BUB: aanslagen tonen onwerkbaarheid federalisme aan

[Politics.be]

De in België voorbereide aanslagen van Parijs waren vooreerst een grote menselijke catastrofe. Bovendien tonen zij de onbekwaamheid van deBelgische politieke klasse aanom de veiligheid in onze kleine meertalige staat te garanderen, een staat die door het taalfederalisme politiek verscheurd en ontwricht is, wat nu ook in de buitenlandse pers wordt erkend.

1. De N-VA: een zielige en populistische partij

De Antwerpse burgemeester Bart De Wever en voorzitter van de N-VA heeft niet geaarzeld om de moordpartijen in Parijs van 13 november ll. schaamteloos voor zijn anti-Belgische doeleinden te gebruiken. In De Gazet van Antwerpen (16 november 2015) verklaarde hij o.a. dat de Senaat moest worden afgeschaft om die middelen in de staatsveiligheid te investeren.

Allereerst is de voorzitter van een partij die predikt om de Belgische staat te vernietigen wel bijzonder slecht geplaatst om uitspraken te doen over de Belgische staatsveiligheid. Hij wil de staat immers zelf kapot maken. De Wever is dus een hypocriet.

SenaatBovendien verzwijgt de man de immense kost van de gewesten en gemeenschappen met hun vijf parlementen en regeringen, die de burger jaarlijks 10 miljard euro kosten. Deze nutteloze “deelstaten”, die de N-VA nog sterker wil maken, zorgen ervoor dat de centrale staat te weinig middelen heeft om belangrijke taken, zoals veiligheid en justitie, uit te oefenen. Bovendien pleit de N-VA al lang voor de afschaffing van de Senaat: als het niet is om “de staatsveiligheid te versterken”, vindt de separatistische partij wel een ander excuus om de senaat af te schaffen. De Senaat is sedert 1993 en zeker sinds de laatste (ongrondwettelijke!) “staatshervorming” van 2011 inderdaad fel verzwakt. Voor de B.U.B. moet de Senaat daarentegen versterkt worden om de kwaliteit van het wetgevende werk te verhogen. Niet zo bij de N-VA, die van de bloedige terroristische aanslag in Parijs gebruikt maakt om een Belgisch symbool aan te vallen, alsof het één iets met het ander te maken zou hebben. Bovendien zou een staatshervorming om de Senaat af te schaffen ten vroegste in 2019 kunnen plaatsvinden. Niet meteen morgen dus. Kortom, De Wever is een goedkope populist.

In hetzelfde interview uitte De Wever ook wat gratuite kritiek op de “versnipperde” politiediensten in Brussel. Dat is wel het toppunt. Uitgerekend een separatistische partij die ondermeer de politie, de civiele veiligheid en de brandweer wil regionaliseren klaagt versnippering aan !



2lo58xtOp de koop toe krijgt de staatsgevaarlijke en fundamentalistische N-VA voor haar haatproza tegen de zogenaamde “Walen” en de “vluchtelingen” (of “de moslims”) miljoenen euro’s aan dotaties. Dat is een vorm van officiële steun aan – niet-gewelddadig – terrorisme tegen de Natie.

2. De buitenlandse pers bekritiseert het federalisme

De buitenlandse media, in schril contrast met de “onze”, beseffen wel degelijk wat het échte probleem is in België. Zo wees de Duitse krant Die Welt d.d. 16 november 2015 het lakse Belgische beleid met de vinger, evenals de zwakte van ons land zelf dat verscheurd is door staatshervormingen en politiek-communautaire twisten. Volgens het blad (dat De Wever een rechtse populist noemt die zijn separatistisch streven wil legitimeren door te wijzen op het falende Belgische justitiebeleid), vergemakkelijkt deze structurele zwakheid de opkomst van het radicaal salafisme. De radiozender Deutschlandfunk was op 17 november 2015 nog duidelijker over het Belgisch federalisme, dat het als « unfähig » (ongeschikt) bestempelde.

Maar volgens het discours van het regerende deel van de particratie (wat men in het particratische jargon de “meerderheid” noemt) zou het probleem zich beperken tot Brussel, zelfs tot Molenbeek. Volgens haar zou de hele problematiek kunnen herleid worden tot de 19 zgn. Brusselse “baronnieën” alsof het taalfederalisme een modern en efficiënt systeem zou zijn dat in staat was grootschalige problemen op te lossen.

De invloedrijke Amerikaanse nieuwspublicatie Politico benadrukte dat verschillende oorzaken het mogelijk maakten dat de aanslagen op amper een paar kilometer van de Europese instellingen gepland werden. Onder die oorzaken lezen we als eerste en belangrijkste: “Belgium has eight parliaments . Never mind that these bodies often do not communicate with each other or share information. The Belgian constitution enables a peculiar Belgian national condition of encouraging those with power to “look the other way” when an intractable problem emerges” (politico.eu, 18.11.15). M.a.w. België is zodanig versnipperd over gewesten en gemeenschappen, die niet met elkaar communiceren, dat een efficiënt beleid onmogelijk wordt. Elk normaal mens ziet dit, behalve de particraten in België en hun slaafse media.

eur3. Het (con)federalisme en het separatisme zijn de grote verliezers in België

Op paradoxale wijze, ondanks het enorme menselijke lijden, hebben de aanslagen van Parijs de politieke eenheid van België versterkt. Zelfs eerste minister Charles Michel heeft in de Kamer van Volksvertegenwoordigers op 19 november 2015 een oproep aan de deelstaten gedaan om de krachten te verenigen tegen het terrorisme. Bovendien, net zoals de E.U. zich reeds verzet tegen het uiteenvallen van lidstaten (Spanje, Groot-Brittannië, België) gaat ze zich nu nog meer tegen de splitsing van België verzetten. Het einde van België zou immers de onveiligheid in ons land alleen maar doen toenemen.

Het internationale terrorisme heeft in zekere zin het federalisme en het separatisme in België oubollig gemaakt.

4. Het separatistisch moeras en unitaristische oplossingen

Ondertussen komt het federalistische wanbeleid steeds meer aan het licht. Zo geeft Johan Leman, voormalig directeur van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijdingen (het CGKR), dat vandaag “geïnterfederaliseerd” is (sic), aan dat het integratiecentrum te Molenbeek, « Le Foyer » genaamd, de subsidie die het van de “Vlaamse” gemeenschap verkreeg, kwijtspeelde omdat die meende dat “Le Foyer” niet meer noodzakelijk was en dat enkel nieuwe inwijkelingen nog een investering waard waren. Dit is opnieuw een staaltje van dat beroemde “goede” “Vlaamse” bestuur…

Bovendien dragen de splitsing van het parket van het gerechtelijk arrondissement BHV en het schrijnend gebrek aan geldmiddelen van de nationale diensten zoals politie, justitie, leger en brandweer (een rechtstreeks gevolg van de ontelbare staatshervormingen) alleen maar bij tot het onwerkbaarheid van het staatsysteem en dus de onveiligheid.

2_MIssions SCDe B.U.B. wenst daarentegen dat politie, brandweer, civiele bescherming en parket provinciaal bestuurd en nationaal gecoördineerd worden. Daarbij hoort natuurlijk ook een hereniging van de provincie Brabant.

Tot slot kan men zich terecht de vraag stellen of de voortdurende aanvallen op de Belgische staat vanwege de particratie en de media de haat bij bepaalde allochtonen tegen België niet aanwakkeren, buiten natuurlijk het feit dat immigranten vaak geviseerd worden door racistische partijen zoals de N-VA of het VB. Dit etnisch racisme wordt in zekere zin voorafgegaan en gebanaliseerd door het taalracisme dat op basis van het door de particratie gecreëerde federalisme geïnstitutionaliseerd werd.

5. Besluit

De veiligheidsmalaise zit diep en raakt aan de hele Belgische federale staatsstructuur. Bovendien is de amateuristische wijze waarop flaminganten en wallinganten in België aan politiek doen een teken van hun wanhoop ondanks de massale aandacht die ze dagelijks van hun media krijgen. Ze weten immers dat hun ideologieën gebaseerd zijn op leugens en verzwijgingen. Maar stilaan beginnen de Belgische burgers te snappen dat ze door deze schaamteloze particraten en separatisten bedrogen worden.

Bron: politics.be