Wat is de oorzaak ? Belgen slikken steeds meer antidepressiva

[Groentje-18]

Even een beetje proberen samen te vatten en een paar beelden een beetje proberen recht te trekken.

De verschillende oorzaken van depressie die hier naar voren werden gehaald zijn tot hiertoe:

- Zichzelf niet aanvaarden
- De maatschappij eist teveel van het menselijk lichaam waardoor het begeeft onder de druk (minder tijd om dezelfde hoeveelheid werk te doen.)
- De multiculturele samenleving waardoor mensen zich minder op hun gemak zouden voelen.
- Een gevoelsloze maatschappij: mensen durven hun gevoelens niet meer te tonen.

Ik heb ooit horen zeggen dat jaloezie één van de meest onderschatte factoren van depressie is. Jaloezie op een rivaal, eventueel onbewust, en vooral niet weten hoe om te gaan met deze jaloezie zou volgens hem leiden tot depressie.

Zelf denk ik dat het vooral te maken heeft met onze maatschappijstructuur die zodanig is opgesteld zodat het lijkt alsof het ultieme en diepe gelukkig zijn alleen bereikbaar is door een ideaal dat wordt voorgespiegeld en door en door te maken heeft met maerialisme. Een ideaal dat nooit haalbaar is omdat het voortdurend wordt opgeschoven (verhoogd) naarmate we dichterbij komen.
Dit samengaande met het besef dat er mensen zijn die het ondanks vele materiële bezittingen het toch niet gemakkelijk hebben, en dat we, in een tijd waarin quasi alles te koop is ... toch één ding niet kunnen kopen en dat is geluk, liefde enzovoort ...
De maatschappij streeft als het ware voorbij de eche dingen waarin een mens zijn bevrediging en zijn zingeving kan vinden en spiegelt een inhoudsloos ideaal voor dus ... waardoor mensen opeens en te laat beseffen dat dit materialisme hun eigenlijk niet gelukkig heeft gemaakt ... en zich afvragen waar dan wel de zin in te vinden is.
Als je op zo'n moment rondkijkt in de wereld, en ziet hoeveel miserie er is ... lijkt mij de afstand tot een depressie niet zo groot meer ...

Dit is natuurlijk een heel persoonlijke lekentheorie. Maar toch schuilt volgens mij hierin één van de oorzaken.

Een andere (wel empirisch gefundeerde) oorzaak die ik vandaag nog hoorde is het feit dat mensen zich volledig toeleggen op één aspect, bijvoorbeeld volledig op hun werk, op sport of op schoolprestaties waaraan je dan ook je hele zelfwaarde ontleent en al je tijd en quasi aan besteed omdat dit voor jou het belangrijkste is. Het gevolg is dat als het in dat gebied minder gaat je je volledig gefaald voelt natuurlijk want dat was het enige waaruit jij je zelfbevestiging door jezelf en door anderen kon halen ...
Moraal van het verhaal: zorg dat je je op meerdere apsecten toelegt in je leven die je belangrijk vindt, en niet alleen op één zodat je in een put valt (depressief wordt) op de dag dat er iets misloopt met dat aspect, bijvoorbeeld door ziekte of om allerlei redenen.
Ik denk ook wel dat dit een heel belangrijk punt is.
Dit doet me denken aan de wijze raad van tante kaat die je altijd hoort als je een partner hebt 'laat je vrienden niet in de steek want je moet allebei je eigen leven behouden want als er iets misgaat in de relatie ...'. Dit is dus ook bevestigd.

[Groentje-18]

De veroordelingen naar de psychiatrie toe:

Ik vind ook dat er veel te snel medicijnen worden geslikt. Deze zorgen er natuurlijk gewoon voor dat je neurologisch substraat zodanig wordt aangepast dat je je beter gaat voelen ... het beter voelen is dus eigenlijk een ilussie want het is 'gemaakt'. Dit zou steek houden als je visie is dat het lichaam en geest puur een machinerie zijn die je kan herstellen als er iets aan hapert. Onze rijke gevoelswereld, en ook het feit dat pillen een depressie niet oplossen maar gewoon aan gevoelensondedrukknig doen, leert ons echter dat dit niet zo is.
Ik vraag me in eerste instantie af waarom dit zo veel wordt voorgeschreven:
- Ten eerste, heel belangrijk, heel veel mensen gaan eerst naar hun huisarts als ze zich minder voelen, de huisarts heeft vaak minder weet van allerlei psy-toestanden en als een 'trouwe klant' zegt dat hij niet goed kan slapen (en dat hij daar nu geen tijd voor heeft want ...) dan is de dokter al gauw geneigd hier slaapmiddelen voor voor te schrijven. Een dokter weet echter vaak niet dat een slaapstoornis een belangrijk symptoom is van een depressie en daarmee is de kous af.

- Bij antidepressiva weet ik niet hoe het precies zit ... worden ze vooral voorgeschreven door de huisdokter of door de psychiater?

- Als je naar een psychiater gaat zeg je volgens mij al op voorhand van 'kijk, mijn visie op de mens is dat lichaam en geest een machine zijn', want je hoeft niet naar een psychiater te gaan indien je geen pillen kunt nemen aangezien er psychologen voor 'het andere mensbeeld' zijn, die wel aan uitgebreide psychodiagnostiek (behoren te) doen en dan ook een gepaste behandeling geven (waarbij geen pil aan te pas komt).
- Bovendien vraag ik me ook af ... is het de psychiater die onmiddellijk met pillen over de brug komt of is het de cliënt die hierop 'aandringt'?

Verder: in veel psychiatrische centra verloopt het uiteraard triest maar het is belangrijk dat je weet dat de mensen die in de psy-wereld actief zijn dit vooral en in de eerste plaats zijn omdat ze mensen willen helpen.
Ik ben ook geen grote voorstander van de psychiatrie en ik heb beelden ervan gezien (die weliswaar uit de jaren '80 waren maar dan nog) waardoor ik zei van 'omg, daar wil ik echt nìks mee te maken hebben ...' want uiteindelijk blijkt soms dat ze ook heel weinig kunnen doen omdat mensen bv. een neurologisch probleem hebben, een stoornis die heel moeilijk te behandelen is, of gewoon vooral op zoek zijn naar een menswaardig bestaan (menselijke liefde dan vooral) ...

Dat er te weinig psychiaters, en mijns inziens zeker te weinig psychologen, zijn is waar en inderdaad een vreselijke realiteit. Zeker als je weet dat, vooral klinisch, psychologen maar moeilijk werk vinden... en dat de wachtlijst voor als je een kind hebt met autisme bijvoorbeeld twee jaar is ofzo voordat er iemand vrijkomt die het kan behandelen ... . Maar psychologen zijn actief in de gezondheidssector en het is dus vooral de overheid die voor deze sector verantwoordelijk is, en die ook voor de wedde van een psycholoog moet zorgen ... en daar knelt het schoentje blijkbaar vaak.
Ook in het hele juridische apparaat, gaande van slachtofferhulp, tot mensen die ontoerekeningsvatbaar worden verklaard en die om de twee jaar een kwartier een psychiater op bezoek krijgen (dit is realiteit), slechte opvang van ex-gevangenen die een nieuw leven willen opbouwen, ... En dan heb ik nog een heleboel categoriën uit het oog verloren.

Waar ik trouwens ook denk dat een heel groot 'ding' schort ... is het feit dat psychologische hulp niet wordt terugbetaald (!!) door de ziekenkas, terwijl naar een psychiater gaan wel wordt terugbetaald ...
Als ik dit mag zeggen ... vind ik dat de overheid dus een heel grote verantwoordelijkheid draagt inzake dit gebied en dit eigenlijk heel slecht behandelt (evenals het milieu).

[Groentje-18]

Nog iets: autisme en ADHD bestaan spijtig genoeg wel.

En rilatine is volgens mij ook geen goede behandeling hiervoor maar ik weet niet wat de alternatieven zijn en ook deze stoornis is in hetzelfde bedje ziek als die andere stoornissen: psychologische hulp wordt niet terugbetaald. Psychiatrische wel.

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door an1959

En hoeveel personen zitten er niet,die er niet op hun plaats daar zijn???
En vergeten we niet,degenen die in een gesloten afdeling geplaatst worden,
BESTAAN gewoon niet meer voor de maatschappij...
Dit tot iemand hen er met véél moeite uithaalt...

Och het zit er vol. Heb zo al enkele keren mogen werken in een psych. inst. en als je eens loopt waar de bezoekers niet lopen zie je daar veel dutsen hangen en liggen. De meesten zijn gehandicapten, dementerende mensen, andere stoornissen ook natuurlijk en natuurlijk de afdelingen "geplaatsten druggebruikers" uiteraard. Die vegen net als de anderen aan alles hun voeten en gieten de plantjes wat water terwijl hun tijd verder verloopt. Pilletjes om kalm te blijven, ééntje om te eten, ééntje om naar wc te gaan en zo nog wat anti depressiva brol bovenop en ze staan ganse dagen lazerus. Op hun heldere momenten mogen ze met de kleurboeken spelen.
Dat is zo een beetje psychiatrie van achter de muur gezien.
pff, ze lopen zo danig dwaas van al die pillen dat ze bij een beenhouwer achter schoenen gaan!

We zullen nog maar zwijgen van de cellen en de ketens aan de bedden en dergelijke. En de "chambretten" waar geen deur in zit, maar gemaakt wordt van alle kleine lapjes aan elkander genaaide brol als gordijn (deur)
Zal ook wel een therapeutische werking hebben (in één zijn portemonnee)[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Mambo on 11-10-2005 at 21:08
Reason:
--------------------------------

Och het zit er vol. Heb zo al enkele keren mogen werken in een psych. inst. en als je eens loopt waar de bezoekers niet lopen zie je daar veel dutsen hangen en liggen. De meesten zijn gehandicapten, dementerende mensen, andere stoornissen ook natuurlijk en natuurlijk de afdelingen "geplaatsten druggebruikers" uiteraard. Die vegen net als de anderen aan alles hun voeten en gieten de plantjes wat water terwijl hun tijd verder verloopt. Pilletjes om kalm te blijven, ééntje om te eten, ééntje om naar wc te gaan en zo nog wat anti depressiva brol bovenop en ze staan ganse dagen lazerus. Op hun heldere momenten mogen ze met de kleurboeken spelen.
Dat is zo een beetje psychiatrie van achter de muur gezien.
pff, ze lopen zo danig dwaas van al die pillen dat ze bij een beenhouwer achter schoenen gaan!

We zullen nog maar zwijgen van de cellen en de ketens aan de bedden en dergelijke. En de "chambretten" waar geen deur in zit, maar gemaakt wordt van alle kleine lapjes aan elkander genaaide brol als gordijn (deur)
Zal ook wel een therapeutische werking hebben (in één zijn portemonnee)[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Och het zit er vol. Heb zo al enkele keren mogen werken in een psych. inst. en als je eens loopt waar de bezoekers niet lopen zie je daar veel dutsen hangen en liggen. De meesten zijn gehandicapten, dementerende mensen, andere stoornissen ook natuurlijk en natuurlijk de afdelingen "geplaatsten druggebruikers" uiteraard. Die vegen net als de anderen aan alles hun voeten en gieten de plantjes wat water terwijl hun tijd verder verloopt. Pilletjes om kalm te blijven, ééntje om te eten, ééntje om naar wc te gaan en zo nog wat anti depressiva brol bovenop en ze staan ganse dagen lazerus. Op hun heldere momenten mogen ze met de kleurboeken spelen.
Dat is zo een beetje psychiatrie van achter de muur gezien.
pff, ze lopen zo danig dwaas van al die pillen dat ze bij een beenhouwer achter schoenen gaan![/size]

[/edit]

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Och het zit er vol. Heb zo al enkele keren mogen werken in een psych. inst. en als je eens loopt waar de bezoekers niet lopen zie je daar veel dutsen hangen en liggen. De meesten zijn gehandicapten, dementerende mensen, andere stoornissen ook natuurlijk en natuurlijk de afdelingen "geplaatsten druggebruikers" uiteraard. Die vegen net als de anderen aan alles hun voeten en gieten de plantjes wat water terwijl hun tijd verder verloopt. Pilletjes om kalm te blijven, ééntje om te eten, ééntje om naar wc te gaan en zo nog wat anti depressiva brol bovenop en ze staan ganse dagen lazerus. Op hun heldere momenten mogen ze met de kleurboeken spelen.
Dat is zo een beetje psychiatrie van achter de muur gezien.
pff, ze lopen zo danig dwaas van al die pillen dat ze bij een beenhouwer achter schoenen gaan!

We zullen nog maar zwijgen van de cellen en de ketens aan de bedden en dergelijke. En de "chambretten" waar geen deur in zit, maar gemaakt wordt van alle kleine lapjes aan elkander genaaide brol als gordijn (deur)
Zal ook wel een therapeutische werking hebben (in één zijn portemonnee)

Nogmaals ... het is de overheid die bepaald hoe de psychiatrie eruit ziet ... niet de psychiaters.

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Nogmaals ... het is de overheid die bepaald hoe de psychiatrie eruit ziet ... niet de psychiaters.

De nonnekes zeker?

[Mambo]

Het is nogal christelijk meestal, en bidden dat ze daar doen! Op hun blote knieën om de heilige geldkraan te bedanken!
Hup weeral een bolletje weg aan hun paternoster. (ieder bolletje is een gebed voor wie dat nog niet wist)

[Mambo]

En bijbouwen. Nogal wiedes, elke m² staat garant voor een meeropbrengt van vele keren de investering, die gedaan wordt door de overheid feitelijk.
Van een zelf bedruipend waterdicht systeem gesproken, dit is er wel ééntje. En tegenspreken is geheid wat extra valiums in de koffie! Zeker weten!
HAHA, leve de zotten zeggen ze daar. Hoe meer hoe liever.

[Groentje-18]

[quote=de limburgse leeuw]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Groentje18, mensen die in de psychiatrie verblijven krijgen haast nooit een psychiater te zien. En de psycholoog is ook maar een uurtje per week of zo beschikbaar. De patiënten zitten daar vooral om geld te genereren voor de ziekenhuizen, niet zozeer om over hun problemen bevraagd te worden.

Integendeel, het professionele verplegende personeel is vaak niet competent om bepaalde problemen te bespreken met de patiënt. Dat komt niet omdat zij dat niet willen, maar omdat zij dat niet kunnen door gebrek aan ervaring met de te behandelen problematieken.
HEt wordt dan gemakkelijk gemaakt om verantwoordelijkheden af te schuiven naar anderen.

Medicalisering van sociale problemen is een huidige techniek van het systeem om mensen kalm te houden. HEt is dus wel zo dat in veel psychiatrische klinieken de patiënten steevast de duurste gepatenteerde antidepressiva en neuroleptica krijgen voorgeschreven.

Zie mijn volgende berichten.

Dat laatse wat je schrijft heeft dan waarschijnlijk wel te maken met het eigenbelang van de psychiater of arts die het middel voorschrijft.[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Groentje-18 on 11-10-2005 at 21:55
Reason:
--------------------------------

[quote=de limburgse leeuw]

Zie mijn volgende berichten.

Dat laatse wat je schrijft heeft dan waarschijnlijk wel te maken met het eigenbelang van de psychiater of arts die het middel voorschrijft.[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

[quote=de limburgse leeuw]

Zie mijn volgende berichten.[/size]

[/edit]

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

En bijbouwen. Nogal wiedes, elke m² staat garant voor een meeropbrengt van vele keren de investering, die gedaan wordt door de overheid feitelijk.
Van een zelf bedruipend waterdicht systeem gesproken, dit is er wel ééntje. En tegenspreken is geheid wat extra valiums in de koffie! Zeker weten!
HAHA, leve de zotten zeggen ze daar. Hoe meer hoe liever.

Grmbl stereotypeer het asjeblieft niet zo! Ik kan er echt niet tegen.

Je moest eens weten hoeveel psy-mensen zelf bijna depressief worden toen ze zagen dat ze maar een deel van de patiënten echt konden helpen, en een heel groot deel niet ...
Het is echt niet zo gemakkelijk en evident als je denkt.
En ik kan je beloven ... als leek heb je er echt geen idee van hoe complex het allemaal in elkaar zit. Dus vooroordeel aub niet zo zonder voorkennis (van de psychiatrie, de psychologie, de psychopathologie vooral en het geweldige systeem van de overheid om de psychologie te behandelen dat tot stand is gekomen dankzij de geneeskunde).

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Grmbl stereotypeer het asjeblieft niet zo! Ik kan er echt niet tegen.

Je moest eens weten hoeveel psy-mensen zelf bijna depressief worden toen ze zagen dat ze maar een deel van de patiënten echt konden helpen, en een heel groot deel niet ...
Het is echt niet zo gemakkelijk en evident als je denkt.
En ik kan je beloven ... als leek heb je er echt geen idee van hoe complex het allemaal in elkaar zit. Dus vooroordeel aub niet zo zonder voorkennis (van de psychiatrie, de psychologie, de psychopathologie vooral en het geweldige systeem van de overheid om de psychologie te behandelen dat tot stand is gekomen dankzij de geneeskunde).

Ik veroordeel niets.
Ik stel vast. Ik zie de uittreksels van de ziekenkas, ze liggen hier ergens links of rechts van mij in één of andere map zelfs. Ik zie (zag) die jongen (gehandicapte ) 84 pillen per dag slikken (gene zever) en raar maar waar, hij zit nu in een goei home (waar ze zoveel geld niet krijgen) en kijk, hij is genezen! Hoera, nochtans we zijn niet naar lourdes geweest. Gehandicapt blijft die jongen voor het leven, niks aan te doen.
Dus poten af stelletje geldwolven, zijn gezondheid ging zienderogen achteruit van al die pillen en hij werd zo vet als een os daarvan. 1 keertje is hij bij een psych geweest, 5 minuten of zo. Daarna was het een lopende rekening voor die vent.
En de verpleging in de psychiatrie waar hij tijdelijk zat in afwachting van een home (daar zitten ze dan dus) was zo danig goed dat hij zijn broek averechts aanhad, dus zijn tiret van voor zat op zijn gat vanachter! Zo liep die daar rond! Dat is echt waar en niet één keertje maar wekelijks was dat zo.
Hierzie; broeders van liefde!

Ah groentje, je zal het nog wel zien ooit en eens terug denken aan die mambo dat hij er nog zover niet naast zat.

[Groentje-18]

Over de verplegers van de psychiatrie kan ik niet spreken.
Maar het is toch logisch dat zij niet opgeleid zijn om therapie of counseling te geven?

En het feit dat die jongen geen psychiater of psycholoog kan zien heeft echt alles te maken met de overheid die te laks is om meer mensen gespecialiseerd in de psy-toestanden aan te pakken zodat ze meer tijd hebben per persoon.
Die schrijnende toestanden doen zich niet alleen voor bij de blijvend mentaal of fysiek gehandicapten helaas. Dat kan ik onderschrijven.

Lees anders die vrij lange post hier die ik hoopte niet voor niets te schrijven over het veroordelen van de psychiatrie en psychologie zoals ik dat hier zag gebeuren.

[Mambo]

Maar nee, dat heeft alles te maken met het feit dat de psych daar geen tijd voor wil vrijmaken. Tenslotte weet hij net zoals ieder ander dat het toch geen avance is!
Uiteraard er zijn veel andere gevallen die wel nuttig zijn. Maar terzijde van dat werkelijke is er een serieuze schijnbeweging die alles enorm financiert, zonder resultaat.

[an1959]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Nogmaals ... het is de overheid die bepaald hoe de psychiatrie eruit ziet ... niet de psychiaters.

Kun je me dat eens uitleggen,groentje.
Ik kan je niet volgen,sorry.

[de limburgse leeuw]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Even een beetje proberen samen te vatten en een paar beelden een beetje proberen recht te trekken.

De verschillende oorzaken van depressie die hier naar voren werden gehaald zijn tot hiertoe:

- Zichzelf niet aanvaarden
- De maatschappij eist teveel van het menselijk lichaam waardoor het begeeft onder de druk (minder tijd om dezelfde hoeveelheid werk te doen.)
- De multiculturele samenleving waardoor mensen zich minder op hun gemak zouden voelen.
- Een gevoelsloze maatschappij: mensen durven hun gevoelens niet meer te tonen.

Ik heb ooit horen zeggen dat jaloezie één van de meest onderschatte factoren van depressie is. Jaloezie op een rivaal, eventueel onbewust, en vooral niet weten hoe om te gaan met deze jaloezie zou volgens hem leiden tot depressie.

Zelf denk ik dat het vooral te maken heeft met onze maatschappijstructuur die zodanig is opgesteld zodat het lijkt alsof het ultieme en diepe gelukkig zijn alleen bereikbaar is door een ideaal dat wordt voorgespiegeld en door en door te maken heeft met maerialisme. Een ideaal dat nooit haalbaar is omdat het voortdurend wordt opgeschoven (verhoogd) naarmate we dichterbij komen.
Dit samengaande met het besef dat er mensen zijn die het ondanks vele materiële bezittingen het toch niet gemakkelijk hebben, en dat we, in een tijd waarin quasi alles te koop is ... toch één ding niet kunnen kopen en dat is geluk, liefde enzovoort ...
De maatschappij streeft als het ware voorbij de eche dingen waarin een mens zijn bevrediging en zijn zingeving kan vinden en spiegelt een inhoudsloos ideaal voor dus ... waardoor mensen opeens en te laat beseffen dat dit materialisme hun eigenlijk niet gelukkig heeft gemaakt ... en zich afvragen waar dan wel de zin in te vinden is.
Als je op zo'n moment rondkijkt in de wereld, en ziet hoeveel miserie er is ... lijkt mij de afstand tot een depressie niet zo groot meer ...

Dit is natuurlijk een heel persoonlijke lekentheorie. Maar toch schuilt volgens mij hierin één van de oorzaken.

Een andere (wel empirisch gefundeerde) oorzaak die ik vandaag nog hoorde is het feit dat mensen zich volledig toeleggen op één aspect, bijvoorbeeld volledig op hun werk, op sport of op schoolprestaties waaraan je dan ook je hele zelfwaarde ontleent en al je tijd en quasi aan besteed omdat dit voor jou het belangrijkste is. Het gevolg is dat als het in dat gebied minder gaat je je volledig gefaald voelt natuurlijk want dat was het enige waaruit jij je zelfbevestiging door jezelf en door anderen kon halen ...
Moraal van het verhaal: zorg dat je je op meerdere apsecten toelegt in je leven die je belangrijk vindt, en niet alleen op één zodat je in een put valt (depressief wordt) op de dag dat er iets misloopt met dat aspect, bijvoorbeeld door ziekte of om allerlei redenen.
Ik denk ook wel dat dit een heel belangrijk punt is.
Dit doet me denken aan de wijze raad van tante kaat die je altijd hoort als je een partner hebt 'laat je vrienden niet in de steek want je moet allebei je eigen leven behouden want als er iets misgaat in de relatie ...'. Dit is dus ook bevestigd.

Wel Groentje18, ik vind dit een prachtige posting van jou. HEt omschrijft heel goed wat er gebeurt met de mensen. Ze voelen zich niet thuis in hun omgeving. Daarvoor zijn er verschillende oorzaken aan te wijzen, waarvan je er al een aantal correct opnoemt.

Het zijn de prestatiemaatschappij en het materialisme die de mensen ziek maken, alsook de vele uitsluitingsmechanismes die worden toegepast op iedereen die niet bereid is of hoe dan ook, op een andere wijze, niet in staat is
om zich te conformeren aan de hoge eisen die er vandaag aan een mens gesteld worden.

Daarbij heeft men geen enkele aandacht meer voor de natuur of het wezen van de mens, integendeel, men tracht die natuur of dat wezen te deconstrueren en zodanig te relativeren dat hij eigenlijk niet meer bestaat. Ook in de industrie wordt de werker bekeken als een 'robot' die een maximum rendement moet halen uit een minimum van tijd. Het taylorisme is daar een goed voorbeeld van.
Daarbij heeft men geen enkele aandacht meer voor de mens en zijn talenten of capaciteiten op zich, maar alleen nog voor de economische en financiële rentabiliteit binnen de neoliberale eenheidsmarkt en de globaliserende economie.
Het probleem is eenvoudiger gezegd dat er aan alle mensen een prijskaartje en een kostenplaatje hangt. En dat is waaraan het belang van die mensen wordt afgemeten. Dat is natuurlijk helemaal verkeerd, want zo gaan er belangrijke talenten en eigenschappen van mensen helemaal niet gehonoreerd worden, slechts wat onmiddellijk bijdraagt tot de 'economische ontwikkeling' en het proces van 'winstnemen' krijgt een erkenning.

Alle andere mensen, die niet meekunnen of meewillen in deze financieel-economisch-utilitaristische beschouwing van het leven worden op een zijspoor gezet. Dan verdwijnt het prijskaartje en blijft er alleen een kostenplaatje over. Op die manier wordt een steeds groter deel van de werkende en niet-werkende bevolking buitenspel gezet, als toeschouwers aan de zijlijn. Nu zijn er al 16 % mensen in België die aan die zijlijn staan. En zij dreigen op korte en middellange termijn versterkt te worden door een leger aan nieuwe werklozen t.g.v. delocaliseringen en herstructureringen.

De zgn. 'kenniseconomie' van gespecialiseerd spitstechnologisch onderzoek is niet voor iedereen weggelegd, waardoor er weinig hoop bestaat dat de arbeiders van gisteren de managers en onderzoekers van morgen zullen zijn.

[de limburgse leeuw]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

De veroordelingen naar de psychiatrie toe:

Ik vind ook dat er veel te snel medicijnen worden geslikt. Deze zorgen er natuurlijk gewoon voor dat je neurologisch substraat zodanig wordt aangepast dat je je beter gaat voelen ... het beter voelen is dus eigenlijk een ilussie want het is 'gemaakt'. Dit zou steek houden als je visie is dat het lichaam en geest puur een machinerie zijn die je kan herstellen als er iets aan hapert. Onze rijke gevoelswereld, en ook het feit dat pillen een depressie niet oplossen maar gewoon aan gevoelensondedrukknig doen, leert ons echter dat dit niet zo is.

Juist, en mensen die in de psychiatrie gaan zitten doen dat vaak met de hoop hun problemen bespreekbaar te maken en desgevallend te overwinnen en op te lossen. De realiteit leert echter dat dat niet gebeurt. Liever schrijft men medicatie voor en laat de mensen al slikken voordat ze naar de therapie gaan. En dan zegt men: 'praat over je gevoelens'. Maar die zijn op dat moment uitgeschakeld. En meestal weten de meesten dan niet meer wat zeggen, ze flippen af en toe wel eens uit in de groep, maar verder komt het niet. HEt probleem wordt dus niet aangevat en het personeel weet dat ook. Als je je gevoelens en woede en angst en verontwaardiging en alles wat een mens zoal kan voelen, onderdrukt met neuroleptica (vergif voor de meeste mensen) en antidepressiva en kalmeer-en slaappillen, wat denk je dat je dan nog gaat vertellen over je problemen ?
In groepssessies valt het ook op dat de sessie steeds gedaan is als er werkelijk over de dingen gesproken wordt en men komt dicht bij een ontknoping. Het smoesje is dan "de patiënten zijn er niet klaar voor", de sessie is afgelopen, het is tijd, we moeten helaas stoppen. Nee, ik vind dat het net een moment is om door te doen, omdat genezing en inzicht dan dichtbij zijn.

Ik vraag me in eerste instantie af waarom dit zo veel wordt voorgeschreven:
- Ten eerste, heel belangrijk, heel veel mensen gaan eerst naar hun huisarts als ze zich minder voelen, de huisarts heeft vaak minder weet van allerlei psy-toestanden en als een 'trouwe klant' zegt dat hij niet goed kan slapen (en dat hij daar nu geen tijd voor heeft want ...) dan is de dokter al gauw geneigd hier slaapmiddelen voor voor te schrijven. Een dokter weet echter vaak niet dat een slaapstoornis een belangrijk symptoom is van een depressie en daarmee is de kous af.

De realiteit Groentje-18, is dat de meeste mensen depressief zijn of dreigen het te worden. HEt is een teken des tijds en alles loopt naar zijn einde toe. Onbewust weet iedereen dat wel, maar de meesten verkiezen om het niet te weten en een ultieme poging te doen om zich te conformeren aan de maatschappij met al haar regeltjes en wettekes en frustraties en bureaucratieën en financiële bullshit en rekeningen enzovoorts. Maar dat is net wat hen ziek maakt, helaas.

- Bij antidepressiva weet ik niet hoe het precies zit ... worden ze vooral voorgeschreven door de huisdokter of door de psychiater?

De 'behandeling' begint meestal bij de psychiater. Die tracht meteen om je probleem te medicaliseren. Meestal proberen ze meteen om je de duurste antidepressiva van allemaal voor te schrijven, terwijl er vele honderden zijn die niet meer onder patent staan en die hetzelfde doen. Een tijdje terug was dat Cipramil, momenteel kan dat alweer een andere zijn, ik weet het niet, ik pak die rotzooi liever niet meer.
Vervolgens, als je hierin bent meegegaan, krijg je het verzoek (omdat je toch nog iets extra nodig hebt) om mee te doen aan een onderzoek-vragenlijst over een bepaald medicament dat je dan wordt voorgeschreven. Dit moet je dan nemen en naderhand (maanden later) mag je de vragenlijst proberen in te vullen en vertellen hoe ziek je ervan geworden bent. Als je tegen die tijd de vragen nog kan lezen, tenminste. Een paar weken Solian was voldoende om zelfs niet meer te kunnen opstaan en in slaap te vallen in elke sessie. Nou ja, slapen, eigenlijk ben je gewoon zo ellendig dat je wil sterven.

- Als je naar een psychiater gaat zeg je volgens mij al op voorhand van 'kijk, mijn visie op de mens is dat lichaam en geest een machine zijn', want je hoeft niet naar een psychiater te gaan indien je geen pillen kunt nemen aangezien er psychologen voor 'het andere mensbeeld' zijn, die wel aan uitgebreide psychodiagnostiek (behoren te) doen en dan ook een gepaste behandeling geven (waarbij geen pil aan te pas komt).

Dat klopt grotendeels. Maar van de 'psychologen' heb ik ook niet echt een heel goed beeld. Daarvoor zie je ze te weinig en door de pillen die je iedere dag neemt kun je die gesprekken ook niet altijd voeren zoals het moet. Maar het valt meestal beter mee om te praten dan om pillen te slikken.

- Bovendien vraag ik me ook af ... is het de psychiater die onmiddellijk met pillen over de brug komt of is het de cliënt die hierop 'aandringt'?

Beide. Meestal ben je bij opname 'verplicht' om iets te gaan pakken. Meestal begint het met te zeggen dat je mag weigeren (voordat je binnen bent), maar als je eenmaal 'zit', dan zal men constante druk blijven uitoefenen om je toch maar iets te laten nemen. Meestal grijpt men dan een klein voorval aan om te zeggen: 'wij zijn van mening dat U toch iets zult moeten nemen, omdat.....". Patiënten die te goeder trouw zijn zullen daar snel op ingaan. HEt bewijst immers dat ze 'ziek' zijn en ze nemen die pillen omdat ze denken ervan te genezen (zo is hen dat geleerd).
Er zijn ook patiënten die er zelf om vragen, meestal zijn dat mensen met een verslavingsprobleem. Die gaan dan, als ze in de psychiatrie zitten, proberen om zoveel mogelijk te slapen. En daarom pakken ze dan zoveel mogelijk Valium en Seresta en dat soort dingen.

Verder: in veel psychiatrische centra verloopt het uiteraard triest maar het is belangrijk dat je weet dat de mensen die in de psy-wereld actief zijn dit vooral en in de eerste plaats zijn omdat ze mensen willen helpen.

Ik heb daar zo mijn twijfels bij. Soms zijn er wel mensen onder het verplegend personeel die het werkelijk goed menen. Meestal zijn dat dan stagiairkes van de verpleegsterschool die nog niet geleerd hebben dat ze de patiënten moeten laten vegeteren en vooral niet mee praten als het niet nodig is, behalve af en toe een kaartje leggen of een oppervlakkig praatje over het 'weer'. Als zo een meisje (of jongen) dan door de therapeuten en verpleging op de vingers getikt wordt heeft ze haar les weer geleerd. Patiënten mijden dus.

Ik ben ook geen grote voorstander van de psychiatrie en ik heb beelden ervan gezien (die weliswaar uit de jaren '80 waren maar dan nog) waardoor ik zei van 'omg, daar wil ik echt nìks mee te maken hebben ...' want uiteindelijk blijkt soms dat ze ook heel weinig kunnen doen omdat mensen bv. een neurologisch probleem hebben, een stoornis die heel moeilijk te behandelen is, of gewoon vooral op zoek zijn naar een menswaardig bestaan (menselijke liefde dan vooral) ...

Hier staat iets belangrijks in: LIEFDE is GENEZING. En meestal klopt het ook. En als liefde geen genezing zou zijn, dan zal het toch de ziekte al minder zwaar te dragen maken.
Natuurlijk zijn er verschillende afdelingen in een psychiatrie. Er is één afdeling waar de gevaarlijke bandieten en zo zitten, en de kinderverkrachters. Die is goed afgesloten en daar kom je niet zomaar binnen of buiten.

Dan is er meestal nog een afdeling waar de probleemjongeren zitten, de moeilijk handelbare mensen die af en toe gewelddadig worden ook. Maar niet de echte bandieten.

Dan is er nog een afdeling waar de bejaarde en demente patiënten zitten. Dat zijn de werkelijk hulpbehoevenden natuurlijk, die niet voor zichzelf kunnen opkomen, niets meer weten, of nooit normaal zijn geweest ook, die nooit hebben leren spreken of denken.

Dan is er nog een afdeling waar de zware drugsgebruikers en verslaafden terecht kunnen. De omstandigheden daar zijn meestal niet om over naar huis te schrijven. HEt is meestal de zwaarste afdeling.

En dan is er nog een afdeling soms, waar de 'min of meer normale mensen' zitten die in een dip zitten, een depressie hebben, willen praten over hun problemen, hun jeugd willen verwerken, etc. Daar word je dan langere tijd in 'observatie' gehouden. Veel mensen stranden daar en plegen er zelfmoord enzomeer, door de problemen die ze hebben en door het feit dat er zich, behalve de andere patiënten, niemand om hen bekommert.

Dat er te weinig psychiaters, en mijns inziens zeker te weinig psychologen, zijn is waar en inderdaad een vreselijke realiteit.

Daarom denk ik dat mensen die zelf problemen hebben of gehad hebben ook de meeste hulp kunnen bieden aan anderen. Psychiaters zijn er basically om dossiers op te stellen en medicijnen voor te schrijven. Er wordt amper naar je geluisterd, behalve bij de intake.
Psychologen zijn dan meestal weer jongens en meiskes die van de universiteit komen en die wel iets weten van theorie, maar die meestal geen flauw begrip hebben van de werkelijke problemen van de mensen waarmee ze praten. Een diploma is gewoonlijk een teken van incompetentie, waar het drankproblemen, drugsproblemen, familiale problemen, prostitutie, agressie, armoede, bureaucratische rompslomp en zo meer betreft.
Daar kunnen ze uiteraard niks aan doen, dat ze meestal zelf nooit veel meegemaakt hebben, maar het maakt hen eigenlijk ongeschikt want een psycholoog moet zich een begrip kunnen vormen van de persoon. En dat kan volgens mij altijd beter door ervaring en inlevingsvermogen dan door cursusmateriaal.

Zeker als je weet dat, vooral klinisch, psychologen maar moeilijk werk vinden... en dat de wachtlijst voor als je een kind hebt met autisme bijvoorbeeld twee jaar is ofzo voordat er iemand vrijkomt die het kan behandelen ... . Maar psychologen zijn actief in de gezondheidssector en het is dus vooral de overheid die voor deze sector verantwoordelijk is, en die ook voor de wedde van een psycholoog moet zorgen ... en daar knelt het schoentje blijkbaar vaak.

Natuurlijk is dat weer het verhaal van het prijskaartje en het kostenplaatje. Aan een psycholoog hangt een hoog prijskaartje (voor de overheid) en de mensen die zij tegenkomen in de psychiatrie zijn al grotendeels of helemaal afgeschreven en niet meer van 'maatschappelijk nut'. En daarom zal men het geld liever cadeau doen aan multinationals i.p.v. mensen te behandelen.

Die behandeling is trouwens niet meer mogelijk omdat de mensen ziek worden door de maatschappij waarin ze leven. Wie uit de psychiatrie komt is meestal nog minder gewapend tegen het dagelijks leven als iemand die de buitenwereld beter kent. Mensen genezen zou inhouden dat zij de huidige levensstijl verwerpen en daar iets aan veranderen zodat de mensen niet meer ziek worden in deze wereld, en dat doet men niet graag.

Ook in het hele juridische apparaat, gaande van slachtofferhulp, tot mensen die ontoerekeningsvatbaar worden verklaard en die om de twee jaar een kwartier een psychiater op bezoek krijgen (dit is realiteit), slechte opvang van ex-gevangenen die een nieuw leven willen opbouwen, ... En dan heb ik nog een heleboel categoriën uit het oog verloren.

Dit klinkt realistisch. Slachtofferhulp ? Vergeet het maar. Er is in dit land alleen daderhulp, geen slachtofferhulp van enige betekenis.
De reclassering zal ook wel falen, maar daar heb ik me nog niet zo in verdiept.
Mensen die in de psychiatrie terechtkomen hebben als ze weer buiten komen het gevoel dat ze nog meer in een isolement belanden. En meestal klopt dat ook. Vrienden en familie laten je vaak vallen als je in de psychiatrie zit. En begin maar eens naar een baan te zoeken als de personeelschef vraagt wat je de afgelopen twee jaar gedaan hebt, bijvoorbeeld.

Waar ik trouwens ook denk dat een heel groot 'ding' schort ... is het feit dat psychologische hulp niet wordt terugbetaald (!!) door de ziekenkas, terwijl naar een psychiater gaan wel wordt terugbetaald ...

Lees het boek : 'De Cholesteroloorlog' van Dirk Van Duppen, en je zal vrij snel begrijpen hoe dat komt. Een psycholoog schrijft geen medicatie voor, een psychiater wel.

Als ik dit mag zeggen ... vind ik dat de overheid dus een heel grote verantwoordelijkheid draagt inzake dit gebied en dit eigenlijk heel slecht behandelt (evenals het milieu).

Weer raak. Als men de wereld wil redden van de ondergang en ook de mensen wil redden van de (psychologische) ondergang, zal er veel moeten veranderen. Eigenlijk is daar een wereldrevolutie voor nodig, en dan nog....

We zijn zo ver van de natuur (en ook van de menselijke natuur en eigenheid en van onze eigen persoon) vervreemd dat het leven heel ongezond wordt. En dat we allemaal doorflippen vroeg of laat.

[de limburgse leeuw]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Nog iets: autisme en ADHD bestaan spijtig genoeg wel.

En rilatine is volgens mij ook geen goede behandeling hiervoor maar ik weet niet wat de alternatieven zijn en ook deze stoornis is in hetzelfde bedje ziek als die andere stoornissen: psychologische hulp wordt niet terugbetaald. Psychiatrische wel.

Er zijn zoveel 'syndromen' die men moet medicaliseren, zo zegt men. ADHD is er eentje dat volgens mij nauwelijks bestaat. Vroeger heette dat 'hyperactief zijn', je kent dat wel, kinderen die altijd haantje de voorste waren en veel lawaai maakten op school, niet konden stilzitten enz...

Tegenwoordig mag dat niet meer: op school worden er een heleboel kinderen doorverwezen die een beetje te druk zijn. En die krijgen dan RITALIN (ik vermoed dat je dat bedoelde) om ze lekker rustig te houden. Dan zijn ze de ouders en de leraren niet meer tot last.
Op die manier creëert de farmaceutische industrie in samenwerking met de artsen en psychiaters een markt van toekomstige gebruikers voor hun produkten. En wat is er dan handiger dan de kinderen alvast te verslaven aan kalmerende middelen ?

[de limburgse leeuw]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Nogmaals ... het is de overheid die bepaald hoe de psychiatrie eruit ziet ... niet de psychiaters.

De overheid kan de psychiatrie ook gebruiken als politiek wapen. Dat gebeurde in bepaalde communistische en ook kapitalistische dictaturen. Naar mijn gevoel is men weer die weg op aan het gaan.

Het zijn natuurlijk de meest fantasievolle, meest gevoelige en meest kunstzinnige types van mensen die het eerst ziek worden in de maatschappij. Zij belanden dan vaak sneller in de psychiatrie als anderen. Maar zo ontneemt de maatschappij zichzelf de kans om te evolueren, want alleen de 'homo economicus' wordt nog als 'normaal', d.w.z. 'genormeerd' gezien. Alle anderen vallen buiten categorieën, buiten de profielen die door bedrijfspsychologen zijn opgezet.

De meer cybernetisch geadapteerden, de gerobotiseerden, de sleur-mensen van alledag verdringen alles en slagen er voorlopig nog in zich aan te passen aan de technische en ronduit asociale normen die hen worden opgelegd. Zij proberen zich geen vragen te stellen omdat ze onbewust al weten dat ze dan 'gek' zullen worden. En zo sukkelen ze verder het leven door, totdat ze doorhebben dat hun leven haast voorbij is en dat het niks bevredigends geworden is. Dat is ook een van de voornaamste oorzaken van de verzuring.

[de limburgse leeuw]

[quote=Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw

Zie mijn volgende berichten.

Dat laatse wat je schrijft heeft dan waarschijnlijk wel te maken met het eigenbelang van de psychiater of arts die het middel voorschrijft.

Juist ja, alle snoepreisjes en cadeau's allerhande die de vertegenwoordigers van de multinationals meebrengen voor hen, hun vrouwen en kinderen.

[de limburgse leeuw]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Ik veroordeel niets.
Ik stel vast. Ik zie de uittreksels van de ziekenkas, ze liggen hier ergens links of rechts van mij in één of andere map zelfs. Ik zie (zag) die jongen (gehandicapte ) 84 pillen per dag slikken (gene zever) en raar maar waar, hij zit nu in een goei home (waar ze zoveel geld niet krijgen) en kijk, hij is genezen! Hoera, nochtans we zijn niet naar lourdes geweest. Gehandicapt blijft die jongen voor het leven, niks aan te doen.
Dus poten af stelletje geldwolven, zijn gezondheid ging zienderogen achteruit van al die pillen en hij werd zo vet als een os daarvan. 1 keertje is hij bij een psych geweest, 5 minuten of zo. Daarna was het een lopende rekening voor die vent.
En de verpleging in de psychiatrie waar hij tijdelijk zat in afwachting van een home (daar zitten ze dan dus) was zo danig goed dat hij zijn broek averechts aanhad, dus zijn tiret van voor zat op zijn gat vanachter! Zo liep die daar rond! Dat is echt waar en niet één keertje maar wekelijks was dat zo.
Hierzie; broeders van liefde!

Ah groentje, je zal het nog wel zien ooit en eens terug denken aan die mambo dat hij er nog zover niet naast zat.

Ik geloof u mambo. Daarbij, het averechts en binnenstebuiten aandoen van kleren heb ik ook al bij een aantal mensen meegemaakt. Volgens mij worden die vooral zo door de LEXOTAN.