Transgender atletes

[TV-verslaafde]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Hier lopen nogal wat transgenders rond.
Ze zijn zeer geliefd, zowel bij de vrouwen als de mannen.

Dat is een "construct" net zoals taal. Schaf taal op zich dan ook maar af. Zwijg voor altijd. Of praat en je zal gezond worden.

Er is geen zwart, er is geen wit. Er is geen kleur. Allemaal "constructs". Taal bestaat alleen maar om juist de dualiteit te accentueren. Zonder een tegengestelde bestaat taal bijna niet.

Ja, neutrale woordjes zoals "Morgen" "Middag" "Avond".

Schaf al de rest af hé... Dat zorgt voor dualiteit en conflict.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door TV-verslaafde

Dat is een "construct" net zoals taal. Schaf taal op zich dan ook maar af. Zwijg voor altijd. Of praat en je zal gezond worden.

Er is geen zwart, er is geen wit. Er is geen kleur. Allemaal "constructs". Taal bestaat alleen maar om juist de dualiteit te accentueren. Zonder een tegengestelde bestaat taal bijna niet.

Ja, neutrale woordjes zoals "Morgen" "Middag" "Avond".

Schaf al de rest af hé... Dat zorgt voor dualiteit en conflict.

Dat klinkt verwarrend.
Dat je een transgender vergelijkt met een construct, dat kan ik nog begrijpen. Uw vergelijk met taal daarentegen ...

[maddox]

Oorspronkelijk geplaatst door HOUZEE !

Zeer goed eigenlijk, ik denk dat de meeste mensen dit goed bij mijn persoonlijkheid konden plaatsen, velen waren niet verrast. Ik ben wat vrienden verloren, andere vriendschappen werden sterker. Wat ik vooral geleerd heb : mensen die verdraagzaamheid verkondigen zijn niet noodzakelijk de mensen die je begrijpen. Mensen die nogal eens fel uit de hoek komen wat betreft transgenders, kunnen anderzijds ook gewoon helemaal bijdraaien. Dat zijn dikwijls achteraf de mensen waar je nog het meest aan hebt. Maar kort gezegd, ik heb heel veel steun van mijn omgeving gekregen.

Ik ken u totaal niet, maar als we elkaar zouden tegenkomen op een forum-meeting, ga ik u niet beoordelen op uw uiterlijke kenmerken (alhoewel een proper uiterlijk wel helpt, maar da's niet bepaald door geslacht maar door andere invloeden), wel over hoe u zichzelf gedraagt.

En als uw "transitie" uw eigenheid heeft naar voor gebracht, dan ga ik het als minder menselijk aangelegd type, nog niet eens door hebben dat u van geslacht bent veranderd.

Natuurlijk, als U dat blatant met neonreclame en roeptoeters gebruikt als "moraliserend" wapen, dan vrees ik dat onze persoonlijke interactie kort gaan zijn.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Ardennees

Da's mooi, maar ik geloof wel dat het niet makkelijk is om je zoon plots in vrouwenkleren te zien, en anders te moeten aanspreken.

Ik zou die nooit anders aanspreken, maar voor de rest doet die de kleren aan die hij/zij/het wil he, eens meerderjarig. Wat ik niet snap bij transgenders - misschien kan Houzee toelichten - is in welke mate "hun geslacht" allesbepalend zou zijn. Voor veruit de meeste dingen in het leven heeft uw geslacht toch geen belang. Voor het "kind zijn van iemand" ook niet he, de relatie met uw ouders, wat ge als kind meegemaakt hebt, de goeie en slechte herinneringen, de goeie en minder goeie momenten, het zorgen, het samenzijn en zo, dat moet toch niet GEWIST worden omdat je gewoon een klein aspectje van je bestaan, namelijk uw geslacht wil wijzigen ? Het is toch niet omdat ge uw haar anders gaat kleuren dat ge de persoon die ge vroeger waart, moet 'wegdoen', nee ?

Wel, bij een naam hoort een persoon. Als die persoon "van naam wil veranderen", dan is dat voor mij alsof die vroegere persoon gewist wordt, niet meer bestaat, en ik met een nieuwe persoon te maken zou hebben, die ik niet eerder kende. Dus nee, ik ga mijn kind niet "vergeten" en doen alsof ik een "nieuw kind" heb, omdat die de kleur van zijn haar, of zijn gender verandert he.

Dat blijft hetzelfde kind, en dus heeft die dezelfde naam, want die naam is een "pointer" naar die persoon. Een nieuwe pointer geven wil zeggen, het over een nieuw object hebben.

Kortom, mijn punt is: wat is er bij transgenders nu ZOOOO belangrijk aan hun geslacht dat dat GANS hun leven zou moeten omgooien ? Dat men hun "oude ik" moet vergeten en zelfs de naam omgooien ? Dat het iets doet aan uw seksleven zal wel, maar dat is toch ook maar een klein ding in uw bestaan he, dat is niet de essentie zou ik denken. Ik zie dat niet anders dan de kleur van uw haar veranderen of zo (wat ik OOK frivool vind, maar ma foi...)

Kortom, bij mensen met wie ik een losse band heb stoort mij dat niet om die nu een andere naam te geven, want dat is dan gewoon alsof die vroegere weg is, en die nieuwe een andere persoon is. Maar met mensen met wie ik een sterke band heb, zou het nogal moeilijk zijn om die van naam te veranderen, en dus "te vergeten".

Dat zou een beetje zijn alsof uw zoon of dochter nu gaat eisen dat ge die met meneer of mevrouw gaat aanspreken, of met dokter of met "zijne/hare hoogheid" of zo. Die krijgt dan toch een stamp in zijn/haar kont he.

[HOUZEE !]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik zou die nooit anders aanspreken, maar voor de rest doet die de kleren aan die hij/zij/het wil he, eens meerderjarig. Wat ik niet snap bij transgenders - misschien kan Houzee toelichten - is in welke mate "hun geslacht" allesbepalend zou zijn. Voor veruit de meeste dingen in het leven heeft uw geslacht toch geen belang. Voor het "kind zijn van iemand" ook niet he, de relatie met uw ouders, wat ge als kind meegemaakt hebt, de goeie en slechte herinneringen, de goeie en minder goeie momenten, het zorgen, het samenzijn en zo, dat moet toch niet GEWIST worden omdat je gewoon een klein aspectje van je bestaan, namelijk uw geslacht wil wijzigen ? Het is toch niet omdat ge uw haar anders gaat kleuren dat ge de persoon die ge vroeger waart, moet 'wegdoen', nee ?

Als jouw geest bevangen is door een soort idee waardoor het werkelijke leven, dat je eigenlijk beschrijft, tot een soort stilstand komt te staan, dan is dat idee wel allesbepalend. Jij noemt het dan wel een 'klein aspectje' maar zit er maar mee he ...

Wel, bij een naam hoort een persoon. Als die persoon "van naam wil veranderen", dan is dat voor mij alsof die vroegere persoon gewist wordt, niet meer bestaat, en ik met een nieuwe persoon te maken zou hebben, die ik niet eerder kende. Dus nee, ik ga mijn kind niet "vergeten" en doen alsof ik een "nieuw kind" heb, omdat die de kleur van zijn haar, of zijn gender verandert he.

Als het bestaan van een persoon rotslecht is , en die probeert dat recht te zetten, dan kun je er inderdaad voor kiezen om dat niet te ondersteunen. Dan is het resultaat meestal een breuk tussen het kind en de ouders, en dan kan je als ouder natuurlijk blijven het eigen gelijk koesteren omdat "het toch niet zo belangrijk is".

Kortom, mijn punt is: wat is er bij transgenders nu ZOOOO belangrijk aan hun geslacht dat dat GANS hun leven zou moeten omgooien ? Dat men hun "oude ik" moet vergeten en zelfs de naam omgooien ? Dat het iets doet aan uw seksleven zal wel, maar dat is toch ook maar een klein ding in uw bestaan he, dat is niet de essentie zou ik denken. Ik zie dat niet anders dan de kleur van uw haar veranderen of zo (wat ik OOK frivool vind, maar ma foi...)

Als jongeman kon ik uren in een spiegel staren, was ik elke dag minstens een uur bezig met baardharen te verwijderen met een pincet, was elke vakantiedag een kwelling die het liefst ergens al liggend ten velde of gewoon in bed werd verlapt. Ik heb een groot deel van mijn jeugd vergooid aan zinledig gedoe. Jij kan dan wel zeggen dat het zoiets onbelangrijk is, voor mij is dat wel anders. Je hoeft dat ook niet per se te rationaliseren vind ik. Ik bepaal voor mezelf wat ik belangrijk vind, net zoals iedereen dat doet.

Kortom, bij mensen met wie ik een losse band heb stoort mij dat niet om die nu een andere naam te geven, want dat is dan gewoon alsof die vroegere weg is, en die nieuwe een andere persoon is. Maar met mensen met wie ik een sterke band heb, zou het nogal moeilijk zijn om die van naam te veranderen, en dus "te vergeten".

Er hoeft ook niks vergeten te worden, ik weet gewoon dat ik mijn leven op een beter spoor heb gezet. Het verleden is wat het is, en als mijn oude naam nog eens valt, dan is dat ook zo. Ik heb daar persoonlijk niet zoveel problemen mee, ik heb mijn oude naam zelfs behouden als tweede naam.

[quote]Dat zou een beetje zijn alsof uw zoon of dochter nu gaat eisen dat ge die met meneer of mevrouw gaat aanspreken, of met dokter of met "zijne/hare hoogheid" of zo. Die krijgt dan toch een stamp in zijn/haar kont he./QUOTE]
Ofwel respecteer je de vraag van je kinderen ofwel doe je dat niet he. En keuzes hebben uiteindelijk altijd consequenties. Ik zal alleszins niemand opdragen wat die tegen mij moet zeggen, ik ontleen mijn eigenwaarde aan mezelf. Het zou wel raar aandoen om nu nog eens meneer genoemd te worden, maar ik zou er alleen eens om lachen. En ja, ik weet dat er andere transmensen zijn, maar dat is een kwestie van persoonlijkheid.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door HOUZEE !

Als jouw geest bevangen is door een soort idee waardoor het werkelijke leven, dat je eigenlijk beschrijft, tot een soort stilstand komt te staan, dan is dat idee wel allesbepalend. Jij noemt het dan wel een 'klein aspectje' maar zit er maar mee he ...

Daar had ik het niet over. Ik had het over dat een transgender nu wil dat men hem ook anders gaat benoemen, alsof het nu om een ander persoon zou gaan. Zoals ik stelde, met iemand die ik niet erg ken, kan mij dat niet veel schelen, dat is dan inderdaad of ik nu een nieuwe persoon ontmoet, en alle vorige banden met de vorige persoon zijn dan foetsie, maar dat is niet erg.

Maar als het iemand is waar ik een sterke band mee heb, dan is het niet dat veranderingetje dat voor mij een "andere persoon" zou maken, en dan vind ik ook dat die dezelfde persoon is, en dus ook met dezelfde naam en alles.

Het is toch niet omdat uw collega die Suzanne heette toen ze zwart haar had, nu wil dat we haar Marie noemen omdat ze blond is he. Maar zoals ik zegde, met een collega kan mij dat niet schelen, dan is Suzanne "verdwenen" en hebben we nu een nieuwe collega, Marie.

Daarentegen, als mijn kind dat altijd Jan heette, nu wil dat ik die "Marie" zou noemen, nee, voor mij is Jan nog altijd het kind dat ik kende, ook al is dat nu een vrouw. Mocht ik die "Marie" noemen, dan is het alsof Jan verdwenen is en er plots een nieuw adoptie kind bijkomt, een zekere Marie die ik amper ken. Nee, zo gaat dat niet he.

Als het bestaan van een persoon rotslecht is , en die probeert dat recht te zetten, dan kun je er inderdaad voor kiezen om dat niet te ondersteunen. Dan is het resultaat meestal een breuk tussen het kind en de ouders, en dan kan je als ouder natuurlijk blijven het eigen gelijk koesteren omdat "het toch niet zo belangrijk is".

Dat is niet wat ik zegde. Maar dat kind blijft voor mij hetzelfde kind, ook al is daar nu aan geknutseld. En datzelfde kind is natuurlijk ook met dezelfde naam, die die persoon voor mij altijd geduid heeft.

Als jongeman kon ik uren in een spiegel staren, was ik elke dag minstens een uur bezig met baardharen te verwijderen met een pincet, was elke vakantiedag een kwelling die het liefst ergens al liggend ten velde of gewoon in bed werd verlapt. Ik heb een groot deel van mijn jeugd vergooid aan zinledig gedoe. Jij kan dan wel zeggen dat het zoiets onbelangrijk is, voor mij is dat wel anders. Je hoeft dat ook niet per se te rationaliseren vind ik. Ik bepaal voor mezelf wat ik belangrijk vind, net zoals iedereen dat doet.

Uiteraard. Maar stel dat jij mijn zoon was, en jij heette Jan, dan ben jij nog altijd de Jan, ook al ben jij nu een vrouw he. Een vrouw die Jan heet voor mij.

Want anders is het kind "Jan" foetsie. En zou daar een onbekende geadopteerde dochter Marie staan of zo. Nee, natuurlijk niet. Het zijn niet die paar seksuele details die een ouder-kind relatie bepalen he. Dat is wat mij betreft totaal bijkomstig.

Er hoeft ook niks vergeten te worden, ik weet gewoon dat ik mijn leven op een beter spoor heb gezet. Het verleden is wat het is, en als mijn oude naam nog eens valt, dan is dat ook zo. Ik heb daar persoonlijk niet zoveel problemen mee, ik heb mijn oude naam zelfs behouden als tweede naam.

Voila, het ging enkel daarover. Relaties die niks met seks te maken hebben, zoals ouder-kind relaties, die blijven a priori dezelfde hee, en daar hoort dus ook de naam bij.

Ofwel respecteer je de vraag van je kinderen ofwel doe je dat niet he. En keuzes hebben uiteindelijk altijd consequenties. Ik zal alleszins niemand opdragen wat die tegen mij moet zeggen, ik ontleen mijn eigenwaarde aan mezelf. Het zou wel raar aandoen om nu nog eens meneer genoemd te worden, maar ik zou er alleen eens om lachen. En ja, ik weet dat er andere transmensen zijn, maar dat is een kwestie van persoonlijkheid.

Ik had het niet over "meneer" versus "mevrouw". Ik had het over het feit dat als mijn zoon altijd Jan heette, die niet op een dag moet afkomen dat ik hem niet meer "Jan" moet noemen, maar "dokter" of "minister" of zo. Ik heb hem altijd Jan genoemd, en zal dat altijd doen. Omdat die naam voor mij die persoon is.

[Rudy]

Ik denk dat het voornaamste is zich de vraag te stellen waarom iemand absoluut transgender wilt worden.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Ik denk dat het voornaamste is zich de vraag te stellen waarom iemand absoluut transgender wilt worden.

Dat is zijn/haar/het affaire, he. Mijn punt was dat dat de persoon niet verandert op zulke wijze, dat het nu een "andere mens" is zodat we die anders moeten benoemen.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is zijn/haar/het affaire, he. Mijn punt was dat dat de persoon niet verandert op zulke wijze, dat het nu een "andere mens" is zodat we die anders moeten benoemen.

Dat begrijp ik wel.
Als ge uw kind bij de geboorte de naam Jan hebt gegeven kan ik mij moeilijk voorstellen dat je die op een bepaald moment aanspreekt met Mieke.
Ik denk dat het voor een ouder sowieso niet gemakkelijk is als zoonlief beslist om transgender te worden. Ik denk ook niet dat zoonlief een ander mens wordt. Wat psychisch de impact is van de ingreep weet ik niet. Hopelijk voelt de persoon zich beter.

[Mambo]

Bij een beetje opzoeking lijkt het er toch op dat er wel iets verkeerd loopt.

Een verslag uit die hoek.
https://pro-lgbt.ru/nl/6649/

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Dat begrijp ik wel.
Als ge uw kind bij de geboorte de naam Jan hebt gegeven kan ik mij moeilijk voorstellen dat je die op een bepaald moment aanspreekt met Mieke.

Voila.

Ik denk dat het voor een ouder sowieso niet gemakkelijk is als zoonlief beslist om transgender te worden.

Dat op zich zou mij niet storen (enfin, ik zou ongerust zijn dat hij/zij een stommiteit begaat die hij/zij zich de rest van zijn leven zou beklagen, maar da's al ; als het iets is dat hem/haar/het gelukkig maakt, ben ik daar voor te vinden, maar ik ben er niet heel zeker van dat dat zo is - met Houzee is het blijkbaar goed gegaan).

Maar voor mij is dat nog altijd dezelfde persoon, en is dat niet anders dan dat die zijn haar een andere kleur gaf of zo. Dat is dus nog steeds "Jan" voor mij, want dat is die persoon altijd voor mij geweest.

Mocht ik nu een zoon of dochter hebben die plots van zwart haar, purper haar heeft, en zegt dat ik die nu niet meer Mieke maar Marie moet noemen, dan zou ik dat ook niet leuk vinden.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Omdat die naam voor mij die persoon is.

Ik ben nu allesbehalve 'woke' maar los van het concrete onderwerp: het samenvallen van teken en ding typeert de primitieve omgang met taal.

[maddox]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Ik ben nu allesbehalve 'woke' maar los van het concrete onderwerp: het samenvallen van teken en ding typeert de primitieve omgang met taal.

"Primitieve taal" en 21ste eeuwse medische technologie om van mannen vrouwen te maken en andersom.

Geniale gevolgtrekking om te verbloemen dat een belangrijk deel van de "omgebouwde" atletes die "ombouw", alleen maar doen omdat "het" wil winnen.

Zoals ik al schreef, er zijn bitter weinig omgebouwde atleten die van vrouw naar man gegaan zijn, desondanks de mogelijkheid tot massieve hormonenkuren en soortgelijke "gelijkmakende medische procedures" om de "hetjes" competitief te krijgen met natuurlijke luldragende atleten.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

"Primitieve taal" en 21ste eeuwse medische technologie om van mannen vrouwen te maken en andersom.

Geniale gevolgtrekking om te verbloemen dat een belangrijk deel van de "omgebouwde" atletes die "ombouw", alleen maar doen omdat "het" wil winnen.

Zoals ik al schreef, er zijn bitter weinig omgebouwde atleten die van vrouw naar man gegaan zijn, desondanks de mogelijkheid tot massieve hormonenkuren en soortgelijke "gelijkmakende medische procedures" om de "hetjes" competitief te krijgen met natuurlijke luldragende atleten.

Ik bedoelde gewoon dat iemands kind niet iemand anders wordt door een andere naam aan te nemen. Het dateert van de Egyptenaren en zo dat men dacht dat het wissen van een naam ook de ziel uitwist etc. Ik had het hier niet eens specifiek over die 'transgenderkwestie'. Ik geloof verder in de positieve waarde van traditionele rollenpatronen in de opvoeding, al moet er aanvaarding zijn voor afwijkingen als die zich toch voordoen zonder die te gaan stimuleren, laat staan halvelings aanpraten (ook niet indirect: het wordt in het westen steeds meer onaantrekkelijk om een zogeheten 'witte man' te zijn). Ik denk wel niet dat de meerderheid van 'transgenders' zit te wachten op transvrouwen die sportcompetities kapen etc.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Ik ben nu allesbehalve 'woke' maar los van het concrete onderwerp: het samenvallen van teken en ding typeert de primitieve omgang met taal.

Het is niet omdat je dat "primitief" noemt dat het fout zou zijn.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Ik bedoelde gewoon dat iemands kind niet iemand anders wordt door een andere naam aan te nemen.

Symbolisch wel. Het "object" bestaat mentaal enkel maar dank zij de naam he. Het getal 4, als abstract wiskundig concept, is enkel maar duidbaar door de naam "vier". Ja, je kan meerdere namen geven aan hetzelfde concept, maar je kan geen naam "wegdoen". Je kan zeggen "vier", of "IV", of "4", of .... Maar je kan niet plots zeggen dat dat concept NIET MEER "vier" zou zijn. Eens een naam gegeven, blijft die, zoniet ben je het anker kwijt van dat concept.

Om het in (oude C) informatica termen te zeggen: eens je de pointer van een object gewist hebt, ben je het kwijt, ook al "is het daar nog ergens" in het geheugen.

Kortom: Jan kan zeggen dat je hem/haar/het nu OOK "Mieke" kan noemen. Maar als je die niet meer "Jan" kan noemen is de persoon die vroeger met "Jan" aangeduid werd, foetsie he.

Het dateert van de Egyptenaren en zo dat men dacht dat het wissen van een naam ook de ziel uitwist etc.

Zo zie je maar hoe diep dat zit.

[Bovenbuur]

Vandaar dat ook overheden, schuldeisers en het universum zelf ook zo werken, als je je naam veranderd is alles wat je daarvoor gedaan hebt ongeldig. Een gevangene die haar naam veranderd is *poef* verdwenen uit de cel. De persoon met die nieuwe naam kan tenslotte geen continuatie zijn van het persoonsobject dat vastzat voor moord, anders zou die ene identificatiecode die gebruikt wordt in persoonlijke gesprekken wel nog hetzelfde zijn. En letters veranderen nooit, dat weet iedereen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Vandaar dat ook overheden, schuldeisers en het universum zelf ook zo werken, als je je naam veranderd is alles wat je daarvoor gedaan hebt ongeldig. Een gevangene die haar naam veranderd is *poef* verdwenen uit de cel.

Het is eerder toch zo dat men vaak van naam verandert om juist de link met de vorige persoon proberen te vermijden he. Ik weet niet of er veel personen van naam veranderen in de cel, maar dat er zijn die van naam veranderen om het spoor trachten te wissen van de link met hun vorig bestaan is algemeen gekend als truuk he. Dat die truuk niet steeds lukt en dat men ondanks die naamsverandering toch nog de persoon aan zijn "oude" bestaan kan linken, is waar, maar het maakt het toch wel moeilijker, en dat is er de bedoeling van he.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat die truuk niet steeds lukt en dat men ondanks die naamsverandering toch nog de persoon aan zijn "oude" bestaan kan linken, is waar, maar het maakt het toch wel moeilijker, en dat is er de bedoeling van he.

Precies, omdat een naam een identificatienummer is, zoals een adres, een rekeningnummer of een kentekenplaat.

Als de naam van een persoon in plaats daarvan een pseudo-magische kern van de persoonlijkheid zou zijn van, zonder wie de persoon geestelijk dood zou zijn, dan zou je naam veranderen om te ontsnappen niet werken. Dan was het een vorm van zelfmoord, en zouden we de nieuwe persoon niet willen straffen voor wat de oude gedaan heeft.

Namen kunnen een stuk complexer zijn dan een post van een handvol regels past, maar de kern van een persoon, zonder wie je geen banden met die persoon kan hebben, is een naam niet. Het is een label.

Maar goed, volgens mij ben ik hier redelijk off topic aan het gaan.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Als de naam van een persoon in plaats daarvan een pseudo-magische kern van de persoonlijkheid zou zijn van, zonder wie de persoon geestelijk dood zou zijn, dan zou je naam veranderen om te ontsnappen niet werken. Dan was het een vorm van zelfmoord, en zouden we de nieuwe persoon niet willen straffen voor wat de oude gedaan heeft.

Maar dat soort van "zelfmoord" is precies wat sommige TG willen met hun naamsverandering he. Ik heb al getuigenissen op TV gezien van 'de oude ik is dood, hier is een nieuw persoon'. Ging over twee broers, waar een van omgebouwd werd, en de andere broer nu zijn "nieuwe zus" aansprak. Die nieuwe zus bleef maar uitleggen dat de vroegere broer "weg" was. En de broer had er een beetje moeite mee ook al wilde hij sympathiek zijn voor zijn nieuwe-zus-ex-broer. Hij had er vooral moeite mee dat zijn vroegere broer "weg" zou zijn, ze hadden blijkbaar samen nogal veel plezier gemaakt.

Dat is het soort van waanzinnigheden waar ik als ouder niet zou willen in meegaan, en was ook mijn vraagstelling van of de seksuele aard nu GANS de persoon is, dan wel een aspectje zoals de kleur van uw haar of zo.

Als ouder zou mijn kind nog steeds DATZELFDE kind zijn, omdat die ombouw maar een detail betreft dat geen belang heeft in de ouder/kind relatie en dus niks teniet doet aan wat men vroeger heeft meegemaakt.

En willen dat men U nu een andere naam geeft is toch wel inderdaad het symbolische "de oude is weg, dood, verdwenen" en dit is nu 'een totaal nieuw persoon'.

Dat zoiets niet in 't echt betekent dat die persoon dood is weet ik ook wel natuurlijk.