Socialisme, revolutie of reformisme?

[FallenByTheHand]

De PvdA (de moederpartij van Comac) was in het verleden sterk geïnspireerd door het maoïsme en het stalinisme. Zij stonden aan het hoofd van samenlevingen met een gecentraliseerde planeconomie maar die ook dictatoriale en brute regeringen kenden. In het verleden was deze inspiratie merkbaar in het model van maatschappij waar de PvdA voor was, in de tactieken die ze voorstelde aan de beweging (bv 2-stadia theorie in advies aan Kabila nadat deze Mobutu had verdreven), en in de methodes/werkwijzen van de partij zelf.


De afgelopen jaren heeft PvdA/Comac zich vernieuwd. Er werd bv gesteld dat er meer naar de mensen geluisterd moest worden. Er wordt nu meer afstand bewaard tov haar stalinistische verleden en voormalige ideologie en er worden nu eisen ondersteund die men als reformistisch zou kunnen beschouwen. In artikel in de krant afgelopen jaar antwoordde een PvdA politicus op de vraag of de PvdA nog revolutionair was, dat de PvdA tegen bommen en aanslagen is (terwijl aanslagen iets anders zijn dan revoluties).

Dit alles leidt bij mij tot vragen:


1) Welk maatschappij-model staat de PvdA voor?


Een vorm van socialisme/communisme of een sociaal-gecorrigeerd kapitalisme?

(indien het eerste dan ook welk model)


2) Hoe wil de PvdA hiertoe komen?

Op basis van geleide hervormingen in het systeem (reformisme) of op een andere wijze, bv door een massa-staking en massa-opstand (iets wat LSP een revolutie zou noemen)




Als ik duidelijke antwoorden op mijn vragen zou krijgen,

Fallen.

[Dirk De Block]

Oorspronkelijk geplaatst door FallenByTheHand

Dit alles leidt bij mij tot vragen:


1) Welk maatschappij-model staat de PvdA voor?


Een vorm van socialisme/communisme of een sociaal-gecorrigeerd kapitalisme?

(indien het eerste dan ook welk model)


2) Hoe wil de PvdA hiertoe komen?

Op basis van geleide hervormingen in het systeem (reformisme) of op een andere wijze, bv door een massa-staking en massa-opstand (iets wat LSP een revolutie zou noemen)




Als ik duidelijke antwoorden op mijn vragen zou krijgen,

Fallen.

Op de eerste vraag: we ijverden en ijveren nog altijd voor een socialistische maatschappij, geen bijgetrimd kapitalisme.
Hoe wij die zien? We hebben geen glazen bol, of receptenboek, en een socialistische maatschappij ontstaan uit een ontwikkeld kapitalisme, zal natuurlijk heel wat anders zijn dan een socialistische maatschappij die ontstond uit semi-agrarische maatschappijen.
Maar vanuit onze analyse van wat fout loopt in het kapitalisme, denken we toch een paar essentiële dingen te kunnen weten over hoe het er moet uitzien. Het feit dat een 100-tal bedrijven en misschien een paar duizenden aandeelhouders of families een 25% van de wereldeconomie controleren, enkel en alleen in functie van hun eigen rijkdom, is de sleutel achter heel wat maatschappelijke problemen. Het veroorzaakt menselijke drama's door sluitingen van bedrijven, speculaties op voedsel, energie en huisvesting, maakt afstemming en efficient beheer van grote stukken van de economie onmogelijk omwille van de inherente concurrentie enz. Kortom: die megamultinationals hebben zoveel sociale impact dat die niet privé beheerd zouden mogen worden. Daarom zien we die socialistische maatschappij op economisch vlak als de socialisatie, het collectief beheren - via de staat - van die grote sectoren.
Op democratisch vlak zien we dat bij die ongelijke economische situatie ook een - in theorie democratisch - maar in feiten ondemocratisch beheer van de maatschappelijk relevante vragen hoort. Media, verkiezingen enz zijn steeds meer en meer beheerd en bepaald door wie véél geld heeft. We willen een participatieve democratie, waarbij mensen deelnemen, en niet enkel delegeren en vervolgens om de zoveel jaar mogen gaan kiezen wie hen de volgende jaren zijn verkiezingsbeloftes gaat breken...

De PvdA zou die maatschappijverandering graag op een vredige, democratische manier bereiken. De geschiedenis leert echter dat wie aan de macht van die multinational-elite raakt, niet moet rekenen op hun welwillendheid. Het zal dus zeker een moeilijk proces zijn, met brede maatschappelijke bewegingen en verzet (stakingen, betogingen).