Open VLD :Ook spitsuurtreinen tijdens stakingsdagen

[Politics.be]

Ine Somers pleit voor minimumaanbod treinen tijdens spoorstaking Open Vld-kamerlid Ine Somers pleit naar aanleiding van de spoorstaking van 5 november voor een minimale dienstverlening bij het spoor. “De NMBS krijgt jaarlijks miljoenen subsidies om ervoor te zorgen dat de trein een volwaardig alternatief is voor de wagen in het kader van het woon-werk-verkeer. Ook tijdens stakingsdagen moet er een minimum aan spitsuurtreinen rijden." In verschillende van onze buurlanden werkt men al geruime tijd met succes met een minimale dienstverlening bij het spoor.



Op 5 november organiseren de spoorbonden een 24 urenstaking. Aanleiding is de heikele situatie bij B-Cargo. Ik heb begrip voor de ongerustheid van het spoorpersoneel, reageert Ine Somers. Maar de spoorbonden moeten ook beseffen dat duizenden mensen door deze actie niet op hun werk geraken. Heel wat bedrijven raken zo in de problemen. Dit heeft een belangrijke economische kostprijs.

De liberale politica diende daarom een wetsvoorstel in dat het in de toekomst mogelijk moet maken om in het Beheerscontract tussen de overheid en de NMBS een clausule op te nemen om de minimale dienstverlening in te voeren.

Laat spitsuurtreinen rijden
De NMBS mag dan zelf beslissen hoe ze de minimale dienstverlening uitvoert, maar Somers suggereert alvast om tijdens de spitsuren alle treinen tussen de provinciehoofdsteden en Brussel te laten rijden. Het gaat dan om de treinen die rijden tussen 6.30 en 9.00 uur en tussen 16.00 en 19.00 uur. Volgens officiële cijfers is hiervoor iets meer dan 8.000 man personeel nodig: 2.000 treinbestuurders, 2.000 seingevers, 2.000 treinbegeleiders, 1.000 mensen voor de stationsdiensten, 500 voor infrastructuurwerken, 300 personen in de werkplaatsen en 400 mensen in de administratie en ICT.

Ine Somers: Met één vierde van het totale personeelbestand kan je dus perfect en op een veilige manier de treinen laten rijden tijdens de spits. Zeker als je weet dat er op een stakingsdag altijd werkwilligen komen opdagen, lijkt me dit een zeer haalbaar voorstel."

Mensen geraken op hun werk
Een minimale dienstverlening biedt een aantal voordelen. Zo wordt het economisch leven minder zwaar verstoord dan nu het geval is. Mensen geraken op hun werk, de files worden niet langer en bedrijven moeten hun activiteiten niet noodgedwongen stopzetten. Daarnaast kan drie vierde van het personeel nog altijd staken en zo zijn stem laten horen; aan het stakingsrecht wordt dus niet geraakt. Bovendien is een dergelijke minimale dienstverlening een goede zaak voor het imago van het treinverkeer in ons land dat bij elke staking schade oploopt.

Hinder zal er altijd zijn, maar met dit voorstel worden de zwaarste gevolgen toch al afgezwakt zonder aan het stakingsrecht of de veiligheid van de passagiers te raken,besluit Ine Somers.



VOOR MEER INFORMATIE

Ine Somers, Kamerlid

Jurgen Ritzen, fractiewoordvoerder

Bron: politics.be

[driewerf]

MAw, het stakingsrecht ondermijnen, door de effecten ervan te minimaliseren, en zo de onderhandelingspositie van de arbeidersklasse ondermijnen.

[abou Anis]

Het inleggen van een minimumaantal spitsuurtreinen zal leiden tot een gigantische chaos doordat tienduizenden pendelaars die normaliter verspreid zitten over het totale aanbod aan treinen allemaal zullen proberen om op die paar spitsuurtreinen te geraken die in het kader van dat zogezegde minimumaanbod zouden rijden.
De commentaren en perscommuniqués die de dag nadien verspreid zullen worden laten zich al raden: men zal roepen en tieren dat het minimumaanbod niet groot genoeg was en dat het de volgende keer groter moet zijn.
Het is dus duidelijk dat dit soort eisen enkel tot doel hebben het stakingsrecht van het NMBS-personeel te ondermijnen en op termijn de facto af te schaffen.
Als dagelijks gebruiker van de trein wens ik de spoormannen alvast veel succes toe met hun staking.

[solidarnosc]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Het inleggen van een minimumaantal spitsuurtreinen zal leiden tot een gigantische chaos doordat tienduizenden pendelaars die normaliter verspreid zitten over het totale aanbod aan treinen allemaal zullen proberen om op die paar spitsuurtreinen te geraken die in het kader van dat zogezegde minimumaanbod zouden rijden.
De commentaren en perscommuniqués die de dag nadien verspreid zullen worden laten zich al raden: men zal roepen en tieren dat het minimumaanbod niet groot genoeg was en dat het de volgende keer groter moet zijn.
Het is dus duidelijk dat dit soort eisen enkel tot doel hebben het stakingsrecht van het NMBS-personeel te ondermijnen en op termijn de facto af te schaffen.
Als dagelijks gebruiker van de trein wens ik de spoormannen alvast veel succes toe met hun staking.

Tja het lijkt me nogal evident dat een minimumaanbod nooit aan de vraag kan voldoen en dat men daarna zal pushen om dat verder op te voeren tot het de moeite niet meer is.

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Tja het lijkt me nogal evident dat een minimumaanbod nooit aan de vraag kan voldoen en dat men daarna zal pushen om dat verder op te voeren tot het de moeite niet meer is.

In ziekenhuizen en instellingen (ik denk ook bij politie etc...) is er toch ook een minimumdienstverlening bij stakingen. De zorgbehoevenden zomaar in de steek laten is immers ontoelaatbaar.

Maar deze zorgverstrekkers moeten toch ook op hun werk raken? Ik kan me als zorgverlener niet permiteren om een dagje niet te gaan werken en zo de mensen die voor hun gezondheid van mij afhankelijk zijn in de steek laten omdat het openbaar vervoer me in de steek laat.

Ofwel moet ik een taxi nemen, maar wie gaat dat betalen? De spoorwegvakbond of de NMBS?
Ik heb deze vraag al eens gesteld aan de spoorwegvakbond, en die hebben het gewoon vertikt om te antwoorden. De NMBS stuurde tenminste nog een briefje om zich te verontschuldigen voor het ongemak (welliswaar zonder oplossing te bieden).

Hulpverleners hebben blijkbaar een veel groter verantwoordelijkheidsgevoel naar de personen die van hen afhankelijk zijn dan de spoorwegvakbonden.

Daarbij, er zijn toch nog andere acties mogelijk, die de NMBS-bazen even hard zullen voelen en die bij het publiek veel meer begrip en steun zullen op brengen, zoals alle passagiers die dag gratis laten rijden. Een beetje creatief denken doet echt geen pijn.
Neen, dan maar liever staken en zo de mensen in de steek laten die van het openbaar vervoer afhankelijk zijn...

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

In ziekenhuizen en instellingen (ik denk ook bij politie etc...) is er toch ook een minimumdienstverlening bij stakingen. De zorgbehoevenden zomaar in de steek laten is immers ontoelaatbaar.

Maar deze zorgverstrekkers moeten toch ook op hun werk raken? Ik kan me als zorgverlener niet permiteren om een dagje niet te gaan werken en zo de mensen die voor hun gezondheid van mij afhankelijk zijn in de steek laten omdat het openbaar vervoer me in de steek laat.

Ofwel moet ik een taxi nemen, maar wie gaat dat betalen? De spoorwegvakbond of de NMBS?
Ik heb deze vraag al eens gesteld aan de spoorwegvakbond, en die hebben het gewoon vertikt om te antwoorden. De NMBS stuurde tenminste nog een briefje om zich te verontschuldigen voor het ongemak (welliswaar zonder oplossing te bieden).

Hulpverleners hebben blijkbaar een veel groter verantwoordelijkheidsgevoel naar de personen die van hen afhankelijk zijn dan de spoorwegvakbonden.

Daarbij, er zijn toch nog andere acties mogelijk, die de NMBS-bazen even hard zullen voelen en die bij het publiek veel meer begrip en steun zullen op brengen, zoals alle passagiers die dag gratis laten rijden. Een beetje creatief denken doet echt geen pijn.
Neen, dan maar liever staken en zo de mensen in de steek laten die van het openbaar vervoer afhankelijk zijn...

Platte demagogie.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Het inleggen van een minimumaantal spitsuurtreinen zal leiden tot een gigantische chaos doordat tienduizenden pendelaars die normaliter verspreid zitten over het totale aanbod aan treinen allemaal zullen proberen om op die paar spitsuurtreinen te geraken die in het kader van dat zogezegde minimumaanbod zouden rijden.
De commentaren en perscommuniqués die de dag nadien verspreid zullen worden laten zich al raden: men zal roepen en tieren dat het minimumaanbod niet groot genoeg was en dat het de volgende keer groter moet zijn.
Het is dus duidelijk dat dit soort eisen enkel tot doel hebben het stakingsrecht van het NMBS-personeel te ondermijnen en op termijn de facto af te schaffen.
Als dagelijks gebruiker van de trein wens ik de spoormannen alvast veel succes toe met hun staking.

als er nu al 1 trein afgeschaft wordt, is het al totale chaos. ik wil het me niet voorstellen als er dit doorkomt.

trouwens, op de lijn die ik dagelijks neem, is er maar 1 trein per uur, hoe gaan ze dat doen??

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

als er nu al 1 trein afgeschaft wordt, is het al totale chaos. ik wil het me niet voorstellen als er dit doorkomt.

trouwens, op de lijn die ik dagelijks neem, is er maar 1 trein per uur, hoe gaan ze dat doen??

Exact.
Dit 'voorstel' is dus niet meer dan een poging het stakingsrecht te begraven. Het is eigenlijk een grote schande dat alle vakbonden niet allang begonnen zijn met grootscheepse informatie- en mobiliseringscampagnes onder hun leden om bij de eerstvolgende keer dat de een of andere lokale partijvazal van de een of andere partij met zo'n 'voorstel' afkomt prompt een nationale algemene staking af te kondigen.

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Platte demagogie.

Neen, mijn beste, das gewoon keiharde realiteit.
Ik gun spoorwegpersoneel hun recht op op te komen voor zichzelf, maar ze moeten wel rekening houden met degenen nadeel ondervinden van hun acties.

Hulpverleners voeren soms ook acties, maar houden rekening met hun patiënten en voorzien een minimumbezetting in het ziekenhuis of instelling zodat de dienstverlening en zorg niet in het gedrang komt. Is het zoveel gevraagd aan spoorwegpersoneel om hetzelfde te doen?

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Neen, mijn beste, das gewoon keiharde realiteit.
Ik gun spoorwegpersoneel hun recht op op te komen voor zichzelf, maar ze moeten wel rekening houden met degenen nadeel ondervinden van hun acties.

Hulpverleners voeren soms ook acties, maar houden rekening met hun patiënten en voorzien een minimumbezetting in het ziekenhuis of instelling zodat de dienstverlening en zorg niet in het gedrang komt. Is het zoveel gevraagd aan spoorwegpersoneel om hetzelfde te doen?

op zich is het treinaanbod tijdens het spitsuur al een minimumbezetting, er kan daar echt geen trein, geen treinstel zelf, minder. maw, een minimumbezetting eisen op dat moment is absurd.

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Neen, mijn beste, das gewoon keiharde realiteit.
Ik gun spoorwegpersoneel hun recht op op te komen voor zichzelf, maar ze moeten wel rekening houden met degenen nadeel ondervinden van hun acties.

Hulpverleners voeren soms ook acties, maar houden rekening met hun patiënten en voorzien een minimumbezetting in het ziekenhuis of instelling zodat de dienstverlening en zorg niet in het gedrang komt. Is het zoveel gevraagd aan spoorwegpersoneel om hetzelfde te doen?

De staking wordt meer dan een week op voorhand aangekondigd. Me dunkt dat dat al een tegemoetkoming is aan diegenen die echt op hun werk moeten geraken.

Maar goed: hoeveel treinen moeten er ingezet worden volgens u? Met hoeveel treinen is de minimumbezetting groot genoeg?

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

De staking wordt meer dan een week op voorhand aangekondigd. Me dunkt dat dat al een tegemoetkoming is aan diegenen die echt op hun werk moeten geraken.

Maar goed: hoeveel treinen moeten er ingezet worden volgens u? Met hoeveel treinen is de minimumbezetting groot genoeg?

Het zou er nog aan mankeren dat een dienst waarvan zoveel mensen afhankelijk zijn zijn staking niet op voorhand aan kondigt!

Voor mijn part doen ze een andere actie waarbij hun bazen de dupe zijn, niet de reizigers (betaalstaking of zo, in het verleden is dat al eens gebeurd, waarbij de reizigers juist het spoorwegpersoneel gingen steunen).

Of de NMBS moet een deal sluiten met de Lijn waarbij er snelbussen tussen de grote steden worden ingelegd, desnoods gereserveerd voor mensen die in staan voor de veiligheid/gezondheid van anderen (vb hulpverleners of politie, evt met attest van hun werkgever of gemeentebestuur).

Hoeveel die minimumbezetting moet zijn of hoeveel vervangende bussen er moeten zijn, dat moet je vragen aan de verkeersdeskundigen. Als enkel de mensen die in staan voor de veiligheid/gezondheid van anderen van die maatregel zouden mogen gebruik maken, dan denk ik dat het merendeel van het spoorwegpersoneel kan staken.
Ik weet dat onze minimumbezetting 1 persoon per leefgroep is, in ziekenhuizen is de minimumbezetting de "zondagsdienst".

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Het zou er nog aan mankeren dat een dienst waarvan zoveel mensen afhankelijk zijn zijn staking niet op voorhand aan kondigt!

Voor mijn part doen ze een andere actie waarbij hun bazen de dupe zijn, niet de reizigers (betaalstaking of zo, in het verleden is dat al eens gebeurd, waarbij de reizigers juist het spoorwegpersoneel gingen steunen).

Of de NMBS moet een deal sluiten met de Lijn waarbij er snelbussen tussen de grote steden worden ingelegd, desnoods gereserveerd voor mensen die in staan voor de veiligheid/gezondheid van anderen (vb hulpverleners of politie, evt met attest van hun werkgever of gemeentebestuur).

Hoeveel die minimumbezetting moet zijn of hoeveel vervangende bussen er moeten zijn, dat moet je vragen aan de verkeersdeskundigen. Als enkel de mensen die in staan voor de veiligheid/gezondheid van anderen van die maatregel zouden mogen gebruik maken, dan denk ik dat het merendeel van het spoorwegpersoneel kan staken.
Ik weet dat onze minimumbezetting 1 persoon per leefgroep is, in ziekenhuizen is de minimumbezetting de "zondagsdienst".

Telkens wanneer de NMBS staakt steekt de draak van de betaalstaking weer de kop op. Wel, de betaalstaking is dikke kwatsch.
Waarom?
Omdat (zeker tijdens de spits in de week) 90% van de reizigers met een abonnement rijdt, en een betaalstaking er dus geen enkel effect op heeft.
Ten tweede, in elke staking zijn er mensen die er niet aan deelnemen. Een reiziger zal nooit weten of de conducteur van zijn trein wel of niet de ticketjes zal controleren, en er zal een janboel van jewelste komen, waarbij de reiziger alsnog braaf zijn treinticket zal kopen. De betaalstaking zal dus mee de verantwoordlijkheid bij de reiziger leggen, en daarmee elk schaars effect (zie eerste punt) verder ondermijnen.

Ten derde: Wanneer er gewerkt wordt worden er kosten gemaakt. De minderinkomsten van een betaalstaking zullen ergens verhaald moeten worden. Bij de belastingbetaler. Volgend op een eventuele betaalstaking zal de burgerlijke pers dan wel alle registers opentrekken over hoeveel die onverantwoordelijke vakbonden ons wel kosten. En dat voor een "actie" die van in het begin geen effect zal hebben. Want dat is net het punt: wat er ook gedaan wordt, de burgerlijke pers zal elke actie onderuit trachten te halen.

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Telkens wanneer de NMBS staakt steekt de draak van de betaalstaking weer de kop op. Wel, de betaalstaking is dikke kwatsch.
Waarom?
Omdat (zeker tijdens de spits in de week) 90% van de reizigers met een abonnement rijdt, en een betaalstaking er dus geen enkel effect op heeft.
Ten tweede, in elke staking zijn er mensen die er niet aan deelnemen. Een reiziger zal nooit weten of de conducteur van zijn trein wel of niet de ticketjes zal controleren, en er zal een janboel van jewelste komen, waarbij de reiziger alsnog braaf zijn treinticket zal kopen. De betaalstaking zal dus mee de verantwoordlijkheid bij de reiziger leggen, en daarmee elk schaars effect (zie eerste punt) verder ondermijnen.

Ten derde: Wanneer er gewerkt wordt worden er kosten gemaakt. De minderinkomsten van een betaalstaking zullen ergens verhaald moeten worden. Bij de belastingbetaler. Volgend op een eventuele betaalstaking zal de burgerlijke pers dan wel alle registers opentrekken over hoeveel die onverantwoordelijke vakbonden ons wel kosten. En dat voor een "actie" die van in het begin geen effect zal hebben. Want dat is net het punt: wat er ook gedaan wordt, de burgerlijke pers zal elke actie onderuit trachten te halen.

Het was maar een voorbeeldje van een mogelijke actie. Ok je hebt aangetoond dat het zeker geen ideale actie is. Heb je ook de nodige creativiteit om een opbouwende post te zetten (afbreken kan iedereen)? Andere voorstellen van mogelijke acties waarbij de NMBS-bazen en beleidsmakers het slachtoffer van zijn, niet de reiziger? Of andere voorstellen om mensen die moeten instaan voor de veiligheid/gezondheid van anderen op hun werk te krijgen en toch een indrukwekkende spoorvakbondactie te organiseren?
Iedereen met de taxi naar het werk en de factuur door de NMBS laten betalen zal om 3de reden dan ook niet lukken...

[omaplop]

Ik geloof dat de NMBS qua stakingen al een zeeeer lang palmares hebben.

Eigenlijk is dit hier zeer egoÏstisch, de slachtoffers zijn veel talrijker dan de stakers!!

Jammer dat niet dezelfde gevolgen hieraan kunnen gegeven worden als destijds met de staking van de geldtransporten; Toen zijn tengevolge van die stakingen veel mensen en bedrijven overgeschakeld op het stimuleren van de betaalkaart, zodat er minder geldtransport nodig was!!

Als de NMBS concurrentie zal krijgen en minder staatssteun, zal de zin in staken wel vlug overgaan.
Trouwens , het is echt wel de moeite om eens inside informatie door te krijgen : er zijn minder stakers dan werkwilligen, maar ze leggen de cruciale punten plat en verkondigen dan met veel tamtam dat de staking algemeen was , terwijl velen normaal worden betaald, maar niet kunnen werken!!!


Als het passagiersvervoer geen nood heeft aan die mensen die bij B-cargo moeten verdwijnen, wat moeten ze er dan mee doen?? Betalen om niets te doen??

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Het was maar een voorbeeldje van een mogelijke actie. Ok je hebt aangetoond dat het zeker geen ideale actie is. Heb je ook de nodige creativiteit om een opbouwende post te zetten (afbreken kan iedereen)? Andere voorstellen van mogelijke acties waarbij de NMBS-bazen en beleidsmakers het slachtoffer van zijn, niet de reiziger? Of andere voorstellen om mensen die moeten instaan voor de veiligheid/gezondheid van anderen op hun werk te krijgen en toch een indrukwekkende spoorvakbondactie te organiseren?
Iedereen met de taxi naar het werk en de factuur door de NMBS laten betalen zal om 3de reden dan ook niet lukken...

Ik ben en blijf voorstander van de traditionele staking. Dus daar moet ik geen verdere opbouwende post schrijven. De traditionele staking blijft het beste wapen. Wat wél veel beter moet is de communicatie naar de reizigers en naar het grote publiek in het algemeen. Niet zozeer omtrent dag en uur van de staking, dat doet de burgerlijke pers al. Maar vooral omwille van het waarom van een staking. de vakbonden moeten dringend leren om steun te zoeken bij het grote publiek.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Ik ben en blijf voorstander van de traditionele staking. Dus daar moet ik geen verdere opbouwende post schrijven. De traditionele staking blijft het beste wapen. Wat wél veel beter moet is de communicatie naar de reizigers en naar het grote publiek in het algemeen. Niet zozeer omtrent dag en uur van de staking, dat doet de burgerlijke pers al. Maar vooral omwille van het waarom van een staking. de vakbonden moeten dringend leren om steun te zoeken bij het grote publiek.

jep, dat is waar. ik denk trouwens dat ze dit bijzonder moeilijk gaan uitgelegd krijgen.

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Ik ben en blijf voorstander van de traditionele staking. Dus daar moet ik geen verdere opbouwende post schrijven. De traditionele staking blijft het beste wapen. Wat wél veel beter moet is de communicatie naar de reizigers en naar het grote publiek in het algemeen. Niet zozeer omtrent dag en uur van de staking, dat doet de burgerlijke pers al. Maar vooral omwille van het waarom van een staking. de vakbonden moeten dringend leren om steun te zoeken bij het grote publiek.

En de verplegers/verzorgers die dan niet op hun werk raken, die moeten hun plan maar trekken? Want die kunnen niet zomaar een dagje thuis blijven of hun werk mee naar huis nemen. Zieken en mensen met een handicap moeten blijven verzorgd worden, staking of geen staking. Je moet wel durven verder kijken dan je neus lang is als staker. Als ik staak, wat zijn dan de gevolgen voor anderen?
De verzorging van zieken is niet het probleem van de spoorwegvakbonden? Dan is dat wel bijzonder egoïstisch, want ze veroorzaken wel het probleem...

Er moeten dus maatregels genomen worden waardoor zorgverleners wel nog op hun werk raken.

Het stakingsrecht is niet absoluut, als de zorgsector staakt moeten ze een minimale dienstverlening voorzien. Of vind u dat dit ook niet hoeft en dat als de zorgsector staakt, alle hulpverleners mogen staken?

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

jep, dat is waar. ik denk trouwens dat ze dit bijzonder moeilijk gaan uitgelegd krijgen.

Woensdag 28 oktober 2009: nationale militantenconcentratie ACOD-Spoor
Waarom de vakbonden zich druk maken

Er was niet echt gemobiliseerd, hooguit een paar mailtjes de dag voordien, maar toch verzamelden woensdagavond een 140-tal spoormilitanten in het Antwerpse Bondsgebouw. Twee dagen eerder hadden ACOD-Spoor en ACV-Transcom gezamenlijk een stakingsaanzegging ingediend voor donderdag 5 november en meteen aangekondigd dat ze voortaan iedere donderdag zouden staken als er geen oplossing komt

Naar een ABX-scenario voor B-Cargo?

Nationaal voorzitter Jos Digneffe leidde de discussie in door terug te komen op de chronologie van Bcargo dat eind 2004 werd opgericht. Een deel van het personeel moest al onmiddellijk elders werk zoeken. Er werden graden en functies gecreëerd. ACOD-Spoor ging hier mee niet akkoord, maar de evolutie werd niet gestopt. Toen al werd de vraag gesteld of we opnieuw te maken hadden met een ABX scenario. Vinck en Descheemaecker antwoorden van niet. Het verlies van €300 miljoen per jaar zou op die manier worden goedgemaakt. En inderdaad, het werd teruggebracht op 200, zelfs 100 en uiteindelijk op €80 miljoen verlies op jaarbasis.

“Anders werken” in shiften van 11 uur

Toen kwam de kredietcrisis. Er zou anders moeten gewerkt worden stelde de directie. Aan de drie maal acht zou een einde komen. Er zou een grotere flexibiliteit aan de dag gelegd moeten worden. Personeel zou veel efficiënter ingezet moeten worden, d.m.v. ‘gecoupeerde’ diensten. Prestaties van 11uur dus, met een onbetaalde onderbreking van 2 uur.

(Opmerking verslaggever: Er is nu reeds een reeks van de machinisten bij BCargo in Antwerpen Noord die op Duitsland rijdt en prestaties van 11 uur moet leveren. Het laatste Protocol van Sociaal Akkoord liet een opening tot uitbreiding naar andere beroepscategorieën.)

De theoretische 36uren-week zou worden verlengd tot een theoretische 38uren-week. Er zijn categorieën die in de praktijk veel meer uren verzetten. Op die manier zouden jaarlijks 13 compensatiedagen (Cx-en) verloren gaan. De opname van 13 kredietdagen (KD’s) die het personeel krijgt als compensatie voor de 40uren-week die in werkelijkheid gepresteerd wordt, wil de directie ofwel laten opleggen door de onmiddellijke chefs, hetzij laten inplannen in de reeksen.

Mismanagement op kosten van het personeel

Bovendien zouden 500 posten geschrapt worden. Vervolgens dook voor het eerst cijfer van 900 op. Dit wordt nog steeds genoemd in de pers. Voor 450 zou er een oplossing zijn binnen de Groep. In maart werd een slide show getoond. De directie kon een vraag naar de prijs per kilometer niet beantwoorden. Pas een volgende Sturingscomité kwam er een antwoord. Een rijpad in de goederen zou op € 1,5 tot € 2 per km komen. Een trein die er niet doorkomt kost de Maatschappij dus een grote som. Dagelijks zou BCargo ongeveer 100 rijpaden onbenut laten. Volgens een bron van Ter Zake zou er zo tussen de € 5 en de € 9miljoen over de balk gegooid worden.

(Opmerking verslaggever: In De Morgen van 28 oktober 2009 worden cijfers gegeven voor de periode juli-september 2009. 90,9% van de reizigerstreinen had een vertraging van minder dan zes minuten. 9,1% dus zes minuten en meer. Het merendeel van deze laatste groep zal zijn voorziene rijpad dus gemist hebben. Tevens werden er 7325 treinen afgeschaft, 4298 meer dan in dezelfde periode vorig jaar. Aan rato van € 2 per km een geschat gemiddeld traject van 75 km komt dit op een aderlating van €1.098.750, en dit zonder de treinen in vertraging die hun rijpad missen. Bovendien telt een jaar vier kwartalen.)

Descheemaecker beweerde dat BCargo tegen 2012 break even zou kunnen draaien indien de bonden een structureel tekort van € 85miljoen mee wegwerken. Er werd genotuleerd dat Descheemaecker “geen intentie heeft tot filialisering van Bcargo”.

Toen werden de 900 posten er ‘definitief’ 1200.

Maar in de Raad van Bestuur ontwikkelde Descheemaecker vervolgens wel een plan tot ontwikkeling van een afzonderlijk filiaal van 1800 man. Later hierop aangesproken verkondigde Descheemaecker doodleuk dat het slechts een denkoefening was. Niet veel later dook het cijfer van minus 1200 voltijdse equivalenten (VEQ) op. Bij de vormingsstations (RCC’s) zouden 622 posten afgeschaft worden. Maar in 2008 alleen al werd € 6,5 miljoen uitgegeven aan de privé voor het kuisen van treinen. Met dat geld kan je 150 man een jaar aan het werk houden.

Nadat ACOD-Spoor en ACV-Transcom actie voerden aan de Raad van Bestuur zei Descheemaecker tegen de televisie “ssst ze slapen hier”. Wat voor beeld creëert dat van het spoor? De dooddoener van de directie is dat “er niemand ontslagen zal worden”. De filialisering van BCargo wordt als breekijzer gebruikt tussen de deur van het statuut. Maar alvorens de directie kracht kan zetten om deze deur open te breken, moet ze haar breekijzer er eerst tussen krijgen. Haeck en Lallemand lieten meteen horen dat het voorbeeld van BCargo wat hun betreft navolging zal krijgen. Hun personeel zou dezelfde voorwaarden opgelegd krijgen.

De chantage: alle activiteiten stopzetten of filialiseren

In de laatste week kregen de erkende organisaties 3 documenten op tafel die duidelijkheid moesten scheppen. Welgeteld 8 scenario’s voor BCargo. Ofwel alle activiteiten stopzetten, ofwel 7 varianten op de filialisering. Voor een kapitaalsverhoging zou de EU een filiaal vereisen. Descheemaecker wil een filiaal met 1800 man. Digneffe vroeg of de treinen kunnen ‘gevormd’ worden door Infrabel. Volgens Lallemand was dat het mogelijk maar heeft hij het budget niet. De onderhoudskost van de werkplaatsen zou te groot zijn, ze zouden geconcentreerd worden in Antwerpen. Een probleem is het grote aandeel personeelsleden dat elders woont en een overplaatsing aanvraagt.

Als de Holding met geld over de brug moet komen, wil ze ook een vinger in de pap, aldus Haeck. Hij wil vertegenwoordiging in de Raad van Bestuur van BCargo. Hij is dus volledig mee in de idee van filialisering. Een rechtstreekse inbreng van kapitaal laat de EU niet toe. Het moet via een ‘moderniseringfonds’. Dat fonds moet het verschil tussen marktconforme wedden en de barema’s bijpassen. BCargo zou slechts het ‘marktconforme’ betalen. Dit zou BCargo dus toelaten om voorlopig verder te werken met statutairen en hen later te vervangen door contractuelen. Op die manier breekt men binnen in het personeelsstatuut.

Volgens een vergelijkende studie waren er in de RCC Antwerpen begin 2005 995 VEQ. Descheemaecker zegt 622 posten minder te willen in de RCC’s. Het doelkader in Antwerpen is 364 en in een latere fase zelfs 224. In de RCC Antwerpen alleen al staan dus meer dan de genoemde 622 jobs op het spel. Er zouden jobs gecreëerd worden in een ‘handling company’. Waarom laten we dit niet over aan Infrabel?

Wie betaalt de rekening van de crisis? Drie maal de werkende. Een eerste maal door jobverlies, een tweede maal als blijver door inleveringen en verhoging van de werkdruk, en een derde keer doordat Suez en de banken aan hem doorrekenen wat ze zelf moeten ophoesten voor de begroting.

Democratisch discussie

Na de inleiding was er de mogelijkheid tot vragen en tussenkomsten. Militanten stelden vragen over loonverlies bij herhaalde stakingen, over de positie van ACOD omtrent filialisering, de overname van vorming door Infrabel, wat te doen met de stagairs, de actiebreidheid van ACV-transcom etc... Iemand wees erop dat het invoeren van nieuwe namen als NMBS Mobility (NMBS Reizigers) en NMBS Logistics (BCargo) al in de richting ging van filialisering.

Jos antwoordde dat ons probleem het ‘verspreid vervoer’ is en dat we zonder subsidies hiervoor nooit rendabel kunnen zijn. De private ondernemingen doen immers alleen aan “cherry-picking”, d.w.z. ze transporteren enkel de mooie stukken. Tegelijk wees hij erop dat 60% van het goederenvervoer verspreid vervoer is - een wagon hier en eentje daar – en dat als dat allemaal over de weg moet, alles vastloopt met 8.000 vrachtwagens meer op de wegen. Sommigen vroegen naar het ontslag van de door Mc Kenzy geselecteerde managers, in de eerste plaats Descheemaecker. Anderen wezen er dan weer op dat we geen illusies moeten hebben dat een eventuele opvolger van Descheemaecker een haar beter is.

Op de vraag hoe we jongeren in stage overtuigen, stelde Digneffe dat als er één iemand om die reden een negatief stageverslag krijgt, we met gevieren afkomen. Een militant stelde dat de actiebereidheid en de betrokkenheid niet voldoende zouden zijn. Dat is mogelijk, maar dan moeten we daar iets aan doen. We moeten niet dreigen met iets dat we niet kunnen waar maken. We hebben informatierondes onder het personeel nodig, en ook overtuigingspiketten. We hebben een aangepast actieplan nodig dat gedragen wordt door de basis. Eventueel één waarbij niet iedereen telkens hoeft mee te staken. We kunnen bijvoorbeeld afwisselend staken met een aantal gewesten. Of afwisselend met een aantal beroepscategorieën. Bijvoorbeeld eerst de machinisten en vervolgens de seingevers. Op die manier vergroot de betrokkenheid en houden we het langer vol. Jos stelde daarop: Het personeel staat nu niet scherp. Het is aan jullie om op de werkvloer te vertellen wat hier gezegd werd. De traditie is ook wat verdwenen. Hoe zit het met het wettelijke aan het plaatsen van piketten in de sporen? Mag iemand bij Infrabel weigeren een sein open te zetten? Jos D: Als je staakt, staak je. Dan zet je dus geen sein open. Ik raad in de sporen gaan staan altijd af. Het geeft een ‘losergevoel’.

Op de vraag naar een pamflet om de staking uit te leggen aan de reizigers, antwoordde Jos dat hij eraan bezig is, maar dat hij vooral geïnteresseerd is in de 38.000 spoormannen, zelfs al maakt hij 8 miljoen vijanden. Zijn bedoeling was duidelijk en begrijpelijk, maar de uitspraak ongelukkig. Dezelfde militant pleitte er trouwens voor de betrokkenheid van leden en personeel te verhogen door af te stappen van het louter bezetten van seinhuizen en opnieuw stakingspiketten te organiseren. Dat moet, aldus Digneffe, georganiseerd worden op het niveau van de Gewesten. Hij benadrukte tevens dat het ACOD geen akkoord zal tekenen zonder het eerst voorgelegd te hebben aan de basis.

Enkele foto's

LSP was uiteraard aanwezig op de militantenbijeenkomst. Voor aanvang van de vergadering verkochten we ons maandblad, 19 exemplaren gingen van de hand. Hieronder publiceren we enkele foto's van de bijeenkomst.

foto's: http://www.socialisme.be/lsp/archief.../29/spoor.html

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

En de verplegers/verzorgers die dan niet op hun werk raken, die moeten hun plan maar trekken? Want die kunnen niet zomaar een dagje thuis blijven of hun werk mee naar huis nemen. Zieken en mensen met een handicap moeten blijven verzorgd worden, staking of geen staking. Je moet wel durven verder kijken dan je neus lang is als staker. Als ik staak, wat zijn dan de gevolgen voor anderen?
De verzorging van zieken is niet het probleem van de spoorwegvakbonden? Dan is dat wel bijzonder egoïstisch, want ze veroorzaken wel het probleem...

Er moeten dus maatregels genomen worden waardoor zorgverleners wel nog op hun werk raken.

Het stakingsrecht is niet absoluut, als de zorgsector staakt moeten ze een minimale dienstverlening voorzien. Of vind u dat dit ook niet hoeft en dat als de zorgsector staakt, alle hulpverleners mogen staken?

Moeten mensen met bepaalde beroepen dan voorrang krijgen wanneer er maar 1 trein per uur in plaats van pakweg 5 of 6 rijden? En welke beroepen zijn dat dan?