Politieke zelfbediening

[humble]

Parlementaire uitredingsvergoeding:
Ieder parlementair heeft recht op een uittredingsvergoeding en er gaan er nogal wat veranderen na de verkiezing.
Deze vergoeding bestaat uit :
- een vast gedeelteMinimum 12 maanden wedde tot maximaal 48 maanden.
- Een variabel gedeelte als ze fractievoorzitter, lid van een bureau, ondervoorzitter van de kamer, commissievoorzitter, quaestor, secretaris van de kamer en dergelijke zijn hebben ze recht op een forse verhoging op hun maandelijkse wedde omwille van de bijzondere prestatie. Bij en ondervoorzitter van de kamer is dit 1 miljoen Belgische franken.

Nu dacht het Bureau van de kamer dat dit ook nadien een beloning verdiende. De verhoogde uitredingsvergoeding.
Maar verhoogde uitredingsvergoeding eigen aan deze functie is belast.
Dus werkte men onder de hoede van de Croo een regeling uit ter compensatie van de belasting, de verhoogde uittredingsvergoeding moest ook nog verlengd worden, zodanig dat men de verhoogde aanslagvoet er financieel vlot uithaalde.
Deze is minimum 24 maanden.
Op 22 januari ging dit in stemming.
CD&V en Agalev waren afwezig, iets wat ze anders nooit doen.
Van de aanwezige was er maar één die tegen de zelfbediening op kap van de belastingsbetaler stemde, ambetanterik Gerolf Annemans. De afwezige dachten misschien hetzelfde maar konden toch niet in hun eigen vlees en dat van hun kompanen snijdt.
Annemans werd aangemaand om loyaal te zijn. Natuurlijk heeft hij lachend zijn deloyaliteit op dit punt nog eens dubbel en dik in de verf gezet.

[Truder]

Gelijk heeft hij.
Het is dan ook weer dezefde partij die het politieke eigenbelang opzij schuift en kiest voor het maatschappelijk belang.

De socialisten zullen wel vooraan in de rij gestaan hebben aan de kassa, dat is blijkbaar het enige dat hen kan interesseren, geld, geld, geld.