Belgica Foederata's Verkiezingsanalyse

[dominatrix]

Terwijl de Europeaan, de niet door opkomstplicht gebonden Europeaan welteverstaan, massaal zijn kat stuurde (slechts 42% ging stemmen en dat leverde dan ook nog meer dan 80zetels op voor ronduit Eurosceptische partijen) hierbij een korte analyse van wat in Vlaanderen geschiedde op 7 juni 2009 na de overwinning van de N-VA.


Vlaams Belang: Verloren maar niet uitgeteld.


"We hebben hard kletsen gekregen", was het eerlijke maar harde verdict dat we uit de mond van de Fractieleider van het Vlaams Belang in het Vlaams parlement Filip Dewinter vantussen zijn militanten mochten optekenen iets na 16u. De partij ging gisteren zwaar achteruit en erkende als eerste partij met opgeheven hoofd dat het 1/3de van zijn kiezers had verspeeld sinds 2004. Het sierde Dewinter dat hij niet poogde doekjes te winden om het verlies van zijn partij. Het had ook anders kunnen zijn; tov 2007 verspeelde de partij maar een 3-tal procenten, en ze bleef ruimschoots boven de peilingen van het absolute doemscenario van 14% terwijl Vlaanderen nog nooit voorheen zo ver van de 3 zuilpartijen wegtrok als gisteren.

Verder scoorde de Europese lijst van de partij opmerkelijk beter dan de Vlaamse terwijl Filip Dewinter zelf met meer dan 95.000 Vlaamse stemmen in Antwerpn en 150.584 op de Europese lijst incontournable blijft in eigen partij. Alleen Van Hecke doet beter. Met 108.629 voorkeurstemmen verzilverde Marie-Rose Morel gisteren dan het geleverde werk van de afgelopen jaren. Filip haalt 15,72% van de stemmen voor zijn partij, dat wil zeggen dat het voor de partij zeer onverstandig zou zijn hun goudhaantje aan de kant te schuiven. De partij vertolkt ook vandaag nog een degelijk en evenzeer noodzakelijk verhaal van de kiezer die ondanks CS vindt dat zijn mening dient gehoord te worden in het Vlaams Parlement. Die ondanks slaat er wel degelijk op dat het cs een zeker tol begint te eisen voor het Vlaams Belang, het is dan ook nooit een levensverzekering van die partij geweest eerder de levensverzekering van links. Het CS is er ook mede verantwoordelijk voor dat het zo moeilijk is om genoeg degelijk politiek geschoold personeel te vinden op de lijsten van het Vlaams Belang.

De partij wenst de N-VA te feliciteren, wat haar siert, maar zegt er ook luidop bij niet te zullen wachten deze n-va ter dege op haar verantwoordelijkheid jegens Vlaanderen te zullen blijven wijzen. Of zoals Savat het scherp stelde: "Vlaanderen heeft gisteren zijn gidsen met of zonder ervaring aangeduid. Maar ook zijn trouwe wachters. Het zijn er enkele minder maar ze staan op scherp." Wie anders zal de N-VA op haar plichten wijzen? De thema's van de partij blijven actueel: Toenemende islamisering, criminaliteit, sociale achteruitgang,... Het is dan maar ook de vraag of diegene die nu voor de N-va stemden ook waar voor hun geld krijgen op deze gebieden waar deze partij overduidelijk op te kort schiet.

Ook al steekt Dewinter openlijk de hand uit naar Peeters omdat Vlaanderen weer maar eens overduidelijk rechts stemde is het onwaarschijnlijk dat het cordon deze keer gebroken wordt. Iets wat je in een democratie toch zou verwachten jegens een partij die de tweede grootste blijft. De kansen hiervoor zullen liggen, enerzijds bij het Vlaams Belang zelf, maar anderzijds vooral bij wat de winnaars van deze verkiezingen ervan zullen bakken. Als Vlaanderen weer niet krijgt waar het nu openlijk naar schreeuwt zal de verdeeldheid en versnippering de volgende keer nog groter zijn en dan zie ik niet in wie de voormalige havenbaas Valkeniers nog gaat uitsluiten. In die optiek hoeft een achteruitgang tov een onmogelijk hoog resultaat voor de partij dus niet eens zo dramatisch te zijn ...






Sp.a: De ene nederlaag is de andere niet.


"We moeten vechten tegen al die berichten over een nederlaag", probeerde Fatma Pehlivan derde op de Oost-Vlaamse lijst van Sp.a het te verwoorden hoe ook haar partij een zoveelste zware opdoffer kreeg. De uitspraak deed ze van midden tussen de militanten, van kopstukken was bij de Sp.a toen nog geen sprake. Over een groter contrast kan geen sprake zijn; het zijn niet alle avonden spelletjes op tv. Bij de verzamelde militanten in het beurscafé gingen luidens de pers telkemale de handen in de lucht als de resultaten van de steden tevoorschijn kwamen. Kathleen van Brempt liep ter zelfde tijd liever zo ver mogelijk weg van elke camera. Na haar debacle bij de dokwerkers sprekend voor een socialistische partij op zijn retour.

Gennez en de andere kopstukken van de Sp.a zijn zowat de enigen die het verlies van hun zuilpartij niet openlijk durven toegeven maar zich wentelen in allerhande holle phrasen zoals 'Een heel groot feest moet het niet worden, maar we kunnen verder gaan op dit elan' of 'hier kunnen we verder op bouwen, met de nieuwe generatie van de partij'. In de steden kent iedereen die nieuwe generatie, en dat die ver staat van de oude generaties arbeiders hoef ik U niet te vertellen. Met "we eindigen hoger dan de peilingen" wist gisterenavond Caroline Gennez, haar rode achterban te sussen dat de uitslag behoorlijk mee viel. De kans op een volgende regerinsdeelname is springlevend, en deze kans ligt raar genoeg in het kamp van de VLD, hoe rechts Vlaanderen gisteren ook stemde en hoe betekenisloos links ook werd...

Verder zijn zuilpartijen historisch machtsparijten. Ze hebben macht nodig om de aan hun gelieerde organisaties in het gareel te houden. Een abvv dat bijvoorbeeld nergens meer in de pap kan brokken verliest aan terrein bij haar eigen hang omdat ze deze niet meer kan bedienen zoals voorheen. Schaamteloos was om deze campagne Gennez een pleidooi te zien houden voor meer politiek fatsoen tegen de hoge weddes van de CEO's terwijl haar mannen zoals Haex rechsteeks afkomstig uit haar partij extreem hoge bedragen van de overheid mochten ontvangen voor hun topfuncties.

Geen eerlijke en harde verdicten vanwege de Sp.a dus.



O-VLD: De al geslepen messen werden getrokken.


Open VLD incasseert een zware opdoffer. De oude Belgische krokodil De Croo stelde in de vooravond nog "dat de kiezer nog nooit zo liberaal had gestemd maar massaal aan de deur van de echte liberalen voorbij was gegaan". Enkele uren later hield oud Volksunie-man Bart Somers, al dan niet gedwongen, de eer aan zichzelf en stapte op als voorzitter. De ploeg heeft verloren dus de trainer stapt op: het leken wel voetbaltoestanden bij de VLD gisteren. Of we in de politiek gedient zijn met voetbaltoestanden is zeer de vraag, toch siert het de man dat hij eindelijk zich eens niet in allerhande leugens probeert te wentelen maar recht voor de raap de hand in eigen boezem durft steken. Toch een kleine nuance, o-vld wordt vanaf nu geleid door haar ondervoorzitter: Guy Verhofstadt en binnekort misschien diens poulain Van Hengel. Kan mij iemand uitleggen wat nu het verschil gaat zijn? Kan iemand mij uitleggen wat hiervan nu het nut was? Verhofstadt rechtstreeks aan de onderhandelingstafel krijgen? Het enige wat gebeurd is gisterenavond in de Melsenstraat is datgene wat al sinds mensenheugenis gebeurd bij de oude liberalen: Messen trekken en in de rug planten van de tegenstanders, en die zitten zoals zo vaak niet bij de andere partijen.

Dat het ontslag van hun voorzitter een opluchting is voor de militanten van een partij zegt enerzijds veel over het 'ploeggevoel' in die partij, anderzijds over de populariteit van die voorzitter zelf. Kopman voor deze verkiezingen, Van Mechelen mag dan nog zo een goed cijferaar gebleken zijn in de laatste regering, gisteren bewees hij nog maar eens dat hij communicatief absoluut geen scherpslijper is, integendeel. Hij probeerde nog te beweren dat "de media enkel oog hadden voor het verlies van de VLD terwijl ze met geen woord repten over de nederlaag van het Vlaams Belang". Dat die uitspraak geschiedde enkele uren nadat Filip Dewinter publiekelijk zijn nederlaag had toegegeven toont eens te meer aan hoe ver deze man van de echte wereld staat.

In limburg mogen we tevreden constateren dat de meester in de niet-zo-propere handen politiek, Jaak Gabriëls eindelijk uit het Vlaams parlement verdwijnt. De partij valt hier terug op 2 zetels hoe populair de oud VU-voorzitter zich ook maakte met zijn 'vriendjes-nouja-politiek'. Willy Dewaele, burgemeester van Lennik, verdient dan weer openlijk een pluim, niet alleen voor zijn fantatische speech op de VVB-conventie maar ook voor zijn daadkracht: Hij stemde gisteren niet voor het Europees Parlement omwille van het nog steeds niet gesplitst zijn van BHV.



LDD: "We verdelen het kiespubliek in Vlaanderen, Ik vrees dat dit zeer moeilijke onderhandelingen zullen worden"


We moeten Jean-Marie Dedecker hierin volgen, want inderdaad dat heeft hij gepresteerd. Niet meer of niet minder. Vlaanderen lust duidelijk nog geen pap van de ultrakapitalistische Oostendse betweter. Toch was hij de eerste van wie we overwinningstaferelen mochten optekenen. Terecht aangezien hij in West-Vlaanderen zeer goed scoort, onterecht aangezien hij dat nergens anders in Vlaanderen kan nadoen. In Antwerpen is zijn partij alles behalve te vinden tussen het Vlaams Belang en de N-va. 3,5% laten optekenen in Vlaanderens grootste stad is zeer mager. De grote stunt met ex-touring gezicht Moniek Dehean en oud-journalist Danneels heeft niet gewerkt: Zij kunnen hun zetel op hun buik schrijven. Het enige wat ldd presteerde is rechts verdelen, en het is maar de vraag wie daar nu uiteindelijk mee gaat winnen. Met 3 zetels in West-Vlaanderen kan het wel eens zo zijn dat als DD zelf zijn zetel laat voor wat het is en federaal blijft, Belgicist Sabbe zich in het Vlaams Parlement wurmt. In Limburg haalt Vereeck in extremis zijn zetel, terwijl Bouckaar in Oost-Vlaanderen mag meedoen met Patricia De Waele aan zijn zij. De 16% van de peilingen lijken ver weg, zoals eveneens de vooropgestelde meer dan 10%. Het interne geklungel en de velen gespleten tongen zitten daar zeker en vast voor iets tussen.

Dedecker zelf breekt echter al meteen zijn eerste belofte: Had beloofde immers dat hij zijn zetel in het Vlaams Parlement zou innemen indien zijn partij beter deed dan met de federale verkiezingen. Nu de overwinning niet zo groot blijkt als verwacht denkt hij daar anders over. Wel een verdienste is dat ldd de eerste Vlaamse partij die een Nederlander naar het Europees Parlement stuurt, waardoor er dankzij de Vlaamse ldd-kiezers nu 18 Nederlanders zetelen in Europa. Het kan verkeren zei Bredero.



CD&V: Verliest procentueel tov het kartel in 2004 maar wordt toch de grootste.


Het Vlaams kartel Cd&v-N-VA trok met het 'meer Vlaanderen' traject uitgestippeld op het boetfortcongres van 2002 in Kortrijk naar de kiezer in 2004. Boetfort stelde eigenlijk onomwonden wat een bepaalde partij achter een cordon ook al stelde in haar campange: 'Meer Vlaanderen', ware het via confederalisme en niet via autonomie. Boetfort ging uit van de sterkte van de resoluties van het Vlaams Parlement van 3 maart 1999. Deze resoluties zijn 10 jaar later nog steeds dode letter. De kiezer, die overigens altijd gelijk heeft in een democratie, oordeelde gisteren dat een programma er blijkbaar niet meer toe doet en dit moet beloond worden. Transfers zitten in de Belgische constructie zowat overal, deze resoluties konden een sleutel tot verandering zijn, maar dankzij zowel CD&V als N-VA zitten ze meer dan ooit verankerd door hun 'stilstaan in moeilijke tijden'. Het soortelijk gewicht van de n-va is zeer moeilijk, wat zeg ik, niet te bepalen. Uitspraken allerhande hieromtrent zijn dus zeer moeilijk.

Als we de uitslag van 2007 van 30,7% van het Vlaams Kartel naast de verkiezingsuitslag van vandaag leggen zien we dat de CD&V wel degelijk het gelag betaald tov de N-VA. Het is niet eerlijk federale met Vlaamse uitslagen te vergelijken, maar aangezien heel de campagne draaide om federale thema's (De noodzakelijk hefbomen om in Vlaanderen de crisis aan te pakken zitten tot op de dag van vandaag stevig achter slot en grendel in de Belgische kluizen) heeft de N-VA hiermee een stevig argument om haar sterkte kracht bij te zetten bij de komende onderhandelingen. We moeten de partij feliciteren dat ze via een boulevard van 'broken dreams' zovelen weet te overtuigen. Het doet menig wenkbrauw fronsen. Vandaag zijn we 7 jaar na Boetfort en van cofederalisme is nog steeds geen sprake, laat staan van meer bevoegdheden, toch koos Vlaanderen overtuigend voor meer van dit: Een tsjeefs-kartel bis komt er aan?

Leterme en Vervotte misgrepen zich schaamteloos aan de vaandelvlucht en de onverkozen Peeters kreeg het roer in handen. Peeters is aan zet, en het is koffiedik kijken of de man die er niet in slaagde onze bedrijven internationaal te verdedigen nu aan de Waalse onderhandelingstafels ons kan verdedigen. Hoewel hij past voor een praatcafé moet onderhandelen volgens hem, over enkele jaren zullen we weten of het niet gewoonweg bedelen om een aalmoes werd. Voorzitster Marianne Thyssen stelde in debat zeer duidelijk dat haar partij niet te vinden is voor separatisme, de N-VA is bij deze gewaarschuwd. Verder herschaapte deze partij vanuit haar federale positie Vlaanderen in een Frans wingewest bij uitstek, dit gebeurde onder de ogen van de n-va die erbij stond en ernaar keek. Overigens dient het ook te verwonderen dat een partij die welgeteld 0 arbeiders op haar lijsten plaatst toch zoveel gewone mensen kan overhalen hun stem te geven. De rol van het ACW binnen de CD&V is duidelijk niet meer die wat je van een vakorganisatie zou mogen verwachten.

De CD&V-zuil is wel een zuil die bewezen heeft te werken; diverse aan de CD&V gelieerde organisaties voerden weer actief campange voor de partij. Een vaak zeer hautain overkomende, overigens tot gisteren onverkozen, Peeters predikte zeer veel resultaat zonder toe tegeven dat de Vlaamse regering niet meer is dan een frietkot dat denkt dat het een 4-sterrenrestaurant is dixit Tobbak. Gezien bv. de onmacht van Peeters jegens de Duitse regering inzake Opel zou hij eerlijkheidshalve gerust een toontje lager mogen zingen, tenzij hij dezelfde ambities koestert als Leterme: Vaandelvlucht. Tot slot werd Jo Vandeurzen gisteren, in tegenstelling tot bedenkingen vanuit de commissie, vrijgesproken van belangvermenging in het Fortis-dossier door de Limburgse goegemeente, dat Fortis vandaag uitverkocht is aan Frankrijk mede door geklungel van Vandeurzen is diezelfde goegemeente blijkbaar alweer vergeten.



N-VA: De enige echte winnaar!?


Toegegeven, en om het met de woorden van Vlaams Belang voorzitter Bruno Valkeniers te staven: 'Wij moeten de N-VA van harte gelukwensen met haar verkiezingsoverwinning'. Zelf wens ik al die Vlaams nationalistische militanten die ik persoonlijk ken van harte te feliciteren met hun resultaat, het is dan ook hun verdienste. Wat de partijtop met deze overwinning op hun rug gaat doen moet dan ook in militanten-handen liggen. En daarom wil ik Bruno Valkeniers verder citeren: "Het idee van een onafhankelijk Vlaanderen overtuigd ruim 35% procent van de kiezers. Tijd om daar eens uit conclusies te trekken". Wil de N-va wijzer wezen mag ze van mij gerust terug voluit voor onafhankelijkheid opteren. Als ik Marianne Thysen hierboven citeerde dan weet de N-VA bij deze dus ook met wie ze haar programma niet moet denken te kunnen realiseren.

Als Bart Dewever echt wil gaan voorwat zijn N-VA staat, en dat is naar ik vermoed toch nog steeds een onafhankelijk Vlaanderen, dan zou het hem dus niet misstaan indien hij met de CD&V in een coalitie stapt de hand uit te steken naar die andere consequente Vlaams Nationlistische partij: Het Vlaams Belang. Karim Van Overmeire stelde al dat de sleutel voor onafhankelijkheid op het CD&V partijbureau ligt, de N-VA heeft een mandaat gekregen van de kiezer om die sleutel mee om te draaien. Het is haar derde mandaat dat ze daarvoor krijgt in 5jaar tijd, hoog tijd om te handelen dus.

Ik maak mij echter geen illusies, de ogen van Bart spuuwden vuur telkemale hij geconfronteerd werd met een vertegenwoordiger van die andere nationalistische partij. Dat die vertegenwoordiger rake klappen uitdeelde en onverkort harde waarheden debiteerde kon je duidelijk zien aan Dewevers zeer laagdunkende reacties en slagen onder de gordel. Persoonlijk is mijn oordeel over Bart Dewever dan ook heel wat minder fraai dan bij de mensen van woestijnvis. Dat je van Filip Dewinter zegt dat hij rake en scherpe uitspraken doet daar kan ik inkomen, dat je dat er vaak over vindt wil ik nog begrijpen. Dat Bart Dewever op grond daarvan echter een partij zogezegd, inclusief kiezers, wil uitsluiten terwijl Bart Dewever ZELF maar wat graag plaats neemt aan een onderhandelingstafel met rabiate anti-Vlaamse racisten zoals het kartel MR-FDF is toch wel onbegrijpelijk! Waar men vanuit dit kartel openlijk te horen krijgt dat Vlamingen woekerend ongedierte zijn is het wat betreft Dewever volkomen ongeloofwaardig dit racisme wel te dulden aan eender welke onderhandelingstafel!

Indien Bart Dewever dus consequent is in zijn zelfverklaarde anti-racisme retoriek dan moet Bart Dewever dus NIET al zijn tijd hebben zitten verdoen aan tafel met notoire racist Mangain (of op de foto met Le Pen, de begrafenis van Karel Dillen, inzake de excuses van de Joden en noem maar op). Ik wil hier absoluut niet gezegd hebben dat Dewever daarin per definitie fout is, dat hij niet intellectueel is of dat hij geen goed debater is. Wel dat hij absoluut niet consequent en rechtlijnig Vlaams nationalistisch is als hij denkt wederom met alleen maar de CD&V te verkrijgen waar Vlaanderen recht op heeft door hoogdunkend meer dan 600.000 nationalistische stemmen opzij te schuiven voor zeer troebele redenen. Elkeen die politiek op de voet volgt weet dat er zeer veel harde uitspraken gebeuren tussen politici en elkeen zag dan ook ten overvloed hoe poeslief de politici weer voor elkaar waren gisterenavond. Ik vrees echter dat Dewever tegenwoordig heel andere bedenkingen maakt bij Vlaanderen als degene die hij aan zijn militanten voorspiegeld...

In aanloop naar 2004 moet Dewever op zijn knieën dankbaar zijn geweest dat er zoiets bestond in de CD&V als een boetfort-denktank die een CD&V programma stuurde. Zo werd de oude droom van een VU-CVP kartel weer mogelijk en vertaalbaar naar de Vlaams nationalistische achterban. Maar bovenal het politiek en financiëel overleven van de N-VA dat dreigde te verzeilen onder de kiesdrempel kwam binnen handbereik. Men moet zich goed in het achterhoofd houden dat in 2004 het Vlaams Blok met een enorme bonus incontournable richting verkiezingen walste. De N-VA alleen, die krap bij kas zat, had zich nooit kunnen profileren in die strijd met een toen nog onbekende Dewever zoals ze dat nu kunnen met een zeer gehypte Dewever.

Toegegeven, romantisch gezien moet je het de militanten nageven te hebben volgehouden en dat dus ook respecteren. Realistisch gezien mag je daar gerust de stelling bij poneren dat de N-VA haar financiëel voortebestaan te danken heeft aan de CD&V. Strategisch gezien zijn het de vele opvolgers-plaatsen die de N-VA kreeg op de lijsten in 2004 die tekenent zijn voor het gegeven dat de N-VA'ers ervoor dienden de CD&V mee in de regering te tillen. Dewinter's Vlaams schaamlapje retoriek is dus nog niet eens zo gek. Akkoord, Dewever heeft zich schaamteloos laten gebruiken door de CD&V maar hij had niet liever, de openstaande N-VA rekening bij de CD&V is hiervan een stille getuige...

Dat ze al van voor 2004 riepen nooit in een federale regering te stappen zonder splitsing bhv dat wisten we al, dat we vandaag weten dat bhv niet gesplitst is en dat het waarschijnlijk voor enkele jaren vast zit in allerhande belangconflicten en zelfs dan nog niet vrij is van juridische vervolging weten we ook. Dat de N-VA maar wat graag bleef verder onderhandelen zonder hier een breekpunt van te maken moet iedereen toch wel duidelijk zijn. Dat de stap voor stap methode van Dewever niet werkt werd gisteren vooral bewezen door het resultaat van UF in verschillende gemeentes in de rand, waar de partij met twee vingers in de neus de gootste werd. BHV is een tikkende tijdbom en zoveel tijd als de N-VA hiervoor wil uittrekken hebben we absoluut niet meer met Franstalige partijen die op sommige plaatsen meer dan 30% halen. Ook dat hebben we te danken aan het stilstaan van CD&V N-VA. Maar er is meer.

Bourgeois ging in 2004 uit van deze basisstelling in punt 1 van het Vlaams verkiezingsprogramma van de N-VA: "VLAAMSE PROBLEMEN VLAAMSE OPLOSSINGEN." Vlamingen moesten MINSTENS volledig bevoegd worden voor, en ik citeer hier letterlijk de N-VA:
-Economie en tewerkstelling
-Gezondheidszorg en gezin
-Mobiliteit
-Fiscaliteit
-grote delen van politie en justie (vraag mij niet hoe je dat nu moet rijmen met hun onafhankelijkheidsgedachte maar toch... )

Staat er dan, let goed op: SAMEN MET KARTELPARTNER CD&V MAAKT DE NVA DEZE WOORDEN HARD.

Echter:Wat is daar van terecht gekomen??? Waar is die 6% btw die jullie beloofden? De ijzeren rijn waar jullie iets aan gingen doen? Het Brabant Brussel Net dat jullie gingen oprichten? Rijbewijs met punten? Het van buitenaf zichtbaar keuringsbewijs voor ALLE voertuigen?Bijkomende inspanningen voor sociale woningen?????Het voorstel voor meer buurtwinkels?Schandalige wachtlijsten voor rusthuizen moesten worden weggewerkt?Decentralisatie van het zorgbeleid? Wegwerken wachtlijsten personen met een handicap? Quotum van 3% op de arbeidsmarkt voor mensen met een handicap?1 gehandicapten parkeerplaats per 15 ipv 1 op 25??? Het DOMINO project? ...

Het resultaat kent U: Na meer dan vier jaar Vlaamse regering en oeverloos onderhandelen aan de federale tafels is van meer Vlaanderen vooralsnog niets in huis gekomen. De kiezer heeft gisteren de N-VA een derde kans gegeven om via een heruitgave van het Vlaams-Kartel net hetzelfde te doen.

Dewever verwijt het Vlaams Belang dat het in een cordon zit. Hoe je iemand dat kunt verwijten terwijl je het cordon zelf in stand houd is maar zeer de vraag. Maar daar gaat het hier niet om. De essentie is dat de N-VA zelf in een cordon zit, zonder dat ze het beseft? Het is welliswaar geen Vlaams cordon maar eentje op federaal niveau met het zuiden van het land welteverstaan. "Un poison nomé N-va" vinden ze bezuidens de taalgrens, en we hebben het hier niet over Dewevers beruchte vette vis. Ze zijn heel duidelijk niet opgezet met de N-VA, en hebben liefst ook geen beleidsruimte veil voor deze partij. Dewever is slim genoeg om dit te weten, slim genoeg om te beseffen dat hij en niemand anders van dag 1 de ongewenste was aan de onderhandelingstafel. Dat hij er uiteindelijk is blijven zitten tot zelfs ver nadat de PS mee aan boord was getrokken zegt genoeg me dunkt. Hij weet maar al te goed dat de stap voor stap methode van Peeters en co die hij nu zelf mee bezingt niet meer zal zijn dan oeverloos gepalaver en vooral tijdsverlies. Het pertinent gevaarlijke aan onderhandelen is compromissen, vraag het maar aan Schiltz-zaliger. Er zou gerust wel eens meer België uit de bus kunnen komen, met dien verstaande misschien niet alleen een uitbreiding van Brussel maar nog meer institutionele 'ne me quittez pas' maatregelen zoals we nu al ondemocratische 2/3de meerderheden etc moeten slikken.



De toekomst:



De N-va gaat een derde kans krijgen om in een regering te stappen, op een schoteltje aangeboden door de kiezer. Als Dewever het Vlaams Belang verwijt zichzelf in een cordon te plaatsen moet hij niet verbaasd zijn net dezelfde respons te krijgen als hij zich nu bewust buiten een regering houdt omwille van de principes. Het is immers de consequente rechtlijnige ontoegeeflijkheid van het Vlaams Belang die vanuit het kamp van Dewever het verwijt krijgt de deur van het cordon dicht te houden. Principes omwille van de noodzaak heet dat, noodzaak als getrokken les uit het VU-Debacle. Iemand in de politiek dient immers de 'wachter' te zijn, en niet in de betekenis van diegene die wacht zoals de CD&V, maar in de betekenis van diegene die de wacht houdt. De waakhond dus, en de klokkenluider. De N-va mag de kans grijpen, maar als het resultaat zoals voorheen minder Vlaanderen is dan mag de N-VA zich op zijn beurt verwachten aan serieuze beet van de waakhond van dienst.

SD Worx becijferde dat in haar klantenbestand zowat 80.000 arbeidsplaatsen zouden verdwijnen tegen het einde van het jaar. Dankzij Europa weten we dat we alvast dat we niet op N-VA'ster Frieda Brepoels moeten rekenen om het in Europa duidelijk te maken waar het hier in Vlaanderen op slaat. Zij mijmert liever weg bij het vertrek van Stevaert, en blijft oorverdovend stil als Europa probeert nog eens 60.000.000 nieuwe immigraten aan te trekken voor onze tanende arbeidsmarkt met nu al meer dan 20.000.000 werklozen. Vlaanderen zelf is tot op heden onmachtig gebleken in heikele dossiers. Dat Peeters, terwijl ieder land het eigen belang laat primeren, in de opel affaire is moeten gaan smeken bij een Europa waar vooralsnog Barroso in diepe winterslaap blijkt te blijven is hiervan een bewijs. Federaal wordt alles uitverkocht, eveneens uit onmacht. Vlaanderen dient dus meer dan ooit het heft in handen te nemen, dat is wat de Vlaamse kiezer vandaag verwacht. Met de stabiliteit die Vandeurzen predict zal er wederom niets gebeuren, innovatie is er nodig. En een gezonde portie sluwheid.

Zowel n-va als Vlaams Belang bepleitten de strategie van het opblazen van het stabiliteitspact. Dit zou de federale regering en dus de Franstaligen meteen met de neus op de feiten drukken. CD&V aarzelt nog, en net de CD&V zal naar alle waarschijnlijkheid de coalitiepartner worden van de n-va. Het stabiliteitspact opblazen is een drastische maatregel die de Vlaamse begroting voor een stuk houdt waar ze thuishoort, het is de Vlaamse bevoegdheden nuttigen tot ver in de grijze zone. Meer Vlaanderen dus, net wat het Vlaams kartel ons beloofde in 2004. U kent het verhaal; loze beloftes. Niets doet ons vermoeden dat de cd&V nu wel bereid zal gevonden worden om echt voor Vlaanderen te gaan, te tonen dat het ons echt menes is. Marianne Thyssen is alvast niet goed van het grof, nouja, taalgebruik van Dewever.

Federaal wil Peeters, de heruitgave van Leterme, alvast niet om het praten heen. Er is volgens hem geen alternatief voor praten. Het mag geen praatcafé worden probeert hij nog wel, maar iedereen weet dat blaffende honden zelden of nooit bijten. De Franstaligen vrezen te veel te verliezen en iedereen aan hun onderhandelingstafel, zal ofwel heel diep moeten buigen of zeer veel moeten betalen. Als het de bedoeling is om nogmaals oeverloos te gaan bedelen aan de Waalse poort voor enkele zeer dure borrelnootjes dan zal de n-va dit de volgende keer electoraal cash betalen. Wie trouwens zoals CD&V ons wil voorhouden zonder stok achter de deur bij het terminale zuiden van het land komt aankloppen moet niet verwachten op zijn wenken bediend te worden.

De verkiezingen in het zuiden hebben ons zeer duidelijk gemaakt dat het alvast niet de PS zal zijn die de infrequentable gaat worden aan eender welke staatshervormings onderhandelingstafel. De n-va periode van 2004-2009 heeft ons dan weer geleerd dat de stap voor stap methode net dat iets teveel op de processie van Echternach is gaan lijken, net zoals iedere staatshervoming voorheen ons dat al duideijk had gemaakt. 6 regeringen en 7 parlementen, provincieraden en hoofdstedelijke raden verduidelijken het bestuurlijke gedrocht tot wat dit land verworden is. De strijd aan de onderhandelingstafel zelf wordt na iedere stembus gang weer net dat ietsje moeilijker door de groter worden verdeeldheid, waar je er zeker van zijn dat de tegenpartij wat er ook gebeurd noodgedwongen al de neuzen in de zelfde richting laat wijzen. De Franstaligen weten dat N-VA indien ze kiest voor Cd&v met elke andere partij dan het Vlaams Belang nergens staat, en integendeel alleen maar in de rug zal worden aagevallen. Caeser wist het al: Verdeel en Heers.

Vlaanderen verdient beter, maar de sleutel daartoe ligt niet op federaal gebied hoe graag Peeters ook wil praten, Vlaanderen moet handelen niet bedelen. Ageren vanuit haar eigen bevoegdheden, net zoals we dat deden bij KBC. We kunnen het, we hebben de macht en de financiële middelen om ons vrij te maken.

Mangain is uiteindelijk nog het duidelijkste over hoe wij gisteren gestemd hebben : "zonder twijfel is vandaag Vlaanderen, conservatiever, nationalistischer en separatistischer". Hoog tijd om daar rekening mee te houden me dunkt!

Belgica Foederata.