aan uw eigen advocaat - niet de pro deo dus, is een privé zaak tussen u en hem.

Dus ja, ik begrijp het probleem niet.

[N-Vb]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

De staat bepaald de prijzen voor de pro deo advocaten.

Verder, voor zover dat ik het me herinner, de betaling aan uw eigen advocaat - niet de pro deo dus, is een privé zaak tussen u en hem.

Dus ja, ik begrijp het probleem niet.

je wil het waarschijnlijk niet begrijpen,

alle advocaten vragen dezelfde prijs van 100 euro/uur + BTW
of meer

en geen honorarium bij verlies van de zaak

[N-Vb]

en de onzin gaat verder

Iedereen kan in zijn leven in aanraking komen met justitie, denk maar aan een bouwgeschil of een echtscheiding. Voor mensen die geen aanspraak kunnen maken op tweedelijnsbijstand wil de regering de rechtsbijstandverzekering promoten door de verzekering fiscaal voordelig te maken.

Het fiscale voordeel neemt de vorm aan van een belastingvermindering van 120 euro. De verzekeringnemer zal een verzekeringspremie betalen die hij van zijn belastingaangifte kan aftrekken.

Onder de rechtsbijstandverzekering vallen ook echtsscheidingsgeschillen en bouwgeschillen.

De maximumwaarborg van de verzekering wordt vastgesteld op ten minste 13.000 euro per geschil in burgerlijke zaken en 13.500 euro voor strafzaken. Voor een geschil met betrekking tot een echtscheiding of wettelijke samenwoning bedraagt de waarborg minstens 3.375 euro per verzekerde persoon en 6.750 euro voor wat betreft de contractuele geschillen in de bouw.

Er is geen wachttijd voor de rechtsbijstandverzekering behalve in bepaalde aangelegenheden waarbij de algemene regel maximaal 1 jaar wachttijd is. Voor de echtscheidingsgeschillen mag de termijn 3 jaar niet te boven gaan en voor bouwgeschillen bedraagt de wachttijd maximum 5 jaar. Indien de verzekerde van verzekeraar verandert, wordt rekening gehouden met de reeds verstreken wachttijd.

Na de hervorming van de juridische tweedelijnsbijstand en de oprichting van het fonds voor juridische tweedelijnsbijstand zorgt dit voorontwerp opnieuw voor een betere toegang tot justitie.

Koen Geens: “Justitie moet toegankelijk zijn voor iedereen. Door de rechtsbijstandverzekering fiscaal aftrekbaar te maken, hopen we dat mensen zich op die manier kunnen beschermen. Iedereen kan immers in aanraking komen met justitie en in sommige zaken kunnen de kosten snel oplopen. Door een verzekering af te sluiten, kunnen mensen een hoge factuur achteraf vermijden.”


wat een geklungel

[N-Vb]

Voor mensen die geen aanspraak maken op tweedelijnsbijstand - een pro-Deoadvocaat - wil de regering de rechtsbijstandverzekering promoten door de verzekering fiscaal voordelig te maken. Het voordeel komt neer op een belastingvermindering van 120 euro.

Wie de verzekering neemt, kan de premie dus aftrekken van de belastingaangifte. De maximumwaarborg ligt op minstens 13.000 euro per geschil in burgerlijke zaken en 13.500 euro voor strafzaken. Voor een geschil rond een echtscheiding of wettelijke samenwoning bedraagt de waarborg minstens 3.375 euro per verzekerde persoon en 6.750 euro voor de contractuele geschillen in de bouw.

Met de maatregel wil minister Koen Geens (CD&V) Justitie voor iedereen toegankelijk te houden, maar volgens Test Aankoop zal het voorontwerp daar in de huidige vorm om verschillende redenen niet in slagen. In het persbericht dat de consumentenorganisatie donderdag de wereld instuurde, valt onder meer te lezen dat de minimale dekkingsplafonds te laag liggen.

Bovendien, zo beweert Test Aankoop, zullen gepensioneerden en uitkeringsgerechtigden met een beperkt inkomen geen voordeel hebben bij de voorgestelde belastingvermindering.
De vereniging vreest ook dat het voorgestelde systeem geen goede dienstverlening van de advocaat zal garanderen en dat de maatregel zal leiden tot twee afzonderlijke verzekeringsmarkten. Enerzijds zal er volgens Test Aankoop een basismarkt komen 'waarbij de basishonoraria van advocaten worden gedekt op voorwaarde dat zij de barema's zoals vooropgesteld in het ontwerp respecteren.' Anderzijds zal een "premium" of "omnium" markt tot stand komen 'met rechtsbijstandverzekeringen die een betere dekking bieden, maar tegen hogere premies voor de verzekerden.'

De consumentenorganisatie dringt dan ook aan op een herziening van het voorontwerp dat in zijn huidige vorm 'vooral in het voordeel is van de verzekeraars' en veel minder de belangen dient van 'de verzekerden en burgers die moeilijk toegang hebben tot justitie.'

[Jean-Pierre]

Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb

en de onzin gaat verder... Iedereen kan in zijn leven in aanraking komen met justitie, denk maar aan een bouwgeschil of een echtscheiding. Voor mensen die geen aanspraak kunnen maken op tweedelijnsbijstand wil de regering de rechtsbijstandverzekering promoten door de verzekering fiscaal voordelig te maken.

Tja! Maar een rechtsbijstandverzekering is nu ook geen toverformule. Als gepensioneerde heb ik zo'n ding, waarvoor ik een jaarlijkse premie betaal. Nooit nodig gehad .. tot nu.

Een dronken motorijder pleegde verkeersagressie op mij en veroorzaakte schade aan mijn wagen. In feite sloeg hij verschillende malen mijn deur dicht met mijn been ertussen. Hierbij kwam zijn moto in aanraking met mijn wagen met een kras als gevolg. De politie kwam 10 minuten later ... was geen getuige van de agressie, maar kwam wel de schade opmeten aan mijn wagen... en stelde de dronkenschap bij de tegenpartij vast.

Om het kort te maken. De procureur seponeerde de zaak tweemaal zonder motivering. De zaak werd van correctionele naar vredegerecht verwezen. Mijn advocaat liet me weten dat zijn kantoor me niet langer kostenloos zou verdedigen.

Reden: de tegenpartij beschuldigde mij van van opzettelijke slagen en verwondingen. Dus kreeg de procureur 2 tegengestelde verslagen met seponering als gevolg. Zo simpel gaat dat nu met de rechtspraak. In de toekomst goed opletten met uw aanrijdingsformulier. De tegenpartij mag eender wat verzinnen en ge blijft elk met eigen schade zitten.

Ik stel me dus eerlijk gezegd de vraag wat zin het nog heeft een rechtsbijstandverzekering te hebben.

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door Jean-Pierre

Tja! Maar een rechtsbijstandverzekering is nu ook geen toverformule. Als gepensioneerde heb ik zo'n ding, waarvoor ik een jaarlijkse premie betaal. Nooit nodig gehad .. tot nu.

Een dronken motorijder pleegde verkeersagressie op mij en veroorzaakte schade aan mijn wagen. In feite sloeg hij verschillende malen mijn deur dicht met mijn been ertussen. Hierbij kwam zijn moto in aanraking met mijn wagen met een kras als gevolg. De politie kwam 10 minuten later ... was geen getuige van de agressie, maar kwam wel de schade opmeten aan mijn wagen... en stelde de dronkenschap bij de tegenpartij vast.

Om het kort te maken. De procureur seponeerde de zaak tweemaal zonder motivering. De zaak werd van correctionele naar vredegerecht verwezen. Mijn advocaat liet me weten dat zijn kantoor me niet langer kostenloos zou verdedigen.

Reden: de tegenpartij beschuldigde mij van van opzettelijke slagen en verwondingen. Dus kreeg de procureur 2 tegengestelde verslagen met seponering als gevolg. Zo simpel gaat dat nu met de rechtspraak. In de toekomst goed opletten met uw aanrijdingsformulier. De tegenpartij mag eender wat verzinnen en ge blijft elk met eigen schade zitten.

Ik stel me dus eerlijk gezegd de vraag wat zin het nog heeft een rechtsbijstandverzekering te hebben.

In feite vraag jij dus eigenlijk een geloofsverzekering.
Een verzekering die bij een betwisting waar geen enkel materieel element een schuld kan aanbrengen voor de ene of voor de andere partij, dat jij dan toch op je woord geloofd wordt, en de andere niet.

Wat me nu wel verwonderlijk lijkt: als de tegenpartij een glaasje teveel op had, wordt die nogal gemakkelijk minder geloofd dan een andere.
Alhoewel het eigenlijk onlogisch is: iemand die wat gedronken heeft, moet daarom nog niet vogelvrij verklaard worden.
Wel de gepaste veroordeling voor dronken rijden natuurlijk, ik zeg het maar vooraleer er ene alweer wat conclusies op mijn harde schijf wilt plaatsen.

[De schoofzak]

Nog iets: iedereen zou recht moeten hebben op service van een (goede) justitie, zoals we recht hebben op service van een goede gezondheidsorganisatie.

Er zou dus een justitiekas moeten komen, naar analogie met een ziekenkas.

[parcifal]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Nog iets: iedereen zou recht moeten hebben op service van een (goede) justitie, zoals we recht hebben op service van een goede gezondheidsorganisatie.

Er zou dus een justitiekas moeten komen, naar analogie met een ziekenkas.

Ook voor daders die veroordeeld worden en dus schuldig bevonden?
Of ga je dat dan retro-actief terugvorderen en hun bonus-malus aanpassen?

[Jean-Pierre]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

In feite vraag jij dus eigenlijk een geloofsverzekering.
Een verzekering die bij een betwisting waar geen enkel materieel element een schuld kan aanbrengen voor de ene of voor de andere partij, dat jij dan toch op je woord geloofd wordt, en de andere niet.

Wat me nu wel verwonderlijk lijkt: als de tegenpartij een glaasje teveel op had, wordt die nogal gemakkelijk minder geloofd dan een andere.
Alhoewel het eigenlijk onlogisch is: iemand die wat gedronken heeft, moet daarom nog niet vogelvrij verklaard worden.
Wel de gepaste veroordeling voor dronken rijden natuurlijk, ik zeg het maar vooraleer er ene alweer wat conclusies op mijn harde schijf wilt plaatsen.

Ik volg uw redenering... maar ik heb ook niet alle details gegeven. Ten eerste is de dader niet verplicht zichzelf te beschuldigen. Wat resulteert in het feit dat hij erop los mag fantaseren. Ten tweede is de onderzoeksrechter niet verplicht te controleren of de feiten kunnen gebeurd zijn volgens de verklaringen. Zelfs wanneer een verklaring fysisch onmogelijk is. Voorbeeld: als iemand een verklaring aflegt waarbij hij langs achter mijn wagen aanrijdt, dan kan de schade niet langs de voorkant zijn. Dat is misschien logisch voor 99.999% van de bevolking... echter niet voor een rechter!

Ik weet het. Men heeft het mij uitgelegd als omstandige feiten. Ik ben dus helemaal niet meer verwonderd over de kronkels bij Justitie. Wel weet ik dat Justitite meer en meer seponeert om de achterstand aan rechtszaken "in te halen". Dat heeft niets meer met rechtspraak te maken. Hiervoor verwijs ik naar een bewuste politiek van een totaal inefficiënt systeem. 84 procent bevolking tegen seponering kleine misdrijven https://www.hbvl.be/cnt/oid395775/ar...ine-misdrijven