De oneindigheid.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De geluiden en gebaren van de dieren hebben bepaalde betekenissen, maar die zijn gebonden aan de gegeven uiterlijke situatie en zijn ook nog geen echt denken los daarvan, zoals de mens dat kan.
Ook kent het dier geen woorden, die qua uiterlijke vorm totaal los staan van de betekenis daarvan.
En de woorden de mogelijkheid hebben van eindeloze combinaties in een eindeloze veelheid van betekenissen daarvan.

De "taal" van het dier stelt echt niet zoveel voor als die van de mens en is ook nog geen echt denken.
Wat wel blijkt uit de enorme hoeveelheid aan wetenschap en cultuur die de mens uit zijn denken heeft geschapen.

Ik denk dat jij het denken erg overschat. Het is volgens mij niets anders dan bewust zijn. Als het meer zou zijn dan bewust zijn dan moet dat eerst nog maar eens bewezen worden. Niet door wat oppervkakkig geklets uiteraard.

Aangezien dieren bewust zijn, een geheugen hebben, waarnemingen kunnen interpreteren en plannen maken, samenwerken enzovoort, allemaal zaken waarbij men denkt, is het mij duidelijk dat dieren denken.

En het is zot om de som van alle culturen en de wetenschap van de laatste vier eeuwen aan elk mens toe te schrijven.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Niet zo vlug, niet zo vlug.

"Dolfijnen hanteren een hoogst ontwikkelde gesproken taal die sterk lijkt op de menselijke communicatie. Dat ontdekten vorsers uit de Krim.
Dat dolfijnen uiterst intelligente dieren zijn, wisten we al langer. Ook dat ze in groep communiceren. Maar dat ze individueel met elkaar ‘praten’, is nieuw.

Die zogenaamde taal zijn geluiden die een betekenis hebben, maar die nog niet het denken zijn van de mens die los van een gegeven situatie, dus innerlijk voor zichzelf kan denken door middel van een grote woordenschat.
Dat gaat toch echt veel dieper.
Wat wel blijkt uit onze wetenschap.

Onderzoekers in het natuurreservaat Karadag op de Krim zijn ervan overtuigd dat de klik-, fluit- en trilgeluiden doe dolfijnen maken aandachtig door andere dieren worden beluisterd voordat die een antwoord geven. Dolfijnen praten in zinnen die tot vijf woorden bevatten.

Knap, hoor, maar het is nog niet het denken der mensen.

”In wezen lijkt zo’n conversatie heel goed op een gesprek tussen twee mensen”, schrijft hoofdonderzoeker Vyacheslav Ryabov in de studie die werd gepubliceerd in het vakblad Mathematics and Physics."

Het lijkt er op, maar is nog niet hetzelfde.

Dat weten we nog pas recent. En wees maar zeker dat we nog meer zullen te weten komen over de 'taal' der dieren. Nog altijd denkt u vanuit uw antropocentrisch standpunt. Een taal voor u moet zijn zoals een mensentaal. En waarom zou dat wel zo moeten zijn?

Omdat het denken van de mens veel dieper gaat en dat blijkt ook wel uit de wetenschap, die de mens bezit.
De mens kan abstract denken door middel van woorden, die als geluiden onverschillig zijn, en bovendien los voor zich, los van een uiterlijke situatie.
Je mag dat van de dieren overigens best denken noemen als je dat zo graag wilt, maar vergeleken bij dat van de mensen is het nog erg primitief.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Oneindigheid is een menselijke projectie zonder veel inhoud. Een projectie omdat het menselijk denken faalt.

Oneindigheid is geen menselijke projectie, want dan zou de mens zelf oneindig moeten zijn en dat is hij niet.
Neen, de oneindigheid is de waarheid van God en het heelal en berust op de eeuwige en goddelijke logica.
En omdat Gods Geest ook in de mens is, kan de mens dat begrijpen.

Wat de ‘ziel’, de ‘geest’ en dergelijke betreft, zijnde onafhankelijke entiteiten die blijven voortleven na de dood (want daar ging het bij mij om) : voorlopig is dit allemaal wishful denken. We hebben geen enkele aanwijzing dat zoiets bestaat.

Over het leven na de dood hebben we het nog niet gehad, dat maak jij ervan.
De mens leeft sowieso voort in de herinnering van de nabestaanden en nog veel meer in het veel betere herinneringsvermogen van de microwezentjes van mijn atoomtheorie.
En verder is er nog de mogelijkheid dat de mens na zijn dood reïncarneert en een nieuw lichaam krijgt, want geest en ziel en lichaam behoren bijelkaar.
Maar dat behoeft niet per se een individuele reïncarnatie te zijn, maar zo dat de mens een totaal nieuw levend wezen wordt in een versmelting met vele anderen.
Zoals je bijvoorbeeld ook uit je vader en moeder bent geboren, dus wier reïncarnatie je bent.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

De logica is een product van ons kunnen op denkvlak.

Dat is het bewustzijn van de logica, maar de inhoud van de logica is daarvan onafhankelijk en was er al voor dat wij er waren.
Zo is de zwaartekracht echt niet pas ontstaan door Newton...

En daarom gebruiken wij deze methode om dingen te verklaren die we constateren door onze menselijke maar toch nog altijd zeer subjectieve waarneming.

Zo subjectief is dat niet anders zou er helemaal geen ruimtevaart mogelijk zijn en zouden de raketten willekeurig alle kanten op vliegen .....

Maar het is absoluut niet zeker dat er zoiets bestaat als onveranderlijke natuurwetten of dat de natuur een welbepaald plan volgt dat we zouden kunnen ontrafelen.

In de natuurwetten is ook zeker een ontwikkelingsproces, maar ook deze berust op de logica daarvan, die door de wetenschappers meer en meer wordt ontdekt.
Denk maar aan Einstein.
En het plan van de natuur is de ontwikkeling daarvan tot leven (wat op aarde dus al is geschied) en verder dat de mensen het heelal om zullen bouwen tot een ruimtevaartcultuur.

Dat is altijd een punt van discussie geweest waar men nog altijd niet uit is.

Nu, de hele ontwikkeling vanaf de oerknal en de evolutie van het leven duidt toch duidelijk op een doelgericht plan en niet op willekeur.
En zouden de mensen mijn atoomtheorie kennen, dan zouden ze dat nog veel beter kunnen begrijpen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Ik denk dat jij het denken erg overschat. Het is volgens mij niets anders dan bewust zijn. Als het meer zou zijn dan bewust zijn dan moet dat eerst nog maar eens bewezen worden. Niet door wat oppervkakkig geklets uiteraard.

Ik denk dat jij het denken erg onderschat, want de grote waarde van het denken blijkt wel uit de wetenschap en de filosofie, waarmee de mens de wekelijkheid kan begrijpen.

Aangezien dieren bewust zijn, een geheugen hebben, waarnemingen kunnen interpreteren en plannen maken, samenwerken enzovoort, allemaal zaken waarbij men denkt, is het mij duidelijk dat dieren denken.

Er is een onderscheid tussen waarnemen en denken.
Ook het bezit van een geheugen is nog geen denken.
Het bewustzijn van de dieren berust op instinct en gevoel en zintuiglijke waarnemingen, maar niet op echt denken, zoals de mens dat kan.
Zo heeft het dier geen behoeft de werkelijkheid te begrijpen en te doorgronden.
Het bouwt ook geen kerken en schrijft geen boeken.

En het is zot om de som van alle culturen en de wetenschap van de laatste vier eeuwen aan elk mens toe te schrijven.

Waar heb ik zoiets gezegd?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Terecht, want de wiskunde is de logische grondslag van de natuur, want anders zou de natuur zelf zonder logische verklaring zijn.
Alleen de mens ontdekt die logische grondslag door de natuur waar te nemen.
Zeker, maar de logische verklaring daarvan is de wiskunde en ook de natuurwetten daarbij.
En in diepere zin de logica van de natuurfilosofie.
En dat is de geest van de mens aan logisch denken.
Zo is het, maar niet alleen de wiskunde, maar ook de natuurwetenschap en de filosofie daarbij.

De logica kan de natuur niet verklaren. Dat kan alleen kennis van de natuur. De zon straalt warmte uit op grond waarvan Daedalus zijn zoon Icarus waarschuwde om niet te hoog te gaan vliegen, te dicht bij de zon, want dan zou de was van zijn vleugels smelten. Dat was klare logica. Maar de hoogste bergen waren in de zomer bedekt met sneeuw. Dat was dan onlogisch van die bergen. Icarus verloor immers zijn vleugels toen hij te hoog was opgestegen. Met wiskunde had dat niet zo veel te maken.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Ik denk dat jij het denken erg onderschat, want de grote waarde van het denken blijkt wel uit de wetenschap en de filosofie, waarmee de mens de wekelijkheid kan begrijpen.
Er is een onderscheid tussen waarnemen en denken.
Ook het bezit van een geheugen is nog geen denken.
Het bewustzijn van de dieren berust op instinct en gevoel en zintuiglijke waarnemingen, maar niet op echt denken, zoals de mens dat kan.
Zo heeft het dier geen behoeft de werkelijkheid te begrijpen en te doorgronden.
Het bouwt ook geen kerken en schrijft geen boeken.
Waar heb ik zoiets gezegd?

Het is mij duidelijk dat jij van bewustzijn en denken geen bal verstand hebt.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dat is het bewustzijn van de logica, maar de inhoud van de logica is daarvan onafhankelijk en was er al voor dat wij er waren.
Zo is de zwaartekracht echt niet pas ontstaan door Newton...:lol:
Zo subjectief is dat niet anders zou er helemaal geen ruimtevaart mogelijk zijn en zouden de raketten willekeurig alle kanten op vliegen .....
In de natuurwetten is ook zeker een ontwikkelingsproces, maar ook deze berust op de logica daarvan, die door de wetenschappers meer en meer wordt ontdekt.
Denk maar aan Einstein.
En het plan van de natuur is de ontwikkeling daarvan tot leven (wat op aarde dus al is geschied) en verder dat de mensen het heelal om zullen bouwen tot een ruimtevaartcultuur.
Nu, de hele ontwikkeling vanaf de oerknal en de evolutie van het leven duidt toch duidelijk op een doelgericht plan en niet op willekeur.
En zouden de mensen mijn atoomtheorie kennen, dan zouden ze dat nog veel beter kunnen begrijpen.

Hmm… men zou het ook anders kunnen stellen:

"Zwaartekracht lijkt altijd de oorzaak te zijn van het vallen van objecten, maar die kracht is op zichzelf niet waar te nemen, hoogstens de beweging van het water naar beneden. Ook de connectie tussen het schoppen van een bal en het wegvliegen ervan is niet empirisch vast te leggen, alleen het feit dat deze zaken elkaar altijd opvolgen. Het lijkt onmogelijk om concreet bewijs te vinden voor het bestaan van natuurlijke wetten; wellicht zijn natuurwetten slechts verzinsels van de menselijke geest. "

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De logica kan de natuur niet verklaren. Dat kan alleen kennis van de natuur.

De logica kan dat veel beter en dat vind je bij de filosoof Hegel en verder bij mijn atoomtheorie.
Maar beide ken je niet.

De zon straalt warmte uit op grond waarvan Daedalus zijn zoon Icarus waarschuwde om niet te hoog te gaan vliegen, te dicht bij de zon, want dan zou de was van zijn vleugels smelten. Dat was klare logica.

Neen, dat is een aardige fantasie om aan te geven dat de jeugd in zijn overmoed meent alles te weten en dan naar beneden dondert, zoals Jezus aan zijn kruis kwam te hangen.

Maar de hoogste bergen waren in de zomer bedekt met sneeuw. Dat was dan onlogisch van die bergen.

Niks onlogisch, want hoog boven de aarde is het koud.
En heeft verder niks met Icarus te maken.

Icarus verloor immers zijn vleugels toen hij te hoog was opgestegen.

Blijkbaar ken je het verhaal helemaal niet, want de vleugels van Icarus waren met was vastgemaakt en dat begon dicht bij de warmte van de zon te smelten.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het is mij duidelijk dat jij van bewustzijn en denken geen bal verstand hebt.

Ik hoor hier geen enkel argument.
Blijkbaar omdat je er zelf niks van af weet en nu je toevlucht nemen moet tot schelden. Zwak hoor!

Er is het gevoelsleven, en dan de zintuiglijke waarneming en als derde en hoogste is het denken.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Hmm… men zou het ook anders kunnen stellen:

"Zwaartekracht lijkt altijd de oorzaak te zijn van het vallen van objecten, maar die kracht is op zichzelf niet waar te nemen, hoogstens de beweging van het water naar beneden. Ook de connectie tussen het schoppen van een bal en het wegvliegen ervan is niet empirisch vast te leggen, alleen het feit dat deze zaken elkaar altijd opvolgen. Het lijkt onmogelijk om concreet bewijs te vinden voor het bestaan van natuurlijke wetten; wellicht zijn natuurwetten slechts verzinsels van de menselijke geest. "

De natuurwetten zijn geen verzinsels, maar berusten op denken, dat ook in de natuur bestaat als de inhoud daarvan.
En omdat het denken metafysisch is, kun je het niet zintuiglijk waar nemen.
De zintuiglijke waarneming geeft slecht de oppervlakkige schijn, maar het denken openbaart het wezen van de natuur en geeft ook de logische verklaring daarvan.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Ik hoor hier geen enkel argument.
Blijkbaar omdat je er zelf niks van af weet en nu je toevlucht nemen moet tot schelden. Zwak hoor!

Het is mijn conclusie omdat ik van jou geen enkel argument hoor voor waar ik naar heb gevraagd, namelijk naar bewijs dat bewustzijn en denken twee onderscheiden dingen zijn. Maar ik zal hierna doorvragen op je antwoord in je vorige post.

Er is het gevoelsleven, en dan de zintuiglijke waarneming en als derde en hoogste is het denken.

Het zijn drie aspecten van hetzelfde, namelijk van bewustzijn. En behalve de zintuiglijke waarneming is er nog een andere vorm van waarneming. Je kan het woord waarneming beter vervangen door bewustzijn.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Ik denk dat jij het denken erg onderschat, want de grote waarde van het denken blijkt wel uit de wetenschap en de filosofie, waarmee de mens de wekelijkheid kan begrijpen.

Ik onderschat denken helemaal niet. Denken is een aspect van bewustzijn, net als een stuurwiel een aspect is van een automobiel. Denken is een vorm van waarnemen, namelijk van zaken uit het geheugen om daaraan zo mogelijk extra of andere betekenis te geven. Het is ook een vervolg op de eerste verwerking van hetgeen zintuiglijk is waargenomen en vergroot onze kennis.

Er is een onderscheid tussen waarnemen en denken.
Ook het bezit van een geheugen is nog geen denken.

Wat is dan dat onderscheid tussen waarnemen en denken?
Kan men denken zonder te putten uit het geheugen?
Kan men zich iets herinneren zonder te denken?

Het bewustzijn van de dieren berust op instinct en gevoel en zintuiglijke waarnemingen, maar niet op echt denken, zoals de mens dat kan.
Zo heeft het dier geen behoeft de werkelijkheid te begrijpen en te doorgronden.
Het bouwt ook geen kerken en schrijft geen boeken.

Allemaal oppervlakkigheid en ongegronde beweringen. Het heeft bij de mens ook honderdduizenden jaren geduurd voordat deze kerken bouwde en boeken schreef.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het is mijn conclusie omdat ik van jou geen enkel argument hoor voor waar ik naar heb gevraagd, namelijk naar bewijs dat bewustzijn en denken twee onderscheiden dingen zijn. Maar ik zal hierna doorvragen op je antwoord in je vorige post.

Dan heb je het toch niet goed begrepen, want ik heb helemaal niet gezegd dat denken en bewustzijn verschillend zijn, maar wel dat er drie verschillende vormen van bewustzijn zijn, namelijk het gevoelsleven en de zintuiglijke waarneming en het denken.
Dus ook het denken is bewustzijn en wel de hoogste.

Het zijn drie aspecten van hetzelfde, namelijk van bewustzijn.

Dan kan je blijkbaar niet tellen, want je hebt er slechts 2 genoemd: denken en bewustzijn.

En behalve de zintuiglijke waarneming is er nog een andere vorm van waarneming.

En wat mag dat dan wel zijn?

Je kan het woord waarneming beter vervangen door bewustzijn.

Dat is dan fout, want de waarneming is slechts een bepaalde vorm van bewustzijn, waarmee even zo goed het gevoelsleven en het denken bedoeld zou kunnen zijn.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Ik onderschat denken helemaal niet. Denken is een aspect van bewustzijn, net als een stuurwiel een aspect is van een automobiel. Denken is een vorm van waarnemen, namelijk van zaken uit het geheugen om daaraan zo mogelijk extra of andere betekenis te geven. Het is ook een vervolg op de eerste verwerking van hetgeen zintuiglijk is waargenomen en vergroot onze kennis.

Neen, het denken is echt iets aparts als metafysisch en abstract, waarmee we de werkelijkheid kunnen begrijpen, wat wel blijkt in de wetenschap en de filosofie.
En omdat het abstract is, hebben we de woorden nodig om het aan te geven.
En het is geen vorm van waarnemen, dat zintuiglijk is, dus uiterlijk, terwijl het denken innerlijk is.

Wat is dan dat onderscheid tussen waarnemen en denken?

Zoals gezegd: het denken is abstract en innerlijk en de waarneming is uiterlijk.

Kan men denken zonder te putten uit het geheugen?

Dat kan best, want het denken is zelfstandig in zijn eigen logica, dus dat de ene gedachte uit de andere ontstaat.
Terwijl omgekeerd het geheugen ook uit het denken kan putten.
Maar beide zijn twee verschillende vormen van bewustzijn, ook al kunnen ze samen gaan.

Kan men zich iets herinneren zonder te denken?

Dat kan best, want mij kan best iets te binnen schieten uit het verleden, zonder dat ik daarbij eerst iets heb gedacht.
En zelfs al zou ik daarbij denken, dan nog is het denken iets anders dan de herinnering zelf als beeldend.

Allemaal oppervlakkigheid en ongegronde beweringen. Het heeft bij de mens ook honderdduizenden jaren geduurd voordat deze kerken bouwde en boeken schreef.

Zo is het, maar het "denken" van het dier is nog primitief.
Maar misschien dat het over 100.000 jaar beter zal zijn, wie weet?
De wetenschap zou daarbij misschien kunnen helpen dat proces te versnellen.
Zo heeft men de aap al gebarentaal en een reeks woorden kunnen leren.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De natuurwetten zijn geen verzinsels, maar berusten op denken, dat ook in de natuur bestaat als de inhoud daarvan.
En omdat het denken metafysisch is, kun je het niet zintuiglijk waar nemen.
De zintuiglijke waarneming geeft slecht de oppervlakkige schijn, maar het denken openbaart het wezen van de natuur en geeft ook de logische verklaring daarvan.

'Berusten op denken' is weer zo'n vage bewoording. Men kan ook het volgende stellen:

Het menselijk denken is gewoon een product van de welbepaalde structuur van onze hersenen. Ons denken (het zogenaamde ‘geestelijke’ ) wordt dus vorm gegeven door de materie (de hersenen). We zien slechts dingen die onze hersenen toelaten. Heel wat fenomenen en dingen zien of horen we waarschijnlijk niet (de meeste dingen?). De natuurwetten die we dan menen te moeten distilleren door dit kleine venster (door de kier dus die onze hersenen ons ter beschikking stellen), zijn gewoon het product van deze materie . Van de hersenen dus die waarnemingen moet kunnen ordenen en systematiseren om het organisme te kunnen doen overleven en/of de umwelt te kunnen begrijpen. Zogenaamde ‘natuurwetten’ zijn vermoedelijk nuttige maar door mensen uitgevonden menselijke hulpmiddelen om die systematisering en het begrijpen der dingen vorm en een plaats te geven.

Toegegeven, de discussie is nog steeds gaande hieromtrent.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

'Berusten op denken' is weer zo'n vage bewoording.

Helemaal niks vaags, als je ook de hele zin wil lezen en niet alleen een stukje daarvan.

Men kan ook het volgende stellen:

Het menselijk denken is gewoon een product van de welbepaalde structuur van onze hersenen.

Neen, de hersenen zijn daarbij slechts een middel.
Het denken is zelfstandig en heeft de grondslag in zijn eigen logica.

Ons denken (het zogenaamde ‘geestelijke’ ) wordt dus vorm gegeven door de materie (de hersenen).

Het denken is niet zozeer vorm, maar de inhoud daarvan.
De vorm is slechts het woord.

We zien slechts dingen die onze hersenen toelaten.

zien is weer iets anders dan denken.
Zien doen we door middel van onze ogen en hersenen daarbij.
Maar omdat de hersenen slechts materie zijn kunnen deze het zien als bewustzijn niet verklaren.

Heel wat fenomenen en dingen zien of horen we waarschijnlijk niet (de meeste dingen?).

De mens kan natuurlijk niet alles zien.
En veel wat binnen komt bemerken we niet.

De natuurwetten die we dan menen te moeten distilleren door dit kleine venster (door de kier dus die onze hersenen ons ter beschikking stellen), zijn gewoon het product van deze materie .

Neen, want de natuurwetten waren er al voor dat de mens er was.
De mens heeft echt de natuurwetten niet geschapen.
Wel heet hij ze ontdekt door waarneming en denken daarbij.

Van de hersenen dus die waarnemingen moet kunnen ordenen en systematiseren om het organisme te kunnen doen overleven en/of de umwelt te kunnen begrijpen.

Dat ordenen wordt niet door de hersenen gedaan, dat lijkt maar zo, maar door de microwezentjes die de hersenen hebben gemaakt en tevens bewust door de mens door zijn denken.

Zogenaamde ‘natuurwetten’ zijn vermoedelijk nuttige maar door mensen uitgevonden menselijke hulpmiddelen om die systematisering en het begrijpen der dingen vorm en een plaats te geven.

Dus voor dat de mens er was, waren de natuurwetten er nog niet en was het heelal dus een chaos zonder enige ordening.....

Toegegeven, de discussie is nog steeds gaande hieromtrent.

Dan moet je wel heel erg dom zijn om dat als een discussie te beschouwen...

Evenmin als de mens het heelal heeft geschapen heeft hij de natuurwetten geschapen.
Newton heeft echt de zwaartekracht niet gecreëerd, maar de wet van de zwaartekracht gevonden.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Helemaal niks vaags, als je ook de hele zin wil lezen en niet alleen een stukje daarvan.
Neen, de hersenen zijn daarbij slechts een middel.
Het denken is zelfstandig en heeft de grondslag in zijn eigen logica.
Het denken is niet zozeer vorm, maar de inhoud daarvan.
De vorm is slechts het woord.
zien is weer iets anders dan denken.
Zien doen we door middel van onze ogen en hersenen daarbij.
Maar omdat de hersenen slechts materie zijn kunnen deze het zien als bewustzijn niet verklaren.
De mens kan natuurlijk niet alles zien.
En veel wat binnen komt bemerken we niet.
Neen, want de natuurwetten waren er al voor dat de mens er was.
De mens heeft echt de natuurwetten niet geschapen.
Wel heet hij ze ontdekt door waarneming en denken daarbij.
Dat ordenen wordt niet door de hersenen gedaan, dat lijkt maar zo, maar door de microwezentjes die de hersenen hebben gemaakt en tevens bewust door de mens door zijn denken.
Dus voor dat de mens er was, waren de natuurwetten er nog niet en was het heelal dus een chaos zonder enige ordening.....
Dan moet je wel heel erg dom zijn om dat als een discussie te beschouwen...

Evenmin als de mens het heelal heeft geschapen heeft hij de natuurwetten geschapen.
Newton heeft echt de zwaartekracht niet gecreëerd, maar de wet van de zwaartekracht gevonden.

Het is maar de vraag of er zoiets bestaat als zwaartekracht. Het zou dus heel goed kunnen dat Newton uiteindelijk helemaal niets gevonden heeft.

De Nederlandse natuurkundige Erik Verlinde kwam in 2009 en later met een afleiding van Newtons zwaartekrachtwet, uitgaande van het holografisch principe van Gerard 't Hooft.[7][8] Al eerder hadden natuurkundigen als Richard Feynman een verband gelegd tussen zwaartekracht en thermodynamica. Verlinde stelt dat de kracht het gevolg is van het verschil in informatiedichtheid in de ruimte tussen twee elkaar aantrekkende massa's en de ruimte daarbuiten. In drie dimensies neemt deze dichtheid met het kwadraat van de afstand af. Volgens deze theorie is zwaartekracht geen fundamentele kracht, maar het gevolg van microscopische kwantummechanische effecten, die statistisch samen de zwaartekracht opleveren ("entropische zwaartekracht").

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Neen, het denken is echt iets aparts als metafysisch en abstract, waarmee we de werkelijkheid kunnen begrijpen, wat wel blijkt in de wetenschap en de filosofie.
En omdat het abstract is, hebben we de woorden nodig om het aan te geven.
En het is geen vorm van waarnemen, dat zintuiglijk is, dus uiterlijk, terwijl het denken innerlijk is.

We kunnen mooie woorden verzinnen, zoals metafysisch en abstract en de werkelijkheid, die allemaal vage nuanceringen uitdrukken van ons bewustzijn. Maar dat verklaart niets.

Zintuiglijke waarnemingen zijn helemaal niet uiterlijk. Het zijn sensaties die ontstaan in onze organen. Wij maken ons een voorstelling van wat er buiten ons lichaam is. Er is wel zeker meer dan zintuiglijke waarneming. Men spreekt van zintuiglijke waarneming omdat te onderscheiden van andere vormen van waarneming zoals een groot aantal lichamelijke sensaties maar ook gedachten en herinneringen die spontaan in ons opkomen. Herinneringen zijn hernieuwde waarnemingen aangedragen door ons onbewuste met de mogelijkheid er meer of andere betekenis aan te geven.

Zoals gezegd: het denken is abstract en innerlijk en de waarneming is uiterlijk.
Dat kan best, want het denken is zelfstandig in zijn eigen logica, dus dat de ene gedachte uit de andere ontstaat.
Terwijl omgekeerd het geheugen ook uit het denken kan putten.
Maar beide zijn twee verschillende vormen van bewustzijn, ook al kunnen ze samen gaan.

Dat is mij te vaag allemaal.

Dat kan best, want mij kan best iets te binnen schieten uit het verleden, zonder dat ik daarbij eerst iets heb gedacht.
En zelfs al zou ik daarbij denken, dan nog is het denken iets anders dan de herinnering zelf als beeldend.

Weer erg vaag, maar goed. In de eerste zin beschrijf je toch echt een spontane waarneming, namelijk van datgene wat je te binnen schiet. En al duurt het maar een fractie van een seconde, je denkt na over de herinnering en je reageert er emotioneel op; bijvoorbeeld als aangenaam of onaangenaam, als nuttig of nutteloos, of als toepasselijk voor een momentane handeling of situatie.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Het is maar de vraag of er zoiets bestaat als zwaartekracht. Het zou dus heel goed kunnen dat Newton uiteindelijk helemaal niets gevonden heeft.

Men weet inderdaad nog niet hoe de zwaartekracht werkt, en of die term: zwaartekracht dus wel juist is, maar de formule van Newton klopt in ieder geval en dat Newton niks gevonden zou hebben, dat is dikke onzin.

De Nederlandse natuurkundige Erik Verlinde kwam in 2009 en later met een afleiding van Newtons zwaartekrachtwet, uitgaande van het holografisch principe van Gerard 't Hooft.[7][8] Al eerder hadden natuurkundigen als Richard Feynman een verband gelegd tussen zwaartekracht en thermodynamica. Verlinde stelt dat de kracht het gevolg is van het verschil in informatiedichtheid in de ruimte tussen twee elkaar aantrekkende massa's

Informatiedichtheid is dan een andere term voor de hoeveelheid massa.
En verder doet informatie aan levende wezens denken, dus mijn microwezentjes.
En die aantrekkingskracht openbaart zich in de zwaarte.
Niet echt iets totaal anders dan Newton beweert.
Alleen wat verder uitgewerkt en dan vooral in mijn atoomtheorie.

en de ruimte daarbuiten. In drie dimensies neemt deze dichtheid met het kwadraat van de afstand af. Volgens deze theorie is zwaartekracht geen fundamentele kracht, maar het gevolg van microscopische kwantummechanische effecten, die statistisch samen de zwaartekracht opleveren ("entropische zwaartekracht").

Einstein heeft weer een andere theorie als vervorming van de ruimte in een hogere dimensie.
En ook zouden er zwaartekrachtgolven zijn.
En ik denk er ook weer anders over als door de microwezentjes veroorzaakt, die elkaar aantrekken, een eenheid zoeken, zoals ook mensen elkaar aantrekken en zich samentrekken in grote steden.
Kortom: psychische aantrekkingskracht, die zij realiseren door middel van hun ruimteschepen.