Moet de groei van de wereldpopulatie geremd worden?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

De vraag stellen, is de vraag beantwoorden zegt men wel eens

Maar het antwoord gaat regelrecht in tegen de heersende godsdienst van vandaag...
en je weet godsdienstvrijheid...

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Maar het antwoord gaat regelrecht in tegen de heersende godsdienst van vandaag...
en je weet godsdienstvrijheid...

Hier en daar zijn hoopvolle tekenen te ontwaren dat men de stroom wil verleggen (zelfs hier in eigen land - waar het niet eens zo dringend is - maar wel een goeie zaak owv voorbeeldfunctie).

Natuurlijk zijn er altijd krachten die tegen verandering zijn.
Religie kan daar idd soms bij-gerekend worden en kan soms nogal erg blijven vasthouden aan zaken die achterhaald zijn (denken we maar aan de velen die hier op de brandstapel terecht kwamen omdat ze nieuwe -en juistere- inzichten verdedigden).

Op dat vlak is er effectief nog werk aan de winkel.

Zaak is om de krachten die in de goeie richting werken zoveel mogelijk te versterken en de krachten die tegenwerken zoveel mogelijk trachten te winnen voor de goeie zaak, zodat ook hun energie in de juiste richting werkt.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

De vraag stellen, is de vraag beantwoorden zegt men wel eens

Het lijden inkorten dus.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het lijden inkorten dus.

Dit is nu net het probleem. Gemakkelijk is dit niet, ook niet in de oplossing die jij vooropstelt.

Want door het lijden in te korten van de ene zul je lijden bij de andere veroorzaken.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het lijden inkorten dus.

DE vraag (van Jimmy) ging over een andere manier om naar een soort van evenwicht te komen.

Jij hebt ook nog enkele antwoorden te goed (van een eind terug al intussen).
Gaat wel wat weg van de draad, mss dat ik ergens anders wel iets post.

Lijden vermijden en een basis voor geluk promoten zou de kerntaak van een politieker moeten zijn.
Het omgekeerde zou wat raar zijn, en toch lijkt het vaak daar op uit te draaien.
Er is dus ruimte voor verbetering.

Verder terug (in de tijd) had je het over het NIET bestaan als patent middel om lijden te vermijden.
Helemaal juist natuurlijk, valt heel wat over te zeggen, maar zoals gezegd mss eens voor een aangepaste thread.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Dit is nu net het probleem. Gemakkelijk is dit niet, ook niet in de oplossing die jij vooropstelt.

Want door het lijden in te korten van de ene zul je lijden bij de andere veroorzaken.

Ik meen me te herinneren dat Patrick ooit het idee opperde om onszelf massaal te nuken, korte pijn, op voorwaarde dat je het heel grondig doet, wss effectief een einde aan het lijden van de mens (maar begint het dan weer niet van voor af aan?)

Zeer theoretisch allemaal, je kan daar argumenten voor aanvoeren, maar de kans dat iedereen plots voor dat idee gewonnen zou zijn lijkt me wel heel onwaarschijnlijk.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Ik meen me te herinneren dat Patrick ooit het idee opperde om onszelf massaal te nuken, korte pijn, op voorwaarde dat je het heel grondig doet, wss effectief een einde aan het lijden van de mens (maar begint het dan weer niet van voor af aan?)

Zeer theoretisch allemaal, je kan daar argumenten voor aanvoeren, maar de kans dat iedereen plots voor dat idee gewonnen zou zijn lijkt me wel heel onwaarschijnlijk.

De vraag is, zonder ze te antwoorden btw, indien dit nuken wel kan zonder veel lijden te veroorzaken.

Hoe efficient een nucleaire oorlog wel kan zijn, ze zal nooit iedereen in een bepaald territorium kunnen uitschakelen.

En zij die dus niet onmiddelijk sterven gaan een extreem miserabel leven tegemoet.

Bovendien mag men het lijden van mensen buiten het territorium die een emotionele band hebben met mensen binnen het territorium niet onderschatten.

En dan heb je nog de emotionele impact van deel van de bevolking van de agressor.

Dit is dus geen oplossing.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

De vraag is, zonder ze te antwoorden btw, indien dit nuken wel kan zonder veel lijden te veroorzaken.

Hoe efficient een nucleaire oorlog wel kan zijn, ze zal nooit iedereen in een bepaald territorium kunnen uitschakelen.

En zij die dus niet onmiddelijk sterven gaan een extreem miserabel leven tegemoet.

Bovendien mag men het lijden van mensen buiten het territorium die een emotionele band hebben met mensen binnen het territorium niet onderschatten.

En dan heb je nog de emotionele impact van deel van de bevolking van de agressor.

Dit is dus geen oplossing.

Het is alleszins geen oplossing waar ik voor pleit.

[satiper]

Aan elke oplossing of remedie zijn wel nadelen verbonden.
Zaak is dus de minst slechte proberen te zoeken.
Volgens mij is dat beheerste afbouw van onze mondiale aantallen door sturende maatregelen die de voortplanting een stuk naar beneden brengen zodat de afbouw gestaag gebeurd.

[Eduard Khil]

gewoon bepaalde gebieden platbombarderen en herbeginnen

[Voltian]

Welk probleem zou “nuken” moeten oplossen?

[Mambo]

Het in stand houden van een maximum bevolking is een zeer moeilijke oefening


Toen Mao opdracht gaf de mussen de doden omdat ze het graan aten waren was er een sprinkhaan plaag die nog veel meer mensen de dood hadden ingejaagd.

Mus eet sprinkhaan immers ( voor de tragen)

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Lijden vermijden en een basis voor geluk promoten zou de kerntaak van een politieker moeten zijn.

Het idee is dat iedereen die leeft, toch ooit dood gaat. Dus het inherente lijden van sterven is er toch al, vroeg of laat. Als dat lijden niet vergroot wordt, en zelfs korter gemaakt wordt door een snelle dood, kan men dus, bij een totale hoeveelheid lijden die zelfs kleiner wordt, evengoed met een grote, maar proper uitgevoerde genocide he.

Bovendien is het zelfs zo dat veel psychologisch lijden komt van het zien doodgaan van naasten. Als iedereen samen afgemaakt wordt, wordt dat ook ingekort.

Maw, (in tegenstelling tot de martelkampen van de nazi's bvb die puur sadisme waren) is er maar heel weinig extra lijden bij het totaal en snel extermineren van een ganse bevolking.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het idee is dat iedereen die leeft, toch ooit dood gaat. Dus het inherente lijden van sterven is er toch al, vroeg of laat. Als dat lijden niet vergroot wordt, en zelfs korter gemaakt wordt door een snelle dood, kan men dus, bij een totale hoeveelheid lijden die zelfs kleiner wordt, evengoed met een grote, maar proper uitgevoerde genocide he.

Bovendien is het zelfs zo dat veel psychologisch lijden komt van het zien doodgaan van naasten. Als iedereen samen afgemaakt wordt, wordt dat ook ingekort.

Maw, (in tegenstelling tot de martelkampen van de nazi's bvb die puur sadisme waren) is er maar heel weinig extra lijden bij het totaal en snel extermineren van een ganse bevolking.

Dood gaan doet niet lijden. Maar zoals je zelf stelt, het sterven van een naaste zorgt voor psychisch lijden.

Als je dus al het leven in een afgebakend territorium, zonder connectie met eender wie, eender waar zou kunnen beëindigen in één klap, dan zou het lijden inderdaad minimaal zijn.

Maar, je kunt dit niet, en dus zal er altijd zeer veel lijden bij te pas komen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Dood gaan doet niet lijden.

Niet echt waar. De ingebakken angst van de dood (de fundamentele functie van "angst" he) zal altijd wel voor een vorm van lijden zorgen als men "zijn einde ziet komen". Het is enkel als het doodgaan zodanig onverwacht en snel is dat men het niet eens merkt, dat doodgaan geen lijden bezorgt.

Als je dus al het leven in een afgebakend territorium, zonder connectie met eender wie, eender waar zou kunnen beëindigen in één klap, dan zou het lijden inderdaad minimaal zijn.

Maar, je kunt dit niet, en dus zal er altijd zeer veel lijden bij te pas komen.

Je kan dat wel optimiseren, door aan nationalistisch isolationisme te doen, en dan zodanig veel haat te kweken tegen 'wat daarbuiten' is, dat als men er in slaagt om alles daarbuiten in een grote klop af te maken, het lijden binnen de natie door empathie met de vijand minimaal is, he. En daarbuiten ook. Het idee dat het "zij of wij" zijn, en dat je verder geen sympathieke relaties wil met "de vijand", kan dat probleem dus oplossen.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Niet echt waar. De ingebakken angst van de dood (de fundamentele functie van "angst" he) zal altijd wel voor een vorm van lijden zorgen als men "zijn einde ziet komen". Het is enkel als het doodgaan zodanig onverwacht en snel is dat men het niet eens merkt, dat doodgaan geen lijden bezorgt.

Dus wat ik zeg, dood gaan veroorzaakt geen lijden. Sommige mensen vallen letterlijk dood door hartfalen. Zij lijden niet. De familie daarentegen...

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Je kan dat wel optimiseren, door aan nationalistisch isolationisme te doen, en dan zodanig veel haat te kweken tegen 'wat daarbuiten' is, dat als men er in slaagt om alles daarbuiten in een grote klop af te maken, het lijden binnen de natie door empathie met de vijand minimaal is, he. En daarbuiten ook. Het idee dat het "zij of wij" zijn, en dat je verder geen sympathieke relaties wil met "de vijand", kan dat probleem dus oplossen.

Daar zijn sommigen goed mee bezig.

Echter, dit is recept is in het verleden al toegepast zonder veel succes. De 'zij' wapenen zich dan ook tegen een aanval van de 'wij' en er is nooit een winnaar die zonder slag of stoot de andere in één klap kan uitschakelen.

Vergeet niet dat de 'zij' zal infiltreren in de 'wij' om te zien wat we van plan zijn en dit dan gaat verklappen aan de 'zij'. De 'zij' zal dus het process van de komende dood moeten ondergaan en dit zal het psychisch lijden verergeren.

Om het te doen slagen moet je een beetje doen zoals in de Bond films zoals Moonraker. Maar, Bond films zijn nu eenmaal fictie.

[Voltian]

En wat is het probleem precies?...

Aktion T4 ligt om de hoek. Scary...

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Echter, dit is recept is in het verleden al toegepast zonder veel succes. De 'zij' wapenen zich dan ook tegen een aanval van de 'wij' en er is nooit een winnaar die zonder slag of stoot de andere in één klap kan uitschakelen.

Voila. En dat is het probleem, en daarom is het leven een strijd. Maar om te winnen moet je krabben he. Of wachten van te krabben omdat ge schrik hebt dat ge niet goed gaat krabben. Dan heb je een "eco systeem", of dan heb je "vrede". Het is een afwachten, opbouwen, aftasten, verbonden sluiten, elkaar besnuffelen.... en niet durven.

En die situatie is welke onze wereld is. Tot er ergens ene beslist om het te wagen. Die meestal mislukt. En zo voort.

Om het te doen slagen moet je een beetje doen zoals in de Bond films zoals Moonraker. Maar, Bond films zijn nu eenmaal fictie.

Ik zegde niet dat het simpel is he

Maar je moet eerst al het doel beseffen. Nadien beseffen dat je het waarschijnlijk niet kan waarmaken, en dan beseffen dat alles wat wij willen 'behouden', gans die "evenwichten" en die "ecosystemn" en dergelijke meer niks anders zijn dan strijdvelden waar de strijd niet volledig gestreden kan worden. En dat de ganse wereld zo is, en dat dat nu eenmaal ons bestaan is.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Voila. En dat is het probleem, en daarom is het leven een strijd. Maar om te winnen moet je krabben he. Of wachten van te krabben omdat ge schrik hebt dat ge niet goed gaat krabben. Dan heb je een "eco systeem", of dan heb je "vrede". Het is een afwachten, opbouwen, aftasten, verbonden sluiten, elkaar besnuffelen.... en niet durven.

En die situatie is welke onze wereld is. Tot er ergens ene beslist om het te wagen. Die meestal mislukt. En zo voort.



Ik zegde niet dat het simpel is he

Maar je moet eerst al het doel beseffen. Nadien beseffen dat je het waarschijnlijk niet kan waarmaken, en dan beseffen dat alles wat wij willen 'behouden', gans die "evenwichten" en die "ecosystemn" en dergelijke meer niks anders zijn dan strijdvelden waar de strijd niet volledig gestreden kan worden. En dat de ganse wereld zo is, en dat dat nu eenmaal ons bestaan is.

Dit is zo, maar er zijn verschillende manieren om de strijd te leveren. Men kan de strijd ook economisch leveren en dit heeft zo zijn voordelen. En het lijden in de economische markt is geen probleem, iemand die lijdt kan er sterker uit komen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Dit is zo, maar er zijn verschillende manieren om de strijd te leveren. Men kan de strijd ook economisch leveren en dit heeft zo zijn voordelen. En het lijden in de economische markt is geen probleem, iemand die lijdt kan er sterker uit komen.

Juist, maar als uw tegenstander sterker wordt, is dat een probleem he !