de hemel

[harriechristus]

20 - de mens als robot.

Maar in het scheppend vermogen van de mens kun je verder ook een onderscheid maken wat de mens als menselijke soort schept, dus wij allen tezamen en wat de enkeling doet.
Deze laatste vorm van scheppen kunnen we als een vertakking van de eerste beschouwen.
Want over het algemeen is de mensheid primair en het individu secundair.
De eerste is de grondslag van de tweede.
Dus als iemand verzint dat er kabouters in het bos moeten lopen of meent ze daar ook werkelijk te zien, dan is dat niet iets unieks persoonlijks, want er zijn altijd al mensen die kaboutertjes hebben gezien of soortgelijke wezentjes.
Het is collectief.
En vooral vroeger was het zien van bovennatuurlijke zaken veel meer verspreid dan nu het geval is.
Je zou ook kunnen zeggen: vroeger waren de mensen veel meer bijgelovig en nu zijn de mensen verstandiger geworden en zien zulke dingen dan ook niet meer.
Ze hebben met hun verstand hun onderbewustzijn of ook: bovenbewustzijn, onderdrukt.
Ze zijn veruiterlijkt en extravert geworden en niet meer innerlijk en introvert.
Nog slechter uitgedrukt: het zijn robotten geworden.

[harriechristus]

21 - De Hemel uit de oude Bijbel.

In de moderne tijd bestaat de hemel niet meer, dat wil zeggen wordt als zodanig niet meer erkend. Maar de hemel bestaat nog steeds en wel in onze dromen en in de kunst en cultuur en in de geesteswetenschappen, zoals in de filosofie en de religie.
Maar het probleem is hier dat men vroeger dacht dat de hemel iets uiterlijks was, dus ergens hier boven moest bestaan, boven de aarde dus.




Met name boven het firmament, als zijnde de blauwe lucht of het hemelgewelf van zon en maan en sterren, dus zo ongeveer als bij de schepping staat vermeld dat God de wateren onder het uitspansel scheidde van de wateren boven het uitspansel. Maar dan moet de hemel nog hoger zijn geweest, anders zou God natte voeten krijgen.
Maar God woonde tussen beiden in, want hij noemde het uitspansel hemel. Erg duidelijk is dat niet. Genesis 1:6-8.
Maar dat de hemel iets innerlijks is, dat komt ook al in de Bijbel voor als een engel aan Jozef verschijnt in een droom om hem te verkondigen dat hij terug kan keren naar Israël: Toen Herodes gestorven was, zie, een engel des Heren verschijnt in de droom aan Jozef in Egypte, en zegt: Sta op, neem het kind en zijn moeder en reis naar het land Israël, want zij, die het kind naar het leven stonden, zijn gestorven.
Mattheüs 2,19-20.

[harriechristus]

22 - de inhoud van de Hemel.

Nu hebben we het tot nu toe steeds over de vorm van de hemel gehad als zijnde iets innerlijks ten opzichte van het uiterlijke als de wereld en de natuur.
Maar het wezenlijke van de hemel is eigenlijk niet de vorm, maar de inhoud en deze is de gelukzaligheid, dus het geluksgevoel.
Als zodanig kennen we als eerste de Liefde, die ook wel de zevende hemel wordt genoemd.
Dat zou impliceren dat daar onder nog 6 andere hemelen zouden zijn, en ook moet ik denken dat er ook 7 hoofdzonden zijn:

1 - hoogmoed.

2 - hebzucht.

3 - de onkuisheid (lust en wellust).

4 - jaloezie (afgunst en nijd).

5 - vraatzucht (gulzigheid en onmatigheid).

6 - woede (wraak, toorn, gramschap).

7 - luiheid (gemakzucht, traagheid, vadsigheid).

Nu denk ik niet dat Liefde iets met die zevende te maken zou hebben: luiheid, wel iets met onkuisheid, lust en wellust als zijnde de lichamelijke zijde van de liefde, die bij een overdaad tot zonde kan worden.

En als ik bij Google zoek bij de zevende hemel dat vind ik als eerste allerlei cafés en restaurants die zo heten. Nu: dronkenschap en vraatzucht leiden de mens niet tot de hemel, maar eerder tot de hel.

Maar ik vind gelukkig ook een verwijzing naar de 7 deugden:

1 - voorzichtigheid, verstandigheid, wijsheid.

2 - rechtvaardigheid, rechtschapenheid.

3 - zelfbeheersing, matigheid, gematigdheid.

4 - moed, sterkte, vasthoudendheid, standvastigheid.

5 - geloof

6 - hoop

7 - liefde

Hier vind ik wel een overeenkomt, namelijk dat ook hier de liefde als zevende wordt genoemd en verder zijn 5, 6 en 7 de bekende trias: geloof, hoop en liefde van het christendom.
En de eerste vier blijken de 4 kardinale deugden van de klassieke oudheid te zijn.

[harriechristus]

23 - Gevoelens en deugden.

Nu worden hier deugden en gevoelens door elkaar gehaald, terwijl een deugd niet vanzelfsprekend een prettig gevoel behoeft op te leveren.
Zo kan volharding moeilijk en zwaar zijn en de mens wanhopig doen zijn en ongelukkig maken.
Ook behoeven slechte eigenschappen niet meteen onprettig te wezen, want de duivel geniet echt wel van zijn eigen slecht gedrag anderen te kwellen.
Wel zijn zulke genietingen van een lager soort.
Oftewel: in de hel behoeft er niet alleen maar lijden te zijn.
Terwijl het omgekeerd in de hemel niet altijd zo prettig is als men daar moet strijden voor het goede.
Wel kan men dan zeggen dat er lagere en hogere genietingen zijn en ook hogere en lagere kwellingen.

[harriechristus]

24 - Het natuurlijke leven.

Zo kennen we als lagere genieting de natuur als het paradijs omwille van de schoonheid daarvan en ook gewoon in het algemeen om de genietingen van het natuurlijke leven.
In de Bijbel wordt dat dan beschouwd als de wereld der onschuld, hoewel het dierenleven helemaal niet zo onschuldig is, want dieren staan elkaar naar het leven om elkaar op te vreten en zijn toegedaan met de meest ellendige wapens, zoals klauwen en scherpe tanden en vergif om elkaar aan te vallen als ook om zich te verdedigen.
Allemaal door God gemaakt, dus hoe de Heer dan toch nog goed kan wezen is een raadsel.
Maar behalve dat het een ellende moet zijn in angst te leven om opgevreten te worden, moet het ook een vreugde zijn een prooi te verschalken en de honger te stillen met een heerlijke maaltijd aan vlees.
Het is het genot van de jacht, die ook de mens nog steeds in het bloed zit, maar zich verder heeft ontwikkeld tot het oorlog voeren met alle ellende van dien, maar ook het genotsbeleven om aan de rand van de dood de kostbaarheid van het eigen leven te mogen ervaren en eventueel ook nog de vijand te verslaan: de overwinningsroes.

[harriechristus]

25 - Het liefdesleven van de dieren.

In vergelijking met de natuur is ons leven maar saai.
De sterke emoties van doodsangst en de overwinning in de strijd om het bestaan zijn bij ons veel zeldzamer omdat we beschaafder zijn geworden en ons hebben gesublimeerd tot het hogere.
Maar als het om de Liefde gaat als innerlijke hemel, dan is die ook al bij de dieren te vinden, want die geven duidelijke tekenen dat ook zij de liefde kennen in hun paargedrag. Bij sommige dieren nogal mechanisch zoals de stier die even de koe dekt en dan al weer zijn plicht heeft gedaan, maar andere dieren kennen een uitgebreid paargedrag, zoals sommige vogels en ik denk ook aan de zwaan, die alleen al om haar schoonheid zeer moet worden bemind door haar partner en andersom, want het mannetje is niet minder.
Maar wie weet dat ook de stier van alles en nog wat fantaseert voor hij de koe bespringt, maar wel is hij gauw klaar.
En het kan zijn dat ik hier bevooroordeeld ben omdat de zwaan er zo schoon uit ziet.
Wel lees ik dat de zwaan zijn leven lang trouw is aan zijn partner en meestal ook zelf sterft als zijn partner sterft.
En ook lees ik dat de chimpansees helemaal geen romantiek kennen in de liefde.
Het is alleen maar pure geiligheid.
Maar goed: dat is bij de mensen ook te vinden.
Dan is er zeker moederliefde bij de dieren te vinden.

[harriechristus]

26 - Ook het dier leeft in een innerlijke hemel.

Waar het in ieder geval om gaat is dat ook het dier reeds emoties kent, een gevoelsleven heeft, dus een innerlijk leven en aldus ook al reeds in de hemel leeft.
Ongeacht of die gevoelens nu van zeer verheven aard zijn of meer aards.
In het laatste geval zou de innerlijke hemel ook het paradijselijke omvatten, wat geheel en al juist is, want het innerlijke omvat ook de hel, dus het paradijs behoort er dan ook bij.
Dus met hemel in bredere zin bedoel ik de metafysica van het innerlijke leven, dat zowel de hemel kan zijn in engere zin als hoog verheven gevoelens, als ook het paradijs als ook de hel erbij.
Dit is dan meer reëel omdat het geloof vooral een scheiding denkt tussen hemel en hel en paradijs, terwijl ze in werkelijkheid veel meer een eenheid zijn.
De mens kan niet alleen maar in hemelse gevoelens leven, evenmin alleen maar in de hel of alleen maar in het paradijs.
Gevoelens wisselen elkaar af en kunnen zelfs van het ene ogenblik in het andere in elkaar over gaan.
En wat het dier betreft mogen we veronderstellen dat deze ook hogere gevoelens kent, ik denk bijvoorbeeld aan het varken dat op klassieke muziek is gesteld.
Waarmede ik niet zou willen beweren dat alle dieren muzikaal zijn aangelegd en ik heb ook nog nooit van een dier vernomen die aangedaan zou zijn door een schilderij van Rembrandt.
Veel meer kan ik me voorstellen dat een hondje er onverschillig aan voorbij loopt of zelfs zijn plasje er tegen aan doet.
Tenminste: als het hondje in een museum toegelaten zou worden.

[harriechristus]

27 - De Liefde en de Kunst.

Bij de hemel denken we als eerste aan de liefde en dus in het algemeen aan het gevoelsleven, wat ook de dieren is gegeven.
Nochtans is hier ook nog een tweede en dat is de uiting van het gevoelsleven in de kunst. Ik denk dan als eerste aan de muziek, die de liefde zo mooi weet te verklanken en waar over ook heel veel gezongen wordt.
En dan niet alleen de liefde in engere zin, maar in ruimer verband als de geschiedenis daarvan, dus ook de hele dramatiek, om te beginnen het negatieve in de vorm van de eenzaamheid en de synthese tussen beiden als het verlangen.
En omdat het in de liefde vaak slecht afloopt omdat deze als een hoogtepunt van het leven geen lange duur verdraagt en meestal sterft of minder wordt in een huwelijk: de ontgoocheling, de teleurstelling en de verbittering.
Denk ook maar aan het verhaal van Jezus, ook dat loopt slecht af, maar met de hoop op een wedergeboorte in de hemel, wat we maar moeten beschouwen als de herinnering als de mens ouder wordt.
Dat het in de liefde slecht afloopt wordt nog het beste uitgedrukt in de opera, die meestal met een hoop ellende eindigt, zoals de dood van de geliefde, maar dan toch zo dat de ellende heerlijk zoetig is te genieten.
Terwijl het sprookje precies andersom is, daar is het meestal een happy end van: "zij leefden nog lang en gelukkig".
Maar dat zij daarna werkelijk lang en gelukkig zijn is nog nooit bewezen: eenmaal getrouwd met vele kindjes, wordt het allemaal weer heel anders dan het is geweest.
Daar hoor je dan niks meer van.

[harriechristus]

28 - de hemel van de liefde, de kunst en het denken.

Dus behalve de liefde is de hemel ook de wereld der kunst, denk maar aan het christendom, die met zijn vele mooie kerken, zijn religieuze muziek en schilder- en beeldhouwwerken vooral een hemel der kunst is geworden.
En dan is er nog een derde en dat is de geestelijke hemel van het denken, waarin de mens over de liefde nadenkt, over de eenheid van al het bestaande in de vorm van het heelal, dan over het leven van plant, dier en mens en dan ten derde als hoogste de eeuwige en oneindige eenheid van God.
Beiden: liefde en geest, bedoelen de eenheid, maar terwijl de liefde in de eerste plaats het gevoel is, is de geest het denken.
Het denken is dan het hoogste in die zin dat de mens door het denken de dingen leert begrijpen.
Terwijl de liefde en de kunst, hoe ontroerend en schoon deze ook moge zijn, toch nog een lagere vorm van onbewustheid zijn.

[harriechristus]

29 - Liefde en het geluk.

Aldus kunnen we de hemel in de vorm van drie hemelen denken: die van de liefde, die van de kunst en die van de heilige geest van het denken en begrijpen.
En we zouden nog meer onderscheidingen kunnen maken omdat de liefde ook weer verschillende vormen heeft: met name die van man en vrouw, maar ook die van ouders en kinderen, speciaal die van moeder en kind, maar ook de algemene mensenliefde, de liefde voor de dieren en de natuur en dan de liefde tot God.
Zo is het christendom met name de liefde tot de naaste, de barmhartigheid, maar hoe belangrijk deze ook moge zijn: de liefde is veel meer.
Want er is niet alleen liefde, maar ook seksueel begeren van man en vrouw voor elkaar, en er is ook de homoseksualiteit.
Tussen de liefde en de seksuele opwinding is de erotiek, bijvoorbeeld als een vrouw zich mooi weet te kleden en charmante manieren heeft.
Er is zoveel vormen van liefde, eenheidsgevoel dus, die echt niet allemaal liefde heten, zodat het begrip: liefde alleen heel erg tekort schiet.
En er is ook de negativiteit van liefde in de haat en in afkeer en onverschilligheid.
Dan is er ook de liefde en de eenzaamheid en het verlangen naar geborgenheid in de ander en de jaloersigheid.
Liefde is zoveel met daarbij ook allerlei vormen van negativiteit en in werkelijkheid een totaal zielenleven van heel veel andere gevoelens dan alleen maar liefde.
En dan gaat het niet om de liefde als zodanig, maar om het geluk wat het geeft.
Daar draait het eigenlijk om.
Het geluk geeft het hemelse gevoel.

[harriechristus]

30 - het celibaat.

Door teveel van alleen maar liefde te spreken verliest deze zijn waarde en geraakt gedegenereerd, zoals wel duidelijk moge wezen in 2000 jaar christendom, waarvan niet veel van de liefde is terecht gekomen, juist omdat men er veel te veel over heeft gezeurd en er te weinig over heeft nagedacht en niet verder is gekomen dan wat Jezus daarover gezegd zou hebben.
Liefde is een zeldzaamheid en er is echt zoveel meer dat ook de moeite is, namelijk het werkelijke totale zielenleven van geboorte tot de dood.
Bovendien is de christelijke liefde nog teveel met het patriarchale Jodendom behept en heeft zich daarvan nog steeds niet los kunnen maken.
Met het gevolg dat de liefde van Jezus slechts de zeer beperkte vorm heeft van het medelijden, het erbarmen en de eenheid van man en vrouw nauwelijks tot uitdrukking komt.
De vrouw, die eigenlijk het meest wezenlijke van de liefde is, is in de eerste plaats nog de moederfiguur in Maria en nog niet de vrouw van Jezus zelf.
Zodat we het eigenaardige verschijnsel hebben van het celibaat der priesters in de katholieke kerk, die wel Maria aanbidden als grote moedergodin, maar zichzelf van de vrouw onthouden, dit omwille van de idee dat de liefde slechts goddelijk mag zijn en de geslachtsgemeenschap met de vrouw slechts zondig kan zijn.
Dit hangt dan weer samen met het verhaal der zondeval in de Bijbel, waarvan Eva de schuld wordt gegeven en de aardse voortplanting samenhangt met de sterfelijkheid der mensen.
Aldus zijn hemel en aarde, het goddelijke en het menselijk nog niet met elkaar verzoend en daarmede ook nog niet de eenheid van liefde en seksualiteit.
Ook dat eeuwigheid en tijdelijkheid een eenheid vormen wordt nog niet begrepen.
Het Jezusverhaal is daarom slechts het begin van het doorbreken van het besef der liefde, maar nog lang niet de echte openbaring daarvan.

[harriechristus]

Uit het Thomas evangelie (3a):

Binnen en Buiten.

Jezus zei:
Als ze u zeggen, zij die uw aandacht trekken:
"Kijk, het heilsrijk is in de hemel!"
dan zullen de vogels vóór u in de hemel zijn.
Als zij u zeggen: "Het is in de zee!"
dan zullen de vissen er zijn vóór u.
Neen, het heilsrijk is in uw binnenste
èn het is buiten u.

[harriechristus]

31 - de Nag Hammadi geschriften.

Het is niet toevallig, dat in de moderne tijd, waarin de vrouw meer plaats krijgt, oude gnostische geschriften boven water zijn gekomen, gevonden in 1945 in Nag Hammadi in Egypte.
Zo is in het evangelie van Filippus sprake van Maria Magdalena als de lievelingsleerling van Jezus, die door Jezus vaak werd gekust.

46[55]Jezus hield op een andere wijze van Maria
dan van de andere leerlingen
en hij kuste haar vaak.

Nu, we mogen best aannemen dat Jezus wel wat meer heeft gedaan dan alleen maar kussen, als ie tenminste een normale man is geweest als alle andere mannen en geen fantasiebeeld van de katholieken, die enerzijds menen dat Jezus werkelijk heeft bestaan en hem anderzijds tot een mythologische wonderclown hebben gemaakt, die uit een maagd geboren zou zijn en over het water kon lopen en doden kon opwekken en ook zelf uit de dood is opgestaan en de liefde geheel en al wist te scheiden van de aardse lusten.

[harriechristus]

33(nummer is goed) - Jezus, Maria Magdalena en Sara.

De betere Jezus is die van de esoterie van de gnostische Nag Hammadi geschriften, tenminste als het dan om de liefde gaat en daarmede het vrouwelijke dat Jezus niet alleen maar met zijn moeder is verbonden, maar een eigen vrouw heeft in Maria Magdalena.
Het nadeel van de gnostische visie is echter dat die liefde alleen maar hemels mag wezen en het niet verder komt dan een kusje.
Maar dan is er gelukkig ook nog de negentiende eeuwse legende dat Jezus met Maria Magdalena in Zuid-Frankrijk zou zijn geland en Maria Magdalena een dochter heeft gebaard: Sara geheten.
Waarom zou een legende minder zijn dan een mythe?
De inhoud, daar gaat het om, dat het hemelse verzoend worde met het aardse, dat de liefde vooral die is tussen man en vrouw (en de holebi's) en zijn lichamelijke uitdrukking vindt in het liefdesspel en de geslachtsdaad.
En dat daar ook een kind uit kan worden geboren, echter niet teveel want aan het gebod: "gaat heen en vermenigvuldigt U" (Genesis 9:1), is meer dan voldoende voldaan.
Hier is spaarzaamheid geboden omwille van de kwaliteit van het leven, want de vrouw is geen broedmachine en het kind wil graag gewild zijn en niet per ongeluk zijn geboren.
De mens is geen konijn.

[harriechristus]

34 - de homoseksualiteit.

Volgens de leer van de katholieke kerk is de homoseksuele geslachtsdaad tegen de natuurwet, omdat er geen kinderen uit voort kunnen komen.
Alsof het celibaat wel overeenkomstig enige natuurwet zou zijn en daar dan wel kinderen uit geboren zouden kunnen worden.
Dat is dan ook niet zo.
En omwille van de idee dat de homoseksualiteit onnatuurlijk zou zijn, hoewel de natuur zelf een percentage homoseksuelen voort brengt, dus ook dat is niet waar, wordt verwacht dat ze in kuisheid zullen leven, dus de daad zelf niet volbrengen.
Wat ook niet natuurlijk is, maar door de katholieken zo bedacht.
Nu, dat kan de kerk alleen maar goed uitkomen, want aldus zijn de homoseksuelen zelf het ideale volkje voor het priesterlijke celibaat.

Volgens de Amerikaanse katholieke theoloog Groome bestaat 50 procent of meer van de katholieke priesters op de seminaries uit homo's.
Dit dan in verband met het misbruik van kinderen.


http://vorige.nrc.nl/dossiers/misbru...cle1564043.ece

http://nl.wikipedia.org/wiki/Christe...moseksualiteit

[harriechristus]

35 - een verstandelijk bedachte liefde.

Aldus is de liefde van de katholieken geen natuurlijke liefde tussen man en vrouw, maar een manlijk geestelijke liefde tussen de priester en Jezus, dus eigenlijk geestelijk homoseksueel.
Het is niet een liefde van het gevoelsleven, maar van het denken.
Het is een liefde die is bedacht en die aldus nog zeer dicht staat bij het Jodendom, wat evenzeer een bedachte geestelijke religie is van de wet.
Van een echte liefde als gevoel is dan eigenlijk nog steeds geen sprake.
Er is nog steeds sprake van manlijke heerszucht, een wil tot macht, wat de hele geschiedenis van het katholicisme duidelijk heeft laten zien.
En ook het protestantisme heeft zich daar niet echt van los gemaakt.
Wel is deze met de moderne tijd mee gegaan, maar is anderzijds aan de oude Bijbel gebonden, die niet meer is van deze tijd en aldus gespleten geraakt.
Om maar een voorbeeld te noemen zegt Paulus dat de vrouw moet zwijgen.

1 Timotheus 2:11 Een vrouw moet zich rustig, in alle onderdanigheid, laten onderrichten, 12 maar ik sta niet toe, dat een vrouw onderricht geeft of gezag over de man heeft; zij moet zich rustig houden.

Terwijl de vrouw toch de liefde is en niet de man, moet de vrouw zwijgen. Dus eigenlijk moet de liefde zwijgen.

[harriechristus]

36 - Het manlijke verstand.

Nu is er ook een verklaring voor de manlijke heerszucht en deze is dat het manlijke verstand, het denken dus, zich boven het vrouwelijke gevoelsleven moet verheffen om de natuur te kunnen begrijpen en zich daaruit een wereld te bouwen.
Het vrouwelijke gevoelsleven staat dichter bij de natuur dan het manlijke verstand, dat zich daaruit los moet maken tot een eigen zelfstandigheid der wetenschappelijkheid.
Nochtans richt het verstand zich ook op de natuur en is daarmede ook de wil tot verzoening gegeven.
Dat is dan de moderne tijd.

[harriechristus]

37 - De macht van de vrouw.

Er is dus sprake van een wisselwerking van afstoten en aantrekken tussen de vrouwelijke natuur en het manlijke verstand.
De macht van de vrouw is anders dan die van de man, want deze is niet extravert naar buiten gericht, maar juist introvert naar binnen.
Niet door agressiviteit, maar juist door de seksualiteit.
Deze is haar lichamelijke verleidelijkheid, die de man slechts met zeer grote moeite niet kan weerstaan.
Bij de katholieken bekend als het celibaat.

[Belask0]

NGC2264

[Belask0]

droom zacht