Gemeenteraadsverkiezingen: is een stem op een radicaallinkse partij zinnig?

[Praetorian]

Wel, bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen was dat een groot strijdpunt bij mij. Bij de federale verkiezingen stem ik op 1 van de lilliputters () van de radicaallinkse zijde als proteststem tegen het centrumbeleid van de Sp.a.
Maar bij de gemeenteraadsverkiezingen zijn er maar hoogstens 4 belangrijke spelers, dus lijkt het mij strategischer om toch op de Sp.a te stemmen. Ook heeft de animo-afdeling van mijn gemeente gevraagd om in hun tak te komen (ze hebben dringend vers bloed nodig, veel te weinig vrijwilligers), waar ze zich opmaken voor de volgende verkiezingen. Is het dan immoreel van mij om te heulen met onze sociaal-gereformeerde vrienden? Maar tegelijk is het de enige kans om het blauw-oranje-bastion te doorbreken. En gaan ze daar wel een radicaallinkse flamingant tolereren? Dilemma, dilemma's...

Zeg eens jullie mening.

[Jonas Elossov]

Ja, dat van Animo, dat ken ik. Alle LSP-leden in Veurne zijn ook al aangesproken geweest door de sociaal-democratie omdat ze zo'n mensen als wij nodig hadden; en dat we veel meer toekomst hadden bij de SPa.
Nu, ik verraad het socialisme niet voor een postje bij de roze verraders. Mijn eigen politieke toekomst interesseert mij niet; voor mij is politiek is geen beroep waar je carriere kunt maken. Je engageren voor een revolutionaire socialistische organisatie is je engageren om de maatschappij drastisch te veranderen, en dat kan je nooit bij de sociaal-democratie. Zelfs als marxist niet, want de SPa heeft geen enkele arbeidersbasis meer. Integendeel, de SPA is vandaag het burgerlijk instrument bij uitstek in de strijd tegen de arbeidersklasse, onder andere door de vakbond die aan de reformisten is gebonden, en dus gemuilkorfd wordt bij regeringsdeelname.
Bewijs van het feit dat entrisme in de sociaal-democratie niet werkt, kan je afleiden door de Vonk met LSP te vergelijken en het verloop na de splitsing.

En of een stem zinnig is, dat weet ik zelf niet. Je zelf engageren bij een radicaal linkse fromatie daarentegen is wel zinnig; vergeet niet dat radicaal links enkel meedoet aan burgerlijke verkiezingen om haar ideeën te verspeiden en niet om stemmen te winnen. Hoewel verkozenen wel helpen in die taak, zoals Joe Higgins de laatste maand voor ons in Ierland wel bewezen heeft.

[Pie]

Of SPA nu in een coalitie zit of niet, zoveel verschil maakt het niet uit, buiten dan de aard van hun busfolders...
Ik heb eigenlijk eerder de indruk dat je tijdens gemeenteraadsverkiezingen juist meer een linkse proteststem kan doen, dan bij grotere verkiezingen.
In sommige gemeenten heb je radicaal-linkse mensen die zeer goed ingeplant zijn en die opkomen met een eigen lijst (bijv. PVDA in enkele arbeidersgemeenten) ofwel als zogezegd onafhankelijke een plekje krijgen bij groen of SP.A (sappers, leffers,...), of dan heb je nog de lokale scheurlijstjes van mensen die ontevreden zijn met de gang van zaken bij de SP.A, en niet te vergeten altijd wel een lol-lijst, die hebben misschien geen valabel alternatief, maar zijn wel veel leuker als proteststem dan op het VB te moeten stemmen.

[Praetorian]

Wel, hoe pak je dat aan: een onafhankelijk plaatsje binnen de Sp.a? De voorman van de sossen in onze gemeente houdt ermee op na deze verkiezingen, paniek alom. Tijd om met enkele mensen dat gewoon een eigen plek onder de zon op te eisen?

[ingenious]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Ja, dat van Animo, dat ken ik. Alle LSP-leden in Veurne zijn ook al aangesproken geweest door de sociaal-democratie omdat ze zo'n mensen als wij nodig hadden; en dat we veel meer toekomst hadden bij de SPa.
Nu, ik verraad het socialisme niet voor een postje bij de roze verraders. Mijn eigen politieke toekomst interesseert mij niet; voor mij is politiek is geen beroep waar je carriere kunt maken. Je engageren voor een revolutionaire socialistische organisatie is je engageren om de maatschappij drastisch te veranderen, en dat kan je nooit bij de sociaal-democratie. Zelfs als marxist niet, want de SPa heeft geen enkele arbeidersbasis meer. Integendeel, de SPA is vandaag het burgerlijk instrument bij uitstek in de strijd tegen de arbeidersklasse, onder andere door de vakbond die aan de reformisten is gebonden, en dus gemuilkorfd wordt bij regeringsdeelname.
Bewijs van het feit dat entrisme in de sociaal-democratie niet werkt, kan je afleiden door de Vonk met LSP te vergelijken en het verloop na de splitsing.

En of een stem zinnig is, dat weet ik zelf niet. Je zelf engageren bij een radicaal linkse fromatie daarentegen is wel zinnig; vergeet niet dat radicaal links enkel meedoet aan burgerlijke verkiezingen om haar ideeën te verspeiden en niet om stemmen te winnen. Hoewel verkozenen wel helpen in die taak, zoals Joe Higgins de laatste maand voor ons in Ierland wel bewezen heeft.

ieder zijn manier van werken natuurlijk, en alle respect voor jouw manier. maar in plaats van langs de zijlijn om een revolutie te staan roepen terwijl er amper iemand je hoort is mijn ding niet. ik opteer er voor om het systeem van binnenuit te bestrijden. dat is volgens mij efficiënter. niet dat ik ambitie heb om op een lijst te gaan staan eigenlijk, maar moest ik het toch doen zou ik voor een SPa-lijst kiezen dus.

qua stemmen is het heel simpel, aangezien ik in antwerpen woon. tegenover het blok hoort een stevige tegenstander te staan. kleine linkse partijen zijn dus bij voorbaat uitgesloten. de kans dat ik dus SPa zal stemmen is enorm groot.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door ingenious

ieder zijn manier van werken natuurlijk, en alle respect voor jouw manier. maar in plaats van langs de zijlijn om een revolutie te staan roepen terwijl er amper iemand je hoort is mijn ding niet. ik opteer er voor om het systeem van binnenuit te bestrijden. dat is volgens mij efficiënter.

Dat heeft de LSP jarenlang gedaan. Entrisme heet zoiets. Jarenlang zijn we actief geweest als Vonk binnen de toenmalige SP. De laatste jaren dat we daarin zaten zijn we langs alle kanten op bureaucratische, dus nooit op inhuodelijk wijze, tegengewerkt. Dit leidde tot een grote discussie binnen de vonk, wat uiteindelijk tot een splitsing leidde: 29 mensen wensten binnen de SP te blijven (en zijn als Vonk nog steeds actief binnen de SP.a); 31 beslisten om uit de SP te stappen en richten Militant Links, de voorloper van de LSP op. Ondertussen is de LSP gegroeid tot zo'n 240 man, terwijl de Vonk ter plekke bleef trappelen. In Gent hebben we, door een actieve oppositie tegen Frank Beke te voeren, verschillende concessies voor de laagtse inkomens kunnen afdwingen. In Genk hebben we de inplanting van GSM-zendmasten midden in een woonwijk kunnen verhinderen. Blijkbaar was het dus een beslissing die haar vruchten begint af te werpen.


Zelfde beeld in de UK, waar een zusterpartij van ons, de Militant Tendency actief was binnen Labour. Toen Militant een meerderheid had in de gemeenteraad van Liverpool is die op laffe wijze door de nationale leiding van Labour verraden.
Lees wat dat betreft 'The rise of Militant' van Peter Taaffe, of 'Liverpool, a city that dared to fight'. Beiden te bestellen op www.socialistworld.net.

Ten gronde: de top van de SP.a (en andere Europese sociaaldemocratische partijen) zijn hoegenaamd niet geïnteresseerd in een linkse politiek uit te voeren, maar louter in het uitbouwen van een eigen carriere. Linkse stromingen binnen de sociaaldemocratie en binnen de vakbonden kunnen dit soort carrierejagerij stokken in wielen steken en worden dus actief bekampt. Maar deze bekamping wordt niet op het politieke of ideologische gevoerd, maar louter op bureaucratische wijze. Zie bijvoorbeeld ook de 'coup' tegen Albert Faust, en de manier waarop Mia Devits haar mannetje aan de top van de Brusselse BBTK heeft geparachuteerd.

[solidarnosc]

De LSP is in quasi iedere strijdbeweging, staking van de laatste 10 jaar betrokken geweest. Zo goed als nooit heb ik daar iemand van de SP-a gezien. Wie staat er dan aan de zijlijn? Aan de zijlijn van de macht misschien wel maar aan de zijlijn van de samenleving zeker niet.

[KingHagar]

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

De LSP is in quasi iedere strijdbeweging, staking van de laatste 10 jaar betrokken geweest. Zo goed als nooit heb ik daar iemand van de SP-a gezien. Wie staat er dan aan de zijlijn? Aan de zijlijn van de macht misschien wel maar aan de zijlijn van de samenleving zeker niet.

Dat is inderdaad het belangrijkste punt dat hier gemaakt moet worden: wil je een organisatie steunen die tracht in strijdbewegingen tussen te komen, die bewegingen probeert te versterken en tegelijkertijd de discussie rond socialisme opstart? Of wil je liever stemmen op een organisatie die met handen en voeten gebonden is aan de burgerij, maar het verleden nog wat meeheeft waardoor ze soms de indruk kan creëeren wat linkser te zijn dan de rest?
Bovendien gaat het argument dat er een "links blok" in Antwerpen nodig is tegen Dewinter niet op. Een echt links blok, met zijn wortels in de arbeidersklasse ok, maar een "links blok" dat de voedingsbodem schept voor extreem-rechts, dat is wel het laatste waar we nood aan hebben hier in Antwerpen. De leiding van de sp.a draagt de verschrikkelijk zware verantwoordelijkheid dat ze de werkende mensen in de handen van de fascisten duwen, zij meer dan elke andere partij! Het zijn immers in hoofdzaak de arbeiders die vroeger op de SP stemden, die vandaag het VB steunen bij de verkiezingen! Als je verschrikkelijk gedegouteerd bent van de anti-arbeiderskoers die de sp.a vaart, dan ga je juist steun verlenen aan degenen die het luidst roepen dat de sp.a een bende corrupte bureacraten zijn, zeker bij het gebrek aan een waardig alternatief. De grootste misdaad die er bestaat is het platvloers verraden van de arbeidersklasse (naast fascist zijn natuurlijk, is nog stapje erger), en dat is wat de leiders van de sp.a op hun geweten hebben.
Stemmen op sp.a is dus de weg open leggen voor de volgende verkiezingsoverwinning van het blok...

[Praetorian]

Wat is het alternatief: stemmen op een partij dat de komende 20 jaar niet de kiesdrempel zal halen, en dat ook geen enkele arbeidersbasis heeft? Dan zou ik nog liever mij inzetten voor PvdA of de strategie van Vonk volgen, kwestie dat ik het gevoel heb dat er toch enige progressie is. Ik ga mij maar alleen volop inzetten voor radicaalllinks wanneer deze verenigd is, en daar heeft de LSP grote schuld aan. Het is een electoraal leugen dat alleen PvdA schuld heeft aan onderlinge twisten, en dat ik kan genoeg bewijzen door gesprekken met andere studenten in Gent. Qua atmosfeer voel ik mij het beste bij de sociaalflaminganten en de SAP.
Eerst zullen jullie moeten leren samenwerken in 1 verband, dan pas zal er werkelijk iets kunnen veranderen: SAP, KP, LSP, PvdA etc... allemaal mooi op 1 lijn om toch iets electoraal te kunnen betekenen. Het is aan jullie, maar ondertussen kies ik waar voor mijn geld (mijn excuses voor de uitdrukking).
[size=2]Jonas Elossov had in een andere thread duidelijk gemaakt dat er dringend nood is aan een verruiming: niemand (het electoraat) is geïnteresseerd of nu Marx, Lenin, Stalin of Mandel de juiste visie heeft gemaakt, wat telt is een stevige partij met duidelijke actie, geen 10 "1manspartijtjes". [/size]

[FallenByTheHand]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

In Genk hebben we de inplanting van GSM-zendmasten midden in een woonwijk kunnen verhinderen. Blijkbaar was het dus een beslissing die haar vruchten begint af te werpen.

Was dat niet Geel ??

[GC]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Wel, bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen was dat een groot strijdpunt bij mij. Bij de federale verkiezingen stem ik op 1 van de lilliputters () van de radicaallinkse zijde als proteststem tegen het centrumbeleid van de Sp.a.
Maar bij de gemeenteraadsverkiezingen zijn er maar hoogstens 4 belangrijke spelers, dus lijkt het mij strategischer om toch op de Sp.a te stemmen. Ook heeft de animo-afdeling van mijn gemeente gevraagd om in hun tak te komen (ze hebben dringend vers bloed nodig, veel te weinig vrijwilligers), waar ze zich opmaken voor de volgende verkiezingen. Is het dan immoreel van mij om te heulen met onze sociaal-gereformeerde vrienden? Maar tegelijk is het de enige kans om het blauw-oranje-bastion te doorbreken. En gaan ze daar wel een radicaallinkse flamingant tolereren? Dilemma, dilemma's...

Zeg eens jullie mening.

Misschien dat je electoraal niets bereikt door te stemmen op een alternatieve partij. Maar als je stemt op een partij waarvan je weet dat ze niets zal doen, zal je sowieso niets bereiken.

Om de Amerikaanse socialist Eugene V Debs eens te citeren: "It is better to vote for what you want, and perhaps not get it, than vote for what you don't want and get it!"

[Praetorian]

Mijn frustratie is meer dat er wel potentieel zit in een radicaallinks project, maar dat jullie gewoon weigeren samen te werken, waardoor het nooit zal lukken. Ik ben groot voorstander van Karl Vorländer, maar ik ga niet eisen dat hij belangrijker moet zijn dan Mandel, want au fond is dat een luxeprobleem (en jullie hebben die luxe niet). Je hebt deze kritiek nu al ontelbaar keer gelezen, ik hoop dat er in de toekomst iets kan veranderd worden.

[KingHagar]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Mijn frustratie is meer dat er wel potentieel zit in een radicaallinks project, maar dat jullie gewoon weigeren samen te werken, waardoor het nooit zal lukken. Ik ben groot voorstander van Karl Vorländer, maar ik ga niet eisen dat hij belangrijker moet zijn dan Mandel, want au fond is dat een luxeprobleem (en jullie hebben die luxe niet). Je hebt deze kritiek nu al ontelbaar keer gelezen, ik hoop dat er in de toekomst iets kan veranderd worden.

De toekomst voor een nieuwe brede arbeiderspartij ligt niet in het verlengde van een samenwerkingsverband tussen alles wat radicaal links is, maar wel is wel te zoeken in redicaliserende en politiserende lagen van bv basismilitanten van de vakbond. Denk bijvoorbeeld aan de stroming "beweging" die in de bediendencentrale van het ACV sinds kort bestaat, en die pleit voor een nieuwe christelijke arbeiderspartij. Dergelijke initiatieven, vanuit de arbeidersklasse zelf, hebben potentieel veel meer te bieden dan een electoraal samengaan van LSP, PvdA, SAP e.d.
Bovendien zijn de verkiezingen maar een campagne gelijk een ander. Op andere vlakken hebben we wel degelijk al een heleboel samenwerking met andere organisaties achter de rug, denken we recent nog aan de jongerenmars voor werk en gratis onderwijs, waarbij we vooral met het ACV en de KAJ goed hebben kunnen samenwerken. Waar komt dat verhaal eigenlijk vandaan dat LSP niet wilt samenwerken?? Want je kan wel zeggen dat andere studenten dat zeggen, maar ik vind dat geen bewijs.
Dat LSP geen arbeidersbasis en -inplanting heeft, dat komt duidelijk uit de mond van iemand die aan de zijlijn staat te roepen dat de fout bij de anderen ligt. In verschillende bedrijven zijn we vandaag bezig met bedrijfsbladen uit te brengen, bladen die opgesteld worden ism strijdbare arbeiders en vakbondsdelegees. In de nonprofitbeweging waren we duidelijk het meest aanwezig van al wat radicaal links is in de discussies over hoe de strijd vooruit te helpen. We hebben er ook een tiental actieve delegees. de PvdA was er ook, maar stond met hun petitie voor hun kiwis eigenlijk wat buiten de reele strijdbeweging. En doordat we de laatste paar maanden, agv onze jongerenmarscampagne redelijk wat arbeiders hebben kunnen lid maken, is de partij ook in alle districten bezig met de syndicale werking te structureren. Je uitspraak is dan ook totaal uit de lucht gegrepen en getuigt van weinig begrip van partij-uitbouw. Een revolutionaire partij in de fase van de primitieve accumulatie richt zich het best op jongeren, die meer open staan voor ideeen, om ze dan te vormen tot sterke revolutionaire kaders. Met de militeermachine waar we vandaag de dag over beschikken, kunnen we ons zachtjes aan meer gaan richten op radicaliserende arbeiders in de bedrijven, en ook meer agitatorisch te werk gaan.

Dat er bij andere organisaties wel progressie wordt gemaakt, dat snap ik dan weer helemaal niet. de PvdA maakt er ook geen geheim van dat hun actieve militanten verminderen, en je ziet van mijlenver dat de partijleiding serieus aan het verouderen is en er niet echt een jonge garde staat te wachten om het over te nemen. De Vonk heeft enkel nog werkende afdelingen in Oostende en Antwerpen, en ze proberen wel iets binnen de sp.a, maar ze weten ook dat als ze te luid roepen dat ze er gewoon buiten liggen. Spreek me tegen als het niet klopt, maar ter linkerzijde is het enkel LSP die vandaag de dag echt kan zeggen dat ze groeit.

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door KingHagar

De toekomst voor een nieuwe brede arbeiderspartij ligt niet in het verlengde van een samenwerkingsverband tussen alles wat radicaal links is, maar wel is wel te zoeken in redicaliserende en politiserende lagen van bv basismilitanten van de vakbond. Denk bijvoorbeeld aan de stroming "beweging" die in de bediendencentrale van het ACV sinds kort bestaat, en die pleit voor een nieuwe christelijke arbeiderspartij. Dergelijke initiatieven, vanuit de arbeidersklasse zelf, hebben potentieel veel meer te bieden dan een electoraal samengaan van LSP, PvdA, SAP e.d.
Bovendien zijn de verkiezingen maar een campagne gelijk een ander. Op andere vlakken hebben we wel degelijk al een heleboel samenwerking met andere organisaties achter de rug, denken we recent nog aan de jongerenmars voor werk en gratis onderwijs, waarbij we vooral met het ACV en de KAJ goed hebben kunnen samenwerken. Waar komt dat verhaal eigenlijk vandaan dat LSP niet wilt samenwerken?? Want je kan wel zeggen dat andere studenten dat zeggen, maar ik vind dat geen bewijs.
Dat LSP geen arbeidersbasis en -inplanting heeft, dat komt duidelijk uit de mond van iemand die aan de zijlijn staat te roepen dat de fout bij de anderen ligt. In verschillende bedrijven zijn we vandaag bezig met bedrijfsbladen uit te brengen, bladen die opgesteld worden ism strijdbare arbeiders en vakbondsdelegees. In de nonprofitbeweging waren we duidelijk het meest aanwezig van al wat radicaal links is in de discussies over hoe de strijd vooruit te helpen. We hebben er ook een tiental actieve delegees. de PvdA was er ook, maar stond met hun petitie voor hun kiwis eigenlijk wat buiten de reele strijdbeweging. En doordat we de laatste paar maanden, agv onze jongerenmarscampagne redelijk wat arbeiders hebben kunnen lid maken, is de partij ook in alle districten bezig met de syndicale werking te structureren. Je uitspraak is dan ook totaal uit de lucht gegrepen en getuigt van weinig begrip van partij-uitbouw. Een revolutionaire partij in de fase van de primitieve accumulatie richt zich het best op jongeren, die meer open staan voor ideeen, om ze dan te vormen tot sterke revolutionaire kaders. Met de militeermachine waar we vandaag de dag over beschikken, kunnen we ons zachtjes aan meer gaan richten op radicaliserende arbeiders in de bedrijven, en ook meer agitatorisch te werk gaan.

Dat er bij andere organisaties wel progressie wordt gemaakt, dat snap ik dan weer helemaal niet. de PvdA maakt er ook geen geheim van dat hun actieve militanten verminderen, en je ziet van mijlenver dat de partijleiding serieus aan het verouderen is en er niet echt een jonge garde staat te wachten om het over te nemen. De Vonk heeft enkel nog werkende afdelingen in Oostende en Antwerpen, en ze proberen wel iets binnen de sp.a, maar ze weten ook dat als ze te luid roepen dat ze er gewoon buiten liggen. Spreek me tegen als het niet klopt, maar ter linkerzijde is het enkel LSP die vandaag de dag echt kan zeggen dat ze groeit.

Ja, maar als je ze niet kan omzetten tot electoraal geweld, dan ben je nog altijd geen stap verder.

Wel, dan moet je maar eens komen discussiëren op Nebula, daar zitten er twee die getwijfeld hadden om in de LSP te stappen (maar die nu actief zijn in de SAP & Groen!). De rest van de verhalen komen van mijn eigen universiteit (Blandijnberg, UGent), maar het gaat dan ook niet om jullie werking, wel om een vermeend dogmatisch standpunt tegenover concurrerende groeperingen. Ikzelf zoek gewoon iets waarin er toch een minimum aan intellectuele vrijheid wordt gegeven, er zijn zoveel interessante filosofen en politicologen buiten de "verplichte" lectuur (daarom dat ik ook het voorbeeld van Vorländer gaf). Desalniettemin steun ik de verscheidene groeperingen, incluis de LSP, met soms een financiële bijdrage (nog niet gebeurd bij jullie). Dus aub mij ook niet afschieten als de eeuwige criticus.
Ik sta niet aan de zijlijn, ik zit zelfs zonder eigen inbreng middenin de scène, vermits mijn familie zeer actief is in ABVV. Alleen zal ik mij niet storten in een avontuur waar ik mijn (nog) twijfels bij heb. Daarom dat Jonas zijn voorstel mij wel aansprak, veel meer potentieel. Het is dan ook geen arrivisme, maar eerder argwanendheid (misschien mijn Vlaamse inborst )

In de ABVV heb ik alleszins nog niets gemerkt, misschien heb ik mij niet voldoende ingelicht.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Ikzelf zoek gewoon iets waarin er toch een minimum aan intellectuele vrijheid wordt gegeven, er zijn zoveel interessante filosofen en politicologen buiten de "verplichte" lectuur (daarom dat ik ook het voorbeeld van Vorländer gaf).

Welke verplichte lectuur? Waarom weet ik weer van niks?

[Pie]

De toekomst voor een nieuwe brede arbeiderspartij ligt niet in het verlengde van een samenwerkingsverband tussen alles wat radicaal links is, maar wel is wel te zoeken in redicaliserende en politiserende lagen van bv basismilitanten van de vakbond. Denk bijvoorbeeld aan de stroming "beweging" die in de bediendencentrale van het ACV sinds kort bestaat, en die pleit voor een nieuwe christelijke arbeiderspartij.

oeps, even corrigeren, de beweging "beweging" bestaat al een goeie 25 jaar binnen het ACW. Is ontstaan naar aanleiding van een ACW-congres eind jaren '70 toen een niet onbelangrijke groep van het ACW tegen verdere exclusieve samenwerking met CVP was. Heeft ook nog werkgroep congresbesluiten genoemd, W-KAP, WKB,....
dus als je daar veel van verwacht, ze zijn dus ook al ettelijke jaren bezig, en zoveel is het niet vooruit geraakt. Niet dat ze niet goed bezig zijn, maar we moeten dat ook niet overdrijven.

Waar komt dat verhaal eigenlijk vandaan dat LSP niet wilt samenwerken?? Want je kan wel zeggen dat andere studenten dat zeggen, maar ik vind dat geen bewijs.

raar hé, dat dat toch overal gezegd wordt, dringend iets aan jullie imago doen, jongens. NU ik ken eerlijk gezegd wel nogal wat voorbeelden van hoe LSP'ers niet bepaald correct in fronten werken...

In de nonprofitbeweging waren we duidelijk het meest aanwezig van al wat radicaal links is in de discussies over hoe de strijd vooruit te helpen. We hebben er ook een tiental actieve delegees. de PvdA was er ook, maar stond met hun petitie voor hun kiwis eigenlijk wat buiten de reele strijdbeweging.

Ik denk dat jij persoonlijk niet echt een goed zicht hebt op de nonprofitbeweging. Anders had je wel geweten dat LBC de petitie van GVHV gewoon overgenomen heeft en dat de open brieven van Dirk Vanduppen heel aandachtig gelezen werden binnen de nonprofitbeweging had je dan ook wel geweten. MAW de PVDA heeft de non-profitbeweging een belangrijk argument gegeven om te radicaliseren. Daarmee wil ik niets afdoen van de inbreng van lsp-syndicalisten, maar toch wel eventjes je foute weergave rechttrekken.
en btw wees maar gerust, er waren binnen de nonprofitbeweging wel iets meer dan een tiental syndicalisten van de pvda actief 8)

Dat er bij andere organisaties wel progressie wordt gemaakt, dat snap ik dan weer helemaal niet. de PvdA maakt er ook geen geheim van dat hun actieve militanten verminderen, en je ziet van mijlenver dat de partijleiding serieus aan het verouderen is en er niet echt een jonge garde staat te wachten om het over te nemen.

De pvda groeit wel, er is alleen de laatste jaren een liquidatiestroom ontstaan binnen de pvda die komaf maakte met het militantisme, die de kaderopleiding verwaarloosd heeft, die de jongerenbeweging verkeerde orientaties heeft gegeven, die oa de lijst resist heeft opgeleverd, enz. Ik kan het je moeilijk verwijten dat je niet bij de pvda zit en daardoor de interne keuken niet kent, maar dat zijn de feiten. En dat er geen opvolging genoeg is door jongeren zijn, daar hoef je niet mee in te zitten, dat komt wel goed, je hoeft niet bang te zijn, alhoewel, er zijn er natuurlijk nooit genoeg.

Maar soit we hadden het over de gemeenteraadsverkiezingen...

[Pie]

aja, nog iets aanvullen over 'beweging' , de mensen die actief zijn in beweging doen hun werk al altijd op een semi-clandestiene manier binnen het ACW.
Mensen als Jan Cap en Paul Pataer zijn destijds heel kordaat eruit gesmeten

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Mijn frustratie is meer dat er wel potentieel zit in een radicaallinks project, maar dat jullie gewoon weigeren samen te werken, waardoor het nooit zal lukken. Ik ben groot voorstander van Karl Vorländer, maar ik ga niet eisen dat hij belangrijker moet zijn dan Mandel, want au fond is dat een luxeprobleem (en jullie hebben die luxe niet). Je hebt deze kritiek nu al ontelbaar keer gelezen, ik hoop dat er in de toekomst iets kan veranderd worden.

De discussie over een eenheidsfront is al vaker gevoerd. Struikelsteen is heus wel groter dan wel of niet Mandel. (Overigens, de LSP verkoopt zelf een aantal boeken van Mandel.) Maar als je samen naar verkiezingen gaat, dan moet je ook een gezamenlijke analyse, een gezamenlijke eisenbundel kunnen presenteren. En hier schort het serieus met o.a. de SAP. Bij vorige verkiezingen kwamen zij steevast met de eis 'voor een roodgroen blok tegen het blauwzwarte gevaar', waarbij de SP.a en Groen! (Agalev) er mee in wilden. Wel volgens mij was en is dit fout. Hoe kan je oppositie voeren tegen een gevoerd beleid als je je lieert met net die partijen die verantwoordelijk zijn voor dat beleid? Tot op de dag van vandaag blijft de SAP illusie koesteren in Groen!. Tot op de dag van vandaag biedt de SAP hun laatste bladzijde aan Filip De Bodt, die opkwam voor Groen, en die die bladzijde gebruikte om zijn kandidatuur te promoten.

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Welke verplichte lectuur? Waarom weet ik weer van niks?

Daarom dat ik het tussen aanhalingstekens zet, moeilijk te benoemen. Bv. Trotski zal manifest aan bod komen, als de leidraad voor de strategie. Ik heb dat niet, want ik zie valabele argumenten in zowat alle contemporaine visies.
Als je mij toelaat, vergelijk mij dan met Camus (natuurlijk dat ik nooit dat niveau zal halen, is zowat de meest briljante filosoof ooit). Deze kreeg ook een pak problemen met de harde lijn van Sartre, omdat hij enkele essentiële vragen durfde stellen over de toekomst van Sartres socialisme (in casu Leninistisch).

Vorländer duidt aan dat het communisme veel te abstracte sociologische begrippen gebruikt, mensen worden gematerialiseerd. Daarom dat hij via een neokantiaanse visie tracht het humanisme te verbinden met de grondpunten van het socialisme. Een zeer interessante visie, alleen strookt het niet echt met de oorspronkelijke uitgangspunten van het marxisme (tenzij we gaan debateren over marx' jeudig humanisme, eigenlijk nog geen definitief oordeel geveld over die periode).

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

De discussie over een eenheidsfront is al vaker gevoerd. Struikelsteen is heus wel groter dan wel of niet Mandel. (Overigens, de LSP verkoopt zelf een aantal boeken van Mandel.) Maar als je samen naar verkiezingen gaat, dan moet je ook een gezamenlijke analyse, een gezamenlijke eisenbundel kunnen presenteren. En hier schort het serieus met o.a. de SAP. Bij vorige verkiezingen kwamen zij steevast met de eis 'voor een roodgroen blok tegen het blauwzwarte gevaar', waarbij de SP.a en Groen! (Agalev) er mee in wilden. Wel volgens mij was en is dit fout. Hoe kan je oppositie voeren tegen een gevoerd beleid als je je lieert met net die partijen die verantwoordelijk zijn voor dat beleid? Tot op de dag van vandaag blijft de SAP illusie koesteren in Groen!. Tot op de dag van vandaag biedt de SAP hun laatste bladzijde aan Filip De Bodt, die opkwam voor Groen, en die die bladzijde gebruikte om zijn kandidatuur te promoten.

Wel, dat is een wel zeer dialectische kijk op de zaak. Ik geloof niet dat gereformeerde mensen mijn vijand zijn, ik zou daar best kunnen mee samenwerken. Ook is de SAP duidelijk realistischer.
Het grootste verschil is nog in de conceptualisering: eenheidsfront betekent niet dat je als 1 partij opkomt, dus ook geen eenheidspartij. Misschien daar dat het schoentje knelde voor de SAP?
Probleem is ook dat ik mij liever begeef op het theoretisch gegeven van het socialisme, de onderlinge strijd blijft voor mij nog altijd op ongeloof stuiten.