Negatieve economische voetafdruk = 1 kind politiek

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Gelukkoos

Ik ben geen econoom, maar je hebt toch ook geldverkeer heen en weer over de grenzen. Centen die binnenkomen (door bijvoorbeeld export) is altijd een goede zaak. Landen die veel moeten importeren zien hun geld over de grenzen verdwijnen. Wat moet Van Rompuy toch een hoofd hebben ?

Gelukkig ben je geen 'econoom', dan kan je nog normaal denken. Wat die geldstromen betreft, zie wat er ons te wachten staat in onderhavig exploot. Er zal iets meer innovatie nodig zijn om dat te vermijden, een herscholing in economische basisbegsinselen zou al een stap in de goede richting zijn, we vrezen echter of dat ook zal lukken.

Een derde negatieve attractor

Oppervlakkig bezien is de onhoudbaarheid van de groei in de economie van de wereld niet opvallend. Ondanks problemen, periodieke crises en door schokken veroorzaakte interrupties houdt de economische groei aan, althans, in monetaire termen . De nabije toekomst ziet er dan ook zonnig uit. Voor en na 2004, een jaar met de beste mondiale groei sinds dertig jaar, heeft het Internationaal Monetair Fonds een groeiprognose van 4,3 procent voor de komende jaren gepubliceerd.

Kritisch bezien wordt het echter duidelijk dat de huidige groeipatronen – geconcentreerd in de Verenigde Staten, China en een paar Aziatische economieën – niet in stand te houden zijn. Ze verstoren het evenwicht in de internationale economie in ernstige mate. Zo eenvoudig mogelijk gezegd, de VS consumeren te veel en exporteren te weinig. China en de andere Aziatische landen daarentegen consumeren te weinig en exporteren teveel. Het gevolg is dat de VS een tekort op de handelsbalans hebben. De waarde van de geïmporteerde goederen is veel groter dan de waarde van de goederen die zij exporteren. Voor China en de andere Aziatische landen geldt juist het omgekeerde, zij hebben een groeiend overschot op hun handelsbalans, omdat de waarde van hun export de waarde van hun import overtreft. Het huidig tekort op de Amerikaanse handelsbalans bedraagt 760 miljoen dollar, wat overeenkomt met meer dan 6 procent van het BNP. Tegelijkertijd zijn de geaccumuleerde reserves van de Aziatische centrale banken snel gestegen van 509 miljard dollar in 1996 tot 2.300 miljard dollar eind 2004. Dit komt voornamelijk door de groei van de Chinese reserves in dollars (van 213 miljard dollar begin 2002 tot 704 miljard dollar eind juli 2005).

Amerikaanse dollars zijn nu nog een gewaardeerde muntsoort. Meer dan tweederde deel van de mondiale geldreserve wordt aangehouden in dollars. Daarom kunnen oplopende schulden van de Verenigde Staten worden gefinancierd door meer dollars uit te lenen. Centrale banken met grote reserves aan buitenlandse valuta, zoals China, Japan en andere Aziatische landen, worden in feite gegijzeld door de Amerikaanse fiscale politiek. Zij beseffen dat een weigering om hun dollarreserve verder te laten groeien – om van een vermindering daarvan maar te zwijgen - de dollarkoers onder zware druk zou zetten, waardoor zij enorme verliezen op hun reserves zou lijden. Daar komt nog bij dat een dollar met geringere koopkracht hun export naar de VS zou afremmen, hetgeen tot werkloosheid zou leiden en het gevaar van een recessie kan uitlokken. Dat zijn allesbehalve welkome vooruitzichten. Echter, hoe lang blijft de wereld nog bereid de Amerikaanse overbestedingen te financieren ? Het financiële evenwicht raakt steeds verder verstoord en het is slechts een kwestie van tijd voordat het punt is bereikt waarop er een correctie MOET plaatsvinden.

De centrale bankiers beseffen heel goed dat er maar één alternatief is voor een plotselinge en pijnlijke correctie, namelijk een radicale overstap naar een andere reservemunt. Als dat gebeurt, zouden de Amerikanen hun tekorten in dollars niet meer kunnen financieren, waardoor de Amerikaanse economie met een schok zou worden geconfronteerd die vergelijkbaar is met die welke recentelijk tot de ineenstorting van de Argentijnse economie heeft geleid. Dit zou wereldwijde repercussies hebben.

In de Economic Outlook 2005 van het IMF wordt erop gewezen dat het niet langer de vraag is of de wereldeconomie zich zal aanpassen, alleen hoe deze aanpassing zich zal voltrekken. Als er met de nodige maatregelen voor een geleidelijke aanpassing wordt getalmd, zal dat tot een abrupte correctie leiden. Zoiets zou deel uitmaken van het omslagpunt voor de volledige wereldeconomie, of deze omslag misschien zelfs uitlokken.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Vertel dan eens het nut van een overheid waarin mensen zitten die enkel en alleen vanuit een ivoren toren kunnen redeneren en totaal maar dan ook totaal geen interactie hebben met de realiteit?

Dat is eenvoudig, dat heeft geen nut tenzij ze wel naar de realiteit kijken. Dat laatste noemen velen een utopie, toch blijven we daarin geloven door volgende keer dezelfden te verkiezen.

[Gelukkoos]

Ik kom nu toch misschien maar weer een beetje naïef om de hoek kijken.
I. Je hebt regeringen en investeerders die werken binnen een bepaalde landgrens.
II. Je hebt ook nijverheid en landbouw binnen die grens.
III. Je hebt de HUIDIGE behoeftes van de mensen binnen die grens DIE IN DEZE TIJD OOK NOG EENS IN EEN IJLTEMPO VERANDEREN. Gaande van onderdak, eten,GSM's, gezondheid, vrije tijd !
> Ik denk als het trio BEHOEFTE / INVESTERING / NIJVERHEID & LANDBOUW in evenwicht is dat er al een heel groot probleem minder is.
De VS is een zeer slecht voorbeeld: Ze hebben van alles en nog wat van decennia terug waar ze niks mee kunnen aanvangen.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Gelukkoos

Ik kom nu toch misschien maar weer een beetje naïef om de hoek kijken.
I. Je hebt regeringen en investeerders die werken binnen een bepaalde landgrens.
II. Je hebt ook nijverheid en landbouw binnen die grens.
III. Je hebt de HUIDIGE behoeftes van de mensen binnen die grens DIE IN DEZE TIJD OOK NOG EENS IN EEN IJLTEMPO VERANDEREN.
> Ik denk als het trio BEHOEFTE / INVESTERING / NIJVERHEID & LANDBOUW in evenwicht is dat er al een heel groot probleem minder is.
De VS is een zeer slecht voorbeeld: Ze hebben van alles en nog wat van decennia terug waar ze niks mee kunnen aanvangen.
> Ik heb ook zeer sterk de indruk dat MOMENTEEL de modale burger uit de VS andere behoeften heeft dan de modale Europeaan.

Is niet naiëf, evolutie werkt met hypercycli dat zich vertaalt in mondialisering maar mensen lopen achter op de evolutie. Anders gezegd, die grenzen zijn van praktische aard maar men trekt de lijn door in de psyche en pas dan heb je een probleem. Het is dan ieder voor zich en kortzichtig, visieverruiming wil dan zeggen dat je de praktische grenzen houdt maar mondiaal gaat samenwerken in functie van de totale wereldbevolking. De behoeften van een mens zijn universeel, je krijgt enkel absurde scheeftrekkingen door die mens in het verhaal te vergeten. Uiteraard, als we van economie een monopolyspelletje maken, moeten we ook niet anders verwachten dan de neveneffecten die daarbij horen. Ergo, wijzig een aantal systemen aan de bron en we kunnen verder. Duizenden boeken over geschreven in alle maten en gewichten, we blijven er blind voor door de waan van de dag.

[Gelukkoos]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Is niet naiëf, evolutie werkt met hypercycli dat zich vertaalt in mondialisering maar mensen lopen achter op de evolutie. Anders gezegd, die grenzen zijn van praktische aard maar men trekt de lijn door in de psyche en pas dan heb je een probleem. Het is dan ieder voor zich en kortzichtig, visieverruiming wil dan zeggen dat je de praktische grenzen houdt maar mondiaal gaat samenwerken in functie van de totale wereldbevolking. De behoeften van een mens zijn universeel, je krijgt enkel absurde scheeftrekkingen door die mens in het verhaal te vergeten. Uiteraard, als we van economie een monopolyspelletje maken, moeten we ook niet anders verwachten dan de neveneffecten die daarbij horen. Ergo, wijzig een aantal systemen aan de bron en we kunnen verder. Duizenden boeken over geschreven in alle maten en gewichten, we blijven er blind voor door de waan van de dag.

Wel oppassen met de economie te mondialiseren of te globaliseren want het juk mag niet doorslaan naar milieubelasting.
En om het nog even over die/de landsgrenzen te hebben. Onze hele geschiedenis heeft het fenomeen "landsgrens" reeds serieuze in de verf gezet en doorspekt, om het inderdaad niet te hebben over al de boeken hierover.
Momenteel is het de omgekeerde wereld. Om het met een fictief voorbeeld te verduidelijken: Een Belgisch miljonair start een fietsenfabriek in Brazilië en gaat in Honolulu wonen.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Gelukkoos

Wel oppassen met de economie te mondialiseren of te globaliseren want het juk mag niet doorslaan naar milieubelasting.

Denk dat ik begrijp wat je wil zeggen maar in werkelijkheid kom je op die manier tot een waarachtig sociaal duurzame economie. Een dergelijke mondialisering is een totaalproces en betekent een paradigmaverschuiving, een ethische upgrade van het systeem en aangepaste modus operandi. Een aantal vingerwijzingen:

(1) ware mondialisering impliceert een visieverruiming
(2) harde concurrentie transformeert naar co-creatie
(3) alle delen (landen) horen tot het geheel (wereld) zonder uitsluiting
(4) deelgebieden krijgen autonomie binnen globale afspraken
(5) het monetaire systeem transformeert, geld werkt voor ons
(6) productie ifv behoeften, niet ifv van monetaire winst
(7) ....

Deze werkwijze is onvergelijkbaar anders dan vandaag, deze is nog gebaseerd op het opslokken van concurrerende vijanden. Als we deze trend doortrekken kom je uiteindelijk tot hetzelfde maar via een weg van veel strijd, stress, frustratie en slachtoffers. Principieel hebben we dus enkel een 'klik' nodig om tot het bovenstaande te komen, een 'klik' die best ook door politiek gemaakt wordt om zodoende de bevolking correct in te lichten over de toekomst.

En om het nog even over die/de landsgrenzen te hebben. Onze hele geschiedenis heeft het fenomeen "landsgrens" reeds serieuze in de verf gezet en doorspekt, om het inderdaad niet te hebben over al de boeken hierover. Momenteel is het de omgekeerde wereld. Om het met een fictief voorbeeld te verduidelijken: Een Belgisch miljonair start een fietsenfabriek in Brazilië en gaat in Honolulu wonen.

Een omgekeerde wereld inderdaad, of dat lijkt zo toch naargelang je eigen visie hierop. Finaal is het een kwestie van de evolutionaire flow te volgen, mondialisering is een dynamisch proces, inclusief alle turbulentie, botsingen, pijnen en angsten die bij dit integratieproces komen kijken. Weinig mensen zijn op de hoogte van dit proces en dan krijg je chaos, crisis, trekken, duwen en de daarbij horende meningsconflicten. Als je vertrekt van de verruimende- en/of toekomstvisie wordt dit verhaal totaal anders, het wordt dan zelfs pijnlijk om al die strijd en turbulentie te zien. En dat is wat men bedoelt met kortzichtigheid, het evolutionair evidente ziet men niet, verblind door de strijd trekt men een spoor van vernieling dat letterlijk miljoenen mensen treft. En die mensen dat zijn jij en ik, de bevolking die om heel die machtsstrijd niet gevraagd heeft maar er wel heel lastig van wordt, getuigenissen zijn legio.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Vader Tramadol

Dat maak jij ervan. Het gaat weldegelijk over dezelfde stuks. De notie dat er een metamorfose van het gebruik-zijn zou ontstaan bij grotere aantallen is in de post-economische wetenschappen onbestaande daar Althusser deze al lang heeft gedeconstrueerd.

Was me niet geheel duidelijk op basis van Patrick z'n bericht, vandaar de vraag om confirmatie. Maar stel dat het zo is, gerelateerd aan het aspect 'innovatie' komen we hypothethisch tot het volgende.

(1) 2.000.000 stuks => 100.000 man => volledige tewerkstelling
(2) technische innovatie
(3) 2.000.000 stuks => 2000 man => volledige tewerkstelling

De premisse is dat 2.000.000 stuks onze behoeften bevredigen, alle meerproductie gaat dan voorbij aan het economische grensnut. Economisch gezien zouden we dan de benodigde arbeid moeten verdelen over het aantal economische agenten, de rest van de tijd is dan anders in te vullen. In onze samenleving (en soort economie dat we aanhangen) gebeurt dit mi niet, dit leidt tot een element van de omgekeerde effectiviteit en de daarbij horende neveneffecten die geenszins het globale welzijn bevorderen. Vanuit een mondiaal perspectief bekeken zouden we dus niet langer (ic Europa) maar nu net minder moeten werken, in het andere geval negeren we de vrucht of het doel van de innovatie.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Vader Tramadol

Een kantnota over totale productie en productie per capita: Samenlevingen waarin men per capita meer had, met een kleine totale productie (ik denk hier bijvoorbeeld aan kleine nomadische stammen in voedselrijke gebieden) werden verdrongen door grotere maatschappijen waarin velen minder per capita hadden (dit vaak op vrij ongezonde manieren, monocultuur en nagenoeg onbestaande vrije tijd).

Inderdaad, kunnen hier denken aan bv de Indianen, zij hadden een heel andere manier denken en handelen.